| Gepost op zaterdag 19 maart 2022 - 12:00 am: | 
|
|
Nalatigheid zorgt voor teleurstelling zorgt voor billenkoek. Dit verhaal had zomaar een waargebeurd verhaal kunnen zijn geweest… Ware het niet dat jij nog steeds niet bij mij verscheen.
“Meisje, meisje toch…”
Uit alle macht probeer je oogcontact te vermijden. Je realiseert je direct dat dit zinloos is. Mijn vingers omklemmen zachtjes je kin en kaaklijn. Met lichte druk voel je hoe je hoofd gekanteld wordt en het enige wat je nu nog kunt doen, is op zwart gaan. Maar die les heb je onlangs op pijnlijke manier geleerd en laat je voortaan wel uit je hoofd. Oogcontact is nu onvermijdelijk.
Ik kijk in je sprankelende ogen. En zie onrust, spanning maar ook je naderende overgave.
“Je hebt erg slecht voor jezelf gezorgd, jongedame!”
Al enige tijd is er voorzichtig contact tussen jou en mij. Je hebt me stapje voor stapje meegenomen in je langzaam ontluikende gevoelens voor spanking. Het is vaak nog verwarrend voor je.
‘Wat zegt dit over mij? Mag ik deze verlangens eigenlijk wel hebben? Hoe wordt er nu naar me gekeken?’ Deze en andere vragen spoken geregeld door je heen en belemmeren je om volledig eer te doen aan wat je wil èn nodig hebt.
“Hoe vaak heb ik je al gezegd dat ik trots op je ben. En dat deze nieuwe gevoelens helemaal oké zijn? Hoe vaak? Nou…?”
Je geeft geen antwoord. Ik voel hoe je hoofd iets ontspannender in mijn hand komt te liggen. Maar ik zie ook hoe tranen langzaam je prachtige ogen vullen. Je weet dat er geen weg meer terug is. Je kunt jezelf niet voor altijd blijven verstoppen. Uit verbinding gaan met dit groeiende verlangen.
“Stop met het jezelf zo moeilijk maken, jongedame. Stop met verstoppertje spelen.”
Ik voel hoe je een knikkende beweging maakt met je hoofd en de eerste tranen rollen over je wangen.
“Je hebt me de afgelopen tijd weer proberen te ontwijken. Kwam afspraken niet na. En ik weet waar je mee bezig bent. Je hebt weer geprobeerd je verlangens weg te drukken. Dit gedrag stopt nu, jongedame! ”
Een diepe zucht verlaat je lippen en er strompelen woorden mee.
“Nou… uh.. ja, ik moest… uh… had…”
“Stop!” Mijn vingers omklemmen je kaaklijn steviger. “We gaan deze kostbare tijd niet inzetten voor allerlei excuses, dame.”
Je kin ligt nog steeds in mijn hand en ik betrap mezelf erop dat direct oogcontact nog steeds confronterend is. In een flits realiseer ik me weer hoe moeilijk ik het zelf gehad heb om mijn spanking verlangens te accepteren. Het maakt me op slag milder maar niet minder vastberaden.
“Rok omhoog. Nu! En vasthouden.”
Je armen hingen netjes langs je lijf maar ik voel aan de bewegingen van je hoofd dat ze omlaag schieten. Wanneer we weer oogcontact hebben, zie ik dat het begin van je overgave is ingezet.
Ik laat je kin los en zak rustig door mijn knieën totdat mijn ogen op jouw kruishoogte eindigen. Mijn vingers vinden zijn weg via jouw heupen achter het elastiek. De tijd nemend schuif ik langzaam je slipje omlaag.
Wanneer je slipje op kniehoogte arriveren, masseer ik mijn handen via de zijkant van je bovenbenen terug naar heuphoogte. Mijn handen rusten op je heupen en mijn vingers liggen deels op de plek die ik zo dadelijk stevig onder handen ga nemen. Het uitzicht bevalt me en ik neem je vulva aandachtig in me op. Je huid voelt heerlijk zacht aan en ik neem een lichte (t)rilling in je waar.
Boosheid maakt zich opnieuw meester van me. Mijn vingers omklemmen je dijen en billen direct iets steviger.
“Ik ben ècht kwaad op je! Je hebt niet alleen jezelf verwaarloosd, mij teleurgesteld maar ook ik ben niet toegekomen aan dat wat mij zo dierbaar is. Potverdomme!”
KLETS! PETS! KLETS! KLETS!
Mijn boosheid vind zijn weg via mijn handen naar je billen. Ik kom vanuit mijn gehurkte positie omhoog en terwijl ik door blijf gaan met slaan, plaats ik mijn voet op de salontafel en trek je over mijn knie. Je billen in de perfecte houding. Ik geniet kort van de schoonheid direct onder mijn ogen, maar de herinnering aan mijn boosheid en teleurstelling in je gedrag nemen snel weer de overhand.
KLETS! PETS! KLETS! KLETS!
Ik verhoog mijn intensiteit en tempo van het slaan op je billen. Protest en weerstand hebben zich meester van je gemaakt. Je spartelt en stribbelt flink tegen.
Een korte adempauze gun ik je. Mijn warme hand glijdt over je opgewarmde billen. Ik voel hoe je protest naadloos overgaat in ontspanning. Maar van overgave bespeur ik nog weinig.
“Lieve schat toch, wat maakt nu toch dat je het zover hebt laten komen?” Vraag ik je beheerst en ik betrap mezelf op de nodige mildheid in mijn stem.
- to be continued…? -
Ondeugend? In een plagerige bui? Of gewoon omdat je het nodig hebt? Het begint met een b en eindigt op illenkoek!!!
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?