More Memories
deel II (dit verhaal is opgeknipt in 2 delen)
Beeld 6: Carla
“Ik zie dat je nog steeds huivert als de naam Carla valt,” zei Theo.
“Ik denk dat het goed is als ik je wat meer over haar vertel. Ik heb haar 5 jaar geleden leren kennen toen ik weer eens in zo’n oliestaatje was. Ze was toen net 19 jaar.”
Dus inderdaad nog een paar jaar jonger dan ik, dacht Claudia.
En Theo deed het volgende verhaal:
Een Arabier die ik van vroeger kende, nodigde mij uit mee te gaan naar een nieuwe club, waar eigenlijk alleen Arabieren toegelaten werden, maar hij kon iets regelen. Het bijzondere van de club was dat men veel verder ging dan wat tot dan toe gangbaar was in andere clubs en slechts kleine groepjes gasten toeliet die daardoor heel dicht bij de uitvoering van de shows konden zitten. Het was dus heel lastig er een plaats te bemachtigen en ook nog eens peperduur. Het verhaal deed de ronde dat er nu een heel jong Nederlands meisje was dat de harten van de mannen stal, en hun pikken deed verstijven naar ik aanneem, omdat ze zó gepijnigd werd dat ze de show maar één keer per week kon opvoeren.
Ik voorvoelde dat ik iets zou meemaken dat ik liever niet zag, maar weigeren was niet handig in verband met een aantal 6-nullen offertes die Mareel & partners had uitstaan bij mijn gastheer. En ik was ook wel benieuwd of het echt om een Nederlands meisje ging. Vaak roepen ze maar wat, de bezoekende mannen kunnen het toch niet controleren.
We kwamen met zo’n 16 mannen in een cirkel om een langzaam ronddraaiend podium te zitten. Een gemaskerde man in een zwartleren pak trok een naakt en geblinddoekt meisje aan haar lange haren naar dat podium. Hij hield zijn hand met haar haren erin op heuphoogte, dus het meisje liep diep voorover gebogen. Haar handen waren geboeid op haar rug en haar enkels waren met elkaar verbonden door een ketting van hooguit 40 centimeter. Omdat ze ook nog eens schoenen met erg hoge hakken droeg, kon ze nauwelijks lopen. Ze was ze al twee keer gevallen en aan haar haren weer overeind getrokken, voordat ze bij het podium waren. Bij het betreden van het podium viel ze nog een keer, maar toen liet de man haar haren los en schopte een paar keer hard tegen haar kont om haar te stimuleren weer overeind te komen.
Je kon zien dat het een mooi meisje was geweest en weer zou kunnen zijn, maar ze was veel te mager. Dat deed het eerste alarmbelletje bij mij rinkelen. Toen het meisje op het podium stond, gaf de man haar vanuit het niets en zonder waarschuwing twee gemeen harde klappen in haar gezicht, kneep in haar borsten en sloeg met de vingertoppen van zijn beide handen tegelijk met volle kracht op haar beide tepels. Hoewel het meisje ongetwijfeld wist dat hij dit ging doen, kon ze het niet zien aankomen door haar blinddoek. Ze kromp ineen en kermde. Toen het podium een stukje verder gedraaid was herhaalde hij zijn actie.
Daarna riep hij: “You too? Twenty dollar.”
Zeker zes mannen hadden dat er voor over. Het was verschrikkelijk en helaas nog maar het begin. Toen de heren klaar waren met slaan, zag je al dat haar gezicht begon op te zetten.
Het meisje werd voorover op een bok vastgebonden met haar benen extreem wijd, waarna een langdurige sessie met zwepen, paddles en canes startte die de zwartleren sadist ook weer de nodige dollars opleverde. Het kermen was krijsen geworden en na afloop was ze bont en blauw van haar schouders tot haar enkels. Ik zeg bont en blauw, omdat dat de uitdrukking is, maar er zat zo hier en daar ook helder rood tussen, op de plekken waar haar huid het van haar belagers had verloren.
