Het meisje met de gitaar
Toen Benedictus binnenkwam, keken beide meisjes betrapt. Ze hadden het over hem gehad, over vampieren en meisjes die hier ooit levend waren. Daarbij was Moo beginnen huilen en Elien nestelde haar hoofd op Moos schouder.
Benedictus keek hen afwachtend aan alsof hij zelf nog niet wist wat hij hiervan denken moest. Natuurlijk kon hij niet weten waar ze het over hadden. Maar twee meiden die zich aan elkaar vertroostten waarbij Elien haar kamer helemaal overhoop gesmeten had, maakte hem argwanend. Tot nu toe had hij Elien kunnen vertrouwen.
“Elien?!” klonk hij bars.
Elien keek hem boos aan.
“Meekomen! Alletwee!”
Onderweg dacht hij na over hoe hij ze het beste aanpakken kon. Elien had haar mond voorbij gepraat. Daar was hij inmiddels van overtuigd. Sedert hun laatste gesprek die avond was ze woedend geweest. Hij hoorde wel hoe ze tekeer ging in haar kamer. Alleen had hij er niet op gerekend dat die twee vriendinnen zouden worden. Elien moest niets met meisjes en daarbij was ze buitengewoon jaloers. Hij was verbijsterd toen hij de meisjes elkaar zag troosten.
Moo is nieuw, Moo wist niets. Toch niet wat hij en Elien reeds ervaren hadden.
Het was zijn bedoeling geweest om Moo zacht te benaderen. Dat kind is zich nog niet bewust van hun wereld. Hij zou haar rustig aan zijn wereld laten wennen. Daarbij was ze onder hoede van zijn moeder. Zijn moeder is dol op haar.
Maar ze was een nieuwsgierig aagje en zocht zelf toenadering. Ze nestelde zichzelf in problemen. Dat vroeg om straf.
Hij had één keer zijn lusten kunnen botvieren op haar en dat was die avond in de dokterskamer. Voor hem is het een traditie elk nieuw meisje die hij verlegen en onderdanig genoeg waande te misbruiken. Hij had de kracht mensen te hypnotiseren en dingen te doen vergeten. Dat vond hij heerlijk.
De dokter was in zijn bedorven spelletjes zijn rechterhand en voerde altijd correct uit wat hij wilde. Alleen moest hij hem af en toe zijn plaats aanwijzen niet te ver te gaan. Zo ging het ook met de turnleraar. De turnleraar, Meneer De Koster voerde zijn taak correct uit. Maar als hij een graantje meepikken kon, zou hij dat ook doen. De laatste keer vond hij dat De Koster te ver was gegaan. Toevallig zag hij de foto in zijn hand toen hij hem ontmoette in de gang. Hij meende de persoon op de foto te herkennen en vroeg of hij die even nader bekijken mocht. De Koster keek nerveus. Benedictus hand rukte vlug de foto uit zijn hand. Ze onderschatten soms de snelheid van iemand die een aantal eeuwen leeft. Mensen worden oud, vampieren worden sterker.
Op de foto herkende hij Moo die hulpeloos aan touwen hing.
Hij schudde zijn hoofd en zei dat hij ervan profiteerde. Het is soms moeilijk iemand af te wijzen die je al jarenlang in vertrouwen nam. Meneer De Koster wist ook teveel. Als hij hem zou moeten doen zwijgen, zou hij hem meteen moeten leegzuigen tot er geen bloeddruppel meer overbleef. Hij besloot mild te blijven en keek De Koster dreigend aan.
Meteen bood hij zijn verontschuldigen aan. Toch besloot hij dat hij hem voortaan beter in het oog zou houden. Als er iemand is die van een zaak profiteren wilde, was hij dat!
