| Gepost op dinsdag 10 september 2019 - 03:16 pm: | 
|
|
een waargebeurd verhaal, over mijn meest vernederende spanking
In de trein, op weg naar mijn vriendinnetje. Ik schuif nerveus met mijn billen over de bank, want vandaag ga ik over de knie, bij haar, voor de allereerste keer. Het is nog pril tussen ons, maar het voelt goed. We kennen elkaar nu enkele weken, via een contactadvertentie op een kinky website.
“Ik mag graag billenkoek uitdelen”, had ze me in één van haar eerste mails al geschreven.
Later had ze er vaak aan gerefereerd, we hadden gehint, grapjes gemaakt, verhalen en fantasieën gedeeld. Maar zoals dat wel vaker gaat liet het eerste park slaag op zich wachten. Tot vandaag, dus.
Timing is een subtiel evenwicht, te lang dralen werkt averechts, de spanning verdwijnt, maar voor mij als subje is het altijd lastig in te schatten, hoeveel kan ik plagen en uitdagen, wanneer wordt het ‘topping from the bottom’ en daarmee niet meer leuk? En op welk moment zal de ander besluiten dat het tijd is, ondanks of juist dankzij mijn goede gedrag?
Vandaag krijg ik straf omdat ik een tamelijk flauwe weddenschap verloor. Of eigenlijk misschien wel vooral omdat ook zij het wachten beu is, net als ik. Het kriebelt in mijn buik en ik ben me heel erg bewust van mijn billen en waar ze de bank raken. Op de terugweg zal ik hier waarschijnlijk heel anders zitten. Met mijn billen ‘blauw en kapot’ geslagen, zoals haar woorden waren, toen ze me via Skype het pak slag aankondigde en ik giechelde om het woord “billenkoek”.
“Er valt hier niks te lachen”, zei ze, maar aan haar twinkelende ogen zag ik dat ze het heel erg leuk vond.
“Ik ga je blote billen blauw en kapot slaan” zei ze terwijl ze me strak aankeek, dwars door het scherm heen.
Ik bloosde toen ze me de riem liet zien, De Riem, die zo speciaal voor haar was, omdat ze daar als klein meisje zelf straf mee gekregen had. Van haar vader, over de knie, op haar meisjesbilletjes. Ze had me er vaak over verteld en ik wist dat ze niet kon wachten om mij dezelfde ervaring te bezorgen... met nog een beetje extra. Een opwindend beetje extra.
Eindelijk rijdt de trein het goede station binnen en ik zie haar al staan, gehuld in een prachtige, openvallende rode jurk, waarin haar borsten extra mooi uitkomen. Geen bh, wel kousen en hoge laarzen. Een zonnebril waar je haar ogen net doorheen kunt zien. En om haar midden een versleten brede herenriem. Hij hangt losjes om haar wespentaille, je kunt haar spieren zien. Ik kijk van haar ogen naar De Riem en weer terug. Ze zwijgt, en grijnst naar me.
Op de passagiersstoel van haar kleine paarse autootje tikt ze op mijn knie: “wijder...”
Ik moet mijn benen open houden en steeds als ze haar rechterhand even vrij heeft van het rijden voel ik ‘m plagend langs de binnenkant van mijn dijen omhoog glijden. Mijn adem stokt als ze bij mijn slipje komt. Ik ben zo nat dat het vocht er doorheen komt een dat weet zij nu ook. Ik bloos. Zij grinnikt.
Thuis laat ze er geen gras over groeien. Ze laat zich op de bank ploffen en trekt me naar zich toe.
“Heb je er zin in?”
Ik lach en knik.
“Nou, kom maar liggen, dan!”
Ze aait mijn rug en mijn haren, en stroopt mijn rok op.
“Volgens mij heb jij veel te lang geen pak voor je billen gehad!”
Plagend trommelt ze op mijn billen, eerst met haar vuisten, daarna met haar platte handen. En voor ik het goed en wel doorheb is ze begonnen. Haar linkerarm tussen mijn schouderbladen, terwijl haar rechter in een regelmatig tempo op mijn achtste kletst.
“Eerst maar eens een beetje opwarmen...” zegt ze meer tegen zichzelf dan tegen mij.
Ze houdt zich niet in, dus ik voel het wel, maar echt veel pijn doet het niet. Nog niet. Dan tikt ze even op mijn bovenbeen: “wijder!”
Ik zucht en spreid mijn benen. Net als een uurtje geleden in de auto weet ik dat ze merkt hoe spannend ik dit allemaal vind. Maar waar ze het onderweg hield bij een vluchtige streling voel ik nu haar hand tussen mijn benen tikken, op het dunne doorweekte laagje stof. Ik weet waar dit naartoe gaat en concentreer me op het gevoel.
