| Gepost op zaterdag 16 juni 2007 - 12:42 am: | 
|
|
Punnishment en Flashback
N THE NAME OF LOVE
DEEL 2
FLASHBACKS AND PUNNISHMENT
HADRIMAN of GOR.002
(reiziger/scribent of GOR)
MEI/JUNI 2007
De gebruikelijk rust van het huis had weer bezit genomen van de grote werkkamer. Ricky had de jongelui weer hun plaatsen bij het raam laten innemen. De diepte van de kamer maakte het mogelijk dat vanuit verschillende hoekvensters de zon naar binnen kon schijnen. Ze werden niet direct belicht maar het effect van het zonlicht in de kamer op de drie naakte jongelingen, had door geen schilder zo treffend gevat kunnen worden. Vanaf een afstand hadden de verschillende kleuren rood op de geteisterde billen voor ieder een geheel eigen deel van het kleurenspectrum gekregen.
Ik zat aan het bureau nog steeds met het concept van een ingeleverd verhaal. In het stadium van dit verhaal waarin ik nu verzeild was geraakt liep die wereld in de opgevoerde patriciërsfamilie niet veel anders dan wat er in deze kamer het afgelopen uur zich ook had afgespeeld. Ik kon het niet laten om af en toe mijn gedachten eens meer te laten leiden naar mijn eigen hofhouding. Ricky stond naast mijn stoel, met haar handen over elkaar. Gewoon te wachten op mijn bevelen.
Onbewust gleden mijn handen onder haar korte rokje, over en tussen haar billen. Satijnzacht, babyzacht velletje, overheerlijk! Getraind als zij was had de toegang tot haar vagina niet meer dan de biologisch verantwoorde vochtigheid. Niet meer en niet minder. Het was helemaal niet mijn bedoeling om mij nu nog even voluit met haar te gaan plezieren. Nee, alleen om haar een beetje te plagen zocht ik naarstig naar haar klitje. Ik kende ricky als mijn eigen (broek)zak. In de loop der jaren heb ik elke centimeter van haar lichaam wel tientallen malen in mijn handen en tussen mijn vingers gehad. Deze slavin heeft gewoon een te heerlijk lichaam om niet zo van tijd tot als het mij uitkomt als heerlijk seksobject te gebruiken. Mijn hand glijdt gemakkelijk naar binnen zonder dat vanuit haar lichaam ook maar één siddering of teken van leven voort komt. Er roert niets! Er siddert niets! Geen spiertje wordt aangetrokken! En dat kan ook niet anders, want dit object is er alleen maar voor mijn genoegen. Ik speel er mee. Speel er mee als dat bij mij op komt en zoals ik dat wil. Ik kan er bij klaar komen of niet.
Het klitje aan het begin van de spelersingang is dan ook gemakkelijk te vinden. Ik laat het rollen tussen twee vingers, totdat ik voel dat het net als bij mijn eigen pik dikker en vochtiger word. Ik trek er aan en dat is het enige waardoor ricky in beweging gekregen kan worden. Want ook die pijn is voor iedere vrouw natuurlijk wel gelijk. Ik steek mijn hand omhoog richting haar mond. Ricky buigt haar hoofd en neemt de vingers in haar mond. Met een zachte tik tegen haar wangen maak ik haar duidelijk dat zij met de postulanten kan vertrekken. Sylvia, Mathilde en Wouter rapen hun kleren bij elkaar, draaien zich naar mij toe, buigen licht hun hoofden en verlaten vervolgens de kamer.
Ik kon weer verder gaan lezen in het manuscript, nam de stapel papieren op en liep er mee naar het raam. Deed de vitrage een stuk open. Wat kon mij het bommen dat ik daar min of meer naakt voor het raam stond. Met een half oog kon ik naar beneden kijken, naar alles wat daar aan de gracht voorbij ging of zich afspeelde. Ik las dat Hadrianus Marcellus Gripiluna de Osta zich heerlijk aan het vermaken was met een van zijn wilde Germaanse slavinnen toen hij, juist op het moment dat hij alles wat nog in zijn kolkende scrotum zat, in alle woestheid bij de slavin, (anaal gepakt), naar binnen spoot, wreed gestoord werd door een koerier van de Almachtige Senaat in Rome…….
Er kwam een dubbeldekker voorbij rijden. Minzaam zwaaide ik naar de toeristen. Konden ook zij nu naar huis schrijven dat er niet alleen maar blote vrouwen voor de ramen zaten aan die mooie Amsterdamse grachten.
De huislijn van mijn telefoon ging……
Ik was gelijk weer op de wereld anno 2007. Alhoewel…….mijn vroegere Mistress Louise belde vanaf het vliegveld Heathrow dat zij onderweg was naar Nederland. Een heerlijke verrassing. Mijn dag kon niet meer stuk, maar het was natuurlijk wel vanuit een heel andere wereld. De Engelse! Op dat wereldvreemde eiland
Het gesprek was afgelopen even snel als ik had moeten bijkomen van de schrik, meer nog de emotie van het komende weerzien. Jaren geleden overleed mijn oude Master Martin, vanaf die tijd was Mistress Louise naar Amerika vertrokken en had ergens in LA een galerie geopend met alle al dan niet klare teken- en schilderstukken. Ik werd altijd keurig op de hoogte gehouden van de verkoopcijfers en hoe verwonderlijk dan ook, het liep daar als een trein. Ik had het grachtenhuis gekregen, maar de hypotheek en veel van de vaste lasten werden en worden nog steeds door Mistress Louise betaald. Dat is dan ook de reden dat ik zowel de speelzolder als de derde etage nog volledig intact heb gelaten. Haar slaap en woon vertrekken. Zij deelt die met mij even gemakkelijk alsof ik nog de volbloed slaaf van haar ben en ik wil dat graag zo houden.
Maar nu moesten die vertrekken wel razend snel in orde en schoon gemaakt worden. Ik belde naar het slaven verblijf en beval ricky naar boven te komen.
