| Gepost op donderdag 29 april 2004 - 04:08 pm: | 
|
|
Liesje is dan wel 21, maar eigenlijk nog een klein meisje; totdat haar oom....
Oftewel:
het zal je vriend maar wezen:
bij de oom van je vriend zijn kan pijnlijk aflopen
Liesjes gedachten draaiden op volle toeren.
Hier was ze, alleen in het veel te grote huis van Oom Bob, de oom van haar vriend.
Het was nog vroeg, nog een lange namiddag te gaan.
Haar vriend had haar hierheen gestuurd.
Hij ging op reis ging . En zij…
Volgens hem gedroeg ze zich altijd onheus. Ze was brutaal, liet zich niets gezeggen. Een verblijf bij zijn oom zou haar goed doen. Vond hij. Net alsof ze nog niet oud genoeg was om eens een weekje alleen thuis te blijven, ze was al 21! En brutaal? Ach wat!
En zijn oom was dan nog zo streng! Ze mocht hier amper televisie kijken en als hij vertrok, ging de deur op slot zodat ze niet weg kon. Vind je het gek dat ze daar dan wat van zei?
De tijd leek voorbij te kruipen en aangezien de afstandsbediening verdwenen was, was tv kijken ook al niet mogelijk. Vast met opzet.
Ze staarde wat in het rond.
Wat moest ze hier helemaal alleen in dat veel te grote huis zitten doen? Als die haar nou gezelschap hield. Maar oom kwam meestal laat thuis.
Ze zou natuurlijk op haar gemak een sigaretje kunnen opsteken en een pintje er bij drinken? Hij moest het eens weten... Laat staan haar vriend, want ze wist maar al te goed dat ook hij dit niet tolereerde!
Ze zuchtte diep. Nou ja, dan maar geen pintje, geen sigaretje. Of toch? Eentje dan van beiden. Maar die waren zo op. Weer zuchtte ze.
Rondkijken! Rondkijken kon geen kwaad.
In kasten snuffelen was altijd leuk. Ze had het al eerder gedaan uit verveling en zette nadien alles mooi terug zodat hij het toch niet merkte. Tenminste, hij had er nog nooit een opmerking over gemaakt.
Deze keer sprong de grote eikenhouten kast in de hoek van de kamer haar in het oog. Ze vroeg zich af welke schatten daarin verborgen lagen. Op het eerste zicht stond er enkel drank in de kast met wat glazen.
Toen werd haar aandacht getrokken door twee schoendozen die niet in het decor van de kast pasten. Nieuwsgierig opende ze de dozen. Het waren allemaal foto's. Het was best grappig om oom Bob te zien toen hij zelf een klein kind was. Hij was niet onknap vroeger. Nu trouwens nog altijd niet. Met schaamte moest ze soms toegeven dat ze soms wel eens fantaseerde over hem. Haar vriend moest het eens weten!
De stem van haar oom overviel haar als een donderslag bij heldere hemel.
“Wat is dat hier? !!! Wat zit je in mijn kasten te snuffelen!”
Totaal overdonderd door de stem van Bob wist ze niet wat zeggen. Wat moest ze zeggen? Dat ze zijn vertrouwen beschaamd had door in zijn kasten te snuffelen? Dat het haar speet? Er waren nog maar weinig dingen die haar uit deze hachelijke situatie konden helpen.
Hij kwam steeds dichter maar ze durfde hem niet aan te kijken. Misschien uit schaamte, maar er overviel haar ook een zekere angst. Ze wist niet hoe het kwam maar ergens had ze al een vermoeden van wat er zou volgen.
“Kijk naar mij!! Wat deed je daar in mijn kast? Kan ik je dan nergens in vertrouwen?!”
Langzaam keek ze op naar hem, ze zat nog altijd op haar knieën voor de kast. Nog altijd durfde ze hem niet echt aan te kijken maar aan zijn stem te horen wist ze dat hij razend was.
