Kwetsbaar - deel II
deel II (dit verhaal is opgeknipt in 2 delen)
Uit was het met zijn tederheid, zijn liefde, zijn overduidelijke verlangen naar haar. Ze zag hem veranderen. Ze moest zich gewoon even voorhouden dat hij ook nu echt nog wel van haar hield, maar gewoon terug in zijn rol viel. Dat hij niet anders kon doen om dit te laten worden wat ze wilden en dat zij eigenlijk ook niet anders wilde. Dit was zijn dominante kant, misschien soms wel zijn duistere kant, maar ook de kant waarom ze zo geweldig voor hem gevallen was.
Trouwens, nee hè? Het zou toch niet waar zijn? Die klappen waren meegevallen, dat had ze wel erger meegemaakt. Ergens in het midden had hij even laten merken dat hij ook wel harder kon slaan als het moest en over haar borsten was het ook niet echt lekker geweest, maar hij was mild geweest. Ze was er eigenlijk alleen maar geiler van geworden. Maar nu dit, haar ergste nachtmerrie.
Had ze het geweten, dan had ze het niet gevraagd. Ze had het nog best even op kunnen houden. Maar hij was zo lief voor haar geweest. En nu deed hij haar dít aan!
Maar was dat eigenlijk niet toch ook wat ze het liefst wilde? Ja, moest ze bekennen, het kon niet erg genoeg zijn. Eigenlijk, als ze heel eerlijk was, moest ze zich nu gewoon beheersen om haar clitje niet te gaan bewerken. Ze zou binnen vijf seconden klaarkomen, dat wist ze zeker.
Ze opende de deur van de badkamer en zag het teiltje al klaar staan. Dat was niet van het hotel, dat had hij van te voren zo geregeld! Ze moest hem niet gaan onderschatten, want hij dacht duidelijk goed na en ook ver vooruit. Als ze met hem wilde spelen zou ze voorzichtig moeten zijn. Als ze dat nog zou durven tenminste. Want wat had hij eigenlijk nog niet direct door gehad?
Schoorvoetend kwam ze weer terug in de kamer.
‘Zet het daar maar in het midden op de grond. Kun je een beetje richten of moet er nog een handdoek onder? Doe je rokje en je schoenen maar uit.’
Nog meer beschaamd liep ze terug en haalde een handdoek. Ze drapeerde die op de grond en zette het teiltje in het midden. Ze wist wel genoeg. Wijdbeens hurkte ze vlak boven het teiltje en ging zitten wachten tot het kwam. Maar natuurlijk kon ze nu niet. Niet zo.
Hij was een uitstekend observator want toen het na vele minuten proberen bijna kwam zei hij: ‘Ik zeg wel wanneer je mag beginnen.’
Bijna had ze wat gezegd maar nog net op tijd hield ze zich in.
‘Is er iets?’
‘Nee Meester. Ik wacht op uw teken.’
‘Toe dan maar.’
Het duurde wel weer een paar minuten. Maar toen de stroom eenmaal kwam was er dan ook geen houden meer aan. Gelukkig vroeg hij haar dát niet. Om te stoppen. Ze zou het niet kunnen.
Even keek ze op, verwachtend dat hij gebiologeerd tussen haar benen zou staren. Maar hij keek haar recht aan. Met zachte ogen, een lieve glimlach. Hij bleef haar verbazen.
‘Niet naar kijken, niet naar kijken. Het gaat om haar schaamte, niet om mijn geile verlangens.’ Hij bleef het in gedachten herhalen, als een mantra, terwijl haar plas in de teil kletterde. ‘Vroeg of laat kijkt ze op.’
En dat deed ze ook. Zelfs op het moment dat hij het verwachtte, toen de druk op haar blaas beduidend afnam. Het verbaasde hem zelf eigenlijk wel een beetje hoe hij haar lezen kon.
‘Blijf maar even zitten, meisje. Ik zal een washandje halen.’
Hij zag haar blozen toen hij naar de badkamer liep. Mooi, ze was zo mooi als ze bloosde.
‘Ga maar rechtop staan, meisje, voeten uit elkaar.’
