Gepost op zaterdag 11 maart 2006 - 02:09 pm: |
|
|
straf voor egocentrisch denken
Het was nog vroeg in de zondag. Het was een korte nacht geweest omdat mijn meester me lang had beziggehouden. Hij wilde eens kijken hoe lang ik mijn orgasme kon blijven uitstellen. Uiteindelijk was ik natuurlijk zonder zijn toestemming gekomen. Als straf had hij me op de grond laten slapen. Hij was te moe geweest om me nog echt te straffen. Dat zou de volgende dag wel komen. Van alle spanning had ik natuurlijk bijna niet geslapen en het feit dat mijn supergevoelige rode billen telkens over de vloerbedekking schuurden had ook niet geholpen. Dus was ik vroeg opgestaan, had een eitje gekookt, toast gemaakt en alvast een tree gemaakt om op bed te brengen. Naakt en een beetje deemoedig liep ik weer de kamer in met het ontbijt. Als ik nou heel lief voor hem was, vergat hij misschien wel dat ik nog straf zou moeten krijgen. Hij was wakker en ik voelde zijn ogen mij volgen terwijl ik naar het bed liep. Ik zette het blad voor hem neer en zei goedemorgen. Hij vroeg of er geen kusje meer vanaf kon. Opgelucht haalde ik adem. Hij was het vast vergeten anders sprak hij me niet zo lief aan. Hij pakte me bij de haren en kuste me warm op de mond. Zijn tong glipte telkens plagerig even naar binnen. Ik moest een beetje lachen en viel half bij hem op bed. Lachend hield hij op, gaf me een speels klapje op mijn beurse billen en gebood me weg te gaan zodat hij rustig kon ontbijten. Blij liep ik naar de badkamer om te douchen. Deze dag zou toch nog goed komen. Misschien gingen we nog wel even een wandeling maken door het bos. Dan konden we lekker tegen een boom staan vrijen om voorbijgangers een beetje te shockeren. Ik stapte onder de douche en voelde de warme stralen over mijn billen gaan. Ik had een liedje van Robbie Williams in mijn hoofd en neuriede zachtjes voor me uit. Mijn meester kwam de badkamer binnen en vroeg waarom ik in zo’n goed humeur was. Ik vertelde dat de zon scheen en vroeg of hij zin had om zo een wandeling te maken. Nogal kortaf reageerde hij dat dat niet kon vandaag. Ik vroeg me nog af of ik misschien een afspraak was vergeten toen hij het douchegordijn aan de kant schoof. Lachend keek ik hem aan maar de glimlach stierf van mijn lippen toen ik hem in de ogen keek. Met een harde blik stond hij me op te nemen, geen glimlach meer te bekennen om zijn lippen. Zijn ogen gleden omlaag langs mijn lippen, naar mijn borsten, naar mijn buik en bleven rusten bij het plekje waar mijn benen bij elkaar kwamen. Ik kon nog net de neiging onderdrukken om mijn handen er beschermend voor te houden. Spontaan was ik het liedje kwijt en voelde een koude huivering over mijn rug lopen. Hij was het dus niet vergeten! Met een koude stem herinnerde hij me eraan dat ik de grootste zonde had begaan gisteren en dat ik het alleen maar erger had gemaakt door te proberen hem zo te paaien dat hij het zou vergeten. Ik probeerde de brok uit mijn keel weg te slikken maar door zijn afkeurende houding en zijn strenge blik werd het alleen maar erger. Omdat ik de afgelopen nacht als de eerste de beste goedkope dame van lichte zeden me had laten gaan, moest ik nu gestraft worden. En het feit dat ik dat zelf niet inzag was eigenlijk nog erger dan mijn zonde van de nacht. Ik moest leren me niet te laten leiden door mijn oerdriften maar door mijn meester. Voor straf moest ik de douche wat warmer zetten: ik was gisteren heet geweest dus kon daar nu ook geen problemen mee hebben. De douchestralen voelden in eerste instantie wat heet op mijn schouders maar mijn huid wende er al gauw aan. Nog eens moest ik de douche warmer zetten. Ik zag de bui nu wel hangen en besloot de knop maar een heel klein beetje om te draaien maar met mijn hand een groots gebaar te maken zodat het leek of ik heel graag aan zijn gebod wilde voldoen. De douche werd iets warmer maar ik deed alsof het echt veel verschil maakte. Meester keek me aan en gebood me nog eens te draaien. Opnieuw deed ik mijn toneelstukje en trok een beetje een grimas toen de douche weer wat warmer werd. Na me even onder de douche te hebben laten staan mocht ik er onder vandaan komen, de douche moest alleen wel aan blijven staan. Met een opgeluchte zucht kwam ik voor hem staan en in mijn achterhoofd hoopte ik dat ik straks als beloning diezelfde douche op mijn gevoelige plekje mocht richten. Nu ik voor wat wel tien minuten leek voor de meester stond ging ik toch weer een beetje twijfelen. Hij bleef uitdrukkingsloos voor me staan en ik kreeg een beetje rillingen van de druppels die nu langs mijn lichaam omlaag liepen. Door de open deur van de badkamer kwam een koud zuchtje wind naar binnen. Ineens sprak hij en eiste dat ik op mijn buik op de vloer ging liggen met armen en benen gespreid. Net toen ik op het kleed wilde gaan liggen trok hij die weg en lachte een beetje cynisch. Ik moest op de koude stenen vloer liggen. Daar lag ik dan. Mijn huid die net nog lekker warm was geweest van de douche was al snel koud geworden van de stenen vloer. Omdat mijn benen ver gespreid lagen voelde ik een flinke wind vanuit de deur over mijn kale lipjes trekken. Het duurde niet lang meer of ik kon het bibberen van mijn lichaam niet meer stoppen. Ik hoorde mijn meester een muziekje opzetten, koffie maken en daarna een hele tijd niks meer. Ik wist natuurlijk wel waar ik dit aan te danken had, ik moest meer zelfdiscipline krijgen, mocht me niet meer zo laten gaan als de afgelopen nacht. Het was ook een stomme zet geweest om klaar te komen maar het leek toen zo goed. Het was oneerlijk hoe hij elke keer weer me naar een hoogtepunt had laten komen en dan was gestopt en had gezegd dat ik moest afkoelen. Uiteindelijk leek klaarkomen het wel waard om tegen zijn wil in te gaan. Ik had het schokken gewoon niet meer tegen kunnen houden. En god wat was dat lekker geweest. Er leek geen einde aan te komen. Maar dat was fout geweest. Ik had het al geweten toen ik mijn ogen open deed en zijn teleurgestelde blik in zijn ogen zag. Toen hij wegkeek van mijn lichaam dacht ik dat ik door de grond ging. Ik had niet aan zijn verwachtingen kunnen voldoen. Was ik het wel waard geweest om zijn subje te zijn? Maar ja, na een nacht piekeren leek het niet meer zo’n erge zonde. Tot ik dus hier op de grond lag te bibberen. Het was helemaal waar, ik moest leren mezelf te beheersen dus accepteerde ik dat ik hier koud op de grond lag te wachten op mijn meester. Na een eeuwigheid kwam hij binnen. Ik moest op mijn knieën gaan zitten zodat ik hem aan kon kijken. Zijn ogen leken nu wel vuur te spuwen. Opnieuw sprak hij zijn teleurstelling van de afgelopen nacht uit maar dat was niet waarom hij nu zo woedend was. Het ergste dat een meester kon overkomen, zo vertelde hij, was een subje dat niet accepteerde dat de meester wist wat goed voor haar was. Hij liet weer een stilte vallen en keek naar de douche. En ineens drong het tot me door. Hij wist het! Op de een of andere manier wist hij dat ik de douche niet echt had doorgedraaid. Hij wist dat ik had geprobeerd aan mijn straf te ontkomen. Langzaam liep hij nu naar de douche en tergend langzaam draaide hij de knop een halve slag om. Stoomwolken stegen van de waterstraal af. Hij keek me met een glimlach in zijn ogen aan en met zijn hand gebaarde hij me onder de douche te komen staan. Het bibberen van mijn lichaam was nu niet meer onder controle, het was niet meer alleen de kou maar ook de angst die me ongecontroleerd deed bewegen. Ik smeekte hem om me dit niet te vragen, dat ik bang was dat het zeer deed, ik smeekte, huilde maar hij was onverbiddelijk. Als ik er niet op vertrouwde dat hij wist wat goed voor me was, kon ik zijn sub niet zijn. Ik wist dat hij gelijk had!
|
|
|