    
anja b
Nieuw lid
Inlognaam: Anja_b
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 11-2007
Beoordeling: 
Stemmen: 2 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 17 november 2007 - 01:08 pm: | 
|
therapie |
hallo ik heb een misschien vreemde vraag.
ik heb gedragsproblemen waar ik mee rondloop zonder daar iemand anders in te willen kennen.
Daarbij gaat het om gedrag waarvoor ik als kind destijds gestraft ben met een pak billenkoek wat ik heel heftig vond. Inmiddels ben ik 30, maar ga op nog steeds dezelfde manier in de fout. Als ik hierover chat met andere mensen krijg ik twee soorten reacties: "ga professionele hulp zoeken (een psychiater)", of "je zou opnieuw gestraft moeten worden, net als vroeger". Ik vroeg me af misschien of de combinatie bestaat: in therapie gaan, met als mogelijkheid dat als de gesprekken niet het gewenste resultaat opleveren, dan disciplinaire billenkoek (van dezelfde persoon). Bestaat dit, en zo niet kan iemand mij dan adviseren ?
Anja
|
Verteller
Bevlogen lid
Inlognaam: Verteller_53
Bericht Nummer: 114
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 17 november 2007 - 08:20 pm: |
|
therapeutische billenkoek? |
Hoi Anja,
Je vraag is allerminst vreemd. Ik geef je een compliment dat je hem stelt want je stelt je open voor reacties waarvan ik zeker weet dat jij er mee vooruit kunt.
Hier is mijn reactie; je mag zelf beslissen of je er iets aan hebt of niet.
Vraag je ten eerste eens af:
"Heeft die slaag van eertijds je geholpen om dat gedragsprobleem te veranderen?"
Vraag je ook het volgende af:
"Vond ik die billenkoek positief toen?"
En de volgende vraag is":
"Denk ik met goede herinneringen terug aan die straffen?"
Ik zal niet invullen wat Ik daarbij denk.
Je moet weten dat ik dominant ben en dolgraag billenkoek geef.
Ik geef jou in overweging na te denken over jóuw behoefte, want (niet eens zo diep) van binnen ken jij jezelf beter dan wie dan ook.
Bij je overwegingen zou je je aandacht kunnen richten op de vraag wat jij zelf vindt van jouw gedrag. Is het probleemgedrag naar jouw maatstaven? Anders gezegd; is 'in de fout gaan' voor jou fout of voor anderen?
Als laatste geef ik je in overweging op het internet te zoeken naar het woord 'gedragsverandering'. Ergens tussen de talloze 'hits' zal er zeker iets te vinden zijn waar jij mee verder zou kunnen.
groetjes
Verteller
|
anja b
Nieuw lid
Inlognaam: Anja_b
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 11-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 19 november 2007 - 08:15 pm: |
|
reacties op mijn vraag naar therapie |
hallo allemaal,
ik heb ontzettend veel reacties gekregen op mijn berichtje. Hoewel de adviezen uiteenlopen, en er geen duidelijk beste aanpak bestaat, voel ik me enorm gesteund door de vele goede bedoelingen en suggesties. Een aantal mensen heeft me duidelijk gemaakt dat het geen zin heeft om te zoeken naar een geregistreerde therapeut, omdat deze zijn of haar baan zou verliezen bij het geven van billenkoek. De meest voorkomende suggsties zijn om serieus in therapie te gaan zonder "meer" te verwachten dan gesprekken en gedragsoefeningen, of om toch een betrouwbaar iemand te vinden die mij wil straffen met (echte) disciplinaire billenkoek.
Nogal twee verschillende aanpakken, en dat is iets waar ik voor mezelf over moet nadenken. Voor dit moment allemaal heel hartelijk bedankt!
anja
|
MisTique
Bevlogen lid
Inlognaam: Mistique
Bericht Nummer: 48
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 21 november 2007 - 10:38 am: |
|
Een reactie ter overweging meegegeven |
Hoi anja,
Fijn dat je zoveel reacties hebt gekregen!
Ik wil je nog iets ter overweging meegeven. Wanneer je op zoek bent naar iemand die jou disciplinaire billenkoek geeft voor ongewenst gedrag van jou, schuif je daarmee de verantwoording voor jouw gedrag af op een ander. Ik ben me er heel goed van bewust dat lang niet iedereen (zeker binnen dit forum) dit zal onderschrijven, het is mijn mening.
Je schrijft dat je vroeger voor hetzelfde ongewenste gedrag gestraft bent, dat je dit erg heftig vond en ondanks dat je het als heftig hebt ervaren komt het nu terug. Ik zie eigenlijk twee lijnen die tussen verleden, heden en jouw gedrag lopen. Nu wil ik allerminst beweren de waarheid in pacht te hebben, ik vertel je dit alleen maar zodat jij het in gedachten mee kan nemen. Of en wat je er uiteindelijk mee doet is geheel aan jou.
Het teruggrijpen naar de spanking die je vroeger als heftig hebt ervaren en deze aanvoeren als mogelijke oplossing voor gedrag dat je graag zou willen doorbreken kan een manier voor jezelf zijn om het beleven van spanking toe te laten in jouw eigen gevoel. Als de spanking vroeger zo heftig was geweest dat je er met afschuw aan terug dacht dan zou je niet erover nadenken dit nu weer op te zoeken. Daarom denk ik dat er meer achter ligt en het eigenlijk een uitkomst is van een aantal zaken die naast elkaar bestaan, en die jij bij elkaar probeert te brengen op een voor jou te bevatten en te accepteren manier.