Het ‘feest’ was nog lang niet afgelopen. Het volgende was een stok met een dildo erop. Die klootzak had er een hele serie van, en hoe meer dollars hoe dikker de dildo die hij de betalende klant in handen gaf. Een extreem dikke dildo tien keer stoten voor 100 dollar. Kut of kontje was vrije keus, vijf plus vijf mocht ook en het toppunt van plezier had het publiek toen twee mannen tegelijk op haar los gingen. Die idioot moedigde hen aan vooral tegelijk en hard naar binnen te stoten. Pas toen er duidelijk bloed uit beide openingen kwam stopte hij met dit onderdeel.”
Na het slaan, maar voordat zij over de bok ging had hij het meisje wel van haar blinddoek bevrijd en elke keer als haar gezicht al draaiend met het podium in mijn gezichtsveld kwam keek ze mij strak aan met wezenloze ogen, die in het inmiddels al verder opgezwollen gezicht zaten, totdat ze weer te ver doordraaide om oogcontact te houden. Ik was natuurlijk nogal duidelijk een westerling.
Op een gegeven moment kon ik me niet inhouden en zei, toen de sadist een andere kant opkeek, geluidloos tegen haar: “Doe je dit vrijwillig?”
Ze had, begrijpelijk, moeite met liplezen en keek eerst niet begrijpend, dus ik herhaalde met mijn lippen de zin totdat ze weer te ver doorgedraaid was. Bij ons volgende oogcontact antwoordde ze steeds herhalend tussen het krijsen door geluidloos met “Nee, help me”. Tenminste dat is wat ik begreep na twee rondes.
Toen het meisje daarna in een onmogelijk gekromde houding achterover op de bok gelegd werd en er strokenzwepen, met plastic tips aan het eind van de stroken, in de aanbieding kwamen om haar gehele voorkant, dus inclusief en vooral borsten en heuveltje, gruwelijk te mishandelen, ben ik opgestaan en naar de bar gelopen. Alcohol is er verboden, maar twee keer een dubbele whisky bleek geen enkel probleem.
Daarmee spoel je overigens de vieze smaak in je mond niet weg. Ik heb daar nog een tijd gestaan voordat het lieve kind, gesteund door twee clubdanseressen langs kwam strompelen. Ze was weer geblinddoekt en kon mij dus niet opnieuw haar lege blik schenken.
Ik begreep later uit de enthousiaste verhalen van mijn gastheer dat ‘haar Meester’, gadverdamme je zou je haast geen Meester meer willen laten noemen, een viertal lange naalden dwars door haar stevige borsten had gestoken, in elke borst één horizontaal en één verticaal, zodat je plustekens zag ontstaan. Niet in de buurt van de tepel vlak onder de huid, maar door het volle gedeelte van beide borsten.
Ook waren haar voetzolen uitgebreid met de cane behandeld door verschillende betalers, vandaar dus het strompelen, en was ze, na eerst weer geblinddoekt te zijn, door zes van die geile klojo’s in haar mond geneukt. Na het klaarkomen in haar mond hadden ze om zich extra te doen gelden over haar hoofd en recht in haar gezicht gepist, waarbij ze haar mond moest openhouden en zo nu en dan werd gedwongen een slok door te slikken.
Tijdens het keelneuken had het meisje de maaltijd die ze voor haar optreden kennelijk had genuttigd of misschien wel speciaal voor dit effect had moeten nuttigen, op het draaiende podium achtergelaten en je begrijpt dat zo’n verstoorde maag ook het geslikte zaad en de geslikte urine wel weer retour zendt.
De showmaster had het optreden beëindigd met het vlak achter elkaar uit haar borsten verwijderen van elk van de vier naalden, steeds in één ruk. Dat was ook in de bar goed hoorbaar geweest.
