| Gepost op zaterdag 26 mei 2007 - 08:16 pm: | 
|
|
Verandering van houding, die levensreddend zou kunnen zijn...
Zodra Samuel de deur heeft dichtgedaan, gaat Sophie op de rand van het bed zitten. Haar handen op haar knieën en haar schouders gebogen. Met een woest gebaar veegt ze de tranen van haar wangen. Hoe kan het dat dit haar allemaal gebeurt? Hoe durven ze?! Wordt ze niet gemist? Zijn ze naar haar op zoek?! Dat zal toch wel!!?
Een grote opstandigheid en moed maakt zich van haar meester. Ze staat op en loopt naar het raampje. Ze bekijkt het met de ogen van een professional en zal geen kans laten glippen om hier weg te komen. Ze bekijkt de sloten en ziet al snel dat dat te ingewikkeld is. Dan lacht ze zichzelf hardop uit: “Tssss. Ha!”
Waarom in hemelsnaam de sloten bekijken als ze hier gewoon een stoel doorheen kan smijten en keihard weg kan rennen? Haar hart klopt vol nieuwe kracht en zelfvertrouwen.
Maar niet naakt....! Ze zal niet naakt ontsnappen; dat zou afschuwelijk zijn.
Vlug loopt ze naar de kast, waar ze de mooie jurk weer terug had gehangen. Ondertussen gaat ze na of ze een schaar of een mesje heeft gezien in haar kamer... Iets om de jurk een stuk korter en makkelijker mee te maken. Dat zou het vluchten eenvoudiger maken, maar nee, dat heeft ze niet gezien en ze kan zich ook niet voorstellen dat dat hier ligt. Ze grijpt de jurk snel; ze heeft weinig tijd. En met haar nagels en haar handen probeert Sophie de onderkant van de jurk er af te trekken. Met alle kracht en trillende spieren trekt ze aan de stof. Het lukt niet.
“Dan maar niet,” zegt Sophie zachtjes hardop, en begint de lange jurk aan te doen.
Haar hart stopt bijna als de deur opengaat en Oom binnenstapt. Hij blijft staan in de deuropening en met zijn benen een stukje uit elkaar.
“Wat doe je?” vraagt hij rustig.
Sophie denkt even na, maar is haar moed en kwaadheid nog lang niet kwijt.
“Ik kleed me aan,” zegt ze kalm terug.
“Is niet nodig... Doe maar weer uit,” zegt hij dwingend en ze ziet de eis in zijn ogen.
Sophie stapt zonder gene weer uit de jurk. Ze laat hem op de grond vallen en kijkt Oom aan.
“Heb je een dapper buitje, scheet?” vraagt Oom tergend en met een lichte glimlach, “Ik weet niet of dat zo verstandig is.”
“Ze zullen me zoeken. Ik heb veel vrienden en familie,” zegt Sophie zachtjes.
“Ja..., ze zoeken altijd. Laat ze maar zoeken,” lacht Oom terug, terwijl hij haar reactie afwacht en haar aankijkt.
Sophie zegt niets meer. Haar moed voelt ze wegzakken, maar haar kwaadheid niet.
Langzaam loopt Oom naar haar toe en schopt de jurk een stukje weg.
“Die heb je nu niet nodig.”
Sophie blijft staan, terwijl Oom achter haar gaat staan.
“Armen omhoog.”
Ook dit bevel volgt ze op; zonder twijfel, zonder pijn en zonder na te denken. Met haar armen in de lucht realiseert ze zich haar nieuwe strategie; haar nieuwe kans op overleven. Hij wilde een onbewogen typje. Een vrouw die niet onmiddellijk in een paniekaanval zou schieten. Een vrouw die niet hysterisch zou worden, maar waarbij hij de pijn wel in haar ogen zou kunnen zien. Dat is zijn lol... de pijn in haar ogen.
En die zal ze hem vanaf nu ontzeggen. Hij kan haar geen pijn meer doen. Ze is er weer. Ze is de Sophie, die ze wil zijn en dat geeft haar de macht. Hij doet maar wat hij wil.., zolang ze het overleeft, is zij vanaf nu weer eigenaar van zichzelf.
