Gepost op zondag 16 september 2012 - 12:10 am: |
|
|
Hoe een toevallige ontmoeting je leven kan veranderen
Ik zag ze op het strand. Een oudere vrouw met lichtgrijs haar in een knotje en een zwart badpak, en een topless meisje van ergens in de 20. Ze had blond haar, blauwe, naar binnen gekeerde ogen en een treurige mond. Hoewel ze nog jong was hingen haar grote borsten al een beetje. Ze had een miniscuul bikinibroekje aan, waar ze ze zich niet echt gelukkig in leek te voelen. Ze installeerden zich enkele tientallen meters van de plek waar ik mijn handdoek had uitgespreid. Op een gegeven ogenblik zag ik dat de vrouw in het badpak het meisje toesprak. Zij sloeg haar ogen neer en schudde van nee. De oudere vrouw leek kwaad te worden en pakte de kin van het meisje tussen duim en wijsvinger, zodat het meisje gedwongen was haar aan te kijken. Ik kon het niet goed zien van een afstand, maar het leek wel of de tranen haar over de wangen liepen. Toen knikte ze gedwee, alsof ze ergens mee akkoord was gegaan. Vervolgens stond ze op, en trok tot mijn grote verbazing haar broekje uit. De vrouw met het badpak wees vervolgens in de richting van de zee, en het meisje liep die kant op. Ze had grote vlezige billen, en ze was volkomen kaal van onderen. Ik werd ontzettend opgewonden, voelde dat ik een erektie kreeg. Veel mensen op het strand keken haar na, mannen met een belangstellende blik, vrouwen lieten hun afkeuring merken door meewarig hun hoofd te schudden. Sommige mensen wendden hun blik af alsof er heel nadrukkelijk niets te zien was. Het meisje zwom wat in de golven, ze bleef zoveel mogelijk met haar lichaam onder water. Op een gegeven ogenblik wenkte de vrouw in het badpak, en het meisje kwam uit de zee. Ze liep alsof ze het liefst door de grond was gegaan, met één hand haar kruis en de andere haar borsten bedekkend, haar ogen strak naar de grond gericht. Toen ze terug bij de vrouw kwam gaf deze haar het bikinibroekje, wat ze snel aandeed. De oudere vrouw droogde haar af en kuste haar teder op haar voorhoofd, waarna ze allebei gingen liggen zonnen. Ik was zeer gefascineerd geraakt door dit stel, het was wel duidelijk dat de vrouw de baas was over het meisje. Het meisje moest wel haar slavin zijn of zoiets. Het beeld van het meisje, door en door vernederd, spiernaakt naar de zee lopend, bleef me door mijn hoofd spoken. Op een gegeven ogenblik voelde ik weer een erektie opkomen, die ik dit keer niet kon voorkomen door aan iets anders te denken. Om de voorkomen dat mensen het zagen draaide ik me snel op mijn buik met mijn gezicht in de richting van het tweetal, en ik keek recht in de helblauwe ogen van de oudere vrouw. Er ging een schok door me heen. Ze had een soort koude schittering in haar ogen die haar een leeftijdsloze uitstraling gaf, ook al schatte ik haar achter in de vijftig. Ik wou wegkijken maar het ging niet, het was alsof ze mijn blik met haar ogen vasthield, en alsof ze precies kon zien dat ik zo heftig gefascineerd was geweest door het naar de zee lopende naakte meisje. Toen wenkte ze! Wat was dit? Moest ik naar haar toekomen? Ik kon niet opstaan, ik had een enorme tent in mijn broek. dus ik maakte een verontschuldigend gebaar met mijn handen. Haar blik verhardde, en ze draaide zich om. Ze pakte een notitieblok en een pen uit de strandtas die naast haar stond en schreef iets op een stuk papier. Vervolgens zei ze iets tegen het meisje en wees naar mij. Het meisje pakte het stuk papier en liep naar me toe. Ik voelde me volkomen licht in mijn hoofd toen ze mijn kant op kwam. Ze bleef voor me staan en zei: “Dag Mijnheer, mijn Meesteres heeft me gevraagd u dit briefje te geven.” Ze gaf me het briefje en liep weer terug. Met bonkend hart