Cane BV International, Deel 4 Gemaakte fouten blijven niet zonder gevolgen.
Hun nieuwe bestemming bevond zich in een mooi gebouw aan de rand van een bos. Mark parkeerde de limo aan het einde van de oprijlaan vlak voor het pand en liep op twee passen afstand achter Renée aan met in beide handen een koffer. Na even in de hal te hebben gewacht kwam een dame hen ophalen. Ze stelde zich voor als Freule van Clooten Uyt Den Brouck en ging Renée en Mark voor. Ze arriveerden in een ruimte die zeer smaakvol was ingericht en zeer ruim bemeten was. Renée keek vol bewondering naar de schilderijen aan de muur, erotische maar niet vulgaire afbeeldingen van mannen en vouwen in dominante of juist onderdanige posities. De Freule gebaarde naar de bank als uitnodiging om te gaan zitten, dit gebaar duidelijk alleen bestemd voor Renée. "Iets te drinken?" de vraag werd vriendelijk gesteld maar was kennelijk meer bedoeld als statement dan als vraag, want er werd direct koffie voor haar ingeschonken. "Vertel, Judith heeft me gezegd dat je een uitermate interessant item voor me zou mee brengen." Tot haar schrik besefte Renée dat ze niet helemaal precies wist wat er in de koffer zat en besloot te bluffen. Ze wierp een vluchtige blik op Mark. In de hoop dat ze aan hem zou kunnen aflezen wat er in zat stak ze van wal, ondertussen frunnikend aan de sloten. Mark deed een stapje naar voren, "Mag ik?" De Freule kuchte afkeurend, maar Renée draaide opgelucht de koffer naar Mark. "Je hebt zeker de cijfercode weer veranderd, niet echt slim van je." Verontschuldigend glimlachte ze naar haar cliënt en wipte overeind om een blik in de koffer te werpen. Aandachtig keek ze er in, haar blik veranderde in een uitdrukking van verbazing om daarna nog net niet wanhopig klinkend Mark een commando te geven. "Vooruit, je weet wat de bedoeling is, schiet op" Mark onderdrukte een glimlach "ja leidster, excuses". Hij pakte de koffer op en liep naar een open plek in de kamer en begon te strippen onder een nu toch goedkeurend oog van de Freule maar ook van Renée. "Vertel eens, wat is het en wat kan het?" "Laten we onze koffie opdrinken dan zal ik het u zo demonstreren" merkte Renée fijntjes op terwijl ze aandachtig Mark bestudeerde. Hij was nu alleen nog gekleed in een leren tanga en begon zeer omzichtig de koffer uit te pakken, zó dat Renée alle kans had te begrijpen waar het voor diende. Ze zag dat Mark een papier uit het vakje in het deksel van de koffer liet steken. Ze stond op en pakte het eruit. Teruglopend bekeek ze de tekening en las de tekst die er bij stond. "U kunt...” begon ze voorzichtig, “dit document even doornemen, dan is de uitleg straks beter te begrijpen." Ze gaf het papier aan de Freule en las over haar schouder mee. Mark stond ondertussen klaar en wachtte af, geen zin om weer een afkeurend kuchje te moeten horen. Het risico dat hij dat straks zou moeten bezuren was zeer aanwezig. Vol aandacht nam de Freule het document door en ook Renée kreeg een goede indruk van de mogelijkheden van het apparaat. Terwijl bij de Freule een glimlach op het gelaat te zien was, was de reactie bij Renée het tegenovergestelde. "Wel wel, ik zou graag een demonstratie zien! En noem me alsjeblieft Emma, dat is in deze situatie iets passender." “Zo als u wilt Freu.. Emma” zei Renée en liep op Mark af die haar op zijn beurt bemoedigend met zijn blik aanspoorde tot actie, wetend dat wat er komen ging een zeer dubbel effect op hem zou hebben. Nu zal ze toch moeten beginnen. Renée raapte al haar moed bij elkaar en begon aan de demonstratie. "Toe maar, ik kan wel wat hebben hoor" fluisterde Mark zacht. Ondertussen was ook zijn string uit. Renée vertelde zichzelf in gedachten wat te doen. In de