Anna Hoofdstuk 5
In lichte verwarring en nog slaapdronken stommelde ik de stuurhut binnen en struikelde bijna over de eerste trede van de trap naar beneden. Uit het trapgat kwam me een bekende geur tegemoet en toen ik om het gangmuurtje heen de keuken in draaide, bleef mijn wazige blik hangen op Anna’s blote rug en vollemaans billen. Ze waren nog steeds rood met enkele fellere scharlaken gekleurde plekken. Ze had enkel een bonte schort voorgebonden en keek me over haar schouder glimlachend aan, terwijl ze voor het fornuis in mijn grote koekepan eieren met spek stond te bakken. Het raam aan de waterkant stond wijd open en de koele ochtendlucht stroomde ongehinderd de kamer binnen. Ik rilde, liep naar haar toe en sloeg ontroerd mijn armen om haar heen. Ik rook onmiddellijk nog weer de onmiskenbare seksgeur in haar warrige haarbos. Allerlei sensuele beelden en gedachten flitsten door me heen en ik zuchtte diep.
“Alles goed, lief ?”, vroeg Anna bezorgd zonder haar blik van de eieren af te wenden.
Ik zuchtte opnieuw en mijn handen gleden verlangend naar haar huid bij haar heupen de schort binnen. Haar fluwelen huid voelde heerlijk warm aan en langzaam bewoog ik mijn vingers omhoog naar haar fiere borsten. Haar tepels waren alweer verleidelijk hard en uitdagend. Anna gooide even haar hoofd in haar nek toen ik haar daar aanraakte, maar toen concentreerde ze zich weer moedig op haar vrijwillige keukentaak. Ik volgde met gesloten ogen al haar bewegingen en kneedde zachtjes haar meedeinende borsten onder de stevige, katoenen schort.
Na enige minuten deed Anna het gas uit onder de eieren en plaatste een glazen deksel over de pan. Ze draaide zich om in mijn armen en we kusten elkaar lang en teder.
“Goedemorgen, lief”, fluisterde ze in mijn oor.
“Goedemorgen, schoonheid.”
Ik had mijn ogen gesloten en snoof haar aroma op.
“Je ruikt nog zo vreselijk geil.”
Anna glimlachte, kneep even ongegeneerd hard in mijn ballen, maar maakte zich toch met duidelijke tegenzin los uit mijn omhelzing.
“Er is helaas in deze wereld een tijd van spelen en een tijd van werken”, zuchtte ze.
We namen gezamenlijk een zeer noodzakelijke en uitgebreide douche. Toen ik me daarna schoor zag ik met enige verontrusting in de spiegel de lichtgekleurde wallen onder mijn ogen. Ik was plotseling blij dat ik door de mooie zomerperiode inmiddels redelijk gebruind was. Dat voorkwam hopelijk weer de nodige ongewenste opmerkingen op het werk. Ik wilde graag mijn nieuwste verovering nog even voor mezelf houden.
Ik gluurde heimelijk naar Anna, die zich zacht neuriënd al aan het aankleden was en de uitputtingsslag van het weekend ogenschijnlijk redelijk probleemloos had doorstaan. Alsof ze voelde dat ik naar haar keek, staarde ze me plotseling even onderzoekend aan en het leek bijna of ze mijn gedachten kon raden. Onder een hemelse glimlach verdween ze helaas uit beeld. Ik vond haar korte tijd later terug, gezeten aan de eettafel voor het grote raam. Ze had brood geroosterd en voor ons beiden een groot glas jus d’orange ingeschonken. In de hoek van het keukenblad stond inmiddels het koffiezetapparaat vertrouwd te pruttelen. Ernaast stonden twee mokken, in afwachting om gevuld te worden. Ik schonk langzaam de koffie in en nam ook plaats aan tafel tegenover mijn onverwacht snel ingeburgerde, nieuwe zomerliefde.
Toen ik in een opwelling naar haar opkeek, staarde ik in een paar onschuldig twinkelende grijsgroene ogen. Op dat moment sloeg de scheepsklok streng zeven keer.
