| Gepost op maandag 28 maart 2005 - 11:19 pm: | 
|
|
Opgedragen aan Janneman.
Een tong likt een oorschelp, kippenvel verschijnt op beide lichamen. Vochtige, hortende ademstoten geven klank aan het verlangen. Een paar billen beweegt zich in de richting van de hand, van de tastende, rond de aars cirkelende vingers. Ja, als je maar lang genoeg plaagt, wordt de drang naar een anale penetratie vanzelf onweerstaanbaar.
Hij zucht. Hij rilt. Ik ben ontroerd. Terwijl hij met zichzelf worstelt, flitsen er allerlei beelden door m’n hoofd. Het is niet de eerste keer dat ik een dominante aanpak probeer, het is wel de eerste maal dat hij ondanks zijn angst zo ontvankelijk schijnt, dat hij zich echt lijkt te willen geven. Ik aarzel even, maar mijn opwinding krijgt de bovenhand. Het beeld, over hoe ik hem ooit zal meenemen aan een leiband met een buttplug in, deel ik met hem. Hij zal naakt zijn, geknield, ten dienste van iedereen aan wie ik hem toewijs. Zijn gehijg en erectie vertellen me dat het goed is. Een vinger dringt zijn opening binnen. Het is waar, kontjes-ook die van mannen-zijn als zuigende monden, ik hoef bijna geen enkele moeite te doen.
“Laat me zien hoe je jezelf klaarmaakt.”
Met de blik afgewend geeft hij hier gehoor aan en begint zichzelf te strelen. Ik betoon nog enige coulantie deze keer, volgende maal zal ik eisen dat hij me aankijkt.
Een tweede vinger zorgt voor een schrik-effect, maar geen heerlijker afrodisiacum dan angst. Aan zijn gezicht valt de plotse twijfel af te lezen. Ze is zo kordaat, meent ze dit echt, wat zal dit brengen, is dit normaal…?
“Ik ben trots op je. Schroom niet, laat me genieten.”
Mijn vingers woelen pijnlijk, zijn orgasme is onhoudbaar.
Een paar zoenen en een opfrisbeurt later vraag ik hem hoe hij zich voelt. Als hij over zijn lichaamsdelen spreekt, gebruikt hij verkleinwoorden. Het is de eerste keer dat ik dit hoor van een man. Of hij dit doet om z’n schaamte te maskeren, vraag ik. Het is immers de eerste keer dat hij zich echt aan iemand geeft.
“Misschien, maar ik voelde me sowieso geen man, maar een jongetje”, fluistert hij zachtjes.
Ik weersta aan de drang hier lollig over te doen. Het is mij immers niet onbekend hoe onderdanige vrouwen het soms over hun kutje hebben.
“Goed”, antwoord ik, “ik weet niet of we hierin verdergaan, jij ook niet, we nemen het zoals het komt…maar àls je ooit wat van me wilt, dan volstaat het me niet dat je je komt aanstellen." Duidelijkheid wil ik.
"Je zal me vragen of je mijn jongetje mag zijn.”
Het kan me niet schelen dat het belachelijk klinkt, ik zie hoe klein en kwetsbaar hij is, hoe mijn woorden hun effect niet missen. Zijn hoofd zoekt zich te begraven in het kussen, terwijl hij me bijna onhoorbaar bedankt. Mijn handen strelen hem, heel kort, net voldoende om hem gerust te stellen, hem te laten weten dat ik trots op hem ben.
“Er is nog de kwestie slip, zegt dat jou iets?”
“Ja”, antwoordt hij op fluistertoon, “die zal ik niet meer aanhouden in bed. Maar ik vond m’n pyjamabroek niet en ik had het koud en het was een schone slip en…”
“Daarover hadden we het vorige keer al, niet?”
Hij beaamt.
“Ik wil het niet hoeven te vragen, ik vind het een verfoeilijke gewoonte.”
Weer knikt hij.
“Als ik bij je in bed kom, wens ik geen slip aan te treffen. Nooit. Al slaap je alleen en krijg je mij onverwacht op bezoek midden in de nacht, dan sta je onmiddellijk op en trek je dat onding uit, zonder vragen, zelfs al heb ik niet de minste zin je aan te raken. Dat is een gevolg van de keuze die je nu maakt, al kan je altijd terug.”
