Hoe vernederend kan een straf dan zijn?
Dit is mijn eerste sm-verhaal.
Het pure fictie en fantasiie.
Er kan wat discriminerende taalgebruik bij sommige lezers over komen.
Zo is het zeker niet bedoeld. Hoe dan ook. Veel lees plezier.
Het is acht uur in de morgen, als Sylvia zich nog een keer om wil draaien. Ze hoeft nu toch niet naar school toe. Ze kan nu eindelijk eens heerlijk uitslapen, bij haar vriendin. Verrast voelt zij de naakte huid van haar vriendin tegen haar rug aandrukken.
“Ohja, ik lig nu met Chantal in me bed,” helpt zij zichzelf herinneren.
Met enige moeite lukt het haar om zich om te draaien, in het kleine eenpersoonsbed. Een verkeerde beweging, en zij ligt naast haar bed. Dat is een van hun al vaker overkomen.
Glimlachend komt zij met haar borsten precies tegen de borsten van haar vriendin aan te liggen. Precies tepel tegen tepel aan, wat hun altijd een heerlijk gevoel geeft als dat gebeurt.
De meiden zijn beide net zestien geworden. Er zat nauwelijks een uurtje leeftijd verschil tussen die twee meiden. In groep vier kwamen zij er pas achter, dat in het zelfde ziekenhuis zijn geboren. Vanaf die tijd zijn het twee dikke maatjes van elkaar geworden. Nog geen twee weken later, kwam Sylvia al bij Chantal logeren. Het volgende weekend daarop, was het de beurt aan Chantal om bij haar te logeren. Zo is het altijd zo gegaan, dat ze iedere weekend bij elkaar logeerde en in een bed samen slapen.
Vanaf die eerste hete zomer, een half jaar later, zijn zij naakt gaan slapen. Soms gebeurde het weleens, dat ze ineens tegen elkaars borsten aan kwamen te liggen.
De borsten van Sylvia zijn net een cupje groter. Geen van beide hebben zich daar echt ooit aan gestort, of wat dan ook. Beide wisten ze altijd heerlijk te genieten van elkaars naakte lichamen. Nu zal je denken, dat zij lesbisch of misschien bisseksueel zijn. Het zijn twee doodgewone meiden, die hun ogen maar al te graag alleen maar op jongens gericht hielden. Alleen de jongens die zij wilde hebben, die dachten gelijk aan een driehoeksrelatie met die twee meiden. Helaas voor hen willen zij graag ieder een eigen vriend hebben, die hun gewoon neemt zoals ze zijn. Zo niet, dan mogen ze gewoon doorlopen.
Nou ja, oké, een beetje bisseksueel zijn zij wel. Of zal dat komen, omdat ze nog geen vriend hebben? Dat zij zo nu en graag wat verder gaan, dan alleen maar wat stoeien met elkaar.
Zo nu en dan wil het weleens gebeuren, dat zij samen een jongen mee naar huis nemen, voor het avontuur. Dan genieten zij met volle teugen van elkaar en van die jongen.
Sylvia is gelijk klaar wakker, als zij dat lieve gezichtje van slapende vriendin ziet, dat nog heerlijk vol onschuld ligt te slapen. Glimlachend veegt ze de losse blonde haren uit haar gezicht vandaan. Sylvia kon daar altijd heerlijk stilletjes van genieten, als zij haar vriendin zo puur vol onschuld, daar ziet slapen. Soms ligt zij heel even te snurken, wat voor haar als muziek in haar oren klinkt. Haar naakte witte huid voelt heerlijk fluweel zacht aan, als zij met haar vingertoppen er overheen glijd.
Via de bovenarmen van Chantal, glijden haar vingertoppen over de zijkant van borst heen, tot vlakbij haar eigen borst, en weer terug, na de bovenarm.
“Hou op pastateef!” roept Chantal half slaperig: “Je kriebelt met die pastavingertjes.”
