Hoofdstuk 4 van 'Het feest van Kim', Meisje en Kim's ouders werken onderlinge irritaties weg
Boekonderdeel I: Dat gaat naar Den Bosch toe
10.51 – Roosendaal – ‘s-Hertogenbosch – 11.40 - tot Etten-Leur
Zo, Meisje zit weer in de trein, lekker alleen in een afgesloten zespersoons coupé. Het croissantje werd een pistoletje gezond en de helft van het blikje cola heeft ze nog op het tafeltje staan. Dat komt nog wel op in de vijftig minuten die nodig zijn om in Den Bosch te komen.
Meisje pakt haar telefoon, tikt een sms in: ‘Hoi Kimmy, laatste stuk, nog 50 minuutjes. Zie je zo.’ Al gauw komt een sms terug: ‘Fijn, ben al bij station, Floor is er al. Pappie heeft gave auto geregeld, zal je ogen uitkijken! Ben al helemaal hyper. Tot zo.’
Het lijkt erop dat het feest voor Kim al begonnen is.
Meisje zakt lekker onderuit in de stoel en haar gedachten gaan als vanzelf weer terug naar een andere belevenis met de familie Van Meteren. Het was zes weken na haar ‘bestraffing’ door Kasper. Kim had haar gevraagd weer een weekend te komen logeren. De andere vriendinnen zouden er niet zijn. Een weekend met z’n tweetjes. Richard was al wel in beeld, maar nog niet zo heel lang. Hij zou er ook niet zijn, weg voor zijn studie of zo.
Toen Meisje al in de trein tussen Roosendaal en Den Bosch zat, tegen het eind van de ochtend, kreeg ze een sms van Kim:
‘p&m gaan met jou praten, mag niet zeggen waarover, ik moet weg, vanavond laat pas thuis, voel me kut, want Meisje beste vriendin, spijt me, Kimmy’.
Meisje probeerde Kim gelijk terug te bellen, maar haar telefoon stond inmiddels uit.
In Den Bosch stond de chauffeur van de familie Van Meteren paraat om Meisje naar hun huis te rijden. Hij zette Meisje voor de voordeur af en beloofde haar bagage naar de logeerkamer te brengen. De voordeur van het enorme pand zwaaide open en Loes stond klaar om haar te ontvangen.
“Hallo Meisje, leuk dat je er weer bent. Kasper en ik willen graag nu gelijk iets belangrijks met je bespreken. Laten we naar Kaspers kantoor gaan. Daar ben je al een keer geweest, toch?“
Meisje moet een beetje blozen van die opmerking en weet eigenlijk niet of ze er een antwoord op moet geven of niet. Goed beschouwd heeft ze nog nauwelijks contact met Loes gehad en dit is de eerste keer dat ze haar ontmoet zonder anderen erbij.
“Je hoeft niet te blozen hoor. Er gebeurt hier niets in het geheim. Kasper heeft het me uitgebreid verteld en hij was reuze trots op de vlek in zijn broek. Hij wilde hem eerst niet eens naar de stomerij laten brengen. Volgens mij is hij nogal onder de indruk van je.”
Het blozen wordt daar niet echt minder van.
Ze lopen samen naar het kantoor van Kasper. De dames die de vorige keer achter de computers zaten, zijn er niet en de schermen zijn zwart. De deur van het kantoor staat open en Kasper zit in een stoel bij de brandende open haard. Hij leest de krant, maar legt die snel weg en komt op Meisje afgelopen, omhelst haar en geeft haar een kus op haar wang.
“Fijn dat je er bent, Meisje. Ik vind het leuk als je bij ons te gast bent. Ik heb je de afgelopen weken gewoon een beetje gemist. Kom bij het bureau zitten, alsjeblieft.”
Meisje gaat in één van de twee gastenstoelen voor het bureau zitten. Loes neemt de andere in bezit. Kasper schenkt thee in voor Loes en geeft Meisje een blikje Cola light. Daarna loopt hij naar een kluisje in de hoek van het kantoor, opent dat en haalt er een plastic doosje uit. Meisje kan niet zien wat erin zit.
Kasper gaat achter zijn bureau zitten, legt het doosje op het schrijfblad voor zich en steekt van wal.
“Lieve Meisje, nadat ik je vorige keer gestraft had en jij weer weg was uit dit kantoor, heb ik een tijdlang nagedacht. Ik vroeg me af waarom jij ineens, out of the blue, Kim’s beste vriendin was geworden. Ik had er tot dan toe geen vraagtekens bij gezet, maar op dat moment vond ik het plotseling vreemd. Een meisje dat Kim in een hotel ontmoet omdat ze iets bij haar op de kamer komt brengen, is ineens belangrijker dan de vriendinnen waarmee ze al jaren omgaat.
Dat meisje komt bovendien uit een heel andere sociale klasse. Ook dat vond ik vreemd. Begrijp me goed, ik kijk absoluut niet op andere mensen neer, want ik heb bijzonder veel waardering en ontzag voor mensen die voor een eerlijk salaris hard willen werken. Zonder hen zouden mijn bedrijven niet kunnen bestaan. Maar Kim dartelt toch vooral in ons eigen kringetje rond.
Na dat weekend vroeg ik Kim ernaar en tot mijn stomme verbazing barstte ze in tranen uit, en niet zomaar, het leek wel of er jaren van verdriet uit moesten. Ze rende mijn kantoor uit en kwam even later terug met dit doosje. Heb je een idee wat erin zit?”
Meisje kleurt hoogrood.