Hij liep naar de kelder waar hij altijd heen ging met Elien en een aantal vorige slachtoffers. Elien ging er kapot aan en dat wist hij. Maar hij ging niet de verantwoordelijkheid nemen om wat ze wou worden. Ze wou net zo worden als hem. Daarvoor vond hij haar veel te onvoorspelbaar. Het zou een soap worden als Elien vampier zou zijn. Dat kon hij niet maken. Het had hem jarenlang geheimzinnigheid en denkwerk bezorgt te leven in de dezelfde maatschappij waar gewone mensen vertoefden. Dat ging hij niet zomaar op spel zetten voor een jong meisje dat verliefd op hem was. Hij zou liever hebben dat ze minder liefdespijn leed. Het was alleen onmogelijk.
Moo kende hij niet. Hij kon wel in haar hoofd kijken maar de liefde die ze voor zijn moeder voelde was zo intens. Het intrigeerde hem. Verder dan die hoop liefde in haar hoofd kon hij haar niet doorzien. Hij vroeg zich af hoever die liefde van haar wel reikte. Zou pure zuiverheid bestaan?
Benedictus liep de kelder in. De kelder was enorm groot. Een deel was voorzien voor wijnopslag en een ander deel voor feestgelegenheden. Ook bevond zich daar een bibliotheek. Als hij doorliep, kwam hij in een smalle gang waar nog steeds oude kerkers waren. Die had hij bewust niet laten ombouwen. Hij was altijd gek op die kerkers geweest.
Hij ging naar de grootste kerker. Elien kende deze heel goed. In de kerker stonden marteltuigen en als contrast stond er een mooi hemelbed. Een bed was handig vond hij.
“Eerst kleden jullie je beide uit en dan mag Moo toekijken hoe ik Elien straf toedien. Dat had ze inmiddels hard verdiend.
“Bereid je maar voor op je straf.” zei hij meteen bars tegen Elien.
Hij liet Moo in een kooi zitten en vergrendelde de deur. Moo keek angstig. Hij knipoogde. Dat Moo gestraft zal worden, was een besloten zaak maar er is nog iets wat op zijn lever lag: zijn moeder zag namelijk op haar bankuittreksel dat er een som van 2000 Euro afgehaald was. Ze mocht weliswaar investeren op hun kosten zolang ze haar aankopen op één of ander manier verantwoorden kon. Dat ze niet wisten waaraan ze haar geld besteed had, zorgde voor wroeging. De meeste meisjes kochten kledij of spulletjes om hun kamer te personaliseren. Hoe dan ook moest hij hiervan het fijne weten.
Deze avond had hij dus twee meisjes om mee te spelen.
Hij bond Elien vast aan één van de stenen pilaren in de kerker. Overal had hij ringen en haken voorzien maar hij moet eerlijk bekennen dat de meesten haken en ringen daar al reeds waren. Het was niet voor niets een kerker. Hij neuriede terwijl hij spullen uit een kofferbak haalde. Ze kreeg meteen klappen van de paddle. Even keek hij om naar de kooi waar Moo reeds was opgestaan. Haar handen omklemden stevig de ijzeren stalen van de kooi. Ze keek angstig.
Meteen stopte hij met neuriën en wierp haar een boze blik toe. Moo kromp in elkaar.
Eliens handen hingen hoog boven haar hoofd vastgemaakt aan een metalen ring ingemetseld in de stenen paal. Hij bekeek haar en grinnikte als hij haar gespannen houding zag. Ze wist wat er komen ging. Hij kon haar angst ruiken. De kamer was vervult met naar angst ruikende geuren. Die geuren maakten hem zacht uitgedrukt: gek. Het koste hem vaak moeite zijn driften te beheersen maar hij had geleerd dat hij meer voldoening kreeg als hij niet meteen zijn prooi verscheurde. Hij wachtte. Geduld was een mooie deugd. Zoals je met eten spelen kon, stelde hij zijn honger naar bloed steeds zolang mogelijk uit. Natuurlijk waren ze niet alleen prooien. Seksueel raakte hij immers opgewonden van meisjes.