koffer lag een geribbelde staaf die moest worden ingesmeerd en daarna in zijn penis worden geschoven. De haak moest dan van achteren ingebracht worden. Aha, daar waren dan de klemmen met de pads voor de borst-en buikspieren en de bekjes die op de tepels moesten en die band om zijn zak. Alsof het dagelijkse routine was bevestigde ze alle items op, aan en in Mark’s lichaam. Gelukkig had ze altijd al goed informatie kunnen opslaan en toepassen, hetgeen het gemak waarmee ze haar studie succesvol doorliep verklaarde. “Renéetje opletten!” vermaande ze zichzelf. Er zat een schakelaar aan de rechterkant, die moest nu op het eerste streepje. Enigszins voldaan en triomfantelijk keek Renée naar Emma. "Helemaal klaar voor gebruik." En met een handgebaar nodigde Renée Emma uit om bij haar te komen staan. Mark stond midden in de ruimte zichzelf af te vragen of hij er wel zo verstandig aan had gedaan om deze plek te kiezen. Hij had moeite om zichzelf onder controle te houden als de beide dames helemaal opgaan in het spel en alle mogelijkheden van de computer in de koffer uitprobeerden. Zijn zak vibreerde zacht en de staaf in zijn penis werd steeds kouder. De borstspieren van Mark dansten op en neer terwijl de kogelhaak in zijn anus behoorlijk begon te branden van opwarming. Al deze functies waren ook om te draaien wist Mark en hij besefte dat hij aan de dames was overgeleverd, geen weg meer terug. Liever was hij nu gebonden aan een kruis of op een tafel. Al zijn beheersing had hij nodig, maar toen zakte hij toch op zijn knieën en steunde met zijn ellebogen op de vloer. Zijn borst begon nu licht te trillen en zijn buik ervaarde een aanzwellend prikkelend gevoel. Heel langzaam begon zijn penis op te warmen, zijn anus werd koud en zijn ballen trokken samen. Mark wist niet hoelang hij dit nog kon volhouden, zijn erectie is tot maximale grootte en het leekt wel of de helm van zijn prostaat ontplofte. Even deed hij zijn ogen open en zag Emma met meer dan gewone interesse naar hem kijken. Renée was druk doende met de koffer om in de computer iets te veranderen...................... Mark wist niet wat er was gebeurd. Hij lag op een bank en rilde over zijn hele lijf, koude golven werden afgewisseld door warmte en zijn brein leek wel verdoofd. Wat had zich op het laatst afgespeeld? Op het moment dat Renée de parameters in de koffer enthousiast langzaam van groen naar oranje naar het rode zag gaan had ze Mark uit het oog verloren. Emma had de emergency-button ingedrukt en Renée gelaten voor wat ze was. Direct riep ze bediendes naar de kamer en gaf haar orders. Renée werd onverwijld gesommeerd de kamer te verlaten. Mark werd verlost van het apparaat en in een speciale recover-ruimte gebracht onder toeziend oog van een bekwame slavin. Hij zou er wel weer bovenop komen, maar het zich nog een flinke poos moeten heugen. Renée stond in de hal van het monumentale landhuis, in haar hoofd heerste lichte paniek. Hoe had ze zich zo ver mee kunnen laten slepen en daardoor het welzijn van haar protegee uit het oog verloren? Hoe zou het met hem zijn? Hoe zou ze dit afhandelen met haar opdrachtgever? Zoveel vragen en geen enkel antwoord. Op sommige vragen zou ze misschien eerder een antwoord krijgen dan op andere. De deur van de kamer die ze daarnet onvrijwillig had verlaten zwaaide open een zeer boos kijkende Emma bleef in de deuropening staan. “Zo, jongedame” klonk het streng. Renée draaide zich met een ruk om en keek geschrokken naar Emma waar ze nog geen drie kwartier geleden zo samenzweerderig mee had gezeten in de kamer waar het drama zich had voltrokken. “Hoe is het met Mark?” was het eerste dat ze eruit gooide. Haar grootste angst was dat hij blijvende schade opgelopen