“Hoe laat moet je eigenlijk op je werk zijn, Anna?”, vroeg ik enigszins bezorgd.
Ze zuchtte diep.
“Ik begin meestal tussen acht en half negen, afhankelijk van de drukte op de weg. Ik ga eigenlijk meestal liever met openbaar vervoer, maar dat heb je hier niet echt voor de deur zeker?”
Ik schudde mijn hoofd en keek wat dromerig naar buiten.
“Er rijdt op dit tijdstip eenmaal in het half uur wel een streekbus langs, maar helaas aan de andere kant van het water richting Bijlmermeer. Ik kan je misschien beter met de auto naar de metro bij de Gaasperplas rijden en dan kun je van daaruit met het openbaar vervoer verder richting Amsterdam. Er zijn met de auto door de Bijlmer wel wat sluiproutes richting Zuid, maar uiteindelijk loop je toch altijd vast in de buurt van de snelwegen.”
Anna knikte.
“En hoe laat ga jij dan weg?”
“Ongeveer dezelfde tijd. Ik probeer ook niet later dan half negen op mijn werk te zijn, anders wordt het ’s avonds al gauw weer zo laat. We hebben onder het hoofdkantoor een eigen parkeerplaats, dus daarom neem ik vaak toch gemakshalve de auto. We kunnen wel samen weggaan als je wilt.”
Ze knikte opnieuw met een lichte frons op haar voorhoofd.
“Zullen we samen koken vanavond? Dan kun je me gelijk uitleggen waar ik hier alles kan vinden.”
Ik moest onwillekeurig grinniken en nam een slok hete koffie.
“Volgens mij heb je het meest noodzakelijke al wel gevonden dit weekend, dacht ik.”
Anna keek me gemaakt verontwaardigd aan. Haar ogen vernauwden zich even.
“Misschien moesten we vanavond dan maar weer warme worst op het menu zetten met een lekker pittig mosterdsausje.”
“Ik ken ook een heel lekker recept met oesters”, probeerde ik haar te pareren.
Maar Anna leek haar keuze al gemaakt te hebben en ik begon de nauwelijks zichtbare glimlach om haar lippen te herkennen, wanneer ze in haar hoofd iets aan het bekokstoven was.
“We moeten weg”, leidde ik haar af en ik begon snel de tafel af te ruimen.
Enige minuten later sloot ik, heimelijk gapend, de deur van de kajuit af en begonnen we beiden met forse tegenzin aan het begin van een normale werkweek.
Tijdens de rit naar het eindstation van de metro keek Anna stil naar buiten met haar linkerhand rustend op mijn been.
“Ik kan bijna niet wachten tot vanavond”, zei ze plotseling en ze kuste me spontaan op mijn wang.
“Hou je echt zo veel van hutspot?”
Ik kon het niet laten om haar, ondanks haar serieuze ondertoon, toch even te plagen. Gelukkig lachte ze ontspannen met haar hoofd in haar nek.
“Wacht jij maar, mannetje. Vanavond piep je wel anders”, dreigde ze en keek vervolgens met een peinzende blik weer naar buiten.
Voor het metrostation namen we met een snelle serie kussen moeizaam afscheid van elkaar. Ik aarzelde een tijd met opnieuw achter het stuur plaats te nemen en volgde Anna visueel met een vreemd trots gevoel in me, terwijl ze heupwiegend de trappen opliep. Na nog een laatste keer kort gezwaaid te hebben, verdween ze om de hoek van het perron, waar net een metro piepend en steunend tot stilstand kwam. Binnen een minuut hoorde ik een metro op het andere spoor in omgekeerde richting vertrekken en was onze tijdelijke scheiding definitief.
Ik realiseerde me dat ik sinds die zaterdagavond geen seconde meer zonder haar geweest was en ik nu al moest wennen aan haar afwezigheid. Ik beloofde mezelf op dat moment om zo snel mogelijk ook weer een openbaar vervoerkaart aan te schaffen.
