| Gepost op dinsdag 26 april 2016 - 04:20 pm: | 
|
|
4 rommelige studentes hebben een meesteres nodig
Thuiskomst
Het is weer eens zover, het studentenhuis is een zooitje.
Op het moment dat Anne binnenkomt struikelt ze over een vuilniszak in de gang en ruikt al dat er weer niet is afgewassen.
Ze is net terug van een weekje bij haar ouders en het is wel duidelijk dat de andere huisgenoten hebben geprofiteerd.
Anne is 22 jaar woont nu twee jaar in dit huis, de oudste bewoonster is Renske, zij is 25 jaar, maar is redelijk netjes.
Sinds enkele weken wonen er twee nieuwe meiden in het huis en dat zijn echte sloddervossen.
Anke is 20 jaar en Mara is zelfs nog maar 18 jaar, maar de dames weten wel wat troep maken is.
Ze zijn allebei op pad, maar Renske is wel thuis.
Anne loopt direct naar de kamer van Renske en begint een gesprek met haar over de rommel en de geur.
Niemand houd zich blijkbaar aan het schoonmaakschema, ook Renske niet de afgelopen week.
'Sorry, ik had het erg druk met voorbereiden voor een project' is haar excuus.
Anne snapt het wel, maar is van mening dat praten niet meer helpt, ze hebben het er immers al vaak genoeg over gehad.
Renske weet nog wel wat: 'Zeg Anne, weet je nog dat we een huisgenootje hadden die billenkoek gaf als het rommelig is?'
Anne weet dat nog maar al te goed, in haar eerste maanden heeft ze twee keer billenkoek gehad van een huisgenootje.
'Het was toen altijd netjes, dat hielp prima' zegt Renske 'Ik heb haar nummer nog wel, misschien kan ze ons wel helpen'.
Anne weet nog goed hoe dat ging, over de knie, in de gemeenschappelijke ruimte en met de anderen erbij als waarschuwing wat er met je kon gebeuren.
Ze weet dat Renske zelf ook eens een flink pak kreeg voor een vriendje die al zijn lege blikjes op de gang had laten liggen.
Ook al boezemen de herinneringen toch wat angst in, Anne gaat akkoord.
'Bel maar' Zegt Anne 'Dan zien we wel wat er gebeurd'.
Renske belt meteen en krijgt Ilonka direct aan de lijn, ze is inmiddels 28 jaar en werkt als sportinstructrice.
Al snel komen ze op hun probleem uit en Ilonka is wel wat verbaasd: 'Ik had niet gedacht dat jullie mij daarvoor nog eens zouden bellen' zegt ze.
Echter is Ilonka niet onwelwillend en neemt de controlerende rol graag op zich, ze is inmiddels ervaren met de rol meesteres, ook in haar werk komt dat nog wel eens goed van pas.
'Er is echter wel een voorwaarde' zegt ze 'Jullie doen ook mee, het is iedereen of niemand in zo'n studentenhuis'
Anne en Renske snappen de situatie en gaan akkoord, Ilonka wil echter dat zij het eerst met Anke en Mara bespreken, inclusief de regels.
De regels zijn:
- De afwas moet voor 20:00 uur gedaan zijn
- Geen vuilniszakken of troep op de gang of in de algemene ruimte.
- Houd je aan het schoonmaakrooster voor de keuken, de algemene woonruimte, de badkamer en het toilet (iedereen doet wekelijks 1 deel)
- Als je iets uit de algemene ruimte gebruikt of daar eet, dan maak je dat schoon.
- Als je één van de regels overtreedt samen met iemand anders wordt de straf gedeeld.
Ilonka's kennismaking
Het is bijna 20:00 uur, de afwas is gelukkig gedaan en iedereen zit in de algemene woonkamer en wacht op wat komen gaat.
Mara en Anke merken toch dat Renske en Anne wat gespannen overkomen en zijn daardoor wat stiller dan normaal.
