| Gepost op zondag 20 juni 2010 - 12:38 pm: | 
|
|
Ik laat een scholiere kiezen. Haar keuze voor lichamelijke bestraffing laat mij huiveren van sexuele opwinding.
Het was drukkend heet in het schoollokaal die vrijdagmiddag. Het was eind augustus 19.. en de zomer leek gewacht te hebben tot de scholen weer waren begonnen. De temperatuur in de lokalen in de houten barak, die de directie heel deftig ‘de dependance’ noemde, was ’s zomers, wanneer de koperen ploert de hele dag op het bitumen dakbedekking had gebrand, niet om uit te houden. Mijn natuurkundeles was die middag niet besteed aan klas 4vwo van het w.college, en ik kon het mijn leerlingen niet kwalijk nemen. De warmte, het vooruitzicht op een weekend alleen met mijn vrouw, de gedachte aan de speeltjes en boekjes in mijn koffer die ik in twee vrije tussenuren had aangeschaft en het uitzicht op de tienermeisjes die deze twee uren onder mijn gezag waren gesteld maakte een prettig gevoel in mijn onderbuik los.
De meeste meisjes waren zomers gekleed, korte rokjes en wijdvallende shirts of bloesjes die ontluikende borstjes nauwelijks bedekten. Ik stond achter in de klas en liet mijn blik over de hoofden van de jongens en meiden gaan die door de lome hitte nauwelijks hun verveling nog konden onderdrukken. Er werd gezucht en gesteund over de sommen die ik hun had opgegeven. Nog een kwartiertje voor het weekend kon beginnen.
Een onderdrukt lachen klonk vanachter uit de klas. Faisa, een Marokkaans meisje kreeg altijd veel belangstelling van jongens. Ze was in haar ontwikkeling vooruit op leeftijdsgenootjes, en daar hebben jongens van die leeftijd interesse in. Ze was gekleed in een wit bloesje en een zedig plooirokje met daaronder witte sokjes in elegante schoentjes. Donker halflang sluik haar, dikke wenkbrauwen en uiteraard donkerbruine ogen. Een aantrekkelijk gezicht. Klein van stuk, maar met borsten waar menig volwassen vrouw zich niet voor zou hoeven te schamen. Wat mij bezielde weet ik nu nog niet, maar ik voelde een plotselinge aandrang om mijn macht te laten gelden.
“Faisa.”
Mijn stem klonk extra luid in dit stille lokaal.
“Nu is het genoeg. Straks na de bel nablijven.”
Onmiddellijk verstomde elk lawaai.
Vaag hoorden we het geluid van de onderbouwklas verderop in de gang. Verder waren er op deze vrijdagmiddag geen andere klassen. Alleen die van mij.
De bel ging precies om 15.05. Weekend! Boeken werden dichtgeklapt en in de tassen gesmeten, iedereen drong naar de deur, weg uit deze broeierige hitte. Twee vriendinnen van Faisa keken haar aan, maar ze gebaarde dat ze door konden gaan. “Ik zie jullie morgen wel.”
Ik ruimde rustig mijn bureau op, en wachtte dat ook de laatste kinderen van de brugklas verdwenen waren. Binnen een paar minuten was de stilte compleet. Collega J stak zijn hoofd om de deur.
“Ah, ik zie dat je nog een klant hebt,” lachte hij: “Een goed weekend alvast.”
Ik wenste hem ook een goed weekend en gebaarde dat ik niet van plan was veel tijd te besteden aan deze leerlinge.
De conciërge controleerde of alle ramen gesloten waren.
“ Ik sluit verder wel af, ik ben zo klaar,” stelde ik hem gerust.
Officieel moest de conciërge afsluiten, maar begrijpelijkerwijs zat hij daar vandaag niet op te wachten.
“Prima, dan wens ik u en de jongedame eveneens een prettig weekend.”
Hij stelde geen vragen, kort nablijven om extra huiswerk als straf te ontvangen of om een preek aan te horen was heel gebruikelijk.
Toen ik ook zijn brommer hoorde starten keek ik pas naar Faisa. Ze zat stil te wachten. Ze was nauwelijks lastig geweest en had ook geen reputatie op dat gebied. Ze verwachtte dat ze een korte preek zou krijgen en dan naar huis mocht gaan.
