De echte Carla?!
deel III (dit verhaal is opgeknipt in 3 delen)
Iedereen verdwijnt en de drie overige directieleden komen bij Carla en Claudia staan. Claudia begint tegen Carla te praten en kijkt haar daarbij aan in de spiegel.
Ze legt uit dat ze voor het diner diep heeft nagedacht over de laatste voorwaarde; dat ze een duidelijk bewijs wil dat Carla het 100% meent als ze ervoor kiest bij haar als newbie opnieuw te beginnen; dat ze in deze omgeving al snel dacht aan een lijfstraf, maar dat idee liet varen omdat Carla met haar historie alles op dat gebied kan verdragen; dat ze daarom op zoek ging naar iets anders, iets dat ook zou bijdragen aan het afbreken van de verdedigingslinie van de sadistische Carla.
Ook geeft Claudia aan dat ze inmiddels grotendeels overtuigd is van Carla’s eerlijkheid over wie ze werkelijk is en wil zijn. Maar dat ze toch haar voorwaarde handhaaft, omdat ze bijna zeker weet dat het Carla zal helpen bij het buitenspel zetten van haar harde, maar niet echte ‘ik’. Dan spreekt ze haar voorwaarde hardop uit:
“Ik geef je zo een schaar en daarmee knip jij zelf al je haar af.”
Alsof de bliksem inslaat. Carla schreeuwt:
“NEE, NEE, NIET MIJN HAAR, HOE KUN JE DAT VAN ME VERLANGEN?”
Ze wil overeind springen, maar Claudia houdt haar op haar knieën door stevig op haar schouders te leunen. Carla barst in schokschouderend huilen uit. Claudia zegt niets, blijft rustig staan, met haar handen op Carla’s schouders. Ze geeft haar derde newbie op die manier alle ruimte om uit te huilen. Na een poosje voelt ze hoe, heel langzaam, de rust onder haar handen begint terug te keren. Dan knielt ze naast Carla, legt een arm om haar schouders en haar hoofd tegen dat van Carla. Frank, Theo en Madelon trekken zich wat terug en gaan in het salongedeelte op de banken zitten.
“Lieve Carla, ik weet dat ik iets van je vraag dat tot in je ziel gaat. Je hebt prachtig haar en ik heb vandaag gemerkt dat je er trots op bent. Wat er ook gebeurt, je houdt altijd in de gaten dat het goed valt en je streelt er regelmatig zonder aanleiding met je vingers door. Het is een deel van je persoonlijkheid. Maar ik ben er van overtuigd dat het vooral een deel is van de persoonlijkheid die je nu juist kwijt wilt. Die haardos is een onderdeel van de muur die je wilt afbreken. Ik stel dit dus alleen nog als voorwaarde omdat ik denk dat het een grote eerste stap is op weg naar het succes dat we samen willen behalen. Het is dus niet bedoeld als straf. Hoe stom dit misschien ook klinkt, in mijn beleving doe je het voor jezelf. Ik geef je nu de schaar, neem rustig je tijd”
Carla pakt de schaar aan; ze staart er wezenloos naar, minutenlang; dan komt ze wat overeind; haalt heel diep adem; kijkt lang naar de schaar; haalt weer heel diep adem; opent de schaar; ademt zo mogelijk nog dieper; brengt de schaarpunten boven haar voorhoofd tussen haar haren; ademt nog één keer heel diep en knipt dan voor de eerste keer.
Claudia pakt de streng haar aan en legt die op een uitgespreid stuk vloeipapier. Carla knipt een tweede keer, op een andere plaats, een derde keer weer ergens anders. En Claudia verzamelt de strengen. Na zes keer knippen stokt Carla. Ze fluistert:
“Oh Claudia, mijn armen en benen trillen, ik kan ze niet stil houden, en ik word hier ook zo misselijk van. Als ik nog een keer knip moet ik waarschijnlijk overgeven. Ik heb je laten zien dat ik zelf mijn haren opgeef en dat het mij dus alles waard is om met jou op zoek te gaan naar mijzelf. Wil jij het nu verder afmaken? Wil je dat alsjeblieft doen?”
