Onder Stroom - deel II
deel II (dit verhaal is opgeknipt in 2 delen)
Dierlijk Het werd al erger met Magda. Na de lunchpauze, Thomas was naar huis geweest om te eten en Guus uit te laten, kon ze zich van geen kanten meer op haar werk concentreren. Alles begon haar te irriteren. De telefoontjes, de papiertroep. Tegen drieën gooide ze de telefoon eruit. Ook beter voor haar hoofdpijn, al leek die niet erger te worden. Tegen half vier smeet ze de dossiers aan de kant. Met haar ellebogen op haar bureau, wreef ze met twee handen over haar gezicht. Waanzinnig zoals er maar beelden bleven komen van haar en Thomas, verwikkeld in allerlei sexuele handelingen. En wat voor dan ook nog. Ze zag hem op zijn knieën voor zich met Brammetjes halsband om, naakt uitgestrekt op de vloer haar pumps likkend en gebonden onderworpen aan haar grillen, meest pijnlijk. Ze werd er steeds geiler van, van die pornoplaatjes voor haar ogen. Magda kreunde. Kon ze maar iets doen van alles wat ze zag. Al was het maar één zoen op zijn zalige smoel. Ze verlangde zo naar hem, dat ze opstond om hem op te gaan zoeken. Voor zover ze wist, was hij in de meterkast met de leidingen bezig. Wat ze wilde kon vanzelf niet natuurlijk, maar kijken kon ze dan tenminste, naar zijn lekkere lijf, zijn handen, zijn ogen... Thomas lag al geknield. Zijn gezicht naar de kast, half over de drempel, was hij met kabels aan het prutsen, dunne zwarte en dikkere witte. Toen hij haar hakken over de hal-tegels hoorde naderen keek hij abrupt opzij, maar ook weer gelijk voor zich. Inderdaad, fratsen haalde hij niet meer uit. Hij gedroeg zich, zoals beloofd. Maar zíj... zij wilde zich mXsdragen... Achter Thomas bleef ze staan. Ze bekeek hem met hongerige ogen. Hij had zijn overhemd uitgetrokken, zat in zijn zwarte t-shirt met korte mouw. Onder zijn arm zag ze zweetplekken. Zijn geur was dan ook duidelijk aanwezig. Niet onaangenaam, maar vers. Een schoon dier in aktie. Er gebeurde iets met Magda dat ze niet meer in de hand had. Haar logica verdween totaal en, haar lichaam in alle staten van vergevorderde sexuele opwinding, staarde ze en staarde ze maar naar Thomas blond bedekte nek, tot ze hem tenslotte greep, plotseling, met haar linkerhand. Thomas stokte in zijn beweging, zoog zijn adem abrupt in. “Speel jij maar eens voor hondje,” zei ze zacht, maar onontkoombaar dwingend, “míjn hondje.” Thomas maakte een vreemd geluid. Alsof hij wilde spreken, maar niet meer snapte hoe dat moest. Ongearticuleerd gebrabbel, dat snel weer ophield. Want Magda kneep met haar vingers ook alles wat hem nog aan denken restte weg. Zijn nekspieren onder zijn haren voelden als gespannen kabels en Magda kneep en masseerde ze steeds harder tot Thomas steunde. Hij liet zijn gereedschap vallen. “Mee jij.” beval Magda. Ze greep een dikke pluk van zijn lange haren en gaf er een ruk aan. “Kruipen. En neem die kabeltroep mee. Hup.” Even bewoog Thomas niet, ondanks het rukken, als was hij ter plekke versteend. Toen ineens, greep hij gehoorzaam de stapel stroomdraden bij zijn knieën vast. “Ja mevrouw,” klonk het gesmoord, “ik doe alles wat u wilt.” Thomas had zich overgegeven. Chaotisch ademend was hij naast haar meegekropen, de draden met zich meeslepend. Af en toe had Magda nog een extra ruk aan zijn nekharen gegeven, als