Dan slaat ze me. Een venijnige tik. Ik schrik ervan. Dan weer mijn billen, ze telt mee tot tien. Een streling en een pets tussen mijn benen. En opnieuw. Ik kreun, vind het heerlijk, zou willen dat ze hier nooit meer mee ophoudt.
Hoewel... stiekem verlang ik ook naar meer.
Naar harder.
Naar bloot zijn.
Dan hoor ik de oven piepen. Ha, ik dacht al dat ik iets rook toen we binnenliepen! Mmm. Te oordelen naar de foto’s op Facebook en via WhatsApp zijn haar baksels net zo lekker als zijzelf. Ze trekt me mee naar de keuken en ik mag spieken of de cupcakes al klaar zijn. Denk het wel! Ze haalt ze uit de oven en schuift ze op een mooi keramisch bord - ook zelfgemaakt, waarschijnlijk, want deze dame kan werkelijk alles. Jaloersmakend, als ze niet zo lief zou zijn. Terug naar de kamer.
“Doe je jurk eens uit!” zei ze, terwijl ze me strak aankeek.
Bloot
Er ging een schokje door me heen. Het was de eerste keer dat ik bij haar - mijn nieuwe vriendin - thuis was. En hoewel we al vaak gefantaseerd hadden over straf en vernedering, had ik niet verwacht dat het nu al zou gebeuren. Een speelse spanking over mijn kleding, zoiets had ik mee voorgesteld toen ze me opperde dat het tijd was voor straf. Maar om nou vijf minuten na binnenkomst al in mijn ondergoed te staan...
Ik slikte. En deed toen toch maar vlug wat me opgedragen was. Keek haar verlegen aan, de jurk in mijn handen. En zij lachte geamuseerd, had er duidelijk zin in.
“Draai eens een rondje!”
Ik draaide.
“Langzamer!”
Okeeeee. Wat voelde ik haar ogen prikken, vooral op mijn billen. Ze kwam dichterbij, voelde en kneedde mijn rechterbil en liet haar hand even naar beneden glijden, tussen mijn benen. Ik sidderde.
“Lekkere kont heb je...” zei ze plagend, terwijl ze mijn roze achterste streelde.
Ze liep naar de kast en pakte wat ze per mail omschreven had als ‘rubberen rottigheid’ - een plak van zwart rubber. Mijn adem versnelde. Ze liep op me af en hield met een grijns de ‘rottigheid’ voor mijn neus. Een kusje op mijn wang, een kusje op mijn mond en met haar vrije hand geleidde ze me naar de bank. Buik over de leuning, kont omhoog. Met haar linkerhand trok ze mijn broekje strak tussen mijn billen en met haar rechter tikte ze plagend.
“Klaar?”
Haar stem klonk geamuseerd en het antwoord wachtte ze niet af. PETS. Ik hapte naar adem en de tweede kwam al. PETS. Het deed pijn. Echt pijn. Geen leuke, gezellige, lekkere pijn. Maar striemend, snijdend, brandend. Ik piepte.
“Agossie... ben je zielig? En we zijn nog maar net begonnen! Maar ik weet het goed gemaakt met je: jij mag kiezen. Zeg maar ‘links’ of ‘rechts’, goed?”
Ze hield duidelijk van een spelletje en ik had duidelijk geen keus.
“Oké. Links. AUW. Nee, toch rechts... links, auwaaaa... nee, nee, alsjeblieft, hou op, het is genoeg!”
Dat had ik niet moeten zeggen. Ze stopte.
“Genoeg?”
Ik was stil. Aan mijn haren trok ze mijn gezicht naar het hare.
“GENOEG?! Als je zulke dingen denkt is het duidelijk nog lang niet genoeg! Kom maar mee...”
Aan mijn oor trok ze me richting de voorkant van de bank, waar ze zich neer liet ploffen en mij over de knie trok. Ik voelde aan haar bewegingen dat ze boos was en dat wond me op, de kordaatheid van haar handelen. Met een ruk trok ze mijn onderbroek naar beneden.
Daar lag ik dan, als een klein stout meisje, met de billen bloot over de knie. Als kind kreeg ik vaak billenkoek van mijn pleegmoeder, maar duidelijk niet vaak genoeg, zou mijn vriendin later zeggen. De spanking ging door, in een hoog tempo petste het rubber op mijn rode kont terwijl ze me streng toesprak:
“Daar en daar - op je blote billen! Dat zal je leren, met die grote mond van je! Van je klets klets klandere, van de ene bil op de andere!”