“Dat zal mij ook niet makkelijk afgaan”, fluistert Claudia, “maar ik doe het. Voor jou. Ik vind het heel erg moedig van je dat je dit doet. Ik ben nu echt helemaal overtuigd van je eerlijke keuze. En Ik ben er ook helemaal van overtuigd dat we het samen gaan redden.”
Voorzichtig knipt Claudia lange strengen haar van Carla’s hoofd totdat er nog slechts stekels over zijn. Op een teken van Claudia komt Frank naar de beide vrouwen toe en met z’n drieën gaan ze naar een vrije badkamer, waar Carla op een krukje voor een grote spiegel wordt gezet en Frank snel en handig met kwast, schuim en scheermes aan de slag gaat tot haar hoofd helemaal glad is. Daarna masseert Claudia Carla’s hoofdhuid met een lekker ruikende bodylotion.
Vervolgens zegt ze tegen Frank.
“Frank, wil je mij twee gunsten verlenen?”
“Heel graag”, zegt Frank, “maar ik kan pas echt ‘ja’ zeggen als ik weet wat die gunsten inhouden.”
“Wil je alsjeblieft iets liefs zeggen tegen Carla, volgens mij heeft ze dat verdiend en zal ze er van opknappen.”
Frank glimlacht, gaat achter Carla staan, laat haar tegen hem aanleunen, en zegt, terwijl hij haar borsten streelt en haar in de spiegel aankijkt:
“Lieve Carla, ik verleen hiermee geen gunst aan Claudia, want ik zou dit ook zonder haar verzoek gezegd hebben. Ik heb er bewondering voor dat je de strijd met jezelf durft aan te gaan. Ik denk dat je door je haar af te knippen de eerste slag al gewonnen hebt. Ik wens je heel veel sterkte bij het verwerken van wat in de gesprekken met Claudia nog naar boven gaat komen. Binnen VBL laten we alles wat je verkeerd deed nu achter ons, we gaan nu weer bouwen aan de echte Carla. Dat betekent dus ook dat ik je hierbij je tweede en derde straf kwijtscheld. Ik verheug me erop je te zien groeien terwijl je bij ons in huis woont. Je bent daar meer dan van harte welkom.”
Hij buigt zich voorover en kust Carla’s gladde schedel.
“Welke gunst kan ik je dan wel verlenen, Claudia?”
“Lieve Frank, ik ben inmiddels helemaal overtuigd van Carla’s goede wil en haar eerlijkheid. Ik denk dat het niet nodig is vast te houden aan de strenge scheiding die ik tussen mijn trajecten met haar en met Ellen en Eveline wilde hanteren. Ik denk ook dat het goed is om zo snel mogelijk met Carla aan de slag te gaan en daarmee niet tot na het weekend te wachten. Ik wil dus graag dat ook zij hier bij mij blijft dit weekend. Vind je dat goed? En is er een kamer voor Carla beschikbaar hier?”
“Dat is goed, Claudia. Ik vind dat je uiterst secuur met deze situatie omgaat en ook wel dat Carla dat verdiend heeft. Carla kan slapen in de kamer die bij deze badkamer hoort. Dan neem ik nu ook gelijk afscheid van jullie, want als Carla niet met ons meegaat kunnen Madelon, Theo en ik nu wel naar huis gaan. Ik haal jullie zondagavond om acht uur hier op.”
Frank omhelst Claudia en kust haar nog een keer innig. Dan vertrekt hij en laat haar met Carla achter in de badkamer.
Claudia helpt Carla op te staan en omhelst haar dan. Ze kussen elkaar lang en diep, waarbij Claudia haar handen zo nu en dan over Carla’s gladde schedel laat glijden. Ze duwen hun lichamen stijf tegen elkaar aan, zodat Claudia Carla’s borsten tegen haar gouden versierselen voelt. Ze wrijven hun heuvels tegen elkaar en laten hun tongen een wilde dans met elkaar uitvoeren. Claudia moet even adem halen en fluistert dan, voordat zij het kussen voortzet:
“Laat me voelen dat het begin van die diepe band tussen ons tweeën er nu al is.”
