| Gepost op zaterdag 05 november 2011 - 01:06 pm: | 
|
|
hoe Paul haar laatst bezochte websites zag
“Nee, je moet op je rug, je hoofd iets naar achteren leggen, je tong zo plat mogelijk houden alsof je bij de dokter met een stokje op je tong “Aaaaaaaaaah” moet zeggen, en daarna moet je een geeuwbeweging maken, pas dan staat je strot maximaal open en kan je vriend jou in je mond penetreren!”
Ik lees het nog een keer.
..en nog maar een keer..
Maar hoe vaak ik het ook lees, het staat er echt!
“Ik moet er altijd van kokhalzen”, geeft iemand anders onder de naam “klaartje” aan.
“En slik je het dan ook door als hij in je mond klaar komt?” wil “Antje” weten.
..als hij in je mond klaar komt?’ lees ik gechoqueerd verder..
Is dit echt? Zijn er heus vrouwen die geheel tegen iedere natuurwet en de werking van het menselijk lichaam in, zichzelf via de mond tot diep in de strot laten penetreren?
Oke, toegegeven ik ben erg preuts en zeer weinig gewend. Maar ik kan me er helemaal niets bij voorstellen dat vrouwen dit vrijwillig doen en al helemaal niet dat ze daar zelf ook nog iets van plezier aan zouden hebben.
Nog een aantal dames op het druk bezochte forum geven aan het wel eens geprobeerd te hebben, maar steevast te moeten kokhalzen. Ik kan me er alles bij voorstellen, maar ene Danielle vertelt het echt heel erg goed te kunnen.
“Het vergt wel veel oefening,” vertelt ze trots, maar nu kost het haar geen enkele moeite meer en is haar vriendje erg gelukkig met haar.
“Want”, vervolgt ze, vinden mannen dit één van de allerlekkerste dingen!
Het heeft met dominantie en onderdanigheid te maken, legt ze verklarend uit en omdat het voor een vrouw een behoorlijk onderdanige en vernederende handeling is, kan het zowel mannen als vrouwen erg opwinden.
Aha vanaf dit punt snap ik het ook weer. Dus het klopt dat het gewoon een vreselijke mensonterende en vrouwonvriendelijke handeling is, maar omdat het zo iets vreselijks is kan het beiden ook weer opwinden. Ik ben weer bij de les en besluit er nog meer over te willen lezen.
Al snel kom ik er via google achter dat deze seksuele handeling een eigen woord heeft. “Deep throat,” naar de gelijknamige Amerikaanse pornofilm van Gerard Damiano. In deze film stelt een arts bij een seksueel gefrustreerde vrouw vast dat haar clitoris zich in haar keel bevindt. Hij schrijft de vrouw dan ook een bijzonder vorm van fellatio voor met als doel het stimuleren van haar clitoris door de penis van haar partner, achter in haar keel.
Zo begint het dus, mijmer ik verder. Iemand met veel geld blijkt in staat zijn perverse ideeen te verfilmen en enkele jaren later leggen vrouwen op het forum aan elkaar en mij uit hoe ik het best mijn keel kan openstellen voor een penis! Nog veel erger eigenlijk is dat het effect ervan is dat ik mezelf preuts ga vinden!
Ik vraag me af of er ook al rijke mannen vanuit hun mansion bezig zijn met het ontwikkelen van films met in de titel “Deep ear,” of “Eyes Fucking part 1,2 en 3"? Hoe onderdanig kun je als vrouw zijn, en waar houdt zoiets op?
Hoewel ik het me niet kan voorstellen, wil ik toch weten wat er gebeurt als ik bij google “Deep ear” intoets.
Mijn oog valt direct op iemand die iets over zijn oorkanaal zegt, maar dat blijkt Goddank een vraag op medisch gebied. Ook bestaat er een band die zichzelf zo noemt. Ik surf enigszins verwachtingsvol nog wat verder maar meer schokkends krijg ik niet boven tafel.
Gelukkig maar.
