| Gepost op vrijdag 05 november 2004 - 04:16 pm: | 
|
|
TightRope
Op het gevaar af dat ik ruzie krijg met Reintoch, zal ik deze maar aan hem opdragen. Sorry Reintoch, ik kan het niet laten.....
Huisbezoek
Kermend lig ik in mijn bed. De pijn van de reuma-aanval is niet te harden en ik kan me nauwelijks bewegen. De pijnstillers die ik heb geslikt werken niet en zelfs de zachte massage die ik krijg zet geen zoden aan de dijk. Het is tijd voor drastische maatregelen. De huisarts komt langs en ziet een hoopje ellende in bed liggen en belt direct het ziekenhuis. De anesthesist heeft zijn dienst er bijna op zitten en ziet het niet zitten om te wachten totdat een ambulance me heeft opgehaald en naar het ziekenhuis brengt. Hij zegt dat als de huisarts genegen is even te wachten dan komt hij wel bij mij thuis langs. Nog geen 20 minuten later arriveert Richard en samen met de huisarts geeft hij mij een ruggenprik met Prednison. Als de huisarts vertrekt blijft Richard op de rand van mijn bed zitten zodat hij in de gaten kan houden dat alles goed gaat. Binnen een half uur voel ik de pijn afnemen en mezelf naar wolk 7 opstijgen. We raken aan de praat over mijn tepelpiercings en de gouden kettingen die ik aan mijn lichaam heb. Normaal gesproken doe ik ze af als ik naar het ziekenhuis ga voor een behandeling maar deze keer heb ik er niet aan gedacht ze te verwijderen. Ik hoef niet iedereen te confronteren met mijn levenswijze en meestal houd ik er wel rekening mee.
Richard is nieuwsgierig en vraagt honderduit. Geduldig leg ik hem uit wat de essentie is van mijn slavinnenleven. De sensatie, de kick, de noodzaak, de eenheid die ik vorm met mijn meester, de liefde, het volledig overgeven van je eigen ik, het vertrouwen, de tegenstellingen in pijn en genot. Hij gaat helemaal op in mijn verhaal en ademloos luistert hij naar mijn biologerende stem. Ongemerkt laat hij een vinger over mijn halsketting naar beneden glijden en schud langzaam zijn hoofd. Hij vindt het fascinerend en ik moet op een gegeven moment zijn hand tegenhouden. Hij uit zich in duizend excuses dat hij zich zo heeft laten gaan maar ik vindt het niet erg. Hij heeft het niet bewust of express gedaan.
Als mijn echtgenoot en meester thuis komt begroet hij Richard hartelijk. Ze kennen elkaar al vier jaar, net zolang als ik mijn ruggenprik kom halen. Richard blijft eten en vraagt Nico het hemd van zijn lijf over onze sm-relatie. Nico vertelt zijn kant van het verhaal. Het vertrouwen dat hij krijgt, het constant alert zijn dat hij zijn slavin niet beschadigd, de fantasie die hij moet hebben, het zesde zintuig dat hem vertelt wat ik wel en niet wil, de kracht om nee te zeggen als iets niet goed aanvoelt en de eindeloze liefde die hij van mij ontvangt. Na de koffie krijgt hij een rondleiding door onze speelkamer en gefascineerd bekijkt hij de stellages waarvan sommige hem voorkomen als regelrechte marteltuigen. Hij zegt dat hij zich geen voorstelling kan maken dat iemand bewust pijn wil ondergaan. We leggen hem uit dat dat komt omdat hij nog nooit de tegenstelling van pijn en genot heeft ervaren. We vragen hem in het weekend terug te komen, dan mag hij een bondagesessie meemaken. Misschien dat hij dan een beter inzicht krijgt in de wisselwerking van kracht en onmacht, van wil en overgave. Hij neemt de uitnodiging graag aan, want de verhalen hebben hem doen nadenken.
Zaterdagmiddag, de gordijnen in de woonkamer zijn half gesloten, de open haard is opgestookt, overal branden kaarsen. Er heerst een serene rust in huis. Er ligt een zwarte zachte mat op de vloer en een klein krukje staat midden in de kamer.
Als ik plaats neem op het krukje uit ik een diepe zucht en bereid me voor op totale ontspanning. Mijn meester duwt mijn armen achter mijn rug en begint een Shinju borstbondage aan te brengen. De touwen verbinden mijn polsen achter mijn rug en één winding gaat onder mijn borsten door weer terug naar de rug. Daar wordt het touw gekruist aan de eerste winding en weer gaat een winding onder mijn borsten door en terug naar achter. Daar wordt een knoop gelegd en het touw wordt naar beide zijden van mijn lichaam uitgelegd. De windingen worden samengebonden en de bondage zit ineens een stuk strakker. Een tweede touw wordt langs de bovenkant van mijn borsten gevoerd en aan de achterkant aangetrokken. Mijn borsten staan nu strak gespannen. Een nieuw touw wordt aan de windingen op mijn rug vastgeknoopt en langs weerszijden van mijn hals naar voren gebracht en onder de horizontale windingen weer terug naar boven getrokken. Alle touwen worden netjes vastgeknoopt en de eindjes weggewerkt.
