| Gepost op donderdag 31 januari 2013 - 11:58 pm: | 
|
|
Een niet geplande surprise party voor twee personen
Vrijdag
Ik word met een schok wakker en weet meteen: ‘ik heb me verslapen’. Pas als ik al half uit bed ben, met het bijbehorende chagrijn, realiseer ik me dat het nog donker is. Ik kijk op de wekker. Vijf over half twaalf! Ik ben dus nog maar een half uur geleden in bed gekropen. Wel wat vroeg misschien voor een vrijdagavond, maar sinds ik een paar jaar geleden weer single werd, heb ik buiten mijn behoorlijk drukke baan een vrij eenzaam en leeg bestaan.
Dat mijn laatste partner Hilde me in de steek liet heb ik volledig aan mijn eigen stommiteiten te danken. Ik raakte daardoor trouwens niet alleen haar kwijt, maar ook het overgrote deel van mijn vrienden en familie. Die willen niets meer met me te maken hebben. En dat begrijp ik nog ook.
Waarom schrok ik eigenlijk zo abrupt wakker uit mijn eerste slaap?
De bel gaat, als antwoord op mijn vraag. Ik trek snel mijn ochtendjas over mijn naakte lijf en loop de trap af. Voordat ik bij de deur ben wordt er alweer gebeld. Er is kennelijk haast bij.
Ik doe de deur open en kijk recht in de stralende ogen van een jonge meid. In haar ene hand een integraalhelm, in de andere een paspoort. Vrolijkheid en levenslust spatten van haar af, wat me nog een graadje chagrijniger maakt.
“Hoi. Vorige keer zei u dat ik maar moest terugkomen als ik 18 was. Nou, over een half uurtje is het zover.”
Om het te bewijzen laat ze me het paspoort zien. Haar paspoort, zoveel is wel duidelijk als ik naar de foto kijk. Yfke, haar achternaam bedekt ze met een vinger. Geboortedatum inderdaad de dag die op het punt staat te beginnen, maar dan 18 jaar geleden.
Ik heb geen flauw idee wie er voor me staat en waar het over gaat, maar mijn hersens slapen dan ook nog half. Daardoor reageer ik niet, maar dat blijkt niet erg, want zij praat gewoon door.
“Ik was hier anderhalf jaar geleden met een oudere vriendin die al vaker bij u geweest was en u wel oké vond. Om op Syb te rijden. Maar toen kwam u erachter dat ik nog geen 18 was en stuurde u me weg. Maar u zei ook ‘kom maar terug als je 18 bent’. Nou, hier ben ik dan.”
Er begint me iets te dagen. Mijn hersens openen hun ogen, rekken zich uit en halen beelden terug uit het verleden.
Het was ongeveer een half jaar na Hildes vertrek. Yfke is wel veranderd. Nog steeds een gezicht met wat kinderlijke trekjes, maar vergeleken met mijn herinnering toch ook meer volwassen. Ze heeft nu een dikke bos rood haar, toen stekeltjes in dezelfde kleur.
Ik kocht ooit in een opwelling een Sybian in de hoop bij Hilde iets van mijn stommiteiten goed te maken, maar haar reactie maakte me duidelijk dat het gewoon mijn volgende stommiteit was. Zij ging niet op zo’n ding zitten, ‘in geen honderd jaar’.
Toen ze me kort daarna alleen liet heb ik wat dingen gedaan die ik nu zelf ook onder het kopje ‘het spoor bijster’ zou rubriceren. Eén daarvan was een advertentie op een aantal internetfora plaatsen, waarin ik jonge vrouwen uitnodigde gratis, maar onder bepaalde voorwaarden een ritje te maken op Syb, zoals ik het apparaat in de advertentietekst gedoopt had. Ik had er speciaal een prepaid mobieltje voor gekocht.
Het begon leuk met een aantal opwindende ontmoetingen in hotels door het hele land. Maar nadat ik een keer in elkaar geslagen werd door twee jongens die hun vriendinnetjes stiekem gevolgd waren en op een wat onhandig moment de hotelkamer binnenvielen, verwijderde ik voor zover mogelijk de advertenties weer, legde in de welkomsttekst van de voicemail uit dat de aanbieding verlopen was en gooide de uitgeschakelde mobiel onderin een la.
“Dat doe ik niet meer”, zeg ik geïrriteerd, “als je gebeld had, had je dat geweten.”
Het slaat geen bres in haar goede humeur.
“Ik heb wel gebeld, hoor, maar dat was toch niet voor mij bedoeld? Ik mocht terugkomen! Dat heeft U toen zelf gezegd.”
Ik ben bijna zover dat ik de deur met een welgemeend ‘ga weg’ voor haar neus dichtgooi, maar intussen zijn ook de lagere regionen van mijn lichaam wakker geworden. Er ontstaat een discussie tussen onderbuik en verstand. Van beneden wordt geopperd dat er een mooie kans op een geile nacht is. Het verstand zegt: ‘wat wil je nou, ze kon je dochter zijn, een nakomertje zelfs’.
Het verstand verliest.
“Kom dan maar binnen”, zeg ik en ik leid haar snel naar de woonkeuken, waar ik wat makkelijker mijn letterlijk stijgende opwinding voor haar blikken kan verbergen. Ik maak thee voor ons beiden en ga tegenover haar aan tafel zitten.
“Ken je de voorwaarden nog?”.
Ze antwoordt zonder haperen, maar verwoordt het wel op haar eigen manier.
“Ik moet in mijn blootje, u bedient ‘m en de eerste keer niks dat naar binnen schuift, alleen dat trillende hobbeltje tegen mijn heuveltje.”
“Dat heb je goed onthouden. Maar voor jou komt er een voorwaarde bij.”
Ze kijkt me vragend aan.
“Je kletst lekker Yfke, maar toen je belde en mijn bericht hoorde begreep je donders goed dat je niet meer hiernaartoe moest komen en al helemaal niet op zo’n idioot tijdstip. En toen het huis ook nog eens helemaal donker bleek te zijn, had je natuurlijk ook niet meer op de bel moeten duwen. Je hebt dus straf verdiend en je mag pas op Syb als die straf achter de rug is.”
Mijn hersens hadden zich bij hun verlies neergelegd en dachten nu creatief mee met de lagere regionen over de vraag hoe ik nog meer plezier uit deze onverwachte situatie kon halen.
“Wat voor straf is dat dan?” vraagt Yfke, inmiddels wat minder uitgelaten.
“Bij kinderachtig gedrag hoort een kinderachtige straf: ik geef je een goed voelbaar pak op je billen.”
Yfke wordt wat lacherig, maar krijgt ook een minder zekere blik. Haar wangen kleuren.
“Dat meent u niet.”
Ze blijft netjes ‘u’ zeggen en hoewel ‘zeg maar je’ voorin mijn mond ligt, besluit ik de afstand die ‘u’ schept voorlopig in stand te houden. Het past bij de setting.
“Ik ben volkomen serieus. Ik ga nu naar boven om Syb van stal te halen. Als je de klok in de kamer twaalf hoort slaan kom je naar boven. Dan eerst straf en daarna genieten.”
“Maar als ik die straf niet wil?”
Het klinkt timide.
“Dan drink je de thee op en ga je er vandoor. Trek de deur stevig achter je dicht alsjeblieft.”
Ik wacht niet meer op een reactie, maar draai me om en ga naar boven. Ik verruil mijn te warme ochtendjas snel voor een T-shirt en een sportbroek. Dat beweegt ook makkelijker, mocht Yfke naar boven komen.
Ik laat de Syb nog even in de kast, want eerlijk gezegd verwacht ik dat ze zal vertrekken. Mijn verstand houdt me alvast beschermend voor dat dit ook het beste is. Ik ervaar het niet echt als troost.
Beneden blijft het intussen volkomen stil. Tot de klok begint te slaan. Ik hoor tussen slag vijf en zes een keukenstoel verschuiven en bij slag negen de eerste langzame en voorzichtige stappen op de trap.
Yfke komt aarzelend binnen, blijft staan en wacht af.
“Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en welkom in het rijk der volwassenen.”
Ik probeerde er ontwapenend bij te glimlachen, maar ze beantwoordt die glimlach niet.
“Geef me dat jack”.
Ze trekt het uit en reikt het me aan. Ik voel dat er een telefoon in zit en laat haar die uitzetten en weer terugstoppen. Daarna hang ik het jack op een kleerhanger en berg het in de kast.
“Geef me je laarzen.”
Ook die verdwijnen in de kast.
In de tijd dat mijn advertentie actueel was ontmoette ik de vrouwen zoals gezegd vooral in hotelkamers. Ze kleedden zich meestal uit in de badkamer en kwamen dan de kamer in, soms naakt en soms gekleed in een handdoek, die ze van zich af lieten glijden terwijl ze op Syb plaatsnamen. Slechts een enkeling kleedde zich zonder omhaal in mijn bijzijn uit.
Met Yfke had ik het helemaal niet over uitkleden gehad, maar ze voert heerlijk gedwee mijn opdrachten uit. Haar initiatiefrijke opstelling lijkt verdwenen.
“Geef me je sokken.”
“Geef me je T-shirt.”
Haar lichaam heeft de bijna witte bleekheid die veel mensen met rood haar kenmerkt. De kleur op haar gezicht komt waarschijnlijk uit een potje. Of door de spanning.
“Geef me je oorbellen, kettingen, armbanden en ringen.”
Ze draagt een bonte verzameling en de ringen kosten wat moeite.
“Geef me je beha.”
Ze aarzelt. Ik dring niet aan. Omdat ik de al ingeleverde kledingstukken in de kast achter mij opgeborgen heb, kan ze niet snel haar kleren pakken en vertrekken. Als ze alsnog weg wil moet ze om haar kleding vragen en dat werpt een drempel op. Natuurlijk zal ik haar spullen teruggeven als ze erom vraagt. Ik heb wel wat stommiteiten op mijn naam staan, en ik ben al aardig geil, maar op dit punt houdt mijn verstand de touwtjes strak in handen.
Ik zie dat ze ademhaalt om iets te gaan zeggen en bereid me voor op een teleurstelling.
“Als ik nou niet meer durf, wat dan?” fluistert ze.
“Niet durven past volgens mij niet zo goed bij je, Yfke, maar als je echt niet meer wilt krijg je natuurlijk je kleren terug en mag je gewoon weer naar huis gaan. Je kunt zelfs eerst nog een kop thee krijgen om bij te komen van de schrik.”
Ze kijkt me onderzoekend aan, aarzelt nog even, maar maakt dan haar beha los en laat die van zich afglijden. In dezelfde beweging brengt ze een arm voor haar borsten. Een strenge blik en één keer ‘nee’ schudden blijken voldoende om zicht te krijgen op twee stevige melkwitte heuvels met daarop een klein maar keihard en vuurrood tepeltje, bijna zonder rood eromheen.
“Geef me je jeans.”
Ze maakt riem, knoop en rits los en schuift de broek naar beneden. Ik geniet van de minieme bewegingen die haar stevige jonge-meiden-borsten hierbij maken nu ze bevrijd zijn van een strak regime.
“Geef me je string.”
Heel kort dezelfde aarzeling als bij de beha, maar al snel ligt de slip aan haar voeten. Ik raap het minieme stukje textiel op en zorg dat het herenigd wordt met de andere kledingstukken. De beweging die haar hand richting gleufje maakt stop ik met één blik.
“Leg je handen maar in je nek, dan kunnen ze zich niet meer vergissen.”
En zo staat ze naakt voor me. Ik loop een keer langzaam om haar heen om ook een goed beeld van haar achterzijde te krijgen en hef mijn hand op, richting haar borsten.
“Zal ik je aanraken?”
“Liever niet!”
“Ik had liever niet dat je op de bel geduwd had”, jok ik, “maar je deed het toch.”
Ik breng mijn hand dichter naar haar borsten.
“Niet doen!!”
Het klinkt scherp, maar haar stem trilt angstig.
“Oké, maar dan hebben we wel een probleem.”
Ze kijkt me vragend aan.
“Als ik je niet aan mag raken, kan ik niet op je billen slaan. Als ik niet op je billen mag slaan mag jij niet op Syb. Heb je je helemaal voor niets voor mij uitgekleed.”
Ik zie aan haar ogen dat ze dit plagen niet leuk vindt. Ik ga dus maar gauw door, want als ze nu opgeeft is dat voor mij ook een teleurstelling.
“Maak je maar geen zorgen, hoor, ik weet er wel wat op. Blijf even zo staan.”
Ik loop snel de kamer uit en haal uit mijn kantoortje een houten liniaal van 60 cm. In een oogwenk ben ik bij Yfke terug.
“Ga daar een eindje van de muur af staan!”
“Buig voorover!”
“Zet je handen tegen de muur!”
“Zet je voeten wat uit elkaar!”
“Duw je billen naar achteren!”
Ik commandeer nu snel en kortaf. Zij reageert in een soort trance. Ik ga achter haar staan en na drie korte inleidende tikjes landt de liniaal met kracht op haar spierwitte billen. Niet superhard, maar wel zo dat er direct een rode streep zichtbaar wordt. Het ontlokt haar een kort ‘AUW’, meer van schrik dan van pijn, denk ik.
Ik geef haar wat tijd om bij te komen en tik dan weer drie keer, om te richten en om haar aan te geven dat de echte klap eraan komt. Die is iets harder dan de eerste, maar nog steeds niet extreem. Er komt geen pijnkreet, wel diep ademhalen en een tweede mooie rode streep. Ook gaan haar handen naar haar billen, wat ik haar onmiddellijk verbied en wat ze daarna ook niet meer probeert. Er lijkt een aantrekkelijke wil om te gehoorzamen achter haar bravoure vandaan te kruipen.
Ik zou haar billen graag zelf strelen om verlichting te geven, maar ik mag haar niet aanraken. Daarom sla ik vanaf dit moment maar iets minder hard dan ik anders gedaan zou hebben.
Het lijkt erop dat zij nog nooit een pak voor haar billen heeft gekregen. Bij de zesde slag beginnen haar benen te trillen en hoor ik wat gesnotter. Ik laat me er niet door van de wijs brengen, maar ga rustig door in dezelfde tred: klap, even wachten, drie tikjes, klap, even wachten, en zo door tot klap achttien. Dat vind ik voor deze avond een toepasselijk aantal. Daarna wacht ik zoals daarvoor en geef ook de drie voorbereidingstikjes, maar op het moment dat zij klap negentien verwacht zeg ik:
“Heel goed gedaan, Yfke, je straf zit erop.”
Ze kijkt me stralend aan, maar wel met roodomrande ogen. Ik pak Syb uit de kast, zet ‘m op de onbeslapen kant van het bed en wenk haar. In een oogwenk zit ze midden op het bed op het onovertroffen trilapparaat. Een amazone klaar voor vertrek.
Ik ga op een klapstoel bij het voeteneind zitten, neem de controller ter hand en kies een lage stand. Alle jonge meiden hebben tegenwoordig wel een vibrator en Yfke is daar vast geen uitzondering op, maar een sybian is toch een heel ander verhaal.
Ze reageert zoals de meeste vrouwen bij hun eerste kennismaking met de bijzondere trillingen. Een zenuwachtig lachje van verbazing gecombineerd met een eerste diepe zucht en de voorzichtige schuifbewegingen van haar onderlijf over het trillende gedeelte. Eén hand voor zich steunend op het apparaat en de ander strelend over haar borsten en plukkend aan haar tepels.
Ik laat haar rustig op weg gaan en stoor haar verder niet. Wel zet ik het apparaat twee keer een standje hoger, wat ook haar reacties steeds een standje doet klimmen. Ze komt prachtig, maar nog wat ingetogen klaar.
Ik ga terug naar de laagste stand en ook Yfke’s lijf komt wat tot rust.
“Wow, dat was…., dat was……..oooooooowwwwww.”
