Een middag waarin Chantal duidelijk wordt gemaakt wat haar plaats is als slavin
Chantal voelde zich onrustig, had moeite met de grenzen die er in de relatie met haar Meester waren en had als gevolg haar Meester de afgelopen dagen aardig zitten jennen op chat. Kleine speldenprikjes, net doen of ze niet begreep wat hij zei, gewoon niet luisteren. Toen ze in een chatroom hem voor gek zette tegenover de andere chatters met een brutale opmerking was de maat vol. Chantal voelde zelf al dat ze te ver was gegaan maar voor ze het wist was de opmerking de ether al in te gaan. Het antwoord kwam per ommegaande: Over een half uur ben ik bij je. Zorg dat je klaar staat: opgemaakt, haren los kousen, jarretel, bh en verder naakt. Chantal wilde nog even tegensputteren maar het poppetje dat aangaf dat haar Meester online was stond al op rood. Ze sloot snel de computer af, racete door haar huis, mikte de vuile afwas in het gootsteenkastje, schopte de tijdschriften die her en der rondslingerden onder de bank, raapte de vuile kleren bij een en maakte het bed op. Gelukkig was de speelzolder altijd netjes, omdat haar Meester daar op stond. Ze kleedde zich om in zwarte kousen en dito bh, maakte zich snel op en ging precies op tijd in de voorgeschreven houding in de hal zitten. Op handen en knieën, hoofd op de grond, kont naar de deur. Net op tijd, want ze hoorde de sleutel al in het slot van de voordeur. Ze hoorde de voordeur opengaan en haar Meester naar binnen komen. Aan zijn tred kon ze horen dat hij nog lang niet was afgekoeld en dat ze beter maar heel goed kon gehoorzamen vandaag. De Meester van Chantal beende op haar af en trok haar hoofd aan een handvol haren naar zich toe. Zonder een woord te uiten trok hij haar vervolgens ruw aan de haren omhoog, sleurde haar mee achter zich aan de trap op en smeet haar zonder verder te praten ruggelings op het bed. Chantal kreunde een keer van afkeuring en pijn en meteen daarop sloeg haar Meester haar met vlakke hand in het gezicht. Pats. Keihard, zodat zijn hand zich vurig aftekende op haar wang. “Geen woord,” waren de eerste woorden die hij uitte, “of je bent nog lang niet jarig….”. Toen ritste hij zijn broek open en haalde zijn pik tevoorschijn. Hij wrong de benen van Chantal uit elkaar en stopte zijn kloppende stijve paal in haar kut en begon haar te neuken met diepe halen. Chantal kromp ineen van de pijn. Omdat er verder nog niets gebeurd was, was haar vagina nog droog en de pik wreef ruw langs de wanden. Haar Meester was intussen compleet stil, grimmig neukte hij haar, zijn pik langs de hele lengte naar buiten halend en dan in haar stotend, hard, gewelddadig. Hij kreunde niet, hij zei niets. Langzaam voelde Chantal dat ze nat werd door de wrijving van de pik in haar vagina. Ze voelde dat ze heet werd en begon licht te kronkelen. Toen haar Meester dat merkte, hield hij op met neuken. “Het is niet de bedoeling dat je geniet, vuile teef,” beet hij haar toe en hij haalde zijn paal uit haar neukgrot. Vervolgens dwong hij Chantal op haar buik en zette zijn paal voor haar rozet. Hij probeerde zijn pik naar binnen te duwen maar omdat haar anus nog niet voorzichtig was opgerekt kon hij geen toegang krijgen. Toen greep hij een hand vol van de haren van Chantal en trok haar hoofd naar achter, gaf haar een harde klap op de billen. Onbewust ontspande Chantal haar billen en daar maakte haar Meester gebruik van om zijn pik naar binnen te stoten en haar vervolgens in haar kont te neuken met diepe halen. Weer haalde hij zijn pik naar buiten tot de eikel om hem vervolgens in haar kont te stoten tot aan de wortel. De tranen van pijn en vernedering schoten Chantal in de ogen terwijl ze haar Meester ontving. Ze wist dat hij gelijk had, dat ze een lesje verdiend had met haar gedrag maar ze miste de liefdevolle aanpak waarmee hij haar normaal gesproken benaderde. Haar Meester stootte door en door, tot hij uiteindelijk met een grom bijna klaar kwam. Net voor zijn hoogtepunt haalde hij zijn pik uit haar kont, draaide Chantal op haar rug, stootte zijn pik in haar mond en spoot zijn warme zaad achter in haar keel. Doorslikken en schoonlikken, slet,” beet hij haar toe. Chantal