home
spankingforum.nl
smverhalen.nl
Spanking & Sm Forum

Forum:
Welkom
SpankingForum
SM Verhalen
Spanking Verhalen
Overzicht & Uitleg

Zoek op:
verhalen om mee te beginnen   om mee te beginnen
Goud! prachtige en milde verhalen, eerste keus van de Beheerder  prachtig en mild
Verhalen met heel bijzonders volgens de Beheerder - glij over het pictogram om te weten wat    bijzonder
  spanking verhalen
verhaal pictogram
schrijversnaam
uitgebreid zoeken

Nieuw:
Afgelopen Week
Afgelopen 2 Weken
Afgelopen Maand

Handig:
Aanmelden
Log In
Log Uit
Wijzig Profiel
Site-etiquette
FAQ: veelgestelde vragen

Aanbevolen:
Erobird Boekenwinkel

sm & spanking verhalen & forum

Welkom
Forum
Verhalen
Spanking
Verhalen
  Verhalen
Zoeken
Boekwinkel
Aanmelden
Log In  Log Uit

 

Een verhaal van:  
Rein


  Nieuw lid

Beoordeling: 

Vind je dit verhaal erg goed
of juist niet
geef dan hier je waardering:
 (Waardeer!)
Aantal waarderingen tot nu toe: 4

Gepost op maandag 20 september 2004 - 09:45 pm:       


Kordate Hakken


Oude kennissen delen grappige hobby [weefsel van vroege ervaringen]




KORDATE HAKKEN

Kordate hakken klinken over het tegelpad. De bel gaat, de klok wijst 10 uur 15.
De man veert op van de bank en beent naar de deur.
De vrouw die binnenkomt is van gemiddelde lengte en heeft vrolijke ogen onder haar haardos. Ze komt enthousiast op hem af en gaat met haar wang pal voor zijn gezicht staan.
"Ik pak een handdoek voor je om de sneeuw van je gezicht te halen."
"Nee, dat is niet nodig."
Even is hij verbouwereerd, pakt de handdoek niet, maar veegt wat sneeuw met zijn arm van haar hoofd.
"Waarom kom je te laat? Ik had je gezegd, om 10 uur exact te komen."
"Ik moest een kwartier naar je adres zoeken, dit woonerf is een doolhof."
Heeft zij expres 15 minuten rondgelopen door te sneeuw om te laat te komen? Hangt ze een smoes op om hem uit te testen? Hij vergeet door te vragen.
Kijkend naar zijn lange tengere gestalte zegt ze:
"Hai, leuk je weer te zien!"
"Ik vind het fijn, dat je bent gekomen. Je ziet er leuk uit."
Hij weet, dat hij minder ervaring heeft dan deze vriendin, maar moet toch op de een of andere manier het initiatief nemen.

Ze kennen elkaar al enige jaren en hebben de gewoonte, eens per kwartaal bij te praten. Door haar spieden in zijn boekenkast waren ze er de vorige keer achter gekomen, dat ze een bizar lijkende hobby gemeen hebben. Na enig aarzelen en stotteren hadden ze elkaar verteld over hun geheime wensen en over hun grenzen. Een datum werd geprikt. De afspraak werd gemaakt, dat zij het maximum aan straf zou verduren.
Hij laat haar voorgaan naar zijn kamer. Onderwijl laat hij zijn ogen langs haar postuur gaan, dat stevig en rond is. Hij ziet haar volle billen, die beter uitkomen onder de strakke donkerrode rok dan onder de gebruikelijke spijkerbroek.