Hij vroeg Elien haar benen te spreiden. Rond haar enkels maakte hij boeien vast die hij vervolgens vastmaakte aan een stalen stok. Daardoor bleven haar benen gespreid. Ze kon geen enkele kant op. Ook niet als ze pijn leed. Ze had hem behoorlijk teleurgesteld, vertelde hij haar. Elien kreunde en haar zelfzekerheid verdween op slag. Ze wist wat er gaat komen.
Deze keer zou haar plotse nederige houding niet helpen.
Hij ging achter haar staan en zei haar dat ze tien flinke meppen van haar lievelingsspeeltje kreeg.
Elien schudde haar hoofd en smeekte hem haar niet te slaan.
“Heb je dat niet verdiend?” vroeg Benedictus gemeen.
“Jawel, Meneer… Maar het spijt me!”
“Spijt komt altijd te laat” klonk hij bars.
“Tien…” herhaalde hij kort.
Elien kreunde.
Benedictus keek naar Moo in de kooi.
“Dat doe ik dus met stoute meisjes.”
Moo zei niets. Ze beefde.
Ineens kletste de paddle luid klinkend op haar kont. Elien gilde.
“Eén” zei hij een paar seconden later.
…
“Hoeveel?”
“Eén, Meneer!” brulde Elien.
“Wat deed Moo op je kamer?”
“Niets” Klonk ze argwanend.
Meteen kreeg ze een tweede slag van de paddle.
“Niets?”
“Ze… ze wou praten.” stotterde Elien.
“Hoeveel?”
“Twee, Meneer!” antwoordde Elien meteen.
“Over wat wou je praten, Moo?”
Als Moo niet meteen antwoordde, stelde hij zijn vraag opnieuw en kletterde de paddle weer op Eliens kont.
“Drie, Meneer” klonk Elien pijnlijk.
“Drie? Neen, twee. Dat was een slag voor Moo.”
“Ik wou weten waarom ze zo boos was” antwoordde Moo meteen.
“Waarom was ze boos?”
“Eh… ze was boos op u, Meneer” fluisterde Moo stil.
“Is dat zo Elien? Had je gepraat met haar?!”
Elien kreunde.
Benedictus mepte haar ineens twee keer achter elkaar. Elien kermde en beefde.
“Zie je Moo, met haar praten heeft geen zin. Nu wordt zij gestraft door jou.”
Moo snikte.
“Hoeveel?” vroeg Benedictus opnieuw.
“Vier, Meneer!”
Eliens stem klonk hees.
Benedictus gaf de volgende meppen snel achter elkaar. Bij ‘tien’ klonk Eliens stem gebroken. Toen hij haar losmaakte, zakte ze in elkaar op de grond. Benedictus tilde haar op en legde haar op het bed in de hoek van de kamer. Hij liep naar de kooi toe en maakte hem open.
“Je mag haar even troosten. Jullie troosten elkaar toch zo graag.”
Weifelend stapte Moo uit de kooi. Terwijl ze naar het bed toeliep, keek ze om naar Benedictus.
“Toe maar… jouw beurt komt pas later.”
Moo ging dicht tegen Elien liggen en streelde haar haren. Elien bewoog niet. Bang keek ze naar het futloze meisje op bed.
“Gaat het wel?” fluisterde ze stil.
Elien antwoordde niet.
“Ze is in trance maar als je haar troost, voelt ze dit wel.” zei Benedictus.
Moo knikte en streelde Elien verder over haar haren.
“Toe maar, je mag haar gerust een kusje geven hoor. Ik weet dat je graag meisjes kust…”
Moo keek hem verbaast aan.
“Madame La Noire?” klonk hij vals.
Ze bloosde.
Benedictus ging op bed zitten en streelde over Moos rug en duwde haar hoofd dichter naar Elien toe.
“Kus haar.” beval hij.
Moo drukt haar lippen op Eliens mond en kuste haar.
“Een echte kus… dat weet je toch?” klonk Benedictus ineens zoet.