Mijn gastheer zag mijn bedenkingen bij zijn enthousiasme en probeerde me op te monteren met “ach, ze verdient er toch mooi veel geld mee”, maar daar was ik niet zo zeker van. Ik vermoedde dat onze leerboy verreweg het grootste deel in zijn zak zou laten glijden.
We gingen in de bar aan een tafeltje zitten in afwachting van de danseressen die zouden komen. De showmaster was er ook. Hij sprak met toeschouwers en ontving zo te zien menig compliment.
Eerlijk is eerlijk, die danseressen, dat is best leuk. Goed gevulde Arabische vrouwen die nagenoeg naakt, alleen een doek om hun lendenen en veel kettingen om hun hals, om je heen dansen en je, met hun hoofd vlak naast het jouwe, proberen te verleiden wat geld te doneren. Als je een briefje van minimaal 10 dollar laat zien bieden ze hun borsten aan en gaan met gespreide benen dansen, zodat je makkelijk hun gleuf even kunt bevoelen en het opgerolde briefje in hun kutje kunt steken. Afhankelijk van de waarde van het briefje gunnen ze je nog wat langer de tijd om met hun borsten en lippen te spelen, en daarna dansen ze door naar de volgende terwijl ze het briefje ongemerkt uit hun kutje verwijderen en ergens in hun lendendoek verbergen.
Mijn gastheer was kennelijk herkend als belangrijk man, misschien omdat hij een westerling bij zich had, maar waarschijnlijk omdat hij regelmatig gul was met dollars. De eerste danseres bewoog vanuit de hoek waar zij opkwam vrij direct in zijn richting. Hij wapperde met vijftig dollar al voordat ze hem verleidde en kreeg daarmee ruim toegang tot haar inderdaad heel aantrekkelijke lijf. Terwijl hij net deed alsof hij de vijftig dollar maar niet in haar geschoven kreeg, kwam danseres nummer twee uit de coulissen. Die was zeker zo mooi als de eerste en er ging dan ook een gejoel op en gezwaai met dollarbriefjes van mannen die probeerden haar te bewegen eerst in hun richting te dansen. Maar vanaf het moment dat ze zichtbaar geworden was keek ze mij strak aan en begon pesterig langzaam naar mij toe te komen. Het gejoel werd nu aanmoediging aan mij om haar bereidwilligheid in mijn richting ruim te belonen. Maar ik wilde natuurlijk eerst door haar verleid worden. Ze bracht al dansend haar hoofd naast het mijne, eerst links en toen rechts. Zonder dat iemand het merkte fluisterde ze plotseling in mijn oor “Note in cunt! Pay and take out!”.
Ik moest dat uiteraard voor anderen onzichtbaar zien te doen, dus ik wapperde met twee briefjes van vijftig. Luid applaus was mijn deel en de danseres bood mij haar borsten, die ik uitgebreid streelde en kneedde. Toen draaide ze haar kontje naar mij toe en ik begreep de hint, rolde één briefje op en propte dat in haar kontgaatje. Een enthousiast gelach steeg op uit de bar. De danseres draaide zich weer naar mij om, riep iets in het Arabisch dat door de toeschouwers enthousiast werd ontvangen, pakte mijn hoofd en duwde mijn gezicht tussen haar borsten en bracht haar onderlichaam heel dicht naar mij toe.
Ik kon ongehinderd het briefje verwijderen dat strak opgerold een klein stukje uit haar kutje stak. Ik verruilde het voor het tweede dollarbiljet, tikte haar vriendschappelijk op de binnenkant van haar dijen en trok mijn hand terug. Ondanks het feit dat iedereen keek was het niet moeilijk het briefje verborgen te houden tussen duim en handpalm. Ik rook even goed zichtbaar voor iedereen aan mijn vingertoppen en maakte een ‘uitstekend’ gebaar met mijn andere hand. Waarop ik applaus kreeg, maar de aandacht gelukkig ook snel weer kwijt raakte dankzij de danseressen, die de aandacht juist naar zich toe trokken door nu tegenover elkaar te dansen met hun onderlichamen tegen elkaar schurend en zo nu en dan ook met tegen elkaar schuddende borsten. De mannen waren mij dus al snel vergeten. Ik stak mijn hand in mijn broekzak, ging naar het toilet en sloot mezelf op. Ik rolde het briefje open en las, in een wild gekrabbeld handschrift:
“Help! Volgende week! Na show! Achteruitgang!”
