Proloog van het boek 'Het feest van Kim', waarin we kennismaken met de hoofdpersoon
Meisje zit in de klas. De directeur van de school waar zij de bacheloropleiding Toegepaste Psychologie volgt, staat een betoog te houden, waarvan het meeste langs Meisje heen gaat. Ze hoort woorden als ‘normen’, ‘waarden’, ‘volwassen’, ‘eigen verantwoordelijkheid’, maar de lijn van het verhaal ontgaat haar. Waarom staat de directeur eigenlijk voor de klas? Dat doet hij nooit. Als er iets van hogerhand geregeld moet worden komt anders altijd een decaan of een adjunct de klas toespreken. Waar is eigenlijk de leraar van dit lesuur? En waarom heeft die directeur een liniaal in zijn hand?
“Als jullie doorgaan met je als kleine meisjes te gedragen, dan gaan we jullie ook zo behandelen.”
Deze zin komt ineens luid en duidelijk bij Meisje door. Ze kijkt om zich heen. Er zitten inderdaad alleen maar meisjes in de klas. Waar zijn de jongens? Zijn ze allemaal ziek?
Er zitten maar een stuk of tien jongens in Meisje’s klas, maar allemaal afwezig? Raar hoor. En hé, daar zit haar vriendin Kim, hoe kan dat nou, een Nederlandse meid ineens op een Belgische school.
“Meisje, ik sta hier hoor”, hoort ze de directeur zeggen. “Zoals ik al zei, we gaan dus in het vervolg het huiswerk weer ouderwets controleren en overhoren. De eerste beurt is voor jou, Meisje.”
Prima, denkt Meisje, want zij maakt en leert altijd haar huiswerk. Toen ze op haar achttiende met de opleiding startte, had dat wel wat aanpassing gevraagd en had ze weleens getwijfeld of ze wel voldoende studeerde. De laatste jaren van het secundair onderwijs had ze het ook niet echt moeilijk gehad en kon ze alles op haar gemak doen. Maar nu zat ze al in het derde jaar en kon ze de hoeveelheden en de daarbij benodigde studietijd goed inschatten. Bovendien, ze had de opleiding zelf gekozen en vond het een leuke studie. Het kostte haar dus ook niet zoveel moeite om de discipline voor het studeren op te brengen. En waarom zou je wel op school gaan zitten, maar dan niet studeren? Dat was pas echt nutteloos met je tijd omgaan.
“Leg eens uit Meisje, wat zijn de belangrijkste verschillen tussen de Belgische en de Nederlandse zorgvoorzieningen?”
Ineens krijgt Meisje het benauwd. Wat is dat nou weer voor vraag? Daar heeft ze nog nooit iets over gehoord of gelezen. Hoe kan dat nou? Ze begint te blozen en stottert:
“Ikkik-Ikkik weet het niet, meneer.”
“Nou, dan ben jij het eerste slachtoffer. Je hebt je gedragen als een klein meisje, dan krijg je ook straf als een klein meisje. Je krijgt tien slagen met deze liniaal op je billen. Je blote billen zoals je begrijpt. Kom voor het bord staan, met je rug naar de klas, doe je trui een stukje omhoog, en doe je jeans en je slip naar beneden tot op je knieën, spreid je benen een klein beetje en doe je handen in je nek. Dan geef ik ondertussen iemand anders jouw beurt. Wie weet krijg je nog gezelschap.
Kim, weet jij het antwoord?”
Meisje doet zonder tegensputteren wat haar gezegd wordt. Terwijl ze normaal gesproken gewend is tegen iedereen gewoon eerlijk te zeggen wat ze ergens van denkt, en dit vindt ze idioot. Maar toch komt dat haar mond niet uit.
Terwijl de directeur al luistert naar wat Kim te zeggen heeft, neemt Meisje de opgedragen houding aan.
Plotseling staat de directeur rechts naast haar. Maar nu heeft hij de liniaal niet meer bij zich. Hij legt zijn linkerarm over Meisjes rug. Hij staat zo dichtbij haar dat hij met zijn linkerhand om haar linkerzij heen kan reiken. Hij laat die hand onder haar trui en beha glijden, en streelt haar linkerborst en de tepel die al hard en fier rechtop staat sinds Meisje van haar stoel opstond om naar het bord toe te lopen.
Zijn rechterhand legt hij op haar maag, net onder de opgeschoven trui. Vervolgens laat hij die hand naar beneden glijden, tot haar gleuf, dan verder, dan tussen haar lippen, waar het al lekker vochtig is sinds Meisje de knopen van haar jeans losmaakte. Dan glijden twee van zijn vingers heel zacht een klein stukje haar warme vrouwelijke opening in.
Dat kan toch niet! Het slaan was al een idioot idee, maar dit gaat natuurlijk helemaal veel te ver! Waarom zegt Meisje dan niets, terwijl ze dat anders zeker zou doen? Waarom laat ze hem gewoon begaan? Ze begrijpt er zelf helemaal niets van.
