ONVERWACHT KAARSLICHT HOOFDSTUK 2 WAARIN NATAFELEN EEN ANDERE BETEKENIS KRIJGT
Onverwacht kaarslicht hoofdstuk 2 waarin natafelen een andere betekenis krijgt Stipt zes uur gaat de zoemer van de benedendeur. “Met Dick” hoor ik hem zeggen. Ik druk op het knopje en hij kan de flat binnenkomen. Ik woon in het laatste appartement op de galerij. Ik doe de deur van mijn flatje open en daar staat hij, sportief met een flinke mand met van alles erin. Ik krijg een schouderklopje en hij stalt zijn waren uit op de keukentafel. Ik wijs hem de weg in de keuken, ga een douche nemen en trek mijn meest sexy jurk aan. Hij heeft de tafel in de kamer gedekt en ik moet zeggen; het dineetje was verrukkelijk; alles erop en eraan. De wijn die hij heeft meegenomen was heerlijk om te drinken, kortom een avondje om nooit te vergeten. Wij kletsen honderduit. Ook op het balkon heeft hij twee zitjes neergezet met een piepklein tafeltje. Ik heb een heerlijk gevoel, voel me lekker sloom. Als ná-dessert heeft hij koffie met grand marnier maar vraagt mij dat te serveren en wel op speciale wijze. “Je weet,” zo zegt hij, ”dat ik je meester ben en…. meesters mogen alles eisen; toch?” “Na zo’n etentje doe ik toch alles voor mijn meester, ik ben je slavinnetje”, en ik rekte me heerlijk ontspannen uit. “Dat is dan geregeld,” zegt Dick, “Ik verlang van je dat je de koffie en likeur op het balkon serveert.” “Niets liever dan dat!” en ik kijk hem op mijn verleidelijkst aan. “Maar wel met één restrictie: kleding uit; alleen je naaldhakken houd je aan. Je gaat ons naakt bedienen.” Nu moet ik toch wel even slikken, vanmorgen was het wel allemaal spannend geweest, maar gaat het nu niet wat te ver? Aan de andere kant; het was een heel relaxte avond; heerlijke drankjes en och; wat kan mij het ook allemaal schelen; eerdere vrienden hadden wel andere dingen aan mij gevraagd! Alleen moet wél het licht dan in de kamer uit, voor eventuele meekijkers van buiten. Ik speel het spel mee…. “Voor jou doe ik alles; op één voorwaarde en die is dat het licht in de woonkamer uitblijft.” (Het is ondertussen schemerig geworden) Dick loopt naar het balkon en gaat zodanig zitten dat ik wel om hem heen moet lopen. Aan de onderkant van mijn balkon had ik een zeil gespannen, dus alleen met opstaan kan iemand mij eventueel zien en dan ook nog in die donkerte. Ik voel mij heerlijk licht en geil en gooi mijn jurk plus jarretels plus kousen in de badkamer (ik was de hele avond al sliploos geweest) en de zesduizend vlinders in mijn schaamstreek lijken zich verdubbeld te hebben. Ik ga in de keuken eerst de koffie halen, maar kan niet alles gelijk meenemen. Ik schenk de koffie in de keuken in en op weg naar het balkon zie ik verdomme dat Dick een kaars heeft aangestoken. Ik heb buiten de waard gerekend. Ik zet de koffiekopjes op het balkontafeltje en kijk schichtig naar beneden; daar lopen wel wat mensen maar die hebben volgens mij niets in de gaten, misschien valt het allemaal nog wel mee. Wel voel ik mij zeer opgelaten, weliswaar heb ik alleen maar buren aan één kant en dat zijn oudjes, maar die flakkeringen van die kaars, ja, die vallen wel op. Dick vraagt mij ook de likeur te halen, die ben ik in de consternatie vergeten. Ik haal de likeur en bij het terugkomen zie tot mijn grote schrik dat Dick het zeil verwijderd heeft van de balkonbalustrade. “Ouwe rommel,” zegt Dick en ik moet langs hem heen. En daar zit ik dan, naakt, hooggehakt