Binnenkomend komt de geur van de al klaar staande koffie haar tegemoet. De woonkamer is ruim, rechthoekig, wit en licht. De laagstaande zon schijnt door de grote ramen en geeft de piano extra glans.
Met belangstekking wordt het muziekinstrument en de partituur met de dubbele notenbalken bekeken. Veel boeken, weinig planten en een computer voltooien het decor. Ze vindt het eerder een behuizing van een sobere boekenwurm dan van een SM-freak. Maar ze merkt in een hoek een riem en een riet op.
"Wat leuk, welke stukken speel je op de piano?"
"Niet zoveel, het liefst barok en dus meerstemmige muziek."
Terwijl hij de koffie haalt, kijkt ze naar de man die 12 jaar jonger is. Ze hoopt dat hij haar onder de duim en over de knie kan krijgen.
Ze bespreken het koude maart-weer, onderwijl ziet hij aandachtig naar haar gezicht, de glinsterende ogen, de donkere wenkbrauwen temidden van de wilde ongekamde haren en de diepe halsplooi.
Hij zegt plechtig:
"Ik vind het grandioos dat je jezelf aan me toevertrouwt. Ik zal goed voor je zorgen."
Ze reageert met een bijna-ondeugende glimlach:
"Zullen we beginnen?"
"Goed! Welke van de vereiste kleding heb je gekocht?"
"Straks ga je vertellen, dat je de kassabon wilt zien."
"Nu je het zegt, ja, haal maar op!"
"Tsss," sist ze minachtend. "Je bent erg veeleisend."
Ze staat toch op om de bon te halen, zij het met uitgestoken tong.
Terwijl ze het document overhandigt, leunt ze met de andere hand licht op zijn dijbeen; hij negeert dit.
"Volgens de bon is dit een b.h. met knoopjes aan de voorkant voor 32.50. Ik had je geschreven: maximaal 25 gulden. Je komt te laat, koopt een te dure b.h., hebt een grote mond, pakt mij ongevraagd beet. Ik zal je streken op gepaste manier beantwoorden."
De vrouw trekt een gelukzalige glimlach.
"Ben ik een stoute meid? Krijg ik een pak voor de blote billen?"
Hij antwoordt niet, loopt naar de draaitafel om een l.p. op te zetten en zegt haar vriendelijk om te gaan staan.
Hij neemt haar bij de schouders, draait haar om en gaat haar gezicht en hals strelen; daarna pakt hij haar stevig vast, legt haar armen in haar nek en trekt haar stevig tegen zich aan.
Ze sluit haar ogen en gaat dieper en langzamer ademen. Haar houding straalt zo'n vertrouwen in hem uit, dat dit hem ontroert. Hij overdenkt haar wensen: het verlangen naar veel slaag en een pijnlijk gloeiend achterwerk.

Hij laat haar los, gaat opzij van haar staan en glijdt met zijn vingers vanaf haar enkel heel langzaam omhoog langs de kous. Hij kijkt naar haar gezichtsuitdrukking.
De kous eindigt halverwege de dij, zoals hij had opgedragen. Hij wrijft over het onderste stukje blote vel. Er gaat een trilling door haar lichaam. Zijn vingers glijden verder, over de rok heen naar boven en pakken haar achterwerk. Hij probeert al voelend te controleren of ze zich heeft gehouden aan de andere kledingvoorschriften.
Hij denkt aan zijn plan, dat hij had opgeschreven en ergens had neergelegd.
Hij legt haar over de knie. Hij knijpt haar billen zo hard mogelijk op het ritme van de strijkers van het orkest. Aan haar keel ontsnapt een zacht gekreun.
De koperblazers van het orkest zetten in, op de maat van de muziek geeft hij 2 maal de eerste 10 klappen met de hand. Na een pauze en een geruststellende aai over haar rug slaat hij enige malen met een pollepel. Ze zegt dit een zacht geaai te vinden.