proefde het zaad, vermengd met de smaak van haar kutsappen en de bittere smaak van haar anus. Ze likte de pik schoon tot op de laatste druppel en hoopte dat haar Meester tevreden was. Haar Meester uitte echter geen woord. Hij draaide Chantal op haar rug, bond haar polsen bij elkaar met een panty die in de kamer rondslingerde en bond die vervolgens weer aan het hoofdeinde van het bed. Daarna zette hij zijn knie op haar buik, spreidde haar benen en maakte haar enkels vast aan de bedpoten. Toen liep hij de deur uit en liet Chantal liggen. Chantal lag stil naar het plafond te staren. Ze voelde haar kut kloppen en ze voelde haar kont kloppen en schrijnen. Ze vroeg zich af of het gebloed had. De seconden verstreken. De seconden regen zich aaneen tot minuten en de minuten tot een kwartier en nog een. En langzaam begon Chantal zich af te vragen of haar Meester was weggegaan. Hij zou haar toch niet in de steek hebben gelaten, haar alleen achterlatend in haar ellende?? Ze voelde de hete tranen opwellen in haar ogen. Dat kon toch niet, hij zou toch niet??? Net toen ze een vleug van paniek voelde opkomen ging de deur open en kwam haar Meester weer binnen. “Oké,” zei haar Meester; “dit was een lesje om te bewijzen dat ik toegang tot je openingen heb wanneer ik dat wil; je kut is van mij, je kont is van mij, je mond is van mij je tijd is van mij, wanneer ik dat wil. Nu ga ik je straffen voor je brutale mond. Eerst gaan we naar de badkamer waar ik je schoon zal maken, dan gaan we naar de speelzolder waar ik je zal straffen….” Hij maakte haar los en gooide de enkel- en polsboeien die op het nachtkastje lagen op het bed. “Doe je collar en dit om en kom naar de badkamer.” Chantal haastte zich om aan de opdracht van haar Meester te voldoen en vroeg zich af wat hij van plan was. Toen ze in de badkamer kwam, werd de bedoeling al gauw duidelijk. De Meester van Chantal had van de gelegenheid gebruik gemaakt toen zij haar pols- en enkelboeien omdeed om de douchekop van de slang te schroeven. Ze kreeg de opdracht om in de douchebak te gaan zitten, op handen en knieën, hoofd omlaag. Vervolgens ramde haar Meester de douche slang in haar kut en zette de kraan wijd open. Chantal voelde hoe haar vagina zich vulde met het ijskoude water, het koude water bereikte haar baarmoedermond, kon daar niet verder en sijpelde weer uit haar vagina. De douche stond open op volle kracht. Na een tijdje haalde haar Meester de slang uit haar vagina en draaide de kraan dicht. Chantal wilde opgelucht ademhalen maar voelde vervolgens hoe de slang in haar kont geramd werd. Weer werd de kraan opengezet en ze voelde hoe haar darmen zich vulden met het water. Haar buik begon te krampen en ze kreeg een enorme aandrang om naar het toilet te gaan. Ze vroeg nederig toestemming om dit te doen, en kreeg vervolgens weer een harde klap in haar gezicht. “Ik had gezegd niet praten,” beet haar Meester haar toe: “En dat betekent ook; niet praten. Je houdt het maar op.” Krampachtig probeerde Chantal het water binnen te houden maar de krampen werden te erg. Ze spurtte naar de wc en liet het water, vermengd met de producten uit haar ingewanden lopen in de wc. Haar Meester gaf haar nog een paar harde klappen in het gezicht en sleurde haar aan de haren weer de douche bak in. “Zie je wel dat je een ongehoorzame, waardeloze slet bent?” zei hij. Hij ramde de doucheslang weer in haar kont en zette nogmaals de kraan open. Weer vulde het water haar darmen, weer voelde ze de immense krampen. En hij bleef maar doorgaan haar met water te vullen. Ze draaide, ze kronkelde en ze piepte van ongemak hetgeen haar Meester alleen maar amusant scheen te vinden. Eindelijk draaide hij de kraan dicht en liet haar daar zo zitten, haar darmen gevuld met water, haar buik krampend. Daar zat ze, uit alle macht proberend het water op te houden, uit alle macht proberend te gehoorzamen. Terwijl ze daar zo zat, met haar hoofd gebogen naar de vloer, hoorde ze hoe haar Meester zijn broek openritste. Even later voelde ze een warme straal urine over haar lichaam kletteren. “Daar zit je nu teefje,” zei haar Meester; “je bent nog niet eens goed genoeg om als toilet te dienen”. Terwijl hij die woorden uitte, trok hij haar hoofd weer aan de haren naar achter en plaste zijn laatste straal urine in haar gezicht. Toen kreeg ze toestemming om alles te laten lopen. “Schoon??,” dacht Chantal bitter, “Wie is hier nu de perverse teef dan?”