| Gepost op zaterdag 30 januari 2010 - 05:35 pm: | 
|
|
hoe warm het was en hoe ver
Bij de echt steile stukken loop ik voorop, maar meestal zij. Dan kan ik steeds naar haar kijken, haar blote benen in een eigenlijk iets te strakke korte broek. Haar volle sterke dijen, de knieholte met een licht blauwe waas van aderen onder de huid, en haar stevige kuiten met fijne blonde haartjes, die oplichten als goud in de zon.
Ze draagt net als ik zware wandelschoenen. Langzaam zie je haar t shirt nat worden van het zweet. Een driehoek op zijn punt, breed en donkerder rood beginnend tussen haar schouderbladen en eindigend bij haar bilnaad.
Haar ronde schouders zijn bloot en rood bruin door de zon. Ze heeft het haar kort en duidelijk geblondeerd. Haar nek toont tekenen van licht vervellen en glimt van het zweet en de zonnebrandcrème.
Het is warm zeker onder in de kloof waar bijna geen wind staat. Met als enige niet echte verkoeling de schaduw van de jonge wilde eiken. Het ruikt er zwaar naar rozemarijn en tijm. En naar warme steen en droog stof.
Ze staat stil als we helemaal beneden zijn en kijkt me verwachtingsvol aan. Haar bovenlip met de kleine blonde haartjes is nat van het zweet en haar strakke shirt plakt aan haar borsten en ook ertussen tekent zich het rood donkerder. Ze trekt het shirt losser van haar huid en even verharden haar tepels zich. Ze heeft stevige borstjes, niet te groot, mooi rond en een beetje naar buiten gekeerd op haar iets platte borstkast.
Ik kijk haar lang aan.
“Ik word daar altijd nerveus van,” zegt ze.
Wat mij weer doet besluiten haar aan te blijven kijken. Ze staart verlegen langs me heen in de verte. Achter haar een muur van zilvergrijs steen en achter mij, niets dan bosschages en het pad waar op we afgedaald zijn.
Ik kom dichter tegen haar aan en zoen haar op de wang. Het proeft een beetje zout.
Ze lacht, ik lach terug. Ik knik en wijs haar het pad schuin achter haar. Ze draait zich om en we lopen weer. Ik zo ver achterop dat ik rustig naar haar kan kijken zonder te struikelen.
Ze zet haar voeten behoedzaam neer, hoofd en beetje schuin, schouders naar achteren. Ze draait soepel om uitstekende takken heen.
Ik vraag haar te stoppen. Ze draait zich naar me om en staat stil onder een boom. Handen in de zij. Ze hijgt licht, haar borst gaat onrustig op en neer, haar mond een beetje open, ogen tot spleetjes geknepen tegen de felle zon.
“Doe je shirt uit,” zeg ik zacht.
Ik had het wat dwingender willen laten klinken maar dat lukt me niet. Ze kijkt me aan en doet het dan aarzelend. Ze kruist de armen pakt de onderkant van haar shirt en trek deze omhoog. Haar huid glimt van het vocht en het uit trekken kost haar moeite, alles plakt. Langzaam en moeizaam maakt het natte shirt zich los van de huid. Dan staat ze daar ineens, de borsten bloot, het shirt nog boven haar hoofd.
Even heeft ze kippenvel en verharden haar tepels zich, als de weinige wind die er is over haar natte huid strijkt. Dan laat ze de armen zakken en heeft ze het shirt in haar rechterhand.
Ze lacht naar me, een beetje uitdagend, rug iets hol en de tanden bloot. Ze wrijft haar borsten, oksels en buik met het shirt droog en werpt me het shirt toe.
Ik vang het. Het is nat.
Ik ruik er aan en stop het dan omzichtig in mijn rugtas. Als ik weer opkijk zie ik dat ze haar handen voor de borsten houdt. Ze doet ze langs haar lijf als ze ziet dat ik kijk.
“We gaan verder.”
Ik maak aanstalten weer te gaan lopen. Ook zij draait zich om en loopt weer voorop.