zou hebben door hetgeen er gebeurd was. Zij was verantwoordelijk voor hem geweest, maar blijkbaar was ze nog niet in staat om de situatie waar ze zich in bevonden voldoende onder controle te houden en dergelijke acties tot een goed einde te brengen. Ze schaamde zich diep en met een hoogrode kleur en enigszins benepen stem vroeg ze “Hij is toch wel in orde hè?” Emma die het Renée toch wel zeer kwalijk nam dat ze een dergelijk iets niet aan had zien komen, maar aan de andere kant ook wel heel erg gefascineerd was geweest van het speeltje kon het zich wel indenken dat dit had kunnen gebeuren. “Hoe lang doe je dit al?” vroeg ze streng aan Renée. Bij het horen dat dit haar allereerste dag als demonstratrice was en Mark hier zelf voor gekozen had werd haar verbazing eigenlijk alleen maar groter. Het meiske was haar voorgekomen als een ervaren verkoopster die misschien wat gespannen was geweest omdat het zo’n bijzonder item betrof, maar zeker niet als een beginnelinge. Eigenlijk zou het niet meer dan billijk zijn dit kind eens een koekje van eigen deeg te geven. Ze nam aan dat de eigenaar daar geen bezwaar tegen zou hebben. Ze kende hem langer dan vandaag en had menigmaal een primeur van hem gekocht waar ze nog steeds geen spijt van had. Hoe hij met zijn medewerkers omging was haar zaak niet, maar ze had zo haar vermoedens over zijn aanpak en kon die wel waarderen. Het personeel dat ze tot nu toe over de vloer had gehad was altijd goed opgeleid en voorbereid geweest, hetgeen toch de nodige praktijkervaring vereiste voor een aantal zaken. Mark en Renée waren nieuwelingen voor haar, vandaar dat ze zich had laten verrassen. Renée stond in afwachting van een antwoord op haar angstige vragen met haar handen in elkaar geklemd naar Emma te kijken. Haar ogen smeekten bijna om de verlossende woorden dat er niets aan de hand zou zijn. Emma begreep dat ze in haar piepzak zat en besloot dit te benutten. “Tja, Mark, daar zeg je me wat. Ik heb hem zojuist nog flink horen kreunen en jammeren. Dat kan hij dus nog wel, maar of de rest het ook allemaal nog doet? Ik kan me zo voorstellen dat je geen idee hebt wat de arme jongen heeft moeten doorstaan nadat je aan de instellingen bent gaan knoeien. We zullen zo maar weer eens gaan kijken hoe hij er bij ligt. Misschien wordt het tijd dat ook jij leert waar je plaats is en je ook kunt verplaatsen in de positie van je ondergeschikte. Eigenlijk moesten we daar meteen maar mee beginnen, een beetje praktijkervaring kun je nog wel gebruiken dunkt me.” En ze nam Renée met een ferme grip op haar bovenarm mee de kamer in. Totaal overdonderd door deze reactie liep Renée gedwee met haar mee, niet dat ze nu veel keus had, want Emma had een vaste hand en liet geen twijfel bestaan over haar superioriteit in deze situatie. Ze stonden nu voor de sofa waar een uur geleden Emma nog in volledige afwachting koffie liet serveren. “Ik wil dat je nu dezelfde positie inneemt die Mark daarstraks had toen we begonnen, dus kleed je maar uit.” Even aarzelde Renée. “Nou, wat sta je daar nog, uit die blouse en uit die rok!” Renée gehoorzaamde snel en keek Emma met een schuldbewuste blik aan. Eén voor één vielen de kledingstukken op de grond. Toen ze in haar lingerie stond liep Emma als een roofdier om haar prooi heen. Renée begon zich steeds minder op haar gemak te voelen, voelde als het ware de dreiging van Emma’s aanwezigheid. Maar ook een andere sensatie maakte zich van haar meester, dezelfde die haar overstag had laten gaan aan het begin van deze dag en haar op de knieën deed gaan voor Dirk. Emma liet een vinger met een lange scherpe nagel langzaam over de rug van haar prooi glijden, ze bleef achter het beha-bandje van Renée hangen. Met