Ricky gaf een vreugdekreet bij het nieuws van de komst van de Mistress. Tegen mijn gewoonte in strafte ik dat onbeheerste gedrag niet af. Misschien zou ik dat later nog wel doen. Ik gaf haar de opdracht dat de vier kamers in orde gemaakt moesten worden en dat de gangen naar die kamers en mijn kamers op de tweede etage geschrobd moesten worden.
Ze keek mij aan:
“Met de hand, Master?”
Ik bevestigde dat en ricky wist wat haar te doen stond.
“En U zelf Master Hadriman, wat gaat u doen?”
“Ik ga me wassen en omkleden. Ga mee om mij daar te helpen, maar je mag ook de dienstdoende slaaf of slavin sturen.”
“Wanneer bent u in de badkamer, Master ? “
“Ik maak hier nog wat dingen af. Misschien ben ik er over een half uurtje.”
“Goed Master, er zal voor u gezorgd worden.”
Ricky deed een stap naar achteren en knikte haar hoofd. Naakt als zij was waren het slechts de lange zwarte haren die langs haar hals haar bolronde borsten enigszins bedekten. Haar handen had zij strak, zonder stijf te zijn, langs haar lichaam zodat ik, nu zij iets meer dan een meter van mij afstond, een prachtig gezicht had op haar strakke blote buik, de navel met een parel er in en de drie gouden slotjes die de opening tussen haar benen op slot hielden. Afgesloten voor elke buitenstaander, geilaard enof wellusteling.
Er lag een lange tijdschriftenlegger op mijn bureau, ik tikte daarmee hard genoeg tegen haar pubus aan en uiteraard ook tegen de slotjes om haar buik in een krampbeweging naar binnen te zien gaan. Ik lachte:
“Oke, je ziet er als gewoonlijk lekker uit, wie weet wat ik nog met je ga doen. Maak alles in orde, zorg dat iedereen aan het werk is en dan ben ik over een half uur in de badkamer. Je kunt gaan!”
Ik liet met de lat de slotjes nog eens even pesterig heen en weer slingeren. Ricky mocht dat ontwijken en durfde zelfs te lachen toen zij weg sprong. Onbetamelijk, daar zou ik haar nog wel eens voor straffen.
Ik sloeg een grote stola om mijn schouders, deed een brede ceintuur om alles een beetje bij elkaar te houden en maakte nog snel even wat losse aantekeningen in de marges van de pagina’s. Maakte er een mooi dossier van en vertrok vervolgens naar de grote badkamer op de tweede etage. Daar stond niet als gewoonlijk de kajira maar de lagere slavinnen sonia en carla gereed om mij te helpen bij het douchen en aankleden. Ik besloot mijn gewone burgerkleding aan te doen, want Schiphol was natuurlijk wel een luchthaven van deze wereld. Maar ach……zou ik daar dan anders zo opvallen?
Schiphol!
--------
Op de terugweg lag als vanouds de warme hand van Mistress Louise ergens verdwaald tussen mijn benen. Of ze nooit weg was geweest! Zo gewend was ik dat ooit als ik bij haar in de auto mocht zitten. Ik had er direct spijt van dat ik toch niet mijn uitgaansrok had aan gedaan. Of eigenlijk niet! Ik zou me geen raad geweten hebben hoe ik me in de auto op weg naar huis had moeten gedragen, wat de consequenties zouden kunnen zijn als nu al die heerlijke hand met mij zou gaan spelen tot het einde. Wel heerlijk om daar aan te denken, maar helemaal verstandig natuurlijk niet. Ik had de dunne witte linnen broek aan en de hevig in erectie verkerende inhoud maakte aan mijn lieve meesteres overduidelijk bekend dat alles voor haar nog steeds binnen bereik was. Klaar te staan om dat te doen waarvoor dat mannelijk apparaat gemaakt was.
Maar ik kon me redelijk tot goed beheersen. Die rit van onze auto naar de stad duurde slechts drie kwartier en dat was voor mij een onbeduidende tijd om een al lang geleden goed getrainde zelfbeheersing niet al te zeer geweld aan te doen.
Bij de ingang van het souterrain stonden een tweetal bedienden al klaar om ons te ontvangen. En alweer was kajira ricky er niet bij. Mistress Louise kende hen nog heel goed en al stonden ze bijna midden op de gracht en moest het verkeer echt wel stoppen, het maakte niets uit. De begroeting was onbeschaamd heftig. Het was meer dan een flits dat ik onweerstaanbaar kon genieten van die twee omhooggetilde blote billen. Wat was dat een mooi gezicht en ik denk voor de automobilisten die moesten wachten zeer zeker ook.
Terwijl de bagage beneden het huis werden binnengebracht konden wij de stenen trappen op waar de deur al uitnodigend open stond. We waren weer thuis en dat gold zeker voor Mistress Louise.
Ik liep achter haar de trap op, het ging niet snel en opeens zag ik me weer de eerste keer naar boven gaan.
Jaren geleden!
Mijn ouders betaalden wel de universiteit, maar de vele bijna altijd te dure modules moest ik echt wel zelf betalen. Ach ja, als host werken op de rondvaartboten was een pracht van een job. Een laag salaris, dat wel, maar de fooien logen er niet op. Ik kende zowel de grachten als de geschiedenis er van bijna op mijn duimpje. Daar kon ik daar waar het nodig was, goede verhalen over vertellen. Werd ook wel gewaardeerd. Ik wist natuurlijk ook wel de “gevaarlijke” bruggen, waar ook ik ooit als nutteloze puber met mijn kameraadjes wedstrijden deed wie het verste en vooral het langste kon spugen of….. piesen ja dát was pas een leuke sport….. precies op de boten die er onder door voeren. Ja die plekken wist ik precies en tot dat die voorbij waren hield ik de luiken gesloten.
Maar het was toch niet genoeg.
En op een dag kwam mijn tweelingzuster Alwina met een leuke advertentie aan.
“Tekenaar en schilder zoekt een goed uitziende mannelijke model. Voorwaarden nader te bespreken……...”