hij niet vlug genoeg ging naar haar zin. In haar kamer had ze hem naar de lege ruimte v66r haar bureau getrokken en daar zat hij nu, op Magda's bevel achter op zijn hielen geleund, gezicht naar haar bureau. Ze greep de kabels weg en schoof ze een eindje naar links. Toen pakte ze de rand van Thomas’ t-shirt en trok het langs zijn rug naar boven tot onder zijn oksels. “Uit.” Thomas reikte met één hand over zijn schouder, greep zijn shirt beet en trok het over zijn hoofd, schuin naar voren langs zijn armen uit. Met genoegen bekeek Magda zijn brede schouders en bovenarmen, gespierd, maar op een natuurlijke manier. Van body-builders hield ze niet. Ze greep het shirt uit zijn handen en gooide het op haar bureau. Toen greep ze Brammetjes halsband. Ermee terug stappend zag ze Thomas' blik weer snel naar de grond gaan, maar dat zijn ogen opgewonden glansden, had ze nog wel kunnen zien. Maar bang was hij ook wel een beetje. Toen ze resoluut achter hem stapte, haar hooggehakte voeten aan weerszijden van Thomas' enkels, trok hij even met zijn schouders, als wilde hij terugdeinzen. “Rustig,” zei ze, hem even, met haar vrije hand, langs zijn gezicht en hals strelend. Thomas zuchtte huiverend. Toen streelde ze zijn lange haren opzij en deed hem de halsband om. Omdat ze zo wel zag, dat het leer niet zou passen! Brammetjes nek was veel smaller, gebruikte ze de schakels van de korte loopketting die er nog aan vast zat. Had ze toch twee leren handlussen om hem beet te grijpen, in plaats van één. Misschien wPl zo handig. “Zo,” zei ze, toer1 het ding zat, “en nou naar voren. Gezicht op de grond, handen op je rug.” Terwijl Thomas deed wat ze beval, schoof ze met haar voet de stapel stroomdraden naar zich toe. Bukkend greep ze het zwarte spul en trok het omhoog. Dunne tweeledige kabel, die ze ook door zou kunnen knippen. Prima. Doodgemoedereerd begon ze Thomas' polsen te omwikkelen en aan elkaar te binden. Ze trok niet te strak aan en gebruikte knopen die niet steeds vaster zouden trekken tijdens het bewegen. Waar zeilervaring al niet goed voor was. Onderwijl gingen haar gedachten naar Dirk-Pieter, haar vaste vriend. Vreemd eigenlijk dat hij dergelijke verlangens nooit in haar had losgemaakt. Dat het bIeef bij prettig erotische spanning. Terwijl Thomas haar woest-opgewonden maakte. Opvreten wilde ze hem. Hoe kreeg hij dat voor elkaar, dit mannetje? Daar moest ze eens over nadenken. Maar niet nu. Thomas, zijn voorhoofd op haar dure tapijt, lag benauwde geluiden te maken. Alsof hij moest huilen en dat persé niet wilde. “Hou je koest,” zei Magda, “piepen doe je straks maar.” Thomas steunde, maar hield zich verder in. Alleen het trillen van zijn lijf kon hij niet beheersen. Magda zag het, raakte er ontroerd door. Hij was zo lief. “Brave hond.” prees ze. Vanaf de grond klonk een ingehouden snik. Magda verbond Thomas polsen, eenmaal aan elkaar, ook nog eens met de schakels om zijn nek. Praktische redenen had ze er niet voor, maar het was een prachtig weerloos gezicht en daar genoot ze van. Ze nam er even de tijd voor. Toen greep ze het leer van de halsband en trok. “Omhoog. Ja, ja. Verder. Recht op je knieën.” Aldus gestrekt, kwam Thomas hoofd ter hoogte van haar borsten. Ze trok het ertegenaan, boog zich toen naar voren en zoende haar mandier