Memories
deel II (dit verhaal is opgeknipt in 3 delen)
Beeld 2: Afronden van de training
De film in Claudia’s gedachten spoelt iets door. Ze zit nu, zaad grondig uit haar kut gespoeld, tanden gepoetst, in de bekende houding op haar knieën op een zachte poef tegenover de bank waarop Theo en Frank elk in een hoek hebben plaatsgenomen. Theo heeft zijn badjas weer aan en de vrouw staat naast de bank, schuin achter hem, met haar handen op haar rug. Ze draagt nog steeds het bijzondere gewaad, dat, nu Claudia er goed naar kan kijken, eigenlijk helemaal geen gewaad is. Het zijn twee lappen sterk gerimpelde stof, met een prachtige diepgroene kleur, die elk op één van haar schouders hangen en zowel aan haar voor- als achterzijde tot net boven haar enkels komen. De stof is zo breed dat de borsten van voren bezien bedekt zijn. Van opzij zijn de welvingen wel naakt te bewonderen.
De twee lappen zijn op een aantal plaatsen met elkaar verbonden door stalen kettinkjes met aan beide uiteinden een klemmetje. Op haar rug zitten twee kettinkjes, tussen de schouderbladen en net boven het begin van de spleet tussen haar billen. Op haar zijden zitten kettinkjes net onder de oksel en op de heup. Aan de voorzijde zijn er drie bevestigd: net boven de borsten, net eronder en vlak boven de spleet van haar geslacht, die bedekt wordt door een slipje van dezelfde stof als de twee lappen over haar schouder. Dat wil zeggen een lapje dat precies de grote schaamlippen bedekt en door bandjes van doorzichtig plastic op z’n plaats wordt gehouden.
Haar schoenen hebben een halve hak en zijn in dezelfde kleur als het gewaad. Om het af te maken draagt zij pols- en enkelboeien en een halsband van zilverkleurig staal, dik gevoerd met zachte stof in weer dezelfde kleur als het gewaad.
Claudia vindt het prachtig, en stijlvol. Zij vindt het eigenlijk opwindender dan een geheel naakte vrouw, maar weet niet of de mannen daar ook zo over denken.
Theo begint te spreken, met een glimlach op zijn gezicht.
“Zo, dat was een goed begin van het incasseren van mijn weddenschapswinst. Want, lieve Claudia, Frank had je zelf willen opdragen naar de tests te gaan. Ik heb toen voorgesteld dat ik je zou uitnodigen en je zou uitdagen er niets over aan hem te vertellen. Ik had er een beetje blufferig bijgezegd: wedden dat ze je niks vertelt!”
“Ja”, zei Frank, “ik nam de weddenschap aan. Ik zei dat je me wél op de hoogte zou stellen, en dat ik je dan alsnog zou doorsturen. En dat je dus tegen Theo zou liegen. Maar helaas, ik heb verloren.”
“En als prijs vroeg ik de eerste andere man te mogen zijn die jou zou neuken sinds je Frank hebt leren kennen”, zei Theo. “O ja, en er komt voortaan ook met enige regelmaat in je dagschema te staan: ‘Er zijn voor Theo en Madelon’. Dat is trouwens de dame hier bij me, mijn echtgenote en de moeder van André en Koen, zoals je, intelligent als je bent, waarschijnlijk al vermoedde. Je komt dan, zoals dat eufemistisch heet, bij ons slapen. Je zult begrijpen dat er dan ook nog wel andere dingen zullen gebeuren en dat we langer bezig zullen zijn dan dat vluggertje van daarnet.”
“Dat is trouwens niet zo bijzonder als het je nu misschien lijkt”, zei Frank. “Vandaag rond jij je training af en het is mijn wens dat jij je daarom nu als sub aanbiedt aan Theo en ook hem als je Meester accepteert, zodat je net zo onderworpen bent aan hem als aan mij, en zijn verzoeken ook direct en onvoorwaardelijk uitvoert, tenzij je op dat specifieke moment al een opdracht van mij uitvoert. Als Meester kan hij je tot zich roepen als hij dat wil. Daarvoor hoef ik geen schema te maken.”
Claudia begon te blozen. Niet eens zozeer door wat haar te wachten stond. Vaker het bed delen met Theo? Daar zag ze niet tegenop. Maar het zou waarschijnlijk niet bij neuken blijven. Meesters hebben over het algemeen meer en vaak pijnlijker wensen. Pijnlijk voor de sub, wel te verstaan. Maar eigenlijk was de zakelijke toon waarop Frank het had gezegd, alsof hij over iets alledaags als een boodschappenlijstje sprak, nog de belangrijkste reden voor het kleuren van haar wangen.