Ik schrok me rot. Natuurlijk ik zag er niet slecht uit, maar vanuit onze binderij en uitgeverij wisten wij wel precies wat ‘modellen daar betekende. Ik liet me overhalen en kon op de Kloveniersburgwal mijn opwachting maken, had een schone bloes aangetrokken over een mooi model ribfluwelen knickerbocker; pasteltint geblokte sokken en sandalen, want schoenen was ik niet gewend.
Dood zenuwachtig ging ik naar boven. Er hing een zware klopper aan de deur. Ik geloof nooit dat het geluid wat voor stelde, want ik kreeg dat ding bijna niet in beweging. Maar toch werkte het. De deur werd open gedaan door een mooie jonge vrouw. Gelijk was mijn spanning een flink stuk verdwenen. Een donkerbruine krullenbol over een bolrond hoofd. Een lange strook wit linnen hing zowel aan de voorkant als aan de achterkant vrij over haar lichaam, bijeen gehouden door een rode ceintuur. Ik volgde haar door de immense grote hal naar de grote marmeren trappen. Het meisje liep aan de rechterkant van de trap voor mij uit en gaf mij te verstaan dat ik links moest gaan lopen. Nu pas zag ik de rest van haar lichaam. Geen enkel stuk ondergoed, hoe onbeduidend vaak ook, verborg haar prachtig licht getinte huid. De stroken stof waren zo licht dat die zich bij iedere stap volledig plooide naar de bewegingen en vormen van het lichaam. Zij bewoog zich uitermate gracieus en bevallig. Haar subtiele kleding paste zich daar voortreffelijk bij aan. Het maakte haar tot wat ze was: ‘Een vrouw!’ Ik betrapte mij er op dat ik gebiologeerd naar haar borsten zat te kijken die zachtjes meeschommelden op de ritmiek van haar passen naar boven. Misschien was het meisje net 22 of 23 jaar, maar ze had toch maar wel werkelijk mooie, volwassen borsten. Zeker wel om een hand goed te vullen. Haar tepels waren niet echt hard maar puntten wel bij iedere beweging door het dundoek heen. En natuurlijk was dat ook zo met haar billen. De dunne stof plooiden zich iedere keer in of rond de bilnaad waardoor haar billen zich continu in al hun pracht vertoonden. Ik zou later begrijpen dat dit het standaard beeld zou zijn van iedere vrouw hier in huis.
Precies op het moment dat ik de merkwaardig rode strepen op haar rug en ook een enkele op een van de billen zag stonden we stil bij een grote dubbele deur. Heel bescheiden klopte zij aan en ging gelijk naar binnen, maar deed de deur voor mijn neus dicht. Enkele seconden later ging de deur open en nodigde zij mij uit naar binnen te gaan. Ik begreep niet meer waarin ik verzeild was geraakt. Wat moest ik hier nu eigenlijk. Was ik nu bij de koningin op bezoek o.i.d.? Het meisje wees mij met haar hand verder naar binnen te gaan en plaats te gaan nemen op een van de stoelen. Zelf nam ze plaats naast de deur.
En daar stond de kunstenaar. Martin……en een hele lange dure achternaam……een prachtige man. Zo maar, gewoon de kunstenaar zoals ik me die me altijd voorstel. Een robuuste man, wilde haren en een nog wildere baard. Een half bruine leren rok reikte tot net aan de knieën. Oud, maar zoals leer altijd is….hoe ouder hoe mooier. Een overhemd die wonder boven wonder hagelwit was en vrijwel met alle knopen er aan en dicht. Klasse dus! Het leek net of de man mij eerst volop de gelegenheid wilde geven om eens goed naar hem te kijken. Of was het misschien wel andersom, dat hij eerst eens wilde kijken wie hij in vredesnaam naar binnen had gehaald?
Een zachte maar warme stem gaf het meisje de opdracht voor hem een glas wijn te halen en voor mij een glas frisdrank.
Ik zou er nog heel lang over doen om er aan te wennen dat het personeel altijd en voortdurend aanwezig was, zonder dat je ook maar enigszins van hun aanwezigheid iets zou merken. Naast de deur hing een polsband met belletjes en bij binnenkomst werd die iedere keer om de pols gedaan en als er een boodschap was werd er enige momenten zacht maar duidelijk geklingeld. Ze spraken nooit, alles ging in alle stilte.
Het gesprek begon. Mijn sollicitatie brief kwam te voorschijn en aan de hand van wat daarin stond waren er heel wat aanknopingspunten om een goed gesprek te hebben. Mijn zuster had die brief geschreven. Ik kende de inhoud wel, maar af en toe raakte ik toch in de verlegenheid bij details, die mij duidelijk toen niet waren opgevallen.
En opeens kwam ZIJ binnen, Mevrouw Louise, zoals zij werd voorgesteld. Zo gemakkelijk als ik aan het praten was geweest, zo was mijn mond nu volledig met stomheid geslagen. Daar stond een figuur, zo uit de Griekse Godenwereld naar de aarde afgedaald, lang en donker. Met lang gitzwart haar dat deels voor haar hing tot ver over haar borst en aan de andere kant tot bijna op haar billen. En die ogen…….diep, eindeloos diep, peilloos diep en zwart als inkt. Als zij een echte heks was geweest uit vroegere eeuwen had ik dat direct geloofd. Ze stak ruim een hoofd boven mij uit. Haar lange zwartfluwelen kleed viel net als bij het meisje zowel aan de voorkant als de achterkant vrij tot bijna op de grond, om haar middel bijeen gehouden door een brede stalen gordel.. Zij kwam naar me toe terwijl ik nog mijn verbazing aan het verwerken was, ( een korte paardenzweep, iets wat op een lange strook leer leek en nog erger…..handboeien hingen op verschillende plaatsen aan haar riem en oh, dat handvat met al die gekleurde stroken) en ik zag als gesp twee camasutra-achtige figuren, man en vrouw, zich met hun geslachtsdelen in een jinjangpositie in elkaar grijpen.