op zijn mond. Terwijl ze op zijn lippen zoog, met dringende tong zijn warme mondholte verkende, ging ze met de nagel punten van haar beide handen voorlangs over zijn naakte bovenlijf. Van boven naar beneden en terug tekende ze rode sporen op zijn huid. Thomas leunde zwaar tegen haar aan, kreunde zachtjes. Toen pakte ze zijn tepels tussen haar wijsvingers en duimen en kneep, kneep die stijve vleestopjes tot Thomas in haar mond kreunde en een ontwijkende beweging met zijn bovenlijf maakte. Magda haalde haar mond van de zijne weg, klemde haar linkerarm om zijn keel in een soort wurggreep en kneep met haar rechterhand nog even door, heel venijnig nu, met gebruikmaking van haar nagels. “Aawh! . .” hijgde Thomas bij haar oor. “Zeer, schatje?” Pijnlijk steunen als antwoord. Magda liet zijn tepel los, abrupt, en greep hem in zijn kruis. De bobbel daar, kwam niet van opgepropt spul in zijn broekzak, stelde ze tevreden vast. “Maar lPkker vinden we het ook? hm?” Ze wreef en kneep zijn nog door stof beknelde lid, dat onderschrijvend harder werd. “Ohhh. . . mevróúw. . “ Thomas probeerde zijn warme gezicht heen en weer te wrijven langs haar omklemmende arm. Magda trok hem weg, niet alleen haar arm, maar ook haar hand. Alles op zijn tijd, vond ze. En die van Thomas om klaar te komen was nog niet gekomen. Nog lang niet. Eerst kwam zíj. Ze ging voor hem staan. Met haar ogen in de zijne begon ze Thomas I broek los te maken, elke beweging met felle nadruk uitvoerend. Riem open, knoop los, rits naar beneden... “Laat maar es zien, wat je daar hebt,” zei ze. Thomas' ogen, het wit rozig van opwinding, knipperden tegen haar begerige blik. En toen haar hand zijn pik bevrijdde, vanonder de rand van zijn slip, werd dat helemaal erg. Hij was zo lekker verlegen, haar monteurtje. Ze bukte snel en schoof, met opzet ruk zijn broek en slip tegelijk naar zijn knieën en gaf daarbij haar ogen goed de kost. Zijn liefdes-apparaat was een Thomas in het klein: recht, blond en fors, zonder ontsierende grillige aders. De eikel was prachtig rood en lekte. “Nou, nou,” zei ze, haar stem door geile waardering verdonkerd, “dat valt niet tegen.” Ze stond weer recht, haar ogen opnieuw in die van Thomas. Maar hij kon het niet langer volhouden haar aan te kijken, sloeg zijn blik neer en bloosde. Magda kreeg kriebeltjes over haar huid van plezier. Met haar rechterwijsvinger drukte ze tegen zijn eikelt precies op het lekkende gaatje en verdeelde toen zijn voorvocht eroverheen, masserend, terwijl haar linkerhand hardhandig met zijn zak en ballen speelde. Thomas boog naar voren, proberend aan haar wrede handen te ontkomen. Zijn adem ontsnapte ongecontroleerd. “Lekkertje...” fluisterde Magda. Toen liet ze los, stapte opzij en trok Thomas aan zijn haren in de richting waarin hij toch al was gegaan: naar voren. “Naar de grond maar weer.” Ze kreeg het heet. Nu kwam het echte werk. Haar oude positie achter hem weer innemend, trok ze Thomas’ bruinleren riem uit zijn afgestroopte jeans. Hij, angstig alert, raadde haar plannen. “U gaat slaan, hP, mevrouw?” Het klonk doodsbenauwd. “Ja, hondje. Met de riem krijg je.” “Owhjezus...” klonk het gesmoord. “Eh jij blijft zoet met je kont omhoog liggen, tot ik klaar met je ben.” Ze stelde zich op, gesp in de hand, de riem, ingekort, daaromheen. “Als