Prachtig nu die rechte wat holle rug met een diepe kuil van de ruggengraat daar waar de heupen beginnen. Ze is mooi egaal bruin en de enige vlekken op haar huid zijn de licht blauwe schaduw plekken die de bladeren van de bomen over haar dof glanzende lichaam laten glijden.
Als ze in de volle zon loopt gloeit haar huid alsof ze alle warmte terug wil stralen.
Na zeker een kwartier lopen en genieten van haar prachtige schouders stopt ze en luistert. Even dacht ze iets te horen van andere mensen. Wat niet zo is.
Ik maak van de gelegenheid gebruik door dicht achter haar te gaan staan. Ik sla mijn handen om haar heen en pak haar borstjes. Ik fluiter haar in het oor dat ik ook haar broekje wil en laat haar gelijk weer los. Ze draait zich om en kijkt me aan of ik het meen.
Blijkbaar zie ik er overtuigend genoeg uit, want ze knoopt haar broek los, plaatst haar duimen aan de zijkanten en laat door met haar heupen te draaien de broek gelijk met haar slipje zakken. Ze stapt er door haar grote schoenen wat onhandig uit. Ik moet haar even bij de elleboog ondersteunen anders zou ze omgevallen zijn. Ze kan het, als alle vrouwen, niet laten even in haar slipje te kijken.
En dan staat ze daar in de volle zon met die prachtig net niet bollende buik. Haar wel iets bollende venusheuvel, een beetje kwetsbaar schraal kaal door het pas scheren. Met daaronder twee volle schaamlippen met boven in de aanzet van haar clitoris. Haar dijen net wel, net niet, tegen elkaar, met weer die lichtgevende blonde haartjes.
Ik pak haar spullen aan stop ze in mijn rugzak.
Ik kus haar op de wang en draai haar bij de schouders om laat mijn handen langs haar rug tot op de heupen zakken. Dan geef ik haar een zacht duwtje voorwaarts. We lopen weer. Haar prachtige harde billen pakken het licht alsof ze zich bij elke stap willen koesteren. Maantjes van licht die oplichten bij elke stap, bij elk aanspannen van de bilspieren. En steeds even als terloops in het paars donker de aanzet tussen de benen van haar vulva. Zelfs de bijna grove schoenen ontroeren bij zo veel kwetsbaar sterke schoonheid.
Ik moet onder het lopen even mijn halve erectie goed doen. Ik kan mijn ogen niet los maken van die prachtig deinende billen en wil elke trilling van de spieren in dat mooie lijf zien.
Even stop ze en bukt zich, hurkt met een been naar voren om haar veters te herschikken. Ze kijkt om en ziet mij loeren. Ze wuift me verlegen weg, staat snel op en loopt met een rood hoofd door.
Bijna lopen we daardoor de plek voorbij die ik voor dit bezoek heb uitgekozen: een grote platte steen net twee meter boven het pad. En daar vlak achter twee grote bomen welke zo’n twee, twee en halve meter van elkaar staan. De steen is zeker vier bij drie meter en bolt aan de bovenkant licht en is mooi glad geschuurd door eeuwen zon en regen.
We lopen om de steen heen en vinden de plek waar het makkelijk klimmen is. Ik help mijn meisje er op klimmen. Ze is eerder boven dan ik. Ze staat in de volle zon en kijkt op me neer, haar benen licht gespreid, haar buik iets wat vooruit, handen op de rug en wacht. Ik kijk, zo van onderaf, tegen twee prachtig stevige zuilen. Met daarboven half in de schaduw haar volle vulva. Haar buik pakt glanzend nat het licht. Borsten en tepels hard en stijf. Zeker drie, vier minuten kijk ik.
Ik zie haar nerveus worden, rek het nog even en klim dan omhoog. In een paar passen ben ik bij haar boven en staan we tegenover elkaar op de steen.
“Ga zitten,” zeg ik, als ik zie dat ze een heel verhaal wil beginnen.
“We moeten praten.”
Zij laat zich zakken en wil op haar billen gaan zitten.