Na haar tweede ‘dat was’ zette ik het trillingsniveau in één beweging hoger dan waarop ze zojuist klaarkwam. Tussen het zuchten, steunen en kreunen door probeert ze me duidelijk te maken dat ze al is klaargekomen en dat ik dus mag stoppen.
“Ik stop niet. Als je niet verder wilt kun je er gewoon afklimmen.”
Maar dat doet ze niet. Ze laat zich voor de tweede keer meevoeren, met meer geluid en wildere bewegingen. Ik ben blij met mijn vrijstaande huis en het is ook goed dat ik het raam dichtgedaan heb, anders kon de hele straat meegenieten van haar reis naar en aankomst bij het tweede orgasme.
Ik zet het apparaat uit en laat Yfke even uithijgen, maar zodra ze aanstalten maakt om af te stijgen zet ik ‘m weer aan. Ik begin haar met het apparaat te plagen door veel en vaak in trilsnelheid te variëren. Als ze alweer een heel eind op weg is naar haar derde orgasme zet ik ‘m abrupt uit, waarop zij in ondiplomatieke termen duidelijk maakt dat hij weer aan moet.
Ik geniet met volle teugen van wat ik voor me zie en van de macht die ik zo over haar heb. Ze begint duidelijk vermoeid te raken, maar laat zich niet van de Syb afglijden.
Ik laat haar gaan door het apparaat op max te zetten. Ze komt met dezelfde heftigheid als de tweede keer.
Ik laat het apparaat gewoon op vol vermogen doorgaan. Zij begint “NEE, NEE, NEE, NEE” te roepen en ik herhaal dat ze er zelf af kan gaan. Maar ze blijft zitten, alsof een sterke magneet haar geslacht aan de trilheuvel vastgekleefd houdt. Ze gaat voor haar vierde ontlading.
Na een paar minuten wordt me duidelijk dat ze dat punt niet zal bereiken. Ze begint ongecontroleerde schokkende bewegingen te maken, haar lichaam zweet en trilt van top tot teen en zo nu en dan verkrampt ze. Net voor ik de schakelaar omzet laat zij zich op mijn kant van het bed rollen.
Ze ligt voorover met haar voeten naar mij toe. Het schokken, trillen en verkrampen gaat door. Ze spreidt haar benen een beetje, duwt haar billen omhoog en roept: “NEUKENEUKENEUKENEUKENEUKEN”, of misschien wel “NEUKMENEUKMENEUKMENEUKME”, want het zijn meer klanken dan afzonderlijke woorden.
Mijn verstand houdt me tegen.
Ze opent haar benen wijd en duwt haar billen nog wat hoger.
“KOMKOMKOMKOMKOMKOMKOMKOMNUNUNUNUNUNUNUNUNEUKENEUKENEUKE”
Mijn verstand probeert het nog wel, maar legt het nu af tegen mijn geilheid en weer ga ik grandioos in de fout.
Ik moet niet in haar gaan en al helemaal niet zonder bescherming, maar ik doe het wel. Ik schop mijn sportbroek uit en duik bovenop haar. Mijn pik glijdt eerst zonder moeite naar binnen, maar stuit halverwege op de verkramping die bezit heeft genomen van haar lichaam. In de staat waarin ik verkeer kan ik dat niet accepteren en ik begin met volle kracht te stoten. Ik moet en zal zo diep mogelijk naar binnen. Bij de derde stoot voel ik het verzet wijken en glijd ik door tot ik echt niet verder kan. Op dat moment begint haar vierde orgasme vanaf het punt waar mijn eikel zich genesteld heeft naar haar kruin, haar vingertoppen en haar tenen te golven. En weer terug. Dit gaat gepaard met zulke heftige bewegingen van haar lichaam dat ik zonder verder in- en uitglijden in haar leegloop, wat natuurlijk nooit had mogen gebeuren.
Als ze eindelijk tot rust komt, rollen we samen op onze zij. Ik begin haar te strelen. Door haar dikke bos haar, over haar buik en benen, over haar billen. Natuurlijk streel en kneed ik ook haar borsten. Ik realiseer me dat ik haar eerder geneukt heb dan dat ik haar borsten of billen streelde. Een bijzondere volgorde. Het overkwam me nooit eerder en ik denk ook niet dat het nog eens zal gebeuren.
Terwijl mijn pik langzaam verslappend uit haar verdwijnt, glijdt zij in slaap. Ik doe het licht uit, blijf haar nog wat strelen en zak dan ook weg.
Zaterdag
Ik word wakker als de slaapkamerdeur opengaat en geuren van koffie, broodjes zo uit de oven, vers geperst sinaasappelsap en een fris gewassen meisje mijn neus binnendringen. Zo ontwaken kan ik iedereen aanbevelen.
“Goeiemorgen. Of beter, goeiemiddag. Heeft u zin in ontbijt?”
Ik zet de hoofdeinden van de matrassen omhoog en ga rechtop zitten. Yfke zet een volgestouwd dienblad naast me op bed. Ze heeft een overhemd van mij aan dat ze op zolder van de waslijn gehaald moet hebben, schoon, maar nog niet gestreken. De panden beschermen haar geslacht tegen mijn nieuwsgierige blikken, maar omdat ze maar twee knoopjes ergens middenin heeft vastgemaakt, biedt ze wel kort uitzicht op haar borsten als ze in kleermakerszit op het vrije voeteneind gaat zitten.
“Wat dacht je!”, zeg ik, “maar je moet geen ‘u’ meer zeggen. Daarvoor zijn we vannacht te dicht bij elkaar geweest. Dichter dan ik van plan was en dichter dan had gemoeten. Ik had niet in je moeten komen en al helemaal niet zonder condoom. Het spijt me heel erg, maar ik kan het helaas niet terugdraaien. Dus heel erg gemeend: Sorry! Als je naar een huisartsenpost wilt dan breng ik je. Voor een SOA hoef je volgens mij niet bang te zijn, want, hand op m’n hart, ik heb nooit een SOA gehad en ik heb heel lang geen gemeenschap meer gehad en al jaren niet meer zonder condoom.”
De tekst die ik bedacht toen ik ’s nachts een poosje wakker lag, kwam er gelukkig zonder haperen uit, ook al was ik nog maar net overeind.
“Ik vind het heel fijn dat u, eh… dat je dit zegt en dat je er gelijk over begint,” zegt Yfke, “maar je hoeft geen excuses te maken voor het neuken. Ik wou het toch zelf. Ik weet bijna zeker dat je niet in me was gekomen als ik er niet zelf om gesmeekt had. Ik vond het fijn en als je het niet gedaan had, lag ik nou misschien nog in een kramp te schokken en te trillen.”
Ze imiteert de bewegingen die ze op dat moment maakte en we schieten allebei in de lach als sap, koffie en broodjes bijna door het bed vliegen, maar we zijn al snel weer serieus.
“Dat je geen condoom gebruikte was misschien wel ‘een beetje dom’, maar natuurlijk ook mijn eigen verantwoordelijkheid. In ieder geval voor een deel. Jij hoeft je trouwens ook geen zorgen te maken, hoor. Ik ben aan de pil en jij was de eerste ooit die zonder rubbertje bij me op bezoek kwam.”
Ook die laatste opmerking plaatst ze volstrekt serieus.
“Maar was het voor jou ook een beetje fijn?”, vraagt ze.
“Niet een beetje”, zeg ik met een brede glimlach.
Daarmee laten we het achter ons. We eten met smaak het ontbijt, dat Yfke duidelijk met zorg heeft klaargemaakt. Ze moet uitgebreid op ontdekkingstocht zijn geweest. De sinaasappels liggen in de kelder, de afbakcroissants in de voorraadkast in de bijkeuken, ze ruikt naar de shampoo en de douchegel die in de gastenbadkamer beneden staan en het ongestreken overhemd plukte ze dus op zolder van de waslijn.
Na ‘vertel eens wat over jezelf’ praat ze honderduit. Over haar opleiding in de stad even verderop. Dat ze daar op kamers woont sinds haar ouders naar een ander deel van het land verhuisden. Over haar liefde voor dansen en nog veel meer. Maar niet over de afgelopen nacht.