een pats schoot het terug tegen haar gladde huid. De nagel ging verder naar de rand van haar string, ook hier bleef hij haken. Met een ruk trok ze de string tussen haar billen omhoog. Een korte ingehouden kreun tot gevolg. Ook met een pats schoot de string weer los. Emma ging vlak achter haar staan, liet de beha bandjes van haar schouders glijden en haar handen omvatten de kleine maar stevige borstjes van Renée. Ze masseerde ze zachtjes terwijl ze over haar schouder keek en zachtjes in haar oor fluisterde dat gehoorzaamheid niet alles is, maar wel het begin naar de weg van volledige overgave. Die kon alleen maar bereikt worden door te durven en kunnen vertrouwen op de ander. En dat vertrouwen zou ze bij Mark nu weer moeten herstellen. Hij durfde zich over te geven aan haar, maar durfde Renée dat ook aan Emma? Ze liet de woorden van Emma tot zich doordringen en toen Emma haar nogmaals vroeg of ze dat durfde en haar woorden kracht bij zette door flink aan haar tepels te trekken en erin te knijpen kwam een zacht ‘ja Emma’ eruit. Met een ruk aan haar schouder draaide Emma haar om haar as en ze keken elkaar in de ogen. “Dan doe je vanaf nu zonder tegenspraak wat er van je gevraagd wordt.” Weer klonk het zacht “ja Emma” en Renée sloeg haar ogen neer. Emma liet haar ook haar lingerie uittrekken en loodste haar naar de muur tussen de ramen. Ze schoof de gordijnen die voor de muur hingen nu voor de ramen en er kwam een prachtig kruis achter vandaan tevoorschijn. Ze duwde Renée er tegenaan, pakte haar bij de onderarmen en bracht ze omhoog tegen het kruis. Met vaardige handen bevestigde ze de polsboeien om haar polsen. “Benen wijd” klonk het commando en op dezelfde wijze werd ze ook aan haar enkels vastgezet. De borstkas van Renée ging op en neer, haar ademhaling was iets versneld. Haar ogen keken de ruimte in terwijl Emma met haar bezig was. Ze zag daar nog steeds de koffer staan waar het allemaal om begonnen was. Een bang vermoeden bekroop haar. Emma zou toch niet………. Emma deed een stap achteruit en bekeek Renée die haar nu met grote ogen aankeek. Een raadselachtige glimlach speelde om haar mond. Dit mooie exemplaar dat het eigenlijk een beetje verprutst had kon nu mooi getest worden met hetzelfde speelgoed waar ze daarstraks haar knechtje mee onder handen had genomen. Emma stapte op de koffer af en haalde de gebruiksaanwijzing tevoorschijn, met dit verschil dat het nu de vrouwelijke variant betrof. Handig als ze inmiddels was met dit soort apparaten bracht ze de pads nu bij Renée aan op haar borsten en buik. Om vervolgens de klemmetjes op haar priemende tepels te zetten. Renée keek hoe Emma voor haar gespreide benen knielde en met precisie ook pads op de schaamlippen van haar wijd geopende kutje aanbracht. Emma trok heel even aan de draadjes om te kijken of ze wel goed vast zaten. Toen bracht Emma ook een geribbelde staaf (een dikke variant van het exemplaar dat Mark mocht voelen) in haar kutje en de haak in haar kontje, zodanig dat ze er niet uit konden glijden. De schakelaar ging op stand één. Renée ervoer een licht tintelend gevoel op de plaatsen waar de pads geplaatst waren. Emma nam nu plaats bij de koffer met de computer erin. Ze typte een en ander in en Renée voelde de warmte- en kou-sensatie in haar onderlichaam. De pulsen die ze op haar borsten en buik toegediend kreeg zorgden voor samentrekkingen van haar spieren, voor Renée volledig ongecontroleerd en onverwacht. Ze kreunde bij elke stroomstoot die ze kreeg toegediend. Binnenin haar lichaam kregen haar zenuwen het flink te verduren. Ze rilde en zweette, van kou, van warmte maar vooral van de spanning die steeds meer opliep. Ze voelde haar spieren verkrampen en weer ontspannen. Haar