u wilt.... .mevrouw... “ “Pn jij Thomas!” PBts! kletste de riem op zijn achterwerk. “Aahwl” kwam Thomas, geschrokken en pijnlijk.. Eh nogmaals: pPts! Thomas trok wat opzij, steunde protesterend. “Stilliggen zei ik!" KlPtsl Nu raakte het leer ook zijn dij. “Whauh...” Lijdend, gesmoord. Magda genoot, was diep ontroerd tegelijkertijd. Slag vier ging zachter, maar over zijn rug, net onder zijn gebonden polsen. “Néé!” schreeuwde Thomas. “Jáwel” PPts! Zijn billen weer. “Aauwh, niet meer, oh...” “Eén nog!” Maar ze sloeg in de lucht, expres, zodat Thomas spande voor niets. Hij kreunde, zijn adem ontsnapte hoorbaar; en toen hij ontspande ...pBts! pakte ze hem tóch. “Nahauwh!” Nog net geen snik was het. Genoeg. Naar de grond ging de riem. Magda hijgde, hurkte naast Thomas neer. “Braaf zo,” fluisterde ze heet, “brave hond....” Ze streek door Thomas' vochtige haren, likte zijn ene oor. Hij huiverde. “Mevrouw.. . . .. u maakt me zo geil, mevrouw...” “Oh já,” vroeg ze laag, haar hand onder zijn lijf brengend en er zijn stijve lid mee strelend, “zoz6.... we houden wel van slaan hP.....” Thomas draaide met zijn heupen in antwoord op haar liefkozingen. “Mmmm.. ..ahhh,” steunde hij zachtjes, “ik.. hik moet spuiten.....” Ineens kneep Magda hem hard in zijn pik, op het gevoelige plekje net onder zijn eikel.. “Hélemaal niet! Geile reu dat je daar bent.” Ze trok Thomas hoofd met een ruk aan zijn haren achterover. “Als je het lef hebt om komen, mannetje, krijg je weer met de riem. Maar dan ransel ik je af, begrepen?” “Ah.. .,ja.. .ja mevrouw.” Thomas zag rood in zijn gezicht. Rood, verhit en opgewonden... Magda hield van hem. Haar diertje.. Ze liet hem los, stond op. “Zo. En nu blijf je braaf liggen, tot het vrouwtje weer komt. En je verschuift geen centimeter. Of moet ik je vast snoeren?” “Nee, mevrouw. Ik blijf wel liggen, heus.” hondentrouw Magda liep naar de hal, een geil plannetje in haar hoofd. Ze zou die lieverd Pn zichzelf eens een extra pleziertje doen. Thomas was zo gek van haar gummi cape? Nou, dan wist ze wel wat. Bij de kapstok ontdeed ze zich van haar gebloemd zijden bloes, haar zwarte strakke rok en haar zwartkanten beha en slipje. Het laatste kledingstukje was doorweekt van haar opwindingsvocht. Aan hield ze slechts haar jarretelgordeltje en zwarte kousen, plus haar naaldhakken. Toen greep ze de cape en hulde zich erin.. Ze hijgde van de haast. Was ze ooit zo geil geweest? Ze kon het zich niet herinneren. De cape golfde koud tegen haar verhitte lichaam toen ze terugliep, naar waar Thomas lag. Hij lag nog keurig op zijn plek. Waar de riem hem geraakt had, was zijn huid rood. Bij haar naderen, de cape maakte een ruisend geluid, keek hij vanaf de vloer opzij. Zijn blik was er één om vast te leggen, z6 verrast, ontroerd en hunkerend die was. Hij brabbelde iets onverstaanbaars. Half gekreunde woorden, die door haar dominante geluid overstemd werden. “Zo blij dat het vrouwtje er weer is, hm?” Ze duwde de punt van haar linker pump onder hem, tegen zijn geslacht aan. “En nog steeds stijf hP. Zo mag ik het zien. Een goeie reu moet goed kunnen dekken.” Ze wroette met haar voet in het zachte vlees van zijn zak. “Mmmh...” deed Thomas. Toen trok ze haar voet weg en greep hem aan één van de leren lussen bij zijn hals. “Om. Op