“Sta op en kijk me aan! Waarom deed je dat?!”
“Ik, euh, ik was nieuwsgierig,” stamelde Liesje.
“Nieuwsgierig, wel, dat zal ik je wel afleren. Dat doe je hier niet! Je moet leren respect hebben voor een ander zijn eigendom! En het is niet de eerste keer dat je dit doet! Ik heb nog al gemerkt dat je in mijn kasten hebt gesnuffeld, alleen toen kon ik niets bewijzen.”
Rechtgestaan kon Liesje met moeite een klap in haar gezicht ontwijken maar al snel volgde een klap op haar billen die haar deed opschrikken van de pijn.
“Op je knieën voor de kast! Ik zal je leren wat manieren zijn! Hier ben je niet thuis en doe je niet zomaar wat je wilt! Je vriend is veel te goedhartig voor jou!”
Met angst voor wat zou komen ging Liesje braaf op haar knietjes zitten. De tranen stonden haar in de ogen. Waarom moest hij nu juist vandaag vroeger thuiskomen? Ze had ooit al eens gehoord van de wet van Murphy waarbij alles dat slecht kon gaan ook slecht zou gaan. Wel, dit was er wel het beste voorbeeld van.
“Wat is dat hier?”
Opnieuw schrok Liesje van de zware stem. De sigaretten en het bier! Hoe kon ze zo stom zijn daar niet aan te denken? Ze kon zichzelf wel vermoorden!
“Dit vraagt om een aangepaste straf. Kom hier.”
Zijn stem klonk al wat zachter maar nu pas overviel de angst haar echt. Wat zou er gebeuren? Wat bedoelde hij met een aangepaste straf? Met knikkende knieën ging ze voor hem staan.
“Heb je al een idee van wat je te wachten staat?”
Ondertussen trok hij hard aan haar oor. Liesje had het gevoel dat haar oor er ieder moment kon afgerukt worden. Van alles spookte door haar hoofd en toen werd het haar duidelijk. Hij ging haar spanken! Hij ging haar billenkoek geven zoals bij een klein meisje!
“Een spanking...” klonk het zacht.
“Dat klopt: een ouderwets pak voor je billen, dat is wat je verdient en dat is wat je zal krijgen!”
Liesje werd over zijn knie getrokken en voor ze het wist begon hij haar billen met zijn hand te bewerken.
KLETS! KLETS! KLETS!
Het geluid van de spanking klonk luid in de grote kamer.
Nadat ze van de verbazing bekomen was, voelde Liesje de pijn in haar billen. Ze begon te schreeuwen en te smeken.
“Alsjeblieft Meneer, ik zal het nooit meer doen. Dit doet pijn.”
“Als ik met je klaar ben, zal je het inderdaad niet meer doen, daar ben ik zeker van. En ik weet dat het pijn doet. Het doet mij ook pijn te weten dat ik je niet kan vertrouwen!
De stem van Bob klonk streng en niet voor rede vatbaar.
Aangezien huilen en schreeuwen weinig hielp, besloot Liesje het over een andere boeg te gooien.
“U kan dat niet doen, als ik dit thuis vertel, hoef ik nooit meer te komen. Dit is mishandeling!” schreeuwde Liesje uit woede en onmacht.
“Vertel dit maar thuis, zeg maar dat ik je een pak voor je billen gegeven heeft. Je vriend zal het wel begrijpen. Ik zal hem wel zeggen dat ik je betrapt heb op het snuisteren in mijn kasten en roken en drinken. Ik denk niet dat hij het erg zal vinden. En je moet me niet tegenspreken, want dat levert je alleen nog meer straf op!”
KLETS! KLETS! KLETS! Zijn handen vielen als lood op haar billen neer. Liesje kon met moeite haar kreten inhouden.
“Hoe KLETS oud KLETS ben KLETS jij?”