Tijdens een rumoerige vergadering laat in de middag stuurde Anna me een kort sms-je. Ze verwachtte om 18.42 uur die avond weer aan te komen op het eindstation van de metro. Ik stuurde een kort berichtje terug dat ik haar daar rond die tijd op zou pikken. Vanaf dat moment kreeg ik onmogelijk haar weelderige, sensuele beeld nog uit mijn hoofd en kon ik mijn gedachten nog maar moeizaam bij de soms hoog oplopende discussies houden. Ik staarde regelmatig afwezig naar buiten en bedacht plotseling dat ik echt hard aan vakantie toe was. Door de voortdurende drukte en stress op de afdeling had ik echter nog steeds geen definitieve plannen gemaakt en een beslissing daarover alsmaar uitgesteld. Zelfs mijn directe baas had al enige malen terloops gevraagd wanneer ik nou eindelijk mijn vakantie eens ging opnemen.
Als de nachtrust van Anna en mij echter hetzelfde patroon zou blijven vertonen als dat van de afgelopen dagen zou ik al heel snel een fysiek noodherstelplan moeten opstellen. Ik voelde op die eerste werkdag nog steeds een ongewone mengeling van vermoeidheid en opwinding, die me vooralsnog vleugels gaf. Maar ik was realist genoeg om te beseffen dat we snel een acceptabele balans tussen plezier en rust moesten vinden om duurzaam op de been te blijven.
Anna leek echter nauwelijks te stoppen en wekte de indruk pas echt voldaan te zijn wanneer ik, volledig seksueel uitgewrongen, uiteindelijk redelijk gelaten het onderspit delfde. Tot nu toe was het evenwel een heerlijke ervaring om zo volledig in elkaar op te gaan en genoot ik met volle teugen van iedere minuut in haar bruisende aanwezigheid.
Zelfs bij de gedachte aan haar voelde ik onmiddellijk een nogal hinderlijke erectie opkomen.
De vergadering liep veel langer uit dan ik verwacht had en zacht vloekend worstelde ik me rond 18.30 uur door het avondverkeer op de overvolle zuidelijke ringweg van Amsterdam richting Bijlmermeer. Zodra ik een afslag kon nemen ter hoogte van Diemen kwam er even weer wat vaart in, maar toen liep het verkeer opnieuw vast door een aanrijding. Ik vloekte en probeerde Anna telefonisch te bereiken, maar om onduidelijke redenen kreeg ik geen verbinding. Na vele zenuwslopende minuten konden we stapvoets verder en via enkele minder drukke sluipwegen bereikte ik ruim na de afgesproken tijd het metrostation.
Anna stond beneden bij de uitgang te wachten en er ging even een rilling door me heen toen ik haar op het trottoir zag staan. Ze keek nerveus om zich heen en leek lichtelijk in paniek. Toen ze mijn auto zag, spurtte ze in mijn richting. Ik gooide het portier open en terwijl Anna instapte herkende ik onmiddellijk weer de geur van het parfum dat met haar mee de auto in golfde. We keken elkaar enige seconden zwijgend aan en toen volgde een omhelzing met de kracht alsof er een eindeloze wereldreis tussen het laatste afscheid en dit moment had gezeten.
“ Xander, waar was je nou?” Ze hijgde en haalde snel adem.
“Ik begon zo vreselijk zenuwachtig te worden. Ik twijfelde zelfs al of je nog wel zou komen!”
Ze praatte alsof ze buiten adem was, maar voordat ik de situatie kon uitleggen, pakte ze mijn hoofd tussen haar handen.
“Oh God, ik heb je de hele dag zo vreselijk gemist”, zuchtte ze tussen de heftigste kussen door en ik zag ineens tranen opwellen in haar ogen.
Anna begon zelfs zachtjes te huilen.
“Rustig maar, we halen de verloren tijd wel weer in”, probeerde ik haar wat te kalmeren.
“Verdomme, waarom moet dit nou weer”, snikte ze en keek beschaamd naar buiten.
Ze zuchtte een paar maal diep en langzaam herstelde haar ademhaling zich weer wat.
