| Gepost op zaterdag 25 februari 2012 - 10:40 pm: | 
|
| De Ontmoeting  
Deel 2 Metamorfose
Renée bleef even vertwijfeld op haar knieën zitten. Had ze dit goed gehoord? Naar beneden? Zó gekleed, of liever gezegd ontkleed? Ze liet haar armen zakken en kwam langzaam overeind toen bleek dat haar opdrachtgever niet van plan was terug te komen. Even dacht ze eraan om de kleding waarvan ze zich zojuist ontdaan had weer aan te trekken, maar de herinnering aan de minachtende woorden over de broek, zijn blik die niets te raden over liet en zijn opdracht die zonder tegenspraak duldend werd uitgesproken deden haar toch besluiten slechts gekleed in een blouse en colbert de kamer te verlaten.
Op dit tijdstip was het niet druk met gasten in het hotel, des te drukker was het met kamermeisjes en ander personeel dat aan het schoonmaken was. Toen ze op de gang keek zag ze een wagentje met linnengoed iets verderop staan, verder niemand te zien. Ze besloot het erop te wagen, sloot de deur achter zich en liep op het wagentje af. Voorzichtig zette ze het in beweging, gebruikte het als camouflage voor haar ontblote onderlichaam. Vlug liep ze hiermee de gang uit. Hoe het personeel zou reageren als de wagen weg was, dat was haar zorg niet. Zij moest zorgen dat ze zo snel mogelijk en liefst ongezien bij de kapsalon terecht kwam.
Het lukte haar met de kar in de lift te komen en ze zoefde richting begane grond. Toen ze onder weg op een andere etage moest stoppen brak het zweet haar even uit. Gelukkig stond de kar tussen haar en de liftdeuren in en de nietsvermoedende jongeman die instapte, stapte gelukkig ook als eerste weer uit de lift toen ze beneden waren aangekomen. Met nog steeds de linnenwagen als camouflage bij zich liep ze richting lobby. Nu waren er geen nauwe gangen meer die haar konden beschermen tegen blikken van anderen die haar alleen maar van voren konden belagen, in de grote gangen kon er vanaf de zij en achterkant geen bescherming meer genoten worden van de linnenwagen. Ze besloot de wagen aan de zijkant te laten staan toen ze de kapsalon in zicht kreeg. Gehaast liep ze het resterende stukje gang uit en bereikte de deur. Net op dat moment ging deze voor haar neus open en een keurig geklede dame liep al pratend met de kapster bijna tegen haar op. Verschrikt keek zij naar Renée die al een excuus stamelde. De verzengende blikken van de vrouw gingen over Renée en bleven steken toen ze de blote benen onder het colbert uit zag komen. Even, heel even keek ze Renée in de ogen met een blik van verbazing. Toen verscheen er een grote glimlach op het gezicht van de vrouw en ze maakte plaats voor Renée om naar binnen te kunnen.
"Kom maar liefje, ik denk niet dat je nog graag zo langer op de gang wil staan. Kijkers hebben we toch al, maar die hebben nu wel genoeg gezien."
Verschrikt keek Renée om en zag aan het begin van de gang een paar piccolo's in haar richting wijzen en kijken. Ze stapte snel naar binnen. Maar in plaats van dat de vrouw de salon verliet liep ze echter mee met Renée en begon een geamuseerd gesprek met Renée en de kapster die het tafereel met open mond gade had geslagen. Nou ja, gesprek met Renée, de vrouw bleef maar door ratelen, geen speld tussen te krijgen. Toen ze even haar mond hield om adem te halen werkte de kapster haar handig de salon uit en ontfermde zich over Renée die zich in een van de stoelen had laten zakken en probeerde haar ontblote onderlichaam uit het zicht te houden.
"Zo, en nu zullen we eens even kijken wat we met jou aan gaan vangen" zei ze terwijl ze terug kwam lopen van de deur. "Ik neem aan dat wij je volgens de voorschriften van je opdrachtgever onder handen moeten nemen, maar je hebt als het goed is nog wat nadere instructies meegekregen.
Het schoot Renée direct weer te binnen dat ze een briefje in haar jasje geschoven had gekregen en ze opende haar jasje om het te voorschijn te halen. Hierbij gleden de panden van het jasje en haar blouse van haar bovenbenen af en piepte het dotje haar op haar heuveltje onder het laatste knoopje van haar blouse tevoorschijn.
Geamuseerd sloeg de kapster dit gade en begreep gelijk wat er in de aanwijzingen zou voorkomen. Ze liep weg en liet Renée even alleen om het kattebelletje te lezen. Toch enigszins verbaasd na het lezen hiervan schonk ze koffie voor zichzelf in en besloot haar collega te bellen.
"Uhh hoi, kun je voor twee uurtjes even komen? Ik denk dat ik nog wel even bezig ben met het speciaaltje van vandaag. Oké ja... , goed dan zie ik je zo. Bedankt!"