Hij plaatst haar tegen de witte tafel, buigt haar bovenlichaam plat op dit meubel, tilt haar rok omhoog. Haar benen worden iets uit elkaar gezet en vastgebonden. Hij legt een kussen onder haar hoofd, trekt de armen wijd uiteen en maakt deze vast aan het zachte touw. Hij wrijft over haar haardos en staart haar bemoedigend aan.
Ze kan zich niet meer bewegen en wacht af. Haar knieën worden week van een aangename onzekerheid. Hij kijkt in zijn tas met materialen: de pollepels, de riem, het riet, de wasknijpers. Hij neemt zich voor, niet overhaast te beginnen.
Nu voelt ze de scherpere slagen neerkomen op haar hulpeloze billen. Ze vraagt zich af, of het een Spaans riet of een berkentak is.
"Erken dat je vanwege je brutaliteiten extra straf verdient!"
Ze zwijgt, ze wil zo veel mogelijk meemaken.
"Ondeugende meid, ik zal je een bekentenis afdwingen!"
Ze voelt snellere en hardere klappen neerkomen. De man neemt een ander instrument, de pijn wordt doffer. De vrouw begint te kronkelen, van pijn en van genot.
Beiden weten, nog de gehele dag voor zich te hebben.




      naar het vorige hoofdstuk/verhaalnaar het volgende hoofdstuk/verhaal      

 

Marny
Bevlogen lid
Inlognaam: Marny

Bericht Nummer: 53
Aangemeld: 06-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op zaterdag 09 oktober 2004 - 09:58 pm:       

waar blijf je nou ?



Ik dacht: laat ik geduldig wachten tot het vervolg, want dat komt ongetwijfeld ....
maar nu laat je ons wel lang wachten.
Toe nou ....

knuffie Marny


Soms mag een fantasie een fantasie blijven.

 

anima
Lid
Inlognaam: Anima

Bericht Nummer: 19
Aangemeld: 08-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op zondag 10 oktober 2004 - 08:29 pm:       

QED: Ze zijn gemeen...



Kijk Marny, dat is nou typisch Dom-gedrag, subjes laten wachten...
Wat denk je, richten we een actiegroep op? *wink*

Rein, ik sluit me aan bij Marny: toe nou... *grijns*

Groeten,
anima.


"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."

 

Marny
Bevlogen lid
Inlognaam: Marny

Bericht Nummer: 54
Aangemeld: 06-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op zondag 10 oktober 2004 - 09:15 pm:       

Dom of dom



Hoi Anima en Rein,

Ik ben er nog niet uit: was het nou Dom gedrag of gewoon dom gedrag. Aangezien de subjes het voor het zeggen hebben (lees je goed mee Janneman?) zal Rein er toch aan moeten beginnen. Dus graag uitgebreid en het liefst elke seconde beschrijven van die gehele dag ...

knuffie Marny


Soms mag een fantasie een fantasie blijven.

 

Rein
Beginnend lid
Inlognaam: Rein

Bericht Nummer: 6
Aangemeld: 05-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op maandag 11 oktober 2004 - 10:02 pm:       

open einde



beste Marny en Anima
Jullie hadden een vervolg op de "kordate hakken" verwacht.
Helaas, het is een verhaal met een open einde.
Ik kies hier wel eens voor om de lezers en lezeressen aan te zetten tot creatieve fantasien.
Bovendien bekort dit de tekst.
Met deze uitleg zal ik jullie actiegroep voorkomen.
Ik trof wel brutale teksten aan in jullie reacties.
Pas op, zie "Het experiment"! []
Strenge groet, Rein

 

Marny
Bevlogen lid
Inlognaam: Marny

Bericht Nummer: 74
Aangemeld: 06-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op maandag 08 november 2004 - 11:00 am:       

Verlangen



Het verlangen naar het 60 seconden ritme van de barok, wordt steeds groter.
Is het je al opgevallen dat er 2 hele stoute subs op jou reageren?
Mocht Reintoch beslissen, mogen Anima en ik dan allebei het ritme van Bach ervaren?

knuffie Marny



Soms mag een fantasie een fantasie blijven.