las ik het: “Ik zag dat je wel erg enthousiast naar mijn slavin keek. Ik wil je daarover spreken! Kom daarom vanavond om 20.00 naar het volgende adres.” Het was een adres in de strandplaats. Mijn eerste gedachte was om het niet te doen. Ik moest nog met de trein naar huis, en 's avonds had ik met vrienden afgesproken. Maar het beeld van het meisje bleef door me heen spoken, net als de herinnering aan de onaardse blik van de vrouw. De brandende zon maakte me steeds hitsiger, en toen de vrouw mij toen ze vertrokken weer doorboorde met haar ijskoude blik voor ze naar de uitgang van het strand liepen had ik onbewust het besluit al genomen. Ik zou gaan! Tegen achten liep ik over de hoofdstraat van het strandplaatsje naar het opgegeven adres, wat ik op een kaart had opgezocht. Ik had mijn afspraak van die avond met een smoes afgezegd en wat gegeten en gedronken. Tijdens de maaltijd draaiden mijn gedachten als een tol in het rond, ik moest telkens aan het meisje denken. Hoewel ze niet knap was werd ik telkens weer wild als ik terugdacht aan het beeld van haar terwijl ze naakt uit de zee stapte, wanhopig proberend haar naaktheid te bedekken. En dan zag ik weer de ogen van de vrouw, ijskoud, majestueus, bijna van een andere planeet. Ik arriveerde in de straat waar het huis zich bevond. Ik telde de huisnummers tot ik er was. Nummer 20. Ik voelde mijn hart vreselijk bonken in mijn keel, mijn mond was droog. Ik dacht er nog even over om terug te keren en naar huis te gaan, maar in plaats daarvan liep ik werktuiglijk naar de deur en belde aan. Na wat een eindeloos lange tijd leek deed de oude vrouw open. Zij droeg een elegante zwarte jurk tot op haar knieeen, en ze droeg schoenen met hoge hakken. Ze had zich mooi opgemaakt, haar blik leek nog kouder en onaardser dan op het strand. “Goedenavond, goed dat je gekomen bent”, zei ze. “Ga zitten. Wil je wat drinken?” Haar stem klonk aangenaam warm, heel anders dan ik me had voorgesteld. Ik vroeg om een biertje en nam plaats. Zij liep naar de keuken en kwam terug met een flesje bier en een glas. Ik schonk mezelf in, terwijl zij tegenover me plaats nam. Ze nam het woord. “Je vraagt je misschien af waarom ik je hier ontboden heb. Welnu, ik zal gelijk met de deur in huis vallen. Het viel me natuurlijk op dat je ongegeneerd naar mijn slavin lag te staren toen ik haar naakt de zee in stuurde. Nu was je de enige niet, daar gaat het niet om, maar toen ik je nadat zij al lang uit het water was observeerde zag ik dat je een enorme erektie had! Je hebt je aan haar op liggen geilen. Begrijp me goed, dat is niet erg. Integendeel, het is een jong meisje en zij moet af en toe eens worden bevredigd. Ik heb daarbij graag de touwtjes in handen, dus ik doe je het volgende voorstel. Je mag sex met haar hebben, maar alleen terwijl ik toekijk. Je zult mijn aanwijzingen volgen en precies moeten doen wat ik zeg. Je zult je dus aan mij over moeten geven. Dat betekent dat je je lichaam en ziel aan mij overdraagt. Dat is nog al wat, dus ik vraag je om er goed over na te denken!” Zij keek me met haar fonkelende ogen aan en wachtte op mijn antwoord. Ik voelde van alles, lust, begeerte, verlangen, maar ook een zekere weerstand. Waar begon ik aan? Maar de gedachte aan het jonge meisje waarmee ik zou mogen vrijen verdrongen mijn twijfels. En eerlijk gezegd maakte het idee van de strenge vrouw die erbij aanwezig zou zijn het idee nog veel spannender! Met een zweverig gevoel in mijn buik en een zoete smaak in mijn keel, die dichtgeknepen aanvoelde, stemde ik toe. “Goed. Kom maar mee,” zei ze, met een stem die plotseling veel minder warm klonk. Ik volgde haar door het huis, ze ging een trap af. We kwamen in een kleine, rood verlichte