Hardhandig voelt ze zijn handen over haar borsten gaan. Hij knijpt in haar tepels en doet dat hard. En ja..., dat doet pijn, maar de kracht die ze voelt, maakt dat ze niet reageert op zijn geterg.
“Draai je om,” zegt hij harder dan hij ooit gedaan heeft.
Sophie draait zich om en houdt haar blik naar beneden gericht.
“Kijk me aan.”
En nog voor hij de woorden goed en wel heeft uitgesproken, kijkt Sophie hem recht in de ogen. Ze probeert niet uitdagend te kijken, maar weet dat haar blik zo opgevangen zal worden.
Dan slaat hij haar hard in haar gezicht. Haar wang gloeit na, terwijl ze weer opkijkt en hem aankijkt. Ze tergt hem, en dat weet ze..., maar ze kan niet anders. Ze moet doorbijten nu, niet bang zijn... en afwachten waar dit haar brengt.
“Kutwijf,” sist Oom en slaat haar nog eens, maar nu met zijn vuist. Van de klap valt Sophie achterover op het bed. Haar oog doet zo'n pijn en haar hoofd duizelt. En op dat moment gaat Oom bovenop haar liggen en houdt haar handen vast. Ze ziet de woede in zijn ogen, maar ook zijn controleverlies. En voor een moment wil ze opgeven...; het zal minder pijnlijk zijn als ze hem zijn zin geeft.
Met een onbeheerste ruk trekt Oom zijn broek naar beneden en Sophie realiseert zich, dat dit het moment is. Als er ooit een moment zal komen, is het nu; ze moet volhouden.
Oom kijkt niet naar haar, hij doet alleen maar heel wild en agressief. Met zijn benen duwt hij de hare ruw uit elkaar en met zijn hand leidt hij zijn mannelijkheid naar haar ingang. Hij is niet heel hard, maar hij is wel heel woedend. En met een half stijf lid, dringt hij bij haar binnen.
Sophie kijkt hem nu niet meer aan, maar voelt een gelatenheid. Hij doet maar. Hij zal haar niet meer mogen raken. In haar hoofd klinken hardop de woorden:”Alsof dit het ergste is...”
“Takketeef!” sist Oom.
Langzaam voelt Sophie hem harder worden en dieper binnendringen. Roerloos blijft ze liggen, terwijl hij haar polsen steeds strakker omklemt.
Hij pompt door en door. Ritmisch en hij lijkt in een extase te raken.
Dan ineens, onverwachts, grijpt hij haar met beide handen bij de keel en knijpt.
Sophie voelt hoe haar adem ophoudt, omdat het niet meer gaat en voelt hoe het bloed in haar hoofd blijft steken. Binnen enkele seconden lijken haar ogen groter te worden en voelt ze zich wegzakken. Wel voelt ze Oom harder en harder tekeer gaan en ziet ze de opwinding in zijn ogen.
Sophie voelt in een paar seconden meer dan ze in een groot deel van haar leven heeft gevoeld. Ze voelt dat dit haar keus was; ze zou geen gevoel meer tonen. Ze voelt dat ze dat ook nu niet doet, maar voelt tevens dat het einde nabij is..... Ze is bang en heeft eveneens vrede.
Oom pompt en pompt en Sophie zakt verder weg.
Dan komt hij klaar...... En al tijdens dat moment verslapt zijn greep op haar nek en luchtpijp.
Voorzichtig haalt Sophie kleine teugjes adem naar binnen. Haar lijf gilt om zuurstof, maar ze probeert toch rustig, geluidloos en bewegingloos te ademen.
Oom zakt over haar heen. Bevrediging heeft bezit van hem genomen. En terwijl hij zijn armen strekt, om op te staan..... Zijn lijf langzaam naar beneden beweegt, richting de benen van Sophie, trekt zij met een enorme kracht haar been omhoog en raakt hem daarmee vol in zijn gezicht.
Krak!, hoort ze, terwijl de adrenaline met een enorme gang door haar aderen stroomt.
Roerloos blijft hij liggen. Uit zijn neus komt een stroompje bloed, maar niet eens veel.
Sophie blijft liggen en wacht op de enorme klappen, die nu gaan komen. De woede en de straf....
Maar die komt niet.
Sophie kruipt onder hem vandaan, met moeite.
Langzaam staat ze op en kijkt om zich heen.