“Ja meisje, ik vind dit heel vervelend voor jou, maar we moeten dit jaar de teugels strakker aantrekken. Je hebt de toespraak van de directeur gehoord. Door een lik op stuk beleid hopen we dat onhebbelijk gedrag snel in de kiem gesmoord zal worden. Begrijp je dat?”
“Ja meneer.”
“Ja meneer,” herhaalde ik.
“Het betrekken van de ouders, het tijdig informeren van ouders is een belangrijk middel om ongewenst gedrag te voorkomen”
Ik herhaalde de woorden van directeur JD van de eerste schooldag.
“ Ik zal een kort briefje naar je ouders sturen waarin ik hun informeer over je houding en gedrag meisje.”
Nu had ik beet.
Ze verstijfde zichtbaar. Faisa’s vader was een traditionele Marokkaan die het eigenlijk maar niks vond dat zijn dochter naar school ging en niet thuis bleef om hem en haar moeder te helpen. Hij zou zeker een dergelijk briefje aangrijpen om zijn zin door te drijven en Faisa zo snel mogelijk van school te halen. Faisa was echter helemaal vernederlandst en vond het vooruitzicht van het traditionele leven van haar moeder een regelrecht nachtmerrie.
“Maar meneer…” begon ze, “dat is toch niet nodig, u weet toch dat…..”
Ik liet haar haar zin niet afmaken.
“Ja, ik weet wat je zeggen wil, maar net als jij heb ik me aan regels te houden, en dit is zo’n regel.”
Bleek keek ze mij aan, ze stond op het punt te gaan huilen. Dit had ze niet verwacht.
“Ja, wat moet ik dan?”
“Ik kan toch moeilijk de opdracht van onze directeur de eerste de beste keer negeren. De bedoeling is om een maatregel te nemen die zo effectief mogelijk is. Die indruk maakt. Vroeger hadden we andere methoden daarvoor, die passen we niet meer toe vandaag de dag. Nu betrekken we de ouders”.
“Maar kunt u dan niet nog één keer een andere maatregel nemen. Strafwerk, nablijven of zo?”
“Je weet niet waarover je praat. Ik had het over strenge maatregelen, maatregelen die indruk maakten. Ik moet zeggen dat ze eigenlijk van voor mijn tijd zijn, ik heb ze nooit hoeven toe te passen, maar de aanwijzingen staan nog in de lerarenhandleiding,” verzon ik zonder blikken of blozen.
“En, hoewel ze ongetwijfeld net zo effectief zijn als het tegenwoordige beleid, ben ik blij dat ze niet meer zullen worden uitgevoerd, het is achterhaald.”
“Maar wat is dat dan? Als het werkt dan wilt u misschien voor een keer…. U kent mijn vader toch…hij zal woest worden.”
Peinzend keek ik haar aan: “Ik weet niet of je het alternatief wel zou willen Faisa.”
“Maar ik wil het, ik geef er niet om wat het is…ach toe meneer….”
“Weet je wat lichamelijke bestraffing betekent Faisa?”
“Nee meneer,” klonk het nu aarzelend, “wat is dat, ik…. weet niet.”
Lichamelijke bestraffing is het toedienen van klappen. Vroeger regelmatig toegepast, vandaag de dag nog nauwelijks, maar een goed alternatief voor deze effectieve maatregel is nooit ingevoerd. Vandaar het slappe gedoe met ouderparticipatie. Met minachting sprak ik het laatste woord uit.
“Klappen? Slaag.”
“Inderdaad, heel ouderwets, klappen op de billen, en klaar.”
“Eigenlijk heel eenvoudig, het doet even pijn maar de volgende dag is de pijn weg, maar de ervaring blijft bij de gestrafte hangen. Hij zal voortaan wel twee keer nadenken voor hij, of zij,” voegde ik er nadrukkelijk aan toe,” weer iets uithaalt.
“Wil jij dat dan?”
Het bleef stil.
“Nou?” probeerde ik nog eens.
Ik stelde me haar voor in de pose die ik gezien had in het tijdschrift welke is ’s middag gekocht had. Gedwee, angstig wachtend op de straf. Een fotomagazine uit Engeland.
“Nou?” herhaalde ik.
Er viel een pauze die de loodzware stilte van de buitenwijk van A. nog stiller maakte.