Om er nog dieper in te duiken, bij veel mensen voor wie spanking een belangrijk element in hun leven is (of dat nu disciplinair, erotisch of een combinatie hiervan is) is de behoefte aan spanking iets dat mede bepalend is geweest in de invulling van hun leven, de keuzes die men maakt. Zolang de behoefte aan spanking niet geaccepteerd is en een duidelijke plek gekregen heeft binnen hun persoonlijk leven bewandelen mensen een dwalend en zoekend pad waarbij ze in uiteenlopende situaties terecht komen. Het komt ook voor dat iemand bepaalde gedragspatronen ontwikkeld heeft die terug te voeren zijn naar de eerste bewuste ervaringen met spanking. Het ongewenste gedrag dat jij benoemt zou daar naar terug te voeren zijn. Je blijft het gedrag vertonen, keer op keer met een onbewuste en onbenoemde hoop/verwachting dat je opnieuw iets zal ervaren als de heftige spanking van toen.
Als dit zo is dan weet ik niet of therapeutische bdsm de oplossing is (sowieso sta ik daar niet achter maar dat is een persoonlijke opvatting). Ik vraag me namelijk af of een disciplinaire spanking het ongewenste gedrag zal doorbreken, het kan natuurlijk wel zijn dat het regelmatig ontvangen van een spanking het gedrag niet meer nodig maakt. Dan zou je kunnen denken dat het is opgelost tot je in een situatie of fase komt waarin geen spanking is met als gevolg dat je keihard terug valt in je oude gedragspatroon. Meestal uit dat zich dan ook nog eens in extremere vormen dan daarvoor.
Misschien helpt het om beide zaken los te koppelen van elkaar. Enerzijds het ongewenste gedrag waar je van af wilt, anderzijds de zoektocht naar wat spanking met jou doet en voor je betekent.
Succes ermee.
liefs
MisTique
Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 311
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 21 november 2007 - 10:58 am: |
|
Chapeau |
Eens of oneens, dat is niet echt van belang.
Maar het is een doorwrochte analyse. En die is altijd meer dan nuttig.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
anja b
Nieuw lid
Inlognaam: Anja_b
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 11-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 22 november 2007 - 07:15 pm: |
|
kindertijd |
hoi MisTique,
ik vind dat je een scherpe analyse gemaakt hebt. Misschien is het wel goed als ik ook in deze publieke discussie daar een paar dingen over zeg. Want ik zal toch niet de enige zijn met mijn vragen, stel ik me zo voor.
Het niet willen nemen van verantwoording voor (mijn) eigen gedrag, ja dat zit er wel een beetje bij. Erg prettig om zoiets te lezen is het niet, maar het laat zich toch ook moeilijk ontkennen in mijn geval. Misschien is het wel onderdeel van een terugverlangen naar mijn kindertijd. Als kind was het leven eenvoudig, je hoefde niet veel keuzes te maken, en zorgen had je ook nauwelijks. Het was duidelijk was goed en wat fout was. Als je echt de fout in ging dan wist je dat zelf meestal maar al te goed, en als er dan straf volgde dan was het zelden zo dat je het er absoluut niet mee eens was. Straf krijgen op je billen was verre van prettig (wie daar evaring mee heeft zal dit ongetwijfeld beamen) maar daarna was de zaak meestal wel afgedaan. Misschien ben ik hier onbewust naar op zoek, en misschien is dat wel onrealistisch op de manier waarop ik dat voor me zou zien.
groetjes,
anja
|
Nieuwsgierig
Lid
Inlognaam: Nieuwsgierig
Bericht Nummer: 16
Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 22 november 2007 - 07:45 pm: |
|
In ieder geval herkenbaar..! |
Beste Anja,
Allereerst: ik heb veel respect voor de manier waarop je jezelf hier bloot hebt gegeven. De manier waarop je over jezelf en je behoeftes verteld: erg knap!
Ik ben blij te horen dat je zoveel (goede) reacties hebt gekregen en hoop oprecht dat je zoektocht naar wat meer rust in je hoofd nu (beter) kunt voortzetten.
Het (al dan niet stiekem) terugverlangen naar je kindertijd is op zich helemaal niet raar, hoor. In tegendeel, voor mij (en waarschijnlijk voor veel anderen hier), is het erg herkenbaar.
Ik ben zelf studente en woon nu net twee jaar op mezelf.
Ik geniet erg van de vrijheid van het hebben van een eigen kamer, een eigen ruimte weg van mijn ouders, maar mis het tegelijkertijd ook wel heel erg.
Dat gevoel van altijd 'beschermd' zijn en mensen om je heen hebben die je de weg wijzen (al dan niet door middel van terechtwijzingen), dat mis ik nu af en toe nog steeds.
Dus, of het gevoel, het verlangen naar je kindertijd nu 'goed' of 'slecht' is (als het dat al kan zijn), het is in ieder geval herkenbaar!
Veel succes toegewenst verder,
Nieuwsgierig.
|
desade
Nieuw lid
Inlognaam: Desade
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 12-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 21 december 2007 - 10:05 am: |
|
billenkoek |
Beste Anja,
Je hervalt in dezelfde fouten. Ik, als ervaren meester, kan enkel maar zeggen dat je duidelijk op je fouten moet gewezen worden.
Als je naakt over de knie ligt of aan een kruis bent vastgemaakt, dan is dat vooral vernederend. De lichamelijke straf, spanking of een zweep doet er nog een extra bij.
Ik heb dames gezien die dan heel nederig, maar ook met voldoening afscheid namen. Basislijn is : wil je verbeteren en kan je ervan 'genieten'. Het verlangen is een belangrijke factor.
Groetjes,
Desade
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?