Twijfels van een beginnende Dominant
Na een tumultueus huwelijk van 24 jaar eindelijk vrij. Binnen mijn huwelijk alles geprobeerd om haar te overreden dat BDSM best leuk kan zijn en dat de grenzen gezamenlijk vastgesteld kunnen worden. Nippeltje bijten, klapje links, klapje rechts, niets moest ze ervan hebben. Gewoon rechttoe , recht aan. Alle mooie kleding, lingeriesetjes, kanten kamerjassen, leren rokjes, torselets. Allemaal voor niets. Een slobber broek en liefst een wijde trui waar zij haar prachtig figuur mee verborg. Om gek van te worden. Erger nog, ze nam al deze mooie kleding mee toen ze vetrok en via mijn dochter heb ik vernomen dat ze alles kapot heeft geknipt en weg gegooid heeft. Nou moet je weten dat mijn dominante verlangens al van kinds af aan, aanwezig zijn. Mijn jongere zusje was altijd de klos bij het cowboy en indiaantje spelen. Stond regelmatig, met een omhoog gewerkt rokje, vastgebonden aan een paal. Ze kreeg dan een paar tikken op haar, in een wit onderbroekje gehulde, billen. Man o man, wat was dat spannend. Geil kan je dat nog niet noemen als je 5 en 9 jaar bent. Maar jaren later heeft mijn zusje aan mijn bekend dat zijn het ook wel spannend vond. Dat was voor dat zij voor zichzelf uitkwam dat zij een sub was . Zij leeft nu gelukkig in een 24/7 relatie. Maar daar over later een verhaal. Oké, terug naar mij. Na 54 jaar Vanilla geleefd te hebben heb ik besloten om mijn Dominante gevoelens de vrijheid te geven. Waar te beginnen dacht ik. In eerste instantie wist ik dat niet, maar bedacht mij ineens, idioot je hebt 5 computers staan ( ik zit in de ICT), dus begin maar eens op het Internet. Ik type Google in met daar bij als zoek term BDSM en SM. Nou, daar kwam een lijst uit. Ik ben gaan lezen, verhalen site als www.Oops.nl, www.smverhalen.nl, maar ook sites als BDSMzaken en natuurlijk diverse chatrooms. Uiteindelijk de moed gekregen om een advertentie te zetten voor een sub. Gezocht: een jonge dame die zich laat leiden door een Dominante Man. Die zich laat kleden , die zich veilig wil voelen. Alle vormen behalve kinderen en beesten zijn bespreekbaar. Eventuele 24/7 relatie is mogelijk. mijn@mailadres.net Met spanning bleef ik mijn mail ophalen. Zou het mij lukken een sub te verleiden met deze korte niets zeggende advertentie. Met dat de twijfel toeslaat krijg ik ineens 3 reacties. Alle drie de reacties bekeken en een viel direct af (commercieel). De andere twee een e-mailtje terug gestuurd met de volgende wensen: kleden zoals ik dat zou willen, volledig aan mijn wensen gehoor geven (bijvoorbeeld piercingen) en harde lijfstraffen (spanking en de zweep). In de toekomst werktuigen. Van een heb ik niets meer gehoord maar ding (zo noem ik haar) reageerde per kerende post en vroeg aan mij onderdanig of dit allemaal in een keer moest. Met uitgebreide MSN-tjes en nog langere mailtjes zijn wij tot elkaar gegroeid tot het moment dat we vonden dat we elkaar maar eens in de poppetjes van onze ogen moesten kijken. We besloten dat we een avondje theater het uitgelezen moment was om elkaar te ontmoeten. Ik had nog wel een verrassing voor ding. Ze moest zich kleden volgens mijn voorschriften. Uit onze mailtjes wist ik dat ding 3 jaar geleden was gescheiden en wel alimentatie zou moeten ontvangen van haar ex maar deze betaalde zeer onregelmatig en was ongeveer een jaar achter met betalen. Buiten deze alimentatie had ze veder geen bronnen van inkomsten dan de sociale dienst. In de loop van de tijd had ik haar al een keer om haar bankrekeningnummer gevraagd welke zij met tegenzin aan mij heeft gegeven. Ze wilde absolute geen financiële hulp van mij ontvangen. Daar had ik haar bank nummer ook niet voor nodig. Ik wilde dat ding mijn kledingvoorschriften zonder enig financiële