Eén jaar later:
Ze kroelt hem. Wat is hij mooi....
Voorzichtig pakt ze hem op en kijkt naar zijn fijne snoetje. Langzaam legt ze hem aan haar borst en hij zuigt gretig.
Krachtig zal ze zijn.... En krachtig is ze. Nooit zal ze vergeten dat hij het belangrijkst is in haar leven. Nooit zal ze het hem kwalijk nemen.
Nooit.
|
|
    
Ruud
Nieuw lid
Inlognaam: Ruud
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 04-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 07:46 am: |
|
Onbewogen |
Nou Lot, dat is een stevig verhaal, jammer dat het niets met S/M te maken heeft. Je beschrijft een pure verkrachting met een dramatische speling van de natuur, Ik persoonlijk vindt dat niet passen op deze site.
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 275
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 11:40 am: |
|
Wat is SM? |
Nou Ruud, dat is nogal een stevige uitspraak. "Het heeft niets met SM te maken."
Laten we om te beginnen die uitspraak eens wat bijstellen. Het heeft voor jou niets met SM te maken. Dat mag, net zoals het ook mag dat het voor Lotte wel een SM-gerelateerde fantasie is die ze heeft opgeschreven. Later we elkaar daar hier alsjeblieft een beetje vrij in laten. Niet "het is" maar "ik vind". Dat discussieert al een stuk prettiger. Dan leg niemand namelijk niemand een mening op.
Of dit voor veel mensen een SM-gerelateerde fantasie is weet ik niet. Het gevangen zijn en het verkracht worden zijn gebeurtenissen die denk ik wel heel vaak door vrouwen als opwindend worden ervaren. En als je SM definieert als opgewonden raken door sexueel getinte handelingen met een dikwijls dwingend en/of hardhandig karakter, dan kan fantaseren over verkrachtig voor een vrouw wel degelijk opwindend zijn, zeker een BDSM-karakter hebben en daarmee hoort het op deze site perfect thuis.
Wij willen hier namelijk niet censureren, ieder mag hier zijn of haar fantasie kwijt. Zo lang het maar niet aanstootgevend of zelfs tegen de wet is. Nou dat is dit niet.
Daar komt nog bij dat Lot haar fantasie mooi verwoordt. En mooi verwoorde verhalen hebben zelfs nog een streepje voor.
Wat ik wel heel bijzonder vind aan het verhaal is dat ze zijn kind lijkt te baren en dat ook lijkt te willen. Ik heb daar eens over gemijmerd en ben tot de volgende conclusie gekomen: ergens hield ze toch van hem, maar hij ging te ver. Daarom greep ze in, maar aan haar gevoelens voor hem veranderde dat niets.
Ik zou het niet kunnen denk ik, maar bijzonder is het zeker.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Nimfe
Actief lid
Inlognaam: Nimfe
Bericht Nummer: 29
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 12:59 pm: |
|
Janneman |
Even naar Janneman toe een reactie die dan waarschijnlijk weer het predicaat zal krijgen dat die hier niet thuishoort.
Het feit dat het meisje het kindje gehouden heeft zegt niets over het houden van de vader ja of nee.
Ze heeft het kindje niet weg willen doen.
Dat zal veel eerder iets in haarzelf zijn,dan de liefde voor die man.
Ik geloof niet dat ze positieve gevoelens voor die man heeft:door het hele verhaal heen spreekt dat er nl niet uit.
Zeker op het laatst niet: ze gunt hem geen van de positive gevoelens die hij uit de omgang met haar zou kunnen halen en stelt zich dienovereenkomstig op.
En net DAT triggert de man om haar te verkrachten.
Geen liefde dus,...maar eerder vanuit een principiële instelling heeftzehaar baby gehouden.
HAAR baby, niks van hem erbij.
Dat wilde ik hier even kwijt.
Nymphe.
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 276
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 01:19 pm: |
|
Zou ook heel goed kunnen hoor |
Jouw uitleg is ook heel plausibel. Er zijn er wellicht nog meer mogelijk.
Ik wilde alleen maar aangeven waar mijn gemijmer mij had heengeleid. Het was een mogelijke verklaring in MIJN ogen.