Dus onderbreek ik haar op een gegeven moment.
“En afgelopen nacht, Yfke, vertel eens wat meer over je belevenissen van afgelopen nacht.”
Ze schrikt en een lichte blos verschijnt op haar gezicht. Ze pakt het dienblad met ontbijtresten, zet dat op de grond naast het bed en schuift zelf op naar waar het dienblad stond. Daarmee komt ze letterlijk onder handbereik. Doet ze dat als uitnodiging om haar aan te raken? Of vindt ze de eerdere afstand te groot voor intieme ontboezemingen?
“Ik vind het moeilijk om daarover te praten”, fluistert ze, “ik doe vaak heel direct en dan lijkt het alsof ik alles durf, maar dat is een rol. Daarmee bescherm ik het verlegen meisje dat ik in werkelijkheid ben.”
Het klinkt heel aantrekkelijk, maar het kan net zo goed andersom zijn en eigenlijk is er meer aanleiding om dat te denken. Dat ze zo nu en dan de rol van verlegen meisje speelt om de echte directe en brutale Yfke te verbergen. ’s Avonds laat op de stoep staan, het bed delen met een veel oudere man die je niet kent, ontbijt maken in een vreemde omgeving, het hele huis doorzoeken voor de ontbijtspullen en een kledingstuk, de gastenbadkamer ontdekken en gebruiken, terwijl die alleen via de logeerkamer te bereiken is. Verder wijst het feit dat ze ruim een jaar na mijn afwijzing alsnog op de stoep staat om naakt en voor de ogen van een vreemde klaar te komen ook meer op een seksbelust loedertje achter een façade van verlegenheid. Het dichterbij komen zitten past daar ook heel goed bij, net als de knalharde tepels die door het overhemd heen waarneembaar zijn.
Ik wil heel graag haar versie geloven, maar kan mijn argwaan niet van me afzetten.
“Ik vond het fijn, echt wel”, praat ze door, ”maar er waren ook nieuwe gevoelens. Emoties die ik niet kende, die ik nog niet onder woorden kan brengen, die me een beetje bang maken.”
Terwijl ze dit zegt gaat mijn hand op zoek naar het loedertje door de twee vastgemaakte knoopjes van het overhemd los te maken en de panden opzij te schuiven. Haar borsten en geslacht komen vol in beeld. Ze laat het toe, volgt mijn hand met haar ogen en stopt met praten.
Ik streel haar buik en de binnenkant van haar dijen, kneed haar borsten wat en laat mijn hand dan naar beneden glijden. Ik streel de lippen, rol ze wat tussen duim en wijsvinger en laat de bovenkant van twee vingers rusten op het vochtige roze ertussen.
“En wat vond je van je straf?”
Haar ademhaling wordt dieper en ik voel dat ze haar geslacht tegen mijn vingers aanduwt,waardoor haar clitoris nu ook mijn vingers raakt.
“Weet ik niet”.
Ondertussen wrijft ze haar klitje even op en neer langs mijn vinger.
“Als ik je zou vragen nog eens terug te komen voor een tweede rit op Syb, zou je dat dan doen?”
Ze knikt, zonder aarzelen. Haar klitje gaat weer heel even op en neer.
“En als ik je dan eerst weer een pak op je billen zou geven?”
Ze knikt weer, maar minder gedecideerd.
“En als ik twee keer zo vaak zou slaan?”
Ze knikt nog een keer, maar pas na even nadenken.
“En als ik ook nog eens twee keer zo hard zou slaan.”
Ze twijfelt.
“Waarom zou ik straf krijgen?”
“Denk je dat ik daar geen reden voor kan verzinnen?”, zeg ik, daarmee toegevend dat ik het straffen de vorige avond puur voor mijn plezier aan het programma toevoegde.
“Kan ik niet net zo goed blijven en er vandaag nog een keer op gaan zitten?“
Ze glimlacht. Ze lijkt opgelucht dat ze een vraag die ze niet direct durfde te stellen nu anders verpakt naar voren heeft gebracht.
“Moet je niet naar huis om je verjaardag te vieren dan?”, vraag ik, oprecht verbaasd.
“Dat kan altijd vanavond nog, maar ik heb mijn ouders verteld dat ik mijn verjaardag met mijn vriendinnen in de stad vier, en mijn vriendinnen dat ik naar mijn ouders ben. Ik heb dus alle tijd.”
Of ze dit bewust zegt, als loedertje, of dat het naïviteit is, weet ik niet, maar deze kans laat ik me niet ontglippen. Ik kop de voorzet gelijk in.
“Dus jij hebt al van tevoren bedacht dat je hier langer zou blijven en je hebt mensen die van je houden voorgelogen. Dan weet je ook wel waarom je straf verdiend hebt?”
Mijn hand glijdt van haar geslacht rustig naar haar nek en ik trek haar zachtjes in mijn richting.
“Kom over m’n schoot liggen”, zeg ik vriendelijk.
Ze doet het, rustig, zonder aarzelen. Ik schuif het overhemd omhoog en begin haar billen te bewerken. Ze verzet zich niet, ook al sla ik de eerste tijd in een vrij hoog tempo, zonder rustmomenten, tot het felle wit van haar billen en bovenbenen in zachtroze is veranderd.
Ik pauzeer een poosje, streel haar op de geteisterde plekken en voel hoe haar lichaam zich ontspant.
Dan ga ik weer door, op een lager tempo, maar met meer kracht. Ik stop als zachtroze fel rood is geworden en hier en daar een blauw plekje is ontstaan. Ik duw haar voorzichtig van me af, sta op en draai de kastdeur waarachter ik haar kleren heb opgeborgen op slot en trek de sleutel eruit.
“Ik ga nu lekker lang in bad liggen”, zeg ik, “je zegt wel dat je wilt blijven, maar zo heb ik toch wat meer zekerheid dat je straks niet vertrokken bent. Ik zal in bad bedenken of je vandaag nog een ritje op Syb mag maken. Kijk ondertussen maar een DVD, ik heb er genoeg.“
Bij de laatste opmerking schuif ik de deur open van een andere kast, waarin ik tientallen films heb staan, in verschillende genres. Ik pak een schone sportbroek en een schoon T-shirt en verdwijn uit de kamer, mijn roodharige gast wat verbouwereerd, sniffend en met waterige ogen achterlatend.
In de badkamer trek ik shirt en short uit en stap in het nog lege bad. Eerst was ik mijn geslacht dat nog verpakt is in een opgedroogd laagje van Yfkes vocht. Door mijn aanraking en het net afgeronde spel met twee heerlijke billen, richt mijn pik zich gelijk op. Ik pak wat massageolie, imiteer met mijn hand een vrouwelijke opening en help mezelf van de ergste spanning af, in de hoop dat ik daarna rustig in bad liggend over de ontstane situatie kan nadenken zonder gelijk weer geil te worden.
Ik spoel het bad schoon voordat ik het met water op de grens van warm en te warm laat vollopen. Eenmaal ondergedompeld in deze ontspannende omgeving sluit ik mijn ogen en overdenk de situatie. Is Yfke nou een verlegen meisje, bezig met het ontdekken van haar seksualiteit? Of toch het loedertje dat zo nu en dan zichtbaar wordt? En maakt dat wel wat uit voor wat ik wel en niet kan doen? En ga ik dat wel doen? Of zal ik het hier afkappen?
Waar is ze eigenlijk naar op zoek? Alleen maar een nieuwe ervaring? Of naar een bij voorbaat kansloze relatie met een oudere man? Of naar een vaderfiguur?
Ik houd mezelf voor dat ik verstandelijk met al deze vragen bezig ben. Mijn onderbuik heeft zich immers na het aftrekken even uit de discussie teruggetrokken. Of toch niet?
