sm & spanking verhalen & forum

Spanking Forum » Verhalen Forum » verhalen van Janneman » Hulp
« Vorig verhaal	Volgend verhaal »

Een verhaal van:
Janneman

Oppasser

Beoordeling:

Vind je dit verhaal erg goed
of juist niet
geef dan hier je waardering:

(Waardeer!)
Aantal waarderingen tot nu toe: 5

Gepost op maandag 23 januari 2012 - 01:27 pm:

Hulp

mate van instemming: samen besloten - rollenspel

deelt elkanders lasten......

Trrrringgggg.
“Meesters onder elkaar, goedemiddag!”
“Huh?”
“Excuus. Telefonische hulpdienst voor Meesters, ‘Meesters onder elkaar’, met Bart, goedemiddag!”
“Ha, nu begrijp ik het, en ook waarom u het liever afkort. Ik wist niet dat de club een naam had.”
“Inderdaad mevrouw en nogmaals goedemiddag. Met wie spreek ik?”
“Met Meesteres Joyce. Ik wil een Meesteres spreken.”
“Ik vrees dat we die niet hebben mevrouw, u moet het met mij doen.”
“Nou, dan zijn we snel uitgepraat. Ik ga geen Meesteressenzaken met een man bespreken. Het gaat hem niets aan en hij zou het toch niet begrijpen.”
“Ik ben hier nog niet veel tegengekomen dat ik niet begreep of kon leren te begrijpen mevrouw.”
“Onzin. Een man denkt alleen met zijn ballen en dat doet ie nog niet best ook. Ik heb het altijd bijzonder grappig gevonden dat als je een slaaf voor zijn ballen schopt je eigenlijk een poging doet zijn hersens in te slaan. Daarom doe ik het ook zo graag. Daarvoor zijn mannen ook nog wel geschikt, vooral ook omdat ze zo kleinzerig zijn. Ik martel ze met groot genoegen. Ik krijg er veel geld voor en dat is mooi meegenomen natuurlijk maar soms denk ik wel eens dat ik nog geld zou toegeven om het te kunnen doen. Zo leuk vind ik het. Maar het is ondenkbaar natuurlijk, want behalve in het crushen van ballen ben ik ook bijzonder bedreven in het plunderen van bankrekeningen. En die kerels worden daar dan nog geil van ook. Moet ik nog verder uitleggen hoe dom ze zijn? Nou ja, ik heb natuurlijk ook flinke kosten met al dat leer en zo. Daar gaat zeker 1 % aan op, hihi.
Vandaar dat ik steeds meer speel met meisjes. Anders, moeilijker, maar ook zeer amusant en bevredigend. Ze zijn zachter, ruiken beter en weten zich te beheersen ook nog, als het pijn doet. Ze kennen mijn lekkere plekjes beter. Wil je wel geloven dat ik ze nog tegenkom die nog op zoek zijn naar de clitoris, als ware het de Grootste Gemene Deler? Hoe moeilijk kan dat zijn? Bij Hoevelaken linksaf is nog ingewikkelder.......
Maar ik zit hier maar te kletsen.....”
“U kunt er boeiend over vertellen mevrouw. U hebt duidelijk heel veel ervaring en weet precies wat u doet. Wat me eigenlijk des te nieuwsgieriger maakt naar uw vraag!”
“Jaja, heel leuk geprobeerd, maar ik ga dit toch echt niet met u bespreken. Wat weet een man nou van gevoelens, laat staan hoe je er mee moet omgaan? Foute grappen kunnen ze er over maken, snelle oplossingen bedenken. Ja, dat kunnen ze, maar ik moet de eerste man nog tegenkomen die zelfs maar kan luisteren. Ik denk wel eens dat hun oren ook in hun pik zitten en die dingen aan hun hoofd er alleen voor de sier hangen. Als je het goed beschouwt, wat doen ze eigenlijk niet met hun pik? Alles dat van belang had kunnen zijn als ze het anders gedaan hadden. Pfoe, als ik niet uitkijk ga ik me nog opwinden ook.”
“Nou ja mevrouw, het is goed het er eens uit te gooien. Ga gerust uw gang hoor. Ik luister wel, ik kan goed luisteren. Als het u maar oplucht.”
“Hahahahaha, geweldig, u bent me er één. U moet wel haast homo zijn of anderszins een overdaad aan vrouwelijke hormonen hebben. Maar echt, nee, het gaat niet gebeuren. Wanneer kan ik terugbellen? Wanneer is er een Meesteres aanwezig?”
“Ik zei al, mevrouw, die hebben we niet. We hebben er nog nooit één gevonden die daar tijd voor wil vrijmaken. Ze zijn allemaal erg druk met zichzelf bezig. Het lijkt haast wel of mannen toch meer bereid zijn steun te verlenen en wat van hun kennis en ervaring te delen. Ik heb daar nog geen afdoende verklaring voor kunnen vinden. Maar is het misschien iets voor u, mevrouw? Ik zei al dat u de indruk wekt ruim ervaren te zijn.”
“Gaan we nou ook nog een beetje zitten vleien?”
“Nee mevrouw, ik meen het. Zou ik u mogen vragen er eens over na te denken? Zal ik u over een week terugbellen?”
“Het is dat u zo beleefd bent. Nou, ik geef u weinig kans, maar probeer het maar. Wie weet zie ik het licht wel als ik deze week door de HEMA loop. Een plotseling fel licht en een donderende stem: ‘Joyce, je zusters hebben je nodig.’ Je weet het niet he. U hebt mijn nummer?”
“Ja dat heb ik.”
“Tot horens dan.”
“Mevrouw.”