“Ook een goeiemorgen kaaskop. Ik hou ook van jou, lieve schat.”
Glimlachend opent Chantal haar mooie helblauwe ogen, waarmee zij haar vriendin stralen aankijkt. Een hartstochtelijke zoen op elkaars volle mondje volgt meteen, zoals altijd als zij samen ontwaken. Chantal kijkt haar vriendin in haar chocoladebruine ogen aan.
“Goedemorgen sletjes,” worden ze beide hartelijk door Donja begroet in de deuropening.
“Goeiemorgen Mama,” groeten zij haar in koor terug.
“Wij komen er zo aan,” vervolgt Sylvia verder.
“Wij hebben vakantie Mamalief.”
“Wat wil je daarmee zeggen, Kaaskopje.”
“Dat wij uit mogen slapen.”
“Als je deze avond vroeg na bed gaat, dan ben je morgen zeer zeker uitgeslapen, lieve schat.”
Dit antwoordt was nuchter en helder, voor een vrouw van Italiaanse afkomst. Het verbaast Chantal soms vaak, dat zij nog beter Nederlands spreekt en schrijft dan zij zelf. En dan te bedenken, dat zij de taal in nog geen jaar onder de knie had. Soms hoor je nog wel een accent, als je goed oplet. Chantal hoort het niet eens meer. Van Donja heeft zij Italiaans mogen leren. En niet alleen de taal. Maar ook de gewoontes die zij hebben.
“Ik zie je jullie zo, gewassen en aangekleed in de eetkeuken.”
“Jawel, Mama!” roepen zij beleeft in koor.
Beide meiden spreken hun ouders gewoon met respect en eerbied met Papa en Mama en U aan. Als het nodig was, dan krijgen zij dan ook gewoon ouderwetse straf van hun ouders, over de knie en het kontje bloot.
Toch hielden ze van hun beide ouders, en hebben alle gezag voor hen allen.
Gehoorzaam komen ze gelijk het bed uit. Schaamteloos lopen ze gelijk naar de badkamer toe, om daar samen een douche te nemen, als twee zusjes, die elkaar volkomen onschuldig wassen en elkaar gewoon netjes kaal harsen onder de armen en hun onderlijven.
Er zijn maar weinig dingen die zij niet samen deden. Buiten het sanitaire gebeuren om en het aankleden. Soms moest een van hun weleens alleen naar een winkel toe, omdat de ander net even geen zin had om mee te gaan. Of omdat de ander even in de keuken moest helpen.
Wat hun kleren betreft: geen van beide weet echt wat van wie is. Ze hebben beide in elkaars kamers kleren liggen. Alleen de bh’s, die zijn nog wel van elkaar te onderscheiden, vanwege hun cupmaat verschil. Of als ze net nieuwe kleren hebben gekocht natuurlijk.
Donja moet er altijd om lachen, als ze elkaars kleren aan hebben gedaan zonder dat ze het zelf wisten. Ook de moeder van Chantal ziet daar altijd wel de humor er van in. Alleen hun vaders en broers, die hebben het nooit door. Maar dat is vaker een slechte eigenschap van een man.
Nadat de meiden zich aangekleed hebben, helpen ze elkaar om de lange haren netjes bij elkaar gebonden in een haar band te krijgen. Maar wat wil je, als je haren bijna op je kont hangt, zoals bij die twee meiden.
Voor ik het vergeet, Sylvia die heeft gitzwart haar, chocoladebruine ogen, net als haar ouders boertje.
Chantal is een Hollandse met goudblond haar, helblauwe ogen. Haar vader, die is wel zwartharig. Haar moeder en broer hebben kastanjebruin haar.
“Als jullie ooit voor diefstal, waar dan ook gepakt worden: dan scheer ik jullie hoogst persoonlijk nog een keer kaal. Ook al is het een snoepje!” waarschuwde Donja de twee meiden zes jaar geleden. Genadeloos heeft zij die kinderen toen ze dat toch deden helemaal kaal geschoren. Van hun ouders hadden zij toen ook nog pakslaag gekregen. Wekenlang hebben ze met de pijn en spijt rondgelopen. Dat ging toen om een pak koeken uit een supermarkt. Voordat ze bij de uitgang aankwamen, werden zij door de eigenaar staande gehouden.