Na nog wat nagesnotterd te hebben, probeerde ze een scheve glimlach te forceren.
“Sorry hoor”, zei ze verontschuldigend en zuchtte diep.
“Ik ken mezelf nauwelijks terug. Dit is echt niet normaal; ik lijk wel gek. Ik wil alleen nog maar 24/7 bij je zijn.”
Ik gaf haar mijn zakdoek, die met een dankbare blik werd aangenomen.
“Ik hou wel van die gekte”, zei ik glimlachend zonder haar aan te kijken en bracht langzaam de auto in beweging.
Ik draaide met een ruime bocht de weg weer op en zette ter afleiding de autoradio aan. Anna legde haar hoofd tegen mijn schouder en leek gelukkig al snel weer wat te kalmeren. Haar linkerhand rustte als vanzelfsprekend weer hoog op mijn dijbeen. Het was ongewoon snel een uiterst vertrouwd gevoel geworden. Af en toe keek ze me aan met een peinzende blik, die ik niet goed kon thuisbrengen. Verdiept in haar eigen donkere gedachten tikte ze met haar hand mee op het ritme van de muziek.
Onderweg informeerden we elkaar in grote lijnen over onze respectievelijke werkdag. Anna vertelde dat nu definitief besloten was dat ze begin volgende week met een collega ter ondersteuning aanwezig moest zijn bij een twee-daags congres. Dat zou plaats vinden in een kasteeltje op een landgoed ergens in Noord-Brabant en betekende dat ze dan ook twee nachten weg zou zijn. Ze bekende openlijk dat ze er momenteel volstrekt geen zin in had, maar aan de andere kant ook niet echt veel keus, aangezien het een essentieel onderdeel van haar werk was.
Ik vroeg of ze nog vakantie moest krijgen, maar tot mijn teleurstelling had ze recentelijk in juni nog twee weken opgenomen om weer eens uitgebreider bij haar moeder te kunnen zijn. Het was bovendien, ondanks de zomermaanden, in deze periode ook nog steeds vrij druk met allerlei ingelaste cursussen en activiteiten en ze vermoedde dat ze pas tegen het najaar weer gemakkelijker een aantal dagen vrij zou kunnen krijgen. Het leek wel alsof in het bedrijfsleven de echte traditionele vakantieperiodes tegenwoordig steeds minder werden aangehouden en bewust meer in gedeeltes over het jaar werden gespreid.
Na haar laatste opmerkingen besloot ik voorlopig dan eerst maar wat losse dagen in te plannen en daarna een aaneengesloten periode in het najaar. Voor het werk kwam dat ook wel goed uit na de zomerdrukte.
Toen we bij de woonboot aankwamen had Anna zichzelf weer volledig in de greep. Ze gedroeg zich vol zelfvertrouwen en daagde me regelmatig uit. Haar hongerige blikken naar mij verraadden haar verlangens, die volgens mij echter weinig met het avondeten te maken hadden.
Toen ik voor haar uit de stuurhut binnen ging, hield ze me daar onverwachts tegen, draaide me om en drukte me hardhandig tegen een zijkant van de kleine ruimte. Ze pakte mijn gezicht vast en sloeg me vervolgens links en rechts meerdere malen tegen mijn wangen. Ik stond perplex en keek haar vragend en niet-begrijpend aan.
“Zo kom je er toch echt niet mee weg mannetje, of dacht je van wel?”
Haar nieuwe toon was onherkenbaar vergeleken met het huilerige meisje in de auto.
“Voortaan Xander, ben je precies op tijd als je me ophaalt.”
Anna’s ogen leken vuur te schieten. De triomfantelijke blik in haar gezicht was nog geen tien centimeter verwijderd van het mijne.
“Uitkleden”, commandeerde ze met een vreemde stem, die geen tegenspraak duldde.
Terwijl ik me gelaten van mijn nette werkkleren begon te ontdoen, kreeg ik verdere instructies.