gang met aan de achterkant een deur. Er bevond zich een stoel en aan de muur hingen twee haakjes met kleerhangers. “Kleed je uit, je kleren kun je daar ophangen,” zei ze. Als in een droom deed ik wat ze vroeg. Mijn gevoelens werden overheerst door onwennigheid maar ook door opwinding. Ze nam me van top tot teen op, haar blik bleef vrij lang op mijn geslachtsdeel rusten, wat slap tussen mijn benen hing, toch door de vreemde situatie. “Nu,” zei ze, “kom maar”. Ze deed de deur aan het eind van de gang open en ik volgde haar naar binnen. In de ruimte die zich achter de deur bevond stond een kooi. In de kooi stonden schemerlampjes met rode kapjes die een gedempt licht gaven. In het midden lag een matras op de grond, waarop het meisje zich bevond, naakt. Toen we binnenkwamen sprong ze op en keek naar ons. Wat was ze mooi! Haar gekwelde ogen keken mij aan en maakten een hevige hunkering in mij los, zoals ik nog nooit gevoeld had. Haar borsten hingen zwaar, haar enorme tepels waren donkerbruin. Haar venusheuvel was van alle beharing ontdaan, ze was zo kaal als een klein meisje. De oude vrouw keek nog eens naar mijn kruis, mijn pik was nog steeds slap. Ik voelde weliswaar een enorme begeerte opkomen, maar het feit dat de vrouw zo naar me keek voorkwam op één of andere manier een erektie, ook al wond haar blik me ook enorm op. Het was alsof de hele situatie gewoon te spannend was! De oude vrouw haalde een sleutel tevoorschijn en opende de deur van de kooi. “Nu,” zei ze, “Je bent duidelijk nog onwennig in de situatie, ik laat jullie even alleen, zorg maar dat je pik net zo stijf wordt als vanmiddag op het strand. Ik kom later nog eens kijken. Maar denk erom! Blijf van Hilde af tot ik weer terug ben. Je mag naar haar kijken, maar pas als ik het zeg mag je iets met haar doen, geen minuut eerder! Ben ik duidelijk?” “Ja mevrouw,” zei ik zacht, “volkomen duidelijk”. Ik ging de kooi binnen en de vrouw sloot de deur. Ze deed de kooi op slot en verliet zonder verder nog een woord te zeggen het vertrek. Het meisje was gaan staan. Ze hield haar handen zedig voor haar kruis en keek me beurtelings aan en sloeg haar ogen neer. “Dag Hilde,” zei ik, “ik ben Gerrit”. “Hallo,” zei ze. Ik kon mijn ogen niet van haar lichaam houden, haar grote borsten met de platte, bruine tepels wonden me enorm op. Maar de situatie was zo vreemd! Een paar uur geleden lag ik nog op het strand en zou ik 's avonds met mijn maten een biertje gaan drinken. En nu stond ik hier, naakt met een vreemd meisje, in een kooi die op slot was en waarvan de sleutel in handen was van een vrouw die ik een paar uur geleden pas voor het eerst van mijn leven had gezien. Als er nu maar niets ergs gebeurde! Stel je voor dat ze niet terugkwam, dan zouden we niets te eten of te drinken hebben. Wie zou ons er dan uit moeten halen? Ik wist dat dit soort dingen in de SM-wereld soms gebeurden, maar normaal gesproken - leek me - toch pas als mensen elkaar eerst goed hadden leren kennen, en hoe goed kende ik deze vrouw nu? Aan de andere kant, het meisje zat ook opgesloten, en zij en de oude vrouw zullen elkaar toch wel langer kennen? “Zeg Hilde,” vroeg ik, “hoe lang ken je die mevrouw nu al?” Ik besefte dat ik de naam van de oude vrouw niet eens kende. “We kennen elkaar nu al twee jaar,” zei ze. Ik moest meer weten. “Ben je haar minnares?” vroeg ik. “Nee, ik ben haar slavin. Zij is mijn Meesteres en ik doe alles wat zij wil. Ik doe haar huishouden en de boodschappen, en ik houd haar gezelschap”. “O, ik dacht even dat jullie lesbisch waren,” zei ik. “Nou ja, ik moet doen wat zij wil. Soms moet ik haar ook ... plezieren.” Deze opmerking maakte een golf van begeerte in me los. Ik zag het beeld van het meisje die