Na dit internet avontuur besluit ik lekker nog even in bad te gaan, nu kan het nog. Na een aantal zware dagen had ik me voorgenomen om vandaag, op mijn vrije dag mezelf eens lekker te verwennen. De dag was dan ook begonnen met lekker lang uitslapen, een heerlijk ontbijtje met vers geperste jus, uitgebreid de ochtendkrant, lanterfanten op het internet en lekker uitgebreid in bad. Terwijl ik het bad laat vol lopen zet ik een cd op van Gavin Degraw met het nummer “Free”. De badkamer vult zich met warme stoom, een heerlijke gemixte bloemengeur en ik geef me helemaal over aan de ontspannende werking van het hete badwater.
Terwijl ik met gesloten ogen lig weg te dromen hoor ik Paul thuis komen.
Het dichtslaan van de voordeur maakt dat ik in één klap rechtop in bad zit. Veel te vroeg! Hoe kan dat? Paul had vanmorgen een briefje achtergelaten met daarop de opdracht dat als hij vandaag thuis zou komen, ik in zijn favoriete groene latex jurkje op bed klaar moest liggen, beschikbaar zoals hij dat altijd zegt. Maar het is nu pas 13.00 uur! terwijl hij altijd pas rond 18.00 uur thuis is!. En in bad zonder zijn toestemming! Snel verlaat ik het bad, droog me af en spring in de kleren die nog op een hoopje op de grond liggen van gisteren. Op de achtergrond hoor ik Paul al naderen. Paul is groot en zwaar, dat hoor je ook aan zijn voetstappen op de trap. Het huis lijkt zelfs een beetje te beven als hij de traptreden beloopt.
Mijn hart klopt als een gek. Dit ga ik bezuren, realiseer ik me wanhopig maar nog voordat ik deze gedachten kan afmaken gooit Paul de badkamer met een intimiderende zwieper de deur open.
Mijn lichaam trilt en krimpt vanzelf in elkaar. Ik probeer oogcontact met hem te vermijden. Zonder iets te zeggen loopt hij op me af, pakt me bij mijn arm en sleurt me mee naar de toiletpot waar hij de klep van dicht doet en plaats op neemt. Hij zet mij in positie, voor hem neer, zodat ik hem niet langer kan ontwijken. Hij zegt niets, geen woord, maar dat hoeft ook niet want ik voel zijn enorme teleurstelling en daar spreken heel veel woorden uit. Ik had klaar moeten liggen, ik had de signalen die er op konden wijzen dat hij eerder thuis kwam vandaag niet over het hoofd mogen zien. En terwijl ik in positie sta kan ik ineens vier signalen oplepelen die me op het idee hadden kunnen brengen dat hij vandaag om 13.00 uur thuis zou komen. Paul had bewust wat opmerkingen rondgestrooid om mijn opmerkzaamheid te testen en pas nu, nu het veel te laat is valt het kwartje.
Terwijl hij me zeer streng en boos aankijkt voel ik hoe hij met slechts één hand ondertussen mijn onderbroek naar beneden trekt.
Dan verbreekt hij plotseling de stilte en vraagt: “Heb jij nog iets te vertellen?”
Wetende dat nu liegen echt het allerdomste is wat ik kan doen, biecht ik met teneergeslagen ogen en met een berouwvolle stem mijn zonde op.
“Het spijt me, maar ik ben in bad geweest,” vertel ik met een piepklein stemmetje.
De tranen wellen op bij de gedachte wat er nu zal gebeuren.
Voor ik er verder nog over na kan denken, trekt hij mij met zijn brede en gespierde armen in een korte ruk naar hem toe. Met één arm weet hij me in dezelfde beweging precies in positie over zijn knie te leggen.
Verzetten heeft nu voor mij ook geen zin meer en ik probeer me helemaal te onderwerpen aan de straf die me nu te wachten staat. Ik neem me voor om niet tegen te stribbelen, het niet nog erger te maken.
Maar in plaatst van een serie knetterharde klappen op mijn blote billen gebeurt er helemaal niets. Hij legt zijn grote warme hand op mijn billen en wrijft er voorbereidend over heen. Dan zegt hij, opnieuw de stilte verbrekend: “Ik vraag het voor een laatste keer! Heb jij mij nog iets te vertellen?”