Dan gaat al snel de bel, Renske loopt naar beneden en doet open, Anne herkent al snel weer die zachte, maar toch strenge stem van Ilonka.
'Ik hoop maar dat dit een goed idee is' denkt ze nu ineens, de gedachte om zelf weer straf te krijgen waar deze jongedames bij zitten lijkt haar toch wel erg vernederend.
Dan komen Ilonka en Renske binnen en iedereen stelt zich even kort voor.
Mara en Anke blijven erg stil en lijken wel onder de indruk te zijn van de toch wel wat oudere dame.
Door haar werk in de sportschool ziet Ilonka er tegenwoordig krachtig en stoer uit.
Ze straalt echt uit dat zij de baas is en daar niet mee te spotten valt.
Na wat small talk over studies en werk pakt Ilonka een krijtbord uit haar tas waar alle regels en alle namen met verf opgezet zijn.
'Bij overtreding komt er een streep te staan achter je naam, als ik na een week terugkom tel ik alles bij elkaar op als dat nodig is' zegt Ilonka
Anke ziet ineens dat deze lijst iets anders is 'wat betekenen die getallen achter de regels?' vraagt ze.
Er staat:
- De afwas moet voor 20:00 uur gedaan zijn, 100x
- Geen vuilniszakken of troep op de gang of in de algemene ruimte, 200x
- Houd je aan het schoonmaakrooster voor de keuken, de algemene woonruimte, de badkamer en het toilet (iedereen doet wekelijks 1 deel), 500x
- Als je iets uit de algemene ruimte gebruikt of daar eet, dan maak je dat schoon, 200x
- Als je één van de regels overtreedt samen met iemand anders wordt de straf gedeeld, straf : aantal personen
Ilonka kijkt op: 'Jullie hadden toch wel verteld hoe ik straf geef?' vraagt ze aan Anne en Renske.
Beiden kijken naar de grond en antwoorden negatief.
'Haha, mevrouw de sportjuf, zo vaak kan ik niet opdrukken hoor' schatert Mara.
'Stil' roept Illonka, 'allemaal naar jullie kamer en blijf daar tot ik zeg dat je er weg mag.
Aangezien dit de eerste keer in gun ik jullie wat privacy, maar de volgende keer zal het hier in de kamer gebeuren'.
'Wat gebeurd er dan?' vraagt Anke.
'Geen geklets, naar je kamer' roept Ilonka, waarop iedereen gehoorzaamd.
Eenmaal op haar kamer gaat Anne op de rand van het bed zitten.
Ze weet wel hoe laat het is en baalt enorm dat ze nu zelf ook direct aan de beurt is.
Ze heeft het nog niet gedacht of de deur gaat open, Ilonka heeft Renske opgehaald en komt binnen.
'Dit valt me tegen dames' zegt ze 'We hadden afgesproken dat jullie alle regels kenbaar zouden maken'.
'Aangezien jullie weten wat het is zijn jullie eerst en bij elkaar, jullie krijgen beiden 100 slagen als herinnering'
Ilonka gaat zitten en trekt Renske meteen over de knie, 'De oudste, maar nog altijd niet de meest wijze' zegt ze.
Ze begint vrijwel direct op Renske's spijkerbroek te kletsen, Anne ziet hoe ongemakkelijk dit is voor haar, na al die jaren.
Echt pijn doet het gelukkig niet op de spijkerbroek, maar Renske schaamt zich rot.
Na 80 flinke slagen mag Renske gaan staan, 'Jouw beurt Anne' roept Ilonka.
Anne wil niet nog meer problemen en gaat gewillig bij Ilonka over de knie.
Die begint ook meteen met billenkoek geven.
Anne draagt een trainingsbroek, die houd toch wat minder tegen dan een spijkerbroek, 'slechte voorbereiding' denkt Anne.
Klets na klets hoort ze en haar billen beginnen langzaam wat te tintelen.
Na 80 slagen mag ook zij overeind.
