| Gepost op vrijdag 24 december 2010 - 05:11 pm: | 
|
|
Een novelle (*) over een intens weekend
““Dag lieve Tess, bedankt dat je er was. Ik heb erg van je genoten. Ik hoop dat je nog eens komt spelen. Maar ook zonder dat ben je van harte welkom, hoor. Mail je binnenkort eens hoe het met je gaat en hoe je op dit weekend terugkijkt? Beloof je dat?”
“Ik moet u juist bedanken. En Emma natuurlijk. Wilt u dat echt tegen haar zeggen? Beloof me dat u haar vertelt dat ik haar lief vind en dat ik haar echt helemaal 100% zeker niets kwalijk neem over haar uitbarsting van vanmiddag?”
Ze draaide zich naar me toe, omhelsde me stevig en gaf me een laatste heerlijke zoen op mijn wang.
Ik diepte haar mobiele telefoon en haar horloge op uit mijn zak en gaf ze aan haar terug. Ook gaf ik haar de 120 Euro die ze van Emma’s leerlingen had ontvangen. Ik deed er nog 20 Euro bij om onderweg iets te eten te kopen. De avondmaaltijd was er bij ingeschoten.
Ze opende het rechterportier en al half uitgestapt keek ze nog even naar me om.
“Ik weet echt nog niet of ik nog eens kom, maar ik mail u in ieder geval. Gun me alleen even de tijd, ik moet alles nog een poosje laten bezinken.”
Ik knikte, ze stapte uit, gooide het portier achter zich dicht en liep weg. Waarschijnlijk verbeeldde ik het me, maar volgens mij kon iedereen aan haar lopen zien dat haar lichaam het vooral tussen navel en dijen stevig te verduren had gehad. Zonder nog een keer om te kijken verdween ze in het station. Weg van mij, misschien wel voor altijd.
Ik kende alleen haar voornaam, als dat al haar echte naam was, en had, verder dan de aanduiding ‘Groningen’ in haar contactadvertentie op internet, geen idee waar ze woonde. Andersom kende ze mijn echte naam ook niet en wist ze ook niet precies waar ze geweest was. We kenden alleen elkaars e-mailadres, via die advertentie en die ene mail van mij.
Ik liet het station achter me en ging weer op weg naar het buitengebied. Even voorbij de parkeerplaats in het bos, waar ik Tess zojuist bevrijd had van haar boeien en de speciale ondoorzichtige zonnebril, koos ik een andere, veel kortere route naar huis dan ik met haar gereden had. Dat betekende wel dat ik in het pikkedonker op smalle onverlichte besneeuwde boerenweggetjes terechtkwam, maar die waren lekker stil, eigenlijk altijd, maar zeker op deze zondagavond in december. Ik kende ze bovendien op mijn duimpje en had dus de rust om de beelden van dit weekend vol bijzondere gebeurtenissen nog eens aan me voorbij te laten trekken.
Dat het weekend überhaupt had plaatsgevonden was misschien nog wel het meest bijzonder. Tot gisteren had ik een zuiver monogame relatie met Emma, die natuurlijk geen Emma heet. Dat had Tess verzonnen. Ik zei haar mij met Meester aan te spreken en pratend over mijn levenspartner gebruikte ik de termen ‘echtgenote’ en ‘assistente’. Tess vroeg ergens tijdens ons samenzijn of ze de Echtgenote van haar Meester, tevens des Meesters Assistente, afgekort met ‘EMMA’ mocht aanspreken. En Emma vond dat leuk.
In mijn relatie met partner Emma zaten al jaren aspecten van bdsm, maar geen al te heftige. Daarin kwam wat verbetering toen ze mijn boek ‘Uitzending naar het buitenland’ las en mijn gevoelens en fantasieën beter begon te begrijpen. Ze bleek bereid mee te gaan in een aantal van mijn wensen, die haar niet al bij voorbaat te veel tegenstonden. Tijdens ons spelen bleek overigens regelmatig, tot haar eigen verbazing, zelfs het tegenovergestelde.
Ze zocht tegenwoordig met enige regelmaat informatie op verschillende bdsm-sites en las vooral graag de ‘gezocht’ advertenties, omdat ze daarin ontdekte naar welke verschillende dingen mensen onder de noemer bdsm op zoek kunnen zijn. Dat bleef haar verbazen. Wat haar nog het meest verbaasde was dat er nogal wat jonge meiden tussen 19 en 23 jaar op zoek bleken naar strenge, meestal mannelijke begeleiding in het ontdekken van de bdsm-wereld. Ze vond dat eigenlijk meer een leeftijd om gewone seksualiteit te ontdekken, maar wij zijn dan ook van een wat oudere generatie. En verder was ze bang dat de meiden via deze route in verkeerde handen zouden vallen. Ik had haar er tot nu toe van weten te weerhouden waarschuwende en opvoedkundige mails naar die meiden te gaan sturen.
Dik twee weken geleden liet ze me er weer één zien. Een meisje van 20 dat aangaf dat ze seks tot nu toe eigenlijk niet zo kon waarderen, maar op een feestje bij een vriendin voor het eerst wat bdsm gezien en ondergaan had. Ze was er gelijk door gegrepen. Na wat rondzwerven en kennis vergaren op internet was ze nu op zoek naar een man en/of een echtpaar waaraan ze zich kon overgeven. Ze had besloten dat 2011 het jaar moest worden van haar bekering tot en inwijding in bdsm. Daarom ook het speciale mailadres dat begon met Tess2011@.
Wat ze wel en niet wilde verschilde niet zo veel van wat je meestal in dat soort advertenties tegenkomt. Geen dieren, kinderen, plas of poep. Wel: spanning, onderdanig en gehoorzaam zijn, straf krijgen, gebruikt worden voor seks, boeien, blinddoeken, teasen, wachten enz. En verder vrij bekend: niet zo in voor pijn. Een beetje mocht wel, als het in het spel paste. Maar net zo lief niet, al stond dat niet in de tekst.
“Dat is nou ook weer zo’n groen blaadje dat het risico loopt in handen van een geile ouwe bok te vallen”, zei Emma.
Ik reageerde zoals wel vaker, dat wij Atlas niet zijn en dus ook niet de hele wereld op onze schouders hoeven te torsen. Maar dit keer kwam ik daar niet mee weg.
“Ja, dat zeg je altijd. Maar dat is wel erg gemakkelijk. Volgens mij zou het niet verkeerd zijn als dit meisje hier eens langskwam, voordat ze met allerlei andere, minder betrouwbare figuren te maken krijgt.”
Ik wist niet wat me overkwam en betwijfelde in hoge mate of zij gezegd had wat ik hoorde. Ik moet er stom uitgezien hebben op dat moment.
“Neem je me nou in de maling?”, zei ik.
Ze deed alsof ze me niet hoorde.
“Jij zou haar heel goed aan een aantal positieve ervaringen kunnen helpen rond de begrippen die ze beschrijft, dat weet ik uit ervaring. Ze zou daarna een stuk sterker staan tegenover anderen. En ik voel me zelf langzamerhand zo ver dat ik daar een rol in zou durven spelen, als collega-sub. Maar ik geloof dat ik ook wel wat dominante ideetjes kan inbrengen.”
“Weet je dat je steeds het woord ‘zou’ gebruikt?”, zei ik wat geïrriteerd. “Bedoel je dat je dit werkelijkheid wilt laten worden of zit je me alleen maar op te geilen?”
Ze begon op haar eigen aanstekelijke manier te lachen.
“Ik zou je niet tegenhouden als je contact met haar zou zoeken. Ik zou het je ook niet kwalijk nemen. Dus als ik in jouw schoenen zou staan, dan zou ik haar maar eens uitgebreid mailen, zoals ze vraagt.”
Ik was perplex, blij, maar toch ook een beetje bang wat het met haar zou doen als ik echt naar tess2011@ zou mailen en meer nog wat de gevolgen zouden zijn als Tess daadwerkelijk naar ons toe zou komen. Bovendien verschilde ik met haar van mening over dat uitgebreid mailen. Voor mijn gevoel heeft dat iets van op je knieën gaan om een nieuwe sub te bemachtigen. Ik weet ook wel dat er gedragscodes zijn, maar een Meester geeft korte heldere opdrachten en dat staat haaks op uitgebreide mails. Die opdrachten moeten uitgevoerd worden en als dat niet gebeurt, volgt straf. Bij het samen aftasten van een nieuw contact betekent dit dat er geen relatie ontstaat.
En, hield ik Emma voor, als Tess zomaar naar ons toekomt na een korte mail met alleen een opdracht, is dat een mooie aanleiding voor een opvoedkundig gesprek. En als ze niet komt, kan ze waarschijnlijk al goed op zichzelf passen.
Uiteindelijk stuurde ik dus, eigenwijs als ik ben, toch een korte mail. De tekst luidde: ‘Partner en ik bieden wat je zoekt, zelfs nog in 2010. We beginnen met ‘spanning’. Je staat 18 december 2010 om 12.00 uur op station Zwolle, perron 1, ter hoogte van de centrale hal, je leest de Loesje scheurkalender 2011.’
“Die komt echt niet!”, zei de vrouw die later ‘Emma’ als roepnaam aan ‘zou’ nemen.