de oude vrouw sexueel behaagde, en dat wond me mateloos op. Niet zozeer het feit dat ik nou zo extreem opgewonden wordt bij het beeld van of de gedachte aan twee vrijende vrouwen, maar het beeld van de machtige, oudere vrouw met haar ogen als koude sterren die zich laat bevredigen door een heerlijk kalfje als Hilde... En plotseling besef ik dat ik enorm opgewonden wordt van de macht, de dominantie van die oudere vrouw. Haar dierlijke overwicht, en wat dat wat mij doet... Want ik besef nog iets anders: zij heeft de macht over mijn verlangen naar Hilde. Ik kijk naar Hilde. Zij heeft haar rug naar mij toegekeerd en kijkt naar de deur. Ze heeft een fantastische kont, mooi, groot, uitbundig, en ik krijg een rood waas voor mijn ogen. Ik heb in één keer een knots van een pik en mijn hoofd gonst. De zon van die dag, het feit dat ik al vrij lang geen orgasme meer heb gehad, de biertjes bij het eten en het drankje daarna, het resulteert in een overweldigende paringsdrang. Ik zie die billen voor me en loop naar haar toe. Ik pak haar bij haar middel en draai haar om. “Je bent mooi,” zeg ik. Ik wil met je vrijen.” “Niet nu,” zegt ze, hevig geschrokken. “Als Zij binnenkomt en ze ziet dat we sex hebben, o, o.” Die gedachte, dat de vrouw binnenkomt terwijl ik Hilde neem, het risico, dat windt me nog meer op. Alles gaat nu vanzelf. Ik duw haar naar het midden van de kamer en dwing haar op het matras. Ze stribbelt tegen, maar met weinig kracht, ze is zo onderdanig dat ze zich ook tegen mij niet echt kan verzetten. Ze ligt inmiddels op haar rug en ik spreid haar benen. Ik wil haar penetreren maar dan verzet ze zich hevig. “Nee, dat gaat echt niet, ik ben in mijn vruchtbare periode,” zegt ze. Deze opmerking brengt me - althans heel even en een heel klein beetje - tot mijn positieven. Een vrouw ongewenst zwanger maken doe ik niet. Eigenlijk, zo besef ik in een uithoek van mijn geest, is wat ik aan het doen ben, een verkrachting, of ze nou vruchtbaar is of niet, maar ik zeg tegen mezelf dat dat bij haar niet uitmaakt. Zij laat zich gebruiken, door haar Meesteres, en waarschijnlijk op bevel van haar Meesteres al door vele mannen voor mij. Het is een willoos kalf, en ik moet en zal haar pakken! Ik draai haar op haar rug en kijk naar haar prachtige kont. Dan wordt het paars voor mijn ogen. Mijn pik is zo opgezwollen als hij waarschijnlijk nog nooit geweest is, en ik duw haar tegen het matras terwijl ik mijn pik vol kracht in haar kontgaatje ram. Zo, het probleem van haar vruchtbare periode is opgelost! Ik neuk zoals ik nog nooit geneukt heb, ik ben één bonk rauwe paringsdrift, niet meer te stoppen. Zij gilt van pijn, dat had ik eigenlijk niet verwacht. Ik was er denk ik van uit gegaan dat zij wel vaker van achteren was gepakt, dat zij dit willoos en gelaten had laten gebeuren, maar zij schreeuwt het uit, en probeert met alle macht overeind te komen. Maar ik duw haar met beide armen tegen het matras, ze is volkomen machteloos. Ik neuk met een kracht waarmee ik nog nooit geneukt heb. Door haar geschreeuw hoor ik niet dat de deur van het vertrek is opengegaan... Plotseling voel ik twee handen om mijn schouders. Ik wordt van het meisje afgetrokken. Mijn pik lijkt nog meer gezwollen dan even daarvoor, en ik denk of besef niets, alleen de intense dierlijke drang om Hilde te penetreren. Hilde vlucht onder mij vandaan, en ik zie haar betraande ogen. Door de schok kom ik weer enigszins tot mezelf. De Meesteres heeft mij stevig vast, ze is verrassend sterk voor een oude vrouw. Maar ik kan ook niet echt weerstand bieden, het feit dat ik door haar betrapt ben doet de kracht uit mij wegvloeien en maakt plaats voor... Ja, wat? Ik weet het niet. Echt angst is het niet, ook