'Nu beiden billen bloot en naast elkaar vooroverbuigen op het bed' commandeert Ilonka.
De dames gehoorzamen uiteraard direct en doen hun broek en onderbroek omlaag.
'Hopelijk kennen jullie mijn haarborstel nog' zegt Ilonka 'Dat is nog altijd dezelfde als toen, maar dat voelen jullie wel'.
Met een doffe knal komt de borstel op de linker bil van Renske terecht waarbij een gil van schrik en pijn vrijkomt.
Ilonka gaat door, naar de rechter bil om daarna op de linker bil van Anne uit te komen.
Die is al wat roder en dus komt deze ook wat harder aan, Anne kreunt van de pijn, de klap op haar rechter bil is minder hard, maar nog steeds pijnlijk.
'Ik maak de laatste 20 met de borstel af bij jullie' zegt Ilonka.
Zo volgens enkele minuten met doffe petsen en kleine gilletjes en kreuntjes die door het huis goed hoorbaar zijn.
Anke heeft het gehoord en begint flink zenuwachtig te worden.
Ze is echter nog niet zeker of ze het wel goed heeft gehoord.
'Zou ze echt op die manier straf geven' denkt ze.
Ze heeft het nog niet gedacht of de deur zwaait open en Ilonka komt binnen.
'Weet je al wat er gaat gebeuren?' vraag Ilonka.
Anke zegt met een trilstem: 'ga je me nu echt billenkoek geven?'
'Jazeker' antwoord Ilonka 'Je brutaliteit in de woonkamer net stond me totaal niet aan, kom maar over de knie'
Ilonka gaat zitten en slaat twee keer op haar bovenbeen waar Anke moet gaan liggen.
'Ik zal rustig beginnen' zegt Ilonka.
Anke gehoorzaamd wat twijfelend, maar voor ze het weet heeft de eerste tikken al gehad.
Ze draagt een spijkerbroek, dus het valt wel mee, het voelt zelfs stiekem wel een beetje fijn.
Na twee minuutjes moet Anke gaan staan, 'dat viel mee' denkt ze.
Echter tot haar schrik trekt Ilonka haar broek omlaag en staat ze ineens in haar onderbroek voor haar.
'Op je buik op bed' zegt Ilonka, waarop Anke weer gehoorzaamd, ze durft niets meer te zeggen en ook niet te weigeren.
Ilonka gaat naast het liggende meisje zitten en klemt haar arm stevig om haar heen.
'Dit ga je wel wat meer voelen' zegt ze.
Anke voelt een de stevige greep van Ilonka en voelt de macht over haar.
Ze moet het maar ondergaan, 'dan is het vast het snelst over' denkt ze.
Al snel klinken felle tikjes op het roze onderbroekje van Anke.
Ze kan zich nauwelijks bewegen, al probeert ze dat wel, Ilonka heeft haar stevig vast en zo'n sportjuf kom je niet makkelijk van los.
Langzaam begint de straf door te dringen en voelt ze haar billen warm en pijnlijk worden.
Dan trekt Ilonka plots haar onderbroek naar beneden en nu ligt ze met haar blote billen op bed.
'Dat zijn al mooie rode billen' zegt Ilonka en petst snel door.
Anke schrikt zich rot en gilt: 'Nee, niet doen, niet op mijn blote billen, alsjeblieeeeeeeft'
Ilonka gaat echter stevig door en laat haar hand goed kennismaken met de blote billen van Anke.
Echter als het meisje knalrode billen heeft vindt ze heeft genoeg.
'Hopelijk leer je hiervan' zegt Ilonka, Anke knikt en slikt haar tranen weg.
'Je maakt wel veel geluid' zegt Ilonka 'Maakt mij niet uit, maar dat heeft Mara vast gehoord'.
Ze loopt de kamer uit en Anke wrijft over haar zere billen, ze zal haar best gaan doen om nieuwe straf te voorkomen.
Mara heeft alles absoluut meegekregen, als Ilonka binnenkomt zit ze met roodbehuilde ogen op bed.