Hij begrijpt: “Geen slip meer, beloofd.”
Mooi.
Ik heb het geluk naast een bamboeveld te wonen.
“Op je buik dan nu, voor die slip.”
Het is de eerste keer dat ik bamboe gebruik, ik ben mild, het is vooral aftasten, het is allemaal al eng genoeg voor hem. Twintig in kracht toenemende roffeltjes kleuren zijn billen lichtroze. Ik geniet, weet nu al dat dit slechts een begin is. Hij verstopt zijn blozende hoofd.
Rust maar even, denk ik bij mezelf.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
|
|
    
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 109
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: 
Stemmen: 2 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 29 maart 2005 - 03:14 pm: |
|
Ik hou wel van een experiment op zijn tijd..... |
Opgedragen aan Janneman, zegt ze.......
Omdat u zich natuurlijk allemaal vreselijk nieuwsgierig zit te maken (nee, gewoon toegeven!) zal ik u even uitleggen hoe dit zo komt.
Al jaren erger ik mij aan verhalen van Domina's die met slaven spelen. Ik heb dat hier ook wel eens verteld. Waar verhalen van Meesters met slavinnen altijd wel iets hebben van genieten van het meisje en haar lijf gaan verhalen van Domina's toch wel heel vaak zo niet altijd over het beschimpen van de slaaf en blijkt nergens dat ook de Domina haar plezier beleeft anders dan door het ventileren van haar afgrijzen waar het de mannelijke soort aangaat. De slaaf wordt geslagen, vernederd, zijn altijd te kleine pikkie wordt nog verder gekleineerd. Als hij heel erg zijn best doet mag hij misschien wel klaarkomen maar daarna moet hij wel zelf zijn 'rommel' opruimen. De Domina geniet niet van zijn lijf, verdiept zich niet in zijn geest. Het is in mijn beleving allemaal nogal plat en harteloos.
Als u het daarmee niet eens bent of verhalen kent die wel van liefde getuigen en van wederzijdse passie dan hoor ik het natuurlijk graag. Ik ken die verhalen in elk geval niet.
Ik heb het daar ook met Anima over gehad. Ik geloof dat ze het wel met me eens was.
En nu, nu komt ze met een verhaal waarin ik veel meer vind van alles wat ik in al die andere verhalen mis dan ik voor mogelijk had gehouden. Dat vind ik ontzettend knap van haar. Daarbij is natuurlijk de vraag belangrijk of ze in werkelijkheid de Anima is die we van haar verhalen kennen, dat wil zeggen of ze nou geheel sub is of domina of dat ze er nog over nadenkt. Dat zegt namelijk iets over hoeveel moeite ze heeft moeten doen om zich in deze geschiedenis te verplaatsen.
In elk geval is het wel zo dat beide zijden mij terdege aantrekken. Ik fantaseer graag over domineren maar zeker ook over gedomineerd worden en ik kan u zeggen dat dit het eerste verhaal is dat ik lees waarbij ik denk: hmmmm, hoe zou dat zijn? Bij al die andere verhalen denk ik slechts: zo laat je je toch niet behandelen?
De man van het verhaal mag zich geborgen weten. De Meesteres is nog wat onervaren, dat is duidelijk (net als hij trouwens), ze is nog wat weifelachtig over haar aanpak en gevoelens, maar ze gaat ervoor. Voor hem doet ze het, en dat is wat dit verhaal zo lief maakt. Hard is ze in haar plannen, zacht nog in de aanpak van hem. Ze zal hem leiden en laten lijden, maar alles vanuit haar liefde voor hem.
Voorwaar een prachtig verhaal. Hulde voor de schrijfster, die hiermee weer eens bewezen heeft tot degenen te behoren die veel in hun mars hebben.
Anima, bedankt, maar je hebt me natuurlijk veel te veel eer bewezen.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 126
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 31 maart 2005 - 08:47 pm: |
|
ontroering |
Lieve Anima,
Ik ben nou niet bepaald het analyserende type. Dat laat ik aan de heren psychologen over (grinnik). Ik vind je verhaal gewoon prachtig. Het ontroert me diep zoals je omschrijft hoe het de eerste keer zou kunnen gaan. Ik heb bewondering voor het feit dat je iets beschrijft wat heel ver van je af staat.