Om verklaringen gaat het echter niet. Waar het om gaat is dat het hier mag staan en dat het een ieder vrij staat er van te genieten.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
Ruud
Nieuw lid
Inlognaam: Ruud
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 04-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 01:25 pm: |
|
Onbewogen |
Sorry Lot en Janneman,Ik ben zelf ook iemand die vaak verhalen lees met het thema verkrachting als onderdeel van een machtSPEL en kan daar erg van genieten.
Ook de eerdere afleveringen uit ''een fantasie''kon ik zeer waarderen, helaas proef ik geen enkel positief gevoel uit dit laatste deel en juist dat verschild in mijn ogen van een spel en datgene waar zoveel onbegrip over bestaat.
Het is mijn visie, en niet als aanval bedoeld, alleen loop ik zo vaak tegen vooroordelen op dat dit deel me wat stoorde, sorry nogmaals, ik gun eenieder zijn fantasie.
Ruud
|
'n'joy
Actief lid
Inlognaam: Njoy
Bericht Nummer: 23
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 02:22 pm: |
|
ontroering |
Lieve Lot,
Ik hoop dat iedereen die dit verhaal leest, ook de eerste drie delen (Werkelijk overleven, Slechts een eigendom en Een dame of een hoer) zal hebben gelezen, want in mijn ogen zijn ze niet los van elkaar te zien.
Ik vind de Sophie in jouw verhaal een heel bijzondere vrouw. Ze is een sub en heeft een meester waar ze veel van houdt. Dan belandt ze in een situatie die ze niet onder controle heeft en doet het enige dat ze kán doen om te overleven. En niet alleen kan ze overleven, ze kan ook nog ontsnappen uit die situatie, en ze kan er zélfs nieuw leven aan geven waarvan ze nog houdt ook. Dat is nogal wat! Vooral dat laatste ontroert me.
Ze wil zich onderwerpen aan Oom, maar ze doet dat anders, op de enige manier waarop ze een kans maakt te overleven. Op haar eigen, hele dappere manier. Daardoor maakt ze zich klein en kwetsbaar, is haar leven zelfs in gevaar. Dat gaat ver, veel verder dan de meeste subjes zich willen en kunnen geven.
De verkrachtingsscène mag misschien voor sommigen overkomen als hard, maar door de manier waarop je het beschrijft, vind ik het toch niet té. Je beschrijft haar gevoelens heel intens, maar de handelingen heel afstandelijk. Dat maakt dat het een heel bijzonder verhaal is.
Dank je, Lot!
xxx
N-Joy
| |
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 173
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 02:37 pm: |
|
verhalen ¹ ervaringen |
Een verhaal is iets heel anders als de beschrijving van een ervaring/gebeurtenis.
Dat laatste noemen we een verslag.
En een verslag is iets heel anders als een verhaal.
And never the twain shall meet.
Dus een SM verhaal is geen verhaal van de SM realiteit.
een uitgebreid artikel hierover lees je in:
"fictie versus waar-gebeurd"
En als Beheerder ben ik trots dat op de site zo'n mooi, afgewogen, ja zelfs ‘poëtisch’ verkrachtings verhaal (=fantasie) staat. Dank je wel, Lot.
over getallen en een datum
Toch nog even iets anders, waarvoor jouw verhaal een mooie aanleiding biedt.
Dus méér gericht naar alle schrijvers, dan specifiek naar jou, Lot.
Schrijvers zijn geen boekhouders.
Schrijvers schrijven verhalen.... en dus schrijf je getallen.
Zeker als het kleine getallen zijn.
Alleen voor een datum mag je een uitzondering maken.
Toch maar voor de duidelijkheid 1 is één, 2 is twee, 3 is drie....
Maar 333 hoeft niet driehonderddrieëndertig te zijn, maar blijft 333.
Net zoals 22 november 1954 (neeee, niet 22-11-1954).
billen...stil wachtend...over mijn schoot... 
| |
Lot
Beginnend lid
Inlognaam: Lot
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 04-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 27 mei 2007 - 07:00 pm: |
|
Zij wint, hij verliest |
Hallo allemaal,
Allereerst natuurlijk bedankt voor jullie reacties.
