Gepost op donderdag 08 september 2011 - 06:06 pm: |
|
| Het Artikel
Een verhelderend krantenartikel. Hij leest voor en zij reageert.
“ONDERDRUKTE VROUW GELUKKIGER Vooraanstaande wetenschapper schokt vrouwenbewegingen over de hele wereld met publicatie. -Van onze correspondent.- Waspik: Professor B. Bruijdsuijker, hoogleraar klinische psychologie heeft in zijn laatste boek de resultaten gepubliceerd van een uitgebreid onderzoek dat hij heeft gedaan onder een grote groep vrouwen in Nederland, België, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk Turkije en Griekenland. Het team van wetenschappers, onder leiding van Professor Bruijdsuijker, onderzocht jarenlang groepen vrouwen in de genoemde landen en kwam tot verassende conclusies op het gebied van emotionele stabiliteit, geluksbeleving en zelfvertrouwen. De onderzochte groepen vrouwen werden gedurende een aantal jaren regelmatig ondervraagd naar de effecten van de samenleving, gezinsomstandigheden, opleidingsniveau en financiële draagkracht op hun geluksbeleving. Bij het onderzoek werd met name aandacht besteed aan de verhouding van de ondervraagde vrouwen ten opzichte van hun man of levenspartner. Alle onderzochte vrouwen waren aan het begin van het onderzoek gehuwd of leefden samen in een relatie. Het onderzoek toont aan dat in de meeste gevallen zelfstandige vrouwen uit een gemiddeld tot hoog ontwikkelde omgeving aanmerkelijk vaker gebukt gingen onder gevoelens van stress, depressie en gezondheidsklachten als gevolg van psychische problemen dan vrouwen die in hun relatie of huwelijk traditioneel ondergeschikt waren aan hun partner en minder zeggenschap hadden over hun eigen doen en laten. Professor Bruijdsuijker toont met name aan dat vrouwen die in hun huwelijk of relatie worden gedisciplineerd en aan vaste afspraken en regels zijn gebonden zich tevredener voelen en zich meer bewust zijn van hun vrouwelijkheid. 80% van de vrouwen uit die groep gaven aan dat zij zich meer door hun partner of man gewaardeerd voelden dan de vrouwen uit de hoogopegeleide zelfstandige groep. Volgens Bruijdsuijker zijn de resultaten van het onderzoek van zijn team te verklaren uit de genetisch bepaalde verschillen tussen mannen en vrouwen. Vrouwen zijn ontvankelijker, beschermender en verzorgender. Zij hebben meer behoefte aan veiligheid, beschutting, orde en regelmaat. "Het is een misvatting" zo verklaart Bruijdsuijker: "dat vrouwen vrijheid nastreven". De begrippen emancipatie en zelfbeschikkingsrecht zijn, volgens de conclusies van de onderzoekers, in de westerse landen jarenlang uitgelegd op een manier die haaks staat op de natuurlijke eigenschappen en drijfveren die zijn vastgelegd in de psycho-genetische matrix van vrouwen. Het onderzoek toont aan dat de meerderheid van de vrouwen in sterk door traditie of religie bepaalde omgevingen zich niet minder vrij of zelfstandig voelen dan de meerderheid van hoogopgeleid, zelfstandige vrouwen in grote westerse steden als Amsterdam, Berlijn, Londen en Brussel. In het arbeidsproces, de politiek en maatschappelijke organisaties ervaren leden uit de laatste groepen vrouwen veel vaker gevoelens van stress, afwijzing, onzekerheid en afwijzing dan mannen. In het onderzoek is gebleken dat de gemiddeld- tot hoogontwikkelde vrouwen hun positie vaker vergelijken ten opzichte van andere vrouwen dan van mannen met dezelfde maatschappelijke statuur. Het merendeel gaf aan meer concurrentie van andere vrouwen te ervaren in hun carričre en maatschappelijke status dan van mannen in hun omgeving. Een bijzonderheid is volgens Bruijdsuijker dat van de vrouwen die binnen hun relatie onderworpen worden aan vrijheidsstraffen en lichamelijke kastijdingen 63% aangeeft daar baat bij te hebben bij hun dagelijks functioneren. Bruijdsuijker waarschuwt er wel voor dat kastijding en vrijheidsberoving in de huiselijke omgeving niet gelijk staat aan mishandeling. Hij wijst erop dat mishandeling voortkomt uit willekeurige wreedheid of mentale onbalans. Het gaat bij de genoemde vrouwen om een gereglementeerde vorm van discipline en tucht die objectief en zonder wraakgevoelens wordt gehanteerd. In zijn boek, dat de titel “de gelukkige dienares” draagt, doet Bruijdsuijker een oproep aan regeringen en maatschappelijke organisaties in westerse landen om het ideaal van “de geëmancipeerde vrouw” opnieuw te definiëren op basis van genetisch verankerde eigenschappen. In zijn boek stelt Bruijdsuijker dat het propageren van ongedifferentieerde gelijkheid tussen mannen en vrouwen een nieuwe vorm van vrouwenmishandeling heeft doen ontstaan, namelijk de bittere concurrentie die vrouwen ervaren op het gebied van carričre, macht en status. De strijd om de emancipatie van de vrouw heeft vrouwen meer schade doen lijden van hun seksegenoten