Ik gaf me over en ontspande. Er was geen keuze, verzet was zinloos. En na een kleine eeuwigheid ging het tempo van de slagen iets omlaag. Ik hijgde, mijn wangen rood. Haar koele hand wreef mijn haren, mijn rug, mijn billen. Ze kneedde en trok toen mijn rechterbil opzij. Ik schrok en zonder na te denken kneep ik mijn billen samen. Fout. Pets, pets.
“ONTSPAN!”
Weer trok ze mijn bil opzij. Ik vond het verschrikkelijk beschamend, dat ze mijn kontgaatje zag en mijn natte kutje. Maar dat was niet haar enige bedoeling. Ze hield met haar rechterbeen mijn linkerbeen naar beneden en trok met haar linkerhand mijn rechterbil weer opzij... om me dichter tegen de naad te kunnen raken. Het deed verschrikkelijk pijn, alsof een gloeiende pook tegen mijn anus hield. Ik hield het niet en ontworstelde me aan haar greep.
Daar stond ik, onwennig, mijn broekje op mijn enkels, mijn billen donkerrood, in de kamer. En zij deed niks. Liet me even bijkomen tot ik wat rustiger ademde. Ik durfde haar niet aan te kijken.
“S-s-s-orry...” piepte ik.
Ze snoof.
“Het is goed dat je je excuses maakt, maar ‘sorry’ is natuurlijk niet genoeg. Gelukkig heb ik naast mijn rubber ook nog wat leer.”
Ze liep naar me toe en kuste me opnieuw, terwijl ze me meetroonde naar haar slaapkamer. Het bed dat ik al gezien had op de foto’s, met haar in het midden tussen de spijlen, in verleidelijk sexy poses. Ik wees naar het koele laken, wilde ze dat ik ging liggen...? En ja, vanzelfsprekend, maar wederom niet zoals ik had verwacht.
“Ga maar even op je rode billen zitten - daar in het midden,” zei ze wijzend, “ik ben zo terug”. En het leek me wijs om te luisteren.
Herinnering
Ze kroop naast me op bed en knoopte mijn polsen achter mijn hoofd aan elkaar. Niet heel strak, best comfi. En in deze houding heb ik geen beha meer nodig.
“Vertel eens over je eerste spanking?” zei ze, terwijl ze een bakpapiertje van een cupcake’je peuterde.
Ik keek van haar gezicht naar het cake’je en begon te vertellen, over hoe ik als puber zo veel gespijbeld had, en dan gewoon vertelde dat er een leraar ziek was, dat ik een tussenuur had of dat er de hele dag vergaderingen waren. Elke dag een andere smoes en ik dacht dat ik overtuigend kon liegen. Niets bleek minder waar, mijn pleegmoeder vertrouwde het niet en belde mijn school. Oeps! Ik trok een gezicht en mijn vriendinnetje moest lachen, zoende me en voerde me hapjes cake. Zalig.
“Natuurlijk was mijn pleegmoeder razend dat ik niet alleen gespijbeld had, maar ook nog eens zoveel gelogen.
Ik weet nog exact hoe ze het omschreef: ‘Geen klein leugentje om bestwil, maar willens en wetens elke dag opnieuw een hoop gedraai.’
Ja, dat was waar. Ik sprak niet tegen (wat uitzonderlijk was), maar bleef beschaamd staan kijken en luisteren hoe ze ondertussen opruimde.
Toen ze uitgeraasd was werd ze kalmer. ‘Als ik dit vroeger thuis gedaan had zou mijn moeder me een flink pak voor de billen gegeven hebben’ zei ze hoofdschuddend ‘en ik heb veel zin om dat nu met jou te doen.’
Ik werd vast rood – ik had er al vaker over gefantaseerd, maar dat nooit aan haar verteld – en keek naar de grond. Toen ging alles heel snel. Ze zette nog een volle ketel op en liet zich daarna op de bank vallen. Ik ging met opgetrokken knieën vlak naast haar zitten, zoals zo vaak. Wiens initiatief het was weet ik niet eens, maar vlak daarna lag ik dus met mijn billen omhoog over haar schoot. Ze ging rechtop zitten en sloeg me hard met haar vlakke hand op mijn leggingbroek.”
Mijn vriendinnetje moest lachen om mijn verhaal en maakte een “Awwww”-geluid, alsof ze een baby-diertje zag. Ze begon stevig mijn lichaam te wrijven terwijl ze doorvroeg.