“Ik denk dat ik het weet, maar als ik het zeg, verbreek ik mijn belofte aan Kim en dat zal ik nooit doen.”
Ze ziet dat Kasper twijfelt of hij haar antwoord wel kan waarderen. Gelukkig grijpt Loes in.
“Daar moet je niet boos om worden Kasper, jij vindt toch ook dat mensen zich aan hun beloftes moeten houden. Ik vind eigenlijk dat Meisje zich heel sterk opstelt.”
“Je zal wel gelijk hebben”, zegt Kasper, “maar ik kan mijn emoties bij dit onderwerp maar moeilijk onder controle houden.”
Hij maakt het doosje open en Meisje ziet inderdaad het slipje dat ze Kim die vreselijke avond aantrok, nog in de plastic zak waar zij het instopte. De bijzondere teksten zitten gelukkig aan de binnenkant.
Ze ziet ook dat Kasper rood omrande ogen krijgt. Hij probeert wat te zeggen, maar is te emotioneel. Loes neemt het van hem over.
“Laat mij het maar verder uitleggen, Kasper. Meisje, Kim is ons enige kind en haar band met ons en vooral met Kasper was altijd ongelooflijk hecht. Er is het nodige bij hem, en ook bij mij trouwens, gebroken toen wij erachter kwamen dat ons kostbaarste bezit door een paar ettertjes op een vreselijke manier bezoedeld is.
En daar komt nog bij dat we ons realiseerden dat Kim het ons niet durfde te vertellen. Vervolgens kwamen we er ook nog achter dat zij zich naar onze maatstaven nogal sletterig gedragen had voordat het misging. Want toen ze eenmaal aan het praten sloeg, kwam ook alles eruit.
En eerlijk gezegd worstelen we ook nog met jouw rol in het gebeuren. En daar willen we dus graag open een eerlijk met je over praten.”
Kasper heeft zich inmiddels herpakt en neemt het weer van zijn echtgenote over:
“Ik wil heel duidelijk voorop stellen dat wij je ontzettend dankbaar zijn voor je ingrijpen die avond. Het had allemaal nog veel erger kunnen worden. We willen je daar ook ruim voor belonen en je zult hier altijd van harte welkom zijn.”
Meisje wil zeggen dat belonen niet nodig is, maar Kasper heft zijn hand op om haar tot stilte en luisteren te manen.
“Wat die beloning wordt zullen we nog met elkaar overleggen, met Kim erbij, maar we denken aan een verre vakantie of een uitgebreide nieuwe garderobe of zo. Maar daar gaat het nu eigenlijk niet om. Loes en ik worstelen nog steeds met een paar vragen:- Waarom heb je de beveiligers van het hotel niet ingeschakeld voordat je zelf ingreep? Dat je niet op die lui hebt gewacht vinden we fantastisch, maar daarna hadden ze de zaak toch goed kunnen overnemen?
- Waarom heb je niet in de mobiele telefoon van Kim gekeken of je een nummer van haar ouders kon vinden? Dan hadden wij de regie over de situatie kunnen voeren.
- Waarom heb je Kim laten beslissen wat er verder moest gebeuren? Ze was getraumatiseerd of in shock. Zo iemand moet je toch niet zelf laten beslissen?”
Meisje’s hersens gaan op volle toeren. Hier heeft ze zich niet op voorbereid. Wat moet ze hier nou mee aan. Ze besluit gewoon eerlijk te blijven, dat is ze altijd en uiteindelijk werkt dat toch het beste.
“Ik heb Kim gezegd dat ik vond dat de politie erbij moest komen, via de beveiliging van het hotel. Ook al ga je als meisje met een paar jongens aan het drinken, en ook al geef je die jongens wat ruimte in erotische spelletjes, als je ‘nee’ zegt bedoel je ‘nee’ en moet het dus ook ‘nee’ zijn!
Kim was volledig aanspreekbaar en volkomen helder van geest. Ze wilde per se geen bemoeienis van de politie. Daarom dat slipje dat hier op het bureau ligt. Ik heb extra bedenktijd gecreëerd door haar niet te laten douchen, maar haar deze slip aan te trekken. Van twee jongens moet daar flink wat sperma in zitten en van de derde tenminste wat voorvocht. Dus daar kunnen we ook nu nog mee naar de politie.
Die nacht heb ik nauwelijks geslapen en heel veel nagedacht. Ik heb geprobeerd me voor te stellen hoe het zou zijn om voorover op dat bed te liggen en verkracht te worden zoals Kim. Wat zou ik zelf doen daarna?
Toen ik me dat erg inleefde in het donker, bedacht ik dat ík waarschijnlijk nog steeds naar de politie zou gaan.
Maar ik bedacht me ook, en dat is de reden waarom ik de volgende ochtend niet meer tegen Kim ben ingegaan, dat ik het in ieder geval verschrikkelijk en eigenlijk onverteerbaar zou vinden als anderen voor mij gingen beslissen of tegen mijn wil in zouden handelen. Kim is volwassen. En wie is er nou verkracht?
Als je net meegemaakt hebt, drie keer achter elkaar nog wel, dat iemand tegen je duidelijk uitgesproken wil in de grenzen van je persoonlijke integriteit overschrijdt, dan wil je zeer zeker niet dat het een vierde keer gebeurt.”
Meisje heeft inmiddels tranen in haar ogen en ze spreekt met een snik in haar stem. Haar afsluitende zin krijgt ook nog extra volume
“Ik wilde Kim geen vierde keer verkrachten!”
