| Gepost op zondag 21 februari 2010 - 12:07 am: | 
|
|
Hoofdstuk 11 van 'Uitzending naar het buitenland', waarin Claudia geconfronteerd wordt met Carla en een lange dag van ontdekking en inwijding afsluit
12: Koffie
“Linda, kun jij zorgen dat de tafel weer leeggeruimd wordt en de koffie geserveerd?”.
Dit keer is het Madelon die het teken geeft voor het terugkeren van de stilte aan tafel. Nicolette en Barbara wachten het doorgeven van het signaal niet af, maar starten gelijk met afruimen en voorzien iedereen daarna van een kop sterke koffie.
“Anneke, wil jij Carla ophalen en haar in positie brengen?”. Weer Madelon.
Even later, Nicolette en Barbara zijn alweer op hun plaats, leidt Anneke Carla binnen. Ze is naakt, op boeien en halsband na, en geblinddoekt. Anneke zet haar onder de kabels, nadat ze eerst het kleed op die plek heeft weggetrokken. Carla moet dus op de vloer van grindbeton staan, maar Claudia ziet dat er nog een andere reden voor is: er zitten op die plek een aantal metalen ringen in de vloer.
De kabels komen naar beneden, Anneke klikt Carla’s polsboeien eraan vast en laat de kabels weer iets naar boven gaan, zodat haar armen bijna gestrekt worden. Ze spreidt Carla’s benen door aan beide enkelboeien een touw te bevestigen, dan die touwen naar de metalen ringen in de vloer te trekken en vervolgens daaraan vast te maken.
Je benen zelf zo wijd spreiden lukt je niet, denkt Claudia, en ook met behulp van een touw lijkt nog wijder spreiden haar onmogelijk.
De kabels gaan nog iets verder omhoog, trekken Carla’s armen wijd en stoppen pas als zij nog net met haar tenen de grond raakt. Tot slot verwijdert Anneke de blinddoek en trekt Carla’s haren achter haar schouders. Een deel van de ultralange, dik ingeplante, weelderige bos haar was tijdens het lopen en vast maken over haar borsten gevallen en belemmerde het uitzicht daarop.
Claudia ziet opnieuw hoe mooi Carla’s lijf is, zeker als het zich zo strekt. In deze houding nog iets verder dan toen ze, eerder vandaag, met haar billen op de rand van de tafel zat en Claudia haar opdroeg zich geheel te strekken.
Dan neemt Frank het woord.
Frank
“Carla, het zal je door je verblijf in de strafkamer en je afwezigheid bij dit Inwijdingsdiner duidelijk zijn dat wij ontstemd zijn over je gedrag van vandaag, en ook dat dit gedrag niet zonder gevolgen kan blijven voor je relatie met onze bedrijven.
Daarom spreek ík je nu toe, als voorzitter van de holding waaronder zowel VBL als Mareel & Partners vallen, en niet je eigen trainer, Meester Theo.”
Dat was ook weer nieuw voor Claudia. Door zijn uitstraling en leeftijd was Claudia ervan uitgegaan dat Theo degene was die met de scepter zwaaide, maar haar Frank bleek nu ineens de echte grote baas.
“Ik heb ervoor gekozen om je niet apart te nemen, maar hier te midden van onze kleine vaste staf toe te spreken, omdat iedereen dan uit eerste hand weet wat er met je gaat gebeuren. Iedereen is zich dan ook gelijk weer bewust van de regels die we met elkaar hebben afgesproken én van het feit dat daarover niet te onderhandelen valt. En dat is mooi meegenomen, zeker nu er een flink aantal newbies om de tafel zit.”
“Waarom zijn wij ontstemd? Dat weet je zelf ook, maar ik zal het voor de anderen toch even opsommen:- Je bent afgeweken van het programma dat we voor Claudia hadden opgesteld
- door je aan haar voeten te werpen en je aan haar aan te bieden, en
- door naar eigen goeddunken aspecten toe te voegen aan de tests die je moest uitvoeren;
- Je hebt Koen en André, newbies die alleen spullen zouden aanvoeren en kort naar een opengesperde Claudia mochten kijken, verleid aanwezig te blijven bij wat je aan het doen was en hen zelfs betrokken in door jou bedachte acties;
- Je hebt Claudia ondersteboven opgehangen, terwijl onze regels duidelijk aangeven dat daarbij, voor de veiligheid van de sub altijd tenminste twee ervaren mensen, dus geen newbies of trainees, aanwezig moeten zijn;
- Je ging door nadat je Meester zeer duidelijk ‘STOP’ geroepen had.
Elk van deze overtredingen afzonderlijk is voldoende voor een intensieve corrigerende sessie.”
“Het installeren van camera’s in dit appartement is pas deze week afgerond en jij was daar niet van op de hoogte. Het verontrust me dat je kennelijk zo makkelijk van je opdrachten afwijkt als je denkt dat je niet gefilmd wordt en met iemand van doen hebt die zo sterk is dat ze niet over je zal gaan klagen. En wat me nog meer verontrust is, dat als ik je bezig zie zoals vanmiddag met Claudia, ik me niet aan de indruk kan onttrekken dat je niet gericht bent op de grenzen van de sub, maar helemaal opgaat in je eigen sadistische genot.
Ik heb over de hele situatie nagedacht en heb besloten dat ik Meester Theo met onmiddellijke ingang van zijn taken als jouw trainer onthef. Dat had ik misschien al eerder moeten doen, maar ik ken jullie gezamenlijke verleden en de hoop van Meester Theo dat het hem uiteindelijk zou lukken jou te trainen tot het niveau dat wij van subs en trainers eisen.
Ik ga hier niet die gezamenlijke historie bespreken, de meesten weten dat een bijzondere gebeurtenis zorgde voor een eveneens bijzondere band tussen jullie beiden.
Ook weet iedereen dat jij veel goede ideeën voor de feesten geleverd hebt en dat je met volle inzet op die feesten verschillende rollen gespeeld hebt. Wat lang niet iedereen weet, is dat Meester Theo je ook daar al vaak moest aanspreken op je gedrag. Net iets te ver doorschieten, onnodig kwetsen, respectloze opmerkingen. Ook heeft hij je regelmatig tijdens feesten behoed voor domme acties.
Wat betekent dat nu voor jou? Meester Theo heeft je vijf jaar geleden beloofd dat je op hem kon rekenen en wat hij je belooft is een belofte van onze complete directie. We trekken dat niet terug, maar ik ga er wel een andere invulling aan geven. Ik bied je de keuze uit twee opties:- Je verlaat VBL. In dat geval maken we je los, verlaat je nu het gebouw en ga je naar je kamer op Mareelstaete. Morgen bespreken wij tweeën dan of je wel voor het ingenieursbureau blijft werken of niet. Komen we tot het laatste dan helpen wij je met het vinden van een goede andere baan en komt er een prima financiële vergoeding. Je kunt voorlopig in de stad gaan wonen in het appartement dat Ingewijde Claudia en ik dit weekend verlaten. Met deze keuze ontloop je de straffen die horen bij je overtredingen van vandaag.
- Je krijgt een nieuwe kans binnen VBL. In dat geval wordt Ingewijde Claudia je nieuwe trainer, wat je als wens uitsprak toen je van het script afweek, en begin je bij het begin, als newbie. Realiseer je heel goed, als je deze optie kiest, dat Claudia dit niet in opdracht doet. Meester Theo en ik hebben het haar verzocht, maar daarbij duidelijk aangegeven dat een ‘nee’ absoluut geen negatieve consequenties voor haar zal hebben. Ook heeft zij op elk moment de vrijheid met het traject te stoppen als zij voelt dat het ook haar niet lukt. Voor jou volgt in dat geval automatisch de optie ‘VBL verlaten’. Overigens heb ik heel veel vertrouwen in Claudia, dus ik ga er niet van uit dat dit laatste zal gebeuren.
Claudia heeft aangegeven dat zij hier zelf de argumenten wil bespreken die door haar hoofd gingen bij de afweging of ze dit wilde doen. Verder heeft zij een aantal voorwaarden gesteld waar jij aan zult moeten voldoen, tijdens het traject of zelfs al voordat ze met je van start wil. Ik sta volledig achter die voorwaarden.
Tot slot: Als je deze tweede optie kiest, vervallen de straffen voor de fouten van vandaag zeer zeker niet. Je nieuwe trainer zal in dat geval naar eigen goeddunken bepalen wat die straffen zijn. Ook zal zij die persoonlijk ten uitvoer brengen. Claudia?”
Claudia
Nu is het Claudia’s beurt. Ze wil helder zijn naar Carla en tegelijkertijd de andere vrouwen laten zien dat ze een bekwame en strikte trainer is, ook al heeft ze de rang nooit gehad en Madelons programma niet gevolgd.
“Toen je aan mijn voeten viel was ik geroerd. Je oogde ineens zo onzeker en zo op zoek naar warmte, dat alles in mij je wilde helpen. Toen ik daarna jouw tests onderging zag ik ineens een heel andere Carla, met sadistische trekjes, zeker van zichzelf en ervan genietend vernederingen extra aan te zetten met grof taalgebruik en venijnige opmerkingen. Ik merkte geen respect meer voor mij en ik zag in je ogen dat je genoot van het extra pijnlijk maken van een aantal beproevingen. Je hebt me toen heel diep geraakt, negatief wel te verstaan.
Ik wist niet meer wie van de twee de echte Carla was, maar later vandaag werd het me helder: de Carla aan mijn voeten was een toneelspeelster die in het gevlij probeerde te komen bij de kandidaat-Ingewijde; de heersende sadistische Carla van daarna is de echte.”
Claudia kijkt vanaf haar zitplaats aan tafel naar Carla, die recht voor haar hangt als een uitgerekte letter X. Op het moment dat Frank de optie ‘VBL verlaten’ naar voren bracht heeft Carla haar hoofd een paar keer met een hard uitgeroepen ‘NEE’ wild heen en weer geschud. Daardoor hangt haar lange haar weer gedeeltelijk aan de voorkant van haar lichaam. Vervolgens heeft ze haar hoofd gebogen. Haar gezicht en borsten zijn niet of nauwelijks meer zichtbaar. Claudia realiseert zich dat dit niet goed is.
“Carla, als je al besloten hebt optie één te kiezen, zeg dat dan nu. Ik zal je dan mijn verdere verhaal besparen en je direct laten losmaken zodat je kunt vertrekken. Als je optie twee overweegt, denk je er over om mijn newbie te worden. Kijk me dan ook aan als ik tegen je praat, verschuil je niet achter je prachtige haar en laat je hoofd niet hangen als een dood vogeltje.
Anneke, trek haar haren op haar rug en bind het in een paardenstaart. Blijf bij haar staan, pak een paddle en houd in de gaten of ze mij aankijkt. Als dat naar jouw idee niet zo is, herinner je haar eraan door de paddle op haar billen te laten landen. Met dezelfde kracht die je vanavond zelf te verduren kreeg.”
Anneke voert soepel de gegeven opdracht uit, waarop Claudia verdergaat met wat zij te zeggen heeft. Ze kijkt Carla daarbij recht in de ogen. Carla kijkt nu ook keurig terug, maar Claudia ziet dat het felle en sprankelende helemaal weg is. Carla’s ogen zijn leeg en er glinsteren tranen, die nog niet uit haar ogen lopen, maar dat lijkt elk moment te kunnen gebeuren.
“Ik was gebleven bij mijn conclusie dat de sadistische Carla de echte is en de onzekere een knappe toneelspeelster. Meester Theo heeft mij echter verteld over jullie bijzondere kennismaking en hij heeft mij erop gewezen dat het mogelijk is en dat hij er diep in zijn hart eigenlijk van overtuigd is, dat er in die nare geschiedenis van jou iets gebeurd is waardoor je doet wat je doet. Dat het sadistische gedrag juist toneelspel is waarmee je zwaktes en onzekerheden verhult. Dat bracht me aan het twijfelen, maar toen Meester Theo mij concreet vroeg jou te gaan trainen, zei elke vezel in mijn lichaam: ‘Niet doen! Ze is niet te vertrouwen. Je bent haar niets verplicht, dat zegt je Meester zelf ook. Waarom zou je het risico nemen?’
Toch heb ik ja gezegd, Carla, en ik zal je uitleggen waarom. Ik heb Meester Theo vandaag leren kennen als een sterke man, met zijn strenge en bijna meedogenloze kanten, maar vooral ook als iemand die veel respect en genegenheid toont voor wie zich aan hem onderwerpen. Reden voor mij om dat, toen het mij door mijn eigen Meester verzocht werd, vol overtuiging te doen. Vanaf dat moment kon hij mij gewoon opdragen jouw trainer te worden, maar dat deed hij niet. Hij liet ruimte voor mijn gevoelens. Respect dus.
Verder was hij niet bang om mij, sub van hem, te laten zien dat bij hem ook dingen kunnen mislukken en dat hij het daar moeilijk mee heeft. En je hebt zojuist ook nog kunnen zien dat hij mensen die hij zijn hulp heeft toegezegd niet zomaar loslaat, maar blijvend zal steunen. Hij laat hen, en ook jou dus, niet vallen, ook niet bij weerkerende fouten en problemen.
Voor zo’n Meester wil ik door het vuur gaan. Als ik met mijn capaciteiten kans zie zijn kracht aan te vullen, zal dat me heel gelukkig maken.
Verder denk ik dat hij weleens gelijk zou kunnen hebben over jou en over wat er met je gebeurd is. Ik hoop eigenlijk heel erg dat dit zo is. En het streelt mij natuurlijk dat hij er vertrouwen in heeft dat ik iets voor elkaar kan krijgen dat hem, tot zijn grote spijt, niet gelukt is.
Wat ik maar wil zeggen: Ik heb vooral toegezegd met jou aan de slag te willen gaan, omdat ik Meester Theo graag ter wille wil zijn en veel minder omdat ik zo graag iets voor jou wil doen of me in jouw richting tot iets verplicht voel.”
“Zo, ik denk dat mijn drive om dit te willen doen je nu wel duidelijk is. Misschien schrikt het je af, maar bedenk dan wel dat als ik iets op verzoek van één van mijn Meesters doe, ik alles op alles zal zetten om het in hun ogen goed te doen en er een succes van te maken.
Als je er dus voor kiest mijn newbie te worden, zet ik mijn oordeel over jou opzij en maak ik een eerlijke nieuwe en blanco start met je. Een start die wat mij betreft het begin is van een succesvol traject van ons samen.
Ik stel wel een aantal regels en voorwaarden waaraan je moet voldoen, tijdens het traject of al voordat we starten:
- Je wordt weer newbie, dus ik bepaal alles voor je, er is geen inmenging van anderen en jij kunt dus ook alleen bij mij terecht.
- De twee meisjes achter mij zijn ook newbies die door mij getraind gaan worden. Ook zij hebben een bijzonder verleden, maar heel anders dan jij. Ze heten Ellen en Eveline, en zijn zusjes van Anneke. Het zijn schatten van meiden en in de wereld waarin VBL zich begeeft nog een onbeschreven blad. Ook zij komen bij Meester Frank en mij wonen. Je zult ze dus regelmatig tegen het lijf lopen, maar, tenzij door mij opgedragen, bemoei jij je verder niet met hen. Niet met hun training, niet met hun school, niet met hun vrije tijd, met niets, op geen enkele manier.
- In je gedrag van vandaag onderken ik drie verschillende typen overtreding. Je niet houden aan opdrachten van je Meester, veiligheidsvoorschriften negeren en zonder overleg met hun trainer opdrachten geven aan newbies. Ik zal je daarvoor drie afzonderlijke straffen geven.
- In je periode als newbie gaan we vooral ook heel veel met elkaar praten. En heel speciaal over de periode tussen jouw vertrek van de middelbare school en het moment dat Theo je meenam uit die club in het Midden-Oosten. Je vertelt mij alles wat je nooit eerder wilde of kon vertellen, werkelijk àlles, tot in de kleinste details, hoe goor en smerig ook. Het maakt mij niet uit hoe moeilijk dat voor je is. Ik ben er van overtuigd dat als de oorzaak in die periode ligt, we daar alleen achterkomen door jou die periode opnieuw te laten beleven. Ik kan natuurlijk nooit met zekerheid bepalen of je alles vertelt. Ik moet daarbij op mijn gevoel afgaan. Daarom wil ik eerst aan een vertrouwensband werken, proberen een omgeving te creëren waarin jij je veilig voelt, dingen durft te vertellen waarover je nu al vijf jaar zwijgt. Maar laat ik ook helder zijn: als ik de indruk krijg dat je bewust dingen achterhoudt, of een spel met me speelt, dan ga ik scènes uit die club met je naspelen en het uit je slaan. Dat zal me op z’n zachtst gezegd zeker niet makkelijk vallen, maar reken er goed op dat ik me in dat geval over mijn weerzin heen zal zetten. Je moet je verhaal er nu eindelijk eens uitgooien.”
Claudia rilde bij het idee en ze blufte behoorlijk, want ze zou dat nooit kunnen. Ze hoopte maar dat ze Carla’s pantser snel zover zou kunnen afbreken dat ze nooit voor deze uitdaging zou komen te staan.
“Er is nog een laatste voorwaarde, maar die vertel ik alleen als je besluit onder mijn regime te willen vallen. Als je de andere optie kiest hoef je deze voorwaarde ook niet te weten. Overigens bespreken we die laatste voorwaarde niet in dit grote gezelschap, maar pas na afloop van het diner met alleen de andere directieleden erbij. Na het aanhoren ervan mag je alsnog besluiten VBL te verlaten.”
Toen Claudia sprak over het naar boven halen van diep weggestopte herinneringen, waren de tranen over Carla’s wangen gaan lopen. Toen ze ook nog eens begon over details uit de club, was Carla erbij gaan snotteren. Maar ze had het oogcontact geen moment verloren en Anneke had de paddle dus ook niet hoeven gebruiken.
Claudia had wat zien veranderen in Carla’s ogen. Het leek, ondanks de tranen, wel of er weer wat meer leven in zat, wat meer vertrouwen, het leek zelfs alsof ze een beetje blij keek. Claudia vermoedde dat Carla doorhad dat zij goed over de voorwaarden had nagedacht, en dat Carla dus ook begreep dat ze echt van plan was eerlijk en oprecht met haar op pad te gaan.
Frank bedankt Claudia voor de heldere uitleg en ook voor de gevoelvolle woorden aan Theo’s adres , en richt zich dan weer tot Carla.
“Carla, er is veel tegen je gezegd, en niet allemaal even plezierig. Ik wil je dan ook de kans geven om iets meer te zeggen dan alleen de optie die je kiest. Als je dat wilt tenminste. Maar laat ons in je reactie in ieder geval weten welke weg je wilt gaan.”
© Subadoration, 02-2010
voor het vervolg van dit verhaal: gebruik onderstaande link
|
|
    
Subadoration
Lid
Inlognaam: subadoration
Bericht Nummer: 20
Aangemeld: 06-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 21 februari 2010 - 12:20 am: |
|
 Chapeau voor Meisje20
|
Met hoofdstuk 11 eindigen de verhalen rond Claudia, Carla, Frank, Theo en alle anderen. Een goed moment om Meisje20 in het zonnetje te zetten.
Sinds haar reactie op de site, bij hoofdstuk 5, heeft zij haar gevoelens over alle hoofdstukken, alsmede enkele persoonlijke ervaringen, met mij willen delen. Zij ontpopte zich naar mij toe als de intelligente, vrolijke, openhartige en lieve muze met sub-gevoelens die iedere dominante schrijver zich volgens mij wenst.
Haar reacties hebben tot duidelijke verbeteringen in de verhalen geleid, soms achteraf, maar in de latere hoofdstukken al vóór publicatie. Hoofdstuk 10 bevat op de site bijvoorbeeld een aantal acties, die pas in mijn fantasie opborrelden en aan het al klaar liggende hoofdstuk zijn toegevoegd na inspirerende mails van Meisje20.
En bij hoofdstuk 11 heeft zij mij met haar heldere opbouwende kritiek behoed voor een verkeerde afronding van de verhalenserie, niet passend bij personages en sfeer van de eerdere hoofdstukken.
Kortom, een warm applaus voor Meisje20, die met haar steun aan mij bewijst dat ook leden die (nog) niet zelf publiceren een heel positieve bijdrage aan de kwaliteit van de verhalen kunnen leveren.
Inmiddels borrelt een nieuwe verhaallijn in mijn hoofd. Overbodig te melden van waar de inspiratie gevoed werd. Laten we hopen dat Meisje20 ook nu weer positief, maar kritisch meelezend in de buurt wil blijven.
Een groet aan allen en een kus voor Meisje20,
Subadoration.
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 428
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 22 februari 2010 - 02:40 pm: |
|
Fraai |
Bijzonder fraai vind ik dat, Subadoration. Ere geven wie ere toekomt. Geen enkele schrijver bedenkt alles zelf, dus feitelijk zouden alle schrijvers dit moeten doen. Dat gebeurt ook wel vaak, in dankwoorden in boeken. Maar probleem is natuurlijk wel dat je je het bewust moet zijn dat het niet van jezelf kwam, maar dan je ook nog moet herinneren van wie ook weer. Soms is dat makkelijk, zoals in de situatie die jij beschrijft, soms ook helemaal niet.
Hoe het ook zij, ik heb het op een verhalensite geloof ik nog niet eerder gezien. En dat maakt dit bijzonder.
Rest me nog te zeggen dat ik wel een beetje jaloers ben op zo'n muze die je allerlei leuke dingen in het oor fluistert. Maar ik mag helemaal niet zeuren want ik heb sinds ik op deze site ben heel wat muzen leren kennen. Elk met haar eigen bijzonderheden, elk met haar eigen gaven. Maar wat heb ik er veel van geleerd.
Omwille van hun privacy ga ik ze niet noemen, want ik denk dat ze ook geen van allen genoemd willen worden. Maar ze waren er en ze zijn er en hen te mogen kennen was en is alleen al fantastisch.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Liefje
Nieuw lid
Inlognaam: liefje
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 19 april 2010 - 09:54 am: |
|
Uitgeven! |
Beste Subadoration,
Het heeft even geduurd, maar eindelijk heb ik de tijd gevonden jouw boek uit te lezen. En wat heb ik ervan genoten. Inmiddels heb ik het geprint, zodat ik het eind mei in mijn vakantie nogmaals kan lezen, maar dan zonder onderbrekingen.
Ik wil je nogmaals complimenteren met de kwaliteit van je boek en de echtheid van de personages. Hoewel ik weet dat het verhaal voortkomt uit jouw fantasie kan ik mij prima verplaatsen in de emoties en reacties van bij voorbeeld Claudia, maar later ook Carla.
'Uitzending naar het buitenland' heeft alles in zich wat een goed boek nodig heeft: een vlotte schrijfstijl, cliffhangers, onverwachte wendingen, flashbacks, spanning, ontwikkeling van personages. Daarom, beste Subadoration, heb je er wel eens aan gedacht een uitgever te zoeken voor deze prachtige roman?
Ik kijk erg uit naar je volgende verhaal en hoop dat ik dan wel de tijd vind te doen wat ik je beloofde na het lezen van de eerste hoofdstukken van 'Uitzending naar het buitenland', namelijk reageren op de inhoud.
Veel liefs en succes met fantaseren en schrijven,
Liefje
|
Subadoration
Actief lid
Inlognaam: subadoration
Bericht Nummer: 22
Aangemeld: 06-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 19 april 2010 - 10:00 pm: |
|
Naast mijn schoenen! |
Dag Liefje,
Heel erg bedankt voor je uitgebreide en lieve complimenten. Ik was er even helemaal stil van. En sinds ik weer geluid maak, probeer ik te voorkomen dat ik, mijn ego strelend met jouw opmerkingen, naast mijn schoenen ga lopen.
Ik vind het een eer dat je me in je koffer stopt als je op vakantie gaat en ik hoop van harte dat mijn verhalen ook bij tweede lezing bijdragen aan een heel plezierige tijd.
Uitgeven is weleens bij me opgekomen, maar ik vermoed dat er maar een beperkt publiek is voor dit soort proza. En dat publiek weet waarschijnlijk deze site wel te vinden.
Ik schrijf ook niet zozeer om boeken op de markt te brengen, maar omdat ik het leuk vind allerlei losse fantasieën die door mijn hoofd dwarrelen in een prettig leesbaar verhaal samen te brengen. Het geeft me dan ook een goed gevoel als uit feedback van lezers blijkt dat dit gelukt is. Zeker als zich onder die lezers vrouwelijke subs bevinden, want dit boek is als ode aan hen bedoeld.
Een volgend boek (‘Het feest van Kim’) is in wording. Waarschijnlijk bestaat het uit drie delen, die elk te lang zijn om in één keer te plaatsen. Het eerste deel is klaar (vijf à zes hoofdstukken), de delen twee en drie zitten in grote lijnen in mijn hoofd, maar op dit moment ontbreekt de tijd om het allemaal in detail uit te werken. Het kan dus zomaar komende winter worden voordat ik aan verder schrijven en publiceren toekom. Ik hoop dat je wat geduld kunt opbrengen.
Veel liefs van SubAdoration.
|
Liefje
Nieuw lid
Inlognaam: liefje
Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 23 april 2010 - 04:49 pm: |
|
Ode en geduld |
Beste SubAdoration (leuk, die hoofdletter A),
Mooi dat je zegt dat jouw boek een ode is aan vrouwelijke subs. Daardoor realiseerde ik me dat ik nog een compliment vergeten was, namelijk dat uit jouw verhalen respect spreekt van de dominanten voor hun subs, precies zoals dat volgens mij ook zou moeten zijn. Je beschreef dat heel goed in het stukje waarin je je voorstelde:
'Het draait om de sub en zijn/haar wensen. De Dom haalt voldoening uit het vervullen van die wensen, uiteraard niet slaafs, want aan de basis van de wensen van de sub ligt het verlangen verrast en uitgedaagd te worden. De kracht van de Dom ligt in het steeds opnieuw creëren van die verrassing en het begeleiden van de sub naar, en het steeds iets verleggen van haar/zijn grenzen. Zij spelen een spel waarin ieder de ander geeft wat die nodig heeft. Zij zijn onder de indruk van elkaar en aanbidden elkaar.'
Een prachtig ideaalbeeld dat iedere Dom in gedachte zou moeten houden als hij plannen maakt of met zijn sub speelt. Ik weet zeker dat als een Dom zo met zijn sub omgaat er een hele mooie D/s-relatie kan ontstaan, die beiden zal doen groeien en beiden bevrediging zal geven.
Ik ben het overigens niet helemaal met je eens dat er maar een beperkt publiek is voor dit soort proza. Ik ben ervan overtuigd dat er veel meer mensen van zouden genieten dan alleen de mensen die deze site bezoeken. Misschien een wel erg groot voorbeeld, maar denk eens aan L'Histoire d'O, dat heeft een miljoenenpubliek...
Jammer dat ik tot de winter geduld moet hebben voordat ik weer wat van je zal kunnen lezen. Geruststellend echter dat het volgende boek al in de maak is en dat het eerste deel ervan zelfs al af is. Je zou me daar natuurlijk al een blik in kunnen gunnen met als smoes dat ik het voor je zal redigeren...   
Liefs, Liefje
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
De echte Carla?! 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?