-oOo-

Trrrringgggg.
“Telefonische hulpdienst voor Meesters, ‘Meesters onder elkaar’, met Bart, goedemiddag!”
“.......”
“Een beetje moeite met beginnen hoor ik. Geeft niet hoor, dat komt wel vaker voor. Er zijn meer verlegen Meesters dan u zou verwachten. Veel meer. Neem uw tijd, ik wacht wel even.....”
“.........”
O je, deze is wel erg verlegen.
“Mag ik vragen met wie ik het genoegen heb?”
“Uh?”
“Ik bedoel: met wie spreek ik?”
“O. Ja. Ehhh, met Alphonse.”
“Bijzondere naam meneer. En van wie ben u Meester?”
“Eeehhhh, van Jessica. Dat wil zeggen.....”
“Wat wil dat zeggen meneer?”
“Nou ja, eeeh, hmmm, nou, als ze eeehhh me dat toestaat.”
“Toestaat meneer? Hoe bedoelt u dat?”
“Nou ja, het is nogal een bijdehandje, regelt alles en iedereen, zelfs haar baas op het werk en dat is niet de minste. Nou ja, en het was in het begin heel eventjes anders, maar al snel speelden we als zij wilde en precies het spel dat zij wil. Eigenlijk ben ik alleen maar een soort gereedschap.”
“Hoe doet ze dat dan?”
“Ze is me altijd tien stappen voor en voor die enkele keer dat ik de kans krijg ergens heen te sturen neemt ze haar toevlucht tot plan B. Manipulatie. Ik zweer u, bij Macchiavelli zou de mond open zakken als hij haar bezig zag. Je hebt gewoon geen schijn van kans. Je bent als de muis in de klauwen van de poes: volkomen ontdaan van alle mogelijkheden om nog te vluchten, maar dood ben je ook niet en je kunt dus nergens heen. Slechts bewegen voor zover de poes dat leuk vindt. Hebt u zich al eens zo gevoeld?”
“Nee meneer, gelukkig niet. Wat naar voor u.”
“Dat kun je wel zeggen. Maar het ergste komt nog. Het is gebruikelijk geworden dat ik haar wat pijnig, haar dan verder opgeil en vervolgens ergens tot een climax breng. Maar dat mag niet met m’n vingers of m’n tong. Nee, dat wil ze niet hebben. O, en voor u nou verkeerd denkt: daar mag het ook niet mee. Dus dat betekent meestal een dildo of vibrator of zachtjes slaan op haar clitje. Van dat laatste komt ze het lekkerst klaar, maar ook dat wil ze lang niet altijd. Trouwens, we spelen best vaak hoor, toch wel twee of drie keer in de week.”
“Maar wat was er nou zo erg?”
“Dat ik zelf dus helemaal niet aan bod kom. Ik mag haar niet nemen, niet misbruiken, niet als speeltje gebruiken. Als we klaar zijn krijg ik een zoen op mijn wang en dan gaat ze slapen. En nee, ik mag haar niet aanraken. Zeg nu zelf meneer, kent u veel Meesters die niet eens klaarkomen, tenzij ze dat niet willen? In films komen ze altijd op borsten en gezichten klaar en ik mag niet eens........Ik ben een Meester van niks. Ik kan nog geen cavia dresseren.”
“Nou meneer, niet zo somber. Het hangt ook af van uw definitie van Meester. Veel Meesters stellen zich ten doel hun subje uiteindelijk te laten genieten. Nou, dat lukt u aardig. Maar ik ben het met u eens dat u zelf wat meer aan bod zou mogen komen.”
“U praat wel mooi maar ik kan er niet meer tegen.”
“Dat kan ik me dan ook wel weer voorstellen meneer. Wat heb u al geprobeerd eraan te doen?”
“Praten. Spontaan, zwaar voorbereid, boos, doodkalm. Het haalt allemaal niets uit. Ze windt me om haar vinger. Op de één of andere manier komen we er altijd op uit dat het toch wel heel fijn is wat ik met haar mag doen en dat er veel mannen met mij zouden willen ruilen.”
“Ongetwijfeld.”