al is mijn erektie alweer aan het verdwijnen? Geen angst dus? Niet echt, ik weet dat er van alles kan en waarschijnlijk zal gebeuren, maar er is een zoet verlangen, een heftige kriebel diep in mijn buik om wat er ook gaat gebeuren te ondergaan. Hilde zit trillend en schokkend in een hoekje van de kooi. Dit is duidelijk niet wat ze normaal gesproken ondergaat. De Meesteres trekt mij naar achteren en ik besef plotseling dat ik met één hand met een handboei aan één van de tralies van de kooi vastzit. De Meesteres gaat naar Hilde toe en neemt haar in haar armen. Ze troost haar, drukt het huilende gezichtje van het meisje tegen haar boezem. Hilde begint nog harder te snikken. De Meesteres kust haar teder op haar wangen en kijkt naar mij. Ik schrik vreselijk! Wat een verwijt, wat een woede ligt er in haar blik besloten! Ze begeleidt Hilde naar de matras in het midden van de kooi en zegt dat ze daarop moet gaan liggen. Daarna komt ze naar mij toe. “Zo,” zegt ze, zacht, maar met een enorme dreiging in haar stem. “Dus mijnheer kon zich niet beheersen? Terwijl ik nog zo had gezegd dat je absoluut niet aan het meisje mocht komen voor ik er bij was?” Het begint zo langzamerhand tot me door te dringen dat ik toch echt te ver ben gegaan, dat dit niet mocht. Dat dit waarschijnlijk ook nog nooit gebeurd was. “Weet je wat er met de laatste man is gebeurd die sex met Hilde wou voor ik daar toestemming voor gaf? Die heeft 20 zweepslagen gehad. Maar die had feitelijk nog niets gedaan, ik betrapte hem toen hij haar tussen haar benen voelde. Wat jij deed is onbeschrijflijk veel erger. Jij hebt haar verkracht, maar niet zomaar: jij hebt haar anaal verkracht. Dat is iets wat ik nog nooit een enkele man heb toegestaan! Hier zul je vreselijk voor moeten boeten! Hilde, kom maar, je mag uit de kooi. Dan kan je een beetje bijkomen, en samen zullen we daarna dit beest straffen!” Ze gaan weg en laten mij vastgebonden aan de tralies zitten. Het duurt lang voor ze terugkomen. Ik zit met een gevoel wat het midden houdt tussen angst en opwinding (of is het opwinding door angst?) vastgebonden aan de kooi. Zo'n intens gevoel als dit heb ik nog nooit meegemaakt. Maar toch wilde ik dat ik weg kon, naar huis. Ik weet niet wat me te wachten staat, maar als het nu eens veel erger zou zijn dan 20 zweepslagen? Zou ik hier ooit nog gezond wegkomen? Na wat een eeuwigheid lijkt gaat de deur open. Hilde komt als eerste binnen. Zij is aangekleed, het is voor het eerst dat ik haar niet naakt zie. Ze heeft een zwart leren jurkje aan. Haar borsten lijken hierin nog groter dan eerder toen ze niets aan had. Ik voel onmiddellijk weer opwinding, ik vind haar echt heel mooi. Mijn pik steigert. De Meesteres komt achter haar aan de kooi in. Zij heeft haar jurk ingeruild voor een zwarte leren broek. Haar borsten zijn gevat in een beha die aan de randjes is afgezet met metalen noppen. Zij heeft een koffertje bij zich, wat ze naast zich op de grond zet. Ze ziet dat ik bezig ben een erektie te krijgen, en aarzelt geen moment. Ze pakt mijn ballen en knijpt erin, hard! De pijn is onaards. Ik zak door mijn knieen en blijf aan de ene arm waarmee ik aan de tralies ben vastgeketend hangen. Tranen schieten in mijn ogen, mijn pik is gelijk slap. Ze laat mijn ballen los. Ik voel de naweeen van de pijn door mijn onderlichaam schieten, mijn darmen beginnen te krampen. Ik kijk haar aan. “Mevrouw, het spijt me zo, maar uw slavin wond mij zo op, ik kon niet anders dan haar overweldigen. Vergeef me, alstublieft, dan doe ik alles wat u wilt.” Ze lacht schamper. “O, mijnheer heeft spijt? Nou, daarvoor is het nu te laat, kereltje! Je zult nu beseffen wat de consequenties zijn van dergelijk gedrag! Ik denk dat