Cane BV International Deel 4 Niets is wat het lijkt.
Een uur later zaten ze weer samen in de auto, op weg naar het hotel waar hun expeditie begonnen was. Er zou veel uit te leggen zijn. Renée wist niet of de dag nu volgens planning gelopen was of niet, per slot van rekening was alles nieuw voor haar en Mark liet niet zo heel veel los. Hij wist duidelijk meer dan zij, maar ze vertrouwde er maar op dat alles op zijn pootjes terecht zou gaan komen. Zij had zich per slot van rekening volledig beschikbaar gesteld voor deze functie en hoopte dat deze testdag een positieve beoordeling zou krijgen. Dat de dag nog niet voorbij was lag in de lijn der verwachting, maar dit gedeelte was achter de rug en ze genoot van dit moment van rust terwijl ze hun bestemming naderden. “Mmm.” Bedachtzaam legde Dirk de telefoon neer. Het gesprek had kort geduurd maar de betekenis ervan zou verstrekkende gevolgen hebben. Een uitzendkracht met een model op weg sturen was al gewaagd, maar met de Folter de luxe demo was een heel ander verhaal. En dat had zich ook direct bewezen. Judith had zich hier zonder zijn toestemming niet toe mogen laten overhalen. Dirk was niet blij. Gelukkig was het allemaal redelijk goed afgelopen maar dat had gemakkelijk anders kunnen zijn. Hij was te optimistisch geweest over de mogelijkheden met deze uitzendkracht. Hij sloeg al hardop mopperend met zijn hand op het bureau en Judith kwam de kamer in gesneld. “Is er iets niet goed?”vroeg ze vertwijfeld. Als Dirk zo reageerde dan stond er vaak het één en ander te gebeuren wist ze uit ervaring en dit keer had ze een angstig vermoeden dat het ook met haar te maken had. “Ik weet het nog niet, in ieder geval ben ik niet blij met wat ik zojuist gehoord heb en dat gaat jou ook in hoge mate aan juffrouw! Nee, zeg maar niets, ik ben hier nog niet klaar mee. Kniel voor het bureau en ik wil je aanwezigheid niet meer merken!” Judith deed wat haar was opgedragen, de verwarring was groot en de emoties die de hele dag al een beetje aan het rommelen waren begonnen nu serieuze vormen aan te nemen. Ze knielde waar haar dat was opgedragen te doen en wachtte in stilte af. Dirk zat in een lastig parket en dat besefte hij maar al te goed. Eerst maar eens wachten tot de twee delinquenten gearriveerd zouden zijn en hun verhaal aanhoren, dan zag hij wel verder. In gedachten verzonken stond hij op, liep naar de aangrenzende kamer en plofte daar op een bank neer. Dat kwam ervan als je van de gebaande paden afweek, waardeloos! Hij moest zijn frustraties kwijt om straks adequaat te kunnen handelen. Daarom was hij blij dat Judith nu voorhanden was. Dit had nooit mogen gebeuren ……. Dirk liep het kantoor weer in waar Judith nog steeds op de grond geknield zat. “Overeind jij! Kleren uit, handen in je nek en gespreid op je knieën. En snel een beetje, anders ziet het er niet best voor je uit.” Het was heel lang geleden dat Dirk haar zo had aangesproken en behandeld. Al twee jaar was ze nu zijn secretaresse en diende ze al lang niet meer als slavin. Als een subje was ze bij hem gekomen en had het hele trainingsprogramma doorlopen en hem trouw gediend, maar toen ze wilde trouwen had Dirk Judith haar haar vrijheid terug gegeven. Toch deed ze nu direct wat haar werd opgedragen. Dirk was er de man niet naar om genegeerd te worden. Helemaal naakt en met haar handen in haar nek wachtte ze af wat er komen ging. Twee mannen in stofjas liepen binnen en bevestigden een andreaskruis tegen de muur dat al die tijd in een hoekje onopgemerkt klaar had gestaan. Ze namen alle tijd daarvoor en wierpen ondertussen regelmatig een iets te lang durende blik op Judith. Ze