Dat had hij niet moeten zeggen want Moo kroop meteen tussen Eliens benen.
“Dat bedoel ik dus. Madame heeft je het goed aangeleerd.”
Het verbaasde hem hoe gehoorzaam Moo was.
Terwijl Moo Elien tussen haar benen likte, ging hij achter haar staan. Hij streelde haar heupen en voelde hoe smal haar heupbeenderen waren. Hij greep haar heupen stevig vast. Moo kreunde terwijl zijn nagels diep in haar huid groefde.
Hij wou haar nemen, hij wou haar van haar onschuld beroven. Dat deed hij het liefste. Meisjes ontmaagden. Hij hield van maagden, hij hield van maagdenbloed. De gedachte haar te penetreren, maakte hem gek.
Hij duwde zijn middel tegen haar kont. Moo beefde. Hij rook haar angst en dit maakte hem alleen maar wilder.
Haar bloed rook zoet. Zoeter dan hij ooit had gekend. Ze smaakte goed. Dat had hij reeds op die avond geproefd.
Inmiddels wist ze ook dat hij graag bloed lustte. Dat maakte de situatie alleen maar spannender. De geur van haar adrenaline was sterk.
Hij maakte zijn knop van zijn broek open. Moo verstijfde.
Meteen hield ze op met Eliens kutje te likken en keek hem aan.
“Jij was het toen… Het was geen droom.” Klonk ze verontwaardigd.
“Neen, het was echt.” bekende Benedictus.
“Ik wil niet! Je maakt me bang!”
“Bang zijn hoeft niet… Het zal je meer pijn bezorgen.” Klonk Benedictus hees.
Inmiddels drukte hij zijn stijve pik tegen haar kutje.
Haar lichaam verstijfde.
“Als ik iets wil, kan je daar niet onderuit.” Klonk hij terwijl zijn penis tegen haar kutje drukte.
Hij zou haar opensplijten.
Opeens kwam Elien uit haar roes. Ze sperde haar ogen open toen ze zag wat hij met Moo ging doen. Meteen schoot ze recht en snel trok ze Moo naar zich toe.
“Neen, niet met haar!” klonk ze boos.
Hij gromde. Wat dacht dat wicht wel! Hij zou haar zo….
Woedend liep hij naar haar toe, nam haar haren vast en sleepte haar over de grond naar de kooi die hij snel dichtsloeg.
“Dan mag je toekijken! Je maakt me woedend!”
Moo was intussen naar de deur gerend. De deur was op slot en verstijfd keek ze toe terwijl hij op haar afkwam.
“Neen!” zei ze zelfzeker.
“Wat neen?!”
“Laat haar uit die kooi!”
Haar hart ging flink tekeer. Ze was doodsbang.
“Je mag kiezen. Ofwel mag Elien uit de kooi maar dan word ze flink geslagen. Zo erg dat ze het misschien niet zou overleven. Ofwel ga je doen wat ik van je vraag.” klonk hij ineens kalm.
“Niet doen Moo!”
Moo keek haar weifelend aan. Ze kon Elien niet opnieuw laten pijnigen.
“Moo! Als ik doodval ben ik tenminste van hem verlost!”
Moo schudde haar hoofd. Elien mag niet doodgaan.
Ze liep naar het bed toe en boog zich voorover zoals ze eerder stond.
Meteen voelde ze zijn adem in haar nek blazen. Hij beet haar.
Ondertussen hoorde ze zijn gulp opengaan. Ze voelde de druk van zijn pik tegen haar kutje. Hij drong ineens binnen en tranen schoten in haar ogen. Ze werd licht in haar hoofd. Niet alleen van de pijn vanbinnen maar ook omdat hij bloed van haar dronk.
Ze gilde en huilde. Hij stootte enkele keren en ze hoorde hem grommen.
Haar benen beefde en haar lichaam schudde.
Hij draaide haar op haar rug en ze voelde zijn tong haar kutje uitlikken.
Hij hield van maagdenbloed…
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?