Heel zacht klonk “goed meneer.”
“Wat ‘goed meneer’?
“Wil jij een pak voor je achterste? Weet je dat wel zeker? Je weet dat ook het aanbevolen wordt om de scholier op het ontblote achterste de straf toe te dienen?”
Ze keek nog angstiger, sloeg haar blik neer.
“Nee meneer, goed meneer.”
Ze was nauwelijks hoorbaar. Opnieuw liet ik een stilte vallen, alsof ik overgehaald moest worden.
“Alstublieft meneer.”
Onderzoekend bekeek ik haar. Het onschuldige, bange gezicht, de blanke hals, haar ontwikkelde borsten onder het witte bloesje. Mijn blik dwaalde naar haar benen, goed ontwikkelde benen, geen ‘skinny legs’ maar nu als stevig gebouwd.
“Ga even staan en draai je om.”
Aarzelend voldeed ze aan mijn verzoek. Zwijgend en vol verlangen keek ik naar haar forse achterwerk. De gedachte aan wat ik zou kunnen doen deed me huiveren van verlangen. Maar ik moest het voorzichtig aanpakken. Niet te gretig, niet te snel.
“Ik ben nog gek ook. Nou vooruit dan maar, ik wil voor deze keer meewerken aan je verzoek, maar dan wil ik wel dat je me bij elke slag bedankt, meisje. Je moet denken dat ik het zo leuk vind om hier mijn vrije tijd aan te besteden.”
Om haar heenlopend zag ik opluchting op haar gezicht, ze was me dankbaar voor deze gunst.
Ik zal je een aantal regels vertellen: “De straf wordt veiligheidshalve toegediend op de ontblote billen. Dit om te controleren of de er geen verwondingen optreden. Maar natuurlijk ook om te zien of de slagen effect hebben, dat wil zeggen of er roodverkleuring optreedt.”
“Bij ernstige situaties, en ik denk dat we daar mee te maken hebben, wordt ter overweging gegeven om alle kleding te verwijderen.”
Ik deed alsof ik een regel citeerde uit ‘de handleiding’: “Dit heeft natuurlijk alles te maken met het psychologisch effect op de gestrafte zoals je zult begrijpen. Met deze temperatuur zal dat nauwelijks een straf zijn, vind je niet?”
“Ja?” herhaalde ik dwingender.
“Nee meneer.”
“Dus je realiseert je dat ik je een lichamelijke bestraffing zal geven, terwijl je op je blote bips voor me staat?”
Weer die aarzeling.
“Ja meneer.”
Het leek nauwelijks tot haar door te dringen. Ze hield haar blik naar beneden gericht. Het bleef stil. Een zweetdruppeltje verscheen op haar voorhoofd. Angst?
“Kom, kom, niet zo bedroefd kijken nu. Ik doe wat je vraagt, dan wil ik ook zien dat je daar dankbaarheid voor toont”
“Ik pak even de spiegel.”
Het natuurkundelokaal bezat een spiegel die gebruikt werd voor eenvoudig experimenten, ik rolde deze passpiegel naar voren.
“Kijk eens naar jezelf, ga recht staan. Wat zie je?”
“Niks, meneer,” klonk het wat verbaasd.
“Ik zal je uitleggen waarom jongens zo druk op jou reageren Faisa.”
“Is het je dan nooit opgevallen dat jouw borstjes wat uitdagender zijn dan die van je vriendinnetjes?.”
“Nee?”
Met mijn handpalm lichtte ik haar linkerborst een beetje op waardoor haar heuse cleavage nog prominenter zichtbaar werd.
“Dit, Faisa, maakt dat jongens jouw aandacht willen. Waarom draag je dergelijke bh’s? Je borstjes lijken op deze manier alleen maar groter meisje.”
Ze kleurde rood.
“Doe maar af.”
Een kort bevel.
“Ja meneer.”
Met een neutrale stem zei ik: “Je zult zien dat het veel minder uitdagend staat, en met jouw leeftijd hoeven je borstjes toch nog niet ondersteund te worden?”
Zwijgend haakten haar armen naar achteren en haalden ze onder haar bloesje de haakjes van het bh’tje los.
“Geef maar hier.”
