Gepost op zaterdag 30 juni 2007 - 08:14 pm: |
|
| Pijnlijk
gevoelens
Ik trek je aan je tepels voorzichtig naar me toe, je zachte borsten volgen. Wij kijken elkaar eventjes diep in de ogen. Je sluit traag je oogleden. Een zachte zucht... Je werpt je hoofd achterwaarts, de spanning afwachtend met iets geopende lippen. Een zachte kreun ontsnapt met tussenpozen, sneller en sneller, luider en luider. Uiteindelijk persen mijn vingers in je gevoelige weefsels. Een draaibeweging, en mijn vingernagels drukken nu geleidelijk maar doelbewust steeds dieper in je platgedrukte knopjes. Je gaat op je tenen staan, snakkend haal je kort en hevig adem. Dan houd je je ademhaling krampachtig in. Je perst je longen dicht om de pijn te onderdrukken. Je houdt het bijna niet uit. Je gezicht verkrampt, je mond staat wijd open, je knijpt je ogen dicht en fronst je wenkbrauwen. Een langdurend nauwelijks hoorbaar geklaag. Je stem trilt. En dan, met een onverwachte ruk krassen mijn vingernagels weg van je pijnlijke tepels. De zachte borsten veren terug. Op dat moment trekt je lichaam sidderend samen aan de opgespannen touwen rond je polsen hoog boven je. De musketons kletteren in hun stalen haken. Je slingert je bovenlichaam om de pijn van je af te schudden. Je borsten trillen. Je zucht nu luid je emotie weg. Een moment van stilte... Je lichaam hangt weer onder de touwen en je opent je ogen. Nu haal je nog eens diep adem en ontspant daarna. Je uitgeademde lucht ontsnapt fluitend tussen je nog krampachtig gespannen lippen, in een langgerekte zucht. Je kijkt me aan met halfgeopende oogleden, smekend, vragend. “Het deed werkelijk pijn,” fluister je me zachtjes toe. Glinsterende natte irissen, tussen je oogleden. Maar… ik hou van je, flitst het door je hoofd. “Wat hou ik van je...” zeg je. De napijn in je tepels vragen om liefdevolle troost. Ik geef je een innige zoen. Trillend en zuigend, zuig je je vast aan mijn lippen. Je wilt me omarmen, maar je kan niet. De onderdanige touwen aan je vastgebonden polsen trekken en geven je het besef terug van je smachtende intense slavinnenverlangens. Met een nauwelijks voelbare zachte beweging streel ik je schaamlippen. Een erotische trilling maakt zich meester van je lichaam. Ik omhels je, neem je vast, mijn borst stevig tegen de jouwe gedrukt. Mijn handen strelen je zacht. “Je was moedig, geloof me, echt moedig,” fluister ik in je oor, en lik daarop heel even je oorlel.
|
|
|