 

Rein
Beginnend lid
Inlognaam: Rein

Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 05-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op woensdag 10 november 2004 - 07:53 pm:       

brutale subs



10-11-2004
Hallo, Marny en Anima.
Jawel, ik heb gemerkt, dat er stoute subs reageren op mij.
Op eerder geplaag heb ik niet of rustig gereageerd.
Misschien ben ik te zachtmoedig.
Want op andere plekken op de site maken jullie grappen over mij en over Reintoch.
Jullie zouden gezamelijk het ritme van Bach willen ondergaan; dat is een uitdaging.

Ik draag het volgende op aan jullie beiden:
formuleer precies jullie brutale gedrag van de laatste weken en de straf die jullie vrezen;
daarna mogen de vaste lezers beslissen of jullie de straf verdienen; daarmee leveren jullie jezelf en je achterwerk uit aan het oordeel van het "lezerspanel". Bij staken der stemmen beslist Reintoch.

Op zijn minst levert dit een nieuw verhaal op.
Strenge groet, Rein.


 

Marny
Bevlogen lid
Inlognaam: Marny

Bericht Nummer: 77
Aangemeld: 06-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op donderdag 11 november 2004 - 08:58 am:       

de meestershand



Reintoch en Rein

Heb je ooit het genoegen mogen meemaken om aan de ontvangende kant van de warme strenge hand te liggen?
Nee?
Dat dacht ik wel.
Want anders zou je weten waarom ik af en toe zo vreselijk stout wíl zijn.
Omdat ik weet hoe het is, hoe het aanvoelt.
Eerst de zachte streling van de meestershand die over gaat in felheid.
Pijn en genot lopen vloeiend in elkaar over.
De sensatie van het overschrijden van je grenzen is overweldigend.
En dus zal ik elke gelegenheid te baat nemen.
Om recalcitrant te zijn.
Alles te doen wat niet mag.
En uit te dagen zodat je me kan straffen.
Weet je na al die tijd nog niet dat ìk degene ben die je hand leid?

En ehhh ….. ik vrees niet(s) (super grote grijns)

Marny



Soms mag een fantasie een fantasie blijven.

 

anima
Productief lid
Inlognaam: Anima

Bericht Nummer: 37
Aangemeld: 08-2004

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op vrijdag 12 november 2004 - 01:03 am:       

Marny's woorden, but not quite...



Ik kan me grotendeels vinden in de woorden van Marny wat betreft de recalcitrantie, alleen wil ik daaraan toevoegen dat dit bij mij een speels aspect kent en ik hiermee uiteraard niemand écht wil uitdagen. Niet heel erg echt tenminste.

Het is waar, misschien weten jullie niet hoe het aanvoelt.
Hoe heerlijk die angst gestraft te worden.
Hoe eng die vrees om gestriemde billen.
Hoe naakt en verlaten het besef van óngestriemde billen.

Hoe wonderlijk tegenstrijdig en heerlijk dat alles.

'Het overschrijden der grenzen', van angst naar lust naar overgave. Van rationele vrees, naar oncontroleerbare drang, van schrik naar uitlokken.

Een hand die neerdaalt op je huid, kletsend, striemend, tijdelijke merktekens achterlatend, verzet zo groot.
Dan plots, de ergste straf: de hand kent genade. Alles verwachtte je, alles, behalve dat.

Smeken wil je, om opnieuw getuchtigd te worden, om opnieuw die louterende warmte te ervaren, om opnieuw jezelf te kunnen zijn. Maar de schaamte is te groot. Uitdagen dan maar weer.

Welke straf verdienen wij daarom? Die vraag is misplaatst. Een beloning is wat we verdienen, want zo puur jezelf geven, terwijl jullie daar keer op keer ten volle van genieten, dat is een daad van schoonheid.
Uiteraard volgt daaruit noodzakelijkerwijs: wat is voor ons een beloning? *Ahem*

Liefs,
anima.


"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."