“Als je me niet ophaalt en je eerder thuis bent dan ik, wil ik dat je je hier in deze ruimte onmiddellijk volledig uitkleedt en je in afwachting van mijn aankomst gereed maakt. In de ontvangstpositie. Dat houdt in dat je hier op je knieën zit met je handen in je nek en je ogen naar beneden gericht. En ik verwacht natuurlijk ook wel een penis in optima forma als ik hier binnenstap.”
Ze wachtte even en keek me doordringend aan.
“Kunnen we dat bij deze afspreken?”
Ik knikte gespannen terwijl ik begon met het uittrekken van mijn overhemd en mijn klamme onderhemd. Toen ik nog met mijn handen in de lucht stond met het hemd over mijn gezicht, gebruikte ze het momentum om weer even venijnig aan mijn onvrijwillig aangeboden tepels te draaien. Ze genoot van mijn verdedigende reactie. Ik kreunde heftig en probeerde bij haar weg te draaien, maar ze trok me met een pijnlijk wilde beweging dichter naar zich toe, terwijl ze mijn uitgerekte tepels stevig tussen haar vingers perste.
“En je blijft dan verder lekker naakt totdat ik anders beslis”, zei ze zachtjes bij mijn oor.
Ze draaide ter ondersteuning van haar woorden mijn tepels nog eens stevig rond met haar vingers en liet me toen met tegenzin los.
“En mocht je tijd over hebben dan mag je in die toestand alvast beginnen met koken, opruimen of iets anders doen, mits je in de gaten houdt of ik er al aan kom. Elke keer als ik thuis kom en je bent hier niet boven en gereed om mij fatsoenlijk te ontvangen zoals nu net afgesproken, zal dat uiteraard konsekwenties hebben.”
Ik was inmiddels bij mijn sokken en wijnrode slip aangekomen en legde die in de hoek van de hut bij de andere kleren.
“En als we samen thuis komen, beslis ik per keer of en waar je je gaat uitkleden. Misschien al in de auto bij aankomst of zelfs nog eerder. Misschien mag je zelfs nog wel een stukje naturistisch lopen.”
Ze glimlachte geil naar me en bekeek mijn lichaam ondertussen nieuwsgierig van top tot teen.
Ik stond nu naakt voor haar en zakte conform haar opdracht op de zachte vloerbedekking op mijn knieën. Mijn geslacht had zich echter nog niet geheel aan de nieuwe situatie aangepast en hing halfhard naar beneden.
“Omdat het allemaal vandaag nog nieuw voor je is, krijg je precies één minuut om dat geval daar recht te trekken”, zei Anna dubbelzinnig en ze keek ernstig op haar horloge.
Door driftig te masturberen met de blik op haar lange, slanke benen lukte het me in deze onwennige situatie vrij snel om een redelijke erectie op te wekken. Toen mijn lul zich slingerend staande wist te houden, legde ik mijn handen in mijn nek, rechtte mijn rug en keek naar de smoezelige vloerbedekking.
“Dat begint er wat op te lijken”, zei Anna en ze kwam wijdbeens pal voor me staan. Ze trok haar rokje omhoog, pakte mijn hoofd stevig met twee handen vast en manoeuvreerde mijn gezicht tussen haar benen. Ze droeg geen slipje, wat me verbaasde ondanks haar eerder gedane belofte. Kennelijk werd dat op haar werk niet vereist of ze had zich daarna al op deze ontwikkelingen voorbereid.
Ik zocht met mijn tong naar de opening tussen haar strakke schaamlippen en werkte me naar boven naar haar verborgen klit. Aan haar ademhaling kon ik horen dat de aanraking daar haar niet ongevoelig liet. Mijn tong zwierf rond haar gevoelige plekje en ik probeerde haar vooralsnog zo zacht mogelijk te strelen. Toen ik mijn handen bijna als vanzelfsprekend op haar billen wilde leggen, pakte ze deze direct vast en legde ze gedecideerd terug in mijn nek.
“Alleen doen wat ik je zeg”, steunde ze tussen haar zuchten door.