“Zul je aan mijn wens voldoen?” vroeg Frank.
“Natuurlijk, Meester,” antwoordde Claudia.
En zonder daartoe een verdere aansporing af te wachten, richtte zij zich tot Theo.
“Meneer Mantz, ik vraag u in alle nederigheid of u mij als sub wilt accepteren. Ik zal uw verzoeken en opdrachten altijd inwilligen en uitvoeren, onmiddellijk en onvoorwaardelijk. Ik hoop dat u mij ook wilt toestaan u vanaf nu met ‘Meester’ aan te spreken.”
“Ik doe dat met veel plezier Claudia, en vanaf nu mág je mij zelfs niet anders meer aanspreken dan met ‘Meester’,” zei Theo.
“Dank u Meester.”
“Ik wil nu toch nog even terugkomen op het onderwerp van de weddenschap…,” zei Frank.
Nu komt het, wist Claudia. Wat ze gedaan had was fout geweest en Frank zou haar dat nu nog eens heel goed duidelijk gaan maken.
“…je hebt een zo goed als onvergeeflijke fout gemaakt, meisje. Je hebt heel bewust informatie voor je Meester achtergehouden en daarna ben je ook eigenmachtig afgeweken van je dagschema, dat je toch moet zien als een opdracht van je Meester. Ik heb nu het gevoel dat ik niet meer op je kan vertrouwen en dat is een uitermate vervelend gevoel. Om het vertrouwen te herstellen, wat noodzakelijk is om als levenspartners samen verder te leven, zal ik je zeer zwaar moeten straffen. Zo zwaar dat je, mocht je weer in de verleiding komen om te handelen zoals je gisteren en vandaag gedaan hebt, de pijn als het ware weer kunt voelen en daardoor behoed wordt voor nieuwe fouten. Het was trouwens niet alleen fout, maar ook erg dom van je. Je had geen flauw idee wie Theo was. Gehoorzaam je elke onbekende die zegt dat je iets moet doen omdat dat voor mij zo plezierig is? Realiseer je je wel welke narigheden je allemaal hadden kunnen overkomen?”
Claudia begreep heel goed dat Frank op de laatste vraag geen antwoord wilde hebben en zweeg wijselijk. Wel had ze de nadrukkelijk uitgesproken zin ‘als levenspartners samen verder leven’ heel goed gehoord. Was dit een verkapt huwelijksaanzoek of in ieder geval een manier om te laten merken dat hij definitief besloten had met haar verder te willen? Claudia had zich wel aan hém onderworpen, en dát had hij geaccepteerd, maar hij had zelf nooit iets dergelijks in haar richting gedaan of over een definitieve verbintenis willen praten. Als zij daar in een time-out gesprek weleens naar gevraagd had, was het antwoord altijd ontwijkend geweest. Hij wilde in het nu leven en zich nog niet vastleggen op de toekomst. Wat Claudia nu gehoord had deed vlinders opstijgen in haar buik.
“Wil je verzachtende omstandigheden aanvoeren?”
Frank was nog niet klaar met haar, en het leek Claudia verstandig zich zo nederig mogelijk op te stellen.
“Nee Meester, ik heb uw vertrouwen ernstig geschonden. Ik zou er heel veel voor over hebben als ik de door mij gemaakte fouten kon terugdraaien. Maar dat kan ik niet. Ik ben u dankbaar dat u mij de mogelijkheid biedt weer in vertrouwen door u aangenomen te worden, want mijn vurigste wens is met u ‘als levenspartners samen verder te leven’. Ik begrijp ook heel goed dat daarvoor de door u beschreven straf noodzakelijk is, omdat de herinnering daaraan mij zal behoeden voor het opnieuw maken van dergelijke fouten. Ik hoop dan ook dat u mij die straf nu zonder terughoudendheid wilt toedienen. Ik zal uw tuchtigingen waardig ondergaan.”
Zo, hij had nu ook gelijk haar ‘ja’ op zijn ‘huwelijksaanzoek’.
“Mooi, meisje,” zei Frank, “zo ken ik je weer. Maar ik ga je die straf nu niet toedienen. Want vanavond hebben we een feestelijke avond gepland omdat we je, na het afronden van je training, als Ingewijde willen opnemen in onze kring.”
“Wat dat laatste betekent vertellen we je zo, maar laten we nu eerst je training afronden. Ik hoef zeker niet uit te leggen waar dat nog uit bestaat?” zei Frank.