Ze gehoorzaamde, maar met kippenvel. Hij deed of hij het niet zag en waste voorzichtig, maar beslist haar bovenbenen, haar billen en haar kutje. Hij probeerde ondertussen zijn mond niet te laten openvallen en als het even kon niet te kwijlen. Zo dichtbij, zo mooi, zo prachtig mooi. Ze was zo oneindig vrouwelijk en nog zo meisjesachtig tegelijk. Ze was zo teer maar ook zo klaar om hem te ontvangen. Maar dat moest wachten. Vannacht, misschien.
Hij wist het eigenlijk niet. Haar te neuken zou …. ongepast zijn. Te plat. Ze was toch geen hoer, dat ze zich door hem zou hoeven laten neuken? Ze hadden beiden een relatie, wilden die ook graag houden, maar moesten voor hun bdsm-geaardheid noodgedwongen buitenhuis een partner zoeken, want daar was thuis geen begrip voor. Hij prees nog altijd de dag dat hij haar gevonden had. Ze was er één uit vele duizenden, daar was hij van overtuigd. Het klikte geweldig, ze sloten perfect aan. Maar dan nog: gewone sex, als man en vrouw? In haar klaarkomen? Dat kon toch niet?
Ze zouden samen hier overnachten, dus ook samen slapen. Het leek hem het fijnste dat er was: in elkaars armen in slaap vallen. Och, hij zou ook eigenlijk wel zien. Wat nu ongepast leek, was dan misschien volkomen natuurlijk. Al kon hij zich dat nog helemaal niet voorstellen.
‘Ruim de rommel maar op.’ Hij ging in de stoel toe zitten kijken hoe ze dat deed.
Toen ze klaar was wist ze niet goed wat ze moest gaan doen, dat was duidelijk. Ze drentelde wat en voelde zich wellicht wat onbehaaglijk, zo met alleen een strak t-shirtje aan. Ze deed duidelijk haar best om niet met haar handen voor haar kutje te gaan staan, maar wist ook niet goed wat ze er dan mee moest.
Hij vond het prachtig om haar alleen een shirtje te laten dragen. Hij was altijd al dol geweest op foto’s van vrouwen met alleen bovenkleding, of alleen een bh. Moeilijk te verwoorden, maar het kwam op hem over alsof die vrouw een gebruiksvoorwerp was. ‘Laat die andere rommel maar aan, onbelangrijk. Waar ik voor kom, waar jij voor bent, daar kan ik zo bij. De rest interesseert me niet.’ Wat moest dat vernederend zijn, althans hij hoopte dat zij het zo zou voelen als hij het in haar geval zou voelen. Je kut onder handbereik. Een wandelende kut…..
Uitstekend natuurlijk om te gebruiken als je een vrouw – die daarnaar verlangde - zoveel mogelijk wilde vernederen.
Hij besloot er nog een schepje bovenop te doen. Bovenop haar ongemak.
Die ochtend had hij uitgezocht welke obers die middag en avond dienst zouden hebben. Hij had met enkelen gepraat en geprobeerd uit te vinden wie er wel voor iets bijzonders te porren zou zijn. Dat was gelukt, hij had er één geselecteerd voor wie niets te gek leek.
Die had hij apart genomen en hij had hem uitgelegd wat hij hier kwam doen. De mond was de man opengevallen. Jaloezie vocht met bewondering en het was duidelijk dat het die ober niet koud liet. Mooi, dat moest hij net hebben
Hij had met de man afgesproken dat hij haar room-service zou laten bellen. Ze hadden een bepaald nummer afgesproken. Hij had de man ook uitgelegd dat de vrouw die bij hem zou zijn dan schaars gekleed zou kunnen zijn. De ober zou net moeten doen of hij dat heel gewoon vond, maar tegelijk ook een beetje moeten loeren. Daarna zou de ober maar met hem mee moeten spelen want op dat moment zou hij niet kunnen voorspellen hoe het dan zou gaan.
Hij had de ober honderd euro gegeven voor alle ongemakken. Ha, die vent zou waarschijnlijk zijn linkerbal hebben afgestaan om dit mee te maken. Maar discretie was ook wat waard en die kon je nou eenmaal alleen maar kopen.