Renée zat voor de spiegel en trok de panden van het colbert weer een beetje omhoog. Ze kon zichzelf in alle spiegels zien en besefte dat iedereen die door de ramen keek dat ook zou kunnen. Het vonkje van gretigheid in haar ogen kwam terug toen ze een forse brede man door de etalage ruit zag kijken. Via de spiegel keek ze hem aan, even kruisten hun blikken maar de man liep door. Het gevoel van ondeugd en vrouwelijke macht veroorzaakte een kriebelend gevoel in haar onderbuik. Mijmerend zat Renée te wachten op wat komen ging.
Op de bovenste verdieping stond Dirk ondertussen te overleggen met zijn secretaresse. Ze was het niet met zijn plannen eens maar nu hij Renée had ontmoet wilde Dirk niet meer terug. In haar ogen had hij gezien dat ze een echte was en Dirk was van plan alles er uit te halen wat er in zat.
"Het maakt me niet uit dat ze geen ervaring heeft die komt vanzelf. Ze gaat met Mark mee en we zullen zien wat er van komt."
"Maar ze is nog nooit op de weg geweest" sputterde ze "en ze weet helemaal niet hoe alles werkt en dan moet ze de verkoop van onze speciale producten gaan doen?"
"Ik geloof dat ik duidelijk ben geweest en al is Mark een test-model, hij kan haar best een beetje sturen. Ik ben er van overtuigd dat zij de spullen aan de man kan brengen, ze is echt niet zo preuts om Mark te gaan ontzien."
"Sorry hoor, maar denk nu eens even na Dirk, je verwacht dat zij in dat soort zaken producten demonstreert op Mark en dan ook nog met zulke overtuigingskracht dat men de producten wil gaan kopen? De verkoopleidsters hebben daar een training van drie maanden voor nodig en dan nog slaagt niet elke vrouw hier voor! En jij denkt dat zij, dat vlakke onaantrekkelijke onbeduidende typje het zomaar wel kan? Kom zeg, het is bewezen dat de klanten over het algemeen alleen kopen van zeer vrouwelijke aantrekkelijke verkoopsters, de minder mooie verkopen stukken minder."
"Lieve, je moet vertrouwen hebben. Wanneer heb ik er naast gezeten? Je weet straks niet wat je ziet, en wat ze mist zal ze vanzelf wel bij leren, en dit is het laatste wat ik hier over kwijt wil."
Een klopje op de deur bevestigde het einde van het gesprek. Dirk’s steun en toeverlaat liep gracieus naar de deur om open te doen en liet daarmee zien dat ze berustte in de beslissing.
"Ah, Mark kom binnen" begroette Dirk hem. "Je krijgt een nieuwe begeleidster. Judith, mijn secretaresse ken je natuurlijk al. Ze zal je uitleggen wat jullie gaan meenemen voor de demonstraties. Ik verwacht dat je zal gehoorzamen aan Renée, je begeleidster en dat je er alles aan doet om te zorgen dat ze goede verkoopcijfers haalt. Zo niet, dan zal jij er voor betalen op de maandelijkse bijeenkomst van verkoopleidsters en je weet wat dat betekent! Overigens bedankt voor je snelle komst en medewerking."
Renée had geen idee van wat er boven gaande was. Belangrijker was dat ze nu goed voorbereid werd. Ze werd uit haar overpeinzingen gehaald door de kapster.
"We gaan je eerst lang haar geven, in model brengen en daarna mag je mee naar achteren waar we je gaan scheren, harsen, epileren en opmaken, dus we hebben veel werk en weinig tijd."
De kapmantel ging om, hoofd in de wasbak en de vaardige handen van de kapster namen het haar van Renée onder handen. Na het aanbrengen van de extensions werd Renée naar de behandelkamer van de schoonheidssalon gebracht. Onwennig voelde ze aan het lange blonde haar dat haar een nieuwe look gaf. Het resultaat mocht ze straks pas bekijken als ze de complete metamorfose had ondergaan. Ze moest zich helemaal uitkleden en plaats nemen op de behandelstoel. Met haar ogen gesloten onderging ze een spoedbehandeling die af en toe uitermate pijnlijk was, zeker toen niet alleen haar bikinilijn geharst werd. Een zachte massage daarna met verzorgende crême's en olie lieten haar daarna weer ontspannen. Een weldadig gevoel kwam over haar en de zachte handen in haar schaamstreek maakten dat er meer dan ontspanning merkbaar was. Ze zuchtte zachtjes. Het was tijd voor de make-up. Ze kreeg een kimono aan en haar gezicht kreeg een totaal andere uitstraling nadat ze als een femme fatale was opgemaakt.
Nu dit onderdeel was afgerond werd ze meegenomen naar de boetiek die naast de salon was gevestigd. Renée moest de kimono weer uitdoen en stond naakt voor de verkoopsters die haar routinematig betastten en haar maten opnamen.
