De dochter van de schooldirecteur moet bij een leraar op het matje verschijnen en ondergaat een vernederende en opwindende straf waardoor ze ongewild haar eerste orgasme beleeft
Hij genoot van de stilte van de uitgestorven klas. De gouden stralen van de late middagzon door de hoge ramen werd zichtbaar gemaakt door de dwarrelende fijne stof. Het was warm in het lokaal op deze vrijdagmiddag. De hitte van de nazomer leek te gloeien vanuit de wanden van dit vooroorlogse schoolgebouw. Een gebouw met ruime lokalen, hoge plafonds en hoge bovenlichten. Nog even wat wegstervend gedruis. In de verte hoorde hij het druk praten van scholieren die opgewonden het weekend ingingen. En daarna de rust. Die heerlijke rust die hem een aangenaam gevoel gaf. Een gevoel van seksuele spanning. Hij keek op zijn horloge. Nog twee minuten. Dan zou er een zacht geklop op de deur van het lokaal klinken. Zijn geschiedenislokaal. Oud, maar ruim van opzet. Hij was gek op het oude meubilair, de kast met verouderde lesmaterialen, gereedschappen en dingen en dingetjes waarvan niemand wist dat hij ze had bewaard. De verrijdbare passpiegel waarmee hij de leerlingen in de gate n kon houden als hij met zijn rug naar de klas op het bord schreef.
Meneer Zeevolder. Een vroeg oud geworden veertiger, een klein postuur, smal, strak gekamd dun haar in een keurige scheiding. Al bijna 25 jaar voor de klas. Zijn doctorandustitel was indertijd genoeg geweest om hem deze baan te geven, didactische vaardigheden waren afwezig. Sarcastisch, leerlingen graag voor schuit zetten. Daar was hij goed in. Daar haalde hij zijn genoegen uit. De leraar die naar zijn believen onvoldoendes kon uitdelen als iemand hem gewoonweg niet aanstond. Dat hij niet populair was deerde hem niet. Hij zag nu al uit naar een vervroegd pensioen. Maar tot die tijd…hij zuchtte, stopte zijn pijp. Ook al zo’n ouwelijke gewoonte, pijproken.
Stipt om 15.25 klopte ze aan. Hij wachtte zonder geluid te maken. Na dertig seconden opnieuw een aarzelend kloppen. ‘
“Binnen!” Geïrriteerd, alsof hij druk bezig was.
Daar kwam ze binnen. Schuchter. Halflang donkerbruin, sluik haar. Een mooi blank, smetteloos gezicht. De zon leek geen vat te hebben op haar blanke huid. Ze keek wat gespannen. Logisch. Gekleed in een mouwloze spijkerjurk tot net onder de knie. Wit T-shirt met een rond halsje onder de jurk. Een wit, smal ceintuur rond haar middel. Zoals zo vaak bij tieners van die leeftijd was ook zij wat vol, in haar gezicht en rond haar middel. Vandaar waarschijnlijk die jurk die haar vormen juist niet accentueerden. Een bescheiden kettinkje sierde haar decent bloot gelaten hals. Haar voeten in open sandalen gestoken met lage witte sokjes. Het was een mooi meisje, een mooie vrouw in wording. En ze was van hem. Een uurtje zou ze van hem zijn. Maar zij wist dat nog niet.
‘Mejuffrouw Bodegraven, daar bent u. En nog wel netjes op tijd.’
Het sarcasme droop ervan af. Hij liet een pauze vallen waarin Sonja Bodegraven niet wist wat er nu van haar verlangd werd.
‘Jammer dat u – hij sprak zijn leerlingen graag met ‘u’ aan waardoor ze nog onzekerder werden– jammer dat u zich niet altijd zo netjes gedraagt. U weet waar ik op doel. Toch?’
Sonja boog haar hoofd en zweeg.
“Kijk me aan als ik tegen je spreek! “
Zeevolder verhief zijn stem.
“Hoe kwam het dat ik jou in de gang voor het gymnastieklokaal vechtend op de vloer aantrof? Rollebollend met die jongen, hoe heet hij, die Johan Verkerk. Een kluwen van gillende meiden eromheen. Zelfs leerlingen van de onderbouw! En daar hoor jij nou niet meer bij hè. Maar je gedroeg je als een onvolwassen brugklas leerling.