“Op je knieën, niet op je luie reet,” zeg ik ineens met grote nadruk.
Ze schrikt zichtbaar en tot mijn eigen verbazing haast ze zich om op haar knieën te gaan zitten.
“Oké nu recht op, en handen op de rug.”
Ook dat doet ze.
Ze wil weer iets zeggen. Ik onderbreek haar met een vraag.
“Hou je van me?”
Ze knikt.
Ik stap op haar toe.
“Ik wil het uit jouw mond horen.”
Pak haar kin en dwing haar zo mij aan te kijken. Ze kijkt, haar helder flets blauwe ogen staan verbaast en verwachtingsvol. Haar mond, een schuchtere lach.
“Ja, ik hou van je ik hou heel veel van je.”
En ze wil doorgaan en iets vragen. Ik druk een vinger op haar mond en verbied haar nog iets te zeggen.
Ze is duidelijk verbaasd. En snapt niet welk spel ik nu weer speel.
Ik pak een tepel in mijn linkerhand en druk hem langzaam tussen mijn vingers plat. Het doet haar pijn.
Ze opent haar mond, om te protesteren, ik schud mijn hoofd en ze is stil. Ze kreunt zacht.
“Je bent van mij,” zeg ik een beetje schor, “vanaf nu ben je van mij.”
Ze knikt haast onmerkbaar.
“Je zult doen wat ik zeg, je zult, zolang je bij me bent, mij gehoorzamen in alles, en ik zal je gebruiken, laten genieten, maar wel op mijn manier, op mijn voorwaarden. Jij bent er voor mij: niet meer dan een speeltje.”
Ze kijkt heel geschrokken en wil wat zeggen.
Ik haast me om haar te onderbreken en zeg: “Een speeltje waar ik veel, heel veel van hou, maar toch vooral een speeltje. Mijn belangrijkste stuk speelgoed.”
Mijn stem begint, tot mijn grote opluchting, langzaan zekerder te klinken. En mijn lief is steeds meer verbaasd en naar ik hoop onder de indruk.
Weer knijp ik in haar tepel en draai hem licht naar links. Ze kreunt weer. Haar mond blijft een beetje open. Ze vertoont vlekken in de nek van onzekerheid en opwinding. Nog steeds kijken we elkaar in de ogen. Steeds als ze haar ogen wil neerslaan, knijp ik en kijkt ze me weer aan.
Ze raakt meer en meer verlegen en in de war.
Ze wil iets zeggen en weer schud ik het hoofd: “Jij mag alleen praten als ik je iets vraag.”
Ik pak ook haar andere tepel en speel nu beurtelings met beide. Ik zoek naar haar grens. Ik zoek haar pijn en geniet van haar geile lijden: het licht knijpen of sluiten van haar ogen, haar neusvleugels die zich wat verwijden, het nerveus trekken van een mondhoek.
Wat me het meest opwind is het voller worden van heel haar gezicht: als bij zwangere vrouwen die in de laatste paar dagen autistisch op zichzelf gericht zijn..
Af en toe zie ik dat ze zich wil verweren dan dreigen haar handen van haar rug los te komen.
“Op je rug houden,” fluister ik en ze doet het.
“Spreid je benen, je moet toegankelijk zijn, altijd toegankelijk zijn,” en ik druk met mijn voet tegen haar knieën.
Ze laat zich dwingen en doet ze wijd.
“Wijder,” sis ik en ik knijp weer in een tepel.
Ze hobbelt wat heen en weer en zit nu met haar benen zo wijd als ze kan. Dan laat ik haar los en doe een stap terug.
Ze wil weer wat zeggen maar bedenkt zich kennelijk.
Ik kijk weer lang. Ze slaat de ogen neer en blijft zo zitten. Ik zie hoe veel moeite het haar kost. Ze trilt licht.
Ze is mooi, mooier dan ooit... zo op de rand van overgave en verzet. Ik laat haar nog wat met zichzelf vechten.
“Kijk me aan, en vinger je,” zeg ik na zeker drie minuten.