begon zich behoorlijk ongemakkelijk te voelen. Met het schaamrood op haar kaken bedacht ze dat dit vroeger wel anders was. Het gebeurde zo vaak dat ze tentoon gesteld werd, ze onderging dat zonder schaamte. Nee, ze was eerder gewend bekeken te worden dan dat ze zich ervoor zou schamen. Maar in de afgelopen twee jaar was er stilaan iets in haar veranderd en had ze een gevoel van eigenwaarde opgebouwd dat niet meer strookte met deze behandeling. Eén van de mannen kon het niet laten om hardop tegen de ander te zeggen: “Nu zingt ze wel een toontje lager die omhooggevallen kakmadam met haar commandeer toontje.” De ander antwoordde -niet geheel zonder sarcasme- dat het katje straks wel lekker zou gaan kermen en krijsen gezien de opdracht die ze nog af moesten werken en de lijst van materiaal dat ze moesten gaan aanbrengen. Judith was zich heel erg bewust van haar naaktheid maar durfde niet haar benen te sluiten of haar handen uit haar nek te halen om zich te bedekken. De aanwezigheid van Dirk die dit alles zwijgend aanzag en hoorde was genoeg om haar zich van haar positie bewust te laten zijn en blijven, evenals de consequenties die ongehoorzaamheid met zich mee zou brengen. “Het is dat je getrouwd bent, anders zou ik die twee nog over je heen laten gaan, maar denk niet dat ik er wat van zal zeggen als ze je aanraken.” merkte Dirk op en terwijl hij dat zei verliet hij de ruimte. Met een niets verhullende blik keken de werklieden naar Judith. De rillingen liepen over haar lijf bij de gedachte dat Dirk haar zojuist beschikbaar had gesteld voor de handen van die twee. Ondertussen waren Renée en Mark gearriveerd in het hotel. Dirk wachtte hen persoonlijk op in de lobby. Renée en Mark waren lichtelijk nerveus vanwege de ongebruikelijke wending die deze middag had genomen en het verslag hiervan waar ze nu dus mee op de proppen moesten komen. “Loop even mee naar de salon, dan kunnen jullie het verhaal zelf in alle rust doen.” en Dirk gebaarde dat ze voor hem uit mochten lopen. Ze installeerden zich in een hoekje van de ruimte die als salon dienst deed en waar ze redelijk afgeschermd waren van andere hotelgasten. Na een klein half uur was alles geheel duidelijk voor Dirk. Hij liep naar de receptie, boekte een kamer voor Renée en kwam direct weer terug naar hen. “Ga je maar even opfrissen en rust wat, je wordt om 19.30 u. opgehaald.” Met deze woorden werd Renée weg gestuurd naar de etage waar zich haar kamer bevond. Sinds Dirk de telefoon had neergelegd en nu een goed beeld had gekregen van wat zich die middag had afgespeeld klopte er van het scenario dat hij had uitgestippeld niet veel meer. Alles bij elkaar was het in deze samenloop van omstandigheden de komst van Renée die garant had gestaan van deze opeenstapeling van missers. Dirk nam zich voor om de plannen voor die avond eens goed om te gooien en er een enerverende avond van te maken met de drie delinquenten. Met Mark in zijn kielzog arriveerde Dirk bij zijn suite. Hij was benieuwd hoe het met Judith gesteld zou zijn. De werklui hadden uitdrukkelijk opdracht gekregen hun handtastelijkheden te beperken tot haar borsten en billen maar hij kon zich zo voorstellen dat Judith bang was geweest dat ze verkracht zou worden zonder dat ze had kunnen weigeren. Toen ze de ruimte binnenkwamen zag Mark tot zijn verbazing de secretaresse van de baas naakt op haar knieën met haar handen in haar nek zitten. Behalve wat uitgelopen mascara en rode oogjes was er niets aan haar te merken. Ook Dirk die natuurlijk wist wat hij aan zou treffen was enigszins verrast, maar dan wel op een positieve manier. Ze was toch nog kraniger dan