Claudia zei, nog steeds zo nederig mogelijk: “Nee meester, u hoeft mij niet vooraf uit te leggen wat u van mij gaat vragen, want ook zonder die uitleg zal ik gehoorzaam zijn en doen wat u van mij vraagt. Daarnaast denk ik al te weten wat ik nog zal moeten volbrengen: u zult mij laten toekijken als u een andere vrouw tot zich neemt en u zult mij opdragen seks te hebben met een vrouw.”
“Dat heb je goed begrepen,” zei Frank. “Madelon zal zo dadelijk Carla ophalen. De jongens zijn nu wel zo’n beetje klaar met haar denk ik. Een drukke dag voor haar, maar ze kan een hoop hebben. Bovendien heeft ze, zeker na vanmiddag, weinig recht van spreken.”
“Ik zal je uitleggen wat we dan gaan doen,” vervolgde hij. “Jij blijft eerst zitten zoals je nu zit, terwijl ik haar hier op de bank op me laat komen. Ik zal haar afwisselend in kut en kont neuken en dan mijn zaad in haar kut achterlaten. Als ze haar kut gereinigd heeft, moet ze vlak voor mij komen staan met haar benen gespreid. Jij gaat dan van achteraf tussen haar benen zitten met je rug naar mij toe tegen mijn onderbenen, zodat je haar kut makkelijk kunt likken als je je hoofd achterover tegen mijn knieën legt. Je likt haar totdat zij klaarkomt.”
“Omdat het moeilijk voor haar is om te blijven staan tijdens en vlak na dat orgasme, mag zij dan voor me knielen en mijn pik schoonlikken. Jij gaat snel tussen haar benen weg en komt hier naast me zitten om het allemaal goed te kunnen zien. Als ik me schoon genoeg voel moet zij me gaan pijpen. Ik zal mijn zaad in haar mond laten vloeien, waarna zij het doorslikt. Terwijl Carla haar tanden gaat poetsen ga jij hier voor mij op de grond liggen. Zodra ze hier terug is gaan jullie elkaar intens kussen totdat Carla op een teken van mij haar mond over je lichaam naar je gleuf verplaatst. Ze zal je dan met haar tong laten klaarkomen. Na dát orgasme is je training afgerond.”
Frank had drie keer ‘Carla’ gezegd. Bij de eerste keer zag hij Claudia opschrikken. De tweede keer begon ze over haar hele lijf te beven en bij de derde keer zag hij twee tranen over haar wangen glijden.
“Ben je bang voor wat gaat komen, Claudia?” vroeg Frank.
“Meester, het is nieuw en ik zie er tegenop, maar ik vertrouw u. U heeft mij nooit iets laten doen dat ik niet aankon. Ik zal zonder aarzelen alles doen wat u zojuist geschetst heeft.”
“Maar waarom ril je dan zo, en waar komen die tranen vandaan,” mengde Theo zich in de discussie.
“Carla heeft vanmiddag iets bij mij kapotgemaakt, Meester. Ik denk dat ik haar niet kan vertrouwen. Ik weet niet wie zij echt is, het bange meisje of de sadistische meesteres.”
En zich weer tot Frank richtend: “Ik weet dat ik, zeker nadat ik zulke grove fouten gemaakt heb, geen recht heb u te vragen uw plannen te wijzigen en ik beloof nogmaals plechtig dat ik, als u dat wilt alle door u geschetste handelingen met haar zal uitvoeren, maar ik smeek u te overwegen hiervoor een andere vrouw in te zetten, indien daartoe de mogelijkheid bestaat.”
Plotseling mengde Madelon zich in de discussie. Claudia had haar stem nog niet eerder gehoord. In tegenstelling tot wat zij verwacht had na de felle blik die Madelon haar toewierp bij het tonen van Theo’s zaad, was het een vriendelijke stem. Claudia hoorde waardering en meeleven in haar intonatie.
“Meesters, mag ik u beiden mijn mening geven en een voorstel doen?”
Tot verbazing van Claudia, antwoordde Frank en niet haar echtgenoot Theo. En ze sprak Frank ook met Meester aan. Zou zij zich ook aan hem hebben onderworpen. Zou Frank ‘het’ ook met haar doen? Het duizelde Claudia nogal.
“Dat mag een Ingewijde zoals jij altijd, Madelon, dat weet je, maar ik waardeer het van je dat je het eerst vraagt. Wat heb je op je hart?”
Ja, dacht Claudia, Frank is ook haar Meester, anders zou hij een vrouw die een paar jaren ouder is dan hijzelf toch niet op deze manier toespreken.