Hij bleef maar doorgaan. Liesje durfde niet te antwoorden. Ze wist dat ze al 21 was, maar dat drinken en roken niet getolereerd werd door haar vriend.
KLETS! KLETS! KLETS! “Weet je al niet meer hou oud je bent?”
“21 !!!!” Liesje schreeuwde het uit.
Ze had nooit gedacht dat een pak voor haar billen zoveel pijn zou doen.
“21? En je denkt dat je mag roken en drinken? Vergeet het maar! Daar ben je nog veel te jong voor! Als ik je nog één keer betrap op roken of drinken, zal je pas weten wat straf is! En als je vriend mij vertelt dat hij je betrapt heeft, mag hij je meteen naar hier sturen. Ik spreek dat wel af met hen. Hoe denk je trouwens dat je hier terecht gekomen bent in de eerste plaats?”
“Weer op je knietjes voor de kast, ik ga je laten kennismaken met wat materiaal van mij.”
Braaf ging Liesje terug op haar knietjes voor de kast zitten, handen op het hoofd. Ze durfde met moeite haar billen even aan te raken, zo een brandend gevoel. Wat bedoelde hij met zijn materiaal? Een goed gevoel gaf het alleszins niet en dat het ook straks niet goed zou voelen wist Liesje nu al.
“Kom maar hier, over mijn knie!”
Gedwee volgde ze het bevel op. Wat kon ze anders doen? Schreeuwen hielp niet in dit godvergeten gat en hem bedreigen zorgde enkel voor hardere slagen.
Toen ze over zijn knie lag, voelde ze zijn handen zacht strelen over haar billen. Liesje schaamde zich ervoor dat dit een zekere opwinding teweeg bracht bij haar. Ze wist niet goed hoe ermee om te gaan en nog minder wat zou volgen.
De strelingen stopten en haar billen werden weer verwarmd door zijn hand. Liesje dacht dat het toch niet meer erger zou worden en al bij al viel de pijn nog vrij goed mee. Maar dit was buiten de waard gerekend.
Opeens hield Bob een houten liniaal van 30 cm voor haar neus.
“Weet je wat dit is? Waarschijnlijk wel, en dat zal je voelen om je blote billen. Je zal wel leren wat gehoorzaamheid en respect is.”
Liesje slikte even de krop in haar keel door.
MEP! AUWWWWWWWWWWWWWWWW !!!! Dit kwam veel harder aan dan zijn hand. Een regen van slagen volgde en het was moeilijk om niet tegen te spartelen. Maar even onverwacht als hij gekomen was, stopte hij ook. Weer voelde ze zijn hand strelen over haar gegeselde billen. De gedachte dat het hier niet bij zou blijven, deed een krop in haar maag ontstaan.
Eenzelfde liniaal, maar deze keer in metaal, werd haar getoond.
“En dit is zijn broertje...
Het leek wel of hij het leuk vond haar zo te geselen. Was hij dan zo een sadist? Ging hier dan nooit een einde aan komen?
Weer volgde een regen van slagen op haar billen die in brand leken te staan. Dan eens hard dan eens zacht maar met een zekere regelmaat.
“Na de kermis komt de hel.”
Dat dit de hel was had ze zelf ook al door, dat moest hij haar niet nog eens onder haar neus wrijven ook!
“Zie je wat dit is, ik doe hem al lang niet meer aan maar heb hem altijd bijgehouden. Daarmee kan ik stoute meisjes billenkoek geven.”
De aanblik van de pantoffel deed haar ineenkrimpen. Hadden haar billen nog niet voldoende pijn moeten doorstaan? Maar oom Bob kende geen genade. De pantoffel pletste genadeloos neer op haar achterwerk.
“En nu weer op je knieën!”
Hoopvol keek Liesje haar oom aan. Was dit het einde? Hij leek haar gedachte te kunnen lezen.