Ik zou de volgende dag eigenlijk met mijn huurauto terugrijden naar het buurland waar ik met het vliegtuig was aangekomen. Maar ik had nu ‘A’ gezegd en zou het mezelf nooit vergeven als ik niet tenminste geprobeerd had dit in potentie prachtige, maar nu wat scharminkelige meisje te redden.
Ik heb de huur van mijn auto verlengd, mijn ticket omgezet naar ‘open’, de hotelkamer meer dan een week langer geboekt, een route naar het buurland, zonder controleposten, uit mijn hoofd geleerd en ben de plek gaan verkennen die het meisje had aangegeven. Dat ging vrij gemakkelijk. Ik reed elk dag naar de club, liep er eerst omheen en vroeg dan of ik binnenmocht. Dan zou het op de bewuste dag ook niet vreemd zijn als ik, westerling, alleen kwam aanrijden. Eigenlijk mochten ze mij niet binnenlaten natuurlijk, maar ik was door mijn act met de danseres bekend geworden en men maakte graag een uitzondering voor een goed betalende klant. Ik kreeg het zelfs voor elkaar weer op de bezoekerslijst voor de show te komen. Ik zorgde ook goed voor de danseressen, en dat was zeker geen straf, om zo mijn goede naam en daarmee mijn toegang tot de club in stand te houden.
Ik heb die week nog veel dingen gezien die ik hopelijk nooit meer zal zien, maar de grofheid van de act met het Nederlandse meisje sloeg alles, vooral omdat één en hetzelfde slachtoffer alle kwellingen moest doorstaan.
De bewuste dag ging ik op tijd naar de club. Ik mocht inmiddels zonder vragen naar binnen, niet zonder betalen trouwens. Ik parkeerde mijn huurauto, waar ik al mijn bagage al in had meegenomen, op een strategische plek. Omdat ik een bang vermoeden had hoe het meisje het pand zou verlaten, had ik een stapel king size handdoeken in een donkere kleur gekocht en er alvast een paar zo over de achterbankzitting en -leuning gelegd, dat het op een beschermhoes voor die bank leek.
Ik ging naar binnen om de show opnieuw te bekijken. Dat leek me weliswaar verschrikkelijk, maar een westerling alleen die daar een tijd zomaar in zijn auto zit, zou waarschijnlijk ongewenste aandacht opleveren. En aandacht kon ik missen als kiespijn.
De show begon net zoals vorige keer. Voor het meisje, na het slaan in haar gezicht en op haar tepels, voorover vastgebonden werd op de bok, ging haar blinddoek af. Ze zag me, maar deed alsof ze me niet herkende. Toen het slaan begon, probeerde ze mij weer woordloos iets duidelijk te maken. Ik begreep het pas nadat ze de boodschap een paar keer had uitgezonden: “Jij ook!”.
Ze was slim. Het zou de sadist kunnen opvallen dat ik er na een week alweer was en het was dan logischer als ik was teruggekomen om mee te doen dan weer alleen om te kijken. Als ze later gevlucht bleek, zou de verdenking misschien niet meteen in mijn richting gaan.
Ik heb er nog steeds geen goed gevoel over, maar ik heb stevig met een dikke dildo op een stok vijf keer in haar kut en vijf keer in haar kontje gestoten, nadat ik haar ook al vijf slagen met een cane op haar bovenbenen vlak onder haar billen had gegeven. En ik heb dat, om niet op te vallen, helaas zo gedaan dat ik er van mijn medefolteraars waardering voor kreeg.