Dan gaat er een mobiele telefoon af in de klas. Terwijl mobiele telefoons eigenlijk uit moeten staan tijdens de lessen.
‘Nog één die hier voor het bord komt staan’, denkt Meisje. ‘Oh, nee, shit, dat is míjn ringtone. Dat kan helemaal niet, ik zet hem altijd op trillen zodra ik de school binnenloop. Iemand anders moet dezelfde ringtone hebben.’
Maar het ding blijft bellen, en niemand anders neemt op. En ze kan ook niet naar de telefoon toelopen met de handen van de directeur op haar lijf. De vingers van de laag geplaatste hand hebben inmiddels ook de klit van Meisje gevonden en reizen nu regelmatig, met een stevige wegligging, heen en weer tussen de opening waar ze eerst verbleven en het intussen al wat opgezwollen miniheuveltje.
Ineens staat de directeur niet meer naast haar. Maar zijn handen zijn er nog wel. En het schoolbord is weg. Daar hangen nu dezelfde gordijnen als op haar eigen slaapkamer. Gelukkig is die telefoon stil.
Meisje ziet dat ze in haar eigen kamer is, maar haar hoofd zit nog in het gedroomde klaslokaal. Langzaam komt ze bij haar positieven.
“Welke dag is het vandaag?”, vraagt ze hardop aan zichzelf, “o ja, zaterdag ……... dé zaterdag ……… Kim’s feest!”
De telefoon op haar nachtkastje geeft een SMS-signaal en Meisje realiseert zich dat het ding dus echt overgegaan is. Ze kijkt op het schermpje en ziet dat het zes uur is. “Wie gaat er nou …….. o, ja natuurlijk, Kim”, praat Meisje in zichzelf.
De SMS geeft aan dat er een voice mail is. Meisje luistert die af:
“Hooi, Meis, Kimmy hier, je bent toch al wel wakker, vandaag mijn feest, jij moet nog zo’n eind met de trein, als je te laat komt vergeef ik je dat nooit, hoor. Nou ja, da’s overdreven, maar ik wil gewoon dat alles goed gaat en dat jij er ook bent, en ik ben stikzenuwachtig. Maar dat hoor je wel hè. Nou, laat me alsjeblieft even weten dat je wakker bent en dat het goed met je gaat. Kus. Doeoeoeoii.”
Meisje stuurt snel een SMS: ‘Ben oké, komt allemaal goed, heb veel zin, tot straks, ook een kus.”
Meisje ligt nog lekker warm in bed, de wekker staat op half zeven, en dat is echt vroeg genoeg om alles wat ze nog moet doen op haar gemak af te handelen, dus ze kan nog even lekker rustig op gang komen. Haar handen gaan als vanzelf weer richting haar borsten en heuveltje.
‘Zou dat nou normaal zijn’, denkt ze bij zichzelf, ‘ik ben heel vaak lekker geil als ik ’s ochtends wakker word, maar dat ik nu ook al in mijn slaap mijn broekje naar beneden doe en begin te masturberen. Ik heb weleens gehoord van ‘natte dromen’ bij jongens, maar bestaat er bij meiden ook zoiets? Bovendien, dat de hormonen door je lijf gieren als je pubert lijkt me logisch, er is in die tijd nogal wat veranderd tussen mijn benen en op borsthoogte. Maar ik ben nu toch wel zo ongeveer af en bijna 21. En bij mij blijven die hormonen maar dollen. Nou begin ik er ook nog bij te dromen, en dan nog van iemand waar ik helemaal niets mee heb en zeker niets erotisch. Gadver, het idee alleen al.
Zou ik eigenlijk begonnen zijn met masturberen door die droom, of ga je zoiets dromen als je eerst gestart bent masturberen? Nou ja, boeiend, ik ben nog steeds geil, ik heb nog tijd, en als ik er niets aan doe blijf ik er de hele dag aan terugdenken en mijn kutje voelen.’
Meisje slaapt meestal zo goed als bloot, met alleen een slipje aan. Dat trekt ze snel uit, zonder het dekbed van zich af te laten glijden. Ze streelt nog even haar borsten en tepels en draait dan op haar buik, duwt haar kontje een beetje omhoog en spreidt haar benen. In die houding is masturberen gewoon het allerlekkerst, vindt ze.
Ze concentreert zich nu helemaal op het gebied tussen haar schaamlippen en laat één hand daar enthousiast, effectief en heel plezierig aan het werk gaan.
Terug de droom in lukt natuurlijk niet, maar het kan zelfs nog iets beter dan dat. Met gesloten ogen fantaseert ze de directeur weg. Ze laat zijn plaats innemen door die nieuwe leraar die hooguit vijf of zes jaar ouder is dan zij en die altijd zo indringend naar haar kijkt.
Hij gaat door met haar geslachtsdelen te onderzoeken en te stimuleren.