En wat moet ik nou? Je weet wat notabene je eigen vader bij het begin van het schooljaar gezegd heeft over vechten op school of het schoolplein.“
Dat wist ze heel goed, haar vader was de directeur van deze middelbare school. In zijn openingstoespraak dit jaar, zijn jaarlijkse preek zoals de leerlingen het noemden, had hij aangekondigd dat elke vorm van geweld en vechten in en rond de school voortaan bestraft zou worden met een lichamelijke straf. ‘Een ouderwetse, maar zeer effectieve straf’ had hij het genoemd. Dat was zijn opdracht aan alle leraren. En, zo had hij eraan toegevoegd, desnoods wilde hij zich daar zelf wel tegenaan bemoeien. ‘Maar dan zal de gestrafte het zeker een week weten als hij – of zij voegde hij eraan toe –hij ging zitten. Zonder het te benoemen was het voor iedereen duidelijk over wat voor soort straf hij het had gehad. Maar ondanks die toevoeging begreep iedereen dat hij met name de vervelende klieren, de jongens uit de HAVO bovenbouw voor ogen had. Niet de meisjes, en zeker niet zijn dochter.
‘En nu moet ik, in plaats van lekker in de tuin van de zon te genieten, op een vrijdagmiddag me hier met jou bezig houden. Je weet dat je vader niet zou willen dat ik een uitzondering voor zijn dochtertje zou mogen maken. Moet ik dan maar aan mijn baas, de directeur vragen of hij zich van deze vervelende taak wil kwijten?” Zeevolder wist dat dat het laatste was wat Sonja zou willen.
Hij nam zijn pijp in zijn mond en zei “En, moet ik u maar overdragen aan de directeur? Of moet ik de straf uitdelen”
“Nee meneer, asjeblieft niet mijn pa…”
“Dan vraag je het maar heel lief aan mij, of ik je alsjeblieft een pak voor je billen wil geven.”
“Ik wacht, jongedame, ik wacht op uw antwoord.”
Zachtjes antwoordde Sonja: …Wilt u mij alsjeblieft mij een pak voor…voor mijn billen geven?”
“Waarvoor?”
‘….als straf…voor mijn gedrag…”
Haar leraar liep naar het fonteintje achter in het lokaal. Pakte een groot glas en vulde het met kraanwater.
“Hier…drink op. Het is warm en ik wil niet dat je niet lekker wordt door de hitte.”
”Helemaal leeg Sonja!”
Ze had een klein slokje genomen, want ze had allesbehalve dorst. Tevreden keek hij hoe ze met moeite het glas leegdronk.
“Omdat ik mijn vrije tijd opoffer verwacht ik wel dat je na elke klapje netjes ‘dank u wel’ zegt en vraagt om een volgende. En na elk klapje meetelt.”
Sarcastisch voegde hij eraan toe “Anders raken we misschien de tel kwijt. En dat willen we toch niet hè?”
“Nee meneer”
“Heel netjes, vanmiddag spreek je me aan met ‘meester of meneer’. Begrijpen we elkaar? Vragen, bedanken, meetellen. En niet vergeten: ge-hoor-zamen! Zonder tegenspraak gewoon doen wat ik zeg. Alléén doen wat ik zeg. Niet meer, niet minder.”
“Begrijpen we elkaar”. Hi herhaalde de vraag die geen vraag maar een opdracht was.
Sonja knikte en sprak zachtjes “Ja meester”.
Het “meester’ zorgde voor een opwindende rilling in zijn onderbuik. Hij pakte een stoel, zette die voor haar en reed de passpiegel naar haar toe.
“Zet je handen op de zitting en kijk in de spiegel”
Gehoorzaam bukte ze.
“Je benen wat wijder graag. En kijk in de spiegel.”
Hij liep naar de kast in het lokaal en opende de onderste lade. Daar vond hij achterin het bamboestokje en de lederen plak dat hij ooit in een geile roes had gekocht en al die jaren bewaard had, maar nooit had mogen gebruiken. Alleen in zijn perverse fantasieën. En die zouden vanmiddag waargemaakt worden. Dat had hij zich heilig voorgenomen.