Het blijft heel lang stil. Meisje ziet hoe Loes en Kasper haar met een wezenloze blik aanstaren en ieder voor zich worstelen met hun gevoelens. Het is duidelijk dat die gedachte nooit bij hen is opgekomen. Ze kijken elkaar aan en na een poosje neemt Loes het woord weer.
“Ik heb daar nooit aan gedacht, Meisje. Dat we haar opnieuw verkracht zouden hebben als we hadden ingegrepen. Dat klinkt wel heel erg hard.”
“Ja, dat is misschien wel zo”, zegt Meisje, “maar ik heb er daarna ook nog heel vaak over nagedacht, en ik kan het echt niet anders zien.”
“Indrukwekkend, Meisje, heel indrukwekkend”, zegt Kasper, “ik schaam me dat we dat niet zelf konden bedenken. Dan had ik jou die vragen daarnet niet gesteld. Je hebt heel weloverwogen en verantwoordelijk gehandeld. Je had ook gewoon door kunnen lopen alsof je niets hoorde. Dat ben jij toch met me eens Loes?”
Loes knikt bevestigend.
“Ik ben blij dat je het zo ziet, Kasper”, zegt Meisje, “maar laat ik ook eerlijk zijn. Ik heb me op dat moment één heel belangrijk punt niet gerealiseerd. Dat zo’n gebeurtenis natuurlijk ook op de ouders een enorme impact kan hebben. Dat spijt me.”
Het wordt weer een tijdje stil, ieder heeft even genoeg aan zijn of haar eigen gedachten. Dan vraagt Meisje:
“Zijn jullie nog boos op mij?”
“Ik zal heel eerlijk tegen je zijn”, zegt Kasper, “mijn verstand zegt wat ik je net vertelde, dat je uitstekend gehandeld hebt, maar mijn gevoel roept nog steeds dat je me had moeten waarschuwen. Maar dat is mijn probleem, dat moet ik zelf verwerken. En mochten je gedachten in die richting gaan, ik kan, wil en zal je daar niet voor straffen, ook niet als je er zelf om vraagt.”
“Ik heb eerlijk gezegd geen schuldgevoel over hoe ik toen gehandeld heb”, zegt Meisje, “maar ik vind het heel erg als hierover spanningen tussen ons drieën blijven bestaan. Dan heb ik er heel veel voor over om de lucht tussen ons te klaren.”
“Ik heb een idee”, zegt Loes, “maar eerst een vraag aan Meisje, en blijf alsjeblieft net zo eerlijk als daarnet. Voelde jij je echt schuldig toen Kasper je vorige keer gestraft heeft, of was je van de bestraffing van Kim zo opgewonden geraakt dat je het ook een keer zelf wilde ervaren? Die vlek in Kasper’s broek past volgens mij namelijk meer bij een opgewonden, geil sletje, dan bij een keurig meisje dat spijt heeft van haar gedrag.”
Meisje moet even slikken. Ze voelt zich een beetje ontmaskerd. Maar ze kan en wil niet anders dan eerlijk zijn.
“Het is zoals jij het zegt, Loes, ik merkte wel wat irritatie tussen Kasper en mij, maar ik voelde me echt niet schuldig genoeg voor wat hij daarna met mij gedaan heeft. Ik was op zoek naar ervaringen bij gevoelens die nieuw voor me waren. Maar het blijft wel overeind dat die irritaties bij mij na afloop helemaal weg waren, en volgens mij bij Kasper ook, niet door het straffen, maar door de intimiteit die daarbij ontstond.”
“Dat bedoel ik”, zegt Loes, “jij bent, net als ik op die leeftijd, seksuele gevoelens aan het ontdekken die verder gaan dan wat door velen als normaal beschouwd wordt.
Wij willen je graag helpen met die ontdekkingstocht. Ik stel voor dat we met z’n drieën een spel spelen waarin Meisje straf krijgt en haar onderdanigheid centraal staat, wie weet komen we dan ook tot voldoende intimiteit om de nog aanwezige irritaties te laten verdwijnen.”
Kasper en Meisje kijken naar elkaar en daarna weer naar Loes. Ze knikken instemmend.
“Prima”, zegt Loes, “dan doen we dat.”
Ze praat ineens met meer kracht en met meer volume, op een commanderende toon.
“Ga jij dan nu maar staan, Meisje. Hier vlak voor me, rechtop, schouders naar achteren, armen op je rug.”
Wauw, Meisje voelt het gelijk in haar onderbuik. Dit verwachtte ze niet.
“Dus terwijl Kasper dacht dat hij jou aan het straffen was, lag jij steeds geiler te worden. Nee, zeg maar niks, dat heb ik wel aan de vlek in zijn broek kunnen zien. Ik zal eens kijken of ik je zo kan behandelen dat je echt het idee hebt dat je straf krijgt. Of wordt je daar nu ook alweer lekker geil van? Nou?”
“Eh, ik, eh, geloof het wel.”
Loes staat snel op en in diezelfde beweging slaat ze Meisje met de vlakke hand op haar wang. Niet extreem hard, maar goed te voelen.
“Met twee woorden spreken: Ik geloof het wel, Loes! En wat geloof je nou eigenlijk wel?”
“Dat ik hier geil van wordt, Loes.”
“Nou ja, als je het niet zeker weet, dan moeten we het maar even checken.”
Met een soepele beweging maakt Loes de riem en de knoop van Meisje’s broek los. De rits kost haar ook weinig moeite. Gelijk daarna schuift een hand in Meisje’s slipje, dringen vingers zich in Meisje’s gleuf en glijdt één vinger vloeiend door, haar kutje in. Het is er vochtig genoeg.