Mijn armen zijn nu mooi naar achter getrokken en mijn borsten staan fier naar voren. Door de druk van de touwen komt er flink wat spanning op mijn borsten te staan.
Ik voel me heerlijk en ik zak al aardig weg in een trance. Mijn meester zet me overeind en begint een Sakuranbo stringbondage aan te leggen. Op de hoogte van mijn klitje legt hij een platte knoop. De bondage wordt niet strak aangetrokken en zit nog redelijk comfortabel.
Dan legt hij me voorzichtig op de grond en begint aan een enkelbondage. Als hij vindt dat bijna alle touwen op hun plaats zitten legt hij me op mijn zij en buigt mijn benen en bindt als laatste mijn enkels en armen aan elkaar. Uiterst geraffineerd heeft hij mij in een traditionele hogtied positie gebracht. Voorzichtig legt hij een klein leren kussentje onder mijn hoofd en geeft me een kus. Ik raak volledig in een trance en keer naar binnen. Ik weet dat ik me kan laten gaan omdat ik het rotsvaste vertrouwen heb in mijn meester, hij zal me geen moment alleen laten en als een havik over me waken.
Nico legt in de tussentijd aan Richard uit dat wat hij nu voelt pure macht is. Omdat ik hem mijn lichaam heb geschonken en mezelf totaal aan hem heb overgegeven bewijs ik mijn liefde voor hem. Het is een zeer sterke emotie en hij heeft er lang over gedaan om hier mee om te gaan. Hij drukt Richard op het hart dat dit niet zomaar een spelletje is. Maar een uiting van liefde in zijn meest pure vorm. De beide mannen komen naast me op de grond zitten en zonder dat ze mij uit mijn trance halen wordt ik gestreeld. Ik kreun zachtjes en aan mijn gezicht is duidelijk te zien dat ik volledig ontspannen ben, ondanks de touwen die nu redelijk strak zitten. Mijn borsten zijn paars geworden en als Richard zachtjes met zijn vinger over mijn borsten wrijft, geeft dat een extra sensatie. Hij verdiept de intensiteit van mijn bondage door zachtjes met zijn vingers langs de randen van de touwen te strelen. Als ik na een paar uur mijn ogen open is het tijd om de bondage los te maken. Net zo langzaam en geduldig als ze zijn aangebracht worden ze nu weer losgemaakt. Mijn meester slaat een badjas om me heen en trekt me tegen zich aan. Nog heerlijk nagenietend voel ik de harmonie van ons samenzijn. Dat Richard al die tijd heeft toegekeken doet niets af aan het intense gevoel van allesomvattende liefde.
Richard heeft iets te drinken voor ons ingeschonken en met z’n drieën praten we over onze gevoelens. Ik laat hem de afdrukken zien op de plaatsen waar de touwen hebben gezeten en als hij heel voorzichtig een kus drukt op de diverse sporen op mijn handen, enkels en borst, weet ik dat hij de essentie van het bondage-spel heeft begrepen.
Met dank aan TightRope
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
|
|
    
anima
Actief lid
Inlognaam: Anima
Bericht Nummer: 27
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 05 november 2004 - 06:17 pm: |
|
Ontroerd. |
Soms geldt 'less is more', en onder dat motto heb ik niks anders te zeggen dan: de essentie vervat in één verhaal, prachtig.
Liefs,
anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 77
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 06 november 2004 - 06:45 am: |
|
verstild |
Lieve Marny,
Je hebt werkelijk talent meisje. Het begin van dit verhaal maakte me droevig, aan het einde heb je me betoverd met je intense beschrijving van wat kennelijk de ware essentie van bondage is. Als altijd weer overgoten met die heerlijke liefdes-saus.
Het maakt me even helemaal stil....
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
anima
Actief lid
Inlognaam: Anima
Bericht Nummer: 28
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 06 november 2004 - 11:07 pm: |
|
Ik moet nog even wat kwijt... |
Marny, het is gek, maar je verhaal dwarrelde vandaag nog een poos rond in mijn gedachten. Eigenlijk is het helemaal niet vreemd.
Een geheimpje (oren dicht Janneman): shibari is iets wat ik nog nooit (in haar pure vorm) geprobeerd heb, maar waar ik me om de één of de andere reden al een héle poos (jaren) tot 'aangetrokken' voel.