Sonja keek gehoorzaam in de spiegel en zag haar angstige gezicht. Ze perste haar lippen op elkaar. Bang voor wat meneer Zeevolder van plan was. Toen hoorde ze het zwiepend geluid van het bamboestokje. Hij zou toch niet…
Hij wist heel goed wat het effect van het zwiepende geluid zou zijn. Hij genoot van de schrik op haar gezicht. Schrik die over ging in angst toen hij het bamboe op haar achterste liet rusten en hij zachtjes tikjes uitdeelde.
“Mmmm, laat eens kijken of ik het nog niet verleerd ben” En weer zwiepte hij in de lucht.
“Je hebt een zware jurk aan, dus deze cane is dan wel geschikt denk ik. Twintig petsen worden het. Ben je er klaar voor?”
Sonja dorst alleen een zachte bevestiging te geven. ZZZZZ klonk het en keihard landde de klap op haar achterste. Beschermd door de spijkerstof, maar toch een snerpende pijn.
‘AAAAUUUW, AU, Au, Au”
Ze wilde overeind komen maar een dwingende hand op haar rug hield haar in de gebogen positie.
Meneer Zeevolder keek tevreden naar de gedweeë houding van zijn slachtoffer. Bevend wachtend. Ze hoefde niet lang te wachten. Zo mogelijk nog harder, onverwacht op haar andere bil.
”AAAAAAAAAUUUUWW, AAAAUUUWW, AU AU , toe, NEEE.”
Nu snikte ze, en bleef ze jammeren. Wilde weer, tevergeefs overeind komen.
“De teller staat nog steeds op nul jongedame. Ik heb geen verzoek gehoord, geen dank u wel, geen tel. Dus de teller staat op nul.
“”Nee, nee, dat is NIET eerlijk, huilde ze. Dat is ONEERLIJK!”.
“WÁÁT?? Schreeuwde hij. “ONEERLIJK??”. Nu schreeuwde hij dicht bij haar gezicht.
Jij durft je “MEESTER te beschuldigen van oneerlijkheid? Hoe DURF je? We hadden een afspraak weet je nog? Een AF-SPRAAK.” Hij benadrukte elke lettergreep.
“Maar jij bent weer ongehoorzaam. Je houdt je niet aan een heel simpele opdracht: netjes vragen, bedanken, tellen, gehoorzamen aan je meester. En vóór je kijken in de spiegel. Is dat zo moeilijk? Nee toch?
“Maar Kennelijk wel voor mejuffrouw Bo-de-gra-ven.” Hij legde de nadruk op haar naam.
Het sarcasme droop er weer vanaf. Hij boog zich door de knieën zodat hun gezichten op gelijke hoogte waren. Zijn gezicht was nu heel dicht bij het hare
“En nu de brutaliteit om mij van oneerlijkheid te beschuldigen. Dit vraag om een andere aanpak jongedame.
Ga overeind en knoop dat ceintuur los. Nog snikkend deed Sonja wat haar gevraagd werd.
“En nu die knopen los, trek die hobbezak uit.”
Met trillende vingers werden de knopen losgemaakt. Vergenoegd keek haar kwelgeest toe.
“Laat maar zakken dat ding. Stap er maar uit.”
Sonja haalde de schouderbandjes los zodat ze haar spijkerrok kon uittrekken. Nu stond ze op een wit, wijd en te lang T-shirt, dat halverwege haar roze onderbroekje viel. Met daaronder de witte sokjes in sandalen.
Weer liet Zeevolder de stok zwiepen. Versteend van angst stond ze daar.
“Voeten uit elkaar
Hij gaf een paar kleine tikjes op haar achterste, zich klaarmakend voor een harde klap. Maar die bleef uit. Net voor hij haar billen raakte hield hij in en belandde er een zachte tik op haar onderbroekje. Het gevulde blaas en de schrikreactie zorgden voor het effect dat haar meester voor ogen had gehad toen ze min of meer werd gedwongen een glas water te drinken: ze liet wat urine lopen. Een donkere vlek vormde zich in haar kruis. Sonja sloeg haar handen ervoor, maar de leraar had het al gezien. En de druppels langs de binnenkant van haar bovenbenen.