“Nou, ik weet het wel zeker, je bent heel erg geil”, zegt Loes, terwijl ze haar hand weer terugtrekt, “een beetje sletterig wel, Meisje. Lik m’n hand maar schoon, anders maak ik ook nog van die vlekken op mijn kleren.”
Meisje weet nog steeds niet echt wat haar overkomt, ze ging er van uit dat Loes sub was, maar dat lijkt ineens anders, in ieder geval windt Loes’ manier van doen haar lekker op. En omdat ze Loes en Kasper wel vertrouwt, zeker na het net gevoerde gesprek, durft ze zich aan het spel over te geven. Ze likt vol overgave Loes’ vingers af.
Ze heeft haar eigen sappen wel eerder geproefd, maar de smaak is nu duidelijk sterker. Dat zal wel komen doordat ze zich niet eerst gewassen heeft, wat ze anders wel doet, vlak voordat ze gaat vrijen. Ze gaat weleens zonder eerst te wassen masturberen, meestal ’s ochtends na het wakker worden, maar dan proeft ze haar eigen sappen niet. Als ze alleen is wordt ze daar niet opgewonden van. Als iemand anders haar tot proeven dwingt des te meer.
“Nou dat was eigenlijk bedoeld om je wat te kleineren, maar jij vindt het meer een beloning, geloof ik. Dat is meer dan ‘een beetje’ sletterig, Meisje. Als je zo makkelijk heet wordt, dan denk ik dat ik maar een ‘afkoeltraining’ met je ga doen. Kleed je uit, tot op je ondergoed. Dus voordat je in je geilheid te ver doorschiet: beha en slip aanhouden, verder alles uit.”
Meisje doet wat haar gezegd wordt. Dat zij naakt aan het worden is, terwijl de anderen gekleed blijven, maakt haar weer een graadje warmer. Ook het feit dat Kasper zich wat afzijdig houdt, maar continu zijn blik op haar gericht houdt en haar lichaam van top tot teen inspecteert, duwt haar geilheid nog wat verder omhoog.
“Kom mee naar de open haard, Meisje. Kasper, doe jij ook eens wat nuttigs, haal eens even de spullen die we voor die training nodig hebben.”
Kasper verdwijnt uit het kantoor. Meisje moet midden voor de schouw gaan staan. De bovenrand daarvan is ongeveer net zo hoog als haar gezicht. Ze moet haar handen wijd uiteen op de schouw leggen, dan haar benen wijd spreiden en beide voeten twee stapjes naar achteren plaatsen.
Loes gooit ondertussen een paar extra blokken hout op het vuur. Meisje schrikt daarvan, want het is toch al behoorlijk warm, zo vlak voor dat vuur.
Tot slot blinddoekt Loes haar met een zwarte zijden sjaal.
“Zolang Kasper nog niet terug is, moet ik maar even zorgen dat je warm blijft”, zegt Loes. Ze gaat achter Meisje staan, duwt haar eigen lichaam tegen dat van Meisje aan en streelt met haar handen over de kanten cups aan Meisje’s voorzijde. Ze knijpt een keer gemeen in Meisje’s tepels, zo hard dat het Meisje een kreet van pijn ontlokt. Ook strijkt ze over het kant tussen Meisje’s benen. Dan neemt ze iets afstand en besluit haar acties met een paar stevige klappen op het kant op Meisje’s billen. Net op het moment dat Kasper weer binnenkomt.
“Loes, Loes”, zegt Kasper, “jij kunt ook nooit van de tepeltjes van onze speeltjes afblijven. Ik kon het op de gang horen.”
Kasper bevestigt een spreidstang tussen Meisje’s enkels. Loes is intussen op één van de stoelen rond de haard gaan zitten.
“Zeg Kasper, toen Meisje vorige keer op jouw schoot lag, met haar slipje naar beneden, heb je toen ook even tussen haar benen gevoeld?”
“Nee, Loes, ik was haar niet aan het belonen, ik strafte haar. Het was al vervelend genoeg dat ze daar zo geil van werd, dat ze mijn broek met haar sappen bevuilde. Ik vond dat ik dat niet nog erger moest maken.”
“Dat begrijp ik. Maar nu is het juist de bedoeling dat ze goed heet wordt. Want hoe heter ze is, hoe beter de afkoeltraining werkt, denk je ook niet. Dus als je mij een plezier wilt doen, steek je handen dan maar eens lekker in dat broekje van haar.”
Kasper doet wat hem gevraagd wordt. Hij laat zijn ene hand van voren en zijn andere hand van achteren onder Meisje’s slipje glijden. De handen ontmoeten elkaar bij Meisje’s kutopening en de vingers gaan met elkaar een gevecht aan in welke volgorde ze naar binnen mogen. En wie met wie tegelijk. En met hoeveel tegelijk.
De vingers die van achteraf oprukten winnen het gevecht om haar kutje, en de vingers die vanaf de voorkant kwamen, trekken zich terug, maar hergroeperen zich bij haar klit en openen de aanval op dit gevoelige heuveltje. Meisje voelt hoe haar ademhaling dieper wordt en hoe de eerste orgastische gevoelens zich in haar buik beginnen te ontwikkelen. Ze begint flink te transpireren, maar dat komt toch vooral door het vuur aan haar voorkant, dat inmiddels wel erg heet is geworden.
“Ik geloof dat ze het nu wel erg warm heeft, Loes, misschien moet je nu je eerste training maar geven.”
“Bijna, Kasper, ga jij nog maar even door met haar, maar denk erom, geen orgasme, het is een training, geen verwenmiddag.”