beperking zou kunnen uitvoeren. Het zou de eerste serieuze test zijn of zijn mij zou gehoorzamen. Ik wilde dat ze zich geheel in het nieuw zou steken, maar niet dat het een aanslag zou plegen op haar toch al magere inkomen. De uitnodiging Beste ding Hierbij nodig ik jou uit om zaterdag over een week om 16:00 uur om samen met mij uit te gaan eten en daarna een bezoek te brengen aan het theater. Ik wil dat je de volgende kleding aantrekt: Boven kleding : Lange zwarte rok ( met lange zij splitten), Zwarte doorzichtige blouse Onderkleding : Zwart kanten beha laag uitgesneden ( de tepels net bedekkend), geen onderjurk, een veter string (zwart), jarretelgordel zwart, zachte zwarte(bv zijde) kousen met naad. Lage laarsjes (zwart) met een hak van 10 cm of meer. Geen sieraden behalve een nauw aansluitend fluwelen halsband, twee polsbanden van het zelfde materiaal. Ook rond de enkels een zelfde band. Horloge zul je niet nodig hebben. Ik heb al voorzien in de kosten en heb vandaag € 500,00 op je rekening gestort. Gaarne wil ik overal bonnetjes van zien. Mocht je geld tekort komen hoor ik dat onmiddellijk van je. Je Meester. Ongeduldig zoals ik nooit ben wacht ik op haar antwoord. Dezelfde avond was haar antwoord daar, kort als even simpel. Hallo Meester, Dank u voor de uitnodiging. Ook dank ik u voor uw vooruitziende blik. Ik had deze wensen nooit zelf in een keer kunnen bekostigen. Het geld staat al op mijn rekening en zal de uitgaven volledig aan U verantwoorden. Uw ding Daar zat ik dan, een afspraak met een sub (voor het eerst) en dan maar zien waar het heen gaat. Ik weet dat het aan mij is om de richting aan te geven, maar zal mij dat ook lukken? De afspraak Ik ben ruim op tijd in Amsterdam. We hebben afgesproken op het Leidseplein bij de Heineken Hoek. Het was best aardig weer maar te koud om op terras te gaan zitten. Genieten van een biertje zie om kwart voor vier een jonge dame met een lange jas aan voor het establishment rond drentelen. Alsof ze niet weet waar ze precies moet wezen. Ik let er verder niet op en de klok tikt langzaam maar zeer verder. Vijf voor vier komt de jonge dame naar binnen en trek haar jas uit en vraagt wat aan de gerant. De Gerant wijst naar de hoek waar ik zit. Ik had al gezien aan de kleding, dat ze het was. Haar foto, die ik had verbleekt bij de werkelijkheid. Wow man, een lot uit de loterij. Ze komt voorzichtig naar mij toe gelopen, zichzelf geen houding te weten gevende, en met een vragende stem “Meester” maakt zij zich zelf bekend. “Ja ding,” zeg ik en geef haar galant een hand kus, neem haar jas aan en hang deze bij mijn jas op de kapstok. Ik ga tegen over haar zitten en gebaar dat ze kan gaan zitten. Dat gaat goed, want daar stond ze dus op te wachten. Ik vraag wat ze wil drinken. “Als het van u mag een glaasje witte wijn Meester.” Ik bestel een glas chardonnay en we keuvelen wat over het weer. Nadat de wijn is gebracht begint ze te praten over de kosten die ze heeft gemaakt om de kleding aan te schaffen. “Het is allemaal gelukt Meester.” Dat had ik inmiddels begrepen. Ze ziet er uit om te stelen. Menig man in de Heineken Hoek draaiden met hun hoofd mee toen ze langs liep. Ik zag ook een enkele een schop onder de tafel door kregen van hun echtgenoten. Ze tovert een vel papier uit haar mini tasje. Hier staat een keurig overzicht van de gemaakte kosten (in Excel) en zie dat ze een kleine overschrijding heeft gemaakt. € 523.68 staat er onder de lijn. Ik kijk boos naar ding. “Wat is er Meester.” Ik je de opdracht gegeven om bij overschrijding van je budget mij daar mededeling van te doen, antwoord ik. “Sorry Meester, ik dacht dat het wel een paar dagen kon wachten.” “Denken doe ik wel voor je, je eerste minpunt ding. Wat doet dat rolletje stof op de