“WAT!!. WAT doe jij?? Hij verhief zijn stem, wat in een nieuw golfje urine uitmondde.
“Je gedraagt je als een kind door te vechten, je snottert als een kind bij het eerste het beste tikje voor je billen, houd je je niet aan de meest simpele opdrachtjes, en nu…en nu. Nu pies je ook nog in je broek??”
Vol schaamte boog Sonja haar hoofd. Hier stond ze op een dun onderbroekje, op een nat roze onderbroekje. Terwijl haar leraar onbeschaamd naar haar intieme plekje keek. Inderdaad alsof ze een kind was, in plaats van de bovenbouw leerling die zo intelligent kon zijn, met zoveel vriendinnen. Dochter van de directeur. De schaamte overmande haar en ze begon opnieuw te huilen.
“Ja huil maar, denk maar dat ik me daardoor laat misleiden? Dat ik medelijden krijg? Ondertussen beschuldig je je leraar van oneerlijkheid. Nee, meisje, zo gemakkelijk kom je er niet van af. Als jij je als een kind gedraagt zal je ook als een klein kind bestraft worden.”
“Maar eerst gaan we plassen”.
En weer liep hij naar zijn kast achter in het lokaal om terug te komen met een oude, wit geëmailleerde schaal.
“Ga hier maar in plassen. ”Hij trok haar van haar plaats en liet haar boven de schaal staan..
“Zak maar door je benen, doe je broekje opzij en laat maar lopen.”
Sonja bleef boven de schaal staan in een wat ongemakkelijke houding terwijl meneer Zeevolder het tafereel achter haar rug bekeek. Natuurlijk kwam er niets, ook niet toen ze op aandringen wat begon te persen. “Trek je broekje naar beneden en hurk!”
Nu ging hij voor haar zitten en zakte door zijn knieën zodat hij op ooghoogte was.
“Ook al moeten we hier tot morgenochtend zitten, jij gaat niet weg voor je hierin geplast hebt! Begrijp je dat?”
Zij sloot haar ogen en probeerde zich te concentreren, te ontspannen, maar er kwam niets.
Haar leraar zuchtte geërgerd, stond op en liet nog een glas water vol lopen. “Hier, drinken”.
Hij zat weer voor haar. Door haar houding, met de handen op de knieën en haar hangende shirt bleef haar intimiteit aan zijn ogen onttrokken. Maar alleen al die houding van dit meisje, met een onderbroekje op de enkels boven zo’n schaal wond hem op. De macht die hij zo, onbeschaamd kon uitoefenen deed hem huiveren. Hij stond op en ging achter haar zitten. Omdat ze zo naar voren leunde waren haar billen deels zichtbaar onder het lange witte T-shirt. .
Daar hoorde hij de eerste, aarzelende druppels in de schaal vallen. Daarna het sissende geluid van een urinestraal. Voorzichtig legde hij zijn beide handen onder haar roomwitte zachte billetjes, om haar enigszins te ondersteunen. Wat was dat een heerlijk gevoel, die zachte meisjesbillen. Pas toen de laatste druppeltjes uitgeplast waren haalde hij zijn handen weg en reikte haar vanachter haar rug twee vloeipapiertjes aan die hij alvast in zijn zak had gestoken.
Sonja stond op en trok haar broekje op terwijl meneer Zeevolder terugliep. Daar stond ze weer afwachtend voor de stoel. Haar armen slap naast haar lichaam, wat hulpeloos afwachtend. .
Toen haar leraar zich omdraaide nam hij haar zorgvuldig op, van top tot teen en weer terug.
“Gehoorzaamheid is echt een probleem bij jou hè? Ik had je gezegd alleen te doen wat ik je opdroeg.” En na een korte pauze waarin Sonja zich wanhopig afvroeg wat ze verkeerd had gedaan volgde het antwoord. Hij verhief zijn stem..
“WIE heeft jou toestemming gegeven om je broekje op te trekken? Zeg op WIE?”
Sonja zweeg.
“Ik denk dat ik de straf maar moet aanpassen. Meer klappen of harder slaan helpt bij jou niet vrees ik. Iets wat meer indruk op je zal maken.” Hij ging pal achter haar staan en keek naar haar gezicht via de spiegel’
“Doe je armen omhoog.”