Kasper blijft Meisje vingeren, maar nu heel rustig. Daardoor wordt ze niet heter dan ze al is, maar blijft haar geilheid wel op hetzelfde hoge niveau.
Even later merkt Meisje dat Loes vlakbij haar komt staan. Kaspers handen verlaten haar slipje. Ineens voelt ze hoe een ijsblokje tegen haar buik geduwd wordt. De sensatie van dat ene ijskoude plekje op haar verder zo hete lijf is heel bijzonder. Loes laat het ijsblokje over de voorkant van haar lichaam gaan en haalt het er ook ineens weer af.
Meisje voelt nu hoe een handvol ijsblokjes bij haar linkerborst in haar beha gestopt wordt, gevolgd door een handvol bij haar rechterborst. Het is heel bijzonder hoe je kunt rillen door de kou op één plek van je lichaam, terwijl je het verder heel erg heet hebt.
Meisje hoort achter zich hoe opnieuw een hand in een emmer ijsblokjes grijpt. Waar ze al bang voor is, gebeurt. Die ijsblokjes worden in haar broekje gestopt. Loes duwt zelfs een paar ijsblokjes diep bij haar naar binnen.
De kou van ijs op en in haar warme kutje en bij haar klit, terwijl alles zich daar heeft voorbereid op het vertrek naar een heftig orgasme, is bijna ondraaglijk. Meisje kan niet meer stilstaan, ze hijgt, beweegt haar bovenlijf op en neer en zou haar benen bij elkaar willen brengen om het ijs zo snel mogelijk te laten smelten, maar de spreidstang houdt dat tegen. Ze kreunt het uit.
Als de ijsblokjes na een poosje gesmolten zijn, vult Loes de beha en de slip van Meisje met een nieuwe lading. Daarmee komen alle bewegingen in Meisjes lichaam ook weer op gang.
Het smeltwater loopt langs de binnenkant van Meisje’s benen en over haar buik. De cups van haar beha en het deel van haar slipje tussen haar benen zijn doornat.
Als ook de tweede lading ijsblokjes gesmolten is, voelt ze hoe de spreidstang losgemaakt wordt, waardoor ze wat makkelijker kan gaan staan. Haar blinddoek wordt ook afgedaan en Kasper reikt haar een handdoek aan.
“Eerst beha en slip uit”, commandeert Loes, “dan afdrogen, vooral ook goed in je gleuf, en daarna met me meekomen.”
Terwijl Loes dit zegt draait ze zich om en loopt naar een wand met boekenkasten ervoor. Meisje ziet dat Kasper een deel van die kast in z’n geheel naar voren trekt. Het is een deur naar een andere ruimte. Ze loopt snel achter Loes aan, die net door die deur verdwijnt en volgt haar de deur door. Ze kijkt haar ogen uit als ze in de andere ruimte komt. Ze weet eigenlijk niet eens wat ze allemaal ziet, maar ze begrijpt wel dat het een zeer goed uitgeruste bdsm-speelruimte is. Er hangen touwen, kettingen en zwepen aan de muur. Er staat een onderzoekstafel zonder en één met kniesteunen als bij de gynaecoloog, ook nog een lange tafel, die eigenlijk uit twee aan elkaar gekoppelde tafels bestaat, en nog een scala aan andere zaken.
“Schrik maar niet van wat je hier ziet”, zegt Loes, “we gaan dat vandaag niet allemaal gebruiken. Als het je vanmiddag bevalt, kunnen we hier altijd nog eens terugkomen voor een volgende ontdekkingstocht. Kom nu maar tussen deze palen staan.”
Meisje gehoorzaamt en reikt al met haar handen opzij en omhoog in de richting van boeien die aan de palen hangen, zonder dat iemand daar iets over gezegd heeft.
“Moet je zien, Kasper, Meisje is nogal gretig om vastgezet te worden. Dat kan nog wel een lekker subje worden als ze zich goed laat trainen.”
Loes ziet elke keer kans de zaken zo te formuleren dat Meisje er van moet blozen.
Ze maakt Meisje’s polsen zo hoog aan de palen vast dat die haar hielen net niet meer op de vloer kan zetten. Daarna worden haar benen ook nog eens uit elkaar getrokken en aan de palen vastgemaakt, zodat ze nu nog maar net op haar tenen kan staan.
Loes loopt naar de wand met zwepen, pakt uit de uitgebreide verzameling een flogger en laat die aan Meisje zien.
“Ken je dit?”
Loes spreekt nu ineens weer met haar vriendelijke zachte stem van buiten het spel. Meisje schudt haar hoofd.
“Het is een strokenzweep met geloof ik zo’n zestig stroken, maar van heel zacht leer. Het is om op te warmen. Je voelt het wel degelijk als ik sla, en zeker als ik wat harder ga slaan, maar het zal nooit heel erg pijn doen en zeker je huid niet opentrekken. Het ziet er ernstiger uit dan het is.”
“Dank je wel voor de uitleg, Loes.”
Dan gaat Loes achter haar staan, neemt voldoende afstand en laat de zweep op Meisje’s rug landen. Rustig. Het is meer het gewicht van de grote hoeveelheid leer waartegen Meisje zich moet verzetten, dan de pijn. Het tintelt een beetje, maar Loes slaat ook nog niet hard. Ze slaat opnieuw, en opnieuw, ze verhoogt het tempo en gebruikt ook steeds meer kracht. Meisje moet steeds meer moeite doen om nog op haar tenen te blijven staan en niet aan haar polsen te komen hangen.
Het prikkelt, het geeft een intens gevoel, haar huid wordt er erg warm van, maar echt pijn doet het nog steeds niet.