. Ze paste er wel voor die woorden hardop te uiten, bang voor de reactie van haar Meester. Tegelijkertijd voelde ze heel vaag in haar onderbuik een kriebel van opwinding opwellen. Het feit dat haar Meester haar zo duidelijk vernederde, reduceerde tot een waardeloos iets, deed haar geiligheid op een of andere verwrongen manier aanwakkeren. Ze was boos op zichzelf omdat ze deze gevoelens had. Ze wilde boos zijn op haar Meester, wilde dat hij wist hoe verschrikkelijk ze dit vond. Ze hoorde hoe de kraan weer werd opengezet en huiverde toen een straal ijskoud water haar lichaam trof. Haar Meester spoelde haar van top tot teen af, tot ze bibberend en blauw van de kou weer helemaal schoon was. Gereinigd, van binnen en van buiten. De Meester van Chantal gooide haar een handdoek toe en vlug droogde Chantal zichzelf af, dankbaar dat ze dit tenminste zelf mocht doen. “Oké,” zei haar Meester;” naar de speelzolder, kruipend, op handen en voeten en hoofd omlaag houden. Snel een beetje.” Alsof haar leven er van af hing kroop Chantal richting de trap die leidde naar de zolder verdieping. Daar wilde ze omhoog komen om de trap op te lopen maar meteen voelde ze een laars in haar rug die haar weer omlaag trapte. “Kruipen had ik gezegd, slet,” zei haar Meester. Chantal beet haar tanden op elkaar en begon naar boven te kruipen, haar knieën schavend aan de trap. Haar Meester liep achter haar aan en gaf haar af en toe een harde tik op de billen, om haar aan te sporen op te schieten. Op de speelzolder kreeg ze opdracht om te gaan staan en werden haar polsen hoog boven haar hoofd vastgemaakt aan een ketting die van het plafond naar beneden hing. De ketting werd hoog opgetrokken zodat ze op haar tenen moest gaan staan. Tussen haar benen werd een spreidstang gebonden, zodat ze haar benen niet kon sluiten. “Omdat je zo’n brutale mond hebt gehad afgelopen tijd zal ik je flink straffen. Je kunt je stopwoord gebruiken of je kunt er voor kiezen het te ondergaan. Kies je voor het laatste, dan kun je met een schone lei beginnen, kies je voor het eerste dan ga ik weg na je stopwoord en kom over een maand terug om je alsnog te straffen. Want straf zul je hebben.” Chantal knikte, als teken dat ze het begrepen had. Ze nam zich voor de bestraffing zonder het uiten van een enkele klacht in ontvangst te nemen, uit respect voor haar Meester en om hem te tonen dat het haar serieus was om weer in zijn gunst terug te komen. De Meester van Chantal bond haar een blinddoek voor zodat ze niet meer kon zien wat er ging gebeuren. Vervolgens werd het stil. Chantal spitste haar oren om te horen wat er ging gebeuren. Ze hoorde het suizen van de zweep, hoorde de klap neerkomen en seconden later voelde ze een snerpende pijn door haar billen trekken. Nog voordat ze naar adem kon happen, voelde ze de 2e slag neerkomen en nog een en nog een. Normaal warmde haar Meester haar langzaam op, beginnend met het rustig maar stevig slaan van een soepele zweep, het langzaam opvoerend tot een harder slaan maar nu haalde hij in hevigheid uit. Toen een harde slag haar vagina trof, uitte ze een kreet van pijn. Haar Meester stopte met slaan en ze voelde het kraken van zijn laarzen toen hij achter haar wegliep om even later terug te keren. Ruw propte hij een opblaasbare balgag in haar mond, die hij stevig vast bond achter haar hoofd. “Zo, zei hij, probeer nu nog maar eens te protesteren. Bij elke kreun die je uit pomp ik de ballgag harder op, dat zal er voor zorgen dat je je bek houdt.” Vervolgens kreeg ze een bal in een van haar handen gepropt. “Als je niet meer kan laat je de bal vallen, dat zal ik beschouwen als stopwoord,” zei hij nog. Toen ging hij door met slaan. Hij ranselde haar billen tot ze rood en later blauw werden. Hij sloeg op haar borsten, haar heupen haar armen en benen en bleef maar doorgaan. Hij gebruikte verschillende zwepen en floggers, die hij met een draaiende beweging over haar lichaam