Ze boog opzij, viste mijn das op en bond mijn handen bij de polsen strak tesamen. Daarna draaide ze het uiteinde nog een keer stevig om mijn nek, terwijl ik haar met verhoogde energie tussen haar benen probeerde te behagen. Ze boog opnieuw opzij en pakte mijn onderhemd om dat vervolgens strak over mijn ogen te binden.
“En... ontvangstpositie”, fluisterde Anna en voordat ik begreep wat ze bedoelde, sloegen haar handen alweer kletsend tegen mijn gevoelig tintelende wangen.
Ik rechtte mijn rug en nam haastig de gevraagde positie in.
“Goed zo”, zei Anna en ze streelde door mijn haren. Ik wist ongezien dat ze glimlachte.
“Maar je moet nog wel veel leren, zie ik.”
Een korte harde tik met haar voet tegen mijn gespannen lid deed me kreunend voorover buigen.
“Nee nee. Blijf zitten zoals afgesproken”, hoorde ik kalm en opnieuw sloeg haar voet hard tegen mijn geslacht. Om te voorkomen dat ik vooroverboog hield ze stevig mijn haren vast.
Het duurde een aantal tikken voordat ik mezelf kon vermannen om niet in een reflex voorover te buigen. Ik klemde mijn tanden op elkaar in afwachting van een nieuwe pijngolf.
“Ervaar de pijn als een opwindende, positieve sensatie, niet gewoon als domme pijn”. Haar mond fluisterde de woorden vlak bij mijn oor.
Ze sloeg me zonder waarschuwing nogmaals links en rechts in mijn gezicht en herhaalde dat met onregelmatige tussenpozen. Soms voelde ik haar lichaam vlakbij en op andere momenten wist ik niet meer of ze er nog wel was. Ik voelde een enorme sensuele spanning opkomen in mijn geblinddoekte bewustzijn in combinatie met de gloeiende pijnscheuten.
“Opstaan”, hoorde ik Anna vlakbij zeggen en ik voldeed moeizaam aan haar opdracht. Ze draaide me om en hielp me bij het afdalen van het trapje naar de woonkajuit. Uit de geluiden probeerde ik op te maken wat er gebeurde, maar ik hoorde haar alleen bewegen en dingen verplaatsen.
Plotseling stond ze weer achter me en loodste me tegen de rand van de grote eettafel aan. Anna drukte me stevig voorover tot ik met mijn borst plat op de tafel lag, spreidde mijn benen en maakte mijn voeten vast aan de zijpoten. Het bleef een tijdje stil, maar ik hoorde haar soms wel rondscharrelen door de ruimte van de kajuit.
Ongemerkt schoof ze ineens van achteren dicht tegen me aan en ik voelde bij die aanraking geen kleren meer. Ze maakte mijn handen los en legde deze gestrekt voor me uit op tafel. Mijn das hing nog wel stevig rond mijn nek en belemmerde mijn ademhaling enigszins. Daarna trok ze ook mijn armen strak aan en werden deze met riemen vastgezet aan de andere tafelpoten. Ik voelde me letterlijk klaar voor de slacht.
“Alles o.k. tot nu toe?”
Ik knikte in de richting van haar stem. Kennelijk tevreden met mijn reactie duwde ze voorzichtig nog een rubber balletje in mijn mond.
“Laten we eens kijken hoeveel je eigenlijk kunt hebben”, zei Anna rustig.
Ik spande mijn spieren in afwachting van het onbekende. Opnieuw ervoer ik een vreemd opwindend effect wat ik niet eerder in mijn leven had meegemaakt. Anna rommelde nog wat aan mijn lid dat hulpeloos onder de tafelrand hing. Ze schoof iets over mijn scrotum en ik voelde direct erna de vreemde sensatie van een stevig gewicht. Het slingerde zachtjes heen en weer.
De onverwachte eerste klap op mijn achterwerk deed me schokken en ik beet spontaan in het balletje in mijn mond. De gloeiende pijn ebde slechts langzaam weg.
“Ik gebruik je mooie houten lineaal, Xander. Als je hem later weer gewoon als lineaal gebruikt, wil ik dat je aan me denkt. En dat je vooral niet vergeet om je afspraken op tijd na te komen.”