“Dit is nog maar het begin, je denkt toch niet dat je er zo makkelijk vanaf komt? Roken, drinken en het schenden van iemands privacy zijn zware misdaden voor een meisje van 21. In mijn ogen ben je nog maar 12 jaar als je je zo gedraagt! En aan een zware misdaad hangt een zware straf.”
Daar zat ze weer, op haar knietjes, handen op het hoofd, trillend omdat ze niet wist wat nu weer zou volgen.
“Sta recht en zet je op je knieën op de stoel. Ik ga ondertussen iets halen dat je waarschijnlijk nog niet gezien hebt.”
Wat kon dat nu weer zijn? Lang werd haar geduld niet op proef gesteld.
“Uit grootmoeders tijd maar heel efficiënt om stoute meisjes te straffen...”
Liesje schrok bij het aanzien van de mattenklopper. Natuurlijk had ze dit wel eerder gezien, maar zou hij haar daarmee slaan?! Dit was onmenselijk!
WHACK!
De eerste slag deed haar ineenkrimpen van de pijn en het ergste was dat ze niet wist hoeveel er nog gingen volgen.
“Terug in positie en billen naar achter, je weet goed genoeg dat je dit verdient!”
Ze wist wel dat ze straf verdiende maar moest het dan zo zwaar zijn? Ze had nog nooit een pak voor haar billen gehad en dit ging ver over haar grens. Er volgden een zestal slagen met de mattenklopper en toen was het weer voorbij.
Meteen werd ze weer geboden voor de kast te gaan staan
“Kleed je uit!”
Met enige aarzeling deed Liesje wat haar gevraagd werd. Dit klopte niet, dit was niet juist. Een pak voor haar billen, ok, maar naakt voor deze man staan? Toch deed ze wat gevraagd werd, ze kende ondertussen al de gevolgen van ongehoorzaamheid. Ze ontknoopte haar blouse, deed haar rokje en string uit, de kniekousjes, tot ze helemaal naakt voor de kast stond.
Oom Bob kwam achter haar staan en kneep in haar tepels. Ze kon een lichte zucht van opwinding en pijn moeilijk inhouden.
“Voor een zo een rebels meisje te zijn heb toch mooie borsten.”
Wat moest ze hier op zeggen? Ze wist wel dat mannen stiekem naar haar borsten keken maar dat was niet iets dat je van iemand die je bijna niet kende verwachtte. Wat het beste was deed ze dan ook: zwijgen.
“Kom maar weer hierheen.”
Weer werd ze over de knie gelegd en weer volgde een regen van slagen. Deze keer met een lederen riem. Het toppunt was dan nog dat haar vriend hem deze ooit cadeau gegeven had met nieuwjaar. Kon het nog ironischer?
“Op je knieën voor de zetel!”
Ze werd met haar naakte bovenlichaam tegen de zetel geduwd. Dit keer voelde ze een rare streling van iets dat ze nog niet eerder gevoeld had. De martinet zo zou later blijken. Het leer geselde genadeloos haar billen. Ze probeerde de slagen te ontwijken, maar dit lukte haar niet.
“Schud niet zo met je kontje, want je brengt me op rare ideeën.”
Opeens voelde ze zijn vinger in haar kutje. Ze schaamde zich ervoor dat dit nat was van de opwinding. Onbeschaamd ging hij verder. Dit was verkeerd, wist ze, maar het genot overspoelde haar.
“Hoe voelt dit?”
“Raar.”
Ze kreunde zachtjes
“Geniet je hiervan?”
“ja, Meneer.”
Ze hoorde hoe hij zijn broeksriem los maakte. Toch niet weer een spanking? Dit kon ze niet meer aan!
“Dan gaat dit zeker lekker voelen...”
AUWWWWWWWW ze schreeuwde het weer uit.
Dit keer niet van pijn maar van genot. Oom Bob stootte zijn stijve lul in haar nauwe kutje.
Dit was fout! Dit was fout! Wat zou haar vriend hier niet van zeggen! Ze trok zich los uit zijn greep.