Ik stak mijn hand uit en keek met belangstelling naar het kledingstuk. Wit met zachtroze bloemetjes en een o zo lief kanten randje. Meisjesachtig, maar het verraadde een flinke cupmaat.
“Kijk nog maar eens.”
Ik bracht nu beide handen naar haar bloesje en tilde haar borstjes wat op. Dat viel niet tegen. Ik voelde de zachtheid van de jonge borsten in mijn hand. Heel voorzichtig kneep ik even in het zachte weefsel.
“Zie je, borsten op jouw leeftijd zijn stevig genoeg om zonder hulpstukjes bedekt te worden.”
Ik tilde haar kin op en dwong haar om in de spiegel te kijken. Daar stond ze. Angstig. Door de angst richtten de tepeltjes zich op, als tedere knopjes van onder de dunne katoenen stof. Ze zag het gebeuren, en zag mijn blik. Met een wijsvinger aaide ik nonchalant over het tepeltje waardoor het nog stijver werd.
“Ondeugend meisje.”
Met een glimlach plaagde ik ook het andere borstje.
“Je hoeft je niet te schamen. Voor natuurlijke, instinctieve reacties hoeft geen mens zich te schamen.”
“Ga nu maar hier staan en buk je over de leuning.”
Ik schoof een stoel naar het midden van de klas. Met haar rug naar het raam zodat ik volledig zicht had op de contouren van het lichaam van dit kind, of was het een jonge vrouw? Een jonge vrouw met ontluikende seksuele gevoelen, ontluikende seksuele organen? Gehoorzaam boog ze over de rugleuning van de stoel.
“Verder naar voren Faisa.”
Behulpzaam boog ik haar bovenlichaam naar beneden, ervoor zorgend dat de borstjes nu vrij kwamen te hangen in het bloesje. Met mijn linkerhand hield ik haar bovenlichaam vast. De volle rondheid van haar zachte borst rustte in mijn handpalm. De opgeheven tepel kriebelde in mijn hand. Met mijn andere hand duwde ik haar nek naar beneden.
“Kijk maar voor je, kijk maar in de spiegel meisje”.
Ze stond haast op haar tenen, haar kontje omhoog. De benen leken langer te worden, het slipje nog net niet zichtbaar. Een heerlijk schouwspel.
Langzaam, rustig aan, nam ik me voor. Laat haar maar even wachten.
Ik stapte naar achteren en nam het beeld in mij op.
“Bipsje nog wat omhoog liefje.”
Nog dieper bukte ze.
Nu stapte ik naar voren en tilde, in een haast plechtig gebaar haar rokje op en legde het op haar rug. Omdat het gelijk weer naar beneden dreigde te glijden maakte ik de onderkant vast door het in de zoom te stoppen. Een wit katoenen broekje, de roze bloemetjes, de afzetting met een kanten randje. Volmaakt onschuldig. Strelend over de stof die de billetjes omspande voelde ik Faisa trillen. Ja, angst. Maar ik was niet van plan om die angst weg te nemen. Niet echt.
“Ik zal nu je slipje wat naar beneden doen.”
Geil, ja niets anders dan pure geilheid voelde ik door mijn brein stromen toen ik de ronde billetjes van de knellende stof bevrijdde. Blanke maagdelijke bolletjes, klaar om door mij bewerkt te worden leken mij uit te nodigen Om mijn perverse fantasieën waar te maken...
Ik stroopte het slipje tot halverwege de bovenbenen. Een perfecte pose die overgave uitstraalde. Overgave aan mij, haar leraar die nu op het punt stond zicht te krijgen op haar meest intieme delen. Haar spleetje waar de donkere haartjes omheen krulden. Haar kutje, dat ze de laatste maanden van vorm had zien veranderen, van het kinderlijke spleetje naar een heus kutje.
Binnen mijn handbereik. Letterlijk.
“Zet je beentjes maar wat uit elkaar, anders zakt je broekje af.”
Aarzelend legde ik een hand op haar goddelijke achterste, bang om de betovering van het moment te verstoren. Met mijn duim streelde ik de plaats waar haar schaamlipjes zich aftekenden. Wat lichte druk van mijn duim en daar voelde ik de zachtheid van haar intimiteit, vochtig van transpiratievocht, van urine?
“Daar gaan we dan.”
PETS
Ze kneep haar billetjes.
PETS!!
“Aauw!!.”