Hij pakte haar T-shirt bij de zijkanten en trok het omhoog. Gehoorzaam stak Sonja haar armen in de lucht. Het shirt bedekte haar ogen en na enig wringen kon het over haar hoofd worden getrokken.
“Hou je armen omhoog, of nee, leg ze op je hoofd. En kijk in de spiegel.”
Vergenoegd constateerde hij de licht behaarde oksels. Het behaatje paste mooi bij haar broekje, het bedekte een paar al stevige uit de kluiten gewassen borstjes. Voor haar leeftijd zeker niet klein. Sonja huiverde toen meneer Zeevolder met wijs- en middelvingers van beide handen haar borstjes optilden en weer losliet. Hij woog ze, keurde ze. Ze schaamde zich en zou het liefst door de grond wegzinken. Ze schaamde zich voor haar lichaam, ze vond zichzelf te dik, een buikje, die raar gevormde borstjes, de dikke venusheuvel. Maar ze moest kijken, naar haar lichaam, naar die handen die haar bepotelden. Sonja wist wat er ging gebeuren toen meneer Zeevolder zijn handen weghaalde en aan het sluitinkje van haar bh’tje frommelde.
Het was los.
Haast plechtig haalde hij de schouderbandjes naar beneden waarvoor ze haar armen moest laten zakken en verwijderde de fijne lingerie. “Armen weer omhoog meisje.”
Vol bewondering en geilheid zag hij de blanke, roomwitte volle borstjes. Niet meer kegelvormig zoals bij nog jongere meisjes, maar ronder, lichtroze ingetrokken tepeltjes. Zonder de zachtheid van de heerlijke borstjes aan te raken schraapte hij met zijn nagels over de beide tepeltjes. Ze reageerden onmiddellijk. De knopjes richtten zich op. Hard wordende knopjes. Toen kon hij zich niet langer bedwingen. Hij sloeg zijn handen onder haar armen, hij rook het meisjeszweet onder de okseltjes, en met zijn volle handen pakte hij de borsten vast. Nu met zijn duimen strelend over de harde knopjes.
“Zoo, vinden ze dat lekker….wat worden deze twee kersjes hard….vind jij het zelf ook wel lekker?”
Niets was minder waar. Het voelde afschuwelijk. Maar Zeevolder kneep zachtjes in het zachte weefsel. Nu liet hij zijn linkerhand zakken. Streelde over de buik, over haar navel. Hij keek gefascineerd naar die zachte meisjesbuik, naar zijn hand die de elastiekrand beroerde. Een randje dat afgezet was met een smal kantachtig randje. Sonja sloot haar ogen.
“Blijf kijken meisje, blijf kijken.”
Nu verdween zijn hand in het onderbroekje. Daar voelde hij de stugge schaamharen van deze puber. “Even kijken hoe dit eruit ziet, even kijken meisje.”
Met beide handen werd het onderbroekje naar beneden geschoven. Tot halverwege de bovenbenen. Sonja en haar kwelgeest keken beide naar de harige, zwarte driehoek die haar kutje bedekte. Hij aaide over het schaamhaar. Zachtjes aaiend betastte hij haar schaamstreek.
“Wat heb jij een dik venusheuveltje juffrouw? Is dat altijd zo dik geest. Met zijn wijsvinger probeerde hij het gleufje te voelen.
Nu nam hij een stap naar achteren en bekeek haar bipsje. Zo schattig met dat broekje halverwege. Die billetjes, dat kutje, daar zou hij nog plezier aan gaan beleven….
Hij zette een laag krukje tussen het meisje en de spiegel. “Zet je beide handen maar op dit krukje en houdt je benen gestrekt. De tietjes bungelden nu onder haar lichaam, de bips spande zich. Nu kon hij het kutje beter bewonderen. De lichtbehaarde schaamlipjes staken parmantig uit aansluitend op het bilspleetje.
Zeevolder liep keurend om zijn slachtoffer. Van opzij zag hij de hangende borstjes, Sonja’s gezicht werd bedekt door een gordijntje van haren, hij keek naar het licht hangende buikje, de stevige bovenbenen met halverwege nog het broekje. Met witte sokjes in de sandalen daaronder. Geil was hij.
