Fitness
De finess-trainer weet mij te vernederen.
Niet dat ik af hoef te vallen, maar gewoon om fit te blijven schreef ik me in op een sportschool. Na enkele weken had ik mijn vaste programma: vooral lopen en rennen op de lopende band en opwarm oefeningen zoals opdrukken, door de knieën en steppen. Gekleed in mijn glimmende korte adidas short en een dito topje deed ik onder leiding van Jim, een sportieve vent afkomstig uit Suriname, mijn oefeningen; dronk mijn water in de bar en maakte kennis met de anderen. Op het mededelingen bord las ik dat Jim een survivaldag ging organiseren. Ik stond voor het bord en las: abseilen, hardlopen, straftrainingen en een overlevingstocht. “Alleen voor mannen met uithouding- en doorzettingsvermogen,” las Jim, die achter me bleek te staan, hardop. Ik draaide me om en keek hem uitdagend aan. “Dat lijk me wel wat. En wat bedoel je met straftraining? Ik kan af en toe best wat straf gebruiken,” flapte ik er uit. Jim lachte: “Haha, niet voor kleine meisjes. Wil je wat drinken?” Even later zaten we aan de bar en ik vond Jim ineens spannend. Toen zei hij plotseling: “monique, volgens mij ben jij een beetje ondeugend en heb je inderdaad een straftraining nodig!”. Ik bloosde en baalde van mij zelf. “Mag ik mee?” vroeg ik. “Hihi, het lijk me best leuk jouw eens een privé straftraining te geven, maar dan op mijn manier!” grapte Jim. Hij zag dat ik opgewonden raakte en weer kreeg ik een rooie kop. “Dan mag je je zweepje wel meenemen,” grapte ik helemaal verkeerd. Thuis baalde ik enorm van mezelf. Ik voelde dat ik me te veel bloot had gegeven. Ik schaamde me zo dat ik de volgende week zonder opgaaf van redenen weg bleef bij de sportschool. Natuurlijk biechtte ik alles op aan Meneer, die mij hiervoor prompt 25 klappen met de vlakke hand op mijn glimmende sportbroekje gaf! De week er op ging ik donderdag avond weer braaf naar Fitness. Ik was iets later dan normaal en zag tot mijn spijt geen Jim. Ik begon mijn programma af te werken en was geconcentreerd bezig, toen ik plotseling mijn Meneer en Jim samen voor me zag staan! “O,O,” zei ik hard op, “dit beloofd niet veel goeds”. Meneer zei: “Zo meisje, ik heb met meneer Jim afgesproken dat hij jouw een privé survival dag bezorgd.” Hij draaide zich om en vertrok. Ik wist dat dit niet veel goeds betekende en keek vragend naar Jim. “Ga door met je oefeningen,” commandeerde hij op speciale toon. Even later zat Jim aan de Bar. Ik wilde naast hem gaan staan. Hij keek me streng en met twinkeloogjes aan en zei tot mijn verbijstering: “Je mag niet in je glimmende geile pakje aan de bar. Ga jij je eerst maar eens douchen en kleed je aan!” Ik deed direct wat me opgedragen werd. Liep naar de kleedruimte en opende mijn kastje om mijn handdoek en kleren te pakken. Wel mijn handdoek, maar in plaats van mijn kleren en mijn ondergoed lag er een blauw-wit gestreepte heren pyjama, een nieuwe! en ....een paardrijzweepje. Schichtig keek ik om me heen. Ik voelde me helemaal geil worden maar tevens bang. Ik schikte mij in mijn lot en ging douchen, trok de pyjama aan, mijn sportschoenen er onder en liep rechtstreeks naar de bar met het zweepje in de hand naar Jim. Ik voelde de ogen van de anderen als priemen in mijn lichaam. “Wil je een glas water”, vroeg Jim of er niets aan de hand was. Ik ging naast hem zitten en vroeg fluisterend: “Wat heeft dit te betekenen?” Jim antwoordde: “Straf!” “Zaterdagochtend meld je je om 8.00 uur 's morgens in deze outfit en met zweepje bij de manége. Je bent dan de hele dag voor mij, meisje.” “Een echt ‘Survival dagje dus,”’ sprak hij zachtjes Ik dronk mijn glas niet leeg. Ik verdween als een hond met de staart tussen de benen (in pyjama) naar mijn auto en spoedde me naar huis. wordt vervolgd monique
|