'Nee, je gaat dat niet doen bij mij' roept ze 'Je bent niet goed wijs, wat heb je met Anke gedaan? Ik hoorde haar gillen.'
Ilonka blijft ijzig kalm 'Ik wil de andere meiden die net straf gehad hebben wel vertellen dat je je zo aanstelt, maar ik denk dat het er dan niet beter op gaat worden voor je'.
'Je weet dat een studentenkamer vinden moeilijk is midden in het schooljaar, dus als ik jou was zou ik maar snel zorgen dat je met je blote billen over mijn knie ligt'
Mara schrikt 'Ik dacht niet dat je op de blote billen zou geven' snikt ze.
'Jazeker' Zegt Ilonka 'en bij jou meteen op de blote billen, ik ben je gedrag meer dan zat'
Langzaam maak Mara haar knoop los en haar rits, haar spijkerbroek zakt langzaam op haar knieën.
'Dat duurt me te lang' roept Ilonka, ze pakt Mara bij de arm en legt haar met een zwaai over de knie en trekt haar onderbroek naar beneden.
'Je bent brutaal, een sloddervos en denkt er ook nog mee weg te komen door zielig te gaan doen, is dit je eerste keer billenkoek?'
'Ja mevrouw' stamelt Mara angstig
Ilonka legt haar hand om Mara's bil en zegt 'Dat had al veel en veel eerder moeten gebeuren bij jou'.
Meteen volgt de eerste tik, Mara schrikt van het geluid dat de tik op de blote bil geeft.
Ze is bang dat de anderen het horen, zij weten immers al wat er gaande is, maar niet dat ze meteen op haar blote billen krijgt.
Ilonka gaat stevig door en Mara's billen worden langzaam rood en beginnen te tintelen.
De grootste angst is ze nu wel overheen en ze krijgt steeds meer het gevoel dat ze dit inderdaad wel verdient had en zo erg is het nu ook weer niet.
Ilonka stopt, 'Dat viel uiteindelijk wel mee' denkt Mara.
Maar Ilonka is nog niet klaar met haar, 'Pak maar even wat je in mijn tas vindt' zegt ze.
Mara pakt vanuit de over de knie positie de tas en maakt hem open.
Ze voelt in de tas en haalt er een brede haarborstel uit.
Mara schrikt zich een hoedje want het dringt wel degelijk door waar die borstel voor bedoeld is.
'Geef maar hier' zegt Ilonka 'Je dacht toch niet dat ik al klaar met je was?'
Mara geeft de borstel aan Ilonka, die ze nog geen seconde later hard op haar billen voelt neerkomen.
Ilonka slaat snel en stevig, ca. 2x per seconde en Mara begint de krioelen op schoot.
'Auw, nee, ik heb mij lesje geleerd' roept ze, maar Ilonka gaat door.
Mara houd het bijna niet meer, de pijn van de borstel is erg hevig, de klappen galmen door de kamer en het huis.
Na 2 minuten stopt Ilonka 'sta maar op Mara en handen achter je hoofd' zegt ze.
Mara gehoorzaamd en Ilonka loopt naar de deur en gooit de deur wagenwijd open.
'Op je knieën voor het laatste deel van de straf' zegt Ilonka 'De rest kan je goed horen zo, ik wil dat je meetelt tot 20'.
'Ja mevrouw' stamelt Mara opnieuw.
Ilonka gaat op haar knieën naast Mara zitten, duwt haar omlaag en houdt haar stevig vast.
Mara voelt zich flink vernederd met haar blote billen de lucht in en de deur open.
Echter heeft ze andere zorgen want de borstel kletst nu nog harder op haar billen.
Ze telt hardop mee: 'Eén'.....'twee'......'drie'.