Dan komt Kasper ook met zo’n flogger naar haar toe. Hij heeft zich intussen uitgekleed en heeft alleen nog een zwarte boxershort aan. Loes geeft hem ook haar flogger en dan begint hij Meisje te bewerken met een regen van slagen, waarbij links en rechts elkaar snel opvolgen. Hij bestrijkt het hele gebied van haar schouders tot onder haar billen. Volgens Meisje moet haar achterkant na een poosje vuurrood zijn. Ze voelt hitte van boven tot onder.
Kasper sluit af met een tiental slagen op het vlees tussen haar benen, door van achteraf omhoog te slaan. Hij doet dat met zoveel kracht dat Meisje het gevoel heeft dat ze opgetild wordt. Eigenlijk is het helemaal geen onplezierige ervaring.
Dan loopt hij naar Meisje’s voorkant. Loes trekt haar hoofd achterover aan haar lange haren, om haar gezicht tegen een eventuele misser van Kasper te beschermen.
Hij begint te slaan, heel rustig, net als Loes zojuist deed, maar hij bouwt het sneller op tot het continu slaan met twee floggers, om en om. Ook nu weer laat hij geen plekje tussen schouders en knieën ongebruikt. Meisje geeft toe dat ze niet erg veel pijn heeft, maar zo’n salvo op je borsten en op je heuveltje is toch op z’n minst een intense ervaring. En haar huid wordt er rood en erg warm van. Ook begint ze over haar hele lijf te transpireren.
Als Kasper tevreden is over het resultaat, gaat hij weer naar de achterkant. Loes komt voor haar staan met nog twee floggers. Zij houdt in een rustig tempo Meisje’s voorkant op temperatuur, terwijl Kasper die op haar achterkant verder opvoert.
Nog steeds doet het niet echt heel erg pijn, maar de snelheid waarmee de slagen overal op haar lichaam terechtkomen en het feit dat ze in zo’n moeilijke houding staat maakt het voor Meisje toch een heel inspannende belevenis. Haar ademhaling wordt diep en Loes maakt er een sport van haar borsten flink te raken, juist op de momenten dat ze die ver vooruit steekt bij diep inademen.
Het lijkt alsof er geen eind aan komt en Meisje raakt alle gevoel voor tijd kwijt. Door het diep en snel ademhalen begint ze ook een beetje licht in haar hoofd te worden.
Dan stoppen Loes en Kasper ineens. Ze bouwen niet af door vertragen of minder hard slaan. Op een teken van Loes laten ze de floggers gewoon op de grond vallen. Kasper maakt Meisje’s enkels los van de pilaren en Loes haar armen. Ze doen dat zo dat Meisje de boeien blijft dragen. Dan nemen ze haar snel mee naar een andere deur dan waardoor ze zijn binnengekomen. Ze ondersteunen haar daarbij aan twee kanten. Achter die deur blijkt een ruime badkamer te liggen met veel spiegels en een brede en diepe doucheruimte. Niet het standaard 90 bij 90 douchehokje.
Meisje is wat versuft van de zojuist beëindigde behandeling en heeft niet zo snel door wat er precies met haar gebeurt. Voor ze het zich beseft klikken de boeien aan ogen in de muren vast en staat ze weer op dezelfde manier tentoongesteld als zo-even.
Uit een ooghoek ziet ze dat Loes een afstandsbediening pakt en op een paar knoppen duwt. Het volgende moment wordt er van alle kanten water op haar lijf gespoten. Het is zo’n douche installatie die Meisje in de sauna erg plezierig vindt. Lekker harde stralen van alle kanten, die je lichaam masseren.
Maar in de sauna is het water ongeveer op lichaamstemperatuur en hier is het IJSKOUD. Meisje joelt het uit, voor een deel omdat ze dit niet verwachtte en er van schrikt, voor een ander deel omdat het koude water op haar hete huid domweg behoorlijk pijn doet. Veel erger dan de behandeling met de floggers.
Het water komt overal vandaan en spuit op haar hele lichaam. Haar hoofd, haar borsten, haar buik, haar rug, haar billen en er komen zelfs een paar stralen uit de grond, recht onder haar geslacht. Ze kan wel een beetje met haar onderlichaam bewegen, maar het gebied tussen haar benen bij het water vandaan houden, dat lukt haar niet. Het koude water raakt óf haar kontgaatje, óf haar kutje óf haar klit.
De warmte van het floggen is snel verdwenen. Ze begint te bibberen en, ze kan er niets aan doen, ze begint ook te huilen. Opgekropte spanning komt eruit, eerst de confrontatie over haar rol bij de verkrachting van Kim, toen voor het eerst haar naaktheid tonen aan nog bijna vreemden, de continue spanning van ‘wat gaan ze met me doen’ en dan ook nog de intensiteit van de behandelingen.
Het koude water stopt. Kasper stapt de doucheruimte in, streelt Meisje even over haar hoofd en langs haar wang. Hij fluistert:
“Red je het nog wel, Meisje?”
Meisje bibbert te veel om antwoord te kunnen geven. Ze knikt een paar keer.
“Als je ‘Ik stop nu’ zegt, dan stoppen we, dat weet je toch?”
Weer knikt Meisje. Ze was die tekst vergeten, maar had ook nog niet aan opgeven gedacht.
“Oké, dan gaan we weer lekker verder.”