Twee lange handen, zonder ook maar enige sieraad namen mijn schouders vast. Stevig en ook hier had ik het gevoel dat ik echt op mijn waarde werd geschat. Zij schudde mij met haar armen wat heen en weer waardoor ik opnieuw weer een belangrijk stuk bloot van een vrouwenlijf kon zien. Mooi, daar was dus niets mis mee. Puntige borsten met nu al harde tepels. Mevrouw deed geen enkele poging om haar naakte lichaam te verbergen. Ik ontdekte dat haar schaamdelen helemaal kaal waren, waardoor ik de ingang van haar lichaam niet echt kon zien. Het was daar beneden echt heel mooi opbollend glad en een verfijnde streep dat duidelijk de ingang van haar genotsgrot moest zijn.
Zij ging tegenover haar man en mij zitten, want ik had intussen wel begrepen dat dit het kunstenaarskoppel was. Zij zat recht op, haar handen in een kom gevormd in haar schoot, de benen enigszins uit elkaar. Het voorpand van haar kleed viel helemaal naar binnen waardoor haar blote dijen en benen op de meest voortreffelijke manier tentoongesteld werden. Ik zag dat ze geen slip droeg. Het gesprek ging nog wel even door. En terwijl ik ook haar vragen beantwoordde, zag ik haar telkens kijken naar mijn broek, vooral naar die dikte tussen mijn benen. Ik wist echt niet hoe ik moest gaan zitten en ik durfde al helemaal niet e.e.a. met handen weg te moffelen. Ook durfde ik niet met de benen over elkaar want ik wilde voor alles haar voorbeeld uiterst serieus nemen en zo getrouw mogelijk volgen. Maar de aanwezigheid van zo’n bijzonder mooie vrouw, bijna naakt, stelde mijn hele hormonale machinerie in werking. Ik was jong, wild en het was volop zomer en ongetwijfeld wilde ik heel wat…met een vrouw…..en dat liet zich duidelijk in die witte broek aftekenen.
Het gesprek was afgelopen Op weg gingen we, naar het atelier. Daar stond ik dan, hopeloos verlegen met mijn figuur, met geen enkele mogelijkheid om die enorme erectie daar down under, te verbergen. Wie heeft het over…. voor paal staan!……
Het atelier was groot met aan alle kanten grote ramen. Licht waar het licht moest wezen en donker daar waar dat nodig was. Er stond een halfnaakte jongen en een meisje op het podium in een decor van bos en heidevelden.
Al pratend werd ik daar door mevrouw binnen geloosd. Ik wilde opeens helemaal niets meer, maar iets zwaar dwingends dwong mij gewoon wat er van mij gevraagd werd. Mevrouw wist op heel subtiele manier mij kalm te krijgen, of niet? Maar toch…..haar handen gleden over mijn lichaam, misschien iets te nadrukkelijk en zelfs te vaak akelig dicht bij mijn nu in volledige opstand gekomen penis. Zij vond het beter dat ik even mijn bloes uittrok…..en uit ging dat ding, goed geholpen door het bostweetal.En weer die koele handen over mijn nu half blote lichaam, mijn rug, mijn borsten en tepels. Ik trilde over mijn hele lichaam, dat wel en sprak vrijwel helemaal niet meer. Mevrouw keek me heel indringend aan. Met een voortdurende glimlach in haar ogen en om haar uitzonderlijk sensuele lippen. Ik wist het gelijk, dit beeld, deze vrouw zou ik nooit meer vergeten.
Ik werd hier neer gezet en daar neer gezet en iedere keer liep mevrouw weer naar haar man, besprak iets en verwisselde telkens de verschillende poses. En al die tijd met haar nadrukkelijk handtastelijke en lijfelijke contacten. Ik moest ook maar bijpassende toneelstukken aan of om doen. En opeens stond ik daar poedelnaakt. Voor dat ik het in de gaten had, hadden het tweetal mijn broek naar beneden geschoven,(ik had immers geen riem om) en lieten mij er uit stappen. Mijn paal schoot met een rotsnelheid omhoog, de vrijheid in. En precies op het moment dat Mevrouw dan toch die harde paal in haar handen nam knapte het bij mij. Ik sprong weg, gritste mijn kleren bijeen en rende naakt de kamer uit.
Pas beneden in de hal slaagde ik er in mijn broek aan te trekken, maar ik stond al lang op de gracht toen ik pas verderop om de hoek mij verder durfde aan te kleden. Sommige passanten keken mij vreemd aan. Maar meer dan ook niet. Misschien paste dat geheel in het beeld van de Amsterdamse grachten in deze buurt.
We kwamen aan op de tweede etage. De woonetage. Er was een jongen en een meisje de houten vloer aan het schrobben, Ze waren halverwege hun werk. Dat gebeurde eens in de driemaanden en moest met de handborstel gedaan worden. Gedweild en geschrobd en als men aan het einde van de ruim 20 meter lange gang was kon men aan het begin weer beginnen met de vloer in de was te zetten. We liepen naar het tweetal. En hoe kan het ook anders. Slechts gekleed in een korte katoenen rok waren ze daar in volle spanning aan het werk. Wij kwamen aanlopen en gelijk verstrakten hun lichamen. Zoals voorgeschreven met hun armen plat op de grond voor hen uit, hoofden tussen hun armen bijna tot op de grond en hun achterwerk zo strak mogelijk omhoog.
Zonder iets te zeggen bleven we even stilstaan en keken naar die hoog opgeheven zitvlakken. Mistress Louise kon het natuurlijk niet laten om met de punt van haar wandelstok de beide rokjes tot richting het middel op te strijken, creëerde zo een prachtig beeld voor ons. Met de benen/knieën gespreid vertoonden zij datgene wat ze in deze positie zo mooi en duidelijk aan hun Master konden en wilden aanbieden. Mijn handen liet ik even glijden over de rug van de jongen, greep de heupen aan weerskanten en trok hem tot op zijn tenen om hoog. Ik trok de billen uit elkaar waardoor de donkerbruine rozet goed zichtbaar werd. Vlak daaronder hing het klok en hamerspel, waarvan ik wist dat Mistress Louise daar nooit genoeg van kon krijgen. Heel subtiel liet zij de punt van haar stok een stukje bij de opengesperde anus naar binnen gaan. Het lichaam verstrakte, de arme jongen trok zijn billen aan waardoor de stok klem ging zitten. Een beetje wild, dat wel, trok Mistress Louise de stok tussen het opgefokte vlees vandaan en lachend gaf zij hem een tik aan de onderkant, daar waar precies de aanzet was van het scrotum. Ik liet de jongen weer los en zonder ook maar verder iets te zeggen gingen we de zitkamer binnen.