En terwijl ik met mijn billen aanbiedend over zijn schoot ligt raak ik helemaal verward van zijn vraag. Hoezo vraagt hij dit nog een keer? Ik heb het toch al toegegeven. Ik kan hem duidelijk niet volgen maar weet dat vanuit mijn benarde positie niet goed te vertellen.
“Begrijp ik hieruit dat ik geen antwoord krijg,” vraagt hij ditmaal haast briesend.
“Je bedoelt dat ik in bad ben geweest,” stamel ik, uiig.
Maar nog voor ik mijn zin kan afmaken heft hij zijn hand ver in de lucht en laat deze knetterhard op mijn billen vallen, geen voorbereiding vandaag.
“AUW!” Ik kan een kreet van pijn niet onderdrukken.
Daarna volgt een hele serie harde klappen: PATS, PATS, PATS, PATS!
Hij slaat met zo,n enorme kracht dat ik na de eerste serie klappen al volledig van de werkelijkheid los lijkt te komen.
Dit vind ik ook de meest prettige fase van de slaag die ik meer dan geregeld van hem krijg. Het moment waarop de pijn een soort van weg ebt en waarbij je het hele tafereel van een afstand lijkt te kunnen aanschouwen. Ik zie mezelf kronkelen, gillen van de pijn, ik zie hoe hij mijn lichaam met slechts één arm volledig weet te fixeren en ik zie hoe hij mijn achterwerk vakkundig van licht naar donkerrood weet te slaan. Ik zie ook zijn gezicht, zijn verbetenheid en ik zie dat dit voor hem pas het begin is. Ook al ben ik er niet echt meer helemaal bij, toch moet ik er erg van huilen.
Dan geheel onverwacht zet hij me overeind.
Mijn gezicht is behuild, mijn haren verward, mijn blouse gekreukt en mijn benen voelen niet de kracht om me overeind te houden.
Maar dat hoeft ook niet: hij ondersteund me terwijl hij mij opnieuw in positie voor zich neer zet.
“Heb je al genoeg gehad kleintje,” vraagt hij kwellend.
“Ja, Paul,” antwoord ik, “ik heb meer dan genoeg gehad.”
“Mooi,” stelt hij met nog steeds een uiterst strenge stem.
“Dan vraag ik je nu opnieuw en voor de één na laatste keer of je me nog iets te vertellen hebt?”
Ik kijk hem in paniek vragend aan.
“Sorry Paul,” maar meer dan in bad en dat ik het jurkje niet aan had heb ik niet gedaan.
“Weet je dat zeker kleintje,” vraagt hij nu op zo’n doordringende en dreigende toon dat ik geen antwoord meer durf te geven, wetende dat wat ik ook zeg, het eigenlijk alleen maar verkeerd kan uitpakken. Dus staar ik naar beneden, naar de grond. Mijn benen trillen zo erg dat mijn hele lichaam er van schokt en mijn billen die voelen zeer pijnlijk en oververhit. Meer slaag kan ik echt niet aan, denk ik bijna hardop van ellende.
Dan duwt Paul mijn kin naar boven zodat ik hem wel aan moet kijken.
“Goed,” zegt hij, “je hebt dus werkelijk geen idee?”
Ik schud schuldbewust en serieus onwetend mijn hoofd.
“In dat geval mag je de cane zelf beneden uit de kast gaan halen beneden en je voorbereiden op 15 harde slagen”.
“Daarna leg ik je op je rug op bed met je hoofd iets naar achteren. Waar jij je tong zo plat mogelijk naar achter zult houden alsof je bij de dokter met een stokje op je tong “Aaaaaaaah” moet zeggen. Daarna zul je een geeuwbeweging maken, en je strot maximaal voor mij openen, zodat ik je lekker in je strotje kan stoten.”
“Daarna zal ik jou opnieuw vragen of je werkelijk geen idee hebt.”
“Owja, sorry Paul, ik ben weer op de bdsm website geweest waar ik van jou niet mag komen,” antwoord ik nu eindelijk begrijpend wat hij al die tijd bedoelde.
“Te laat vrouwtje, ga de cane maar vast halen en oefen onderweg vast wat slikbewegingen”
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?