Kasper pakt een fles doucheschuim en spuit daaruit een flinke hoeveelheid over Meisje’s lichaam. Aan beide handen doet hij een want van een op het oog ruwe stof. Hij maakt die nat en begint met twee handen tegelijk over Meisje’s lichaam te wrijven. De stof blijkt op het gevoel nog ruwer dan op het oog. Kasper verdeelt de substantie uit de fles en probeert het te laten schuimen door zijn handen sneller te laten bewegen en harder op Meisje’s lijf te duwen, maar met koud water wil het schuim niet erg ontstaan.
Nadat Kasper met de ruwe stof ook extra aandacht aan Meisje’s borsten en gleufje heeft gegeven, klimt hij tussen haar arm en been door, langs haar zij naar haar achterkant. Hij herhaalt daar zijn ‘massage’ met de ruwe wanten. En aan deze kant heeft hij extra aandacht voor haar billen en de toegang tot haar gleuf vanaf die kant.
Na een poosje gooit hij zijn wanten uit en verdeelt met zijn handen shampoo uit een andere fles over Meisje’s haren, masseert haar hoofd en probeert ook schuim in de rest van haar lange haren te creëren.
Als Meisje op deze manier helemaal ingezeept is, verlaat Kasper de doucheruimte en neemt Loes het bedieningspaneel weer ter hand.
De douche begint op volle kracht te spuiten, maar nu is het water lekker warm en Loes voert de temperatuur zelfs nog een klein beetje op. Heerlijk! Heerlijk!
Terwijl het schuim uit haar haren en van haar lijf afloopt, bedenkt Meisje dat de fantasie die ze al een behoorlijke tijd heeft, namelijk dat ze een dominante partner heeft die haar onder de koude douche zet als ze weer eens te laat uit haar bed is gekomen, nu wel in de prullenmand kan. Het leek haar altijd erg spannend, en in de setting met Loes en Kasper is dat ook wel een beetje zo, maar zonder die entourage is zo’n koude douche gewoon heel naar.
Ze gebruikte die fantasie ook weleens om klaar te komen, als ze zichzelf lekker in haar bed lag te vingeren. Nu ze de werkelijkheid ervaren heeft, zal dat niet meer zo goed lukken.
Loes duwt weer op wat knopjes en Meisje voelt de kracht achter de waterstralen verminderen. Ze ziet dat Kasper al klaar staat met een badlaken. Meisje verwacht dat hij haar ook wel zal willen afdrogen.
Maar dan spuit plotseling het koude water weer van alle kanten met grote kracht op Meisje’s lichaam. Ze schreeuwt het uit, maar dit keer duurt het gelukkig maar even en dan komt Kasper haar inderdaad afdrogen.
Terug in de speelkamer mag Meisje voorover op een massagetafel gaan liggen, waarna ze voelt hoe vier handen haar met een warme olie masseren. Wat zou het heerlijk zijn als de hand die tussen haar billen naar haar kutje schuift daar nu zou blijven om haar naar een orgasme te helpen. Nou ja, dat hoeft ook eigenlijk niet, misschien zou het haar in deze situatie niet eens lukken om klaar te komen. Zoveel nieuwe indrukken en voor het eerst helemaal naakt bij Kasper en Loes. Maar gewoon lekker een poosje door de hand van een ander gevingerd worden lijkt Meisje heerlijk. Misschien komt dat als ze op haar rug ligt. Ze zullen toch ook haar voorkant nog wel lekker met die olie insmeren?
Dat gebeurt inderdaad en haar schaamlippen, clitoris en kutopening worden daarbij niet vergeten, maar er wordt geen poging gedaan haar een paar stapjes in de richting van een orgasme te laten maken.
“Kom”, zegt Loes, met haar vriendelijke stem “we gaan lekker naar de open haard in het kantoor. Bijkomen, wat drinken en iets eten. Ga jij daar maar voor zorgen, Kasper.”
In het kantoor pakt Kasper eerst uit een kast een schapenvacht en een kussen, die hij voor het haardvuur op de grond legt. Loes gaat ondertussen in één van de stoelen zitten.
“Zo Meisje”, zegt Loes, en haar commandotoon is terug, “Ga op die schapenvacht liggen, met je hoofd op het kussen. Ga zo liggen dat je schaamlippen zich spreiden en ik recht in je kutje kan kijken.”
Deze manier van praten voelt Meisje weer heel goed op de plek waar Loes naar wil kijken. Het vermindert haar vermogen tegen te sputteren en doet haar verlangen te gehoorzamen.
“Streel jezelf zacht over je borsten en speel met je clitoris en je kutje. Maar waag het niet om klaar te komen of zelfs maar geluid te gaan liggen maken.”
Heerlijk, die toon. ‘Ga door Loes’, denkt Meisje, terwijl ze zachtjes haar borsten streelt en zichzelf met haar andere hand begint te vingeren.
“Hoe vond je het vanmiddag, Meisje? Fijn, niet fijn? Zwaar of te gemakkelijk?”
Meisje legt Loes uit dat ze het nog niet allemaal precies kan formuleren. Dat aparte onderdelen, zoals de koude douche, op zich naar waren, maar in het totaal van het spel erg fijn. Dat het best moeilijk was, en dat ze nog niet kan overzien of ze dezelfde behandeling een volgende keer misschien makkelijker kan doorstaan.
Dan blijft het een poosje stil. Meisje streelt, Loes kijkt.
“Loes, mag ik wat vragen?”
“Natuurlijk Meisje.”
“Toen Kasper mij vorige keer strafte vond ik hem zo echt de baas, maar nu jij erbij bent, is hij zo gedwee en luistert hij naar jou. Hoe werkt dat bij jullie?”