Ik ben weer naar de bar geslenterd toen haar voorkant aan de beurt zou komen, gevolgd door de cane op haar voetzolen, de naalden in haar borsten en het keelneuken. Dit keer één dubbele whisky, want ik moest nog rijden.
Toen ze met dezelfde twee danseressen als de vorige week geblinddoekt langs me strompelde en haar leren kwelgeest de bar inging om gecomplimenteerd te worden met zijn walgelijke performance, knipoogde ik naar de danseres die me het briefje had bezorgd en die ik in de dagen daarvoor nog een aantal keren grondig betast had.
Ik ben rustig naar buiten gelopen, in mijn auto gestapt en naar de achterkant van de club gereden. Daar ging bijna op het moment dat ik arriveerde een deur open. Het meisje werd door de danseressen naar buiten geleid. Ze was nog steeds naakt en er zat bloed uit haar borsten op haar buik en bloed uit haar openingen op haar benen. Ze strompelde tussen haar vriendinnen in naar de auto, ‘mijn’ danseres trok de achterdeur open en tilde het meisje naar binnen.
Al voordat de achterdeur dicht was, had ik gas gegeven. Ik zei het meisje een aantal handdoeken over zich heen te leggen, zodat niemand kon zien dat ik met een naakte en gewonde vrouw op de achterbank rondreed. En ook dat ik graag vrouwenkleren voor haar had meegebracht, maar dat ik die in die omgeving niet zonder verdenkingen op me te laden had kunnen kopen.
Direct buiten de stad ben ik even gestopt om haar een overhemd en een spijkerbroek van mij te geven en om te proberen met een spuitbus deodorant de pislucht van die geile rakkers van haar lijf en uit de auto te krijgen. Daarna zijn we via de sluiproute direct naar de Nederlandse ambassade in het buurland gereden. Tijdens de rit stelde ik de ambassade telefonisch op de hoogte van mijn komst.
’s Avonds zat ik samen met haar aan tafel in de ambassade. Ze was schoon en had haar prachtige lange haren gewassen, geföhnd en met een krultang bewerkt. Ze rook lekker en had intussen passende vrouwenkleren aan, waardoor ze er al een stuk beter uitzag. Zolang je tenminste niet te veel naar haar opgezwollen gezicht keek.
Ik vroeg haar waar ze heen wilde.
“Ik heb geen plek om naartoe te gaan.”
Ik vroeg hoe ze bij die sadist verzeild geraakt was.
“Dat kan ik niet over mijn lippen krijgen, vraag me dat alsjeblieft nooit meer”.
Ik vroeg naar haar naam en het antwoord op die vraag ken je.”
“Carla Mangert,” zei Claudia, die het ijskoud had gekregen van Theo’s verhaal.
De tranen stonden in haar ogen.
“Carla Mangert,” zei Theo en vervolgde zijn relaas:
Die nacht sliepen we op de ambassade. Er was maar één gastenkamer, maar Carla zei dat ze banger was om alleen te zijn dan om met mij op één kamer te verblijven. Ze hoopte dat ik niet van haar zijde zou wijken tot ze weer in Nederland terug was.
Ik gunde haar natuurlijk het heerlijk brede, schoon opgemaakte bed en ging, in boxershort, op de bank liggen onder een deken die een aardige dame van de ambassade ergens vandaan getoverd had. Toen we samen waren en het in de kamer echt pikdonker was geworden, heeft ze me van alles gevraagd over mijn leven. En tot slot of ik haar wilde helpen het hare weer op de rails te krijgen. Het ingenieursbureau sprak haar erg aan, want vlak voordat ze ‘iets vreselijk naïefs’ gedaan had, zoals ze het zelf noemde, was ze in Delft met een studie weg- en waterbouw begonnen.
Ik zegde haar mijn steun toe, waarna het zeker een kwartier stil werd.
Ik was op het punt van in slaap vallen, wat eerlijk gezegd een hele opgave was op die bank, toen Carla zei: “Kom alsjeblieft bij me. Ik ben zo bang.”