“Nee Faisa, deze tellen nog niet, pas als je ‘dankuwel meneer’ zegt.”
PETS!! Met een volle hand sloeg ik, niet al te hard, maar wel duidelijk op de jonge, maar o zo volle billen. Billen gemaakt om te straffen.
“Auw. Dank u meneer.”
PETS!! PETS!!. Het tempo voerde ik wat op, afwisselend links en rechts.
“Wat zeg je dan?”
“Dank u meneer,” terwijl een snik doorklonk haar stem.
Na een 12-tal pauzeerde ik.
Een kort bevel: “Sta rechtop. Laat je rokje maar op de vloer vallen en doe je handen in je nek.”
Traag bewoog Faisa haar handen naar haar middel waar ze een knoopje losmaakte. Het rokje viel naar beneden.
“Stap er maar uit. En doe je handen in je nek!!”
Mijn stem klonk nu hard en dreigend.
Onmiddellijk gaf ze gehoor aan mijn opdracht.
“Omdraaien.”
Daar zag ik mijn droom waarheid worden. De onderkant van het bloesje bedekte nauwelijks de weke onderbuik. Daaronder een bosje schaamhaar, een kutje klaar om bewerkt te worden. Gestreeld te worden, gepijnigd te worden. Klaar om bezeten te worden door mij, haar leraar die ze zo dankbaar was dat hij haar wilde tuchtigen. Glimlachend bezag hij haar hulpeloosheid.
Het bloesje had korte mouwen en onder haar armen zag ik haar okselhaartjes.
Ik kon niet langer wachten, ik moest haar nu in haar volle naaktheid zien.
“Uittrekken.”
“Ik wil dat geile lijf van je nu zien, laat zien die tietjes waar je iedereen gek mee maakt. Jij geil loedertje.”
Dreigend stapte ik op haar af en greep haar borsten die nog onder het bloesje aan het oog onttrokken waren. Haastig knoopte Faisa haar bloesje los. Onhandig, handen trillend van zenuwen. Welwillend keek ik naar deze stripshow. Daar kwamen haar borstjes bloot. Donkere, stijve tepeltjes op verheven tepelhoven. Kenmerkend voor haar jeugdigheid. De volheid van haar borsten was echter niet in overeenstemming met deze ontwikkelingsgraad. Nee, zeker niet. Stevig. Rond. Blank. Klaar om omvat te worden, om in te knijpen, te voelen, te strelen, te zuigen.
“Handen in je nek!”
Opnieuw een kort bevel dat direct werd uitgevoerd.
Nog steeds het broekje boven de knieën, iets afgezakt. Witte sokjes en daarboven niets dan blanke naaktheid.
Langzaam liep ik om haar heen. Bevoelde haar billen die een licht roze teint vertoonden.
“Mmmmm, dat is nog niet voldoende jonge dame. Dat achterwerkje kan nog wel wat klapjes verdragen, toch?”
“Nou??”
“Ja meneer.”
“Wat, ‘ja meneer'?”
“Wil je nog wat klapjes of schrijf ik een briefje aan je pa, over het geile loedertje dat alle jongens aan het opgeilen is?”
“Extra klappen meneer…. maar niet zo hard, alstublieft.”
Ik stond nu voor haar, ze had haar blik naar beneden afgewend. Ik streelde nu zacht over haar oksel.
“Volgende week is dit afgeschoren, begrepen? En dit ook.”
Met mijn volle hand greep ik in haar geslacht, in haar geile kut.”
“Ja meneer,” klonk het zacht.
Ze begreep dat het deze kwelling na vandaag nog niet over zou zijn.
“En nu bukken.”
Haar borsten bengelden wat hulpeloos naar beneden. Ik kon het niet nalaten om deze te grijpen, de stijve tepeltjes tussen duim en wijsvinger te laten rollen. Tegelijkertijd mepte ik op de billen.
PETS!! PETS!!
“Wat zeg je dan??” schreeuwde ik.
“Dank u meneer.”
Het zachte vlees trilde wanneer ik het beroerde.
“Uit die broek!.”
Ja, ik wilde haar nu volledig naakt zien, volledig aan mijn wil en perverse handelingen overgeleverd.
PETS PETS PETS!!
Na nog 12 klappen waren de billen donkerrood.