Aan het begin van mijn modellen carrière ging ik vrijwel altijd vanuit mijn college naar het atelier, kreeg daar te eten en ook gelijk te horen wat het programma voor de namiddag enof de avond was. Wat ik wel en wat ik niet aan moest trekken etc.
Het was weken na dat ik in paniek van dat grote grachtenpand was weggevlucht, dat er bij de poort van de campus ik een enveloppe in mijn handen gestopt kreeg van een meisje, die ik vagelijk herkende van het atelier. De Heer Martin bood zijn excuses aan voor wat er bij mijn kennismakingsbezoek mis was gegaan…bla…bla…bla…bla…..Hij wilde toch wel graag met mij verder gaan en verzocht mij nog een keertje te komen. Dat heb ik dus gedaan. Mevrouw was niet thuis en dit keer ging het ook heel wat gemakkelijker. Dit keer waren er twee meisjes en twee jongens als model en ik hoefde alleen maar te kijken. Nu kon ik er ook echt van genieten. Ik zag met plezier het gemak hoe de changementen werden uitgevoerd, kleren werden verwisseld en hoe de rode striemen in sommige gevallen op de naakte huiden werden geschilderd enof met houtskool werden getekend. Daarbij werden de billen en zeker ook de voorkant net zo onder handen genomen.
En ik besloot te blijven komen. Ik werd zelfs een goede leerling en een nog betere model. Mijn aangeboren gevoel om naakt te zijn, naakt te willen zijn kwam hier meer dan mooi van pas.
Ik kwam voortaan ieder weekend en toen ook mijn ouders er helemaal geen probleem mee bleken te hebben, uiteraard nadat ze een prachtige naaktschildering van mij hadden gekregen, mocht ik er uiteindelijk definitief mijn intrek nemen. En toen had ik al kennis gemaakt met de cane en de plakken van intussen ook al Meesteres Louise. Eerst spelenderwijs, om de schilderingen een wat meer realistisch beeld te geven, maar later ook stilzwijgend als slaaf, thuis maar ook in haar club in het Oosterparkkwartier.
En op een dag kreeg ook ik samen met een van mijn mede slavinnen de opdracht de gang op de tweede etage te gaan poetsen. Tijdens het ontbijt werd door de major domus van het huis de taken verdeeld en ik kreeg dus die gang. Ik had beter moeten weten. Iedereen keek mij aan, zeiden niets maar toen ik met mijn collega de keuken, gewapend met emmers e.d. verliet, gaf iedereen mij een vriendschappelijke klap op mijn billen en wensten mij heel veel sterkte. Ik was toen al de keuken uit en buiten de keuken en onze privé ( zgn slavenverblijven) mochten wij niet praten dus gingen we naar de tweede etage en zette ons aan het werk. Het was zwaar werken, boenen en schrobben, het meeste werk op de knieën. We hadden slechts een lendendoek om dus als ik met mijn stroken van de plankenvloer wat vooruit liep op mijn collega kon ik in alle vrijheid tegen haar open billen en meer nog tegen haar bijna open kutje aankijken. Had ik natuurlijk helemaal geen bezwaar tegen. Ook niet dat zij hetzelfde kon doen als zij achter mij bezig was. In onze verblijven mochten wij alles met elkaar doen en laten wat we zelf wilden, dus kende iedereen dan ook de aantrekkelijke dingen van elkaar.
We waren midden in de gang bezig, vrijwel onder de lampen, toen wij de kamerdeur van mevrouw en mijnheer open hoorden gaan. Slechts één tel waren we instaat om onder onze armen door te zien dat mijnheer er aan kwam met een gast. We gingen direct in de voorgeschreven, wat we later de sleenpositie…..de hondenpositie dus…..zouden gaan noemen. Onze armen recht voor ons uit op de grond onze achterwerken zo hoog mogelijk.Mijnheer en mevrouw waren druk in gesprek. Ik dacht dat ze wel door zouden lopen want de positie zoals we die hadden was uiterst vernederend. Maar ze stonden stil. En opeens zag ik een voet langs de mijne, en handen die over het lichaam van het meisje bogen, maar ook benen langs mijn rug; handen die mijn billen om hoog trokken. Ik schrok, maar meer nog ik stond strak van de zenuwen. Wat ging er nu weer met mij gebeuren? Ik kreeg een paar harde klappen, een hele reeks klappen zodat mijn billen fel begonnen te gloeien:
“Ontspannen en klaarstaan!” gromde een stem naast mijn oor.
Ik herkende de stem van mijn meester. Het stelde mij gerust al wist ik nog steeds niet wat er zou gaan gebeuren. Er was een hand die een van de billen opzij trok en opeens glibberde een vinger mijn anus binnen. Het voelde klam en koel aan. Het ging heel gemakkelijk. De vinger ging heen en weer en deed mij in werkelijkheid niets. Ik had daar best vrede mee; dacht dat het daar wel bij zou blijven. Ik had immers nog nooit gehoord dat mijn meester ook de jongens zo van tijd ‘nam’. Maar nu dus wel. Mijn illusie voor een gewoon einde van deze aktie werd letterlijk en figuurlijk volledig de diepte in ‘geboord’. De vinger ging er net zo gemakkelijk uit als die er in gegaan was en opeens werden beide billen hard uit elkaar getrokken. Hard en grof. Mijn poging om te ontsnappen aan dit geweld werd direct met weer een reeks harde klappen afgestraft en op datzelfde moment voelde ik die harde sponsachtige punt tegen mijn anus aandrukken. Het was drukken én stoten. Ik gaf een kreet. Handen grepen mijn heupen hard vast toen de uitzonderlijk dikke mast van mijn meester naar binnen ging. Ik kreeg de tijd niet om pijn te voelen. Twee drie stoten gingen nogal rustig maar dat werd al heel gauw een wilde vertoning. Hard en doelgericht. Eerst werden mijn heupen stevig vast gehouden maar toen die dikke paal er eenmaal inzat verdwenen die handen naar de voorkant, naar mijn ballen en mijn pik. En mijn meester wist dat natuurlijk. Bij dit soort acties reageerde mijn lichaam altijd direct en heftig. Het harde stoten ging gelijk op met het ritme van die ene hand die een vaste maar harde maat sloeg op mijn billen en mijn rug terwijl de andere hand beurtelings mijn ballen pakte en daarna weer hard trok aan dat dikke stuk ongeluk!