“Dit mag niet! Dit kan niet! U mag dat niet doen!”
“Zo, mag dat niet?” Zijn stem trilde van opwinding en woede.
Hij stond recht en greep haar bij de haren.
“Zuig maar aan mijn lul meisje.”
Hoe hard ze ook probeerde tegen te stribbelen het lukte niet. Er zat weinig anders op dan te doen wat hij zei.
“Dat vind je wel lekker hè, zo een grote lul om aan te zuigen?”
Ze wist dat hij gelijk had, hoe beschaamd ze er zich ook over voelde. Ze besloot het dan maar op te geven.
“Draai je om en op je knieën zodat ik kan klaarkomen!”
Ze deed zoals bevolen. Wat kon ze anders doen, ze zat hier toch gevangen. Hij nam haar als een beest langs achter, trok aan haar haren en ze kon haar snikken moeilijk onderdrukken. Pijn en genot overspoelden haar. Dan voelde ze zijn warme sperma over haar lichaam spuiten.
“Blijf zitten zoals je zit.”
Bevend bleef ze op handen en knieën zitten, niet wetende wat nu zou komen...
“Vond je het lekker, sletje van mij?”
De stem van haar vriend klonk als een donderslag bij heldere lucht.
Haar vriend?
Wat deed die hier?
“Ik vond al lang dat je een lesje verdiende, en blijkbaar kon ik je niets bijleren. Maar ik denk wel dat je in de toekomst minder brutaal zal zijn, is het niet meisje?”
“Ik ben nooit brutaal, echt niet.”
“Kijk, dat bedoel ik nou: tegenspreken. Dat versta ik dus onder mij onheus bejegenen. Meisjes als jij gehoorzamen, spreken niet tegen, zijn niet brutaal. Heb je dan niets geleerd van mijn oom?”
Liesje bloosde en keek beschaamd naar de grond.
“Nou, geef antwoord, heb je het spreken verleerd?”
Het was echter oom Bob die antwoordde: “zal ik haar nogmaals onder handen nemen? Wellicht ben ik nog te mild geweest?”
Heel timide sprak Liesje eindelijk:
“Ik beloof dat ik in het vervolg zal doen wat je zegt.”
Gevolgd door een iets luider: “echt waar.”
“Dat hoop ik voor jou, want wat je nu meegemaakt hebt kan ik thuis ook doen. Laat ons nu naar huis gaan, ik denk dat je wel wat rust kan gebruiken...”
© Kelly
|
|
    
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 30
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: 
Stemmen: 3 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 01 mei 2004 - 08:46 pm: |
|
Klassiek Spanking Verhaal |
(over "Liesje", of: het zal je vriend maar wezen)
Dit is nu in mijn ogen een echt klassiek spanking verhaal.
Verhalen die hun oorsprong vinden in de vele spanking-mags, die nu grotendeels door websites zijn verdrongen
Je hebt ze in twee soorten:- het verhaal waarbij het meisje overtuigd wordt van de noodzaak van een spanking. In het begin is er meestal nog schaamte en verzet, en pijn. Maar die pijn gaat al gauw over in genot. Wat onherroepelijk leidt tot grootse seks.
- het verhaal van het meisje dat gedwongen wordt om een spanking te ondergaan, meestal omdat de consequenties van een spanking minder erg zijn dan dat hun ‘misdrijf’ uitkomt. Lijdzaam ondergaan ze de straf, die heel erg als straf ervaren wordt. Of er nog een ‘happy end’ komt (van genot, al dan niet seksueel) is bijzaak.
Hier is duidelijk sprake van het tweede type.
En heel mooi uitgewerkt. Zeker na een paar verbeteringen in inleiding en slot.
De inleiding is goed uitgewerkt, niet te lang en niet te kort.
Ze biedt niet alleen aanleiding voor de straf maar ook een karakterschets van het meisje.