‘Schatje, ik heb wel wat dorst eigenlijk. Wil je voor mij een flesje witte wijn bestellen? En wat wil jij drinken? Het telefoonnummer is 713.’
‘Ik heb nog niet zo’n dorst, Meester.’
‘Be my guest.’
Ze pakte de telefoon, toetste het nummer en bestelde een mooie fles witte wijn. Kordaat, zoals je van haar zou mogen verwachten.
Maar daarna werd ze zenuwachtig.
‘Is er iets?’
‘Moet ik niet iets aantrekken, Meester, als die man komt? Ik heb wel erg weinig kleren aan.’
‘Nee hoor, dat is helemaal niet nodig. Die man is vast getrouwd en heeft vast wel eens eerder een vrouw gezien. Bovendien, en ik vind het vervelend je daaraan te moeten herinneren, heb je je privilege om een slipje te mogen dragen verspeeld.’
‘Het spijt me Meester. Ik weet het. Ik had het niet moeten vragen.’
Korrekte tekst, maar geen bijbehorend gedrag. Oei, wat werd ze nerveus!
Ze sprong bijna tegen het plafond toen er werd aangeklopt.
‘Doe jij even open, meisje?’
Met grote, bijna bange ogen keek ze hem aan.
Nee toch? Toch niet zo, in haar blote kont? Wat moest die man wel niet van haar denken? Ze vond het toch al zo erg. Helemaal naakt, dat was nog beter dan dit. Wat was hij toch gemeen! Eerst al met dat lullige broekje, nu met dat shirt. Hoe kon je een vrouw dwarszitten door haar een mooi shirt te laten dragen? Door haar alléén dat shirt te laten dragen! Het is net alsof je dan een paar grote pijlen richt op haar billen, haar kut. Hier is het, kijk maar, pak maar, tast toe! Je zou wel een jutezak over haar bovenkant kunnen gooien, want dat deed er toch niet toe. Wat je nodig had van haar was bereikbaar. Gewoon geen zin de rest ook uit te trekken, je kunt haar zo toch ook wel neuken?
Als ze er nou maar niet zo verschrikkelijk nat van werd…..
Ze had verwacht dat hij de wijn wel bij de deur zou aanpakken en de ober alleen een blik in de kamer zou gunnen. Dat die man haar dan zo zou zien was toch al erg genoeg? Ze moest toch ook ooit weer naar beneden, langs de balie, die mensen hier weer onder ogen komen? Was dat nou echt nog niet genoeg?
Nee dus, het was hem niet genoeg. Ze keek hem nog eens smekend aan maar zag slechts onverbiddelijkheid. Jawel hoor, ze moest er echt aan geloven!
Terwijl ze naar de deur liep voelde ze zich rood worden. Dieprood, haar schaamte was peilloos.
Ze opende de deur en zag de ober staan. Hij keek haar even aan en toen met openvallende mond naar haar kut. Ze zou wel door de grond willen zakken.
‘Eeehhh, ahummm, eeehh, er was hier toch, kuchkuch, een fles witte wijn besteld?’
‘Eeehm, jawel meneer. Zal ik het even aanpakken?’
‘Laat die man even binnen, meisje!’ Haar Meester. Nee toch? Hoeveel erger werd het nog?
Terwijl ze zo mogelijk nog roder werd nodigde ze de ober met een handgebaar naar binnen. Hij had alleen nog maar naar haar kut gestaard, het varken.
‘Zet u het maar op de salontafel. Wilt u de fles ook even openmaken?’ Haar Meester was het toonbeeld van ontspannenheid. Ze kon niet veel anders doen dan naast hem gaan staan. Ze deed haar handen maar op haar rug, ze voor zich houden zou vast niet mogen.
De ober probeerde intussen met trillende handen de fles open te maken. Hij bleef maar naar haar kijken. Had hij het nou nog niet gezien?
‘Schatje, de deur zit niet helemaal goed dicht. Wil jij daar even voor zorgen?’
Hoe kwam hij daar nou bij? Die deur zat prima dicht! Maar gehoorzaam liep ze erheen. Ze probeerde een beetje vrouwelijk en waardig te lopen. Niet dat ze meende dat dat echt lukte trouwens. Ze voelde de ogen op haar billen branden.