gekreun ging over in kreten. Ze hijgde tussendoor als ze twee seconden op adem kon komen vóór de volgende golf door haar lichaam sloeg. Ze was bang en opgewonden tegelijk en voelde hoe het krampende gevoel in haar onderbuik een golf van geilheid veroorzaakte. Druppels vormden zich onderaan haar lipjes en na een poosje voelde ze een straaltje langs haar benen gaan. Ze stond te trillen in haar boeien en haar benen dreigden het bijna te begeven toen Emma steeds vaker en langer de spanning aan liet. De blik van Emma bleef op het gezicht van Renée gefocust. Ze wilde zien wanneer ze klaar dreigde te komen, haar lichaam moest op springen staan, maar ze wilde haar laten boeten voor wat ze Mark had laten overkomen en ze zou haar dus op het randje laten balanceren en leren wat beheersing is. Het zweet parelde op het voorhoofd van Renée. Er was niet veel meer nodig om haar tot een ontlading te brengen. En telkens wanneer ze dacht dat het zover was en bijna wilde vragen of ze het mocht laten gaan voor zover ze het al tegen zou kunnen houden, zwakte het gevoel weer af. Haar kreten waren er niet minder om. Plots stond Emma op en haalde uit een van de ladekasten een gag. Ze snoerde Renée hiermee de mond en zei dat ze nu mocht schreeuwen wat ze wilde, niet dat het veel uit zou maken maar klaarkomen was uitgesloten. Per direct diende ze Renée de volgende stroomstoot toe. Haar spieren trokken samen, verkrampten, haar lijf stond strak in de boeien, ze sperde haar mond nog verder open dan deze al was en een gesmoorde gil was hoorbaar. In haar lichaam raasde het alles verdringende gevoel van een vulkaan die op uitbarsten stond. Toen de spanning tot een lichte trilling was teruggebracht kwam Emma naar haar toe. Strelende handen over haar gezicht, de plakkende losgeraakte lok veegde ze teder opzij. Hijgend van inspanning sloeg Renée haar ogen op naar Emma. Eventjes intensief oogcontact en ze sloeg haar ogen weer neer, wetend dat ze zich overgeleverd had en zou gehoorzamen. Emma’s hand gleed omlaag, haar vingertoppen beroerden slechts licht de huid, maar de tinteling die aanwezig was in het lichaam van Renée maakte dat elke aanraking, hoe licht ook een intense reactie teweeg bracht. Ze rilde en schokte toen haar tepels werden aangeraakt, haar onderbuik trok samen en ze voelde het geil uit haar drijfnatte kutje lopen. Emma’s handen dwaalden omlaag en één vinger gleed tussen haar gezwollen lipjes in die wijd open stonden. Gesmoord gekreun vanachter de gag en heupen die zich naar de hand toe bewegen. Een gulzig kutje dat de vingers van Emma vast zoog, een gezwollen clitje dat gloeide en geen enkele aanraking meer verdragen kon. Met een volle hand kneep Emma nu het druipende kutje van Renée samen en fluisterde haar nogmaals toe dat ze nog steeds niet klaar mocht komen zonder Emma’s toestemming. Na dat moment liet ze los en deed een stap achteruit. De smekende ogen van Renée zouden haar bijna van gedachten kunnen doen veranderen, smachtend, weerloos, maar vooral vol besef van haar onderdanige positie. Even, hééél even was er een kort moment van sympathie, medeleven, maar daar was weer de ratio van Emma die haar dwong dit af te maken zoals ze van plan was. Het mishandelen van Mark, al of niet zonder opzet, maar door verlies van zelfcontrole moest afgestraft en die zelfcontrole zou Renée nu moeten bewijzen toch te bezitten. Ze riep haar slavin die in de kamer ernaast zich over Mark ontfermd had. Ze spraken zachtjes, buiten het gehoor van Renée die dit moment had om even bij te komen. De slavin verliet het vertrek maar kwam vrij snel terug, dit keer in gezelschap van Mark. Hij keek van Emma naar Renée en begreep waar het nu om draaide. De test van een dagje