Ik stop met mijn gefilosofeer. Yfke is gewoon een normale leuke jonge meid, op weg naar volwassenheid en dus op zoek naar nieuwe ervaringen om haar eigen grenzen te kunnen kiezen. Soms spontaan, soms naïef, soms geslepen, soms terughoudend, soms verleidelijk, soms brutaal, soms een beetje bang en soms verdomd geil. Kortom, tegelijkertijd het loedertje en het naïeve meisje, zonder één van beide rollen heel bewust te kiezen. En dat is haar charme.
Ze mag nog een keer op de sybian en, dat beloof ik mezelf plechtig, daarna stuur ik haar naar huis om ’s avonds met haar vriendinnen in een passender omgeving haar verjaardag te vieren.
Ik breek die belofte sneller dan de gemiddelde politicus.
Als ik de slaapkamer weer binnenkom zit Yfke rechtop op bed naar een film te kijken. De twee knoopjes zijn weer dicht, haar benen liggen over elkaar, één hand zit ertussen bij haar geslacht, in de ander heeft ze de afstandsbediening. Ze schrikt. Kennelijk hoorde ze me niet aankomen. Ze probeert de film snel te stoppen en de televisie uit te zetten, maar ze is nog onvoldoende vertrouwd met de afstandsbediening. Het beeld verdwijnt niet, het blijft op pauze staan. Stevige billen met een aantal nare rode strepen erover. Het is een film waarin jonge vrouwen auditie doen voor vrij heftige sm-films.
Ik zeg niks, gris de afstandbediening uit haar handen, ga naast haar zitten en zet de film weer aan. We kijken zwijgend. Na de auditie die aan de gang is volgen een tweede en een derde. Daarna zet ik de DVD af.
“Je bent nogal nieuwsgierig hè?”
Ik kijk haar niet aan. Er komt geen reactie.
“Deze DVD stond niet zomaar voor het grijpen, Yfke, hij zat in een speciale doos achterin, op de bodem van de kast. Vertel eens……”
Ik draai mijn hoofd in haar richting en draai haar hoofd met mijn hand in mijn richting. Ze kijkt naar beneden.
“……… en kijk me daarbij aan ………, toen je vanmorgen op zolder was om dat overhemd te pakken heb je toen in de kasten gekeken die daar staan?”
Haar gezicht wordt vuurrood, in minder dan een seconde. Ik pak haar hand, stap van het bed en trek haar mee.
“Dan moeten we nu maar eens samen in die kasten gaan kijken, vind je ook niet?”
Ik wacht niet op een reactie, maar trek haar achter me aan de trap op naar boven. Op zolder aangekomen duw ik haar in één van de fatboys die daar liggen, laat mezelf in een andere tegenover haar ploffen en vraag haar of ze al ervaring heeft met SM. Of dat haar belangstelling plotseling gewekt is door de twee keer dat ik haar billen nu onder handen genomen heb.
Dat is het begin van een leuk gesprek. Yfke vertelt, eerst aarzelend, maar gaandeweg vloeiender, dat ze een paar maanden geleden tijdens het douchen na de fitness, blauwe plekken ontdekte op de billen van een vriendin. Die bleek de dag ervoor stevig door haar vriendje onderhanden genomen te zijn tijdens een vrijpartij. Het vriendje had gezegd dat dit haar zou opwinden en dat het heel normaal was. Maar Yfke’s vriendin dumpte hem ter plekke. Hij had haar pijn gedaan, het had haar niet opgewonden en ze had zich vernederd gevoeld. Niemand had het recht haar dat aan te doen.
Het verhaal had bij Yfke heel andere gevoelens opgewekt en thuisgekomen was ze op internet op zoek gegaan. Wat ze daar aantrof had haar nog meer opgewonden, maar ook wel bang gemaakt.
Toen ik haar de vorige avond voor het blok zette met mijn strafvoorwaarde, was die angst teruggekomen, maar de opwinding ook. Bij haar tweede portie had ze eigenlijk alleen maar opwinding gevoeld. Misschien ook wel iets van vernedering, maar tot haar eigen verbazing was de opwinding daardoor alleen maar gegroeid.
Na dit eerlijke antwoord wordt het gesprek meer een monoloog van mijn kant, zo nu en dan onderbroken door korte geïnteresseerde en ter zake doende vragen van de enige toehoorder. Ik vertel welke betekenissen achter de letters B, D, S en M kunnen schuilgaan en praat uitgebreid over vertrouwen, respect en het gericht zijn op het plezier en het welbevinden van de ander. Maar ook over weerloosheid, pijn en vernedering en het doorstaan en incasseren daarvan. Verder sta ik uitgebreid stil bij grenzen. Grenzen stellen, grenzen opzoeken, grenzen bewaken, grenzen verleggen, grenzen respecteren. Yfke luistert ademloos, ze mist geen woord.
Ik sluit af met een verhandeling over safewords en mijn voorkeur voor het simpele oranje en rood. Yfke zucht.
“Wow, dat was interessant. Het leek wel een hoorcollege, maar lang niet zo saai.”
“Maar toch veel saaier dan een practicum. Kom!”
We lopen naar de twee kasten waarin ik mijn attributen om te spelen bewaar en veel ervan proberen we uit in de praktijkles die volgt. Yfke voelt zwepen op haar rug, buik, borsten en gleufje, paddle en cane op haar billen en bovenbenen, klemmen met schommelende gewichtjes eraan op haar tepels en schaamlippen. Alles kort, voorzichtig en niet al te intensief.
Dan laat ik haar ervaren hoe het is om diezelfde dingen te voelen als je geblinddoekt bent en niet weet wat er komen gaat. De manier waarop haar lichaam hierop reageert doet me bijna klaarkomen zonder enige aanraking.
Voor het derde deel van het practicum haal ik mijn bondage touwen tevoorschijn en bind haar op een paar verschillende manieren in kwellende posities, die haar het bewegen onmogelijk maken.
In de laatste positie ligt ze met opgetrokken knieën en wijd opengesperde benen. Ze kan niets bewegen. Dan kan ik me niet meer bedwingen en ik laat haar het weerloos zijn nog dieper ervaren door haar benen wat van haar sappen op te likken. Ze smaakt heerlijk en elke vorm van protest blijft uit.
Na afloop prijs ik haar, terwijl ik met mijn handen door haar weelderige bos haar ga. Het is inmiddels de hoogste tijd om wat te eten en te drinken en Yfke bedenkt zich dat ze haar pil moet innemen, een goede reden om de kast die haar kleren herbergt heel kort voor haar van het slot te halen.
Ik bak pizza’s en Yfke maakt een salade van wat ze in de groentenla in de koelkast vindt. We drinken er water bij. Terwijl het eten zakt praten we nog wat na. Als Yfke begint te geeuwen zeg ik:
“Syb?”
“Ja! Fijn!”
We gaan naar de slaapkamer en in grote lijnen herhalen de gebeurtenissen van de vorige nacht zich. Er zijn een paar belangrijke verschillen. Ik heb een forse dildo op het apparaat bevestigd, die opvallend gemakkelijk bij Yfke naar binnen schuift, en Yfke laat zich na haar derde orgasme van Syb afglijden. Daardoor blijft het schokken en verkrampen dit keer achterwege. Ze nodigt me ook niet uit om haar kutje op te vullen, waarschijnlijk omdat ze deze keer tijdens de hele rit een trillende dildo in zich had. Ze rolt op haar zij, in foetushouding en ik trek het dekbed over haar heen. Ik streel nog even zacht haar haren en kus haar op een wang. Binnen een minuut verraadt haar ademhaling dat ze slaapt.
Ik doe het licht uit en verlaat de slaapkamer. Ik kruip op zolder met een slaapzak en een kussen op een tweepersoonsmatras die daar altijd rechtop tegen de muur staat, klaar voor gebruik, en zak ook bijna gelijk weg.