De straffen zelf zijn goed opgebouwd, en manoeuvreren behendig langs de valkuil van te veel van het zelfde (hoewel ik persoonlijk denk dat je wel 1 of twee van de strafinstrumenten kunt weglaten). Een valkuil waar ik heel veel andere spanking verhalen wel in zie vallen.
En het slot is -hoewel kort- verrassend en maakt het verhaal door te verwijzen naar het begin weer rond.
Wat ik dit verhaal een extra jeu vind geven, is dat het in een ik noem het maar “(licht) vlaamse stijl” is geschreven (geen idee of het echt vlaams is), wat het karakter van het meisje voor een hollander als ik iets ‘niet-van-deze-tijd’ meegeeft. En het meisje in kwestie al 21 is (en een vriend heeft), maar behandeld wordt als een meisje van 16, onder de plak bij haar oom. Heel mooi!
Vandaar dat we dit verhaal geplaatst hebben op de Hoofdsite!
hier blijft hij staan tot half juni voor reacties/discussie;
daarna worden de reacties verplaatst naar het Gastenboek Gastschrijvers
billen...stil wachtend...over mijn schoot... 
| |
Kelly
Nieuw lid
Inlognaam: Kellyspank
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 02-2004
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 03 mei 2004 - 12:17 pm: |
|
Thx :-) |
(over "Liesje", of: het zal je vriend maar wezen)
Ik moet eerlijk toegeven, heb een paar kleine aanpassingen laten maken door de moderator. Ik ben nu eenmaal van het principe dat 2 blikken meer zien dan 1. Het is natuurlijk wel een eer te zien dat mijn verhaal op de hoofdpagina komt en daar ben ik heel blij mee :-). Wat betreft het Vlaamse, ik ben inderdaad afkomstig uit Vlaanderen in België :-)
groetjes
Kelly
|
Roger More
Lid
Bericht Nummer: 20
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 03 mei 2004 - 07:29 pm: |
|
Mooi verhaal, Kelly |
(over "Liesje", of: het zal je vriend maar wezen)
Het is inderdaad een mooi verhaal, mooi gebracht, mooi verteld.
Ik had eerst wel wat moeite met het gegeven dat de oom zich aan haar 'vergrijpt'. Klinkt misschien wat vreemd uit mijn mond maar bij straf van een oom aan een nichtje hoort dat niet vind ik (al zal de ouwe snoeper zijn ogen natuurlijk niet in zijn zak hebben). Maar door de twist die je er aan geeft met het vriendje kan het natuurlijk weer prima.
Ik hoop meer van je te lezen, meid!!
Groeten,
Janneman
|
Kelly
Beginnend lid
Inlognaam: Kellyspank
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 02-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 03 mei 2004 - 08:00 pm: |
|
oom en nichtje |
(over "Liesje", of: het zal je vriend maar wezen)
Ik begrijp je opmerking over de situatie oom-nichtje. Maar net zoals bij jouw verhalen probeer ik hiermee de onschuldigheid uit te drukken. Om incest uit te sluiten heb ik er wel voor gezorgd dat er geen sprake is van een bloedband, het gaat immers over de oom van haar vriend. Dat zou ik zelf ook te extreem vinden.
Blij te horen dat je het een leuk verhaal vond :-)
groetjes
Kelly
|
Kelly
Lid
Inlognaam: Kellyspank
Bericht Nummer: 13
Aangemeld: 02-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 23 juli 2004 - 12:27 am: |
|
andere verhalen |
(over "Liesje", of: het zal je vriend maar wezen)
Wie graag andere billenkoek verhalen van mij wilt lezen (alsook vertalingen van engelstalige verhalen) moet maar eens een kijkje nemen op mijn (zeer) uitgebreide spankinginfosite, https://www.billenkoek-info.nl
groetjes
Kelly aka bengelke
|
|
om mee te beginnen
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
»
Liesje 