Klasse en petje af
knuffie Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 127
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 31 maart 2005 - 08:50 pm: |
|
Illusie |
Lieve Janneman,
Ik heb werkelijk in een deuk gelegen als ik je zo verschrikkelijk hard je best zie doen om de lezers te doen geloven dat jij niet de slaaf in het verhaal bent.
Zo zie je maar: illusie is ook niet alles.......
knuffie
Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 112
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 april 2005 - 10:30 am: |
|
Hahahahahahahahahaha ............ ahum ....... |
Illusie
Lieve Janneman,
Ik heb werkelijk in een deuk gelegen als ik je zo verschrikkelijk hard je best zie doen om de lezers te doen geloven dat jij niet de slaaf in het verhaal bent.
Zo zie je maar: illusie is ook niet alles.......
knuffie
Marny
Brave Marny.......
Had je jezelf nou maar aan je eigen wijsheid in je berichtje aan Anima gehouden ..... laat het analyseren en interpreteren nou aan de heren deskundigen over. Dat gaat jou boven je ongetwijfeld fraaie bol. Het enkele feit dat ik indertijd als mijn alter ego Jan de Man een beetje mijn hoofd op hol liet jagen door die patiënte M bewijst natuurlijk helemaal niet dat ik niet een zeer bekwaam psycholoog ben, die met de gekozen behandeling de allesbepalende basis heeft gelegd voor een verdere aanpak van de zieleroerselen van de subjes M en A. Met die uitstekende basis gaan nu een aantal glamour-psychologen op de loop die de voorzet alleen nog maar even hoeven in te koppen, maar goed, ik ben een ruimhartig mens en ik gun ze hun succesje.
Ik heb even nagedacht wat de beste reactie zou zijn op jouw vrijpostigheid. Enige consideratie is gepast omdat zich kennelijk een idee in jouw hoofd heeft genesteld waarvan je totaal overtuigd schijnt te zijn. Een goed psycholoog past daar altijd mee op, want de patiënt is eenvoudig in verwarring te brengen als dergelijke als vaststaand beschouwde denkbeelden te plompverloren ter discussie worden gesteld. Ik zal je niet vermoeien met een samenvatting van alle literatuur die daarover bekend is. Neem van mij aan dat ik glashelder jouw gedachten in beeld heb en ik zal al mijn - niet geringe - talenten aanwenden om je hier veilig doorheen te loodsen.
Dat kan het beste geschieden door je tot nog iets dieper nadenken aan te zetten. Ik geef je hieronder een aantal mogelijke reacties op jouw gedachtenspinsels. Denk daar nog maar eens flink over na en dan zie ik je weer graag op mijn bank om dat nader te bespreken. In tegenstelling tot jouw huidige gesprekpartner zal ik dan niet slechts bezig zijn met onder jouw rokje te gluren, want dat heb ik inmiddels professioneel achter me gelaten. Ik zal in je hoofd kijken en je behulpzaam zijn bij het weer op orde brengen van je gedachten.
[Even terzijde: hoewel ik geen reclame hoef te maken en mijn praktijk ruim gevuld is las ik hier een berichtje van Eva waaruit ook enige zielenood bleek. Ik ben natuurlijk gaarne bereid om ook haar te helpen mocht zij daar prijs op stellen.]
Welnu Marny, ik geef je het volgende in overweging:
- Marny, hoe kom je daar nou toch bij? Ik legde toch slechts uit waar die opdracht vandaan kwam? Dit verhaal gaat toch niet over Anima? Dit verhaal is alleen VAN haar. De ik-vorm zal je in verwarring gebracht hebben. Dat is een schrijvers-truukje, Marny, bedoeld om een groter gevoel van intimiteit en waarheidsgehalte te bewerkstelligen. Hoe kom je er nou toch bij dat die lieve Anima dit soort stoute dingen echt zou doen? En dan nog met MIJ ook? Als Vlaamse schone heeft ze ongetwijfeld een waar stuwmeer aan bewonderaars waaruit ze elke dag wel een ander zou kunnen kiezen. Wat zou ze dan nog met een ouwe knar als ik moeten, die weet ik hoe ver van haar af woont?