Dan perst Carla haar lichaam nog inniger tegen dat van Claudia aan, alsof ze nooit meer van Claudia wil loskomen. Ze houden dit nog een paar minuten vol. Als ze weer los van elkaar zijn brengt Claudia Carla naar het bed in de slaapkamer die grenst aan deze badkamer. Ze helpt haar in bed, kust haar op beide wangen en wenst haar welterusten. Daarna trekt zij zich terug in haar eigen slaapkamer.
Epiloog
Het wordt rustig in de badkamer. Claudia kijkt op de klok. Vier minuten voor drie. Het lijkt erop dat Ellen en Eveline zich keurig aan haar opdracht gaan houden. Gelukkig, want het wordt nu toch wel tijd om te gaan slapen.
Het was geen gemakkelijke dag geweest, maar wel een geweldige. En wat had Frank het fantastisch voor haar georganiseerd. Zijn training van twee jaar had hij afgerond met een opeenstapeling van gebeurtenissen waarin Claudia van alles over zichzelf kon ontdekken:- Ze was niet langer het meisje dat haar leven niet op orde had, ze was een krachtige vrouw die zelfstandig zaken kon regelen;
- Ze bleek ook te kunnen genieten van vrouwen, had ontdekt dat ze wel degelijk ook een lesbische kant had en voelde zich nu ook vrij om haar ontdekkingstocht voort te zetten;
- Ze was niet alleen onderdanig, maar kon ook domineren, met woorden, maar ook door fysieke straffen uit te delen. Wel had ze de indruk dat ze alleen andere vrouwen zou willen en kunnen domineren. Mannen zag ze, in ieder geval nu nog, als Meesters of potentiële Meesters;
- Ze kon het aan, seks te hebben met een andere man en ze kon het ook aan, om te zien hoe haar vaste partner van een andere vrouw genoot.
Precies drie uur in de nacht. De badkamerdeur gaat open en Ellen en Eveline komen rustig de kamer binnen. Ze ogen nu weer helemaal ontspannen, wat tijdens het diner soms, heel begrijpelijk, niet zo was. Hun ogen twinkelen weer en ze zien er weer schattig uit met hun fris gewassen koppies en in hun paarse newbie outfit.
“Ik zie dat ik niet helemaal volledig geweest ben in mijn opdracht”, zegt Claudia, het wordt tijd om te gaan slapen, en dat mag zonder jullie newbie-rok en omdat ik vanavond trots op jullie kon zijn, mag dat ook zonder boeien en halsband. Dat slaapt toch het lekkerst. Leg alles maar af en ga allebei aan een kant van mijn knieën op het bed zitten, zoals je op een poef zou gaan zitten.”
De meiden worden helemaal naakt en gaan op hun knieën bij Claudia op bed zitten, hun billen op hun hielen en de rug van hun handen op hun licht gespreide knieën. Ze kijken met een bewonderende blik naar de striemen en het goud op Claudia’s bijna naakte lichaam, en naar de speciale boeien en halsband voor Ingewijden. Zelf houdt Claudia die wel om. Haar Meester heeft niet gezegd dat ze afmochten en bovendien is ze er heel trots op.
“We gaan nu niet uitgebreid meer praten, maar ik wil één ding van jullie weten: zien jullie het na vanavond nog steeds zitten om bij VBL te werken en bij mij in training te gaan? Ellen?”
“Ja, coach Claudia, we hebben er in bad samen uitgebreid over gepraat. We hebben wel gezien dat het anders en moeilijker is dan we dachten, maar we willen het nog steeds heel graag. En ……”
“Eveline, mee eens?”
“Ja, coach Claudia, helemaal. We durven het ook aan omdat u ons gaat trainen. Toen we u vanavond ontmoetten zijn we eerst wel een beetje van u geschrokken, maar daarna hebben we gezien dat u echt fantastisch bent. We hebben heel veel ontzag voor u.”