“Kijk eens aan! Twee heerlijke meiden, in een zomersjurkje. Dat mag ik graag zien,” beloont Donja die meiden hartelijk, als zij de eetkeuken binnen lopen.
Haar chocoladebruine ogen rollen sierlijk over de meiden heen, die daar altijd weer van genoten als ze bewonderd worden door haar.
“Misschien moet jij je ook eens zwart laten verven. Dan zijn jullie helemaal twee zusjes.”
“Nee Mama, dank u wel. Ik ben veel te trots op mijn blonde haren.”
“Gelijk heb je lieverd.”
Chantal krijgt altijd een licht kleurtje als ze liefkozend aangesproken wordt.
“Vertel, wat zijn jullie plannen voor vandaag?”
“Wij gaan zo de stad in, om te kijken of ze nog leuke badkleding hebben, voor als we volgende week naar Italië gaan,” legt Chantal aan haar uit: “De badpakjes die wij nu hebben, zijn te klein aan het worden.”
“Is goed lieverds,” stemt Donja in: “Denk er aan, dat jullie het alleen bij het kijken houden. Schrijf als het nodig is de prijzen op, zodat je weet hoeveel alles kost. Dan kan je aan het einde van de week nog een keer terug gaan, met geld.”
De meiden zitten haar gelijk verbaasd aan te kijken.
“Iedere keer komen jullie met anders thuis. Vandaar deze regel, waar wij ons nu aan gaan houden.”
Al die tijd heeft Donja het door de vingers heen gezien. Geen van beide waagde het erop, om tegen te spreken, uit angst dat Donja hun tegen zal gaan houden.
“Mogen wij dan wel wat geld mee krijgen, om wat te knabbelen?”
Donja kijkt haar dochter toestemmend aan. Als de meiden het netjes vragen, dan heeft zij daar geen probleem mee.
Na het ontbijt wordt er nog eventjes samen opgeruimd, voordat zij geld mee krijgen, om de stad in te gaan, op hun fiets. Donja weigerde hen geld voor de bus mee te geven, met een nadrukkelijke busverbod erbij.
“Het is veel te mooi weer om lui in de bus te gaan zitten,” zegt Donja streng tegen de meiden. Bij hun afscheid wordt er nog even hartstochtelijk geknuffeld.
Want: “Het kan altijd de laatste keer zijn, als je weg gaat,” luid daar het huiselijke spreekwoord.
Helaas waren de mannen al de deur uit gegaan, omdat zij vroeg op de markt moesten zijn, om verse groenten in te kopen, waardoor ze hun geen knuffel meer konden geven, voordat zij de deur uit gingen.
Eenmaal op de fiets, is het een en al genieten, van de wind die heerlijk vrijspel heeft, onder hun korte jurkjes. Die soms door het katoenen stof van hun slipjes heen ging. Bij de eerste de beste bosjes, die zij tegen kwamen, konden zij het niet nalaten, om even snel van hun fiets af te stappen. Om daar even snel hun slipjes uit te trekken. Zo heeft de wind helemaal vrijspel, als zij zo meteen wat wind tegen krijgen. De slipjes werden netjes in hun tasjes gestopt, voordat ze weer op de fiets stappen.
Blozend en opgewonden fietsen zij snel weer verder, richting binnenstad. Onderweg zien zij diverse mensen onder hun jurkjes kijken. Sommige bleven wat langer kijken, wat hen een heerlijk gevoel in de onderbuikjes geeft. Vooral als ze even netjes bij de stoplichten moeten stoppen, om de voetgangers en het andere verkeer door te laten gaan. Doelbewust houden ze dan een been hoog op de trapper, en ander laag bij de grond, waardoor hun korte jurkjes net iets te hoog zit.