‘Ik zie dat u opmerkt dat haar billen enigszins rood zijn. Nee, hoor dat geeft helemaal niet, dat vind ik echt niet erg. Welnee, bent u mal, helemaal niet!’ Oooooh, wat gemeen!
De ober schutterde wat en mompelde iets voor haar onverstaanbaars.
‘Ja, inderdaad, ze had straf verdiend. Ongehoorzaam. Dat kent u vast wel. U corrigeert uw vrouw toch vast ook wel eens?’
‘Ik, nou ik geloof dat, wel….’
‘Natuurlijk doet u dat, dat spreekt toch vanzelf. Vrouwen hebben dat nodig. Vindt u trouwens ook niet dat ik haar nogal gespaard heb? Het is maar een smalle strook feitelijk. Ze houdt nog bil genoeg over om op te zitten. Liefje, ga eens voor hem staan. Laat hem je billen eens goed zien.’
Verschrikkelijk! Moest ze die vent nou echt naar haar kont laten kijken? Ze kon wel door de grond zakken. Maar natuurlijk, natuurlijk liep ze naar de man toe, draaide zich om en toonde hem haar roodgeslagen billen.
‘Ziet u wel? Mooi rood, niks beschadigd. Ik vind het wel een mooi kontje zo, eigenlijk. Vindt u ook niet?’
‘Eeehmm, ja, eeehmmm, natuurlijk, Prachtig. Echt. Maar denkt u niet…..’
‘Het lijkt wel of u haast hebt. Neemt u de tijd. Als men vraagt waarom het zo lang duurde mag men mij wel bellen. Ik zal wel zeggen dat ik u aan de praat gehouden heb. Wat zegt U? Nee, welnee, ze vindt het niet erg. Draai je eens om schatje? Kijkt u eens naar haar tepels meneer, ziet u niet hoe hard die zijn? Dat zegt toch wel genoeg?’
Ze kon de mannen al lang niet meer aankijken. Ze had haar ogen neergeslagen, keek strak naar de grond. Opende de bodem zich nou maar, ze zou in het gat springen al was het een kilometer diep.
‘Ik weet trouwen nog wel een methode om u ervan te overtuigen dat ze zelfs van elke seconde hiervan geniet. Schatje, wil je je vocht even voor hem peilen?’
Dat meende hij toch niet echt wel? Ze moest toch niet echt een vinger in haar kut steken? Ze keek haar Meester nu echt smekend aan.
‘Toe maar, laat het hem maar even zien….’ Zijn ogen stonden dwingend. Hij was onvermurwbaar. Ze werd zo geweldig gespannen nu dat het haar een beetje misselijk maakte.
Maar ze deed wat hij zei. Duidelijk zichtbaar voor de ober – want daar viel ook niet aan te ontkomen, dat wist ze echt wel – deed ze met twee vingers van haar linkerhand haar schaamlippen een klein beetje beetje uit elkaar, zo weinig mogelijk eigenlijk, en stak ze haar rechter middelvinger langzaam bij zich naar binnen. Twee kootjes maar liefst. Ze draaide er een beetje mee, alsof ze de laatste slagroom uit het schaaltje willen likken en trok de vinger toen weer naar buiten.
Zichtbaar bibberend hield ze de vinger voor zich. Het was meer dan duidelijk hoe nat ze was. Haar vinger glinsterde en was glibberend nat. Een paar dikke klodders van haar vaginale vocht – het leek haast wel sperma - lagen op haar vinger en konden niet duidelijker maken dat hier een vrouw stond die geil was tot op het bot. Ze trilde nu van top tot teen en had nu niet meer alleen een rood hoofd maar ook grote rode vlekken in haar nek.
Het was een groot woord, maar bijna haatte ze hem nu. Hoe kón hij haar zo verschrikkelijk vernederen! Maar ze gáf hem ook niks om zijn erbarmen te verdienen!! Stond ze hier niet met een drijfnatte kut voor die mannen, met tepels als speren, als een loopse teef? Waarom werd ze er nou toch zo geil van als hij haar vernederde, als hij haar dwong dit soort verschrikkelijke dingen te doen, met zich te laten doen? Waarom liep ze niet weg? Waarom ging ze niet naar huis, om zich zo heet mogelijk te douchen, om zich te wassen tot ook haar ziel schoon was, om haar hoofd onder haar kussen te steken en haar longen uit haar lijf te huilen, te janken tot ze niet meer kon? Waarom deed ze dat niet? Waarom bleef ze hier staan, met haar vinger voor die mannen uitgestoken, haar kut duidelijk lekkend nu, het liep gewoon langs haar benen. Waarom? Waarom had ze toch die verschrikkelijk drang zich te laten onderwerpen?