Ik was er zelf al om kwart voor twaalf. De treinen uit de richting Leeuwarden en Groningen konden elk moment binnenrollen op spoor 1, om gekoppeld door te gaan richting Amersfoort en Utrecht, of Amsterdam. Perron 1 zag zwart van de mensen. Maar ineens zag ik er één in een scheurkalender neuzen. Ze was dus toch gekomen, en al een trein eerder dan noodzakelijk.
Ik besloot haar een poosje te observeren. Ze droeg een lange dikke winterjas, met sjaal en muts, waardoor haar figuur moeilijk te bepalen was, maar haar eigen omschrijving ‘slank, maar voldoende stevig om me ook zo aan te pakken’ leek me een eerlijke. Van lezen in de kalender kwam zo te zien niet zoveel. Ze keek vooral om zich heen. Ze stond overduidelijk op iemand te wachten. Omdat ‘wachten’ ook in haar wensenlijstje stond, had ik geduld tot kwart over twaalf en liep toen rustig in haar richting.
“Is dat de Loesje voor 2011, die je in je handen hebt?”, vroeg ik.
“Ja, meneer”, zei ze.
“Ik heb liever Tess2011 in mijn handen. Volg me.”
Ik draaide me om en liep weg, in een stevige pas. Trappen af en onder de sporen door naar de andere kant van het station, waar mijn auto stond. Buitengekomen liep ik stevig door tot ik op een wat rustiger plek kwam, waar ik haar mijn regels kon meedelen zonder dat andere mensen dat zouden horen.
Ik stopte abrupt en draaide me opnieuw om. Ze was net niet tegen me opgebotst en stond dus heel dicht bij me. Dat kwam goed uit. Ik pakte haar bij een arm om te voorkomen dat ze de afstand tussen ons zou vergroten. En omdat ze op zoek was naar een strenge Meester, positioneerde ik me, naar mijn eigen bescheiden mening, als zodanig.
“Luister naar me! Dit zijn de regels vanaf nu tot morgenavond:
Je praat alleen als je iets gevraagd wordt;
Je doet wat je opgedragen wordt, onmiddellijk;
Wat je niet wordt opgedragen, doe je ook niet;
Als je niet verder wilt, zeg je ‘rood’; ik breng je dan terug naar het station;
Als je een time-out nodig hebt zeg je ‘oranje’; dan bekijken we of en hoe we verdergaan;
De vijfde keer ‘oranje’ is automatisch ‘rood’;
Ik breng je uiterlijk morgenavond om zeven uur weer hier terug.
Je kunt niet onderhandelen over deze regels. Jij kiest: je volgt me of je draait om en gaat terug naar huis.”
Tijdens mijn korte toespraakje keek ze me aan met heldere levendige ogen, waarin ik een mengelmoes zag van opwinding, verlangen, spanning, onzekerheid, angst, geilheid en ‘klaar om te vluchten’.
Ik keerde haar weer mijn rug toe en liep in de richting van mijn auto, die we van opzij naderden zodat ze het nummerbord niet zou zien. Gelukkig rijd ik in een veel verkocht model van een bekend merk, en ook nog in de meest geleverde kleur.
Ik geef toe, ik ben wat achterdochtig, misschien wel een beetje té.
Ik moest mezelf dwingen niet om te kijken, want ik was uiterst benieuwd of ze me echt zou volgen, wat ik natuurlijk heel erg hoopte. Bij de auto aangekomen bleek ze nog steeds bij me. Het spel kon nu echt beginnen.
Ik liet haar instappen en zette haar tas op de achterbank. Toen ik achter het stuur kroop keken we elkaar weer even in de ogen en de blik van even daarvoor was nog ongewijzigd aanwezig. Ik had dit nooit eerder gezien, maar het was prachtig.
We verlieten de stad en kwamen via agrarisch gebied na een paar kilometer in een bos terecht. Ik draaide een bospad in en stopte na zo’n tweehonderd meter. Ik keek een poosje in mijn achteruitkijkspiegel, maar er kwam geen achtervolgende auto het pad inrijden.
“Zet je mobiele telefoon helemaal uit en geef hem aan mij.”
Ze aarzelde, ademde wat dieper en wilde wat gaan zeggen. Ik hief mijn vinger op en keek haar streng aan.
“Onmiddellijk, en geen woord”, zei ik.
Er kwam een iPhone tevoorschijn die buiten dienst gesteld in mijn binnenzak verdween.
“Handen op je rug.”
Weer een kleine aarzeling, maar nu was mijn blik voldoende om haar tot gehoorzaamheid te bewegen. Ik deed haar polsboeien om, die al aan elkaar zaten. Daarna zette ik haar een zonnebril op. Zo’n wielrennersmodel waarvan de glazen zo gevormd en geplaatst zijn dat er nergens licht langskomt. De glazen van dit exemplaar waren ondoorzichtig. Een blindeerbril dus.
Ik bracht weer beweging in mijn auto, die daarna, nog steeds bestuurd door mijn achterdocht, via een idiote route van dubbele lengte naar mijn huis reed. Daar leidde ik haar, met de ‘zonnebril’ op haar neus, naar de keldertrap. Om ongelukken te voorkomen mocht de bril daar af, in de hal kon ze toch niet naar buiten kijken en in de kelder ook niet. Ze zou dus geen herkenningspunten in haar geheugen kunnen opslaan.
We daalden de trap af en ik leidde haar naar de ruimte die ik aan het inrichten ben om vrijuit met Emma te kunnen spelen.
Ons hele huis, vrijstaand in de weilanden, is onderkelderd, dus er is plaats genoeg. De speelruimte is ongeveer 9 bij 6 meter. De natte helft, met inloopdouche, wastafel, toilet en bidet, is al klaar. De andere helft is nog in een pril stadium van ontwikkelen. Er liggen wat kleden op de betonnen vloer en een paar matrassen, en verder staan er twee houten palen van vloer tot plafond, zo’n 2,5 meter, waar ik Emma al een paar keer aan vastgezet heb. En, ook niet onbelangrijk, er zit een degelijk slot op de deur.
Ik zei Tess op een matras te gaan liggen, deed haar ook aan elkaar geklikte enkelboeien om en vroeg haar wat ze wilde eten en drinken. Met de bestelling ‘broodje kaas en vruchtensap’ liep ik de ruimte weer uit en deed de deur achter me op slot. Bovenaan de trap gekomen deed ik het kelderlicht uit, waardoor Tess in het absolute donker kwam te zitten. Op haar verlanglijstje stonden ‘wachten’ en ‘spanning’. Ik ging er van uit dat ze hier wat aan had.
Het volgende half uur gebruikte ik om even bij te praten met Emma, die ik opgedragen had op de slaapkamer op de verdieping te zijn en te blijven als ik weer thuiskwam. Ook haalde ik Tess’ tas uit de auto en – inderdaad, niet zo netjes van me – doorzocht die. Leuke eenvoudige boven- en onderkleding, toilet- en make-upspulletjes en een badhanddoek, verder niets.
Ik maakte het broodje klaar, schonk een groot glas vol met een mix van tropische vruchten, daalde weer af naar de speelruimte, maar deed het licht pas weer aan toen ik de deur geopend had. Ik zette haar tas naast haar op de grond en daarnaast het blad met de simpele lunch.
“Ik zal zo je boeien los doen”, zei ik, “dan eet je lekker je broodje en als je dat op hebt ga je douchen. Ik kom over een half uur terug en dan zit je op die andere matras. Je mag weer kleren aantrekken, maar het hoeft niet. Net zo lief niet eigenlijk. Doe maar het minimum dat je nodig hebt om je op je gemak te voelen.”
Ik wachtte niet op een reactie, maar maakte de boeien los, ontdeed haar en passant van haar horloge, dat ik in mij broekzak stopte, en liet haar weer opgesloten achter. Dit keer bleef het licht uiteraard aan.
Bovengekomen maak ik ook wat te eten voor Emma en voor mezelf en ga naar de verdieping om met Emma te lunchen en om het vervolg van het weekend te bespreken. Haar rol daarin, maar vooral ook hoe ver ik van haar mag gaan in mijn spel met Tess.
Na pakweg drie kwartier daal ik twee trappen af en ga de speelruimte binnen. De hele ruimte is gevuld met de frisse geur van doucheschuim. Tess zit waar ik haar gezegd had te gaan zitten, haar knieën opgetrokken, strak tegen zich aan. Als ze helemaal naakt geweest was, had ik in deze houding nog steeds niets van haar specifiek vrouwelijke kenmerken kunnen zien. Maar ze is niet naakt, niet helemaal tenminste. Ze draagt de zwarte hipster en beha die ik even in mijn handen had toen ik haar tas doorzocht.
“Ga tussen de twee houten palen staan, met je rug naar me toe.”
Het gebeurt deze keer zonder enige aarzeling. Als ze overeind komt en gaat staan zie ik haar voor het eerst goed zonder haar winterjas. Een aangename verrassing die zich vertaalt in een erectie.
Ik loop naar haar toe, pak één voor één haar polsen en enkels stevig vast en bevestig die wijd uiteen aan de palen. Ik zorg ervoor dat ik verder geen contact maak met haar lichaam, dat bijna strak gespannen staat. Ze kan nog net haar hele voetzool op de grond houden. Dan blinddoek ik haar door drie lagen klittende tape om haar hoofd te wikkelen.
Ik breng mijn mond vlakbij haar oor, maar vermijd nog steeds het contact met haar lichaam, en fluister:
“Je bent mooi, Tess, maar je verbaast me wel, hoor. Ik vind je hier met een beha en een broekje aan, wat ik interpreteer als ‘je mag een beetje van mijn lichaam zien, maar mijn vrouwelijke sieraden houd ik voor je verborgen’. Maar je laat je wel vastzetten tussen die twee palen, waardoor je je niet meer kunt verweren tegen wat ik ook maar met je wil doen. Daarmee zeg je dus eigenlijk ‘hier heb je m’n lichaam, je kunt er mee doen wat je wilt’. Enerzijds bescherm je je borsten met je beha, maar als ik ermee wil spelen kan ik mijn handen zo naar binnen schuiven. Je kunt me niet afweren en je beschermt die tietjes dus helemaal niet.”
Ik laat de achterkant van één hand over de stof van de cups glijden, zonder enige druk uit te oefenen. Haar ademhaling was al wat dieper geworden, met prachtige bewegingen van haar borsten tot gevolg. Ze duwt ze als het ware tegen mijn handen en ik voel door de stof heen dat haar tepels hard zijn.
“Je hebt ook een minieme stoffen beveiliging rond je billen en je gleuf aangebracht, maar daar kunnen mijn handen natuurlijk ook zo hun weg naar je intiemste plekjes vinden.”
Mijn handen gaan nu, opnieuw met een fluwelen aanraking, over de stof op haar billen en net boven haar gleuf. En één keer heel voorzichtig over die gleuf. Ze kreunt voor het eerst. Maar zeker niet voor het laatst dit weekend.
“Ik kan dat broekje ook makkelijk een stukje naar beneden trekken en mijn lul in je kut schuiven. Of in je kontje natuurlijk.”
Een iets langer gekreun. Mijn handen strelen nu haar buik en rug. De eerste erotisch geladen aanraking zonder stof ertussen. Na een poosje glijden ze in die streelbewegingen, voor en achter, net onder de band van het broekje. Eén keer glijdt een vinger aan de voorzijde door het begin van haar gleufje en aan de achterkant naar het begin van haar bilspleet.
“Eerlijk gezegd heb ik het vermoeden dat de Tess die zich laat vastzetten de echte is. Een slet die allerlei, volgens mij onverantwoorde risico’s neemt met vreemden, om maar bevrediging te vinden voor haar geile verlangens. Die beha en dat broekje zijn alleen maar om dat een beetje te verhullen, om de schijn te wekken dat je eigenlijk een net meisje bent. Nou, ik trap er niet in, je bent gewoon een geil teefje.”
Onder mijn handen is haar lichaam als vanzelf voorzichtig gaan meebewegen. Ze laat zich heerlijk opgeilen door mijn aanrakingen, met handen en stem. Ik realiseer me dat ik heel bewust van dit moment moet genieten. Die allereerste aanrakingen kun je nooit een tweede keer doen. Haar lichaam zal nooit meer zó op mijn handen reageren, omdat het nooit meer zo nieuw voor haar zal zijn als nu.
Het is een feest en ik probeer het zo lang mogelijk te rekken.
“Het is trouwens ook dom van je om je zo te laten vastzetten. Ik heb gelezen dat je niet zo van pijn houdt, maar als je me de ruimte geeft je zo neer te zetten, kun je er ook niets meer tegen doen als ik straks mijn paddles en zwepen op je lichaam ga uittesten. Met als toetje een surprise van canes van verschillende dikte op die lekkere billen van je. En dan zonder de bescherming van je broekje natuurlijk.”
Bij die laatste opmerking geef ik haar voor het eerst een paar lichte tikjes op haar billen. Die bewegen zich gelijk achterwaarts in de richting van mijn hand. Een goed teken, wat mij betreft, maar ik wil toch nog iets meer zekerheid voordat ik haar wat harder ga aanpakken.
“Ik laat je zo weer een poosje alleen, om na te denken over wat ik gezegd heb. Ik zal één hand losmaken. Als jij vindt dat je het nette meisje bent dat nog niet toe is aan het volledig aan mij overgeven van haar lichaam, dan maak je jezelf los en ga je weer op een matras zitten. Als je de geile teef bent, die ik denk dat je bent, en je wilt je hele lijf aan mij overgeven om ermee te doen wat ik wil, dan tref ik je straks aan zoals ik je nu achterlaat. Begrepen?”
“Ja, Meester.”
Het kwam er bedeesd uit. Ik had kennelijk de juiste snaar bij haar geraakt. Ik ging er van uit dat ik haar wens ‘teasen’ hiermee had ingewilligd, in ieder geval voor een deel.
Ik liet haar, na één arm losgemaakt te hebben, alleen en opgesloten achter. Ik deed het licht uit, zodat ze ook in het donker zou zitten als ze besloot de blinddoek eigenmachtig te verwijderen.
Ik nam haar tas mee, en ook alle kleren die ze los op de grond en op een stoel gelegd had. Ik doorzocht de tas nog een keer en ook de kleren die ze gedragen had. Ik vond geen legitimatie of pasjes, een klein beetje geld en maar één sleuteltje, waarschijnlijk van een bagagekluis op het station. Zij was dus ook achterdochtig. Mooi.
Ik gedroeg me heel beheerst, maar dat werd wel steeds lastiger. Als zo’n stevig jong lijf voor je klaarstaat is het een hele opgave om je te beperken tot lichte strelingen. De aandrang om die beha van haar af te trekken en die veelbelovende borsten en tepels zonder bedekking te bekijken en intensief onderhanden te nemen was groot, om nog maar te zwijgen van een vergelijkbare behandeling van billen, lippen en kut, gevolgd door het binnenglijden in haar onderlichaam met het daarvoor meest geschikte onderdeel van het mijne.
Ik probeerde de klok dan ook vooruit te kijken, maar hield dat niet langer vol dan een kleine twintig minuten.
Ik rekte de wachttijd nog wat door andere kleren aan te gaan trekken. Vooral mijn spijkerbroek begon me te irriteren, in het kruis. Ik daalde even later de keldertrap af met blote voeten in slippers en verder alleen nog een T-shirt en een sportbroek waarin mijn pik alle gewenste bewegingsvrijheid had.
Toen ik het licht in de speelruimte aandeed wachtte me een heel aangename verrassing. In dubbel opzicht. Tess stond nog steeds tussen de palen, haar voeten en één hand vast, maar ze was nu helemaal naakt. Haar beha en broekje lagen voor haar op de grond. Het geile loeder had kans gezien, in het donker, op de tast, zichzelf los te maken en daarna weer vast te zetten.
Haar vrije hand hield ze omlaag en toen ik voor haar ging staan zag ik dat ze daarmee haar heerlijk gladgeschoren schaamlippen omhoog en open trok, zodat ik mooi zicht had op het roze deel tussen die lippen en het daaruit oprijzende klitje. Haar naakte borsten, die helemaal geen beha nodig hadden en zelfstandig fier rechtop bleven staan, maakten het opwindende plaatje compleet. Het was heel prettig dat ik mijn spijkerbroek voor iets ruimers verruild had.
Ik kon me niet meer beheersen, ging vóór haar op mijn knieën, legde mijn handen op haar billen, begon die te kneden, en duwde mijn lippen over dat prachtige klitje om het daarna met mijn tong kennis te laten maken. Aan haar reacties te merken was het niet alleen voor mijn tong een plezierige kennismaking.
Het tweede aangename aan de verrassing was dat ze mij met haar eigenmachtige actie een mooie aanleiding gaf om haar iets over de verhouding Meester – sub in te prenten. Al likkend en kussend merkte ik ook dat ik daar niet te lang mee moest wachten, want ze had inmiddels haar vrije hand op mijn achterhoofd gelegd en duwde me strakker tegen haar genotheuvel aan. Als ik doorging zou ze snel klaarkomen, wat ik nog niet wilde, en bovendien zou ze de rollen dan min of meer omgedraaid hebben. En ook dat wilde ik natuurlijk niet. Ik trok haar hand dus weg van mijn hoofd, stond op en maakte de hand weer vast, nu zo hoog dat ze op haar tenen moest gaan staan. Terwijl ik haar andere hand naar gelijke hoogte verhuisde, begon ik met mijn inleiding op een paar dieprode billen.
“Waarom heb je mijn regels overtreden, Tess?”
Ik zag duidelijk dat ze dit niet verwacht had. Kennelijk leefde ze in de veronderstelling dat ik haar actie zou kunnen waarderen. Wat ook wel zo was, maar dat mocht ik als strenge Meester natuurlijk niet laten blijken.
“Euh, …. , ik, euh, …., nou ja, toen u me net aanraakte, over de stof van mijn ondergoed en net daaronder, wilde ik zo graag dat u uw hand tussen mijn benen zou laten glijden dat ik er spijt van had dat ik me niet gelijk naakt aan u overgegeven had. Ik wilde nu alle twijfels wegnemen. Ik dacht dat u dat fijn zou vinden.”
Ze klonk een beetje beteuterd.
“Een aardig verhaal, Tess”, reageerde ik, “maar daarmee heb je toch duidelijk de regel overtreden dat je alleen doet wat je opgedragen wordt. Ik gaf je een simpele keus tussen twee mogelijkheden, maar jij moest er met je eigenwijze jonge meiden hersens een derde aan toevoegen. Je begrijpt dat ik dat niet accepteer en dat je daar straf voor krijgt. Reken maar op rode billen, want die krijgen een behandeling met mijn houten paddle. Twintig slagen. Komt trouwens goed uit dat je niet zo van pijn houdt, dan is het tenminste een echte straf en niet iets waar je in stilte naar verlangt. Maar, genoeg gepraat, ik heb helemaal die lekkere tietjes van je nog niet gevoeld.”
Ik ging achter haar staan, legde mijn handen op haar borsten en trok haar strak tegen me aan. Mijn stijve lul verdween rechtop staand in de gleuf tussen haar billen, met de stof van het sportbroekje als laatste barrière tussen haar en mijn lichaam. Ik kneep in haar borsten en tepels, masseerde, draaide en sloeg. En zo nu en dan gleed één van mijn handen naar beneden om de temperatuur van het kutwater te peilen en haar tegelijk nog wat strakker tegen mijn pik te duwen.
“Meester?”, zei Tess.
“Zeg het eens, Tess.”
“Mag ik met mijn billen bewegen?”
“Dat mag, Tess. Heel goed van je om het eerst te vragen trouwens.”
Ze had mijn korte preek dus goed begrepen. Ik vond het ook al vreemd dat ze zo stokstijf bleef staan onder mijn aanrakingen en merkte al gauw dat haar dat moeite gekost moest hebben. Na mijn toestemming liet ze zich helemaal gaan en ik moest mijn lul al snel tussen haar billen vandaan trekken om te voorkomen dat ik zou gaan spuiten.
Ook al kostte het me nog meer moeite dan even daarvoor, ik ging toch over op het spelletje dat ik vooraf bedacht had. Ik kon het nu ook nog eens mooi combineren met de straf die ik haar opgelegd had.
Eerst maakte ik haar polsen een stuk lager aan de palen vast, zodat ze het langer zou kunnen volhouden. Daarna ging ik voor haar zitten en zette een magic wand op haar klit, in de lage stand. Haar geile lijf reageerde meteen. In beweging en geluid. Ik liet de kop van het magische apparaat wel wat bewegen en ook varieerde ik de druk op haar geslacht, maar hij verliet haar klitje geen moment. Tot vlak voor het moment dat een orgasme haar zou overvallen. Dat gunde ik haar nog niet.
Ik pakte mijn lange houten paddle, ging achter haar staan en gaf haar vijf stevige klappen over de volle breedte van haar mooie stevige billen, nadat ik steeds drie of vier zachte tikjes had gegeven, om te richten en om haar voor te bereiden op de echte klap. Het ging niet superhard, maar hard genoeg om geluid aan haar te ontlokken en om duidelijk zichtbare rode sporen achter te laten, niet alleen op haar billen, maar ook rond haar ogen.
Zonder verder wat te zeggen liet ik haar daarna weer alleen achter, om na een kwartier terug te keren en de behandeling te herhalen. Magisch trillen tot net voor het klaarkomen, dan vijf keer de paddle en vervolgens weer een kwartier eenzaam. En dat herhaalde ik nog twee keer, waarmee de hele straf van twintig paddle slagen achter de rug was.
Toen ook na de laatste vijf slagen een kwartier verstreken was, nam ik mijn echtgenote mee de kelder in. Net zo naakt en net zo geblinddoekt als onze gast. Ik leidde haar direct naar Tess toe en drukte haar voorkant tegen die van Tess aan, wat een leuke lichamelijk reactie bij beide dames teweegbracht. Ik zette mijn assistente op dezelfde manier als Tess aan de palen vast en bond toen hun lichamen met zacht bondagetouw aan elkaar. Hun borsten, buiken, gleuven en bovenbenen werden strak bijeengebracht.
Ik zette nu, achter Tess gezeten en met mijn arm tussen haar benen door, de magic wand op het opengeschoven geslacht van mijn partner en zorgde ervoor dat de elektrische vrouwenverleider, op een enkele semibewuste vergissing na, de vergelijkbare delen van Tess niet raakte. Met mijn vrije hand kneedde ik Tess’ billen en streek ik over haar rug. Het was heerlijk om te voelen wat het met haar deed om aan een steeds geiler wordende andere vrouw vastgebonden te zitten, terwijl ze zelf het orgasme al vier keer had voelen komen, maar niet had mogen genieten. Ik rekte het orgastisch proces bij mijn partner iets, maar niet veel. Ze kwam schokkend klaar en trok Tess mee in dat schokken. Voor mij was dit het teken om de magic wand op dubbele snelheid te zetten en haar nog twee keer naar datzelfde orgastische niveau terug te jagen.
Ik voelde aan het voorover hangen van Tess dat mijn partner na de derde keer komen nauwelijks meer zelf stond, maar zogezegd ‘in de touwen hing’.
Omdat ik haar ooit plechtig beloofde altijd voor opvulling van haar kut te zorgen na zo’n heftige klaarkomcyclus, ging ik achter haar staan, schoof mijn sportbroek omlaag en penetreerde haar, waardoor ik, zoals altijd, haar lichaam voelde ontspannen en de kracht in haar benen voelde terugkeren. Ik kon haar niet de krachtige stoten geven die ik normaal in zo’n situatie op haar loslaat, omdat ik anders al snel mijn vocht in haar achtergelaten zou hebben, wat ik dit keer wilde voorkomen.
Ik ging door tot ik voelde dat ze haar lichaam weer onder controle had, maakte haar los van Tess en van de palen. Dat was het moment waarop zij Emma ging heten, wat leidde tot een heftige kus op Tess’ lippen, die even heftig beantwoord werd.
Ik leidde Emma uit de speelruimte. Daar mocht ze haar blinddoek afdoen. Tess en Emma hadden elkaar intens gevoeld, maar elkaar nog niet gezien.
Ik dimde de verlichting en maakte Tess los van de palen. Eerst haar armen, die ik weer achter haar rug bijeen bond, daarna haar enkels, die ik wel aan elkaar vastmaakte, maar zo dat ze nog heel kleine stapjes kon zetten. Ik deed mijn T-shirt en broek uit en liep met haar naar een matras. Ik liet haar daarop knielen en ging er zelf op mijn rug op liggen.
“Lik Emma’s kutvocht van mijn pik. Dus voordat je weer afwijkende ideeën krijgt: niet pijpen, maar likken, over de volle lengte.”
Het viel haar niet mee om, geboeid als ze was, in de juiste houding bij mijn lid te komen, maar het lukte haar uiteindelijk prima. En toen begon er een feestelijk spel, waarbij ze probeerde mij met gelijke munt terug te betalen voor wat ik met haar had gedaan. Ze likte zo superzacht dat ik er wel heel opgewonden van werd, maar er nooit op zou klaarkomen. Soms zoog ze dan ineens haar lippen heel vast aan mijn pik, vlak onder en achter mijn eikel, wat zondermeer tot een lozing had kunnen leiden, ware het niet dat ze er elke keer net op tijd mee stopte. Het was in één woord geweldig. Maar op een gegeven moment vond ik het tijd worden om klaar te komen.
“Nu pijpen, sletje”, kreunde ik, “zuig me leeg.”
Ze gehoorzaamde voorbeeldig.
Twee door mijn handen afgedwongen neergaande bewegingen van haar hoofd, gecombineerd met sterk zuigen en een tong die om mijn eikel draaide, waren genoeg om het explosief in haar mond tot ontploffing te brengen.
Ik zie dat Tess twijfelt tussen uit haar mond laten lopen en doorslikken. Ik help haar met:
“In je mond houden!”
Ik pak haar hoofd in mijn handen en duw het een beetje achterover.
“Laat zien!”
Ze is in volledig gehoorzame staat en opent gewillig haar mond.
“Slik nu maar door!”
Het gebeurt, alsof ik een robot in mijn handen houdt en op het juiste knopje heb gedrukt. Even kokhalst ze en dreigt mijn vocht in haar mond terug te keren, maar dan herstelt ze zich. Gelukkig toch geen robot. Ze toont me haar lege mond.
Het hele gebeuren tot nu toe heeft me zo geil gemaakt dat mijn pik niet de minste neiging heeft ook maar iets te verslappen. Dat overkomt me niet zo vaak, maar het is altijd heerlijk als het gebeurt en het komt nu goed uit. Ik pak een condoom, verpak mezelf in rubber en trek Tess naar me toe. Haar billen omhoog voor mijn lul, haar hoofd in de matras. Ik glijd in haar en neuk haar hard, diep en weldadig lang, wat mogelijk is omdat ik vlak daarvoor ben klaargekomen. Ik voel dat ik over mijn hele lijf begin te transpireren, maar blijf zonder kracht te verminderen doorgaan. Totdat uiteindelijk een nieuwe lading vocht in het condoom loopt.
Ik val uitgeput achterover op het matras, en bijna in slaap.
“Meester?”
“Wat is er, Tess.”
“Mag ik alstublieft klaarkomen?”
Ik kan niet helemaal helder denken. Zal ik het haar gunnen? En zo ja, hoe? Of zal ik haar nog langer kwellen? Het wordt een besluit op gevoel: ik treiter haar niet langer, het mag. Maar ik ben inmiddels wel weer zo helder dat ik er een voorwaarde aan verbindt.
“Ook nu mag jij weer kiezen, Tess. Keuze 1 is: nog steeds niet klaarkomen en geduldig afwachten; keuze 2 is: klaarkomen, maar dan wel drie keer achter elkaar, zonder een momentje rust ertussen. Zeg het maar.”
Ik zie dat ze twijfelt. Zou ze de drie keer achter elkaar nog nooit ervaren hebben? Of heeft ze het wel ervaren en was het niet plezierig voor haar?
“Nu kiezen, meid, laat je Meester niet wachten.”
“Dan alstublieft drie keer, Meester.”
Ik trek mijn T-shirt en sportbroek weer aan en ik zet haar terug tussen de palen, strak en op haar tenen. Ik breng een bondage aan op haar bovenlijf, die onder- en bovenkant van haar borsten naar elkaar toe duwt en waardoor ze elke ademhaling bewust zal voelen. Om het touw op de juiste plaats te houden maak ik een verbinding tussen het touw tussen haar borsten en het touw op haar rug, over haar schouders. En een tweede verbinding met behulp van een dubbel touw door haar gleuf en haar bilspleet. Ik trek dat zo strak als ik verantwoord acht en steek de kop van de magic wand tussen die twee laatste strengen door tegen haar klit. De touwen houden de toverstaf strak op die plaats. Ik zet een keukenstoel achterstevoren voor haar, op pakweg een meter afstand, zet de magic wand aan en ga op de stoel zitten met mijn ellebogen op de rugleuning.
De voorstelling die nu begint is onbetaalbaar. Ik kom twee keer van de stoel af. Eén keer na het eerste succes van de apparatuur, om de magic wand in de hoogste stand te zetten. De tweede keer om na haar derde orgasme de druk op de hoofdrolspeelster te verlagen en haar te belonen met een applausje, een heftige tongzoen en strelingen over haar rug en billen.
Ik doe voor het eerst haar blinddoek weer af en maak haar voorzichtig los van de palen, maar haar polsen gaan weer bijeen. Ik ondersteun haar als we naar het toilet lopen en zeg haar met gespreide benen over de pot te gaan staan.
“Je houdt niet van plasspelletjes. Die gaan we ook niet doen. Maar ik wil je wel een keer zo staand zien plassen. Dus laat het maar lopen, nu!”
Ik weet zeker dat ze na het vruchtensap en de regelmatige slokken water die ik haar tussendoor gegeven heb, wel iets te plassen heeft. En het neuken en de orgasmen zullen ook wel voor aandrang zorgen. Maar ik weet ook dat ik het beginnen met plassen moeilijker maak door naar haar te blijven kijken en door haar zo neer te zetten. Blijven staan na drie keer klaarkomen op rij is op zich al lastig.
Het is leuk om te zien dat ze zich wat ongemakkelijk voelt bij deze situatie. En eigenlijk ook wel bijzonder. Ze heeft zich op eigen initiatief naakt aan me getoond, ze heeft me gepijpt, ze heeft me de ruimte gegeven haar hele lijf te voelen en te kneden, ook mocht ik haar neuken en kijken hoe ze meerdere malen haar hoogtepunt bereikte. En nu voelt ze zich opgelaten als ik blijf kijken hoe ze plast. Wellicht heeft het te maken met het feit dat ze niet meer geblinddoekt is en zich dus niet meer kan afsluiten voor het feit dat ik vlakbij haar ben en zonder gêne naar haar kijk.
Het lijkt er een beetje op dat ze haar plas staat op te houden in de hoop dat ik op een gegeven moment wel weg zal gaan, als het wachten me te lang gaat duren. Maar ik heb alle tijd. En het wachten wordt beloond. Met een blozende Tess en op een gegeven moment toch ook met het vallen van de eerste druppeltjes, die geleidelijk overgaan in een brede straal.
Als ze klaar is speel ik stand-in voor haar op de rug gebonden handen. Ik dep haar geslacht met een papiertje en laat haar dan op het bidet plaatsnemen, waar ik haar onderlichaam schoonspoel met lauw water. Ik dep opnieuw, breng haar naar een matras, leg haar daarop, bind haar enkels weer aan elkaar en leg ook een verbinding tussen haar polsboeien en haar enkelboeien. Ik leg een kussen onder haar hoofd, een dekbed over haar mooie lijf, en laat haar na nog een kus op beide wangen weer in het donker achter.
++++++++++++++++
Ik schrik plotseling op uit mijn gedachten als een ree de weg over schiet. Dat gebeurt weleens in onze bosrijke woonomgeving. Ik rem stevig, blij met ABS en winterbanden, niet om dit dier mis te houden, want die zou ik toch niet geraakt hebben, maar omdat ik in de jaren dat ik hier nu woon geleerd heb dat deze dieren zelden alleen oversteken. Meestal volgt er nog een tweede en soms een nummer drie. Dat is ook nu het geval.
Als ‘het rode licht gedoofd is’ rijd ik stapvoets over het onzichtbare zebrapad en voer mijn snelheid weer iets op, maar niet meer naar de te hoge snelheid van even daarvoor. Ik ben toch al bijna thuis, en heb alleen nog maar de zaterdagmiddag de revue laten passeren. Ik had nu ook beter de omweg kunnen nemen, die ik met Tess maakte.
Als ik mijn auto de oprit opdraai zie ik dat het huis al donker is. Emma is kennelijk zoals gewoonlijk vroeg naar bed gegaan.
Ik leun nog even achterover in de warme auto en laat de andere beelden in hoger tempo voorbij komen.
Ik zie hoe ik Tess na een uurtje rust eten breng. Een stamppot van rauwe andijvie met kaas en spekjes. En water. In twee metalen hondenbakjes.
“Je wilt niets met dieren. Dat is prima hoor, maar dan moet je zelf maar even het hondje zijn. Dat past wel bij een geil teefje, vind je ook niet? Wel netjes alles opeten en opdrinken, hoor, want anders krijgt het hondje straf.”
Ik zie mezelf de bakjes naast de matras op de grond zetten, bij Tess’ hoofd. Ik leg de paddle ernaast.
Ik zie hoe ik later opnieuw binnenkom en de bakjes controleer. Ze zijn leeg, maar er zitten allerlei restanten in Tess’ haar en op haar gezicht. Ik maak haar los, doe haar een halsband om met een leren riem eraan en trek haar als een hondje achter me aan naar het bidet, waar ik haar gezicht afspoel.
Ik zie hoe ze, weer geboeid en geblinddoekt, met haar gezicht voorover tussen Emma’s benen ligt en haar naar een hoogtepunt beft. Terwijl ik achter haar zit, opblaasbare dildo’s in haar kut en kontje breng en speel met de mogelijkheden van opblazen en weer leeg laten lopen.
Ik zie hoe ze gebiologeerd bij het tafeltje staat waar ik tijdens een geblinddoekte rustpauze mijn verzameling bdsm spulletjes heb neergelegd. Klemmetjes, gewichtjes, raderwieltje, speciale sm-kaarsen, een cane, de paddle die ze al kent, een zweep met negen gemene leren riempjes, een flogger, nog wat tril-apparaten, en hulpmiddelen om de rek- en doordringbaarheid van kutje en kontje te testen.
“Je bent niet zo van pijn, las ik in je berichtjes. Maar wat is pijn? Waar eindigt spannend en uitdagend en waar begint pijn? Ik had vroeger wel eens hoofdpijn, maar toen ik een hernia kreeg realiseerde ik me dat die hoofdpijn eigenlijk geen pijn was, maar een licht zeurderig gevoel. Wat ik bedoel te zeggen is dat je niet weet of iets pijn doet als je niet gevoeld hebt hoe erg het kan worden. Ik ga je dus met al die attributen behandelen, voorzichtig, uitdagend en heftig, zodat je voor de toekomst weet wat je wel en niet kunt en wilt incasseren.”
Ik zie hoe ze gehoorzaam alle houdingen aanneemt die ik haar opdraag en alle slaag, kaarsvet en klemmetjes trotseert, ook al lopen een paar keer tranen over haar wangen.
Uiteindelijk ligt ze uitgeput, weer geboeid en geblinddoekt, op een matras, met rode striemen op een groot deel van haar lichaam en rode plekjes die het gebruik van klemmen en knijpers op de betreffende plaats verraden.
Ze heeft het woord ‘rood’ niet gebruikt, anders had ik haar natuurlijk teruggebracht naar het station. Het woord ‘oranje’ maar één keer. Toen ik haar heel hard met de strokenzweep op het roze vlees rond haar kutje sloeg, en daar de uiteinden van de leren stroken terechtkwamen in plaats van het middengedeelte. Het was zo’n slag waarvan je al voelt dat het niet goed gaat voordat het attribuut op het lichaam van de sub landt. Maar de beweging die je maakt is niet meer te stoppen. Dat was dus ook veel te heftig, maar na een eerlijk en zeer gemeend excuus, een streling en een kus, durfde ze haar benen toch weer te openen voor andere uitdagingen.
Omdat ze, behalve die ene nare foute keer, nooit ‘oranje’ riep, heb ik haar misschien ook met andere attributen harder aangepakt dan gebeurd zou zijn met één keer een time-out ergens in het begin. Ze is een kanjer, zoveel is wel duidelijk, ik voel bewondering voor haar.
Ik zie hoe Tess, Emma en ik samen op bijeengeschoven matrassen naakt onder dekbedden liggen, om te gaan slapen. Tess tussen Emma en mij in, met haar rug naar mij toe. Twee keer die nacht word ik wakker en maak ik van de gelegenheid gebruik, of misbruik, om de magic wand op Tess’ heuvel te duwen, terwijl ze nog slaapt. Ze wordt dan natuurlijk gelijk wakker en ik laat haar pas weer richting slaap vertrekken nadat ze is klaargekomen. Emma, die met haar voorkant richting Tess’ voorzijde ligt, wordt uiteraard ook wakker, zij het half, en streelt slaapdronken Tess’ borsten en kust dromerig haar tepels. Ik duw mijn lid tegen Tess’ bijeengebonden handen en geniet van haar strelingen tijdens haar tocht naar het orgasme.
Ik zie hoe ik Emma staande van achteraf neuk, vlak nadat we ’s ochtends zijn opgestaan. Tess zit tussen onze benen en likt Emma’s klitje en mijn in en uit glijdende pik. Als Emma klaarkomt op Tess’ tong laat ik me ook gaan. Ik blijf zo staan, voel mijn lul verslappen en uit Emma glijden. Tess likt hem schoon en wisselt dat af met het oplikken en doorslikken van mijn sperma, dat langzaam uit Emma druppelt.
Ik zie hoe Tess naakt en geboeid in mijn armen ligt, terwijl ik in T-shirt en korte broek op een matras zit. Ik help haar te ontbijten. Ik voer haar stukjes fruit en laat haar hapjes nemen van een croissant die Emma net gebakken heeft. Emma laat haar slokjes koffie drinken en kust vallende kruimels en druppeltjes weglekkend vruchtensap van Tess’ gezicht en borsten.
Ik zie hoe Tess en Emma samen onder de douche gaan en strelend elkaars haren en lichaam inzepen en schoonspoelen. Hoe Tess Emma zacht afdroogt, maar Emma afweert als die hetzelfde bij haar wil doen. Hoe Tess mij wenkt en vraagt of ze mij mag wassen. Ik voel hoe ze mijn broek naar beneden schuift en mijn T-shirt omhoog. Ik voel hoe ze mijn hele lichaam voorzichtig masserend wast. Als ze onderdanig vraagt of ze de stekeltjes op mijn ballen en rond mijn pik mag scheren, aarzel ik even, maar een positief knikkende Emma helpt mij over die aarzeling heen. Als Tess mij vertrouwt, moet ik haar natuurlijk ook vertrouwen.
Emma reikt de benodigde spullen aan en Tess zakt door haar knieën. Het is een heerlijke ervaring, vooral ook omdat ze de uiterst voorzichtige scheerbewegingen afwisselt met liefkozingen met haar mond en handen.
Ik zie hoe ik, in smoking, Tess de trap op leidt. Ze draagt al wel pols- en enkelboeien, voor wat nog komt, maar die zijn nog niet op enige manier met elkaar verbonden. Verder bestaat haar kleding uit een halsband met riem en een blinddoek. We lopen naar Emma’s atelier. Die heeft daar een paar van haar cursisten verzameld, die wel interesse bleken te hebben in het maken van houtskoolschetsen van een naaktmodel in erotische poses. Ik geniet van de reacties in Tess’ lichaam als ze zich door een toespraakje van Emma realiseert in welke setting ze terechtgekomen is.
Emma’s opmerking dat er geen herkenbare gezichten getekend mogen worden en dat fotograferen al helemaal verboden is, brengen de versnelde ademhaling weer wat tot rust.
In het eerste tafereel poseren we samen. Tess rechtop, schouders naar achteren en dus borsten fier naar voren, haar polsen aan haar halsband vastgemaakt, haar geblinddoekte gezicht onderdanig naar de vloer gericht. Haar armen bedekken haar borsten gedeeltelijk, maar ik zorg dat haar tepels zichtbaar blijven. Haar benen spreid ik licht, op de breedte van een korte ketting die ik vastmaak tussen haar benen. Ik maak haar pose af met twee gewichtjes aan haar schaamlippen. Ik ga naast haar in een stoel zitten, benen over elkaar en de riem aan haar halsband in mijn handen.
We blijven zo ongeveer drie kwartier samen het stilleven dat de cursisten in zwart-wit moeten schetsen.
Er volgen nog drie andere poses. Tess die in de stoel zit, met één been over een leuning, één hand die een borst ondersteunt en een vinger van de andere hand half in haar kutje, zonder de clitoris voor de kijkers te verbergen.
Verder Tess die met haar billen in de richting van de cursisten staat, voorover leunend met één hand op de stoel, benen wijd, en met de andere hand tussen haar benen door een vibrator in haar kutje schuivend.
En tot slot met eenzelfde bondage als ik eerder op haar toepaste, maar dan zonder magic wand tussen haar benen, met haar handen een ijzeren staaf onder het plafond omklemmend en haar polsboeien daaraan vastgemaakt, en met één been zo ver mogelijk omhoog getrokken door een touw dat ik boven en onder haar knie vastmaak en aan het touw tussen haar samengetrokken borsten.
Als de tijd om is, legt Emma de aanwezigen uit dat een model dat bereid is zo te poseren natuurlijk niet voor niets komt. Ze vraagt iedereen netjes afscheid te nemen door op een zelf te kiezen plekje tussen de touwen twintig euro achter te laten. In biljetten uiteraard. Natuurlijk is er een slimmerik die op zoek gaat naar vier briefjes van vijf, maar dat maakt de aanblik des te leuker. Uiteindelijk steken zes deelnemers elf briefjes tussen de touwen. En omdat die echt goed strak zitten, gaat dat niet zonder Tess’ lichaam aan te raken. Wat de meesten ook helemaal niet zouden willen.
Ik zie Emma die naar Tess toeloopt, na het uitzwaaien van haar leerlingen. Ze maakt haar niet los, maar begint haar te tongen en over haar hele lijf te strelen, te knijpen en te bijten. Ook vingert ze diep in Tess’ kutje. We hebben dat weliswaar van tevoren afgesproken, maar het gebeurt met een heftigheid die waarschijnlijk is terug te voeren op het intensief kijken naar Tess in de verschillende door haar aangenomen houdingen.
Aangestoken door Emma’s heftige gedrag, ga ik achter Tess staan en breng mijn vingers bij die van Emma. Die laat me even begaan, maar zodra mijn vingers goed vochtig zijn trekt ze die mee naar Tess’ achteringang, waar we samen de toegankelijkheid onderzoeken en proberen te vergroten.
Als Emma me over Tess’ schouder aankijkt en knikt, haal ik mijn lid tevoorschijn, laat de hardheid door Emma’s natte vingers controleren en vervolmaken, en duw die hardheid voorzichtig, maar vastbesloten in Tess’ kontgaatje, uiteraard nadat ik mezelf van een condoom met extra glijmiddel heb voorzien. Ik trek steeds iets terug om daarna dieper naar binnen te gaan en ik ga daarmee door tot Tess mijn door haarzelf geschoren ballen tegen haar billen voelt. Ondertussen gaat Emma door met haar eerder genoemde bezigheden op het lichaam tussen ons in, tot Tess’ orgasme erop volgt. De omgeving waar mijn pik zich bevindt trekt dan zo sterk samen dat een poging de lozing van sperma tegen te houden geen enkele kans maakt. Ik geef me dus over aan de door Tess’ strakke kontje opgewekte lustgevoelens. Het geld ligt inmiddels voor een groot deel op de grond.
Ik zie Tess, die na haar modellenwerk in de tekenles en het daaropvolgend samenzijn met haar gastheer en gastvrouw, op de bank in onze huiskamer ligt bij te komen. Ik neem haar daarvandaan mee naar het atelier waar Emma in Tess’ rustuurtje de die ochtend gemaakte tekeningen aan de wanden heeft gehangen. Tess heeft een arm om mijn middel, over mijn smokingjasje. Ik heb een arm over haar naakte schouders, de hand rust zacht op één van haar naakte borsten. De arm zakt regelmatig even af naar haar billen, strelend over haar rug. Mijn hoofd zakt zo nu en dan wat opzij voor een kusje in Tess’ nek.
Terwijl ik zo met Tess een ronde langs de tekeningen maak zie ik dat Emma ons, geleund tegen de deurpost, met een onverwacht kille blik gadeslaat.
Ik zie ons aan tafel zitten voor een eenvoudige lunch. Emma en ik geheel gekleed. Tess geheel naakt. Haar kleren liggen ergens achter slot en grendel. Ze is bevrijd van blinddoek en boeien. We zwijgen alledrie.
Ik zie Tess, die na de lunch van Emma alles moet afruimen en met de hand afwassen, ook al hebben we natuurlijk een vaatwasser, en die tijdens dat afwassen een preek krijgt van diezelfde Emma over sletterige berichten op websites, het nemen van domme risico’s door zomaar te gaan spelen met onbekenden, die zich niet aan algemeen geaccepteerde gedragscodes voor kennismaken houden - want ‘niet iedereen zal zo serieus en respectvol blijken te zijn als wij’.
Ze preekt, voor mij onverwacht, verder over het zonder enige scrupules verleiden en opgeilen van de partners van andere vrouwen. Ze trekt een la open en haalt er een plastic spatel met een lange steel uit, die ze net nog gebruikte bij het creëren van een boerenomelet, in haar koekenpan met antiaanbaklaag. Het ding is waarschijnlijk nog warm van het afwassen.
Tess moet van Emma een paar stapjes naar achteren doen, maar haar handen op de rand van het aanrechtblad houden en haar benen iets spreiden.
Dan laat Emma de spatel neerdalen op Tess’ billen, waarop de kennismaking met de paddle en andere attributen nog een beetje zichtbaar is. Ze slaat behoorlijk hard en ik zie al gauw tranen in Tess’ ogen verschijnen en vervolgens over haar wangen rollen. Maar ze is nog steeds een kanjer, want ze incasseert alles en gebruikt haar ontsnappingsclausules niet.
Emma gaat maar door en plotseling dringt tot me door dat ze niet, of in ieder geval niet meer, aan het spelen is, maar echte frustraties over dit weekend uit haar eigen lijf probeert weg te slaan. Dit hoort bij de kille blik van vlak voor de lunch.
Misschien is dit weekend achteraf gezien toch niet zo’n goed idee. Ik had niet op haar voorstel moeten ingaan. Haar tegen zichzelf moeten beschermen. Dan had ik ook gewoon mijn vader, die in een heel ander deel van het land woont, kunnen gaan helpen met de voorbereidingen van zijn verhuizing. Zoals ik oorspronkelijk had afgesproken.
Ik grijp Emma’s pols als ze de volgende harde klap wil uitdelen.
“Stop nu, Emma, je gaat te ver.”
“Ik ga te ver? Ik ga te ver?”, brult ze, “er is er maar één die dit weekend veel te ver is gegaan, en hij draagt nog steeds die stomme smoking.”
Ik zie dat zij ook in tranen is. Ze rent weg. Ik hoor haar de trap opgaan en de slaapkamerdeur hard achter zich dichtslaan. Ik hoor niet dat ze die deur op slot draait, maar ben er vrij zeker van dat ze dat wel gedaan heeft.
Ervaringen uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst, maar ik weet dat ik haar op dit moment en ook de komende uren maar beter niet kan storen. Zeker niet met ‘goedmaak’ praatjes.
Ik zie Tess, die, zo nu en dan even snikkend, voorover op een matras in de speelruimte ligt. Ik masseer haar billen heel voorzichtig met een verzachtende en verkoelende gel. Je gebruikt zo’n plastic spatel normaal gesproken om geen beschadigingen te veroorzaken. Maar een pan is wat anders dan een set meidenbillen. Er is niets kapot, maar er zijn een paar plekken waar een volgende klap met de spatel waarschijnlijk voor het opentrekken van de huid had gezorgd. Wat mij erg tegenstaat.
Ik voel Tess, die in mijn armen ligt, haar rug tegen mijn borst en buik, samen op een matras. Ik heb mijn smoking weer verruild voor een korte broek en een T-shirt. Ze huilt en ik probeer haar te troosten. En ik maak, niet voor het eerst, excuses voor Emma’s gedrag bij de afwas.
“Het geeft niet”, snikt ze, “en het is niet alleen dat. De spanning van alles wat gebeurd is moet er bij mij ook even uit. En Emma heeft ook wel gelijk over mijn gedrag. Maar ook al lig ik nu te janken, ik ben heel blij met de ervaringen die jullie me hebben meegegeven. Echt waar, hoor. Jullie zijn heel aardig, Emma ook. Ik begrijp haar best.”
Ze gaat met één hand in mijn broek en begint over mijn gladde ballen en mijn pik te strelen. Zacht, heerlijk, maar niet gericht op meer. Ik streel op dezelfde manier haar borsten en door haar haar. Omdat ik bang ben om in slaap te vallen, zet ik voor de zekerheid de wekker van mijn mobieltje, dat naast de matras op de grond ligt. En dat is maar goed ook. Als we wakker schrikken, met onze handen nog op de streelplekken, blijkt er nog net genoeg tijd om ons aan te kleden voordat we naar het station moeten.
+++++++++++++++++++
Het wordt koud in de auto en de herinneringen beginnen al te vervagen. Het is zo onwerkelijk allemaal. Nu Tess weg is, is het zelfs moeilijk voor te stellen dat het werkelijk gebeurd is. Waren het soms alleen maar wensdromen tijdens een tocht over half besneeuwde snelwegen, honderdzeventig langzame saaie kilometers lang. Als afsluiting van een geestdodend weekendje verhuisdozen inpakken?
Ik pak mijn sleutels en open de deur van de bijkeuken. Ik loop door naar de keuken en zie, nadat ik het licht aangedaan heb, een briefje op het aanrechtblad liggen, ongeveer waar Tess haar handen hield toen ze door Emma gestraft werd.
‘Ik ben al naar bed. Sorry hoor. Wil je in de logeerkamer gaan slapen, zodat ik niet wakker word als je naar bed gaat? Slaap lekker. Hou van je! XXX.’
Ondertekend met haar echte naam. ‘Emma’ is kennelijk niet leuk meer.
Ik besluit om dan maar in m’n eentje op Tess en haar opwindende aanwezigheid te proosten. Ik loop de trap af naar de kelder en pak een biertje uit de krat. Ik kijk om me heen en zie dat de ruimte nagenoeg volstaat. Stellingen met gereedschap, vazen, wijn, de frituurpan, de broodbakmachine, enz, enz. Ook staat er nog een vrieskist. Zo’n kelder is heel handig, maar het plafond is zo laag dat ik bijna mijn hoofd stoot en het had ook wel wat groter mogen zijn dan drieënhalve meter in het vierkant.
Ik verwijder de kroonkurk van het flesje met behulp van de rand van een stellingkast, zet het flesje aan mijn mond en neem een slok.
“Op Tess! En op pa’s verhuizing!”, fluister ik tegen het plafond.
© SubAdoration
december 2010
(*) Een novelle is een fictionele prozatekst die wat omvang betreft tussen de roman en het korte verhaal geplaatst wordt. Een novelle bezit een eenvoudige structuur, een klein aantal personages, omvat meestal een bijzondere gebeurtenis en toont de hoofdpersonen op een beslissend moment in hun leven (bron: wikipedia.nl).
|
|
    
Ferry
Nieuw lid
Inlognaam: ferry
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 06-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 25 december 2010 - 10:58 am: |
|
Prachtig verhaal |
Beste SubAdoration,
Ademloos heb ik je verhaal zitten lezen, prachtig! En zo herkenbaar, we zijn er nog over aan het praten. En dat op eerste Kerstdag!
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 449
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 25 december 2010 - 12:25 pm: |
|
Fraai |
Fraai verhaal hoor. Mooi ingetogen verteld met een toch nog onverwachte twist. Alhoewel..... Zulke tot watertanden leidende dingen gebeuren alleen in dromen en verhalen, dus moest het haast wel bij elkaar verzonnen zijn.
Mooi vond ik ook de combinatie van duidelijke ervaring en dan toch nog zo af en toe iets van twijfeling of aarzeling of geef het maar een naam. "Ik speel ook maar een rol en hoop dat ik het goed doe en dat het overkomt." Prachtig. Alwetende, rotsvaste Meesters bestaan niet.Ze doen maar alsof of ze denken niet na. Nee, een Meester die zich van alles blijft afvragen, daaraan zou ik mij toevertrouwen.
Waar ik alleen maar niet over uitgedacht raak is het vertrouwen. Hij verlangt van haar dat ze komt, dat ze mee gaat, dat ze zwijgt en strikt gehoorzaamt, dat ze zich geblinddoekt laat meevoeren en zich tenslotte ook nog laat vastbinden. Ze staat zelfs haar telefoon af. Als je ergens in kunt vinden wie iemand is is dat het wel.... En als beloning vertelt hij haar dan dat dat niet zo slim is. Nee, bepaald niet. Moedig misschien maar zeker niet slim.
Maar wat doet hij? Hij doet al het mogelijke om maar te voorkomen dat ze iets kan waarnemen over zijn identiteit. Ze mag zelfs niet uit het raam kijken. Hoe zou het kind ooit dat uitzicht terug moeten vinden? Maar het toppunt is nog wel dat hij haar zelfs niet vertrouwt met een scheermes bij zijn lid.
Begrijp me goed, ik snap alles van voorzichtig zijn met laten weten wie je bent. Natuurlijk doe je dat. Dat deed zij ook. Maar de verhouding ligt hier wel heel erg scheef. Zou er geen plaats zijn geweest voor een beetje vertrouwen tegenover elk beetje vertrouwen dat zij geeft? Steeds een beetje naar elkaar opschuiven....?
Begrijp me goed, ik zeg dit niet uit kritiek. Jij schreef het zo om redenen die jij kent. Maar ik was wel benieuwd eigenlijk of anderen bij het lezen van dit verhaal ook iets bekroop over vertrouwen. En als dat zo is moeten we misschien eens gaan nadenken over hoe we dat eigenlijk doen. Voorzichtig is goed, te voorzichtig zijn niet. Een uitgestoken hand, die zij in dit verhaal vele malen geeft kun je toch niet steeds maar negeren? Waar eindigt voorzichtigheid? Waar mag vertrouwen beginnen?
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
subjackt
Bevlogen lid
Inlognaam: subjackt
Bericht Nummer: 48
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 25 december 2010 - 01:16 pm: |
|
Geven en nemen |
Ik vind het een goed geschreven geile fantasie. Twee dagen als deze, daar droomt iedereen wel eens van.
Het punt wat Janneman aanroert, daarin voel ik wel mee. Mijn gevoel was, het s-je moet geven-geven-geven, dat is het spel, maar hoe zit nou met die D dan? Nemen-nemen-nemen?
Stel ik ben zelf 20 en een mooie meid, en ik vond een mailtje van drie regels genoeg om naar Zwolle af te reizen... (Toegegeven, het was een mailtje zonder spelfouten, dus heel wat beter dan een gemiddelde mail van een Meester!).
Zou dan de ervaring die ik meemaakte, de ervaring van mijn leven zijn?
Ik heb het gevoel dat een echte Tess2011, ondanks al die heerlijke SM- en sekservaringen, zou zeggen: Toch niet helemaal.
|
SubAdoration
Actief lid
Inlognaam: subadoration
Bericht Nummer: 30
Aangemeld: 06-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 25 december 2010 - 04:26 pm: |
|
Vertrouwen |
Allereerst mijn dank voor de complimenten. Het is altijd fijn als mensen je werk waarderen en dat ook nog laten blijken. Het is weer een extra stimulans om mijn goede voornemen voor 2011, namelijk het hoofdstuk voor hoofdstuk op de site plaatsen van mijn begin dit jaar al aangekondigde tweede boek, daadwerkelijk ten uitvoer te brengen. De proloog en de eerste 7 hoofdstukken zijn klaar, de laatste 9 zijn in de afrondingsfase, maar daartussen ontbreekt nog een gedeelte waarvan slechts het fundament gelegd is.
Rond het door Janneman scherp opgepikte punt van vertrouwen een paar opmerkingen:
Tess en de ik-figuur komen uit verschillende generaties.
Hij is een vijftiger met mogelijk een carrière, status etc. Hij heeft dus het nodige te verliezen. Bovendien is hij opgegroeid in de tijd dat informatie en beelden over seks en alle uitingsvormen daarvan niet met één muisklik voor iedereen beschikbaar waren. Hij heeft een aantal dingen, zoals zijn belangstelling voor bdsm, pas ontdekt tijdens zijn lange monogame relatie met ‘Emma’. Nieuwe spelcontacten opbouwen zit dus niet in zijn koffer met ervaringen. Dit alles maakt hem schichtig en wantrouwend nu hij zich op onbekend terrein en tegelijkertijd glad ijs begeeft. Hij wil dit wel graag, maar hij kan ook niet loskomen van het idee dat hij bezig is met iets dat niet hoort en dat hij dus niet zou moeten doen.
Zij is een jonge meid uit de generatie die van de hoed en de rand weet en geen taboes kent rond verlangen naar, experimenteren met en genieten van seksualiteit, voor zowel jongens als meiden, in welke combinatie dan ook. Ze is avontuurlijk ingesteld en zeker van zichzelf.
Omdat hij geen ruimte laat voor vertrouwen opbouwen vóór het spelen begint, is de start dus heel onevenwichtig. In het begin van het verhaal realiseert hij zich wel (alert op achtervolgers; zicht ontnemen; een ongebruikelijke route rijden) dat hij erg achterdochtig is, maar pas bij de vraag zijn ballen te mogen scheren krijgt hij, vooral door de blik van ‘Emma’, de onevenwichtigheid in het schenken van vertrouwen door. Dan begrijpt hij dat Tess niet per se zijn ballen wil scheren, maar dat ze op zoek is naar zijn vertrouwen in haar, naar wederkerigheid en evenwicht op dat punt.
Ik heb het voorgaande niet met zoveel woorden in het verhaal opgeschreven, het werd toch al weer wat lang (ik ken mijn valkuilen), maar geprobeerd dit gaandeweg en tussen de regels door te laten blijken.
Een verhaal versus de werkelijkheid
Laatst ontstond rond het verhaal ‘De Inval’ van Lot een mede door haarzelf gestarte discussie over de vraag of een verhaal met een verkrachtingscomponent wel op de site thuishoorde. De algemene teneur was dat een verkrachtingsfantasie iets anders is dan een echte verkrachting of het verheerlijken daarvan. Dus plaatsen zo’n verhaal.
Alle vergelijkingen gaan ergens mank, maar in lijn daarmee kun je je hier afvragen of een verhaal dat de gedragscodes en tips van de site niet eerbiedigt wel geplaatst mag worden.
Misschien is in real life de korte mail met opdracht aan Tess nog wel te billijken, maar na de eerste woordenwisseling over de scheurkalender op het station had, vóór alle verdere activiteiten, natuurlijk een gesprek in de stationsrestauratie moeten plaatsvinden. Dan had het vertrouwen ook evenwichtiger kunnen groeien.
Kortom, ik zou de kennismaking in werkelijkheid nooit zo afhandelen als de ik-figuur in het verhaal, maar er een keer over fantaseren is heerlijk.
Dom en sub
Wie mijn schrijversnaam op zich laat inwerken en bovendien mijn boek ‘Uitzending naar het buitenland’ (zie verhalenforum – boeken) en berichten daaromheen heeft gelezen, weet hoe ik over de verhouding Dom-sub denk en over geven en nemen. De sub is in mijn ogen de sterkste van de twee en geven en nemen moeten samenvallen. De Dom neemt, door de sub te geven wat die verlangt.
Dat Tess hier de sterkste is hoef ik denk ik niet verder te verduidelijken. Wat geven en nemen betreft, volgens mij heeft de ik-figuur het contact met Tess gelegd omdat hij graag neemt door die dingen te geven waar Tess naar verlangt. Verder heeft hij het weekend zo voorbereid dat hij op veel punten tegemoet komt aan wat Tess in haar contactadvertentie vraagt. Geven en nemen zijn volgens mij redelijk in evenwicht.
Gezien de opmerking van subjackt komt dit kennelijk onvoldoende duidelijk uit de tekst naar voren. Dat vind ik jammer.
Een hartelijke groet van SubAdoration
|
subjackt
Bevlogen lid
Inlognaam: subjackt
Bericht Nummer: 49
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 26 december 2010 - 03:56 pm: |
|
Uitvoerige reactie |
Subadoration, bedankt voor de uitvoerige reactie.
Laat ik nogmaals benadrukken dat ik jouw verhaal een goed geschreven verhaal vind, ik zie dat ik in mijn reactie twee zinnen wijdde aan wat ik goed vond en vervolgens veel meer zinnen wijdde aan wat ik minder goed vond, wat het beeld vertekent. Mijn excuses.
Ik geloof dat ik na jouw relaas de ik-figuur beter begrijp, waarvoor dank.
Overigens ben ik niet van de politiek correcte afdeling. Een verhaal is een fantasie. Bij echte ontmoetingen horen gedragscodes die gerespecteerd moeten worden, maar in fantasieverhalen mag wat mij betreft alles.
Nee hoor als ik 's avonds in bed lig en over leuke dingen wil denken, wordt er ook geen tijd verspild aan het fantaseren van uitgebreide mails of praten over koetjes en kalfjes in stationsrestauraties.
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 450
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 26 december 2010 - 04:09 pm: |
|
Haha |
Hahahahahahahahahahaha!
Chapeau!
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
Robin
Productief lid
Inlognaam: robin44
Bericht Nummer: 38
Aangemeld: 03-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 26 december 2010 - 06:50 pm: |
|
Tess en spelfouten |
Wat een prachtig verhaal. Fantasie die je bijna doet verlangen dat de werkelijkheid zo zou zijn. Ik kan bijna voelen wat je Tess laat beleven, ruik nog net niet de geur van de kelder, van verlangen en overgave.
Maar vooral heerlijk om een verhaal te lezen dat zonder spel- en taalfouten is geschreven zoals al in eerdere reactie werd vermeld.
Met verlangen en spanning kijk ik uit naar wat je in het nieuwe jaar voor ons in petto hebt. Succes en laat je fantasie vooral niet belemmerd worden door wat in de praktijk niet zou kunnen. Laat de lezers dat maar voor zichzelf uitmaken wat wel en niet kan.
robin
|
SubAdoration
Productief lid
Inlognaam: subadoration
Bericht Nummer: 31
Aangemeld: 06-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 26 december 2010 - 07:22 pm: |
|
Ere wie ere toekomt |
Ik zie dat er meer mensen zijn die, net als ik, juist taalgebruik en correcte spelling weten te waarderen. Nu ben ik zelf ook wel redelijk taalvaardig, maar als je een verhaal schrijft, herschrijft, zinnetjes aanpast of verplaatst, en dat hele riedeltje nog drie keer,dan sluipen er ongemerkt foutjes de tekst in, die de schrijver niet meer opvallen bij herlezen.
Daarom vind ik het erg fijn dat Liefje, in dit verhaal en in het boek in wording, in een laatste check die foutjes voor mij weet op te sporen. Een dubbel woord hier, een aanhalingsteken daar. Een komma te veel en ergens anders te weinig. Een 'dt' waar 'd' voldoende is, en omgekeerd. Etcetera.
Uiteraard bedank ik haar daarvoor in privé mails, maar het is ook goed dat een keer publiekelijk te doen. Bij deze!
SubAdoration.
|
Liefje
Beginnend lid
Inlognaam: liefje
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 27 december 2010 - 01:58 am: |
|
Dank je wel |
Bij deze ook een publiekelijk dank je wel terug aan SubAdoration.
Ik vind het lief van Je dat Je mij bedankt voor het opsporen van foutjes in Jouw verhalen, maar ik vind het een eer om dat voor Jou te mogen doen.
Bovendien vind ik het elke keer een genot om een verhaal of boek van Jou te lezen en kijk ik altijd reikhalzend uit naar een nieuw product van Jouw hand, dat ik dan vervolgens in 1 ruk ademloos uitlees, omdat het zo leesbaar geschreven, spannend, herkenbaar, geil, soms romantisch, etc. is.
En, niet onbelangrijk voor mij als Jouw grootste fan, ik hoef minder lang te wachten op een nieuw epistel van Jou en heb altijd de primeur. Al met al zou Jij mij dus niet moeten bedanken, maar ik Jou. Bij deze!
Liefje
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?