demonstratrice zijn was een beetje uit de hand aan het lopen en nu weorden de rollen omgedraaid. Niet hij maar zij zou als model fungeren. Hij zag aan Renée dat ze het al flink voor haar kiezen gehad had en was benieuwd welke rol hij nu nog werd geacht te spelen in dit bizarre spel. Ook was hij benieuwd hoe sterk ze was, zou ze dit vol gaan houden? Emma gebood Mark bij haar te komen en plaats te nemen bij het bedieningspaneeltje in de koffer. Ze droeg hem op de spanning op te voeren zo hoog als hij maar wilde, te zacht was niet toegestaan en het slachtoffer mocht niet klaarkomen. Als ze dit wel deed door toedoen van Mark zou hij een flinke afstraffing met de cane kunnen verwachten. En terwijl ze dit zei liet ze de cane die ze achteloos uit de paraplubak bij de deur had gevist even door de lucht zwiepen. Een dubbele afstraffing dus. Beiden tot elkaar veroordeeld. De twee keken elkaar met een veelbetekenende blik aan. Mark had iets tegoed van Renée, maar zijn wraak kon hem ook duur komen te staan. Een wankel evenwicht, zoeken naar de balans zodat beiden het zouden halen tot tevredenheid van de Emma. De hand van Mark ging naar de knopjes en hij zag onmiddellijk het effect op Renée die al zwetend en hijgend een orgasme probeerde tegen te houden, gesmoorde kreten vanachter haar gag, haar blik wisselend op Mark en Emma gericht. Hoger en harder ging het, warmte en kou wisselden elkaar af schokken en trillingen, alles door elkaar heen. Emma stond met de cane achter Mark en zag hoe het wijzertje langzaam door het oranje gebied begon te kruipen. Even zakte het weer terug en dan weer verder nu richting rood. Op dat punt begaf Mark het bijna. Emma wacht nog één nieuwe puls af en legde toen haar hand op de hand van Mark. Hij begreep dat hij moest stoppen. “Je mag” zei Emma tegen Renée en vrijwel op hetzelfde moment kwam ze spuitend en gillend klaar. Alle energie die ze nog had verdween hiermee en ze zakte compleet uitgeput onderuit voor zover dat kon. Emma sommeerde Mark haar te helpen met het overeind houden van Renée terwijl ze de gag en boeien losmaakte. Alle draden en ingebrachte plugjes werden verwijderd. Mark droeg haar naar de ruimte waar hij zojuist ook verzorgd was en legde haar voorzichtig op het bed. De slavin nam haar nu onder haar hoede en Mark stond er maar een beetje bij. De dag was compleet anders gelopen dan verwacht, maar was zeker nog niet ten einde. De middag echter wel en ze zouden nog hard hun best moeten doen om op tijd bij Dirk aan te komen. Hij besloot dat het het beste was om contact met Judith op te nemen en hun mogelijk verlate aankomst aan te kondigen. Hij vroeg Emma of hij even mocht bellen naar hun opdrachtgever en liet Renée achter. Toen hij het telefoongesprek met Judith beëindigd had, bedacht hij dat hij niet eens wist of deze intrigerende Freule hun speciale item wel zou willen hebben. De demonstratie was ruim voldoende geweest om de mogelijkheden hiervan goed te laten zien, dus daar zou het niet aan liggen. Eigenlijk was het de taak van Renée om dit af te handelen, maar of die daar nu nog toe in staat was daar geloofde hij niet zo in, dus nam hij de honneurs maar even waar. Op zijn vraag of hij voor Emma een bestelling mocht noteren volgde een korte stilte. Aan haar gezicht kon hij niet veel aflezen, maar twee tellen later toverde ze een beminnelijke lach om haar rode lippen en zei Mark dat ze heel graag deze nieuwe aanwinst aan haar assortiment toe wilde voegen. Mark voelde een innerlijke zucht van verlichting en was blij dat alles niet voor niets geweest is. Dat werd dus misschien toch nog de bonus incasseren vanavond. Wat dit in zou gaan houden voor Renée, dat bleef nog even de vraag.
Leergierig en Robin
|