“Ophouden,” dacht ik, niets beschadigen.
Ze huilde zachtjes.
Mijn stem verzachtte zich. Troostend haast.
“Faisa, stil nu maar, het is voorbij, je hebt je straf ondergaan.”
Ze bleef snikken.
“Ga maar even zitten, of liever even liggen, hier op mijn bureau.”
Ik leidde haar naar mijn lessenaar. Nee, ik was nog niet klaar. Daar lag ze voor me, als een offer op het offerblok.
“Dapper meisje. Ik zal je pijn verzachten.”
Ik streelde haar wangen, haar lippen, bracht haar een glas verkoelend water dat ze halfzittend dankbaar opdronk. Haar naaktheid vergetend. Mijn strelende hand ging naar haar borstjes. Voelde opnieuw de zachtheid en volheid. Met mijn duim streelde ik haar tepel, die onmiddellijk reageerde. Duim en wijsvingers rolden haar tepeltjes.
“Voel je dit? Voel je het ook hier?”
Nu betastte ik opnieuw haar kruis, ontblootte het kleine genotsknopje. Het knopje dat nog niet eerder beroerd was. De stimulering van haar tepeltjes en het gestreel van het klitje miste zijn uitwerking niet. De lipjes weken.
“Ontspan je nu maar.”
Rustig ging ik door, dan strelend, dan weer zacht knijpend in haar tepeltjes. Wat was dit geil. Haar kutje reageerde, werd vochtiger. Mijn vingers vonden een weg tussen de kleine schaamlipjes. Ze begon wat zwaarder te ademen.
“Mijn kleine, geile loedertje. Laat je maar lekker gaan.”
Het kreunen werd heftiger. Een gevoel dat ze niet eerder beleefd had groeide in haar intimiteit. De brandende billen voelde ze niet meer, enkel genot.
“Ga door, meneer, oooh zo lekker meneer, oooohh aaaaah.”
Geil. Een geil meisje, een geile jonge vrouw. Ik ging door. Mijn erectie werd harder.
Faisa bleef kreunen: “AAAAAhhh, whoeee.”
Korte steunklanken: “Ah, ahh, ahhh, ehh. Door, door doorr!!! Zo lekker.”
Ik bevrijdde mijn hardheid.
“Hier!!”
Weer die gebiedende toon.
“Doe je geile smoel open.”
Mijn harde lul was ter hoogte van haar gezicht. Ik draaide haar gezicht.
“Open en zuigen. Geil hoertje!!”
De situatie was supergeil. Deze door geilheid overmande scholiere opende nu haar volle mond, ik duwde mijn lul in haar bekje.
“Zuigen!”
Ik bleef haar vingeren, schokkend lag ze daar voor me. Een hand in haar kletsnatte kut, de andere strelend over haar zachte buik, haar borsten, betasten van de keiharde tepels. En de warmte van haar mond, Het vocht droop uit haar mond. “Zuigen!”
Ik neukte haar mond nu hard, maar nog harder lag zij te schokken en te kreunen. Haar kut verkrampte: “AAAAAAHHHH.”
Een golf van geil stroomde uit het maagdelijke kutje. Nu wilde ik me niet meer inhouden. Kon me niet meer inhouden. Mijn sperma, mijn geil, spoot letterlijk tegen haar gehemelte. In golven kwam ik klaar. Duizelend.
“Slikken, alles opslikken zul je, geile teef, jij geile teef!” kreunde ik.
En ze slikte, en slikte.
Hijgend boog ik over haar. Beroerde haar tepeltjes met mijn lippen. Zachtjes zuigend. Geile slierten dropen uit haar mondhoeken. Oh wat was dit geil, wat was dit goed.
En weer begon Faisa te reageren, nu op de orale stimulatie van haar tepels. Opnieuw vingerde ik. Nu volop in haar kletsnatte harige kut. Totdat ze opnieuw kwam. Ze had het verdiend. Deze straf, en de troost die ik haar gaf.
Ze geneerde zich, ze bedekte haar lichaam zo snel mogelijk.
“Faisa, Faisa, wat ben jij een geil meisje. Wat moet ik nu doen?”
Schijnheilig keek ik haar aan. Schaamte kleurde haar wangen rood.
“Ik weet niet meneer, ik kon er niets aan doen.”