Gewild en ongewild lopen de voetgangers even in hun kruisjes kijken, waar zij hun blote onderlijven te zien krijgen. Een man kan zijn ogen niet van hun openstaande spleetjes afwenden. Hij weigert dan ook om met de andere voetgangers mee te gaan lopen. Chantal heeft het pas door op het moment dat hun stoplicht op groen springt, dat die man in hun kruisjes stond te kijken.
Met een vuurrood hoofd van schaamte rijdt zij snel met haar vriendin verder. Ondanks dat zij zich betrapt voelt, raakt zij hevig opgewonden, als zij weer terug denkt, aan zijn glurende blikken.
Met veel moeite lukt het haar, om haar aandacht op het verkeer te houden, en haar handen aan het stuur te houden.
Na ruit drie kwartier gefietst te hebben, rijdt Sylvia gelijk naar de nieuwe badmode lingeriemode winkel, die pas haar deuren geopend heeft. Van verschillende klasgenootjes hebben zij daar al positieve reactie over gehoord. De twee meiden hadden zich al voorgenomen om tijdens de vakantie daar een kijkje te gaan nemen.
Haastig zetten zij hun fietsen in de stalling, iets verderop neer. Eindelijk kunnen zij naar dat winkeltje, waar zij al een tijdje op verheugd hebben.
Onderweg vertelt Chantal nog even aan haar vriendin, dat zij vreselijk opgewonden was geraakt door die man die in hun kruisjes naar binnen stond te kijken.
De winkel staat vol met mensen, die allemaal wel iets van ondergoed of badkleding wilde kopen. Net als de andere klanten, van jong tot oud, kijken ze hun ogen uit, over al die kleurrijke mogelijkheden, die daar te kies en keur hing. Na wat rond gekeken te hebben, hebben de meisjes al snel hen handen vol met badkleding en lingerie, die zij mee naar de paskamers willen nemen.
“Ho even, dametjes,” zegt een medewerkster die de meisjes onderzoekend aan staat te kijken.
Ze kijken de vrouw wat verbaasd aan, die hun elk een broekje in de handen drukt.
“Deze moeten jullie nu eerst aantrekken, voordat je verder loopt, om te gaan passen.”
Verbaasd halen zij de broekjes uit het zakje vandaan.
“Als je klaar bent met passen, dan moet je deze hier in de mand gooien.”
Tijdens deze uitleg, trekken de meiden snel hun leenbroekjes aan. De vrouw staat ondertussen de kledingstukken te tellen, zodat hen naakte onderlijven niet opmerkt. Althans, dat dachten zij. Het aantal dat zij opgeeft komt niet overeen met het aantal dat zij meekrijgen.
Met ondeugende pretoogjes staan de meiden elkaar aan te kijken. Zonder iets te zeggen, lopen ze snel na de achterste kleedkamer, die groot genoeg is voor hen beide. Zelfs de spiegel, die een hele wand in beslag neemt, is zo groot dat ze zich er beiden van top tot teen in kunnen bewonderen.
Opgewonden kleden de meiden zich snel uit. Dat nadat ze alles op de vloer neer hebben gesmeten om hen kledingstukken te gaan passen, terwijl er aan de wanden genoeg hakken hangen, om alles op te kunnen hangen. Het is maar goed, dat er niemand onder de deur kan kijken. Aan de binnenkant kun je de deur, net als een toiletdeur afsluiten. Zo kun je ongehinderd de kledingstukken onbeperkt passen.
“Ohoo, die wil ik nu hebben,” zegt Sylvia verrast kijkend in de spiegel.
Het bikinibroekje, zonder plastic stukje in het kruisje, zit heerlijk om haar kontje heen gegoten. Zelfs het bijpassende bovenstukje, zit om haar borsten gegoten, die gelijk vol trots naar voren komen. De vrolijke kleurtjes maakte het helemaal af, bij haar eigen getinte huid.