Ik ging op de tast naar het bed, ging erop zitten, zocht met mijn handen haar hoofd, streelde dat en haalde mijn handen door haar lange haren. Ze lag te rillen, maar werd van mijn strelingen langzaam rustiger. Ze vroeg me haar in mijn armen te nemen. En zo kwam ik bij haar in bed te liggen en hield haar voorzichtig vast, want de gevolgen van haar optreden waren uiteraard nog niet geheeld. Ik voelde dat ze de ambassade-pyjama niet meer aan had. Ze kroop met haar rug tegen me aan en ik voelde haar billen tegen mijn onderbroek, wat mijn pik in beweging bracht. Ook al was ik echt niets van plan met haar gewonde lichaam, ik ben een man en die reactie kan ik niet onderdrukken.
Na een poosje als lepeltjes gelegen te hebben voelde ik haar handen bewegen. Ze streelde zachtjes over mijn boxershort, op de plaats waar die mijn half harde pik verborg.
“Misschien kun je dat beter niet doen. Je bent absoluut niets aan mij verplicht en zeker niet op dat vlak,” zei ik.
Maar Carla antwoordde: “Ik ben juist heel veel aan jou verplicht, dat krijg ik mijn hele leven nooit aan je vergoed. Maar ik doe dit niet omdat ik je daarmee terug zou kunnen betalen of omdat ik me verplicht voel dit voor je te doen. En ik doe het ook maar één keer. Wat ik graag wil is je duidelijk maken hoe ik me nu voel. Ik wil je duidelijk maken wat jouw bevrijdingsactie voor mij betekent. Laat me dat alsjeblieft doen?”
“Wat wil je dan precies gaan doen? Hoe ver wil je gaan?”
“Dat merk je wel, maar beloof me dat je me laat begaan, dat je de rol van beschermer even opgeeft en het gewoon ondergaat als de man die met vrouwen weliswaar zijn grenzen heeft, maar er ook niet tegenop ziet een sm-show in een Arabisch land te bezoeken. Wil je me dat beloven?”
Ondertussen was ze doorgegaan met over mijn onderbroek strelen en ik had haar niet tegengehouden. Waarschijnlijk was dat al wel voldoende antwoord voor haar. En ook de reactie van mijn pik onder de stof liet aan duidelijkheid niets te wensen over, er was in ieder geval geen sprake meer van halfhard. Dus voor haar overbodig zei ik weifelend: “oké”.
Daarop schoof ze haar handen onder de stof en ik genoot van het directe contact tussen mijn gevoeligste lichaamsdeel en haar zachte handen. Zo’n beetje het enige van haar lijf dat niet beschadigd was.
Ik kreeg nog één keer een opwelling van schuldgevoel en vroeg haar of we toch niet beter konden stoppen. Haar reactie was kort, maar op vriendelijke toon:
“Stil, je hebt het beloofd.”
Toen gooide ze de deken van ons af, trok mijn boxer uit en begon me te pijpen. Eerlijk, lieve Claudia, met veel respect voor jou, voor Madelon en ook voor Anneke, zo’n blowjob heb ik daarna nooit meer gehad, ook niet van Carla zelf. Ze was zo intens bezig dat ik al na een paar minuten heftig in haar mond klaarkwam, maar het leek wel of ze dat niet merkte, het remde haar ook niet af. Ze slikte een paar keer en ging gewoon door, eindeloos. Elke keer als ik haar bijna weer zou voeden ging ze even terug in tempo en heftigheid, zodat het net niet doorging.
Vanaf de vierde of vijfde keer dat ze dat deed riep ik “nu doorgaan, alsjeblieft,” maar haar antwoord was steevast “nog niet”.
De gevoelens die daarbij hoorden kan ik niet beschrijven, ik werd er helemaal gek van. Pas ergens bij de veertiende of vijftiende keer, toen ik niet meer de fut had om iets te zeggen, ging ze door tot het einde.