Met een gevoel van onvervalste gêne liet Renée alles over zich heen komen.
Het opgelaten gevoel en enige schaamte verhinderden niet dat ze toch een lichte sensatie in zich gewaar werd toen haar borsten en intieme delen werden aangeraakt. Ze had zelfs het idee dat ze vaker en harder werd aangeraakt dan strikt noodzakelijk was voor het opnemen van haar maten.
Het was inmiddels twee uur later en de hoogste tijd om terug te keren naar de kamer waar ze zich vanmorgen voor de eerste keer had gemeld. Onwennig, maar zeker niet ontevreden liep ze langs de lobby, de kar van de linnenjuffrouw passerend die ze vanmorgen had meegenomen en er nog steeds verloren bij stond in de gang. Zou ze hem meenemen? Nee, dat was niet gepast. Bij de lift moest ze even wachten. Een aantal heren die langs liepen knikten haar goedkeurend toe. Ze beantwoordde hun groet met een glimlach. De liftdeuren gingen open en ze stapte in, op weg naar de uitdaging die ze vanmorgen definitief had aangenomen.
De dunne stof van de Japanse geisha kimono streelde zinnenprikkelend langs haar huid terwijl ze door de gang liep naar de suite. Even hield ze stil voor de deur, haalde diep adem en klopte toen aan. Het was Judith die open deed. Vol verbazing en bewondering gaf ze Renée een goedkeurend knikje en liet haar voorgaan. Renée gesteund door haar nieuwe uiterlijk betrad zelfverzekerd de ruimte, maar nam een afwachtende ondergeschikte houding aan in het midden van de kamer. Van onder haar neergeslagen wimpers bespiedde ze de omgeving en zag toen de breedgeschouderde man van beneden die geknield met zijn hoofd op de grond zat. Wat koan hier de bedoeling van zijn? Renée besloot niet te laten merken dat ze hem had gezien en bleef rustig staan.
"Saburuko" klonk een luide stem en hiermee gaf Dirk te kennen dat hij verheugd was met het resultaat van de metamorfose van Renée.
"Laat die kimono vallen en laat me je bewonderen. Ik zei het toch Judith! Mmm, zie je!"
Stralend keek Dirk Judith aan. Ook hij had dit resultaat niet verwacht, eerst deze jongensachtige figuur in dat maatpak en nu dit, een verleidelijke fatamorgana. Het zou hem nog zwaar vallen om haar straks te laten gaan. Nadat Dirk haar bewonderd en goedgekeurd had, kreeg Judith de opdracht Renée mee te nemen naar het slaapvertrek. Er hing al een aantal outfits klaar en het passen kon beginnen. Zelf zou ze voor de gladde jurk met het lage decolleté gekozen hebben, maar Judith besliste anders. De bijpassende lingerie zat als gegoten, evenals de mooie hoge pumps. Ze mocht zichzelf nu eindelijk bewonderen in de grote passpiegel.
Tijdens het kleden werd duidelijk wat gedurende de rest van de dag de bedoeling was. Ze moest samen met Mark bezoeken af gaan leggen bij klanten die Renée door Judith kreeg toegewezen. Judith vertelde haar wat er van haar werd verwacht en dat ze echt moest zorgen een order binnen te halen. Na afloop van de bezoeken moest ze zich weer met Mark melden in het hotel. Renée was verbaasd over de snelheid waarmee alles gepaard ging, maar begreep wel dat één proefdag eigenlijk te weinig was en dat men daarom nu veel van haar verlangde. Ze had bij nader inzien liever een week gehad en twijfelde of ze zou vragen of dat niet alsnog tot de mogelijkheden behoorde. Trouwens, dacht ze bij zichzelf, dat zou ook beter aansluiten bij het 24/7 idee en de beschikbaarheid die ze eigenlijk ambieerde.
Terwijl de gedachten van Renée in haar hoofd rondtolden als een tornado, loste Judith al pratend vele vragen op. Mark zou als chauffeur dienst doen en alle taken uitvoeren waartoe hij opdracht kreeg, van haar! Hij zou haar onvoorwaardelijk moeten gehoorzamen. Renée kreeg direct ondeugende fantasieën. De bijbehorende verantwoordelijkheden werden helder uiteen gezet en ook de consequenties van misbruik van haar verantwoordelijkheden, maar dat alles liet toch genoeg ruimte. De gedachte was nat makend, wie had dit ooit vantevoren kunnen bedenken?
Natuurlijk had Renée zich gerealiseerd dat er veel van haar verwacht zou worden, ze had zich immers zelf beschikbaar gesteld, maar dat het lot haar ook de kans gaf om zelf de viool te bespelen dat was toch wel wat anders. Uit de verhalen die ze wel eens had gelezen wist ze dat het mogelijk was beide kanten van het spel in één persoon verenigd te zien, maar dat ze dat ook in haar allereerste contact echt mee mocht maken zette haar gedachtewereld op zijn kop.
Leergierig en Robin
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?