Ze schudt het hoofd en wil weigeren. Ik stap op haar toe en dreig haar te slaan.
Ze kijkt me aan. Ze lacht verlegen, vol ongeloof.
Dan sla ik echt, behoorlijk hard op haar rechter borst.
“Vinger je,” zeg ik weer.
Ze ziet dat ik het meen en begint aarzelend te vingeren. Iets wat ze nog nooit voor me gedaan heeft.
Ze maakt even in de mond de vingers van haar rechterhand nat. Duidelijk een routine gebaar, welk overbodig blijkt, als ik zie hoe nat ze daar is. Ze draait met haar middel en ringvinger om haar clitoris en steekt af en toe een vinger ietsjes naar binnen. Haar schaamlippen zijn dik en als rubber.
Weldra glimt haar hele geslacht van het vocht. Ze kijkt me aan en ik zie een traan. Het ontroert me maar maakt me ook geiler. Het valt me op, bijna als een schok, dat ik zo geniet van mijn macht, het verbaast me en er is iets van schaamte.
Ik zie hoe ze zweet in de volle zon, haar mond open, haar adem onregelmatig. Ze steunt achter zich op haar linkerhand en vingert met rechts. Ze blijft me aankijken. Ik kijk terug en doe niets. Probeer zo neutraal mogelijk te blijven kijken. Van haar ogen naar haar handen en terug. Even wil ze stoppen.
Ik hoef maar met mijn hoofd te schudden en ze gaat door.
Toch is er opwinding bij haar. Haar tepels blijven hard naar buiten priemen. En ze vingert ongemerkt steeds net iets heftiger. Ze heeft moeite me te zien terwijl ze me moet blijven aankijken. Ze schokt af en toe licht met haar bekken.
Het is warm de zon brand in mijn nek en ik voel me loom geil. Mijn erectie knelt en ik open mijn gulp. En schik hem goed.
“Door,” fluister ik tegen haar.
Ze wisselt van hand. Links is ze lang niet zo vaardig als rechts, dus wisselt ze vrij snel weer terug.
Als ik zie dat ze dicht tegen een orgasme aan zit haal ik mijn lid uit mijn broek en voor ze komt, zeg ik haar te stoppen. Ze zegt niet te kunnen stoppen. Ik pak haar hand en ruk hem van haar geslacht weg. Ze kan haar bekken moeilijk stil houden.
Ik kom weer overeind en sta recht voor haar, zo dicht bij dat mijn lid tegen haar gezicht drukt.
“In je mond,” zeg ik haar hees.
Ze opent als vanzelf haar mond en ik druk mijn lid bij haar binnen. Even voel ik haar tanden. Langzaam druk ik dieper door en houd met beide handen haar hoofd vast. Met mijn lid diep in haar keel, voel ik haar wanhopig slikken. Even nog houd ik vast. Dan plotseling laat ik haar hoofd los en dreigt ze achterover te vallen.
Ze hijgt met haar mond open. Een sliert van mijn voorvocht druipt langs haar kin en valt op een borst. Ik veeg het weg. Ze kijkt me verschrikt aan.
“Neem hem weer in je mond.”
Ze komt weer naar voren en ik pak haar mooie hoofdje tussen mijn handen en zoen haar op de mond.
Ik proef haar, ik proef mezelf.
Ik kom weer overeind en richt haar weer over mijn lid.
Warm, bijna heet en zacht omsluiten haar lippen mijn lid. Rustig laat ik me nu pijpen. Ze doet het vol aandacht en likt zelfs uit eigen beweging mijn zak en ballen.
“Gebruik je handen,” zeg ik.
Ze pakt met haar rechterhand de onderkant van mijn lid, drukt mijn voorhuid naar beneden een draait met haar tong rond en onder de rand van mijn eikel.
Snel, te snel naar mijn zin moet ik haar laten stoppen.
Ik pak haar bij de haren en trek haar hoofd weg. Ze kijkt me verdwaast aan, zeker als ik mijn lid weer opberg in mijn broek.
Ik zeg haar met de handen op de rug te gaan zitten, en been naar mijn tas en pak wat touw.