Nadat ze opnieuw mijn zaad had doorgeslikt en nog een poosje lief en zacht mijn eikel gelikt had, vroeg ze: “Begrijp je nu wat je mij gegeven hebt?”
“De hemel?” zei ik.
“Juist!” zei Carla. “Met mijn kut en mijn kontje erbij was het nog iets heftiger geweest, maar die kon ik zoals je begrijpt zo vlak na de show nog niet gebruiken.”
Daarna vielen we, dicht tegen elkaar aan, in een diepe slaap.
“Je begrijpt, lieve Claudia, dat Carla een bijzonder plekje in mijn hart inneemt. Ze is sindsdien nooit ver uit mijn buurt geweest. Ze heeft zonder enig probleem haar ingenieurstitel gehaald en is bij Mareel & Partners komen werken, en ook bij VBL. Ik ben zelf haar trainer geworden, meer om haar dingen af te leren dan om haar grenzen op te zoeken. Ze heeft zich volgens mij geweldig hersteld van haar verblijf van ongeveer een jaar in een Arabische hel. Ze heeft veel goede ideeën geleverd voor de feesten van de afgelopen jaren en zich ondanks haar historie altijd voluit gegeven op die feesten, ook als sub.”
“Toch krijg ik ook steeds meer het gevoel dat ze niet recht door zee is, dat ik niet verder met haar kom, dat ik haar nooit op het niveau krijg waar ik mijn subs wil hebben, namelijk ook een betrouwbare trainer. Ik heb het nog niet aangedurfd haar aan het train-the-trainer programma te laten beginnen.”
“Ik weet ook niet of haar plotseling aan jouw voeten liggen vanochtend gemeend was, of dat ze probeerde bij je in het gevlei te komen, omdat zij wist dat je Ingewijde zou worden. Ik kreeg er eerlijk gezegd niet het goede gevoel bij.”
“Toen wij het zagen gebeuren in onze controlekamer, bedachten we met elkaar dat het misschien toch een goed idee is als we haar verzoek aan jou inwilligen. Jij kijkt er met een heel andere, frisse blik naar en hebt met haar geen historie, dus wie weet. Ik wil dan ook graag dat jij ook haar onder je hoede neemt. Dat is een heel moeilijke opgave, en we zullen je niets kwalijk nemen als je nu ‘nee’ zegt of als het uiteindelijk niet lukt. Maar wij vinden alle drie dat de manier waarop je haar vanochtend aanpakte toen zij zich aan jouw voeten wierp, heel erg sterk en veelbelovend was.”
Ze praatten er met z’n vieren nog een poosje over door en Claudia accepteerde de uitdaging Carla. Met de nodige aarzeling, maar ze zag dat Theo er echt mee worstelde, begreep dat ook goed en wilde hem graag ter wille zijn. Ze formuleerde nog wel een aantal wensen en voorstellen, die door de andere drie unaniem goedgekeurd werden, ondanks de gevolgen ervan voor de activiteiten gedurende het diner. Toen ze nog een beetje napraatten werd er op de deur geklopt.
Omschakelen
Madelon opende de deur en Claudia hoorde enthousiaste meisjesstemmen door elkaar heen vragen:
“Is Anneke hier? We hebben alles goed doorgesproken met de kok en nu zijn we Anneke een beetje kwijt. De kok dacht dat ze misschien hier zou zijn.”
Nu, midden in de nacht, kwamen diezelfde stemmen uit de badkamer. Claudia pakte een tissue uit de doos op het nachtkastje, droogde haar ogen en snoot haar neus. Het terugdenken aan het trieste verhaal van Carla had haar weer tot tranen gebracht. En die moesten weg voordat ze het volgende beeld terugriep in haar gedachten. Want dat was zo’n beetje het vrolijkste beeld van de hele dag geweest.
© Subadoration, 01-2010
reacties vind je in deel I
gebruik onderstaande links voor het volgend/vorige deel
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
More Memories
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?