hij had ingeschat, maar dat wilde hij dan ook wel verder gaan beproeven. “Mark, wees eens aardig en help haar eens aan dat kruis met haar gezicht naar de muur,” zei Dirk alsof het de normaalste zaak van de wereld was zijn trouwe steun en toeverlaat door een van zijn modellen aan een kruis te laten binden. Judith kwam moeizaam overeind van het lang geknield zitten, maar gaf geen kik. Gewillig liet ze zich door Mark meevoeren en vastzetten. Terwijl Mark hiermee doende was liep Dirk langzaam op Judith af en streelde met zijn wijsvinger over haar rug. De huid vormde kleine puntjes, maar niet van de kou. Nee, dit was hunkering naar wat eens was en daarna nooit meer is geweest. Ongemerkt duwde Judith zover als de bondage haar toe liet de billen naar achter, een verlangende zucht ontsnapte aan haar lippen als de handen van Dirk zacht strelend de wangen van haar mooi gevormde achterste bijna aanraken. Alleen de fijne haartjes voelden de tedere streling. Hij boog zich naar haar oor en fluisterde: “Eén woordje en je mag naar huis, één woordje maar. Ik weet dat je het nooit vergeten bent sletje.” Het gevoel van herkenning overspoelde Judith en al wilde ze nog zo graag stoppen, hoe zielsveel ze ook van haar echtgenoot hield, ze kon dat kleine woordje niet over haar lippen krijgen. Dit was haar Meester die sprak en ze kon niet weigeren, hoe graag ze ook wilde. Dirk grinnikte, helemaal in zijn nopjes. De warme herinneringen van wat eens was en zijn waardering voor zijn voormalige slavin kwamen weer boven drijven, maar er was nu geen tijd voor sentiment. Hij was vastberaden, het sletje in haar wilde dit en haar hunkerende lichaam schreeuwde hier om bevrediging in de vorm van pijn en lust. “Oké, dus je weet dit zeker?”, en zonder het antwoord af te wachten vervolgde Dirk dat zij net als Mark en Renée ook zou moeten betalen voor wat er die middag mis gegaan was. Het was geen straf maar wel een afrekening die Mark bij haar mocht voltrekken. Hij deelde Mark mee dat hij dit maar als een extraatje moest zien, zijn beloning voor de ondanks alles behaalde verkoopcijfers zou later volgen. Dirk streek neer in een comfortabele stoel met goed zicht op het andreaskruis. “Ga je gang Mark en laat ik niet merken dat je haar spaart, want dan mag jij haar plek innemen en zal Ik je laten voelen wat zij hoort te voelen. Ze is een volleerde slavin en heel wat meer gewend dan jij je kunt voorstellen.” Mark kon het bijna niet geloven, maar had zij hier niet volledig onderdanig op hen zitten wachten? De tweede keer deze middag dat hij een dubbelrol had. Dit moest wel waar zijn en hij liep op die mooie gedistingeerde vrouw af, zelfs hier naakt aan het kruis was ze vol waardigheid en gratie. Voorzichtig alsof hij haar zou kunnen breken liet Mark zijn hand rusten op haar rug net zoals zijn baas even daarvoor gedaan had maar dan met iets meer druk. Langzaam gleed zijn hand naar beneden, zacht volgde hij de glooiing van haar onderrug, steeds verder over de bolle kanten van het zachte blanke vlees naar de strakgespannen dijen. Rustig zonder haast schoven zijn vingers verder naar haar knieholte om vervolgens heel traag weer een weg omhoog te zoeken. Toen Mark halverwege de binnenkant van haar dijen was, voelde hij het vocht dat uit haar kutje liep. Hij bracht zijn hand naar zijn gezicht, de licht zoet geurende nectar oplikkend. Toen rukte hij zich los uit zijn dagdromerij en sloeg geheel onverwacht hard op de billen van Judith. Quasi boos zei hij:“dat had je nu niet moeten doen, zo het geil uit je kut laten druipen, maar nu weet ik zeker dat je hier van zult gaan genieten mijn cheffin!” Verbaasd maar