Evensnel als het allemaal begonnen was, kwam ook in datzelfde tempo het loeiende orgasme van beide heren. De rokken werden over onze billen getrokken en of er niets gebeurd was hervatten de heren hun discussie en verlieten aan het einde van de gang de etage.
Ik rechtte mijn rug en zag dikke klodders geil in slierten op de rug van mijn collegaatje. Ik wilde het met een doekje afvegen maar zij duwde mijn handen weg. Het mocht niet, begreep ik, dus liet ik het zitten en gingen we weer verder met waar we mee bezig waren. Schrobben en poetsen. Een gang van ruim 20 meter lang.
Werken in deze gang en ook die op de eerste etage betekende altijd de kans krijgen op een grote en wilde doorsmeerbeurt. De meisjes hebben natuurlijk het voordeel dat de Master een keuze heeft welke opening hij wenst te gebruiken. En het moet gezegd……hij liet hem die kans nooit ontnemen. Hij had er gewoon lol in als hij samen met een gast van hem door de gang kon lopen en dan opeens kon beschikken over zo’n snoepje van de week. Ik heb hem dat meerdere malen zien doen, wat heet in latere jaren kon ik daar met eenzelfde gemak aan meedoen.
En is dat veranderd?
Nee dus…..de rokjes van het tweetal voor ons gingen ook nu weer omhoog. Ik keek mijn Mistress aan. Ik zag in haar de ogen de handen van Master Martin weer. Mijn handen gleden over het warme vlees en vingers door de bilnaad tot op de bruine ster. Ik trok die open om Mistress Louise een goede kijk op haar troetelkindjes te geven. Zij liet heel nadrukkelijk de stok in de volle lengte door de schaamlippen glijden, stevig van voren naar achteren. Het meisje kreunde. Ik noteerde dat in mijn geheugen. Later op de dag zou ik haar daar dan nog wel aan helpen herinneren, nam ik mij voor.
We namen niet de moeite om de kleding weer in orde te trekken en liepen verder de gang door. Ik voelde de warme handen van Mistress over mijn broek glijden. De warmte ervan trok door de dunne stof door mijn billen heen. En ik bleef staan, keek haar niet aan, mijn handen licht naar voren. Er stonden banken in de gang, bij de ramen zodat je naar buiten kon kijken. En daar stond ik weer, mijn broek gleed naar beneden. Ik nu al weer een oudere man, jazelfs een Gorean Master, maar in dit huis altijd de kajira van Master Martin aan wie ik aan zijn sterfbed had beloofd dat Mevrouw Louise altijd mijn Mistress zou blijven. De eerste klappen waren niet hard. Ik maakte mijzelf gelukkig met de gedachte dat ook Mistress Louise, al ver over de tachtig, niet zo hard meer kon slaan. Maar daar kwam ik wel heel snel van terug. De klappen weergalmden door de hoge gang. Als ik dat deed genoot ik daar echt van, alleen daar al van. De klank van platte handen op dat blanke vlees. Maar ik kreeg geen tijd om er nu van te genieten. Ja ja, de slagen klonken hard en ongetwijfeld mooi, maar mijn billen hadden toch in overwegende mate problemen met de opkomende pijn. Maar ik hield mij beheerst, mijn Mistress zou ik laten zien hoe goede slaaf ik van haar kon zijn. Geen gekronkel om onder de slagen uit te komen. Geen trucjes met het wisselend aanspannen van de bilspieren o.i.d. en natuurlijk helemaal geen enkel geluid laten ontsnappen uit mijn mond. Toen zij ophield slaagde ik er zelfs in zelfstandig recht op te gaan staan en mijn Mistress Louise een pracht van een mooie harde paal voor te toveren. Ik wist het……..zij nam hem in de hand en bracht haar hoofd er naar toe. Ik wist het. Dit was voor haar de enige reden waarom zij mij nu opeens over haar knieën had genomen. Ik naakt voor haar, een paar knalrode en gloeiend hete billen en bovenal het in haar handen mogen en laten klaar komen. Laten zien dat er nog steeds voldoende zaad voor haar er uit gehaald kon worden.
Zij klapte in haar handen en het meisje verderop in de gang kreeg een teken dat ze zo snel moegelijk moest komen. Zij knielde voor ons met haar hoofd naar links en haar billen naar rechts. Mistress Louise had al het rokje bij het meisje afgedaan. Ik ging aan de andere kant staan en zonder verdere plichtplegingen begon ze mijn pik hard te masseren. Ik werkte volop mee, deed geen enkele poging om me te beheersen en ik denk dat ik in snelheid wel een record zal hebben gebroken, zo snel spoot ik al mijn geil over de blote rug van het meisje voor mij. Mistress Louise stuurde bij iedere stoot de loop van mijn geweer een andere kant op zodat de vele dikke klodders en slierten bijna de hele rug bedekten. Tenslotte mocht het meisje de handen van Mistress L. schoonlikken en vervolgens ook de eikel van mijn penis. Wie haar nu schoon moest maken zou ons een volstrekte zorg zijn. Kon ons niets schelen!
Het avondeten werd een feest. Ter ere van de thuiskomst van de vrouwe des huizes had ruwald en ricky een fantastisch programma in elkaar gedraaid. Er werd gezongen en gedanst. Sprookjes uit de duizend en een nacht bijzonder sensueel uitgebeeld en natuurlijk was het dessert superbe. Fenomenaal! Vier slaven droegen het naar binnen. Op hun schaal lag een naakte slavin volledig bedekt onder de heerlijkste dingen. Sausen en puddings tot in de diepste kuiltjes in openingen, waarin of van waaruit vanille en chocoladestokjes staken en dat kon gemakkelijk om dat de benen bijna richting de schouders waren opgetrokken.