Zondag
Midden in de nacht word ik halfwakker. Ik hoor dat Yfke naar de badkamer gaat. Even later wordt de WC doorgespoeld. Je hoort alles op zo’n niet afgetimmerde zolder. Het volgende geluid dat ik verwacht is het sluiten van de slaapkamerdeur. Maar in plaats daarvan hoor ik iemand de trap op lopen. Yfke verschijnt in het strijklicht dat een straatlantaarn over de zolder verspreidt. Ze heeft haar dekbed en kussen meegenomen en kruipt bij me op het matras. Ik laat merken dat ik wakker ben door over haar hoofd te aaien. Ze trekt de rits van mijn slaapzak open en kruipt tegen me aan. Ik voel haar hoofd tegen mijn schouder, haar borsten tegen mijn maag en haar gleufje tegen mijn bovenbeen. Alles slechts gescheiden door de dunne stof van mijn T-shirt en short. Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar nog wat steviger tegen me aan.
Haar handen glijden over mijn broek en al gauw eronder, waar ze mijn pik en ballen zacht maar vastbesloten in staat van paraatheid dwingen.
“Kom je in me?”
“Wil je dat?”
“Ja, heel graag.”
“Dan zal ik nu maar wel even een condoom pakken.”
“Nee, je moet zo komen.”
“Waarom?”
“Het voelde anders zonder, fijner, maar het was maar zo kort en ik was half van de wereld. Ik wil het graag een keer bewust voelen en ……….”
Ze ging niet verder.
“En wat?”, moedigde ik haar aan.
“Ik werd gisteren na een uurtje of zo even wakker en toen voelde ik dat jouw vocht uit me gelopen was. Het voelde plakkerig tussen mijn benen, vanochtend nog trouwens. Het was zo geil. Ik wil nu wakker blijven en voelen hoe het uit me loopt. Nu heb ik de kans, want als het gisteren veilig was dan …………… je vindt het gek hè?”
“Ik vind bij seks niet gauw iets gek. Ik vind het lief, ik vind jou lief.”
Ik trek mijn short en T-shirt uit, zij draait zich op haar rug, spreidt haar benen, trekt haar knieën op en haar schaamlippen uiteen. Ik glijd zacht naar binnen en ontmoet daarbij dit keer geen enkele weerstand.
“Laat het lang duren alsjeblieft”, fluistert ze.
Ik kus haar vol op haar mond en ook daarbij is er van haar kant geen weerstand, integendeel.
Mijn verstand slaapt intussen rustig verder.
We neuken lang. Eerst zacht, later steeds ruwer. In verschillende houdingen. Na het traditionele begin komt zij op me zitten, eerst met haar rug naar me toe, waarbij haar billen het weer moeten ontgelden. Later gunt ze me het uitzicht op haar borsten. Ik kijk met ogen en handen.
We doen het staand, zij met haar handen op het hekje bij de trap, ik achter haar. Maar ook gaat ze aan me hangen met haar armen en benen om me heen geslagen, terwijl ik met mijn schouders tegen de muur leun. Dan gaat ze voorover op de matras, plat, haar benen eerst gesloten en later gespreid. Tot slot breng ik haar kontje omhoog door onze kussens onder haar buik te leggen. Ik duik over haar heen en ga op weg naar de finish. Ik wil haar meenemen, maar als ik mijn hand tussen haar benen breng, weert ze dat af met
“Te gevoelig, geef het me nu.”
Ik probeer hard en diep stoten te combineren met nog niet klaarkomen, maar houd dat niet lang vol. Kort daarna liggen we als lepeltjes, mijn handen op haar borsten. Ik zak snel weg.
Ik word wakker van geluiden beneden. Ik ben alleen op zolder en kan ruiken dat Yfke alweer bezig is met het ontbijt. Mijn plan om vanochtend voor haar te zorgen valt in duigen. Ik trek gauw wat aan en ga ook naar beneden. Het ontbijt is van dezelfde prima kwaliteit als de dag ervoor. Tijdens het eten blijft de conversatie beperkt.
“Heb je goed geslapen?”, vraag ik.
“Uitstekend”, zegt ze vrolijk, “maar ik had dan ook twee ontspanningstherapieën achter de rug.”
Daar blijft het bij totdat we allebei genoeg gegeten hebben en ik de boel opruim .
“En nu?”
“Ik denk dat ik zo maar eens naar huis ga, vind je dat goed?”
“Natuurlijk, dat bepaal je toch zelf?”
Niet echt een vraag, maar wel zo uitgesproken. Ze reageert er niet op.
“Mag ik dan eerst nog uitgebreid in je bad gaan liggen? Ik heb thuis alleen een douche.”
“Dat mag. Alleen?”
“Ja, graag alleen. Goed?”
Ik knik.
“Mag ik dan nu mijn kleren terug?”
In een opwelling zeg ik “Nee!”.
Ze kijkt me glimlachend aan, waarschijnlijk denkt ze dat ik een geintje maak. De glimlach verandert in een vragende blik als ze ziet dat ik serieus ben.
“Alleen in bad vind ik prima, maar daarna wil ik je schone naakte lijf nog even bewonderen en ik wil kijken hoe je je aankleedt.”
Haar blik verandert nu naar verbaasd, maar tegelijkertijd haalt ze haar schouders op.
“Oké”, zegt ze, terwijl ze zich omdraait en naar de trap loopt.
“Yfke?”
Ze draait zich om en kijkt me aan.
“Ik vind het fijn dat je er bent.”
Ze straalt, rent terug, geeft me een zoen op m’n wang en verdwijnt dan alsnog naar de badkamer.
Ik ruim de ontbijtboel verder op en ga dan snel aan de slag met het plannetje dat plotseling opborrelde toen Yfke vroeg of ze in bad mocht. In een kamertje op de eerste verdieping, dat ik na Hildes vertrek niet meer gebruik, staat een lege vitrinekast. Zo’n glazen rechthoek met een aantal glazen platen erin, van Leen Bakker of zoiets. De glazen deur is afsluitbaar.
Ik neem Yfke’s helm mee naar boven, haal een aantal speelattributen van zolder en pak haar kleren uit de kast op de slaapkamer. Ik schrijf teksten op een aantal van die gele plakbriefjes en richt dan mijn kleine tentoonstelling in.
De helm los bovenop het kastje met een briefje ‘Gratis, veiligheid voor alles!’. Op de bodem van het kastje haar laarzen en sokken met een korte dunne cane; begeleidende tekst: ‘Voor elke laars vijf tikken op de zool van de bijbehorende voet. Twee tikken per voet extra en je krijgt de sokken erbij’.
Op het plankje daarboven haar T-shirt met een zware flogger: ‘vijfentwintig slagen op je rug’, daarnaast haar jeans met een hardhouten paddle die haar billen over de volle breedte aankan: ‘zes harde slagen op je billen’.
Weer een plankje hoger haar beha met een korte strokenzweep, haar string met een paardrijzweep en alle kettinkjes, armbanden en ringen die ze bij aankomst droeg. Op de briefjes achtereenvolgens: ‘twaalf slagen, zes op elke borst, om en om’, ‘tien slagen op de plek die het lapje stof moet bedekken’ en ‘een tik op je wang per ketting, ring of armband, om en om links en rechts’.
Op de bovenste glazen plaat haar leren jack, dat een dure uitstraling heeft en dat ze dus zeker zal willen hebben. Daarbij een set pols- en enkelboeien: ‘pijpen tot en met klaarkomen, je handen achter je rug aan je enkels vastgemaakt’.
Tot slot leg ik er een magic wand bij met op het briefje ‘Aanbieding: als je alles koopt krijg je deze er gratis bij’.
Ik check nog even of alles naar mijn zin is en doe het kastje op slot. Op de deur plak ik nog een briefje: ‘Alle kleding is te koop, de prijzen staan erbij. Vooruit betalen. Bestelde goederen worden na betaling in één keer geleverd.’
Als ik het kamertje verlaat komt Yfke net uit de badkamer.
“Nou, daar ben ik dan, kijk nog even goed.”
Ze draait lichtvoetig dansend een paar keer rustig rond met haar armen wijd. Ze verspreid vrolijkheid en een frisse geur om zich heen. Ik geniet.
“Mag ik nu mijn kleren?”
“Je kleren zijn hier in dit kamertje, ik heb ze netjes voor je uitgestald.”