en te kijk voor half Sittard, de kaars flakkert maar door. Volgens mij is mijn bloeddruk tot grote hoogte gestegen. “Het bevalt mij prima,” zegt Dick, en kijkt mij geamuseerd aan. “Ja, mij ook wel ergens, maar ik voel me toch ook weer niet helemaal happy,” zeg ik….. “Als je wilt dat wij de sessie nu afbreken lief meisje, dan stoppen we nu; jouw wil in deze is wet,” zegt Dick. Hij kaatst nu de bal verdomme weer helemaal terug. De keuze is aan mij, wat moet ik nu doen? Als ik eerlijk ben windt het mij ontzettend op, maar ik schaam me ook erg om in deze positie ongemakkelijk, te kijk te moeten zitten. “En terwijl je zit te wikken en te wegen wil ik ook nog dat je aan je tepels gaat trekken,” beveelt Dick min of meer, “Dat heb je te weinig gedaan. Wat zadel ik je toch met dilemma’s op hè!” “Maar je kent mijn principes; ik respecteer al jouw keuzes!” zegt hij er achteraan. Zonder mijn antwoord af te wachten steekt Dick nóg een theelichtje aan en plaatst dat op het tafeltje. Het lijkt wel automatisme, maar ik begin aan mijn tepels te trekken…Ergens voel ik mij gechanteerd door hem en aan de andere kant lijkt dit wel de dag van mijn leven, nee dit… deze spanning wil ik ook niet kwijt. “Ik heb even behoefte aan nóg een likeurtje,” zeg ik, “voor jou ook?” Hij knikt met zijn ogen en ik loop automatisch naar de keuken en pak de fles en zet hem op het balkontafeltje. Dick steekt nóg een kaarsje aan. Het balkon is nu goed verlicht en ik schenk zo snel ik kan de likeurtjes in, ik kijk naar mezelf tijdens het inschenken en het lijkt wel alsof duizend watt op mij gericht is. “Op de toekomst,” proost Dick. En ik, ja, eigenlijk ben ik nog nooit zo geil geweest en proost, in samenspraak met al mijn vlinders, met hem mee! Van het ene op het andere moment blaast Dick de kaarsen uit; op één na! “Dit is een voorproefje,” zo zegt Dick, “op de manier waarop ik spanningen probeer te creëren; niet altijd positief, maar wel spannend, ook nooit echt pijnlijk, maar wel tot aan bepaalde grenzen.” “Claud, wat denk je van alles; als je in mij een meester ziet, oké, maar de consequentie is dat je er ook naar moet gedragen; half-half kan én wil ik niet!” “Je bent óf mijn slavinnetje óf niet…geen tussenwegen.” “Ik word gek van je, ik ben vandaag al bijna drie keer klaargekomen, maar nu vraag je me iets wat ik niet kan overzien, ik wil het ergens dolgraag, maar niet altijd en constant…Kunnen wij geen deal maken dat we dit spel op bepaalde tijden spelen?” Er valt even een gespannen stilte; ik zíe hem denken en dan zegt hij: “Ik spreek het volgende met je af slavinnetje; je krijgt van mij een armband en als ik je vraag deze armband om te doen, dan ben je van mij. Armband af: niet meer van mij! Zou dat een deal kunnen zijn?” Ik krijg het warm van het nadenken. Wat moet ik nu beslissen? Ik ken dit fenomeen niet, maar ben ook nog nooit zo opgewonden geweest in mijn leven. Ik ga voor de bijl…. “Je hebt een deal gesloten meester; ik ga akkoord! Donderdag is mijn vrije dag, dan zou ik eventueel weer kunnen!” “Goed slavinnetje, donderdag ben ik bij je rond de klok van negen en dan ga ik met jou concrete zaken afhandelen. Voor nu, geweldig bedankt voor je gastvrijheid, maar de bezegeling van deze avond moet nog wel komen.” Hij blaast de laatste kaars uit en we lopen naar de voordeur. Ik loop overdreven vrouwelijk. Ik blijf staan in het halletje en Dick blijft achter mij staan en masseert even mijn nek. Zegt dan: “Je hebt een goeie deal gedaan vandaag, maar afscheid nemen doe ik met jou hier buiten. Luister! Je gaat tegen de reling staan met je kont en houdt de reling van de galerij vast met je gestrekte armen in de breedte.” “Ja maar Dick, als de buren mij zien? Mensen van de parkeerplaats kunnen mij zo zien staan…” “Ik vind het feitelijk vervelend dat je steeds tegengas geeft,” zei Dick, ”als ik als meester het te zeggen heb luister je en als je niet luistert, dan kunnen dat twee zaken betekenen; óf je bent niet geschikt voor dit spel óf je vraagt om meer straf. Nu neem ik je het nog niet écht kwalijk, maar een volgende keer zal ik niet zo coulant zijn! Dat is de consequentie van de deal die je een kwartier geleden met mij gesloten hebt! Heb je de huissleutel?” ”Nee natuurlijk niet, ik heb niets aan.” “Pak hem dan” Ik geef de sleutel aan Dick. Ik doe de voordeur voorzichtig open en kijk naar links, vijf maal kans dat er een buur of visite van een buur in of uit een deur komt. Maar Dick duwt me gewoon naar buiten; gelukkig, niemand op de galerij. Ik ga staan zoals hij mij opgedragen heeft: met mijn armen in de breedte en naakt…. en hij duwt met zijn bovenbeen mijn kont tegen het ijzerwerk. Ik sta helemaal in brand en hoop dat hij mij zal snel zal neuken binnen. Maar nee, dat niet, hij trekt mijn haar naar achteren en kust me ruw en ik voel zijn duim over mijn kutje wrijven, niet zachtjes, maar hard. Mijn handen moet ik op de balustrade houden. Een ijzeren stang loopt precies in mijn bilnaad. Ik hoor tot mijn grote ontzetting een auto achterom de parkeerplaats oprijden. Ik sta hier in het volle licht, zonder kleren en wordt ruw gevingerd. Als hij even stopt met tongzoenen, zeg ik hem dat een auto op de parkeerplaats rijdt en dat ik zo wel erg te koop sta. “Je bent hardleers,” zegt hij, “draai je om; je moet nog veel leren!” Nog erger: Nu sta ik met mijn borsten net boven de reling en duwt hij mijn kutje tegen de verticale stang van het ijzeren hekwerk. En weer trekt hij aan mijn haar en ik moet mijn hoofd helemaal draaien om met hem te tongen. Het is behoorlijk afgekoeld, maar ik gloei enorm. Nu duwt hij zijn rechterduim langzaam in mijn anus (m’n adem stokt ervan) en met zijn linkerhand knijpt hij behoorlijk in mijn rechterborst. Als hij even stopt, zie ik tot mijn ontzetting dat er twee mensen uitgestapt zijn en onze richting opkijken. Dick stopt met penetreren en stopt zijn duim diep in mijn mond. “Zo blijven staan en schoonlikken,” beveelt hij. De mensen lopen gelukkig door naar de achteringang. Ik sta erg ongelukkig; mijn borsten nog steeds over de reling en terwijl ik aan zijn duim sabbel, kneedt hij mijn rechterborst alsof hij een koe aan het melken is. Het is heel vreemd, maar ik ben he-le-maal nat. “Lief meisje,” zegt Dick en laat mij los, “voor vandaag hebben we het gehad. Ik moet gaan nu, we zien elkaar donderdag… en… dit afscheid, dit houden wij erin.” Hij steekt de sleutel in m’n deurslot en zonder verder iets te zeggen loopt zo de galerij af. Ik sta even perplex door dit snelle afscheid; hij wil me volgens mij helemaal niet neuken. En als iemand zich had gegeven aan iemand anders, dan was ik het toch wel geweest vandaag. Zou ik het hem moeten vragen? Veel vreemde vragen gieren door mijn hoofd. Ik ga naakt op mijn buik onder de deken liggen, gebruik alleen mijn vingers en binnen de minuut kom ik schokkend klaar… nee, dit laat ik me écht niet meer afnemen.
|