“Dat is lief van jullie. Hier laten we het bij, morgen hebben we alle tijd om over van alles en nog wat te praten. Nu naar jullie bed.”
De meiden gaan van het bed af op en lopen naar de plek waar hun matrasjes lagen. Ze ontdekken dat die verdwenen zijn en kijken vragend naar Claudia. Die spreidt haar armen en zegt:
“Kom maar hier, elk aan een kant, jullie slapen vannacht lekker dicht bij mij.”
Even vergeten de meiden weer dat ze rustig moeten lopen en stil behoren te zijn. Met een vrolijk ‘yés’ rennen ze terug naar het grote bed en duiken in Claudia’s armen. Ze nestelen zich strak tegen haar aan en leggen hun hoofden op haar schouders.
Claudia kijkt in de spiegel aan het plafond naar het plaatje dat zo ontstaat, de meiden doen dat ook en zo ontmoeten hun ogen elkaar in de spiegel. Claudia streelt door de ruwe, geverfde haren van het duo en vraagt:
“Masturberen jullie weleens voordat je gaat slapen?”
Ze ziet in de spiegel toch weer enige schroom, al liggen ze naakt tegen haar naakte lichaam.
“Onmiddellijk en eerlijk antwoorden, weten jullie nog wel? Ellen?”
“Ja coach Claudia, dat doen we regelmatig.”
“En helpt dat om in slaap te komen en verder lekker te slapen? Eveline?”
“Ja, coach Claudia, echt wel!”.
“Gelukkig maar, want ik wil dat jullie gaan masturberen. Ik bedacht me net dat ik vanavond alle newbies en trainees heb zien klaarkomen, behalve jullie. Dat moeten we nog maar even rechtzetten, vinden jullie ook niet? En daarna gelijk gaan slapen. Dus geef me eerst een nachtkus.”
Ze kust beide meiden één voor één op hun mond en laat haar tong even in hun mond naar binnen glijden. Dan gaat ze achterover liggen.
“Mag ik nog iets vragen, coach Claudia?”
“Alleen als het niet tot morgen kan wachten, Ellen.”
“Het spijt me coach Claudia, maar het gaat over nu. Moeten wij ook elkaar aankijken en tegelijk klaarkomen?”
Claudia glimlacht. Ellen heeft al goed door hoe een sub zich moet gedragen en ze heeft vanavond ook goed opgelet tussen de verschillende gangen door.
“Als jullie het willen proberen, dan mag dat, maar het hoeft niet. En als jullie het proberen, maar het lukt niet, dan is dat vanavond niet erg. Oké?”
“Ja, dank u wel, coach Claudia.”
Claudia ziet in de spiegel aan het plafond hoe de zusjes oogcontact met elkaar zoeken en allebei ‘ja’ knikken. Dan ziet ze hoe de meiden iets verder op hun rug draaien en hun benen licht spreiden. Ze beginnen met één hand hun borstjes te strelen en aan hun tepeltjes te plukken. Hun andere hand laten ze naar beneden glijden tot tussen hun benen. Ze kijken naar zichzelf en naar elkaar in de spiegel. Het zijn een paar heerlijke minuten voor Claudia. Het beeld in de spiegel van die jonge, steeds heftiger bewegende lijfjes is fantastisch. Tegelijkertijd is het aan twee kanten van haar lichaam voelen van die bewegingen en de opwinding waardoor dat veroorzaakt wordt een hemelse ervaring.
Eveline begint als eerste te kreunen. Vlak daarna hoort Claudia hetzelfde geluid van de andere kant. Ze fluistert zachtjes en vriendelijk:
“Kom maar, meisjes, kom maar, laat het maar komen.”
Plotseling kreunt Eveline: “ooohhh Ellen, ik kan het niet meer ……….”, en ze komt. Haar lichaam trekt helemaal samen, haar hand lijkt gekraakt te worden door haar benen die zich stijf sluiten. Daarna ontspant ze langzaam. Haar ogen heeft ze inmiddels gesloten.