De volgende klap op mijn andere bil was venijniger en ik zuchtte zwaar.
Anna nam de tijd voor haar reprimande en verdeelde haar slagen onregelmatig over mijn zitvlak. Af en toe wisselde ze de lineaal af met een vlakke hand. Ik verloor het besef van tijd en voelde het gewicht aan mijn ballen steeds heftiger slingeren, naarmate ik meer schokte. De geniepige pijn straalde bij iedere nieuwe slag steeds dieper door mijn billen.
“Genoeg geleerd voor vandaag?”
Anna fluisterde zachtjes in mijn oren, terwijl de lineaal speels over mijn gekneusde billen gleed.
Ik probeerde te knikken, maar kon eigenlijk alleen maar kreunen. Ze verwijderde zich en even later voelde ik een gloeiende sensatie als kokend water over mijn billen lopen. Ik probeerde tevergeefs overeind te komen, maar al snel voelde ik de verkoeling.
“IJsblokjes”, verduidelijkte Anna en ze depte zorgvuldig alle geteisterde plekken met een doek vol ijs. Uiteindelijk lag de doek stil op mijn billen en drong de kou diep in mijn overgevoelige huid.
Ik ontspande langzaam op de tafel totdat mijn slingerende lul plotsklaps door haar mond werd opgezogen. Kennelijk zat ze nu onder tafel en vermaakte zich met mijn klokkenspel. De combinatie van de pijn, de verkoeling en Anna’s pijpbeurt zorgden voor felgekleurde lichtflitsen in mijn hersenen en ik kreunde en kwijlde onophoudelijk. Ik wilde klaarkomen maar Anna belette dat tijdig. Terwijl ze naast me kroop op de tafel, kroelde ze met haar tong in mijn oor.
“Kadootjes weggeven doen we nog niet, Xander. Misschien later als je leert om je behoorlijk te gedragen naar een wachtende dame.”
Ze sloeg nog een keer speels met haar hand op mijn billen en ik veerde onmiddellijk op.
“Je zult het, vrees ik, nog wel even blijven voelen en de rode strepen zien, maar hopelijk ben je een snelle leerling. Op je werk zul je zeker de hele dag aan me denken.”
Ze grinnikte en haalde behoedzaam de met speeksel bedekte rubberbal uit mijn mond. Haar tong zocht de mijne en ik kuste haar met een onbegrepen dankbaarheid. Toen Anna het onderhemd van mijn ogen verwijderde, zag ik dat haar hele lichaam ook glanzend bezweet was. Ze keek me nieuwsgierig aan en lachte toen naar me.
“Alles nu weer een beetje in evenwicht?”
Ik zuchtte zwaar, knikte en haalde opgelucht dieper adem toen Anna de das van mijn nek ontknoopte.
Ze verwijderde ook het dode gewicht aan mijn overspannen lul en maakte ten slotte mijn tintelende voeten en handen los van de eettafel. Rustig hielp ze me overeind en zorgde dat ik de doek met ijs zelf tegen mijn overgevoelige billen kon houden. Zo stond ik onbedoeld toch weer met mijn handen op mijn rug en mijn gezicht naar haar toe tegen de tafelrand gedrukt. Anna bekeek het tafereel met hernieuwde interesse.
“Leg die doek eens op tafel. En ga er dan voorzichtig op zitten.”
Ik deed wat er van me gevraagd werd en keek haar niet begrijpend aan. Mijn billen gloeiden ondanks het verkoelende geplette ijs. Anna pakte mijn onderhemd weer en bond dat opnieuw voor mijn ogen.
“Nog heel even spelen,” zei ze geheimzinnig en ik ging weer direct op in haar kat-en-muis spelletje.
Ik hoorde haar vaag achter me op de tafel klimmen en voelde via de streling van haar benen langs mijn zij dat ze uiteindelijk voor en over me kwam staan met haar voeten naast mijn heupen. Haar handen grepen naar mijn schouders en even later gleed haar onderbuik via mijn gezicht langzaam naar beneden tot ze gehurkt voor me moest zitten.