ook opgewonden door de plotselinge ommezwaai van teder naar streng zat Judith direct tegen een orgasme aan en haar lichaam liet haar wil jammerlijk in de steek. “Oohgg sla me, laat me voelen wat voor een slet ik ben,” verzuchtt ze. Mark had dit min of meer verwacht, kende (bijna letterlijk) het klappen van de zweep bij en wist wel hoe gevoelige onderdanige slavinnen onder de juiste omstandigheden in no time tot het randje konden worden gedreven of zelfs eroverheen. Hij was menigmaal getuige geweest of zelf het slachtoffer en kon zich bijna volledig in haar verplaatsen, hetgeen de spanning voor hem nog plezieriger maakte. Hij liep naar de kast en haalde er de zware leren karwats uit. “Ik begin met veertig slagen gewoon random over je rug, billen en bovenbenen. Daarna krijg je er nog twintig met het Spaanse rietje, nog vóór ik de koffer ga uitpakken, heb je dat begrepen?” “Ja Mark, veertig random en twintig met het rietje, spaar me niet.” Mark deed een stapje terug om het raakvlak goed te bekijken en hoewel hij niet zo vaak de zweep hanteerde kwam de eerste slag precies tussen de schouderbladen van zijn doelwit terecht. Behoedzaam en doeltreffend sloeg hij haar twintig maal achtereen. Haar achterkant had mooie rode striemen gekregen met iets gezwollen randen. Even hield hij een moment rust zodat Judith kon bijkomen en hij zijn plan kon trekken voor de volgende serie. Met zijn hand voelde hij het reliëf dat zijn slagen hadden veroorzaakt, ze bewonderend en met respect voor haar incasseringsvermogen de warme gloed tot zich nemend. Zijn handelen was zonder wraakgevoelens maar hij was zich zeer bewust van de betaling die Judith deed voor haar aandeel in het gebeuren van die middag. De rust die Mark uitstraalde en de aanraking van haar huid op deze tedere wijze gaf Judith de kracht die ze nodig had om zonder klagen de rest van de zweepslagen te ondergaan. Na de veertig was ze rood met diepe bijna paarse strepen. Zweetdruppels gleden over haar lichaam. Mark beroerde zacht haar kutje en constateerde dat ze kleddernat was geworden. Gerustgesteld ging hij een dikke cane uitzoeken. Deze zou wel aankomen, maar niet zo gemeen snijden als zo’n dun geval. Toen hij hem echter zwiepend door de lucht liet suizen zag hij wel dat Judith verstrakte. Hij had het niet met opzet gedaan maar de reactie bracht wel een glimlach op zijn gezicht. Vreemd, hij had nooit gedacht dat hij hier zo van kon genieten. Vol zorg en beheerste aandacht raakte de eerste slag het doel en met grote precisie deed Mark zijn best om geen streep op de ander te laten komen maar er was niet genoeg ruimte voor twintig strepen dus liet hij er vijf aan elke kant dwars over heen komen zodat er een fraai ruitpatroon op de billen van Judith ontstond. Met enige zelfvoldoening stond Mark zijn werk te bekijken toen Dirk hem zacht bij de schouder vatte. “Ik denk dat ze wel genoeg heeft gehad voor dit moment Mark, maak haar maar voorzichtig los, ik help je wel.” Judith had eigenlijk niet lang nodig om bij te komen, de eerste pauze die Mark haar gegeven had was welkom geweest maar daarna was het oude sluimerende gevoel bij haar wakker geworden. Hoewel ze er flink van langs had gekregen, had ze een onbevredigd gevoel, een honger naar meer, ze was nog niet klaar vandaag. Met veel moeite had ze haar gevoelens weggestopt, genegeerd en verborgen, maar deze veel te korte sessie had de honger in haar wakker gemaakt en die moest gestild worden. Getrouwd of niet, het zachte knagen is nu schreeuwen in haar binnenste, geen roep maar een schreeuw van verlangen naar pijn en lust. Ze was er weer, de oude Judith.
Leergierig en Robin
|