liet gaan. Haar huid kleurde rood op en werd heel gevoelig. Chantal kronkelde van de pijn, in een nutteloze poging de slagen te ontwijken en haalde diep adem vanuit haar buik om de slagen op te vangen die haar weerloze lichaam troffen. De bal hield ze uit alle macht vast. Ze wilde het niet opgeven, wilde ondergaan wat haar Meester voor haar in petto had, wilde hem bewijzen dat ze hem waardig was. Toen hij haar vagina trof met een harde klap, kreunde ze weer. De ballgag werd opgepompt en ze voelde de kramp in haar kaken die het gevolg was van de enorme ballon in haar mond. Weer ging hij door met slaan, heupen, billen, en voluit tussen haar benen. Slag na slag trof haar toch al geteisterde vagina. Chantal voelde haar hele lichaam gloeien en kloppen van de pijn. Ze vreesde dat ze de komende dagen niet zou kunnen zitten. Na een lange tijd stopte haar Meester. “Je krijgt nog 20 slagen met de cane,” zei hij: “Als je die ondergaat zonder protest is je lei schoon.” Chantal huiverde. Ze had een gloeiende hekel aan de cane, beschouwde het ding als haar ergste vijand. Hij maakte haar polsen los en liet de ballgag leeglopen. “Ik wil je een keuze geven…” zei haar Meester vervolgens. “Je ontvangt de slagen over de bok gelegen. Je mag kiezen; 15 slagen met de cane terwijl je los over de bok gebogen staat, zonder vast gebonden te zijn maar dan mag je je niet bewegen en niet protesteren. Als je je handen los laat of je voeten verzet is het afgelopen. Of ik bind je vast aan enkels en polsen en je krijgt van mij een gag om je kreten te smoren maar dan krijg je 20 slagen.” Koortsachtig dacht Chantal na. Normaal gesproken gaf ze er de voorkeur aan om vastgebonden te staan. Het gaf haar een gevoel van hulpeloosheid, van overgave. Als ze vastgebonden was kon ze zichzelf voorhouden dat ze geen ander keuze had dan wat haar toegediend werd te ondergaan. Ze kon zich dan overgeven en er van genieten. Als ze los stond betekende dat dat ze instemde met wat haar werd aangedaan. Dat ze er voor koos om gestraft te worden. Toen nam ze een besluit. De bedoeling van deze straf was om te laten zien wie de baas was. Te laten zien dat ze het serieus meende met haar Meester en te erkennen dat hij de baas was over haar lijf, geest en leden. “Los Meester,” zei ze ferm en ze liep naar de bok, boog erover heen met haar buik, pakte de poten vast met haar handen en spreidde haar benen tegen de poten aan de achterkant. Ze kneep haar ogen stijf dicht en wachtte op de dingen die komen gingen. “Meetellen,” zei haar Meester, terwijl hij achter haar plaats nam: “Vlot meetellen, zonder aarzeling, anders begin ik opnieuw.” “Ja, Meester,” antwoordde Chantal. Ze hoorde het suizen van de cane toen hij door de lucht zwiepte en neerkwam op haar achterwerk. "Een Meester,” zei ze voordat ze de snerpende pijn voelde opkomen die verder nadenken bijna onmogelijk maakte. De slagen kwamen hard aan op haar toch al zo geteisterde achterwerk en ze voelde zich misselijk worden van de pijn terwijl ze meetelde met de slagen. “Twee Meester, drie Meester.” Ze telde met onvaste stem door en bewoog niet, ondanks dat elke vezel in haar lichaam het uitschreeuwde om te vluchten, weg van de slagen van de cane. “Elf Meester, twaalf Meester.” Ze telde door en verroerde zich niet. Voelde de liefde voor haar Meester door zich heen stromen, de overgave nam bezit van haar gedachten. Ze was zijn slet, ze was zijn slavin, ze wilde zich overgeven met huid en haar, met lichaam en geest…. Dit waren de laatste gedachten voordat ze zichzelf in een roes voelde raken…. Toen voelde ze zichzelf na de laatste slag wegzeilen in subspace…. Zweven als een vogel in de wijde hemel, bevrijd van alle zorgen, bevrijd van gedachten en los van de aarde…. Toen ze bijkwam lag ze in de armen van haar Meester die glimlachend op haar neerkeek. “Goed zo meisje,” zei hij, “ik ben trots op je. Ik ben trots op mijn dappere slavin die haar straf zo moedig heeft ondergaan”. Hij hielp haar overeind, vleide haar op de bank en begon haar lichaam voorzichtig van top tot teen in te smeren met verkoelende zalf. Daarna volgde een tedere vrijpartij en slavin Chantal wist dat ze weer gelukkig was….
|