Ik doe de deur van het kamertje open en laat haar naar binnen. In een paar passen is ze bij de vitrinekast. Ze leest eerst het briefje op de deur, dan een paar andere. Ze leunt met haar handen op de hoeken van het kastje en laat haar voorhoofd tegen het briefje op de deur rusten. Ze zucht.
“Moet dit echt? Wat als ik niet meer wil?”
“Dan kun je dat gewoon zeggen en als je nog iets probeert en dan wilt stoppen kun je ‘rood’ zeggen, weet je nog? Dan stopt alles en krijg je van mij de sleutel van het kastje.”
“Oké. Dan zeg ik nog geen ‘nee’ of ‘rood’. Nog niet.”
Ze kijkt nu nog een keer zorgvuldig naar alle attributen en bestudeert de bijbehorende briefjes.
“Moet ik bij dat pijpen ook slikken?”
“Vind je dat vervelend?”
“Vervelend? Het is smerig!”
“O, nou, weet je wat, als je mijn zaad in je mond houdt, dat aan me laat zien en slikt als ik het zeg, dan krijg je al je kettingen, armbanden en ringen zonder de tikken op je wang.”
Ze krijgt een denkrimpel boven haar ogen.
“Maar misschien vind ik die tikken wel minder erg.”
Ik sta op, maak het kastje open en haal er de enige echt waardevolle objecten uit, een gouden ketting die strak om haar hals past en een gouden ring.
“Ik geef je een tik op beide wangen in ruil voor deze twee en daarna beslis je wat je doet, oké?”
Ze knikt. Ik doe haar de ketting alvast om en schuif de ring aan haar vinger. Dan ga ik op een klapstoel zitten en laat haar voor me knielen. Ik commandeer haar handen op haar rug, schuif het dikke rode haar achter haar oren en pak haar kin in mijn linkerhand.
“Je houdt die handen op je rug, je kijkt me aan en je blijft me aankijken totdat ik zeg dat het niet meer hoeft. Duidelijk?”
Ze probeert te knikken, maar dat is lastig met haar kin in mijn hand. Ze kijkt me strak aan. Ik streel met mijn rechterhand haar linkerwang en bouw de spanning op door zo nu en dan even mijn hand van haar wang af te halen voordat ik weer verder streel. Totdat ik haar ineens met mijn vlakke hand een venijnige pets geef. Misschien te hard, maar ik wil nu eenmaal graag dat ze voor slikken kiest.
“Blijf me aankijken”, zeg ik als ze probeert haar ogen neer te slaan.
Die ogen lopen vol vocht en worden een beetje rood, maar ze kijken me weer strak aan.
Ik herhaal de routine nu op haar andere wang, met mijn linkerhand. Na de klap blijft ze me nu aankijken en ik zie nog veel meer vocht opwellen. Het loopt in tranen over haar wangen en dan kan ze zich niet meer houden. Ze barst in huilen uit. Ze laat haar hoofd op mijn bovenbeen zakken en snikt heftig. Ik streel haar haren en laat haar huilen. Behalve veel ontspanning, heeft het weekend haar natuurlijk ook de nodige spanning opgeleverd en die komt er nu uit.
Als ze weer wat tot rust komt sta ik op, geef haar de sleutel van het kastje.
“Ik ga thee zetten, ik zie je zo beneden.”
Het water kookt nog maar net als ik de keukendeur achter me hoor opengaan. Ik draai me om en zie tot mijn stomme verbazing dat Yfke nog steeds naakt is. Dat wil zeggen, naast de ketting en de ring heeft ze nu ook de pols- en enkelboeien om. Ze geeft me de sleutel van het kastje
“Het spijt me van zonet, het overkwam me. Tot nu toe vond ik het zo nu en dan een beetje eng, maar ook leuk, spannend en geil. Tot je me in mijn gezicht sloeg. Ik dacht dat ik me vernederd voelde toen je me op mijn billen sloeg, maar dit was pas echt vernederend. Ik voelde me ineens heel klein en heel boos. En toen moest ik janken. Ik kon er niets aan doen.
Maar ik heb volgens mij geen ‘nee’ of ‘rood’ gezegd. Ik ben wel moe, maar ik vind het ook weer spannend, en leuk bedacht. Ik wil graag wat kleren bij je kopen.”
Ik trek haar tegen me aan en knuffel haar.
“Je bent een schat. Wat wil je kopen?”
“Nou, ik laat mijn string, mijn beha en mijn sokken hier. De rest wil ik graag hebben. Ik zal proberen te slikken voor mijn kettingen en zo. Goed?”
Ik vind het natuurlijk prima en het wordt, in ieder geval voor mij, nog een heel bevredigend uurtje op zolder. Voor Yfke is het moeilijker. Het bewerken van haar voetzolen is nieuw en valt haar erg tegen. De andere attributen kwamen zaterdag tijdens het practicum al langs, maar ik sla nu vaker en harder. Yfke laat zich echter niet kennen en zij ‘slaat’ zich er ook uitstekend doorheen.
We sluiten af met het pijpen. Ik commandeer Yfke op haar knieën en klik met twee dubbele musketons haar polsen aan haar enkels. Ik trek mijn beperkte hoeveelheid kleren uit en laat me in de fatboy voor haar ploffen.
Ze buigt voorover en doet duidelijk haar best om het voor mij fijn te maken, wat prima lukt. Misschien wel omdat ze nog niet super ervaren is. Dat ze het eerder deed merk ik aan het regelmatig wisselen tussen sabbelen, zuigen, likken, zachtjes tussen de tanden nemen en er diep overheen gaan, maar ze beschikt gelukkig nog niet over de technieken waarmee rijpere vrouwen me in het verleden soms te snel bij het einddoel afleverden.
Alleen met het slikken gaat het mis. Terwijl ze met me bezig is concentreer ik me vooral op mijn eigen genot. Ik raak haar zo nu en dan even zachtjes aan en streel dan vooral haar schouders, maar als ik voel dat er geen weg terug meer is, leg ik beide handen op haar hoofd en duw haar krachtig naar beneden. Mijn pik schiet haar keel in op het moment dat ik mijn eerste en omvangrijkste shot spuit. Daardoor kokhalst ze, gooit haar hoofd achterover en proest mijn sperma over me heen, terwijl ik de rest de vrije ruimte in schiet. Het is een beetje een rommelige boel.
Ik maak snel haar polsen los van haar enkels zodat ze goed kan uithoesten. Ze is boos op zichzelf en het huilen staat haar opnieuw nader dan het lachten. Ze zegt dat het haar spijt, maar het was natuurlijk helemaal mijn eigen schuld en dat zeg ik haar ook.
Ik geef haar alle kleren, want ik vind dat ze dat verdiend heeft, ook al heeft ze niet alle briefjes afgewerkt, maar bij het aankleden trekt ze haar jeans over haar naakte onderlichaam en haar T-shirt direct over haar borsten. Haar blote voeten gaan zonder tussenlaag haar laarsjes in. Sokken, string en beha laat ze op de grond liggen, wat ik erg sterk van haar vindt. Ik laat het dan ook zo. Wel sta ik erop dat ze de magic wand meeneemt, als verjaardagscadeau en als meer dan verdiend dankjewel voor het hele weekend.
“Kom je nog eens terug?”
“Weet ik niet, maar zou best kunnen.”
“Zou ik fijn vinden.”
“Ik ook wel, denk ik.”
We kussen, onze tongen maken nog even contact en dan is ze weg. Mijn huis is in één klap weer net zo akelig leeg als vrijdagavond voor half twaalf, maar ik voel me herboren.
En nu?
Het is inmiddels een paar weken later. Haar beha, string en sokken heb ik met de hand gewassen. Ze liggen met de briefjes en de bijbehoren attributen in de vitrinekast te wachten op een volgende kans.