Weer bij haar, vraag ik haar te gaan staan.
Ik help haar, knuffel haar even en bevoel haar kutje. Ze is nog steeds nat en drukt haar onderbuik tegen mijn hand. Even vinger ik haar, vol dik en nat voelt het met een hard gezwollen clitoris tussen haar kleine lippen. Ik neem hem tussen twee vingers en rol hem zacht heen en weer. Ze drukt zich tegen mijn schouderen zoekt mijn mond. We zoenen. Ze ademt zwaar door haar neus. En wat ruikt ze lekker, het geilste zweet van de wereld.
Ik knijp dan plotseling vrij stevig in haar clitje. Ze laat een klein gilletje horen direct gesmoord door mijn mond.
“Wat ik ook doe, ik wil je niet horen,” zeg ik streng en zij, zij knikt dom.
Dan bind ik om elke pols een touw. Ik wikkel het touw zeker zes keer rond haar pols voor ik het vast knoop. Hetzelfde doe ik met haar enkels net boven haar schoenen. Ze moet de rest van het touw zelf vast houden.
“Waarom doe je dit met me?”
Ze kan het niet laten het me te vragen.
“Daarom,” zeg ik, “en als je weer praat stop ik iets in je mond. Gesnapt?”
Ze lijkt geschrokken
Ik leid haar naar beneden en tussen de twee bomen. Laat haar precies in het midden plaats nemen, en bind eerst de linker en daarna het rechter koord aan de bomen vast. Ze staat nu met haar armen iets omhoog en wijd vast. Ik trek alles nogmaals wat strakker en mijn lief is nu machteloos gebonden tussen de bomen. Ze staat mooi in de schaduw van de rechter boom.
Ik buk me en bind ook de koorden aan haar enkels aan de voet van de boom vast. Ze staat nu met haar benen wijd. Ik neem wat afstand en vind dat haar benen best nog iets wijder kunnen. Dus doe ik dat.
Ik loop rustig iets van haar weg en ga op een kleine steen zitten. Wat mooi zo’n strak gespannen vrouw tussen de bomen. Die bewegende blauwpaarse schaduw vlekken over haar rood bruine huid. Haar angstig kijken, een blik vol onbegrip en verwarring.
Ik knik haar toe. En lach.
Heel lang gebeurt er niets. Ik kijk lang en rustig.. Zij hangt soms in de boeien meer dan dat ze staat. Dan weer vermant ze zich en staat stoer te zijn.
Ik verbaas me hoe snel elke emotie zichtbaar is en hoe expressief ze die laat zien, juist in die bizarre positie waarin ze nu staat.
Dan vraagt, nee, smeekt ze me dichter bij te komen. Hees en bedeesd zegt ze me dat ze plassen moet. Ik knik en draai me om.
“Ik moet echt heel nodig,” fluistert ze me na.
Ik draai me weer terug.
“Je weet toch hoe dat moet,” zeg ik haar en loop weer van haar weg.
Ik zet me weer op die steen en kijk.
Ze draait wat met haar bekken, bijt op haar onderlip, kijkt even snel naar me, richt de blik dan naar beneden en plast. Een goud gele straal, die even licht pakt, en hoorbaar op de harde grond neer komt. De kracht van de straal neemt af en er loopt nog wat urine langs haar rechter been, helaas in haar schoen, naar beneden.
Ik loop om haar heen, pak uit de tas haar t shirt en veeg haar been droog. Ze lijkt opgelucht, maar ook kwaad. Ik zoen haar eerst op de wang, daarna op de mond en gek genoeg: ze zoent me terug.
Ik druk me tegen dat weerloze lichaam en pak haar warme billen in mijn handen. Zo staan en zoenen we een hele tijd. Als we moeten stoppen om wat op adem te komen zeg ik dat ik van haar hou.
En ook zij fluistert me toe dat ze van me houdt.
Ik maak me van haar los en speel wat met haar tepels hurk neer en zoen haar kutje. Ik druk mijn tong bij haar binnen en proef het zout van haar urine en het zoet van haar genot. Dan loop ik resoluut naar mijn tas achter haar en pak mijn zwepen.