Hij pakte de lederen plak en legde hem op de onderkant van haar rug, juist boven haar billen. Aaide zachtjes over de rug en de billen. Sonja’s benen begonnen te trillen. “Nee,…nee” fluisterde ze. Haar leraar legde een hand op de knieholte en streek langs de binnenkant van haar bovenbeen. “Stil maar juffrouw, als jij netjes doet wat ik je opdraag gebeurt er niets wat je niet fijn zal vinden.”
Nu daalde zijn hand over haar billen naar haar kutje, Daar wreef hij met enige druk over het spleetje dat zich een klein beetje opende onder de druk. Hij bevochtigde zijn vingers met speeksel en ging weer door om haar opening te verkennen.
“Doe je benen maar bij elkaar” Hij liet nu het slipje langs haar benen naar beneden glijden. “Stap maar uit je broekje ondeugend geil vrouwtje” Met wat gewurm vanwege de sandalen werd het broekje uitgetrokken zodat Sonja nu volledig bloot in haar witte sokjes met sandalen stond . “Nu wijd die benen. Wijder!”. Sonja zetten haar voeten verder uiteen. Haar spleetje liet zich nu gemakkelijker openen. Haar meester zocht ook het genotsknopje op. Het voorovergebogen meisje voelde de prikkeling in haar erogene zone. Ze kon niet voorkomen dat haar lichaam reageerde. Haar kutje werd nat.
“Vertel eens ondeugend juffrouwtje, hoe vaak betast jij jezelf op dit geheime plekje? Elke avond?”
“Aah, aah” Ze kon de zachte kreuntjes niet onderdrukken, des te langer haar meester wreef, des te meer druk hij zette op het spleetje en op haar kleine clitje.
“Soms…aah, soms…”
“Niet jokken, ik voel dat je nat wordt, daarmee verraad je dat je regelmatig masturbeert. Geef maar toe, wanneer speel jij met jezelf?”. Hij onderbrak het stimuleren en gaf haar twee snelle petsen met de plak.
“ AAAAUWW””kreunde ze. ’s Avonds, in bed meneer…aaah,….aaaaah, oooh”. Haar leraar hervatte zijn spel met haar kutje waarna Sonja onmiddellijk weer begon te kreunen. Hij trok haar blanke billen wijd zodat nu ook haar aarsgaatje goed zichtbaar was. Zijn vinger maakte korte penetrerende bewegingen in haar kutje waardoor ze al natter werd. Ze voelde schaamte en opwinding, schaamte voor haar opwinding, maar ze kon de natuurlijke reflexen niet onderdrukken.
“AAAH, OOH, ah ah ah” Bij elke vingerneuk gaf ze nu een kreetje. Al sneller ging het. “ah ah ah ohhh” Telkens een beetje dieper, op weg naar de G-spot. Hij voelde het glibberen in haar nauwe kutje. Als een loops teefje begon ze nu te druppelen. Met de andere hand greep hij naar het hangende borstje, kneep zachtjes in het stijve tepeltje. Het borstje was stevig, maar omdat het hing toch zacht genoeg om te masseren, te kneden. Onwillekeurig dacht hij aan de lillende memmen van zijn vrouw als hij haar van achteren nam. Wat was dit dan heerlijk, de nog niet volledig ontwikkelde maar volle borstjes van dit jonge geile tienerteefje.
Sonja trilde op haar benen. Zover was ze in bed wanneer ze over haar poesje wreef nooit gekomen. Dit gevoel van totale overgave. “AAAAAAH” Ze wist niet wat het was, maar haar hoogtepunt kwam nu heel dichtbij. “Ooh, stop, stop, aah”
“Vind je het dan niet lekker, juffrouw Bodegraven, jij geil teefje?”
“Ja, jah, lekker, lekker, niet stò niet stò, niet…ga door, ga, …ah ah, oh, lekker, zo zo…” Ze kwam haast niet meer uit haar woorden, volledig overmand door de gevoelens die nieuw voor haar waren.