“Deed het pijn?” - ja! - “Had je pleegmoeder er plezier in?” - ik vermoed van wel - en “is het daarna vaker gebeurd?” - o jaaaaa... en die laatste kreet kwam met een zucht doordat ze me tussen mijn benen begon te strelen.
Ze keek me strak aan en stak plagend haar tong uit. Ik voelde mijn kutje tintelen.
Ze sloeg de kruimels van zich af en knoopte een touw om mijn linkerenkel. En een ander om mijn rechter.
“Zo, klaar voor de volgende ronde!” zei ze tevreden.
Vernedering
Ik kon niets anders doen dan me achterover laten glijden en mijn rechterbeen strekken, helemaal naar achteren, of eigenlijk naar boven, terwijl mijn vriendinnetje het touw strak trok rond de bedspijlen achter me. Natuurlijk volgde daarop ook mijn linkerbeen. En daar lag ik dan. Een ‘diaper position’ heet het volgens de spanking websites die ik iets te vaak bekijken mag.
En ik voelde me verschrikkelijk opgelaten. Zo wijdbeens, met mijn natte dikke poesje gespreid en mijn al behoorlijk rode billen naar boven gericht. Ze keek naar me en lachte.
“Wat ben je mooi! En sexy!”
Een kus op mijn mond, met een heel klein beetje tong. Veel te kort, naar mijn zin. Ze draaide zich om en rommelde wat in de koffer onder haar bed. En daar was hij dan: De Riem. Met hoofdletters. Vergeleken bij haar jeugdige ervaringen met billenkoek zijn de mijne meer een ruw soort knuffel- of stoeipartij. Voor haar vader was het menens. Misschien hoort dat ook wel bij de cultuur waar hij uit kwam? In elk geval werd mijn vriendinnetje als klein meisje echt getuchtigd. Ze kreeg ritueel straf, op haar blote billetjes, bij papa over de knie. Als ze geluk had eerst met zijn hand, maar vaak genoeg direct met de riem. De Riem.
Ze kwam naast me zitten en hield ‘m voor mijn neus. Ik keek er naar en voelde een rilling over mijn rug lopen. Deze riem is nooit gedragen, hij hing aan een spijker in de kamer, om mijn vriendinnetje en haar zusjes eraan te herinneren wat er zou gebeuren als ze stout waren. En blijkbaar waren ze dat vaak, want De Riem ziet er afgerost uit.
“Vind je ‘m mooi?” vroeg ze met een sadistisch lachje.
“Ik ga dit leer eens even flink over je blote billen laten striemen.”
En ze voegde de daad bij het woord, sprong van het bed en pakte de riem met haar rechterhand vast, vlakbij de gesp. Pets, pets, pets. Mijn billen, mijn bovenbenen en mijn kutje werden steeds warmer. Ze gaf me er flink van langs en genoot er zichtbaar van. Ik schaamde me ook dat ze steeds mijn gezicht zag, in mijn ogen keek, lachte als ik in elkaar kromp na een goed gelukte slag. Het was duidelijk dat ze het heerlijk vond om me zo af te ranselen. Ze stopte even om me enthousiast te knuffelen en te zoenen.
“Nog eentje voor elke bil - maar dan met de andere kant! Goed?” ze stelde het voor terwijl ze me nog een cake’je voerde.
Ik begreep niet wat ze bedoelde, hoezo, andere kant...? Ze begon me te vingeren.
“En daarna ga ik een lekkere pussy belting geven... hmmm!”
Een kusje op mijn kutje - alweer met een klein beetje tong - en weg sprong ze weer. Ik bloosde aan alle kanten.
Pijn
Ze zat naast me op bed, likte de cakekruimels van haar vingers en pakte de riem weer op, dubbelgevouwen en met de gesp los. O chips. Dus dat bedoelde ze met ‘de andere kant’. Ik keek geschrokken en zij lachte en knuffelde me weer.
“Kom op, niet bang zijn! Dit kun je heus wel hebben, hoor, want dat kon ik al toen ik acht was!” .
Ze tikte met de gesp tegen mijn rechterbil, beet op haar onderlip en haalde uit. Ik voelde een knal, een soort dreun en een diepe pijn. Toen ik mijn ogen weer opende keek ik recht in de hare.
“Auw?” zei ze lachend.
“Ja...” stamelde ik, “dit wordt wel een blauwe plek”.
“Hihi hihi, nee, hoor! TWEE!” juichte ze en ging aan mijn andere kant zitten.