Ik heb de mobiel weer opgezocht en opgeladen. De eerste week kwamen daarop een aantal berichtjes van Yfke binnen. Meestal in de trant van ‘ik deed dit of dat, zou ik nou straf verdiend hebben?’. Ze stuurde geen nummer mee of ze gebruikte zo’n website waarmee je anoniem SMS-jes kunt versturen, waardoor ik er niet op kon reageren. Daarna was het even stil, maar na een aantal dagen begon ze weer. Nu in de trant van ‘zal ik zaterdag teruggaan voor een volgend practicum en een rijles? Eens goed over nadenken.’ Vaak de volgende dag gevolgd door ‘o nee, zaterdag kan ik niet, dan moet ik …’ en dan volgde er iets volkomen onbenulligs.
Maar van de week SMS-te ze: ‘Eigenlijk te flauw voor woorden, die berichtjes waar je niet op kunt reageren; als je iets aan me kwijt wilt, mail dan naar yfkemetrodebillen@hotmail.nl. Groetjes, Yfke Doeterniettoe’. Ze had er dus speciaal een mail account voor aangemaakt.
Uiteraard had ik het hier verder kunnen afkappen, telefoon weer uit en in de la en door met mijn leven, maar ik volgde haar voorbeeld en stuurde een reactie vanaf sybianmanege@hotmail.nl
Beste mw. Doeterniettoe met rode billen,
Ik heb geconstateerd dat u al enige tijd niet op onze manege bent verschenen. Ik wil u graag op het volgende wijzen:
• Prettig rijden, zeker op onze volbloed Syb, vraagt om regelmatige training en bijhouden van de vaardigheden;
• Billen blijven niet vanzelf rood, ook dit vergt regelmatig onderhoud;
• Ik werk alleen met leerlingen die de hiervoor bedoelde regelmaat in ere houden. Daarom verwacht ik u aanstaande vrijdagavond op de manege voor een tweede practicum;
• Als u zonder acceptabele opgaaf van redenen niet verschijnt, ga ik ervan uit dat u niet langer geïnteresseerd bent en zal ik uw trainingstijd aan een andere jongedame gunnen.
Wellicht ten overvloede herinner ik u eraan dat ik nog enkele van uw eigendommen in bewaring heb. Het practicum zal alleen kunnen plaatsvinden als u vooraf het u bekende bewaarloon heeft voldaan.
Ik kan u al wel toezeggen dat u, mits de openstaande vordering wordt voldaan, dit keer zelf de teugels van Syb in handen mag nemen. Uiteraard zal ik u op uw rit(ten) persoonlijk begeleiden, maar ik kan mij dan concentreren op andere handelingen die uw plezier sterk zullen veraangenamen.
Ik hoop van harte u komende vrijdag te ontmoeten.
Uw trainer.
Ik vond het zelf wel geslaagd, maar was ook een beetje bang dat Yfke er nu een punt achter zou zetten. Die angst bleek al snel ongegrond. De volgende dag ontving ik haar reactie.
Lieve trainer,
Ik wil U er graag van op de hoogte stellen dat ik sinds mijn vorige bezoek aan Syb niet helemaal stilgezeten heb. Ik heb elke dag minstens één keer oefeningen gedaan met de apparatuur die U mij daarvoor meegaf, maar ik geef toe dat dit onvoldoende is om mijn vaardigheden voldoende bij te houden en verder te ontwikkelen. Ook moet ik nog een hoop andere dingen leren. Ik kom dus graag naar de manege voor een volgend practicum.
Het was mij ook al opgevallen dat het rood van de billen snel verdwijnt als het niet door iemand wordt bijgehouden. Misschien ziet u kans de kleur dit keer zo aan te brengen dat het wat langer stand houdt.
Thuisgekomen na het vorige practicum kreeg ik ook het idee dat mijn buik (boven- en onder-) en mijn tietjes jaloers waren op de kleurverandering die mijn rug en bilpartij hadden ondergaan. Misschien kunt u voor dit probleem ook een oplossing bieden.
Ik zal er vrijdag zijn en zonder verdere discussie de openstaande schuld inlossen. Het doet mij ook plezier u te melden dat mijn keelproblemen weer voorbij zijn en dat ik dus probleemloos kan verorberen wat u mij voorzet.
Is het trouwens goed als ik een introducé meeneem?
Groetjes en een kus,
Yfke Doeterniettoe.
Ik heb twee concept antwoorden klaarstaan. De ene wijst de introducé af, de ander nodigt die met open armen uit, ‘mits fysieke bouw en leeftijd van de introducé geschikt zijn om Syb te bestijgen en te berijden’.
Mijn verstand had net min of meer geaccepteerd dat ik het contact met Yfke niet verbreek, maar heeft nu dus weer een nieuw onderwerp van discussie met mijn onderbuik.
Waar die twee samen ook op uitkomen, ik reken op een heerlijk weekend.
© SubAdoration, januari 2013
|
|
    
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 533
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 februari 2013 - 05:22 am: |
|
Schitterend |
Echt schitterend. Ik heb genoten. Vooral van de gedachten, de observaties, de redeneringen en al die andere dingen die dit verhaal zo boeiend maken. Die het verhaal zo mooi inkleuren. Het was een kwestie van eraan beginnen en niet meer op kunnen houden.
Eigenlijk een heel simpele plot, maar tegelijkertijd heel origineel, voor mij althans. De droom van elke zich Dom voelende man maar tegelijkertijd één die helemaal niet onmogelijk is. En je hebt je er geweldig in ingeleefd of je bent ervaringsdeskundig.In elk geval is het een Dom naar mijn hart: hij weet wat hij wil en doet dat ook en het heeft een doel, er zit een idee achter. Tegelijkertijd ziet hij haar welbevinden als het allerbelangrijkste van alles. Een man met wie ik wel het glas zou kunnen heffen.
Heel mooi. Iets om trots op te zijn.
Dit ZOU wel eens zeer kunnen gaan doen.... Maar alleen als je het lief vraagt. 
| |
SubAdoration
Bevlogen lid
Inlognaam: subadoration
Bericht Nummer: 60
Aangemeld: 06-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 februari 2013 - 12:43 pm: |
|
Stil |
Bedankt Janneman. Het is altijd fijn om complimenten te krijgen, maar zoveel lof en dan ook nog van iemand die zelf een gevierd schrijver is, daar word ik stil van.
Een mooie stimulans om op zoek te gaan naar voldoende tijd om ook de andere ideeën die nog door mijn hoofd dwarrelen om te zetten in geschreven tekst. Het liefst weer in de vorm van een compleet boek, zoals Uitzending naar het buitenland en Het feest van Kim, maar of dat er ooit nog van komt................
|
Cerberes
Lid
Inlognaam: cerberes
Bericht Nummer: 14
Aangemeld: 03-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 februari 2013 - 03:36 pm: |
|
Bijzodner mooi! |
Wat een bijzonder mooi en lief beschreven. De moeilijke tweestrijd tussen gevoel en verstand is ook goed tussendoor beschreven en o zo herkenbaar. Spreekt de ervaring of het inleven? Ik wil je dan ook aanmoedigen door te schrijven! Ik lees het erg graag ;-)
|
SaMuel
Bevlogen lid
Inlognaam: samuel
Bericht Nummer: 56
Aangemeld: 10-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 02 februari 2013 - 09:22 pm: |
|
mooi verhaal |
Ik vind dat je een boeiend verhaal hebt geschreven. Hoewel ik het lang vond, was het thema byzonder genoeg en realistisch mogelijk. Bedankt daarvoor
|
de schrijfster
Bevlogen lid
Inlognaam: deschrijfster
Bericht Nummer: 76
Aangemeld: 05-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 05 februari 2013 - 11:37 am: |
|
Wauw! |
Het zal je maar gebeuren zeg, dat er ineens zo'n Yvke voor je deur staat...
Ik ben eigenlijk een beetje jaloers op haar. Ik wilde dat ik op die leeftijd de moed had gehad zo'n avontuur aan te gaan 
Dank voor dit mooie verhaal.
|
sabine
Nieuw lid
Inlognaam: sabine
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 01-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 13 februari 2013 - 02:18 am: |
|
dank je |
heb ervan genoten, een heerlijk verhaal, dank je voor het schrijven van dit verhaal
en ik sluit me erbij aan, had ik op die leeftijd maar de moed gehad ...
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?