Ellen is intussen ook een eind op weg. Claudia fluistert in haar oor:
“Laat je maar gaan, meisje, kom maar, Ellen, kom maar.”
Vlak daarna komt Ellen, in bijna identieke bewegingen als haar zus. Ook haar ogen zijn nu gesloten.
Claudia blijft rustig liggen met de hoofden van de meiden op haar schouders. Al na een paar minuten voelt ze aan hun rustige ademhaling dat ze allebei in slaap gevallen zijn.
Ze wil zelf ook wel gaan slapen, maar is vergeten te gaan plassen toen de meiden uit de badkamer kwamen. En dat moet echt nog voordat ze gaat slapen. Voorzichtig schuift ze tussen de meisjes uit, zonder hen wakker te maken en loopt op haar tenen naar de badkamer.
Op dat moment wordt zachtjes op de deur geklopt. Omdat er niemand anders meer in het appartement is, moet dat Carla zijn. Claudia opent voorzichtig de deur en heeft al een vinger op haar lippen om aan te geven dat Carla niet hardop mag praten.
Carla staat een eindje van de deur af in de gang. Ze heeft een slip en een T-shirt aan, rilt over haar hele lichaam en er lopen tranen over haar wangen. Aan haar T-shirt is te zien dat dit niet haar eerste tranen zijn.
“Claudia, ik ben bang, zo bang, zo verschrikkelijk bang.”
Claudia neemt Carla snel mee de badkamer in en zet haar op het krukje voor de spiegel, net als tijdens het scheren in de andere badkamer. Ze knielt voor haar neer, streelt haar wangen, nek en schouders, kijkt haar diep in de ogen en vraagt dan zacht en vriendelijk:
“Waar ben je zo bang voor?”
“Dat weet ik zelf ook niet, maar ik ben het wel. Ik ril van angst.”
“Wat voel je dan, kun je dat onder woorden brengen.”
“Het voelt alsof ik droom, dat ik straks wakker word en dat dan blijkt dat ik nog steeds de slavin ben die in die Arabische club optreedt.”
Claudia streelt over Carla’s armen, rug en benen. Ze voelt dat het rillen langzaamaan wat minder wordt, en gaat daarom door met strelen.
“Het is fijn om bij jou te zijn, Claudia, daar word ik weer wat rustiger van.”
Carla praat zacht, aarzelend, hakkelend, telkens een paar woorden en dan weer even stil.
“Komt het door het praten over je ervaringen in het Midden-Oosten?”
“Nee, Claudia, vooral door mijn kale hoofd. Wat niemand weet, ook Theo niet, is dat ik in dat jaar als slavin steeds bedreigd ben. Als ik te weinig mijn best zou doen of als ik het publiek niet meer voldoende kon opgeilen, zou die sadist me nog één avond met zijn vrienden delen en me daarna naakt uit een rijdende auto gooien in de hoerenbuurt van de stad waar we op dat moment zouden zijn. Hij had me in detail verteld wat hij en zijn vrienden voordien nog met me zouden doen. Ik beloof je dat ik je dat nog zal vertellen, maar nu kan ik dat nog niet.
Hij vertelde me ook dat hij me op de dag dat hij ’s avonds voor het laatst gebruik van me zou maken met zijn vrienden, ’s ochtends bij het wakker maken zou kaalscheren. Het is er, dankzij Theo, nooit van gekomen, maar zo nu en dan stond hij ’s ochtends ineens met schaar en scheerspullen in het hok waar hij mij opsloot. Dan zei hij dat hij me na mijn ontbijt zou kaalscheren. Die ochtenden kreeg ik natuurlijk geen hap door mijn keel. En later had hij zich dan bedacht, maar hij had mij wel weer helemaal bij de les natuurlijk.”
“Dus toen ik zei dat je haar er af moest, stak ik min of meer een mes in je lijf?”