Uiteraard speelt het esthetische aspect een grote rol, want het is eigenlijk kunst-vind ik-maar daarnaast zijn er die Complete Overgave en harmonie die me ervan uit lijken te gaan, die touwen die binden en tegelijk beschermen...
En uiteraard zijn dat gebonden zijn (al dan niet lichamelijk), het koesteren/gekoesterd worden en deze esthetiek (al dan niet beeldend)-als het goed is-terug te vinden binnen D/s.
Ik geloof dat dit 'verhaal' van je minstens in m'n top drie staat, als het al niet de eerste plaats bekleedt.
Wonderlijk. Weinigen kunnen zo de kern vatten.
Zucht...
Liefs,
anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Marny
Bevlogen lid
Inlognaam: Marny
Bericht Nummer: 70
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 november 2004 - 03:12 pm: |
|
Verwondering |
Om met de prachtige woorden van Anima te spreken: mocht u zich verwonderen waarom ik dit verhaal aan Reintoch heb opgedragen?
Hij heeft me heel vriendelijk gevraagd om maar één keer per week een verhaal te plaatsen. Maar ik ben een standje ongeduld en kan het niet laten om zo af en toe flink te smokkelen. Dus zijn het vaak twee verhalen per week.
Ik vindt het niet zo erg en als u het ook niet erg vindt: misschien wordt Reintoch dan niet echt boos op me (grote grijns) en mag ik af en toe lekker blijven smokkelen.
En Reintoch: als je het tóch erg vindt, geef me dan maar in handen van Rein. Die weet vast wel raad met stoute meisjes.
heel veel lieve dikke knuffies
Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
anima
Productief lid
Inlognaam: Anima
Bericht Nummer: 31
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 november 2004 - 04:37 pm: |
|
Foei, Reintoch... |
Nee Marny, wij vinden dat zeker niet erg (de rest zwijgt voorlopig, dus ik meet me maar even het Majesteitsmeervoud aan), blijf vooral posten, het is zo fijn lezen.
Misschien gunt Reintoch ons dat genot niet...dat zou wel helemaal fraai zijn.
Trouwens, mocht je wat horen van die straf, laat het me dan ook even weten, dat zou de productiviteit hier ook aanzienlijk bevorderen. *Wink*
Liefs,
anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Marny
Bevlogen lid
Inlognaam: Marny
Bericht Nummer: 71
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 november 2004 - 04:51 pm: |
|
straffeloos vertellen |
Lieve Anima,
Ik wil ontzettend graag gehoor geven aan je verzoek hoor. Ik kan haast niet wachten. Ik heb namelijk heel speciaal voor jou een verhaal geschreven. Maar ik moet van Reintoch wachten tot na 15 november. Erg hè?
Nu kan ik natuurlijk heel ongehoorzaam zijn en het verhaal toch posten maar dan is het risico dat hij me dan voor straf naar Rein stuurt wel heel erg groot. Zullen we één ding afspreken? Als ik naar Rein toe mag, ga je dan gezellig mee?
knuffie
Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
anima
Productief lid
Inlognaam: Anima
Bericht Nummer: 33
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 07 november 2004 - 05:07 pm: |
|
Morgen is een illusie... |
Marny, morgen bestaat nog niet, moet nog geboren worden en is dus een illusie, dus 15 november is dat zeker.
Jij hebt nu iets concreets, zijnde een ongetwijfeld prachtig verhaal, dus ben je het aan jezelf verplicht daar in het Nu iets mee te doen. Ik ben ervan overtuigd dat Reintoch jou niet met illusies zou willen afwimpelen, dus daar kan niks op tegen zijn, niet dan Reintoch?
En ja, als je naar toch naar Rein zou moeten, dan ga ik graag mee, al is het maar om de lichtinval in dat herenhuis te bewonderen onder het genot van een streepje Bach.
Liefs,
anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Marny
Bevlogen lid
Inlognaam: Marny
Bericht Nummer: 73
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 08 november 2004 - 10:51 am: |
|
stroom |
Lieve, lieve, liiiiieve Reintoch,
Helaas. Ik ben een standje ongeduld en heb dus niet kunnen wachten tot na 15 november. Ik zal heel gewillig mijn straf in ontvangst nemen, mocht je dat wensen. Anima heeft al aangegeven dat ze graag met me meegaat (grijns) naar Rein om die straf te laten voltrekken (of je moet het zelf willen doen natuurlijk).
En wees gerust: de stroom is nog niet opgedroogd.
Foei, Anima en Janneman, ik zie jullie al denken, ik bedoel dus de verhalenstroom !.
Er liggen er nog 21 op de plank en als mijn twee lieve trouwe fans zo doorgaan, dan komen er ongetwijfeld nog een paar bij.
heel veel lieve onderdanige maar ongehoorzame kusjes,
Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?