Ze had zich er zo vaak tegen verzet. Ze had zelfs wel eens met haar Meester gebroken. Ze was toen direct halsoverkop een ‘gewone’ relatie aangegegaan omdat ze wel een gewoon verliefd wilde zijn, gewoon iemands vrouw wilde zijn, geliefd wilde zijn, alleen maar geknuffeld en geliefkoosd wilde worden. Dat werkte natuurlijk niet. Ze voelde er niks bij, wilde dat die man ook niet aandoen. Ze had ook met hem gebroken en was alleen gaan wonen. Seksloos. Ze had geen zin meer in seks, wilde ook geen zin meer hebben in seks. Maandenlang kwam ze niet klaar, ze leefde als een non. Nou ja, lichamelijk dan, want geestelijk werd ze helemaal gek van zichzelf. Met het toenemen van de tijd werd haar onrust groter. Ze werd hyperactief maar kon het nergens vinden. Pas toen ze alle kenmerken van overspannenheid vertoonde en het echt niet langer ging had ze het opgegeven en was ze in beraad gegaan met zichzelf. En ze had het zichzelf moeten bekennen: ze kon er niet aan ontkomen, er was gewoon geen ontsnappen mogelijk. Ze moest het zichzelf toegeven: ze wilde als een slet behandeld worden, ze kon er niet zonder. Of ze nou wilde of niet. Ze miste het eindeloos opgegeild worden, ze miste de terechte straffen die ze nodig had als ze ongehoorzaam was, ze miste de leiding, het vaderlijke toezicht, het altijd beschermd zijn en ze miste de ongelofelijke hoogtepunten waar dat alles zo vaak toe had geleid. Maar wat nog het ergste was: nu ze dat allemaal onder ogen zag, durfde zien, móest zien, werd ze op slag – voor het allereerst in al die tijd – zo verschrikkelijk geil dat ze zich wel anderhalf uur had moeten vingeren, ontelbare keren komend, voor ze zichzelf weer een beetje in de hand kon krijgen.
Daarvan had ze zich weer zo geschaamd dat het nog weer weken duurde voordat ze zichzelf weer in de ogen durfde kijken. Waarna ze het had opgegeven en haar Meester weer had gebeld. Die natuurlijk – verschrikkelijk – blijk gaf helemaal niet anders te hebben verwacht.
Ze hadden nog wel enkele sessies gehad, maar het werkte niet meer. Haar gevoerde strijd en zijn uitstraling dat hij altijd wel had geweten dat ze terug zou komen ging teveel tussen hen instaan. De magie was eraf en er ontstonden zelfs wrijfpunten. Hij had haar laten gaan en zij had moeten leren hem te vergeten. Opnieuw een moeizame strijd, opnieuw een zware worsteling.
Deze Meester had zich zomaar aangediend, geheel onverwacht, terwijl ze eigenlijk nog niet eens wist dat ze een ander zocht. Ze had hem via haar werk ontmoet en zich vanaf het allereerste moment goed bij hem gevoeld. Ze wist toen nog niet eens hoeveel Meesterschap hij voor haar uitstraalde. Daar ging het helemaal niet om in het begin. Hij was ook zo subtiel geweest. Moeiteloos had hij haar geleid naar het punt waar hij haar wilde hebben: dat ze hem bekende dat ze hem zielsgraag zou dienen. Later had hij haar wel eens verteld dat hij er ook niet op uit was geweest maar eigenlijk vanaf het begin had bespeurd wat ten diepste haar drijfveren en behoeften waren. Hij had haar alleen maar een beetje hoeven sturen naar het besef wat het was dat ze wilde. Wat als een zakelijk contact was begonnen werd toen al snel een intense uitwisseling van gedachten en gevoelens. Hoewel, uitwisseling: het was vooral over haar gegaan. Ze had hem geheimen verteld die ze zelf nog niet eens eerder onder woorden had gebracht. Ze had zich als een fruitvliegje onder een microscoop gevoeld en zich er geen seconde ongemakkelijk bij gevoeld. Hij doorzag haar zo moeiteloos dat het haast geen onthullingen van haar kant leken. Hij wist het immers toch al? Waarom zou ze het hem niet vertellen? Bij hem was het veilig, hij zou voor haar zorgen.