“Wij drieën hebben in de controlekamer op de monitoren kunnen zien hoe Carla met Claudia omging. En u, Meester Theo, heeft op een gegeven moment zelfs erg hard ingegrepen nadat het volgens u te ver ging. Het is dus begrijpelijk dat Claudia hiervan nog onder de indruk is en er tegenop ziet opnieuw met Carla geconfronteerd te worden.”
Controlekamer? Monitoren? Claudia had er weer een verbazing bij. Hadden ze kunnen zien wat Carla met haar deed? En wat zij daarvoor met Carla gedaan had? Was Frank daar al de hele dag bij? Vandaar dat ze precies op dat moment het appartement binnenkwamen, dat was helemaal niet toevallig geweest. Wat voor onwaarschijnlijke dingen zouden er meer komen?
“Bij het organiseren van deze hele dag,” ging Madelon verder, “is uw beider uitgangspunt geweest dat vooral de avond voor Claudia enigszins feestelijk zou moeten verlopen. Daar past een nieuwe confrontatie met Carla naar mijn mening niet bij.
Mijn voorstel is Claudia een keuze te bieden. De eerste optie is haar training af te ronden zoals u, Meester Frank, haar zojuist hebt verteld. De tweede optie is dat een andere vrouw Carla’s plaats inneemt. Omdat dit een aspect van weigeren van uw oorspronkelijke opdracht in zich heeft, verzwaart u de taak van Claudia dan als volgt. De vrouw die Carla vervangt gaat haar schede niet reinigen nadat u in haar bent klaargekomen, maar Claudia gaat gelijk tussen haar benen zitten om haar te likken. Zij likt het sperma dat uit de schede van de vrouw lekt af en slikt het door. Ook zuigt Claudia de schede van de vrouw zoveel mogelijk leeg en ze gaat door met likken en zuigen totdat onze stand-in klaarkomt.
Verder slikt de andere vrouw het sperma van uw tweede lozing niet door en gaat zij haar tanden niet poetsen, maar toont zij het sperma aan Claudia, zoals Claudia het eerder aan mij toonde. Claudia kust haar dan en probeert zoveel mogelijk van het sperma te veroveren en door te slikken. Als ze dat gedaan heeft stopt ze met kussen en laat zich door de andere vrouw tot een orgasme likken.”
Wat een gewiekste vrouw, dacht Claudia. Ze komt me met een vriendelijke stem te hulp en spreekt keurig over ‘schede’ en ‘sperma’ in plaats van over ‘kut’ en ‘zaad’, maar ze geeft niets gratis weg. Zou zij zelf de stand-in zijn en deze aanpak lekkerder vinden?”
“Een uitstekend voorstel,” zei Frank, en ook Theo zat duidelijk ‘ja’ te knikken.
“Kies maar, Claudia.”
Claudia was geen liefhebber van zaad, maar had inmiddels geleerd, om te gaan met klaarkomen in haar mond en met het doorslikken van het resultaat, omdat Frank dat nu eenmaal erg fijn vond en het dus belangrijk was voor Claudia om het vrijelijk en enthousiast voor hem te kunnen doen. Daarom had het haar vanavond ook geen moeite gekost Theo leeg te zuigen. Frank kende haar reserves op dit gebied en waarschijnlijk had hij die weleens met Theo of Madelon besproken. Wellicht was dat de reden dat Madelon deze acties toevoegde aan het ‘examen’. Die drie tegenover haar leken Claudia heel erg close. Ze moesten elkaar al lange tijd kennen.
Na even nadenken wist Claudia het zeker: Carla wekte op dit moment meer haar weerzin dan een beetje zaad in haar mond.
Dus antwoordde ze: “Meester, ik ben u dankbaar dat u mij deze keuze biedt. Ik zal vol overgave met een andere vrouw het uitgebreidere programma uitvoeren.”
Waarop Madelon zei:
“De meeste gasten komen om 9 uur vanavond voor het diner, maar waarschijnlijk is Anneke al hier. Haar zusjes serveren het diner vanavond en Anneke zou samen met hen vroeger komen zodat zij voldoende tijd hebben om zich de instructies van de kok eigen te maken.”
“Anneke!” zei Frank, “dat is een perfect idee. Lang geleden dat ik haar geneukt heb. Een prima meid en na vanmiddag heb ik zelf ook liever haar dan Carla. Bedankt Madelon! En ook bedankt Claudia!”
“En Madelon” voegde Theo er aan toe, “haast je maar niet, dan brengen wij Claudia eerst van de nodige zakelijke feiten op de hoogte.”
© Subadoration, 01-2010
reacties vind je in deel I
gebruik onderstaande links voor het volgend/vorige deel
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
Memories
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?