Met zijn vrije hand moet hij van Meisje de liniaal pakken en als ze het begin van een lekker en bevrijdend orgasme voelt komen, draagt ze hem op haar de tien slagen toe te dienen.
De leraar is heel lief voor Meisje, want na de klappen op haar billen blijft hij, precies zo superzacht als Meisje dat zelf zou doen, nog een paar minuten over het roze gebied tussen haar schaamlippen strelen. Daardoor blijven de tintelingen tussen Meisje’s benen nog heerlijk een poosje in stand.
Dan gaat de wekker.
“Overeind en actie, Meisje”, fluistert Meisje tegen zichzelf.
Meisje loopt naar haar klerenkast en denkt na over wat ze zal aantrekken. Haar eerste reflex is: een spijkerbroek met laarsjes en een truitje. Maar nu ze naar het feest van Kim gaat en ook nog in het eerste voorjaarsweekend waarin bijna zomerse temperaturen worden verwacht, lijkt een kort spijkerrokje haar toch leuker dan jeans. En een beetje laag uitgesneden truitje aantrekkelijker dan wat ze standaard draagt.
En natuurlijk een mooi lingeriesetje. Ze heeft speciaal voor dit weekend nieuwe kanten beha’s en slipjes gekocht, een beetje sexy, want ze verwacht dat ergens in het weekend ook wel een saunabezoek op het programma zal staan, dat is bijna standaard bij Kim. En Meisje wil er ook in een kleedkamer in elk stadium van ontkleden leuk uitzien. Daarom moet ze ook haar benen, oksels en schaamlippen nog scheren.
Haar schaamhaar is zo langzamerhand alweer een dikke bos aan het worden. Als Meisje iemand heeft om mee te vrijen zorgt ze er voor geschoren te zijn of, liever nog, door haar partner van dat moment geschoren te worden. Want als het aan Meisje ligt hoort bij seks ook uitgebreid beffen en ze vindt het zelf ook niet prettig bij beffen of pijpen een hele dot haar in je gezicht of zelfs in je mond te krijgen. Maar in periodes dat ze zelf, met vingeren of soms met haar kleine vibratortje, in haar seksuele bevrediging moet voorzien, zoals op dit moment, laat ze het lekker groeien, want als je je geschoren hebt krijg je soms flinke jeuk als de haartjes weer beginnen te groeien. En ook zonder jeuk heeft Meisje al moeite genoeg om van haar schaamlippen af te blijven. Bovendien vindt Meisje zelf netjes scheren nogal lastig.
Maar nu zit er niets anders op, zal ze het echt zelf moeten doen.
Ze stapt onder de douche, wast haar haren en haar lijf en terwijl ze nog heerlijk onder het warme water staat, scheert ze haar benen, haar oksels en tot slot haar schaamlippen. Ook de kleine haartjes tussen haar billen, hoe lastig dat ook is, moeten eraan geloven.
Jammer dat het maar een gewone douche is. In de sauna waar Meisje weleens komt, als ze er genoeg geld voor heeft, zijn van die douches die het water van alle kanten op je spuiten. Dat zouden ze thuis ook moeten hebben, heerlijk!
Na de douche is het haren föhnen en steil maken, een heel klein beetje make-up en op een paar cruciale plaatsen een druppeltje ‘Wild’ van Ralph Lauren. Haar lievelingsgeurtje, niet voor elke dag, maar voor de uitgaansmomenten. Het flesje is alweer bijna leeg en ze zag onlangs op internet dat een nieuw flesje haar weer zo’n 70 euro zal gaan kosten. Zou dat nou echt niet goedkoper kunnen? Met haar budget is zuinig zijn in ieder geval het devies.
Ze hult haar borsten, billen en schaamlippen in kant en bekijkt het resultaat goedkeurend in de spiegel. Dan lakt ze haar nagels met een bijna transparante nagellak.
“Compliment voor jezelf, Meisje”, zegt ze in zichzelf, “mooie nagels, wekenlang niet één keer afgebeten.”
Ze pakt de kleding die ze wil meenemen in een weekendtas, de kleding voor de trouwerij is al bij Kim. Dan trekt ze de geselecteerde combinatie van rokje en truitje aan, doet een paar leuke oorbellen in en schiet in een paar leren slippers. Na een ontbijt met vruchtensap, een croissantje en een bakje yoghurt gaat ze op weg naar het station. Eerst een kort ritje met de trein van Oostende naar Brugge, van daar iets langer reizen naar Gent, overstappen en naar Antwerpen, daar de trein richting Rotterdam en in Roosendaal weer overstappen op de trein naar ’s-Hertogenbosch, of Den Bosch zoals de Nederlanders meestal zeggen. Een prettig plekje vinden in al die treinen zal waarschijnlijk niet zo moeilijk zijn, want Kim’s vader, heeft kaartjes opgestuurd voor de 1e klas en die is op zaterdagochtend vast lekker rustig.
© SubAdoration, 01-2011
Lees verder in hoofdstuk 1:De reddende engel
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
Meisje maakt zich klaar 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?