“Het was echt heel erg, Claudia, de hele film van mijn slavinnenbestaan kwam in een paar seconden langs. Daarom werd ik ook zo misselijk. Mijn gevoel zei dat ik weg moest gaan, maar gelukkig waren mij hersens ook nog aan het werk en ik besefte me dat je met je laatste voorwaarde een beerput opentrok. Ik zag zelfs beelden die ik echt helemaal vergeten was, het kwam als een vloedgolf op me af. En toen ik net hiernaast in het donker in bed lag en probeerde te gaan slapen, voelde ik maar steeds mijn kale hoofd in het kussen en dan dacht ik ‘nu is het zover, straks komen ze me halen’ en dan zag ik voor me wat ze met me zouden doen. Mijn maag keerde zich om, een paar keer zelfs, ik ben nu echt helemaal leeg, en ik werd zo bang, zo bang. Hier bij jou met een beetje licht gaat het alweer beter, maar ik durf nog niet terug naar mijn bed.”
“Ik ga met je mee, Carla, de meiden slapen al lekker, ik leg wel een briefje voor hen neer. Je komt maar lekker in mijn armen liggen. Oké?”
“Fantastisch, Claudia, je bent heel erg lief voor me. Dank je wel.”
“Maar ik moet eerst nog even plassen, dat ging ik net doen toen jij klopte. Nee, blijf maar hier en je hoeft je ook niet om te draaien. Na vanmiddag kan ik ook plassen als jij erbij bent, zeker als ik gewoon rechtop op een toilet zit.”
Er was op beide gezichten weer even ruimte voor een glimlach. Terwijl Claudia plast loopt Carla naar het bidet om het water vast lekker warm te laten worden, maar Claudia zegt:
“Laat maar Carla, ik heb nog zaad van Frank in me, van de inwijding, en ik mag mijn onderlichaam niet wassen tot negen uur.”
“Oh, dat vind ik heel mooi. Gun me dan dat ik probeer iets van vanmiddag recht te trekken, Claudia, je begrijpt vast wel wat ik bedoel.”
Claudia begrijpt het inderdaad en als ze uitgeplast is, staat ze op, spreid haar benen licht en trekt met haar beide handen, bij het begin van haar gleuf, haar schaamlippen omhoog en open. Carla komt voor haar zitten en likt voorzichtig, maar heel secuur de urinerestjes van Claudia’s geslacht. Daarna dept ze hetzelfde gebied voorzichtig met een papiertje.
Ze gaan samen terug de kamer in. Ellen en Eveline zijn naar elkaar toe gerold en liggen nu ineengestrengeld te slapen, helemaal aan één kant van het grote bed. Claudia en Carla blijven nog even bij het voeteneind van het bed staan om van dat ontroerend mooie onschuldige plaatje te genieten.
“Ze zijn zo mooi en zo lief”, zegt Carla.
“Ja”, zegt Claudia, “en er is hier eigenlijk ook wel genoeg ruimte voor ons.”
Voorzichtig trekt ze het grote dekbed over de tweeling heen, helpt Carla uit haar T-shirt en haar broekje, en kruipt dan samen met haar aan de andere kant van het bed onder het dekbed. Ze nestelt zich lekker tegen Carla’s rug en streelt met één hand heel rustig Carla’s borsten. Met haar andere hand beweegt ze over en in Carla’s geslacht. Heel zacht, zoals ze zichzelf nog zou strelen na een door vingeren bereikt orgasme. Als Carla gelijksoortige dingen bij haar wil gaan doen, weert ze dat af met:
“Ik heb vandaag al genoeg meegemaakt, kom nu maar tot rust en ga lekker slapen.”
Als ze na nog een minuut of vijf strelen voelt hoe Carla’s ademhaling een rustige slaap verraadt, durft ze te stoppen en ook zelf te ontspannen, en na een enkele minuut zakt ook zij weg in een weldadige slaap.
EINDE
© Subadoration, 02-2010
reacties vind je in deel I
gebruik onderstaande links voor het volgend/vorige deel
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
De echte Carla?!
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?