“Hou m’n heupen vast Xander”, fluisterde ze zwoel en ik tastte naar haar lichaam.
Ze sloeg haar armen stevig om mijn nek en zakte voorzichtig verder naar beneden in mijn naakte schoot. Met een vrije hand greep ze mijn dolende geslacht en begeleidde dat over haar schaamlippen tot aan de ingang van haar natte vagina. Toen Anna zeker wist dat er geen weg terug was, spanden haar armen zich om mijn nek en legde ze haar benen een voor een langs mijn heupen gestrekt op tafel.
Mijn penis schoot door het gewicht van haar lijf onmiddellijk diep in haar en ze kraakte met haar aangespannen billen mijn ballen op het harde hout van de tafel. Mijn achterwerk gloeide ombarmhartig en ik kreunde pijnlijk door al het toegepaste geweld.
“Blij dat je toch nog even in me mag komen liefje?”, zei Anna spottend.
Ik kreunde slechts en zocht tevergeefs haar mond ter afleiding van de pijnscheuten in mijn onderlichaam.
Anna verwijderde plotseling het hemd van mijn ogen en keek me onderzoekend aan. Ze hield haar hoofd een beetje gebogen.
“Nog steeds bereid om je nieuwe meesteres blindelings te gehoorzamen en verder te reizen op de onbekende weg van hemelse pijnen naar een nieuw en onbekend genot?”
Ik keek haar met een hongerig open mond indringend aan en liet deze onverwachte volzin even op me inwerken. Het begrip ‘meesteres’ tolde het langste na in mijn hoofd.
Mijn strak afgestroopte lul klopte ondertussen getergd diep in haar onderbuik en haar gewicht teisterde mijn gevoelige scrotum en billen. De aanblik van haar gespannen glanzend vochtige lichaam, haar intens sprekende ogen en het intieme contact met haar warme huid deed me duizelen van sensuele opwinding. Anna schoof haar billen zachtjes heen en weer en genoot overduidelijk van haar machtspositie.
Ik wist dat ik op een essentieel kruispunt stond; dat die nieuwe weg mijn oude leventje drastisch zou veranderen en dat ik niet goed kon inschatten waar dit alles zou eindigen. Ik voelde me heen en weer geslingerd tussen een vage angst voor een onbekende wereld en een wild verlangen naar dit lichaam, deze vrouw, die vanaf het eerste moment ogenschijnlijk alles met me kon doen zonder dat ik er weerstand aan kon bieden.
Ik keek Anna recht in haar ogen en knikte langzaam.
“Ik wil alleen maar bij jou zijn Anna”, stamelde ik.
“Geef me alleen wel een beetje tijd om aan dit alles te wennen, ik ken deze sensaties niet. Maar het windt me ontzettend op en ik ga graag voor je door het vuur als je dat van me verlangt.”
Anna knikte en bewoog gelijktijdig met haar onderlichaam zuigend over mijn zwaar kloppende lul. Ik wilde dolgraag diep in haar kutje klaarkomen.
“En misschien moet jij op termijn ook nog wel eens aangepakt worden”, zei ik grijnzend.
Uit haar blik kon ik niet opmaken of ze het daarmee eens was of niet. Maar het volgende ogenblik kuste ze me hartstochtelijk op mijn verkrampte mond en verhoogde tegelijkertijd haar verticale tempo, zodat ik met haar tong rond de mijne gekronkeld bijna onmiddellijk een waanzinnig heftig orgasme kreeg. Ik ontplofte in haar schoot en schokte voor mijn gevoel eindeloos tegen haar aan. Ik kon me in deze houding nauwelijks zelf bewegen, maar probeerde toch het orgasmegevoel zo lang mogelijk vast te houden door mijn kletsnatte billen pijnlijk aan te spannen. Anna kroelde door mijn haren en liet me rustig begaan. Ze wiegde me langzaam heen en weer tot ik geleidelijk weer tot rust kwam.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?