Loes glimlacht naar Meisje en legt het uit:
“Kasper is mijn Meester, ik heb me aan hem onderworpen. Hij bepaalt wat er gebeurt, en wanneer en hoe. Ik voel me over het algemeen onderdanig, ben eigenlijk bijna volledig sub, maar soms heb ik ook dominante gevoelens en die mag ik zo nu en dan uitleven van Kasper, als we met iemand anders erbij spelen. Zoals vanmiddag dus. Dan mag ik ook Kasper wat plagen en commanderen. Maar je zult nooit zien dat ik hem sla of vastbind, of echt verneder.”
Dan komt Kasper met hapjes en wat te drinken. Hij is nog steeds alleen gekleed in zijn boxershort. Hij schenkt voor Meisje wat vruchtensap in.
“Lief van je Kasper”, zegt Loes, “dat je van die lekkere dingen voor ons hebt gemaakt. Wel lastig voor Meisje, want ze heeft allebei haar handen nodig om haar borsten te strelen en haar kutje te vingeren. Jij mag kiezen of je haar de hapjes en het drinken voert, of dat je even het strelen en vingeren van haar overneemt.”
Meisje vindt dat Loes, ook al is ze sub, toch wel aardige opdrachtjes kan verzinnen. Ze kan zich niet voorstellen dat Kasper haar gaat voeren. Dat zou wel makkelijker zijn voor Meisje. Ze kan dan haar strelingen zo aanpassen dat ze rustig kan drinken en eten.
Kasper kiest inderdaad voor de andere optie. Hij vingert haar wat steviger dan zij zelf deed en dat maakt een glas leegdrinken er niet gemakkelijker op.
Als Meisje weer zover is dat ze zichzelf kan strelen, gaat Kasper naast Loes in een stoel zitten, zodat hij ook goed zicht heeft op Meisje’s activiteiten tussen haar benen.
Meisje twijfelt een beetje. Is het spel hiermee afgelopen? Kan zij opstaan en weggaan? Of is dit alleen een pauze en moet ze netjes blijven liggen en doorgaan met zichzelf op temperatuur houden voor een volgende ronde. Ze kiest voor de zekerheid maar voor het laatste.
“Zeg Meisje.”
“Ja, Loes.”
“Laat me zien hoe je klaarkomt.”
Weer schrikt Meisje een beetje van het korte en bondige commando. Aan de andere kant helpt de toon haar ook al weer een beetje op weg. Ze versnelt haar strelingen en gaat ook wat ruwer met zichzelf om. En zo gaat ze op weg naar een orgasme.
Maar als ze een flink eind op die weg afgelegd heeft, lijkt er een hek te staan. Ze komt niet verder dan dat punt. Ze voelt dat het haar niet gaat lukken. Als ze aan het commanderen denkt of aan de floggers, wordt ze warm en lijkt de wegversperring even weg. Maar dan denkt ze weer aan de koude douche of aan het feit dat het toch ook wel een beetje vreemd is dat zij daar naakt op de grond ligt te vingeren aan de voeten van mensen die ze eigenlijk niet eens echt goed kent en die haar geen moment uit het oog verliezen. En dan zakt ze weer een eind terug. Het lukt haar niet.
“Het duurt wel lang, Meisje”, zegt Loes.
Dat helpt Meisje ook niet in de goede richting.
“Het lukt me geloof ik niet vandaag, Loes.”
“Onzin, je bent jong, gezond en lekker geil. Doe maar wat meer je best. Een subje moet een orgasme kunnen uitstellen tot ze toestemming krijgt, maar als ze de ruimte krijgt om klaar te komen, moet ze dat in elke houding kunnen, vind ik.”
Gelukkig voor Meisje grijpt Kasper nu in.
“Nou Loes, ik begrijp dat je een beetje teleurgesteld bent, want ik weet dat jij het heerlijk vindt om zo’n jong lijf te zien klaarkomen, maar na wat Meisje vanmiddag heeft meegemaakt vind ik het niet zo gek dat het haar niet lukt. Dat is toch niet zo erg. Misschien lukt het straks wel, of vanavond.”
Vanavond? Willen ze dan de hele dag verder blijven spelen?
“Nou, oké dan, maar ik vind dat je wel erg lief voor haar bent. Nou stop dan maar, Meisje, rust maar even lekker uit, daar op je schapenvacht.”
Kasper en Loes pakken allebei een tijdschrift en beginnen te lezen. Meisje stopt met strelen, maar houdt haar benen wijd, want Loes heeft niet gezegd dat ze die mocht sluiten. Nu Loes en Kasper niet meer naar haar kijken vindt Meisje het eigenlijk nog vreemder om daar zo te liggen dan daarnet. Haar hele naakte lichaam tonen, zelfs het intiemste deel wijd openen en dan genegeerd worden, ze wordt er opnieuw geil van. Maar ook een beetje opstandig. Ze krijgt de neiging om aandacht te gaan trekken, maar houdt zich in bedwang.
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
Meisje voelt hoe de trein weer in beweging komt. Weer in beweging? Dan moet hij eerst gestopt zijn. Ze is toch niet vergeten uit te stappen? Dat vergeeft Kim haar nooit. Maar nee, het is 11.00 uur, dit kan Den Bosch nog niet zijn. Met een zucht van verlichting ziet ze een bordje Etten-Leur langskomen. Gelukkig. Ze kruipt weer terug in haar herinneringen.
© SubAdoration, 02-2011
Klik hier voor de flaptekst.
Lees verder in hoofdstuk 5: Dankbaarheid en vertrouwen - Meisje bedankt Kasper en speelt verder met Loes
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
Afkoeltraining 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?