- In mijn reactie heb ik aangegeven, Marny, dat ik toch wel een beetje van twee walletjes wil eten. Zowel het domineren als het sub-zijn heeft wel aantrekkelijke kanten voor mij, zei ik in mijn reactie. Hoe kom je er dan toch bij dat ik iets zou ontkennen?
- Ik heb aangegeven, Marny, dat ik het een verhaal van liefde vond, anders van vorm dan de verhalen die ik verder ken met dit onderwerp en dat ik dat juist een prachtig aspect vond. Niet alleen sprak ik daarmee mijn bewondering uit voor Anima's schrijftalenten, maar ook voor haar inlevingsvermogen. Wellicht zou er zelfs uit kunnen blijken dat ze geweldige kwaliteiten zou kunnen bezitten als Domina, maar die conclusie zou voorbarig en nogal vergaand zijn. Want zoals ik al zei: ik die dit Anima niet echt doen. Maar ze zou het KUNNEN, dat weet ik zeker.
Het zijn zomaar wat mogelijke reacties, Marny, ik zou er moeiteloos nog wel een aantal aan kunnen toevoegen, maar dat zou je maar verder in verwarring brengen. Denk hier nou maar eens eerst goed over na, bedwing ook je ongetwijfelde neiging tot een onbezonnen, onmiddellijk antwoord. Dat doen we op de bank, meisje, dat is veel beter.
Een enkel aspect zou ik nog onder je aandacht willen brengen. De ene reactie hoeft de andere niet uit te sluiten. Ook hoeft het één niet meer of minder waar te zijn dan het ander. Het zijn slechts suggesties van gedachten die mogelijk zijn na jouw onbezonnen beweringen.
Nee, ik ben niet boos op je hoor. Je bent nog net zo welkom op mijn bank als altijd. Wees ondertussen voorzichtig met alles wat je doet. Pas goed op jezelf.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 129
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 april 2005 - 10:49 am: |
|
ongeduldig... wie ik? |
Lieve Janneman,
Je kent me langer dan vandaag. Je kan nog zo hard protesteren, dat overtuigd mij er alleen maar van dat ik er helemaal niet zover vandaan zit. En als standje ongeduld kan je het me natuurlijk niet kwalijk nemen dat ik direct reageer. Dat is de aard van het beestje.
Dus blijf gerust protesteren .....
knuffie
Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 88
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 april 2005 - 11:01 am: |
|
Dartel dartelen |
Lieve Marny en Janneman,
als ik dat alles lees, kan ik alleen maar glimlachend concluderen dat het nu écht lente is.
Ondertussen zwijg ik verder en vraag me in stilte af wie oh wie er op de bank van de heer Jan de Man zal belanden. Ook dat laat me trouwens glimlachen...
Liefs van een hoogst geamuseerde Anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 113
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 april 2005 - 11:13 am: |
|
De drie o's: onbegrip, onnozelheid en onwetendheid |
Het is toch gewoon paarlen voor de zwijnen eigenlijk. Elke diepgang op deze site wordt afgedaan met nietszeggendheden als: 'toch is het zo' en 'ik moet hier erg om lachen'. Het maakt ons soort mensen soms wat weemoedig.....
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 89
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 april 2005 - 12:10 pm: |
|
Om nog |
maar te zwijgen over mensen die pretenderen alles te weten, die zichzelf als OSM, Ons Soort Mensen, bestempelen.
Wat mij, een niet-OSM-mens weemoedig maakt, is dat er door OSM niet tussen de regels en humor door gelezen wordt. (Wie had het ook alweer over onwetendheid?)
Maar ach, in al mijn welwillendheid zal ik me niet van de domme houden-want dat vergt enige denkinspanning van OSM-en meteen zeggen dat ik de humor aan de overzijde daar best wel kan waarderen en dat dit stukje dus negeerbaar is. Maar ik heb het dan toch maar lekker even gezegd. Ach, die lente hé.
-einde off-topic-
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 130
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 01 april 2005 - 12:19 pm: |
|
Lente . . . hmm |
Hi Anima en Janneman,
Oh, dat zal het zijn, de lente. Vandaar dat mijn meester vroeg waar ik toch mijn korte plissé-rokje had verstopt ...... :-))
knuffie
Marny
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?