je rug.” Hij draaide, kwam wat ongemakkelijk te liggen, vanwege zijn gebonden armen onder zich. Even bekeek Magda hem, verliefd en verlangend, van zijn verhit gezicht tot zijn, nog gedeeltelijk door zijn jeans omvatte benen. Toen stapte ze met een resolute glimlach over hem heen en liet zich zakken tot haar gezwollen geslacht zijn gezicht bedekte. De gummi cape bedekte hem als een tentje. “Likken.” zei ze kort. En hij likte haar, haar sterke, geile hond, kreunend en met zijn onderlijf wringend, zo heet hij er van werd. Magda’s genot nam hevig toe nu ze door die hete, natte tong bediend werd. Ze draaide nu en dan een beetje, zodat hij de lekkerste plekjes raakte. “Jaah,” hijgde ze, “ahhja, vooruit. Sneller. En zuigen. Laat maar es voelen wat je kunt...” Thomas deed zijn best. Het was al een zaligheid op zich zijn gesmoorde geluiden te beluisteren. Zijn vochtig smakken, steunademen tussendoor. Magda huiverde, boog zich achterover en begon zijn tepels te bewerken, beurtelings teder en wreed. Thomas begon bijna te piepen van lekkerigheid, maar ze hield hem in de gaten. Spuiten zou hij niet. Niet voor ze gekregen had wat ze wilde. “WBt willen we dan hP...” tergde ze, terwijl ze zijn pik vastgreep, “willen we paren?” Thomas snokte onder haar, schokte met zijn heupen. Maar Magda drukte met een wrede duim onder zijn nog immer lekkende eikel. “Nog niet lievertje, nog niet...” Ze trok zich weg van zijn gezich, verplaatste zich naar zijn heupen en vulde haar vernauwde, kloppende schede met zijn blonde ram. “Aahw...jéésus!” De blauwe vensters werden nat van emotie. Magda ging voorover leunen, met haar handpalmen op de brede, satijnige schouders en begon te bewegen, draaiend, zacht pompend, naar haar eigen ritme en genoegen. “Nnééh...ohhh, het is,...ik kan nie-hie...ggot..!” Thomas schudde zijn hoofd heen en weer. Zweetdruppels parelden op zijn gezicht, dat grimaste van geilheid. “Wel alle...” Magda greep hem met haar volle hand in zijn ballen, zette haar nagels erin. “Moet ik je tot móés knijpen. Je houdt je geil binnen, begrepen?!” “Aauwl” Hulpeloos vertrok Thomas mond, als ging hij huilen. Het zien ervan maakte Magda zo’n beetje dronken. Ze likte hem in, over zijn natte mond, beet erin, drukte haar nagelpunten in zijn tepels. En met zijn pijn-lust gekreun in haar oren, hervatte ze haar liefdesgalop, met haar stijve clit over zijn schaambeen schurend, tot ze dan het punt bereikte, waarop ze haar laatste restje beheersing verloor. Heviger dan dit, had nog geen orgasme haar onderlijf doen krampen en ze kreet haar extase uit met Thomas onder haar en haar omhulling begraven. Toen liet ze haar gewicht gaan en zakte langzaam over hem heen, languit en krachteloos. Zo bleef ze even liggen, uithijgend, met haar gezicht tegen het zijne gedrukt. Zijn lid had ze uit zich laten glijden en dat lag, nog immer stijf, tegen haar heupbeen gedrukt. Magda streelde Thomas over zijn gezicht, door zijn verwarde haren. “Ik vind je zo lief...” kreunde ze, “lekkere schat, lekker beest van me...” Andermaal begon Thomas zich tegen haar op te wrijven, zijn ogen dicht nu en zijn mond open langs haar gezicht wrijvend, als was hij als een baby op zoek naar mamma's tepel. Hij hijgde. Magda, overstromend van liefde, gunde hem vóór alles nu een daverend