Ook werd ons duidelijk waarom ricky niet bij de begroeting, eerder dezer dag, aanwezig kon zijn. Een van de tweedejaars slavinnen had haar vriendje mee genomen. Ricky had hen beiden hevig neukend beneden in de voorraadkelder aangetroffen, het was het meisje dat wij boven in gang hadden aangetroffen, (Dat was haar eerste straf), een doodzonde dus. In werktijd je taken verzaken; andere dingen doen en helemaal zonder toestemming zomaar iemand van buiten meenemen. Het was de tweede keer al dat het meisje zich zo ernstig tegen de huisregels had vergrepen.
Het eten was voorbij en iedereen werd verwacht in de zgn blauwe zaal.
Ik stond nu met Mistress Louise op mijn kamer voor de grote vitrinekast. Ik gaf haar de sleutel. In de kast hingen niet alleen drie geweren…zomaar hoor…..maar ook twee canes. We stonden er een ogenblik bij stil. Want er stond nu wel iets bijzonders te wachten. Er moest een straf uitgedeeld worden, die ik vrijwel nooit uitdeel en waarvan ik ook helemaal niet hou. Vijftig slagen op de rug, tien aan de voorkant en vijf volop in het schaamdeel. 65 in totaal. Die laatste vooral omdat het hier om een zonde ging met een seksuele lading. Seks zonder toestemming.
De bel luidde in de gang tijdens onze tocht naar de zgn blauwe zaal. Eigelijk is dat onze speelzaal. De zaal waar we zo van tijd ook wel onze SM spelletjes kunnen spelen. De grote zaal zit vol met allerlei leuke dingen. Daar binnen komen is niet altijd even leuk omdat je doorgaans niet van te voren weet hoe je er uit komt. Maar dat ter zijde!
Ruim twintig mensen stonden Mistress Louise en mij op te wachten. Zo schreef het protocol voor. De achterste rijen waren bezet door het vaste personeel van de keuken en de kantoren. Gekleed en wel. Acht meisjes en vier jongens stonden in twee rijen achter elkaar, volstrekt naakt. De slaven en slavinnen.
Er was een podium waarop natuurlijk in eerste instantie twee antieke armstoelen stonden waarin wij plaats zouden nemen Midden op het podium stonden de twee palen waaraan evelien straks vast gebonden zou worden.
Als een volleerd aanklaager las ruwald aan ons voor wat evelien gedaan had en welke straf er volgens de regels voor gegeven moest worden. Van de vrolijke sfeer van een uur daarvoor was niets meer over. Nu was die ijzingwekkend. Niet alleen door de absolute stilte, niet alleen door de scherpe stem van ruwald, niet alleen door de aard van het misdrijf. Iedereen wist wat er ging komen. Op een tafeltje, aan de rand van het podium lagen twee huisbijbels, waarin de regels stonden waaraan iedereen die zich in dit huis bevond zich te houden had. Een slaaf en een slavin kwam naar boven. Zij knielden voor ons neer. Ik strekte mijn rechterhand uit en Mistress Louise haar linker waarin de canes vast gehouden werden. Zowel onze handen als de canes werden gekust en vervolgens ging het tweetal naar het tafeltje, namen de boeken in de hand die al op de betreffende tekst en artikelen opengeslagen lagen. De jongen las met duidelijke stem de inleidende tekst voor en het meisje nam het over door het voorlezen van het artikel.
Opnieuw kwamen zij beiden naar ons toe, kusten ons opnieuw en namen de twee canes in ontvangst en brachten deze naar kajirus ruwald en kajira ricky. Ik stond op. Ik hoefde mijn sermoen niet voor te lezen. De tekst was immers al van tevoren duidelijk. Toch greep ik deze gelegenheden bij voorkeur aan om alle aanwezigen eens en te meer duidelijk te maken dat iedereen op enig moment voor dit leven binnen mijn Home-Stone had gekozen. Een keuze die verregaande consequenties draagt voor het leven. Een leven die je echt wilt en kunt leiden. Die wel hard is maar omgeven met veel zorg, liefde en rechtvaardigheid.
“We hebben allemaal gekozen voor een leven met Eerlijkheid, Trouw en Dienstbaarheid hoog in ons vaandel. Absolute nederigheid en gehoorzaamheid is het hoogst vereiste om te leven binnen deze Goreaanse gemeenschap. Wij staan niet zomaar klaar met een plak, zweep of stok om zo maar een spelletje te spelen. Nee, dát doen we alleen maar als we met z’n allen echt een gezellige speelmiddag willen hebben. Nee we gebruiken die om daar waar het nodig is sturing te geven aan de gedragingen om te leven volgens onze regels. Straffen die wij uitdelen zijn voor ieders bestwil. Daar moet van geleerd worden. Dat moet helpen op de lange weg naar volwassenheid binnen het Goreaanse leven, deel uit te maken van de Goreaanse maatschappij.
Als ik nu de straf uit laat delen voor het delict waar slavin evelien zich aan schuldig heeft gemaakt is dat niet alleen een van de zwaarste overtredingen van de huisregels, maar bovenal naar iedereen een waarschuwing dat iedere overtreding van de regels betreffende de eer en het vertrouwen in het leven binnen de GOR gemeenschap, binnen mijn Home-Stone, uitzonderlijk zwaar gestraft zal worden omdat het een inbreuk is op ons gezamenlijke blazoen Eerlijkheid, Trouw en Dienstbaarheid.
Ik zal de straf inleiden met mijn blote handen, daarna zal de voorgeschreven straf worden uitgevoerd. Vijfenzestig slagen in totaal, terwijl ik Mistress Louise wil uitnodigen de laatste vijf voor haar rekening te nemen.”
Ik boog naar Mistress Louise. Zij neigde haar hoofd licht ten teken van instemming dat zij die honneurs naar eer en geweten zou waarmaken.