Dit was het laatste deel van een verhaal waar ik toch wel behoorlijk ingezeten heb. Bij de eerste drie delen heb ik zelf van alles gevoeld en me erg ingeleefd. De reacties van Sophie zijn de mijne (voor zover ik me werkelijk in zo'n situatie kan verplaatsen natuurlijk). Maar ik wilde ook duidelijk dat dit verhaal eindig zou zijn en niet vaag zou blijven. Zowel Sophie als ik veranderden in het laatste deel.
Ruud schreef: "Ook de eerdere afleveringen uit "een fantasie" kon ik zeer waarderen, helaas proef ik geen enkel positief gevoel uit dit laatste deel..."
Ten eerste is het positieve natuurlijk dat Sophie daar weg is. Maar ook ik heb dit laatste stuk met veel minder "sexuele" gevoelens geschreven. Zij wint, hij verliest. En dat is niet eh... geil.
Het grootste compliment vind ik de reactie van Nimfe en 'n'joy. Nimfe, die de behoefte voelt om "het houden van de baby" uit te leggen, vol vuur!
"HAAR baby, niks van hem erbij."
(en zo denk ik er ook over, trouwens!)
En 'n'joy, die Sophie een bijzondere vrouw vindt en ontroerd is door haar kracht.
Het lijkt zo bijna of Sophie echt bestaat....
Meiden, bedankt voor jullie grote compliment!
Janneman, bedankt dat je mijn fantasie "verdedigd" hebt. Jouw korte en heldere uitleg, in jouw eerste reactie op dit verhaal, heeft voor mij uitgelegd waar dit nou eigenlijk vandaan komt. Ik zal je eerlijk zeggen, dat ik er zelf nog niet eens de vinger op kon leggen. Nu wel.
reintoch, het is voor mij een eer dat jij, als beheerder, trots bent op dit verhaal.
Liefs voor jullie allemaal,
Lot.
|
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 181
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 28 mei 2007 - 01:27 pm: |
|
duidelijkheid als beheerder |
Ik realiseer dat ik in mijn vorige bericht onduidelijkheid heb geschapen daar het een beetje komisch op te stellen.
Vandaar duidelijkheid over twee zaken die ongewenst zijn als reactie op verhalen:
a. discussie/bericht over òf een verhaal wel SM is
b. discussie/bericht of een verhaal wel thuis hoort op deze site
a. is een bericht wel sm
Ik vind dat een onzinnige discussie. Wil die toch aangaan , dan kun je dat doen in de rubriek "een goed verhaal is ... zo".
b. een verhaal hoort hier niet thuis
òf je vind dat verhalen op deze site de 'verkeerde kant' opgaan:
dan open je de discussie in "Deze site: reacties en verbeteringen".
òf je vindt een specifiek verhaal echt niet kunnen (bijvoorbeeld: het beschrijft jezelf, het is plagiaat, het is in jouw ogen walgelijk etc.)
Dan meld je dat in een privé bericht aan één van de oppassers. Die kan dan besluiten of het inderdaad verwijderd moet worden.
In dit laatste geval worden (privé) reacties bijzonder op prijs gesteld. Soms kun je als Oppasser even hebben zitten slapen. Maar ik wil niet dat er over gediscussieerd wordt.
Biedt dat wel aanleiding daartoe, dan kunnen wij, Oppassers daar altijd nog toe besluiten.
In feite stond dat al wel beschreven in onze site-etiquette, maar nog niet zo scherp.
Inmiddels heb ik ze daarop aangescherpt.
billen...stil wachtend...over mijn schoot...
| |
rapeslet
Actief lid
Inlognaam: Rapeslet
Bericht Nummer: 24
Aangemeld: 01-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 01 februari 2009 - 08:40 pm: |
|
prachtig einde |
Hai Lot,
prachtig einde!! En wat kun jij je goed inleven in hoe het zou zijn voor een slachtoffer. Waarschijnlijk zou een echt slachtoffer idd op een gegeven moment emotieloos worden. Dit is namelijk de manier waarop mensen met dit soort ervaringen omgaan...
Ook het zwanger maken is een fantasie die een aantal Rapers hebben....
En wat geweldig dat Sophie een liefdevolle moeder kan zijn voor "Ooms" kind, ondanks wat ze had meegemaakt...
Zijn dood is natuurlijk wel een beetje bitter, maar past bij het verhaal.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?