Ook Chantal, die een zelfde bikini aan getrokken heeft, voelt precies wat haar vriendin Sylvia voelt. Tot hen beide enthousiaste verrassing lijkt het gelijk of hun borsten even groot lijken.
“Dat mens, die zal toch wel niets door hebben,” zegt Chantal.
Haastig trekt zij de twee broekjes uit, om dan vervolgens het bewuste broekje weer aan te trekken.
Beide zijn ze er van overtuigd, dat de mevrouw verkeerd geteld heeft, tijdens het aantrekken van hun leenbroekje.De zachte stof van het nieuwe broekje zit nu lekkerder aan hun onderlichamen. Vol trots staan zij zichzelf nog een keer in de passpiegel te bekijken, voordat ze hun jurkjes weer aantrekken.
“Ik ben zo heet en nat van onder. Ik hoop niet dat die vrouw dat aan me kan zien,” zegt Chantal hees opgewonden tegen haar vriendin.
Als ze nu door een man gepakt zal worden, dan zal zij niet eens weerstand bieden. Zij zal zich maar al te graag nemen, als het erop aan zal komen, op dit moment. Sylvia kan het niet nalaten, om even met haar hand bij Chantal over haar kruisje te strelen met haar vingertopje.
“Wow! Chan, jij bent echt een geile teef.”
“Hmmm, neem me, nu!” kermt zij spontaan, verlangend om bevredigd te worden.
Sylvia staat haar vriendin verrast aan te kijken. Plagend slaat zij haar vriendin met haar vlakke hand bij haar vriendin op haar kont, die heerlijk hard aanvoelt. Chantal krijgt gelijk een heerlijke rilling over rug heen, van puur genot.
“Mee komen jij, geile kaaskop! Jij wacht lekker totdat je thuis bent. Daar kan je met poesje spelen.”
Gehoorzaam loopt ze gelijk achter Sylvia het kleedhok uit. Haar wangen waren duidelijk rood van de opwinding.
De meiden willen gelijk doorlopen, nadat zij alles bij de vrouw in geleverd hebben. Met haar grote fors gebouwde lichaam verspert zij de uitgang, zodat zij geen kant op konden vluchten.
“Ik mis er twee setjes,” zegt zij tegen hen.
“Wij weten….”
Voordat Sylvia haar weerwoord kan geven, tilt zij opeens hun jurkjes omhoog.
“Wat is dit?” vraagt zij streng: “Dat is diefstal! Dat wordt hier gelijk zwaar gestraft!” Terwijl zij dit zegt, drukt zij gelijk op de alarmknop die onder haar balie verstopt zit.
“Het is te hopen dat je voldoende geld bij je hebt, zodat je het alsnog kan betalen. Zo niet, dan neem ik jullie graag even mee!”
Opeens zit die nieuwe bikini niet lekker meer om hun lichamen, die zij nu maar al te graag, zo snel mogelijk uit willen trekken. De twee meiden staan wanhopig om zich heen te kijken, in de hoop een vluchtweg te vinden.
De klanten komen, en gaan weer langs hun heen.
Met haar grote zeegroene ogen houdt zij de meiden streng in de gaten. De klanten krijgen gelijk te horen, waarom zij niet weg mogen. Vrijwel niemand heeft medelijden met die meiden. Stilzwijgend lopen ze langs hun heen, naar de pashokjes of weer naar buiten toe.
Het duurde zeker wel een kwartier, voordat er iemand van het personeel na hun toe komt lopen. Al die tijd hebben zij daar muisstil naast elkaar moeten staan, zonder dat een van hun iets durft te zeggen.
Verrast zien zij een blondine op hun afkomen, met vriendelijke blauwen ogen.
“Ik heb deze twee op heterdaad betrapt voor het pikken van bikinisetje, die zij nu aan hebben, Mevrouw van Dijk.”