“Ik heb ook wel dienst geweigerd. Nou in het Engels zeggen ze dat je dan getracteerd wordt op de ‘silent treatment’. Nou dat is de hemel vergeleken met wat mij dan ten deel valt. Siberië is dan een tropisch paradijs. Dan lig ik binnen een dag op m’n knieën, maar het kan dan nog wel een week duren voordat de verwarming een ietsje hoger wordt gezet. En nog veel langer voordat de kabeltrui weer uit kan. Geen optie.”
“Dat is een lastig probleem meneer. Ik kan het misschien raden, maar wat is uw vraag?”
“Hoe ik dit op kan lossen.”
“Ja, dat dacht ik al. Er zijn er wel een paar. Zonder volledigheid na te streven kan ik er wel enkele noemen. Er is geen volgorde van voorkeur overigens.
U zou natuurlijk bij haar weg kunnen gaan en een nieuw, volgzaam slavinnetje kunnen zoeken.”
“Ik zag pas een foto op internet. Een Porsche in Amerika met als kenteken (dat kan daar): ‘was his’. Wel, de mevrouw die haar partner tot op de Porsche uitkleedde en hem daar subtiel mee sart is zo ongeveer de heilige geest zelf in vergelijking met mijn Jessica als ik zou zeggen dat ik vertrek. Ik zou niet alleen tot op de grond worden afgebroken, maar ook de fundering zou er helemaal uitgaan en wij hebben palen van 25 meter. Als zij klaar met me is heb ik waarschijnlijk alleen nog een hele oude onderbroek en net voldoende geld om niet dood te gaan van de honger. Doodgaan mag natuurlijk niet want dan zou ik niet lijden.
En dan zou ze - om de feestvreugde te verhogen - ook nog zorgen dat er allerlei instanties achter me aan zouden zitten. Ik zou geen moment rust meer kennen en er zou me nog veel meer ellende boven het hoofd hangen. En het ergste is nog dat ze niet eens van haar werk zou komen genieten en me in mijn ellende zou gadeslaan. Het zou haar volkomen koud laten hoe erg het met mij gesteld zou zijn. Lijden is erg, maar lijden voor niets - en dat is het dan toch - is de hel.”
“Hmmm, dat klinkt inderdaad niet als een optie. OK, u zegt vaak geprobeerd te hebben te praten. Misschien is het zinvol dat te doen onder leiding van een onafhankelijk persoon, een mediator, zoals dat tegenwoordig heet. Daar worden goede resultaten mee bereikt.”
“Nou, dat mag er dan wel één zijn van het kaliber Salomo. En ik weet vrijwel zeker dat er dan ook weer gehakt gaat worden (u kunt vast wel raden wat), waarbij één van ons daar helemaal voor en de ander er absoluut tegen. zal zijn (u kunt vast wel raden wie). De geschiedenis zal zich herhalen.”
“OK, daar wordt u direct ook niet enthousiast over. Nou, er zijn nog een paar opties meer, maar ik zie er eigenlijk nog maar één die mogelijk zinvol zou zijn. Hij is ook niet makkelijk.”
“Mijn leven is ook niet makkelijk. Schiet maar.”
“Wel, u zou kunnen overwegen er een Meester bij te zoeken. Een hele strenge. Zeg dat u dat geweldig lijkt. Tien tegen één dat zij haar degens ook wel met die man wil kruisen en dat u het er dus door krijgt. Als hij streng genoeg is kan hij haar misschien temmen....Maar er is een maar. Er is altijd een maar. Er is een risico: dat die twee elkaar leuk gaan vinden.”
“Nou, van mij mag ze met hem mee hoor. Ik zei al dat ik heb geprobeerd weg te gaan. Als zij vertrekt is dat des te beter.”
“Dat klopt. Maar wat als ze zich tegen u keren en u wordt ingelijfd als slaafje? Als cuckold zelfs misschien?”
“Maar ik ben haar Meester, hoe zou dat kunnen?”
“Is dat wel zo? Zijn de rollen al niet lang omgedraaid?”
“Nou zegt u zulke rare dingen ineens.... Daar moet ik over nadenken.”
En weg was hij.