 

Nieuwsgierig
Productief lid
Inlognaam: Nieuwsgierig

Bericht Nummer: 35
Aangemeld: 01-2007

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!)  

Gepost op vrijdag 04 juli 2008 - 07:28 pm:       

Onbekend terrein.



Ik had me zo aan willen sluiten de smeekbedes van Marny en Anima!
En dan doel ik op een eventueel vervolg op dit verhaal - alhoewel een zo'n speciale symphonie van Bach ook wel interessant klinkt. Al was het maar omdat klassieke muziek daarna nooit meer hetzelfde zal klinken ;)

Maar goed, ik dwaal af:
Ik vind dit een interessant verhaal omdat de Dom nog niet helemaal zeker is van zichzelf. Hij is nog beginnend, zoekend - iets dat wordt versterkt door de aanwezigheid van een al wat meer ervaren sub.
Ik heb nog niet veel vaker een verhaal over een beginnende Dom gelezen (ik moet toegeven dat ik zelf ook meer iets heb met de doorgewinterde strenge je-komt-nergens-mee-weg-Dom ;)), maar ik vond dit bijzonder verfrissend (en stiekem ook best spannend) om te lezen.

Een zachtaardige, beginnende Dom die tegenover een ondeugende, doorgewinterde sub staat...
Niet iets waar ik zelf een-twee-drie op was gekomen, maar ik ben blij dat ik je verhaal heb gelezen. Dankjewel.


Een verzoek!


Deze site is bedoeld voor discussies/verhalen/vragen/weetjes die wat langer blijven staan.
We willen jullie daarom vragen:
  zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie.
  kijk even naar de opmaak.
  corrigeer type- en spelfouten
      (een eenvoudige spellingscontrole verschijnt bij de voorbeeldweergave).
  en maak gebruik van de vele opmaak mogelijkheden.
  Echt: het is niet ingewikkeld.
  En wist je dat achter de   button een heleboel verschillende     zitten?


geef hier je reactie op het verhaal en/of op de commentaren van anderen
Je Onderwerp:

Vermeld hier onderwerp, of kopje, of samenvatting, of blikvanger van je reactie.
Je reactie:
Gebruik Opmaakbuttons
Selecteer tekst en klik op de button
of: klik 1 maal voor begincode en nogmaals voor sluitcode
Voor uitleg van de buttons: glij er overheen met je muis
Vet Cursief Onderstrepen maak tekst heel klein maak tekst klein maak tekst groot maak tekst extra groot centreer maak een lijst met bullets maak een genummerde lijst
voorbeelden van de beschikbare fonts + instructie opmaak hulp: geeft uitgebreide uitleg -ook van diversen- plus extra mogelijkheden!
onderstaande buttons geven direct resultaat (selecteer dus geen tekst!):
een kop maken: vet + groot (geen tekst selecteren) plaats je e-mail adres (geen tekst selecteren) Maak een hyperlink (geen tekst selecteren) Voeg clipart plaatje toe (geen sluitcode!) trek een lijn (geen sluitcode) maak wit/spatie (geen sluitcode!) maak een dichte bullet (geen sluitcode!) maak een open bullet (geen sluitcode!) maak een vierkante bullet (geen sluitcode!) maak een een curren - een soort bullet (geen sluitcode!) maak het copyrightteken (geen sluitcode!) { voor gebruik BINNEN opmaakcode (geen sluitcode!) } voor gebruik BINNEN opmaakcode (geen sluitcode!)  ECHTE komma: voor gebruik BINNEN opmaakcode van een TABEL (geen sluitcode!)

Inlognaam: Gebruiksaanwijzing:
Geef je Inlognaam en Wachtwoord.
Aanmelden is verplicht, kostenloos en heel eenvoudig!
Maak gebruik van de vele opmaakbuttons hierboven!
Wachtwoord:
Opties: Je mag HTML opmaakcode in je bericht gebruiken
Activeer eventuele links in je bericht
Actie: