Over zinderen en ontladen, branden en blussen
Het was nog voor in de avond, maar mijn Meester en ik waren al een poosje op zolder bezig. De verwachtingen voor ons samenzijn waren zoals gewoonlijk weer hooggespannen en ik mocht me heerlijk laten gaan. De spanning zat er al aardig in en mijn lijf was al behoorlijk opgewarmd door de handen van mijn Meester. Terwijl ik aan zijn voeten zat en we even een rustmoment hadden stelde hij mij plots de vraag of er behoefte was aan wat extra spanning deze avond. Ik had geen flauw benul waar hij op doelde, maar voor onverwachte zaken ben ik meestal wel te porren. Juist zijn verrassingen maken mijn verlangen het hem naar de zin te maken nog groter. Ik knikte dus van ja en keek hem met vragende ogen aan. Zachtjes streelt hij mijn haren en drukt op de bel die vlak bij hem ligt. Zijn handen drukken mijn hoofd diep in zijn kruis waar ik zijn opwinding kan voelen en ruiken. Even later verschijnt onze gastheer boven aan de zoldertrap en kijkt mijn Meester vragend aan. Die deelt hem mee dat we wel wat extra spanning kunnen gebruiken en dat hij daar vast wel iets op weet. Dit was niet tegen dovemansoren gezegd. Onze gastheer is van vele markten thuis, en deze keer was zijn expertise zeer welkom. Een glanzend koffertje met daarop in grote letters High Voltage kwam tevoorschijn. Hij kijkt mij polsend aan met een lichte grijns op zijn gezicht terwijl hij mijn Meester voorstelt dit nu maar eens uit te gaan proberen op mij. Met een ruk aan mijn haar dwingt mijn Meester mij hem aan te kijken. Ik weet niet waar hij naar zocht: angst, verlangen? Maar mijn ogen moeten geschitterd hebben van opwinding. “Een geil slavinnetje ben je,” was zijn commentaar. Het koffertje wordt uitgepakt en ik word voor het kruis gezet, met mijn neus er tegenaan. Armen wijd gespreid, polsboeien vastgehaakt. Aan mijn Meester wordt uitgelegd wat er zal gaan gebeuren. Geïnteresseerd maar ook bezorgd als hij is stelt hij allerlei vragen, maar ondertussen proberen ze samen om mij niet bepaald op mijn gemak te stellen. Niets leuker dan een zenuwachtig subje dat niets te willen heeft. Na een poosje te hebben gestaan begin ik toch akelig de kriebels te krijgen. Ik heb het lef niet mijn hoofd om te draaien en blijf dicht tegen het kruis aangedrukt staan. Dat komt me op de eerste reprimande te staan van Mr. Z, zoals ik onze gastheer nu maar even noemen zal. De stalen haken en ogen aan het kruis kan ik maar beter niet aanraken om het niet erger te maken dan het zal gaan worden. Ze zitten op vijf cm van mijn gezicht en lichaam af. Zover als mijn armen het toelaten stap ik achteruit. Ik voel Mr. Z vlakbij en kijk toch heel voorzichtig opzij. Hij houdt een apparaatje in zijn handen waarmee hij vlak langs mijn lichaam beweegt. Ik probeer mijn lichaam te ontspannen en bewust te voelen wat het met me doet. Een licht prikkend gevoel ontstaat waar hij dicht bij mijn huid komt. Het knettert een beetje en doet me denken aan de sterretjes op oudejaarsavond. Het prikkende gevoel als er een spatje op je huid terecht komt. Met mijn ogen dicht volg ik zijn bewegingen. Via mijn zij verplaatst hij zijn hand naar de voorkant van mijn lichaam. Tot nu toe had ik het geluidloos ondergaan, maar nu de vonken bij mijn tepels knetteren piep ik toch wel een beetje (hard). Het tintelende gevoel is nu in mijn hele lijf aanwezig. Een goedkeurende blik van mijn Meester die me van opzij opneemt, genietend van de reacties van mijn lichaam. Zijn glimlach maakt me trots dat ik daar voor hem sta en dit mag doorstaan. Ik geniet van het rustmoment tijdens het wisselen van apparaatjes. Mijn Meester mag mij nu niet meer aanraken en ook Mr. Z mag nu niet aangeraakt worden. In zijn handen heeft hij een gloeilamp (zonder draadje in een stopcontact) die brandt. Hoe het precies kan weet ik niet. Hij staat onder stroom en heeft aan één hand een handschoen die van maliën gemaakt lijkt, en het blijkt ook metaal te zijn. Bijna zonder mijn huid aan te raken maakt hij contact met mij. Ik voel het prikken en steken. Heb moeite om stil te blijven staan, maar de angst voor contact met al die metalen oogjes vlak voor me die me meedogenloos aan blijven staren maken dat ik stil probeer te staan. Stil zijn dat lukt me al niet meer. Maar ik geniet, voel het kloppen tussen mijn dijen. De spanning begint zich op te hopen in mijn lichaam. Mijn handen worden klam. Nog net geen spoortjes zweet vanuit mijn oksels. Het is alsof ik opgeladen word. Ik gloei in mijn gezicht, maar geef nog geen licht gelukkig. Mijn Meester krijgt de opdracht mij nu andersom vast te zetten aan het kruis en ik kan Mr. Z nu bij elke beweging volgen. Mijn benen moeten uit elkaar. Blijkbaar sta ik niet wijdbeens genoeg en zijn hand langs de binnenkant van mijn dijen doet me bijna in spagaat gaan. Scherpe pijn en steken, op mijn tenen staan om te ontwijken, niet tegen het kruis gaan leunen, want de oogjes kijken nu in mijn rug. Schreeuwend en piepend kijk ik hoe hij langzaam omhoog komt richting schaamstreek. Nu krijg ik het warempel benauwd. Hij zal me toch niet dáár aan gaan raken!!!! Ik maan mezelf tot kalmte en zie zijn grijnzende gezicht, wetend dat ie me beet heeft. Heel speels dreigen tot heel dichtbij en dan net ernaast aantikken. Al mijn zintuigen staan op scherp en ik kan mezelf niet van de indruk ontdoen dat ik een lichte schroeilucht ruik. Zijn hand komt nu omhoog. Daarnet had ik het nog uitgeschreeuwd van de pijn toen mijn dijen geraakt werden en nu wacht ik doodstil of hij mijn toch al zo gevoelige tepels zal raken. Heel even blijft hij ervoor hangen en dan een vederlichte aanraking die een mega impact heeft. Gevaarlijk om heftig te bewegen, uiterste beheersing vereist, mijn hoofd erbij houden, maar zo’n schreeuw kun je niet tegenhouden. En dan is het even snel weer voorbij. Tenminste, op dat plekje. Opdracht om mijn tong uit te steken. Smekende blik richting Meester, een stoïcijnse blik terug. Gehoorzamen dus. Ik wil het niet zien en met de ogen dicht open ik mijn mond en steek voorzichtig mijn tong uit. Voor mijn gevoel duurt het een eeuwigheid. Met de opmerking dat ik wel plat op mijn voeten mag gaan staan haalt ie me volledig onderuit. Ik stond van alle spanning en pijn daarnet op mijn tenen en nog steeds. Per direct mijn tong weer naar binnen, foute boel dus. Ik open mijn ogen en zie hem met een gezicht vol leedvermaak vlak voor me. Aarzelend doe ik mijn mond weer open en steek mijn tong weer uit en dan raakt hij mijn wang, slechts héél even. Hij laat zijn hand zakken en ik zucht onhoorbaar. Het is genoeg geweest blijkbaar want de stekker gaat eruit. Mijn Meester kust me heftig, laat weten dat ie trots op me is. Mijn lijf begint een beetje te shaken en hij maakt mijn polsen los zodat hij me in zijn armen kan sluiten en kan kalmeren. Mr. Z ruimt alles op en geeft complimentjes. Het voelt goed en ik sta te glimmen van trots. Plots word ik overspoeld door een golf van moeheid en ik vraag of ik mag gaan liggen. Snel wordt er een deken geregeld en iets onder mijn hoofd en twee tellen later lig ik redelijk comfortabel tegen mijn Meester aan die me zachtjes streelt. Hij zegt me me maar lekker te laten gaan, ik mag huilen, schreeuwen, maakt niet uit. Laat maar komen en laat maar los. Ik voel hoe ik steeds dieper wegzak, intens moe. Zijn handen glijden onder de deken over mijn warme lichaam dat af en toe nog wat naschokt maar verder redelijk ontspannen is. Mr. Z is ondertussen aan de andere kant komen zitten en houdt mijn hand vast om me te doen ontspannen. Zijn andere hand glijdt over mijn been en streelt de plekken waar hij me eerder zo ongelooflijk pijn heeft gedaan. Felrode stipjes en streepjes zijn de stille getuigen daarvan. Langzaam begin ik te reageren op de masserende en strelende handen. Mijn clitje wordt gestimuleerd door knedende vingers en ik voel hoe het daar beneden weer steeds natter begint te worden. Ik kreun zachtjes, draai me nu helemaal op mijn rug en als vanzelf spreiden mijn bovenbenen zich. De deken wordt heel zachtjes van me afgehaald. Met mijn ogen gericht op het met sterrenlichtjes bezaaide plafond laat ik me meevoeren. De spanning in mijn lijf begint langzaam terug te komen en ik voel hoe het bezit van me gaat nemen. Zachtjes aangemoedigd om me over te geven hieraan en de toenemende druk van warme handen maken dat mijn lichaam zich voorbereidt op het ontladen van de spanning die de hele avond al gezinderd heeft. Ik heb nog net het benul om mijn Meester hijgend te vragen of ik mag klaarkomen. Als zijn “toe maar” heeft geklonken kromt mijn rug zich, mijn hoofd achterover, alles in mijn onderlichaam trekt zich samen en met een oorverdovende gil kom ik al spuitend klaar. De hitte in mijn lijf heeft een fontein voortgebracht zoals ik pas twee maal eerder mocht ervaren. Een mooiere ontlading om de brand te blussen lijkt me niet mogelijk. Nu echt totaal uitgeput van alle inspanning blijf ik achterover liggen en voel hoe de handdoekjes tussen mijn benen worden neergelegd om het waterballet dat ik veroorzaakt heb weer op te ruimen. Ik laat het allemaal gebeuren en voel me intens gelukkig en mijn Meester niet minder.
|