orgasme. Impulsief schoof ze naar beneden en nam zijn oververhitte liefdesangel in haar warme mond. Meer dan die koesterende aanraking op zich, bleek haar inmiddels bloedgeile stoeibeest niet meer nodig te hebben. Hij maakte een geluid alsof hij stikte, verstrakte dan onder haar en spoot. Magda kon nauwelijks slikken tegen zijn, in vier, vijf samentrekkingen, heftig in haar mond gestuwde spermavloed, zodat een spoor geil uit haar rechtermondhoek liep. Thomas slaakte ongearticuleerde kreten, wegstervend in een soort gegrom. Zijn genot maakte Magda’s eigen bevrediging nog dieper en ze bleef hem met mond en handen stimuleren, tot Thomas uitgeput neerlag. Toen nam ze haar mond van zijn lid weg en bedekte er opnieuw de zijne mee, om met een diepe liefdeskus, smakend naar zijn eigen zaad, hun samensmelten te bezegelen. Pas daarna richtte ze zich op, nam de schaar van haar bureau en bevrijdde Thomas van zijn bindingen, waarna ze zijn polsen en armen liefdevol wreef en masseerde, hem onderwijl zo dicht mogelijk tegen zich aanhoudend. Toen maakte ze ook zijn halsketting los en regelde het daarna zo, dat niet alleen zij, maar ook Thomas door haar gummicape omvat lag. Ze murmelde liefdeswoordjes tegen hem, waarop hij reageerde door zich nu en dan nog dichter tegen haar aan te schurken. Omgeven door het boeket van hun lichaamsgeuren vermengd met die van gummi, bleven ze zo een hele tijd liggen. Het werd zelfs al langzaam donker voor ze zich de nuchterheid van hun omgeving en omstandigheden opnieuw wilden realiseren. Maar toen dat moment dan onvermijdelijk was aangebroken, was Magda de eerste om dat met woorden te onderstrepen. “Voor die Bndere stroom zul je morgen toch terug moeten komen, denk ik...” “Ik zeg geen nee...alleen m'n baas...het had eigenlijk af moeten zijn hP.” “0, maak je geen zorgen. Ik smoes weI wat.. Is mijn hobby ook nog, omsmoezen, moet je maar denken...” Magda glimlachte van dichtbij in de niet duidelijk meer zichtbare blauwe zielevensters tegenover haar. “Weet je, wat ik heb bedacht Thomas?” vroeg ze toen zacht. “Nee, mevrouw...” Nog steeds dat ontzag bij hem. Magda zoende hem zo heftig dat hij steunde. “Dat je voor dit eh...overwerk,” verklaarde ze toen, “maar in je eigen tijd moet terugkomen...” “Oh god, meent u dat? Mag ik...kan ik echt...?” “Het is je zelfs geraden, meneertje.....” Magda had wel emotie verwacht bij deze toezegging, maar niet dat hij in huilen uit zou barsten. Toch was dat wat er spontaan gebeurde.. En het ontwapende Magda zo, dat ze niet wist hoe ze dat in koesterende beweging moest laten zien. Toen begon ze hem maar te wiegen, met haar dij warm over zijn heup geslagen. En duidelijk drong het besef tot haar door, dat zijzelf, al toonde ze dat niet zo rechtstreeks als Thomas, net zo gelukkig was met hem, als hij met haar.. “Ik hou van je, Tommie....” fluisterde ze in zijn oor. Simpele, haast banale woorden. Maar Magda had ze nog nooit zó gemeend. Later, bij de voordeur, toen ze elkaar ten afscheid zoenden, streelde ze Thomas nog één keer langs zijn blondbedekte nek. “Je krijgt een eigen halsband,” zei ze, “van rubber.”
dit account wordt alleen gebruikt om te lange oude verhalen in meerdere delen op te splitsen reacties vind je in deel I gebruik onderstaande links voor het volgend/vorige deel
|