dan van de dominante positie van de mannen. Vrouwenorganisaties uit de meeste westerse landen doen de conclusies van Bruijdsuijker af als mannelijke vooroordelen en machismo. Lezeressen van Opzij hebben via twitter opgeroepen om Bruijdsuijker te ‘ontmannen’ en verwijzen naar de traditionele islamitische wetgeving die lijfstraffen en verminking goedkeurt als vergelding voor diefstal en echtbreuk. Volgens de twitterende lezeressen is Bruijdsuijker een ‘gynofoob’ en wil hij door middel van zijn boek wraak nemen op zijn exvrouw die, na een huwelijk van 17 jaar, hem verliet om een liefdesrelatie met Bruijdsuijker’s zus aan te knopen. Desgevraagd vertelt Bruijdsuijker dat hij nog altijd liefdevol met zijn zus en zijn exvrouw omgaat en dat zij in nauwe samenspraak de opvoeding van hun gezamenlijke kinderen delen. Voor bedreigingen zegt hij niet bang te zijn. Het ministerie van sociale zaken heeft bij monde van een woordvoerder laten weten dat de regering geen standpunt inneemt ten aanzien van dit boek. In politieke kringen wordt verwacht dat de komende tijd kamervragen zullen worden gesteld. Het opzienbarende boek ligt vanaf volgende week op de schappen van de winkels.“ Einde artikel “Waarom lees je dit eigenlijk voor JP?” Ze keek hem aan van achter haar bureau. JP zat in ‘zijn’ stoel in de gemeenschappelijke werkkamer. 'Haar' bureau was groot en statig, met ingelegd wortelnoten bovenblad en sierlijk bewerkte ladeblokken waartussen JP haar sierlijke kuiten kon zien. “Ik herkende er iets in en ik wilde het graag onder jouw aandacht brengen lieve!” Bianca’s blik werd spijkerhard. Haar sierlijke mond verstrakte en haar kaaklijn werd net even hoekiger. Ze had een gruwelijke afkeer van het woord “lieve” en de slaafs apologetische toon waarop hij het uitsprak. “Mijn aandacht is bij mijn werk, en mijn taken! Jij weet drommels goed dat jouw liefhebberijen daar geen beletsel op mogen zijn!” Hij kromp wat ineen en Bianca had moeite een hooghartige glimlach te verbergen. “Klopt het Jan Peter dat jij mij stiekem iets wilt duidelijk maken met het voorlezen van dit nogal zinloze artikel?” JP keek haar aan met toenemende ontreddering in de grijze ogen. Wanneer ze hem bij zijn volledige naam aansprak was dat het teken dat hij zich op heel glad en bovendien flinterdun ijs bevond. Stamelend en hakkelend poogde hij uit te leggen dat - statistisch gesproken - het merendeel van de vrouwen baat had bij een bescheiden positie ten opzichte van hun man. Even stamelend en hakkelend en bijna onverstaanbaar voegde hij eraan toe: “Af en toe dacht ik dat jij Lieve, ehhh soms ehh ….. Laat ik het zo zeggen.... Dat er een meer gelijke verhou..” Bianca stond op en kapte zijn zin af met een gebaar alsof haar hand een slagersmes was. “Zwijg! De verhouding tussen jou en mij is zoals die moet zijn. Volkomen volgens de wetten der natuur.” Hij poogde te interrumperen, tevergeefs. “Jouw ‘merendeel van de vrouwen’ is slechts een getalletje uit de statistiek. En wie had ook alweer gezegd dat er geen groter leugenaars waren dan statistici? Het hele begrip statistische meerderheid zegt niets anders dat er in een bus vol vrouwen er waarschijnlijk meer zogenaamd volgzame zijn dan leidsters. MEER NIET! ' Haar blik boorde zich in de zijne en zijn bril gleed geleidelijk omlaag door de grimassen van pijnlijk ongemak die over zijn gezicht trokken. "Verder zegt het - statistisch gesproken - NIETS over MIJ en nog minder over jou. Dus geen haar op jouw hoofd die eraan mag twijfelen dat IK tot de - statistisch gesproken - minderheid behoor! En dat daarom de verhouding tussen mij en jou volkomen ideaal is.” Bianca’s blik pinde haar man in zijn stoel, waar hij overduidelijk ongemakkelijk op zat te zitten. “Maar Bianca, Ik ben toch niet zo?” het klonk smekend: “Ik ben jarenlang de leider van dit land geweest! Ik bestuurde het land?” Met verachting in haar ogen en haar stem zei ze: “Bestuurder? Inderdaad. Jij was de bestuurder .... van de bus die jij netjes op de weg moest houden. In al jouw jaren als “leider” werd jou precies gewezen waar je heen moest. Kortom je was de chauffeur en niet de reisleider! Je bent niets meer dan een meeloper, een volger. Je hebt de ballen niet om te leiden. Hup op je plek!” “Ja lieve!” fluisterde hij en stond als een geslagen hond op en legde zich neer onder het ingelegde wortelnoten bureau, waar Bianca met de gratie van een natuurlijke leidster achter plaatsnam en haar hooggehakte voeten te rusten legde op zijn ruggengraat. Met een poeslief stemmetje zei ze: “Ik zal nooit beweren dat je geen ruggengraat hebt JP.” En met haar hak porde ze hem venijnig tegen zijn wervels. “Strakjes mag je mijn voeten eens goed masseren jp, die schoenen zijn een marteling!” Geluidloos mompelde hij: "Ja lieve."
|
|
|