Haar leraar had inmiddels zijn keiharde lul vrijgemaakt en stond over haar heen gebogen, één hand bepotelde haar tietjes, de andere tussen zijn harde geslacht en haar billen. Met zijn wijsvinger in het nauwe kutje, zoekend naar de G-spot. Als een loops hondje druppelde haar geil op de vloer. Hi voelde dat een kneepje in een tepel haar over de drempel zou brengen.
“Ga op je rug liggen” droeg hij haar plotseling op. “met je benen omhoog, met je handen achter je knieën je kut en reet omhoog tillen.”
Haastig voldeed ze aan het ‘verzoek’.
Meneer Zeevolder ging op zijn knieën naast haar gezicht zitten. Een hand op haar klitje, dan weer in haar kutje en daarna met lichte druk op het openstaande aarsgaatje. Met de andere hand kon hij haar dikke borstjes kneden. Daar lag ze, als een hoertje met haar benen wijd, klaar om geneukt te worden, ze lag te genieten van de harde, geile behandeling. Rode vlekken in haar nek verraadden haar staat van opwinding.
“Zal ik dan maar ophouden…?”
“Ga door, ga door, ooooh, oooh, dit …is …zo….lekker!”
“Kijk me aan!”
Met glazige, bloeddoorlopen ogen keek ze haar kwelgeest aan.
“Oh, oooh” ze bleef kreunen terwijl ze hem aankeek, zonder iets te zien.
Nu pakte hij zijn harde geslacht en bracht dat naar haar lippen. “Tong uitsteken, geil diertje”
Hij wreef het gevoeligste deel van zijn dikke lul nu over haar tong. De angstaanjagende harde penis, de geaderde schacht, de glimmend eikel. Ze likte, ze hapte en bewerkte zijn geslacht met haar tong. Het ging vanzelf, de instincten hadden haar in hun greep. Haar adem stokte.
Sonja kwam klaar. Geluidloos.
De geile, verdwaasde blik in haar ogen, haar volledige overgave aan het genot dat reikte van haar poepgaatje tot haar mond.
Die aanblik was voldoende voor haar leraar. Hij hield zich niet langer in. Een dikke straal sperma kwam op haar tong, in haar gezicht. En weer, en weer, drie, vier stralen geil in dat jonge, gave gezichtje.
“Lik af. Slik door!”
Het sperma was lauw, plakte, was goor. Maar ze slikte braaf alles door wat in haar mond terecht kwam. Ze was gehoorzaam.
Nog nooit was hij zo lekker klaargekomen. Nog nooit had hij zo genoten van een seks als deze middag. En onmiddellijk werd hij overvallen door de triestheid van zijn bestaan.
Hij liet haar bijkomen. Pakte een vochtige handdoek waarmee ze het sperma enigszins kon wegvegen.
“Kom maar overeind en trek je rok aan.”
“M’n beha, m’n shirtje” vroeg ze.
“Heb je niet nodig toch?. En dat natte onderbroekje laat je ook maar hier. Mag je maandag allemaal ophalen.”
Zwijgend voldeed ze aan zijn bizarre wensen. Ze voelde zich bewust van haar naaktheid, haar kwetsbaarheid.
Met zijn hoofd afgewend: “En nu wegwezen jij.”
Sonja wist, voelde dat hij zich schaamde. Zij niet, ze was gebruikt, misbruikt, maar voelde geen schaamte. En hij wel. Zij was de morele winnaar. En hij had verloren.
“Ik haal het morgen wel bij u thuis op.”
Verschrikt keek hij haar aan, terwijl ze aanstalten maakten om te vertrekken.
“Wat bedoel je…als je het maar laat.”
“Ach, ik heb mevrouw Zeevolder al zo graag willen ontmoeten.” En ze trok de deur dicht.
Met een plakkerig gezicht liep ze over straat. Een windje over haar blote kutje, losse borstjes met tepeltjes die schuurden tegen de ruwe spijkerstof . Ze voelde zich bloot. Maar voor het eerst in haar leven was ze bewust zich van haar seksualiteit. En ze voelde de macht die ze nu had over meneer Zeevolder. Niet hij, maar zij was de winnaar.
Haar vader stond in de tuin en keek haar onderzoekend aan. “Wat ben je laat?”
Achteloos: “Ach, ik moest nog wat regelen met meneer Zeevolder.”
Het viel hem niet eens op dat ze geen shirtje aan had.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?