-oOo-

Trrrringgggg.
“Telefonische hulpdienst voor Meesters, ‘Meesters onder elkaar’, met Bart, goedemiddag!”
“Ja, dit is Harrie. Ik heb een probleempje.”
“Vertelt u eens meneer.”
“Nou, eigenlijk is het heel stom. Ik heb een heel lief meiske. Ze is al jaren mijn trouwe slavin. In het begin was ze zelfs wel een beetje erg jong..... Maar goed, daar gaat het nu niet om. Nu is het zo dat ons spel vaak om schaamte draaide. Voor een vrouw had zij bijzonder veel schaamte bij naaktheid, dus dat heb ik dan ook lekker uitgebuit. Geen kleren aan in huis, geen kleren aan achter het huis, naakt de post uit de brievenbus halen (en lief als ik ben mocht dat de eerste keren ‘s ochtends heel vroeg), naakt voor het raam staan in een verlichte kamer, zonder slipje de stad in terwijl het stevig waait, zonder kleren in het bos wandelen, afijn, u ziet ongetwijfeld het plaatje. En daar werd ze dan zo heerlijk geil van, de lieverd. En dan gingen we helemaal los....
En helemaal heet als een vulkaan werd ze van doktersspelletjes waarin ze naakt voor me moest staan en ik allemaal niet zo nette dingen met haar deed. Of als ik bijvoorbeeld politieman was en haar midden op straat uitkleedde om haar te fouilleren of zo. Ze had geen pijn nodig hoor, ze kwam in zulke gevallen wel eens spontaan klaar. Wat uiteraard dan weer straf opleverde en.... afijn, u heeft het plaatje denk ik wel.”
“Ja dat heb ik. Maar tot mijn spijt merk ik dat u in de verleden tijd spreekt.”
“Dat klopt. Ik kan me wel voor m’n harses slaan. Wat is het geval? Het schatje zei op een avond, terwijl we lagen na te genieten, dat ze zo geil werd van die naaktheid dat ze wel eens naar zo’n naturistenresort wilde. Het idee naakt in de supermarkt te staan maakte haar onmiddellijk weer kletsnat, zoals ze me trots vertelde.
Nou, dat heb ik geregeld. Alles voor mijn meisje. Ergens in Frankrijk, met alles erop en eraan. Ik zag het helemaal zitten. Kon ik de hele dag naar dat lekkere kontje kijken. Had ze nog meer gelegenheid haar lekkere lijfje tentoon te stellen.
Maar halverwege de eerste week voelde ik al nattigheid. En bij haar tussen de benen steeds minder. Naturisme heeft niks met sex te maken. Het gebeuren daar had ook niks sexueels. Iedereen vond het normaal dat je naakt was, iedereen was het zelf ook. Het gaat om je vrij voelen, niet om je piemel te laten slingeren.”
“Dat klopt meneer. Maar wat is nu het probleem?”
“Nou, dat lijkt me nogal wiedes. Charlotte vindt bloot nu ook heel gewoon. OK, ik kan dus veel naar haar kijken. Maar ons hele spel is naar de knoppen!”
“Oe, ja, dat is wel vervelend. Hebt u zelf ideeën over het aanpakken van dat probleem?”
“Ja, ik moet iets zien te vinden waar ze ook geil van wordt, liefst net zo geil, al kan dat haast niet. En zo kom ik hier. Hebt u een lijstje met dingen waarvan vrouwen zoal op stoom raken?”
“Nou meneer! Wat een vraag is me dat. Je hebt oude vrouwen en jonge, je hemt nimfomanen en frigide vrouwen, je hebt heetgebakerde vrouwen en muurbloempjes, je hebt temperamentvolle en verlegen vrouwen en zo kan ik nog wel een uurtje door gaan. Er zijn ik weet niet hoeveel vrouwen en ze hebben allemaal een eigen gebruiksaanwijzing waar een man vervolgens geen touw aan vast kan knopen. En ergens in die gebruiksaanwijzing is te vinden wat haar opwindt. Maar ja, als je ze dat dan op de vrouw af vraagt dan ontkennen ze dat weer en blijkt het toch anders te liggen. En dan ben je er nog niet want dan is er zoiets als hoofdpijn of zijn er zaken die eerst helemaal besproken moeten worden (waarbij zij gelijk moet krijgen) of wat dan ook. En dat ze de vorige keer bijna van haar stoel gleed van een heetmakend voorstelletje van u wil nog niet zeggen dat ze er vandaag warm of koud van wordt. In sommige opzichten zijn vrouwen net mensen, in andere ook helemaal niet.”
“U durft nogal wat te zeggen, hier op de hulplijn.”
“Alleen dingen die waar zijn.”
“Hm, ja, ok. Maar wat moet ik nou doen?”
“Wat ik persoonlijk zou proberen - maar er zijn geen garanties natuurlijk - is toch weer aansluiting zoeken bij wat u deed, maar het uitbreiden, of erger maken. Bijvoorbeeld: haar zonder slipje de stad in sturen als het waait maar dan met een butt-plug in, waarmee ze nauwelijks kan staan, laat staan lopen. Wat het weer genant maakt om in die stad te lopen. Je kont laten zien is één, maar de kans lopen dat iemand ziet dat iemand zo’n monster van een ding in je kont heeft gedrukt en je er mee de stad in heeft gestuurd is nog weer heel wat anders. Butt-plugs waarvan ook een stuk uitsteekt, voor mijn part als een staartje, zijn dan natuurlijk nog weer een graadje linker en dus geiler.”
“U bent geniaal. Een goed plan is altijd eenvoudig, dat blijkt maar weer. Tsjonge. Verder niks zeggen, dat wil ik zelf proberen te bedenken. Ongelofelijk bedankt. Kan ik ergens een donatie storten of zo? Dat zou me een genoegen zijn.”
“Op onze website meestersonderelkaar.nl vindt u alle details en informatie daarover. Ik wens u weer veel genoegen met uw meisje.”
“ Ha, dat zal wel lukken met zulke goede adviezen. Ik ga reclame voor u maken! Bye.”