“Nee, dat zal wel niet.”
Hoofdschuddend keek ik haar aan.
“Volgende week meld jij je weer voor een straf. Dit gedrag kan je je niet ongestraft permitteren. En zorg dat die KUT van je glad is. Glad als een aal, want anders….”
“Ja meneer,” klonk het zacht.
“En nu uit mijn ogen.”
SLOT
|
|
    
Jean-Louis Sabatier
Nieuw lid
Inlognaam: jeanlouis
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 06-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 23 juni 2010 - 05:07 pm: |
|
Commentaar op Faisa |
Beste Janine,
Ik heb heel erg genoten van je verhaal. Alleen was ik even in verwarring gebracht door je vrouwelijke alias (Janine is bij mij nog altijd een meisjesnaam), maar toen ik naar je profiel keek was dit misverstand meteen uit de weg geruimd.
Je hebt een goed geschreven en ook taboedoorbrekend verhaal geschreven. Hoewel natuurlijk ieder weldenkend mens tegen sex met kleine kinderen is zijn we naar mijn mening in het huidige tijdsgewricht op dit gebied wat doorgeslagen. Zo denk ik dat het anno 2010 niet meer mogelijk zou zijn in de Verenigde Staten een meesterwerk als Vladimir Nabakov’s “Lolita” te publiceren. In 1955 kon dat nog zonder problemen, we zijn er dus niet in ieder opzicht op vooruit gegaan.
Maar terug naar jouw verhaal: ik vind dat je de ontluikende sexualiteit en de latent masochistische gevoelens van een veertien à vijftienjarige puber uitstekend beschreven hebt. De erotische spanning wordt ook heel logisch opgebouwd. Tot slot zou de “behandeling” van Faisa als een voorbeeld van geslaagde inburgering en integratie beschouwd kunnen worden.
Jean-Louis Sabatier
|
Wisperer
Lid
Inlognaam: keagan
Bericht Nummer: 15
Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 23 juni 2010 - 07:52 pm: |
|
Een scholiere maakt kennis met lichamelijke bestraffing |
Beste Janine,
Ik heb je verhaal gelezen en de rillingen liepen over m;n rug van opwinding, want het bracht bij mij weer een herinnering naar boven. Ik heb zo'n situatie wel eens echt beleefd, ik was net negentien toen ik op school voor de zoveelste maal de les werd uitgestuurd, ik moest me melden bij de rector, een strenge autoritaire dame, die er prat op ging dat ze ongehoorzame leerlingen wel klein en terug in het gareel wist te krijgen.
Ik vond je verhaal heel goed geschreven, en het heeft een mooie en logische spannings-opbouw, gaarne hoop ik dat hier nog een vervolg op komt, en dat het minstens zo spannend mag zijn.
Pain can give you the pleasure, but pleasure can give you the pain you deserve
| |
Lot
Bevlogen lid
Inlognaam: lot
Bericht Nummer: 45
Aangemeld: 04-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 23 juni 2010 - 08:10 pm: |
|
Het hoort niet.... |
Ja, het hóórt niet..., maar ik vind dit ook een opwindend verhaal.
Mijn innerlijke strijd tussen afkeuring en tóch een beschaamde opwinding is altijd dat wat het meeste gevoel losmaakt.
Dit is mooi beschreven; niet té plat, en tegelijk niet te ongedurfd.
Complimenten.
x,
lot.
Ik ben de baas over mijn fantasie...
En ik fantaseer, dat ik niks te vertellen heb.
| |
Bella
Nieuw lid
Inlognaam: bellabeer
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 08-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 16 augustus 2010 - 10:00 am: |
|
Heerlijk en fout |
Tijdens het leven van dit verhaal, zat ik gelijk weer terug te dromen, toen ik zelf nog een jong meisje was. Ik voelde die pak slaag weer op me blote billen, die ik van de leraar kreeg. Gewoon in de volle klas waar iedereen bij zat.
Daarna moesten wij altijd met een briefje na de directeur stappen. Daar kreeg je dan opnieuw een pak slaag op je blote billen.
Als dit vandaag de dag gebeurt, dan ben je goed fout bezig als leerkracht zijnde. Hoe gek het ook klinkt. Toch verlang ik nog vaak na die tijd terug.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
»
Lichamelijke bestraffing 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?