En diezelfde man, die – dat wist ze – haar intens liefhad draaide nu het mes nog eens om in haar open wond.
‘Ziet u wel, drijfnat is ze. Wat moet je met zo’n vrouw? Zie, het loopt gewoon langs haar benen. Toe maar, kijkt u maar eens goed.’
En de man boog zich waarempel voorover, overwon zijn schroom en bestudeerde haar kruis van dichtbij.
‘Wat vindt u daar nou van?’
Wat hij daarvan vond? Wat hij daarvan vond? Hij was zojuist klaar gekomen in zijn broek. Dát vond hij ervan. Gelukkig dat hij zich nu een beetje kon bukken, dan viel het niet zo op.
Nou was hij al dertien jaar ober maar zoiets had hij nog nooit meegemaakt, zelfs niet in de verste verte gehoord. Het was toch niet te geloven wat mensen tegenwoordig allemaal deden! Hiervan zouden zelfs de Romeinen nog hebben kunnen leren en die wisten er wat van.
Wat een wijf was dit ook. Hij had haar vanmiddag direct al gezien toen ze binnenkwam. Stevige tieten, lekkere kont. Hij had meteen al gedacht: oei, die zou ik wel eens op de lat willen schuiven. Het kon niet anders of ze moest ook een lekker kutje hebben als ze er zo uitzag.
Van kutjes wist hij ook wat. Hij had geen last van een vrouw dus kon hij in zijn vrije tijd ongestoord op internet naar mooie kutjes zoeken. Vooral close-up-foto’s natuurlijk. Hoe zo’n griet er verder uitzag kon je toch niet schelen? Ja, haar tieten en kont soms, maar dat hing er erg vanaf hoe dat eruit zag. Nee, kutten, dat was het wel.
Eigenlijk was hij het dolst op van die kutjes die eruit zagen als bij een jong meisje: glad geschoren natuurlijk, maar belangrijker was nog dat het zo’n gesloten gleufje moest zijn. Niks geen eruit hangende lapjes vlees, dat vond hij het ergste wat er was. Duizenden foto’s had hij van dat soort kutjes en dat viel nog lang niet mee, want meestal werd zo’n spleet wel opengetrokken of zo als je er al één vond die er een beetje op leek. Het liefst had hij eigenlijk een foto gewoon van voren, als het meisje gewoon stond. Alsof het heel gewoon was in je blote kutje voor de camera te staan. Heel onschuldig moest het zijn. Natuurlijk niet echt foto’s van meisjes, hij was geen pedo, nee echte vrouwen natuurlijk, kom nou!
Nog nooit had hij zelfs maar bewegende beelden gezien die op dat ideale plaatje leken. Tot die meid zonet de deur open deed! Zoals ze daar stond, in haar blote kut, alleen dat truitje aan, benen netjes tegen elkaar, keurig meisje. Het was dat hij toch eerst een beetje stijf moest worden anders was hij direct al klaargekomen!
En dan die roodgeslagen reet! Die had hij al lang gezien toen hij naar binnen ging, daar hoefde die vent hem echt niet op te wijzen. Wat zou hij graag zo’n wijf eens op haar kont slaan. Geweldig leek hem dat. En dan moest ze daarna hem pijpen en dan zou hij haar neuken tot ze scheel zag.
Hij had die vent direct al stapelmesjogge gevonden met al z’n verhalen. Betaalde hem honderd euro omdat hij die vent z’n vrouw in haar blote reet zou zien. Was je dan idioot of was je dan stapelidioot?
Wie weet, misschien mocht hij ook nog wel aan haar zitten. Of geilde die vent erop als hij haar zou neuken in zijn gezelschap. Dáár had hij wel eens iets over gelezen….