Het koele metaal tegen mijn linkerbil, op ruwweg dezelfde hoogte en wham - nog zo’n beng. Oefff... en tegelijkertijd vond ik het ook lekker. Het gloeide en kriebelde. Ik kreeg kippenvel. Mijn vriendinnetje keek verliefd naar me - en ik vast ook naar haar - terwijl ze recht tussen mijn benen ging zitten. Weer kreeg ik een veel te kort kusje en daarna begon ze met het uiteinde van de riem tegen mijn schaamlippen te tikken.
Ik herinner me nog goed hoe deze vrijpartij begon, dus weet wat ik verwachten kan. En ik krijg meer dan dat. Een flinke pets met de riem tussen mijn benen, een streling, weer een pets, een paar kusjes en steeds opnieuw liet ze de riem over mijn natte kutje striemen. Ze speelde met me en ik genoot ervan.
Ontlading
Steeds als ik bijna klaarkom stopt ze weer even en na de vierde of vijfde keer (ik ben de tel kwijt) springt ze weer van het bed en begint opnieuw in de la te rommelen.
“Niet spieken!” zegt ze, maar natuurlijk doe ik het toch. Ze kijkt terug en doet een snelle, maar geile, striptease. Dan klikt ze zichzelf een tuigje om, met een dildo erin, een extra lange, waarvan ze de helft met een kreuntje eerst bij zichzelf naar binnen laat glijden. Ze kruipt weer bij me op bed en begint me te neuken. Met tussendoor weer die gemeen korte kusjes. Al na een paar stoten kom ik klaar en zij volgt niet veel later.
Ze maakt de touwen los en loom kruipen we tegen elkaar aan onder de dekens.
Ze streelt mijn haren, kust mijn gezicht en laat steeds met een verwonderde uitademing haar handen even over mijn billen glijden.
Voldaan vallen we in slaap. Wat een dag...
|
|
    
Artie
Lid
Inlognaam: artie
Bericht Nummer: 14
Aangemeld: 10-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 06 januari 2020 - 01:13 am: |
|
Verlangen naar meer |
Hi Zofia,
Als eerder had ik een stuk van het verhaal gelezen. Maar nu je het hebt samen gevoegd is het “af” en duidelijk beter. Het boeit van het begin tot het eind. De spanning wordt goed op gebouwd en blijft het hele verhaal in stand. Als ik het goed begrijp is het verhaal autobiografisch en waar gebeurd, geen fictie. Dat je veel (slaag) kan hebben en er “maximaal” van geniet wordt heel goed beschreven. Zoals ik al schreef boeit het van begin tot het eind.
Of je op de terug weg in de trein nog kon zitten zonder pijn, vermeld het verhaal niet. Als het verhaal van recente datum is, geeft dat ook geen probleem. Bij de NS zijn er tegenwoordig toch weinig zitplaatsen beschikbaar. Dan valt het ook niet op dat je niet wilt gaan zitten…
Artie
|
Lees en Beleef
Productief lid
Inlognaam: lezer
Bericht Nummer: 39
Aangemeld: 09-2019
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 13 januari 2020 - 08:52 pm: |
|
spanking voor de opwinding of toch voor straf? |
Ook dit is een prima spanking verhaal Zofia.
Die eerste inleiding, de trein en auto-rit beschrijf je heel mooi de opwinding van de eerste kennismaking. Met het verlangen èn aankondiging van opwindende seks en spanking als rode draad.
En die komt er ook. Net zoals bij je Deshi verhaal steeds meer en steeds erger en heftiger. Met ook elke keer weer als terugkerend element een korte pauze om even bij te komen. Ook als lezer...
Maar dus altijd straffen omdat het opwindend is. Er is nooit een aanleiding, hoogstens dat onze 'ik' wat al te hard 'piept' zoals ze zelf schrijft.
Toch is het dat blijkbaar niet alleen.
In de ondertitel schrijf je "een waargebeurd verhaal, over mijn meest vernederende spanking".
Voor mij voegt dat 'waargebeurd' nooit iets toe. Liever niet, denk ik vaak. Want als het waar-gebeurd is moet ik er iets van vinden, toch.
Als het gewoon een verhaal is, een fantasie mag ik daar lekker in mee gaan.
-categorie 'foute verhalen' Lief & Streng -
Maar er wordt ook een paar keer melding gemaakt van een pleegmoeder die de 'ik' vroeger strafte.
Waargebeurd, denk ik dan. oei.
En pleegmoeder wordt ook nog in de spanking betrokken. oei oei
Ik moet dus wel denken dat die spanking van vroeger nu opwindend is.
En misschien ook toen al wel...
Of is gewoon toch een leuke fantasie?
het lezen van een mooi verhaal ... is het zelf beleven
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?