we jou eenzelfde behandeling moeten gaan geven als Hilde! Meisje, als je zo goed wilt zijn...” Hilde opende de koffer en haalde er een enorme dildo uit. Daarna pakte ze een ijzeren kastje met elektroden eraan vast gemaakt. Ik was in de war, toen werd ik bang. Echt bang. “Luister nou, het spijt me zo, ik had dit nooit mogen doen, maar heb toch medelijden, dit is toch een soort spel? Ik heb de regels niet begrepen. Ik wou haar echt geen pijn doen, echt niet. Ik wist gewoon niet meer wat ik deed, het spijt me zo!” Maar mijn gejammer wordt genegeerd. Ik hang nog steeds slap aan één arm. De Meesteres maakt het slot van de handboei open. Ik zou nu weg kunnen rennen, de deur van de kooi staat open, maar ik kan het niet, ik voel me verlamd. De Meesteres moet dit beseffen, zij weet ook dat ik weg zou kunnen rennen, maar dit niet doe. Waarom niet? Omdat ik het niet kan? Of omdat ik het misschien niet wil? Zij draait mijn arm in één soepele beweging om, zodat mijn lichaam mee moet buigen. Ik sta met mijn voorkant naar de wand van de kooi toe. Zij maakt mijn beide armen vast aan de tralies. Gelijk heb ik spijt dat ik niet ben weggerend, maar als ze me nu weer los zou maken, zou ik het dan alsnog doen? “Zo mannetje, dit is je straf: Hilde zal je met deze dildo verkrachten zoals je haar hebt verkracht. In je achterste. En ik zet deze elektroden op je balletjes en zal je stroomschokken toedienen.” Ik schrik vreselijk als ik dat hoor, die dildo is echt groot en ik kan me niet voorstellen hoe het is om je ballen onder stroom te hebben. “O, mevrouw, alstublieft, nee, dat niet, Hilde, alsjeblieft, het spijt me zo, ik zal alles doen om het goed te maken, ik..”. “HOUD JE MOND,” schreeuwt de Meesteres. Er ligt zo'n woede en verachting in haar stem dat het me recht door mijn ziel snijdt. “Om te beginnen: ik ben voor jou geen mevrouw, ik ben Meesteres. Duidelijk?”. “Ja Meesteres”. “Goed. En nu ophouden met dat gejammer alsjeblieft. Je zult je straf moeten ondergaan.” Ik voelde dat zij de elektroden met een soort glijmiddel, waarschijnlijk een soort geleidende gel, aan mijn ballen bevestigt. De gel is koud. Vreemd genoeg krijg ik een weer een stijve. Ik ben als de dood dat zij als reaktie daarop weer in mijn ballen zal knijpen, gelukkig doet ze dit niet. Ze steekt de stekker van het kastje door de tralies, loopt de kooi uit en doet hem in het stopcontact. Ze komt weer terug en neemt het kastje in haar hand. “Zo, eens even kijken of hij het doet,” zegt ze. En dan explodeert alles... Hoe moet ik het omschrijven? Het is geen pijn. Het is wel iets ondraaglijks. Vreemd genoeg zou ik het geen pijn willen noemen, meer een vreselijke jeuk, samengebald in zo'n tien seconden. Het zwelt aan en mijn spieren beginnen ongecontroleerd te schokken. Er gaat een onvoorstelbare golf door mijn buik. Ik merk dat ik plas, ik kan het niet tegenhouden. Heel langzaam ebt het gevoel weg. Tranen lopen langs mijn wangen. “Zo, Hilde, nu mag jij. Neem wraak, meisje!” Ik voel dat er iets koud tussen mijn billen wordt geduwd, een glijmiddel. Ik kan niet zien wat er achter me gebeurt. Het duurt heel lang voor ik iets voel, ik ben vreselijk bang. Het komt bijna als een opluchting als de dildo naar binnen glijdt. Maar al snel voel ik een vreselijke pijn! Ik schreeuw het uit, maar Hilde trekt zich er niets van aan. Zij neukt mij zoals ik haar heb geneukt, steeds dieper en sneller, ik heb het gevoel alsof mijn onderlichaam uit elkaar wordt getrokken. En dan komt de tweede golf. De Meesteres heeft de stroom er weer opgezet en de golf komt over de pijn in mijn kont heen, absorbeert deze en doet me zo ongecontroleerd schokken dat ik bang ben dat ik los van de grond zal komen. Mijn linkerbeenspieren