Ruwald bracht evelien bij mij. Haalde haar rokje weg en legde haar nu volledig naakt, over mijn knieën. Vijftig slagen en als gebruikelijk bij de spanking golden de straffen voor iedere bil apart. Vijftig slagen op de linker en vijftig op de rechter bil. Ik sloeg, en de hele zaal telde mee, hard en duidelijk, minuten lang. Ergens bij de dertig begon evelien al hard te huilen. Ik gaf Ruwald een teken en deze spande een gag in haar mond. Na de eerste vijftig gaf ik evelien over aan Mistress Louise. Haar handen gleden over de rood geslagen billen. Ze voelden natuurlijk warm aan. Ik trok ze uit elkaar. Liet mijn handen tussen haar benen door glijden. Het was een gewoonte van mij, omdat er ook meisjes bij mij over de knie hebben gelegen die kletsnat en supergeil werden en dat natuurlijk niet konden verbergen en al hun geil over mijn benen stroomden. Dat mocht dus niet, werd extra bestraft. Maar mijn slagen en zeker die van Mistress Louise zouden niet zo gemakkelijk leiden tot een seksuele opwinding. De slagen werden zo verspreid uitgedeeld dat er van enige opwinding bijna geen spraken kon zijn. Maar ik moest het natuurlijk wel blijven controleren. Het hoorde bij mijn rituelen. De handen diep naar binnen laten glijden. Het was droog daar binnen en Mistres Louise kon haar vijftig slagen gaan uitdelen. 25,26,27,28……het galmde door de zaal en ik weet zeker ook door de hoge gangen tot ver in het oude huis. 49,50.. het werd stil, doodsstil.
Ik nam slavin evelien op, ondersteunde haar bij het opstaan. Zij kuste de handen van Mistress Louise. Walburg en ricky namen haar van mij over. Zij plaatsten haar tussen de palen, bonden haar arme hoog op en haar benen weid uit. Mistres Louise en ik liepen nu ieder van ons nu met een cane in de hand naar de palen toe. Ik wachtte op het moment dat Mistress Louise haar plaats had ingenomen. Toen begon ik met de eerste vijf afgewisseld vanaf de andere kant door Mistress Louise. Ik liet mijn handen over het naakte lichaam gaan. De tien strepen tekenden zich kriskras over de rug en de billen. Evelien trilde als een espenblad. Het hele lichaam hing daar volstrekt in een stress toestand. Ik begaf me naar de voorkant en keek haar aan terwijl mijn handen haar borsten aangrepen. De tepels waren keihard. De soepelheid van de huid was helemaal weg. Ook mijn kneden en zacht masseren haalde het niet weg. De zestig volgende slagen volgden. Vanaf onze zetels keken wij toe hoe de kajirae ruwald en ricky de rest van de straf uitvoerden. Ook nu weer telden de zaal hard mee. Ik weet niet wat mij zo opwond in deze bestraffing. Niet eens het slaan; niet eens het meer en meer aftekenen van al die bloeddoordrongen striemen. Het mismaken van zo’n mooi meisjeslichaam vind ik sowieso helemaal niet goed. Zij kreunde en kronkelde, zo het in haar vermogen lag. Het jammeren en kreunen gierde af en toe ondanks de bal in haar mond, over al die tellende slaven en slavinnenmonden heen. Ik voelde de hand van Mistress Louise onder mijn statierok. Zij voelde de spanning in mijn lichaam, de repercussie daarvan via mijn erecte luststaf. Ik liet haar haar gang gaan. Wist dat ik op dit moment helemaal geen gevoel had om tot wat voor een ontlading te komen dan ook.
We liepen samen voor de finale kwijting van de straf naar het meisje toe. Opnieuw werd het hele blote lichaam door ons afgetast. We moesten eigenlijk de benen omhoog laten binden om de vrouwelijkheid van evelien helemaal open te leggen. Maar we zagen dat evelien bijna aan het einde van haar Latijn was. Mistress Louise koos voor een vijftal slagen met een Romeinse kat. Slierten met harde knokkels aan het einde De vijf slagen slingerden zich van achteren tussen de benen door en klauwden zich in het zachte vlees tussen de benen en vlak onder de buik. Ik keek er niet naar, lette heel speciaal…..of misschien juist overdreven….op de mensen in de zaal, de ontzette gezichten van de slaven en slavinnen. Telden zij misschien zo hard om hun eigen gevoelens helemaal weg te cijferen. Iedereen kende de verschrikkelijke pijnen van de cane, van welke straf dan ook, maar deze wel zeker.
Het werd stil in de zaal. Het duurde zeker wel minuten voor iemand van hen de zaal verliet nadat wij die al verlaten hadden.
En nu stond ik in haar slaap kamer. Ik hielp mijn Mistress uit haar kleren en trok vervolgens ook de mijne uit. Twee al oudere mensen. Ik wist het, ik voelde het met al mijn vezels in mijn lichaam. Ik hield ontzaggelijk veel van haar. Ik wist het ook, ik wilde helemaal niet met haar neuken, ik denk dat dat beneden ons niveau zou liggen Ik legde haar op bed en begon heel behoedzaam haar te masseren. Eerst haar schouders en haar rug. Haar billen en haar benen. Zij heeft prachtige en stevige billen en ik wist dat ze juist het masseren daarvan zo bijzonder heerlijk vind. Mijn handen gleden door de bilnaad en vonden totaal geen weerstand toen ruim drie vingers daar in het midden naar binnen gingen.Het was maar voor even. Ik draaide haar om en terwijl een hand mijn ballen en dikke staf vond kreeg haar hele voorkant een optimale massage. Mistress Louise was allang in slaap gevallen toen mijn geile liefdesvocht over haar buik stroomde.
Bij de deur bleek dat er al een slavin voor de nacht had post gevat. Ik gaf haar de boodschap dat ik de nacht niet in mijn kamer zou doorbrengen. Zo stil als ze was binnen gekomen zo zachtjes verdween ze weer. Ik strekte mij op het bed uit en liet mij zachtjes tegen Mistress Louise aanglijden. En sloot mijn ogen.
hadriman
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?