Ze probeert om te kijken, wat niet lukt. De eerst slag op haar billen komt dan ook onverwachts.
Ik raak haar nauwelijks. Als gestoken door een wesp beweegt ze zich met haar bekken naar voren, en slaakt een gilletje eerder van de schrik dan van de pijn.
Een lichte streep tekent zich over haar billen: ik lik er langs met mijn tong. Ik zeg haar dan stil te zijn en sla weer, en weer. Steeds iets harder raak ik haar op haar billen. Steeds weer spant en ontspant ze haar billen, drukt haar buik vooruit en gaat weer recht staan. Steeds wacht ik tot ze zich heeft hersteld.
Rustig sla ik door, de kracht van mijn slagen voer ik langzaam op. Haar ronde billen kleuren prachtig, streep na streep, rozerood. Geen plek op haar billen is niet beslagen.
Ik ga soms links soms rechts van haar staan en sla. En geniet en sla. En sla en geniet. Mijn erectie doet pijn van opwinding.
Dan stop ik en voel haar kutje. Ze is behoorlijk nat. Ik speel met haar en ze kreunt zacht.
“Geil?” fluister ik als vraag.
Ze knikt, haar ogen nat, haar volle lippen open, haar hele gezicht gevlekt tot diep in de nek.
Ik vinger en zij kantelt haar bekken zo dat ze voor mijn vingers toegankelijker wordt. Dan stap ik weer opzij, geef haar weer de zweepslagen die haar toekomen en die ik van plan was haar te geven. Harder nu. Ze huilt nu echt.
Haar billen kleuren roder en roder. Ik wrijf er over en zoen haar en haar billen.
Zacht zegt ze mijn naam.
Ik kus haar tranen weg. Zout, zweet, en snot en toch: wat is het geil, wat is ze mooi.
Ik bevoel haar kutje. Ik vinger. Ik hurk en zoen haar kutje. Zuig haar clitoris binnen. Dan, nog voor ik er op bedacht ben, schokt ze met haar bekken, kreunt, drukt haar buik heftig naar voren, rukt aan de touwen. En komt.
Ik kom overeind, druk mijn vingers tegen haar clitje en laat haar pulseren en komen en komen.
Ze zweet heftiger dan ooit. Ze kreunt, haar gezicht vertrekt tot een verwilderde grimas en ze blijft komen, er lijkt geen eind aan. Ze huilt, roept me aan, en komt. Soms hangend, soms staand.
En dan ineens is het stil, een stilte die me overvalt en waar ik van schrik.
Ik haast me haar los te maken. Ze zakt als een zoutzak tegen me aan en ik zet haar moeizaam op een steen. Langzaam, nog na snikkend, komt ze tot zichzelf.
Ik sta er wat reddeloos bij en mijn erectie is versmolten tot een armzalig niets. Ze hangt tegen mijn benen, slaat na verloop van tijd haar armen om me heen, en drukt zich tegen me aan. Ze kijkt mij aan, met haar betraande hoofd omhoog. Tast met haar hand mijn benen omhoog af en zoekt schuchter mijn lid. Haar hand opent mijn gulp. En mijn langzaam stijver wordende lid werkt ze uit mijn broek. Ze trekt zich wat aan me op tot haar mond mijn lid bereikt en begint me te pijpen.
Zo liefdevol, zo zalig aandachtig, dat mijn lid direct weer kloppend vol en stijf is.
Ik laat haar begaan en kijk op haar neer. Dat prachtige naakte wezen dat me dient.
Ze knoop verder mijn broek los zonder mijn lid uit haar mond te laten ontsnappen Mijn broek zakt op mijn enkels.
Nu gebruikt ze beide handen en haar mond om me te plezieren. En helaas: ik kom, veel te vroeg naar me zin kom ik.
Ik waarschuw haar maar ze neemt mijn zaad tot op de laatste golf tot zich.
|
|
|
om mee te beginnen
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?