lijst, ding,” vraag ik. “Nou Meester, ik moest een halsband, polsbanden en enkel banden van fluweel dragen van U. Ik rond gekeken en kon enkel een halsband vinden. Dus heb ik besloten om ze zelf te maken.” Wilt u ze even keuren. “Ja,” zeg ik, “geef je linker polsband maar.” Ze maakt hem los en geeft hem aan mijn, met haar ogen opeens naar beneden gericht. Met dat ik de polsband aanpak, begrijp ik waarom ze zich ineens onderdanig gedraagt. De polsband voelt zacht aan, maar ook stijf. Ze heeft iets gedaan waar ik geen opdracht voor heb gegeven. Ik vraag wat moet dit betekenen. “Meester, ik heb de bedoeling van de pols en enkelbanden direct begrepen. Ik wordt alleen al opgewonden van deze virtuele boeien. Ik heb in de binnenkant plastic verwerkt waardoor ze ook als echte boeien kunnen worden gebruikt.” Ik moet moeite doen om niet verbaasd te kijken en stel de vraag hoe dan? “Kijk maar in mijn tasje Meester” en geeft haar tasje aan mij. Ik kijk er in en zie een bosje zwarte kunststof bindbandjes liggen en een klein kniptangetje. Wat een slimme meid. Dat kan een hoop plezier op leveren vanavond. Inmiddels is het tijd geworden om ons te verplaatsen naar het restaurant. Ik heb gereserveerd bij een nieuw restaurant In de Utrechtse straat van een tv kok. Ze vraagt of ze nog even naar het toilet mag. “Is goed,” zeg ik, “en trek dan meteen je beha maar uit en geef die aan mij.” Ze kijkt mij aan alsof ze het in Keulen hoort donderen en blijft zitten. Ik geef aan dat het dan lang zal duren voordat ze naar het toilet kan gaan. Dat is het wisselgeld en niet anders. Ze begint zenuwachtig op haar stoel te draaien en uiteindelijk gaat ze toch maar naar het toilet. Na een minuut of vijf gaat de deur open en ze kijkt om de hoek of er iemand op haar let. En komt bijna op een holletje naar mij toe. Mijn herder, wat is dat mooi. Onder die mooie doorzicht blouse staan twee mooie grote b cup borstjes met twee tepeltjes donker gekleurd van stijfheid. Mijn soldaat springt acuut in de houding. We vertrekken in een langzame pas naar de deur waar onze jassen hangen. De ogen van de aanwezige mannen puilen uit bij zien van de wippende borsten. Haar gezicht ziet er enigszins beschaamd uit. Ik pak haar jas en help haar in de jas en maak van de gelegenheid gebruik even in de twee borstje te knijpen. Lekker stevig met keiharde punten. Ze laat het gewoon toe en doet haar jas dicht als ik haar los laat. We gaan naar de Utrechtsestraat waar we snel het restaurant vinden. Tijdens het eten besteden we onze tijd aan eten en praten, over van alles. De bediening is vlot. We hebben een jonge knul als tafelober en die kijkt zijn ogen uit. Ik ben toch wel gestreeld door de aandacht die ding krijgt. Zij geeft mij ook de nodige aandacht door met mijn voeten te zitten vrijen. Ik reken af en vraag haar om haar tas even aan te geven. Ik pak er twee bindbandjes uit en geef haar tas terug. We gaan gezamenlijk naar de garderobe, waar ik zachtjes tegen haar zeg: “je handen op je rug graag” en maak met de bindbandjes snel de twee polsbanden aan elkaar. Ding kijkt mij verbaasd aan en begint te glimlachen. “O Meester, wat fijn.” Ik hang haar jas om haar schouders en maak de knopen vast. We gaan op weg naar de Schouwburg, waar een dans voorstelling wordt gegeven. Ik heb mijn arm om haar heen geslagen en loop onderweg met haar borst te spelen. Haar hoofd leunt tegen mijn schouder en ik hoor haar zuchten en steunen. We lopen de Schouwburg binnen, gaan naar de garderobe en ik trek haar jas uit en lever de twee jassen in. Ik loop alleen naar het loket om de gereserveerde kaarten op te halen en af te rekenen. Ze staat met haar rug in de hoek trots recht op, maar doordat ze in de hoek staat, kan niemand zien dat haar handen geboeid zijn. Ik pak het