-oOo-

Trrrringgggg.
“Telefonische hulpdienst voor Meesters, ‘Meesters onder elkaar’, met Bart, goedemiddag!”
“Dag, met Henk. Ik heb een relatief eenvoudige vraag met een alleen niet zo eenvoudig antwoord. Ik durf mijn subje niet goed te slaan. Ik bedoel, ze wil heel graag slaag, maar de ene keer gaat ze tekeer als een speenvarken als ik haar voor mijn gevoel maar nauwelijks raak en de andere keer zou ik net zo goed een boomstronk kunnen staan te geselen. Dat maakt me heel onzeker.”
“O, maar het probleem is ook relatief eenvoudig hoor.”
“Is dat zo? Hebt u echt een advies? Dat zou geweldig zijn!”
“Ik denk het wel. Weet u meneer, het is een goede regel dat een Meester niet zou moeten slaan met een instrument dat hij niet aan den lijve heeft gevoeld. Een cane bijvoorbeeld is een heel naar ding en iemand die hem niet gevoeld heeft heeft geen idee hoe naar dan wel niet. Die kan op geen enkele manier inschatten wat zijn klappen met de ander doen. Ik vermoed dat u nog nooit geslagen bent?”
“Welnee, ik ben Meester. Verwar me niet met het kutje dat zich - terecht - aan me onderworpen heeft.”
“Ik stel voor dat u zich zo niet meer uitdrukt.”
“Hoezo?”
“Ik ken geen kutjes, alleen vrouwen. Ook al is zij uw sub, of zelfs uw totaalslavin, dan nog is zij een vrouw. Respect.”
“Nou jaaaaa.....”
“Maar goed, dat is mijn advies. Als u weet hoe het voelt kunt u slaan zoals u wilt en inschatten hoe het ongeveer aankomt, maakt niet uit hoe zij erop reageert. Daarbij is het trouwens dan wel nuttig om goed te onthouden dat vrouwen een veel hogere pijndrempel hebben. Dat zou het verleidelijk kunnen maken meer en harder te slaan, maar als de vrouw het nog wel kan harden kan haar huid het al wel begeven. Nou zijn sommigen daar op uit, maar persoonlijk veroorzaak ik liever geen wonden, hoe klein of oppervlakkig ook.”
“Hm, ik moet toegeven dat het niet onlogisch klinkt. Maar ik kan mezelf toch moeilijk voor de spiegel gaan slaan?”
“Dat moet ook niet. Je kunt jezelf niet goed slaan. Ik zou u adviseren een andere Meester of Meesteres op te zoeken.”
“Nou ik ga niet in mijn blote dinges voor een kerel staan, dus dat zou dan een Meesteres moeten worden. Maar om daar nou als Meester heen te gaan... Dat kan toch niet? Ik voor haar knielen en haar schoenen likken? Ga ik niet doen hoor.”
“Het zou wel goed voor alle Meesters zijn om ook eens te ervaren hoe het is om vernederd en misbruikt te worden, maar dat is nu even een brug te ver denk ik. Maar u kunt gewoon met een Meesteres praten hoor. U kunt gewoon vertellen waar u voor komt. Het zal haar genoegen doen u daarbij te helpen.”
“O ja, dat kan natuurlijk. Ik overleg nooit niks. Maar bedoelt u zo’n professionele Meesteres? Dat ik nog moet betalen ook om op mijn huid te krijgen?”
“Als u een hobby-Meesteres kent kan dat natuurlijk ook, maar professionele hebben veel en veel meer ervaring meestal. Zorg wel dat u voor een spiegel staat zodat u ook kunt zíén hoe ze slaat. Dat biedt ook veel informatie”
“Mijn kutje, sorry, mijn meisje, zou niet meer bijkomen als ze hiervan wist!”
“Nou als u haar nog eens goed wilde belonen ligt hier uw kans. En u zult zien dat als ze is uitgelachen ze gaat beseffen en waarderen wat u voor haar aan het doen bent. Reken er maar op dat u daar nog van zult vernemen.”
“U bent wel een kiene kerel. U lijkt dr.Phil wel, die schudt ze ook zo uit de mouw.”
“Althans, zo lijkt het. Maar meneer, ik zou zeggen: denk er goed over en probeer het eens. Wat hebt u te verliezen?”
“Mijn trots. Ik, de Meester krijg slaag. Het is de omgekeerde wereld.”
“Een Meester die het goede zoekt voor zijn subje heeft daar veel voor over.”
“Alweer zo’n oneliner die je eigenlijk alleen maar kunt bevestigen. Ik hou er mee op, voor u helemaal geen vrije denkruimte meer voor me open laat. Ik dank u voor uw advies. Ik voel eigenlijk wel dat het goed is maar ik moet er nog aan wennen. Goedemiddag!”

gebruik onderstaande link om naar deel II te gaan

Dit ZOU wel eens zeer kunnen gaan doen.... Maar alleen als je het lief vraagt.