Maar de klappen zijn nu echt volle kracht en doen zo veel pijn dat het tellen al snel samen gaat met kreten en meer snikken wordt: 'negen' snik...'Auw! Tien'
Mara houdt zich zo veel mogelijk groot, maar bij de achttiende klap breekt ze toch en barst ze in tranen uit: 'Ik kan niet meer, alsjeblieft, stop' roept ze.
Meteen volgen supersnel 2 harde doffe klappen, op elke bil één, Mara verkrampt en voelt dat Ilonka haar los laat.
'Zo, dat is dat' zegt ze en helpt Mara overeind en geeft haar een knuffel.
'Hopelijk heb je hiervan geleerd en ben je niet meer brutaal tegen mij, zo wel ga je meemaken wat echte straf is'
Mara snikt en kijkt Ilonka aan 'Ik zal netjes en beleefd zijn' zegt ze.
Ilonka roept de dames bijeen in de gezamenlijke woonruimte.
'Ik hoop dat jullie nu weten wat je probeert te voorkomen' zegt ze.
Het blijft echter stil, niemand durft wat te zeggen.
'Ok, blijkbaar hebben jullie je les nog niet geleerd, laat elkaar de billen maar eens zien, wellicht dat helpt, Anne jij eerst'.
Zuchtend trekt Anne haar broek naar beneden, er is niet heel veel te zien, aangezien het beetje rood dat het was alweer wat is weggetrokken.
'Dat viel mee' zegt Ilonka 'Renske, nu jij'
Renske trekt haar trainingsbroek uit en hier zijn wel duidelijk sporen van billenkoek te zien, een mooie rode gloed is nog zichtbaar.
'Mooi zo Renske, bij jullie viel het mee omdat ik weet dat jullie niet de grootste rommelmakers zijn'.
'Nu maar eens bij de brutaaltjes kijken, Anke, laat maar zien' lacht Ilonka.
Wat ongemakkelijk draait Anke zich om en laat haar billen zien.
Ankes billen zijn echt rood en zien er flink egaal gespankt uit.
Anne en Renske kijken elkaar met een glimlachje aan, dat is wat ze wilden zien, zelf een pak billenkoek nemen ze dan graag voor lief.
Nu is Mara aan de beurt, 'laat maar zien hoe brutaal je nu nog bent' zegt Ilonka 'Mara heeft als enige écht kennis gemaakt met mijn haarborstel vandaag'.
Mara is mak als een lammetje en laat haar broek en onderbroek zonder mokken of zeuren zakken.
Nu verschijnt er helemaal een lach bij Anne en Renske, daar staat hun sloddervosje, gespankt en al.
Vuurrode billen van een stevig pak billenkoek met in het midden van elke bil een donkerder rood rondje.
'Dat rondje is van de borstel' zegt Ilonka, dan weten jullie wat er gebeurd als je een veelpleger bent, want ik gebruik hem graag'.
Ilonka vraagt de meiden aan de billen van Mara te voelen voor de warmte.
Anke schrikt daar best van, 'Wow, dat is warm' zegt ze.
'Ja, pas maar op, want je bent zelf bijna net zo'n brutaaltje, het zou je maar zo eens kunnen gebeuren' zegt Ilonka.
Daarna mogen de broeken omhoog 'Ik kom volgende week terug' zegt Ilonka 'En o wee als er streepjes achter iemands naam staan'.
Ilonka staat op en loopt het huis uit, de meiden in stilte achterlatend.
Renske en Anne zoeken elkaar later nog even op.
'Dat was wel wat hé?' zegt Renske
'Ja' zegt Anne, jammer dat ik niet voorbereid was op billenkoek vanavond.
Renske knikt, 'Ik had nog een appje van Ilonka, als ze volgende week komt moeten we aan een dresscode voldoen'
Dresscode:
- Blousje
- Korte rok
- Panty's
'Wie dat vergeet heeft vast een probleem' zegt Renske en stuurt het appje meteen rond naar iedereen in het huis.
'Ik hoop dat we weten waar we aan begonnen zijn' zegt Anne vertwijfeld.
Wordt vervolgd.....
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?