kniptangetje, dat had ik al in mijn zak gestoken, en maak haar los. Er klinkt een seintje en de meute gaat richting zaal. Ik laat mijn kaarten zien en we worden naar het balkon gedirigeerd. Lekker in de hoek op de eerste rij. De voorstelling begint en het blijkt dat we in deze hoek helemaal alleen zitten. Ik pak haar tasje en pak daar een paar bindbandjes uit. Deze bevestig ik aan haar enkelbanden en de poten van de theaterstoel. Dit zelfde doe ik met haar handen die ik aan de armleuningen vastmaak. Ze verblikt en verbloost niet en kijkt aandachtig naar de voorstelling. Ik voel haar verstijven als ik langzaam haar blouse begin los te knopen. Als ik haar blote huid begin te strelen heeft ze even kippenvel, maar ontspant langzaam maar zeker. Ik buig mij voorover en neem haar tepel, keihard, tussen mijn lippen en begin er aan te sabbelen. Ze kreunt heel zachtjes. Laat hem schieten om hem dan vol tussen mijn tanden te nemen en er in te bijten, niet hard maar wel zodanig dat het pijn doet. Ze begint te grommen. Ik waarschuw haar dat als meer herrie maakt ik haar moet knevelen. Dat interesseert haar niet, zegt ze, knevel mij maar. Ik heb altijd een extra schone zakdoek bij mij en die duw ik in haar mond. Tevens haal ik uit mijn zak de twee tepelklemmen die ik vanmorgen daar in had gestopt. Lik haar linker tepel, deze werd nog harder dan hij al was en snel zet ik de klem erop. Ik had de zachtste meegenomen die ik in huis had, maar door de knevel heen hoor ik haar schrik. Snel de tweede tepel een lik en de klem erop. Mooi was het om dat te zien. Ik haal haar knevel uit de mond omdat ik haar niet meer pijn zal doen vandaag. Ik besluit om mijn aandacht te verleggen naar wat onder haar rok te vinden is. Langzaam begin ik haar dijen te strelen. Ik voel haar huiveren, langzaam kruipt mijn hand door de lange zijsplit naar de in kousen gehulde benen. Mijn soldaat begint zich nu pas echt te roeren, want wat ik voel is zijde. Kicken. Langzaam sla ik de voorkant van haar rok open en verlustig mij aan de mooie kousen, jarretelgordel en inderdaad heeft ze een veterstring aan. Langzaam maak de twee knopen los van de veter en trek het geheel tussen haar billen uit. Het schaamlap is zeiknat en dat houd ik onder mijn neus. Zalig ruikt het. Ik duw het schaamlapje onder haar neus en vraag haar wat dit moet voorstellen. “O Meester ik kan het niet tegen houden, het loop van zelf uit mijn kut.” Ik laat het lapje het lapje en steek mijn vinger in haar kut, rommel er wat in rond en mijn mond valt open van verbazing. Ik voel een metaal staafje zitten in haar kut. Ik spreid haar kut open en zie dat ze een klitpiercing heeft. Ik heb het niet meer, maar weet mij zelf in het gareel te houden. Langzaam maak ik haar handen los en breng één van haar handen naar de bobbel in mijn broek. Langzaam begint zij die bobbel te strelen en te kneden. “Mag ik hem zien Meester.” “Ga je gang.” Ze maakt mijn riem los, de knoop van broek en mijn rits gaat naar beneden en mijn lul presenteert zich. Langzaam haalt zij haar hand langs de schacht en streel zachtjes over de rode kop . Ik manipuleer haar klit en langzaam begint ze te kreunen en ineens komt ze klaar. Heel zachtjes want ze heeft haar arm voor haar mond geslagen. “Had je van mijn toestemming gehad om klaar te komen, ding.” “Nee Meester.” “Dat kost je 25 klapjes,” zeg ik. Dan valt ze in eens aan op mijn jongeheer en begint te zuigen als of het een cola lolly is. Binnen no time ben ik op een hoogte punt en schiet mijn sperma in haar mond. “Dat kost je ook 25 klapjes,” zeg ik zacht. Beiden zakken we onderuit in de stoelen, we brengen ons zelf op orde, ik maak haar los van haar stoel en dat was net op tijd. Het zaallicht gaat aan, eind van de eerste akte: pauze Wordt vervolgd
|