Onderzoekend worden hun jurkjes omhoog getild, om het na te kijken, door de jonge blondine.
“Mooi zo. Dan neem ik ze wel mee naar achteren.”
Sylvia en Chantal halen diep opgelucht adem, nu zij niet met dat andere mens mee moeten.
Chantal voelt haar heerlijke opgewonden gevoel alweer terug komen. Ook Sylvia begint nu opgewonden te raken, bij de gedachte dat zij zich in het bijzijn van deze mooie prachtige blondine uit moeten gaan kleden. Hoewel ze geen beide lesbisch zijn, willen zij zich toch maar al te graag door deze dame ondervraagd worden.
Gehoorzaam lopen ze gelijk haar mee, de kleedruimte in terug. Alleen nu moesten zij gelijk rechts, in plaats van linksaf. Zwijgend opent zij de deur via het codeslot. Hardhandig worden de meiden opeens naar binnen geduwd, door die vriendelijk uitziende dame. Verbaasd komen ze in donker ruimte terecht, waar helemaal geen licht te zien is. Als de deur achter hun dichtvalt, dan is het gelijk aardedonker om hen heen.
Dan opeens, schiet het grote licht aan.
Verbaasd zien zij daar twee vreemde krukken in het midden staan, met verschillende bandjes aan alle kanten.
“Hier worden kinderen, zoals jullie, hardhandig gestraft, als zij op winkeldiefstal worden betrapt,” legt zij hen uit.
Tegelijkertijd maakt zij met een handgebaar de meiden duidelijk dat zich uit moeten kleden.
“Jullie krijgen beide voor iedere gulden een handklap op je blote kont. Daarna mogen jullie kiezen, hoe jullie verder gestraft willen worden. Of je gaat de hele dag in de etalage als pop staan.”
De blondine brengt ze beide naar de krukken toe, waar zij met hun buiken overheen moeten gaan liggen.
De meiden worden zorgvuldig aan polsen en voeten vast gebonden aan de krukken, met een brede riem over hun middel heen gebonden. Als zij die glinsteringen van hen prachtige jonge openstaande lipjes ziet, dan kan zij het niet nalaten, om er even zachtjes tegen aan te slaan met haar handen. Chantal kermde het gelijk uit van intens genot, als zij dat heerlijke handje tegen haar kutje aangeslagen krijgt. Ook Sylvia laat zich gewilligd kermend tot een orgasme brengen door die blondine.
“Zo te zien en te voelen willen jullie strakjes als poppen voor het raam gaan staan. Of heb ik het mis?” vraagt zij glimlachend aan de meiden.
“Ohooo ja graag!” antwoordden zij enthousiast gelijk in koor.
“Mooi zo,” zegt zij genietend: “Dan gaan wij nu eerst de zestig klappen doen. Daarna moeten jullie met roodgeslagen billen naakt in de etalage gaan staan.”
Voordat de meiden iets konden zeggen, vallen de eerste klappen al op hen billen, die geleidelijk aan steeds harder op hun kont en dijen terecht komen. De meiden gillen het uit van de pijn. De tranen stromen uit hen ogen vandaan. Geen van beide hadden verwacht dat er zo veel kracht in haar kleine handjes zat, waarmee zij loopt te slaan. Met pijnlijke roodgloeiende billen moeten de meiden poedelnaakt door de winkel heen lopen, waar zij zorgvuldig uit elkaar vandaan in de etalage neer worden gezet. Om heen nek krijgen zij een bordje omgehangen met de tekst:
Ik ben op heterdaad betrapt voor het plegen van winkeldiefstal in deze winkel! Wij staan hier voor straf!
Daar staan ze dan, met roodgloeiende geslagen billen en vuurrode wangen van schaamte, naar het publiek te kijken, dat op hun beurt naar de meiden staan te kijken.
En Donja de moeder van Sylvia: die heeft haar kapperspullen al klaargelegd, naast de honkbalplank. Bij thuiskomst, als extra straf voor hun daden.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?