Een acteerprijs zou die knaap nooit krijgen, dat was wel zeker. Onverstaanbaar en alleen maar kwijlen. Als hij zich niet vergiste was de vent zelfs net klaargekomen. Maar voor haar was het ideaal, dat kon hij heel goed zien. Knalrood en tegelijk bloedgeil. Daar zou ze – zouden ze samen – nog heel vaak met groot plezier aan kunnen terugdenken. Wat zou ze kwaad zijn nu!
Zou hij er nog een schepje bovenop doen? Die ober vragen wat hij eigenlijk van haar kutje vindt of hem zelfs toestaan haar aan te raken? Het zou zo gemakkelijk zijn. Een paar woorden zouden genoeg zijn, oneindige vernedering het resultaat. Zou hij het doen?
Haar kutje zei genoeg over wat het qua opwinding met haar deed. Maar verder? Hij keek haar nog eens goed naar de ogen. Natuurlijk zag hij daar vernedering, hij zag daar woede. Maar nee, hij zag daar nu ook het begin van verdriet. Tijd om te stoppen dus. Maar dan wel met een verwijzing wat ook had kunnen gebeuren.
‘Tja, het is wat hè, zo’n vrouw. Een hele verantwoordelijkheid. Ik zou er graag nog even met u over doorpraten, u een paar dingen wat beter laten ervaren. Ik heb het gevoel dat u nog wel suggesties zou hebben voor haar verdere behandeling. U zou eens moeten voelen hoe nat ze wel niet is, het is gewoon verschrikkelijk. Maar helaas hebben we niet zoveel tijd. Mijn vrouw en ik moeten beslist nog een paar dingen bespreken voordat we weggaan. Dank u in elk geval voor uw begrip, dat heb ik erg op prijs gesteld. Hier, accepteert u dit voor uw extra tijd.’ En met deze laatste woorden drukte hij de man een tientje in de hand en werkte hem de deur uit. Hij kon een glimlach maar ternauwernood onderdrukken.
De opluchting stond in kapitale letters op haar gezicht geschreven.
‘Kom eens bij me meisje.’
Ze wierp zich bijna in zijn armen. Hij klemde haar stevig vast en wiegde haar een beetje, genietend van de zoete geur van haar haren.
‘Spannend hè?’
‘Heel erg, Meester, heel erg spannend.’
‘Maar opwindend.’
‘Eeehhh, ahum, mmmm.‘
‘Ik weet het meisje, ik weet het. Kijk me eens aan.’
Hij verdronk in haar prachtige ogen. Hoe zou hij haar ook maar iets kunnen onthouden als ze hem zo aankeek? Zijn liefde voor haar was grenzenloos. Hij zou haar een onvergetelijk dag bezorgen, ze had het zo verdiend, ze had er zo naar verlangd. Haar berichten aan hem waren altijd zo vol passie geweest dat het hem zo moeilijk was gevallen om toch elkaar eerst rustig te leren kennen en samen plannen te beramen. Maar hij wilde het niet overhaasten. Hoe zou hij haar kunnen dienen als hij niet wist wat haar diepste verlangens waren? Ja, het was háár dienen vond hij, helemaal tegen de heersende opvattingen in. Als het ging om het leiden van de slavin naar de hoogste toppen van genot, onbaatzuchtig, vol liefde en overgave, hoe kon je het dan anders noemen van dienen?
Hij diende haar met heel zijn hart, zou alles voor haar doen.
‘Kom eens lekker bij me liggen, meisje.’ Hij ging op bed liggen en nam haar in zijn armen. Ze knuffelde innig tevreden tegen hem aan en keek hem genietend aan, haar hoofd op zijn bovenarm, haar borsten tegen zijn borstkas, haar rechterbeen een beetje over de zijne geslagen. Het voelde zo goed, zo bekend. Het leek wel alsof ze altijd al samen waren geweest in plaats van dat dit hun allereerste ontmoeting was.
Wordt vervolgd....
© Janneman, oktober 2004
dit account wordt alleen gebruikt om te lange oude verhalen in meerdere delen op te splitsen
reacties vind je in deel I
gebruik onderstaande links voor het volgend/vorige deel
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