trekken ongecontroleerd, waardoor mijn lichaam op en neer gaat, alsof ik sta te hinkelen. Wederom plas ik, maar de straal urine houdt abrupt op als de dildo nu echt met een enorme kracht naar binnen wordt geschoven. Ik breek, ik begin onbedaarlijk te snikken. Hilde buigt zich voorover en kijkt me aan. Ik zie de woede en voldoening op haar gezicht. “Kijk me aan Gerrit, terwijl ik je penetreer”. Daar komt hij weer, met nog meer kracht als de vorige, en ik zie de voldoening in haar ogen. En dan, in een split second, overstijg ik de pijn, en word ik geil. Dat gezicht van haar, die matte, blauwe ogen, dat gekwelde meisje dat mij op haar beurt martelt, het bezorgt me een enorme stijve. De Meesteres ziet het en draait de stroomknop nog eens open. En dan voel ik mijn orgasme komen. De golven komen heel snel op terwijl Hilde bezig is de dildo opnieuw in mijn kont te rammen. Maar ik hoor dat de Meesteres haar tegenhoudt, en ik besef dat zij mij mijn orgasme gunt, dat er een soort vertedering vanuit haar dominantie ontstaat. Door dit besef kom ik nog sneller in de buurt van mijn hoogtepunt. Mijn pik steigert, ik voelde een enorme kramp in mijn onderbuik. Maar net voordat ik kom wordt de stroomsterkte nog opgevoerd, waardoor mijn orgasme word uitgesteld. Het ebt ook niet weg, het is een soort evenwicht, het gevoel van vlak voor het orgasme wordt als het ware bevroren, wat tot een ondraaglijk geluksgevoel leidt. Dan begint de Meesteres heel zachtjes mijn ballen te strelen, laat haar vingers over mijn kontgat gaan en draait de stroom uit. Ik kom. Nooit, maar dan ook nooit had ik beseft dat een orgasme zo diep uit je wezen kan komen. Ik heb het gevoel dat elke spier in mijn lichaam trilt, elke zenuw vibreert. Ik besef een heleboel dingen tegelijk op het moment van die ene kramp: dat dit het mooiste is wat me ooit is overkomen, dat er niets lekkerders is dan gedomineerd worden, dat pijn en genot zo dicht bij elkaar liggen, en elkaar versterken! Er lijkt geen eind te komen aan mijn zaadlozing, ook al kan het alles bij elkaar toch niet veel meer dan een halve minuut hebben geduurd. De tranen lopen me over mijn wangen, ik voel een weldadige warmte door mijn lijf vloeien zoals ik nog nooit gevoeld had. Zo moet iemand die drugs gebruikt zich voelen! Jezelf een gevoel geven wat zo lekker is dat je het koste wat kost weer wilt ervaren, wat daarvan ook de consequenties zijn. Hilde heeft de dildo op de grond gelegd. De meesteres legt het kastje weg en maakt me los. Ik draai me om en lach. Hilde kijkt me stuurs aan, als het aan haar had gelegen had de straf langer geduurd. De Meesteres, waarvan ik tijdens het orgasme het gevoel had gehad dat ze me met een zekere warmte en genegenheid naar mijn hoogtepunt had gestuurd, kijkt me koel aan. “Goed Gerrit, en nu mag je Hilde behagen. Hilde, doe je jurk uit. Gerrit, lik haar!” Ik gebruik mijn tong om haar te bevredigen, ze smaakt zilt tussen haar benen, als een frisse zee. Zij raakt al snel heel opgewonden en komt klaar. Daarna is de Meesteres aan de beurt. Ik moet ook haar klaarlikken, en daarna dwingt ze me om haar kontgaatje te likken, wat ik met veel toewijding doe. Dan is de straf voorbij. O, wat heb ik nog vaak aan deze dag teruggedacht. Ze zeggen wel eens zoiets als: deze dag is het begin van de rest van je leven, ik geloof dat dat voor deze dag toch wel echt het geval is geweest. Niets is ooit meer hetzelfde geworden, mijn leven is verrijkt door deze ervaring op een manier zoals ik nooit voor mogelijk had gehouden. Vele genoeglijke avonden heb ik nog met Hilde en de Meesteres doorgebracht, ook al is het nooit meer hetzelfde geweest als die ene dag. Dat dagje dat begon als een doodgewoon dagje strand.
|
|
|