| Gepost op zaterdag 20 juni 2009 - 11:59 am: | 
|
|
Niet zonder en niet met mijn meesteres
Zou het gaan gebeuren, had ik me steeds vaker afgevraagd, naarmate de afspraak met mijn meesteres dichterbij kwam. Ik hoopte van wel. Maar ik was ook wel bang. En ergens diep in mijn hart hoopte ik ook dat het niet zou gebeuren. Maar dat zou toch ook wel een teleurstelling zijn. Nee, dat hoopte ik toch niet. Ik ploegde door de laatste dagen heen, voordat ik haar zou zien. De klok leek bijna tot stilstand te zijn gekomen.
Bij binnenkomst had ze laten doorschemeren dat mijn wensen in vervulling zouden gaan. Een aardbeving van emoties barstte in mij los. De spanning van een sollicitatie En faalangst voor een examen. Opwinding, steeds groter en groter omdat er niets was om te ontladen. Angst dat ik me vergiste in wat ik wilde en dadelijk iets moest doen wat me enorm tegen stond. Nieuwsgierigheid. Bang voor straf. Alsof ik de appel moest eten van de boom van goed en kwaad. Helemaal op het verkeerde pad kwam.
Nu wacht ik op haar. Naakt, op mijn knieën, handen in mijn nek. Zoals zij dat wil. Deze slaaf gaat dus een andere slaaf pijpen. Ik huiver. Dat had ik nog nooit gedaan. Met al het dolen en zoeken was er opeens het pijpen. En niet alleen pijpen, maar ook me laten neuken.
Vraag mij niet waar die verlangens vandaan kwamen. Nooit bij stil gestaan en opeens: boem. Deze wending vervulde me met gemengde gevoelens. Ik, hetero, iets doen met een man? Me laten nemen? Dat kon toch niet waar zijn. Ik moest me wel vergissen en liet het aanvankelijk voor wat het was.
De gevoelens lieten zich niet beteugelen en kwamen terug. Was ik dan bisexueel? Kon ik met een man hebben, wat ik met een vrouw had? Wilde ik mannen zoenen? Ik gruwde bij de gedachte. Dat was te intiem, te warm. Of wilde ik een man neuken? Ook van die gedachte werd ik misselijk. Wat ik wilde was koud en zonder gevoel. De tegenpool van liefde en affectie.
Maar geen mens wil toch iets dat koud is en kil? Daar kwam het sadomasochisme om de hoek. Dit verlangen had te maken met onderwerping. Met gehoorzaamheid en tucht. Zo niet straf. Veel, zwaar, onredelijk. Pijpen ging om het genoegen en plezier van een ander, dat ik moest geven. Zo ook met me laten neuken, wat voelde als me laten verkrachten.
Dat patroon van dienen, onderwerpen, gehoorzamen, zat blijkbaar diep in mij, hoe naar en weerzinwekkend ik het ook vond. Het was een zo wezenlijk deel van mij, dat ik dat moest volgen, om mezelf te kunnen zijn. Wil je goed in je vel zitten, dan kan dat toch niet anders dan jezelf te zijn. Als dat geen paradox is! Je pas goed te kunnen voelen door je te laten gebruiken, ja zelfs misbruiken.
De gelegenheid om te pijpen bood zich aan de laatste keer dat ik bij mijn meesteres was. De sessie begon met een groot crescendo. Mijn polsen boeide ze aan een takelinstallatie. Wijdbeens moest ik gaan staan. Aan de enkelboeien, die ik eerder had moeten omdoen, maakte ze kettingen vast die ze spande, zodat het onmogelijk was om mijn benen dichter bij elkaar te brengen. En daarna draaide ze de takel omhoog totdat mijn armen en hele lijf strak stonden gespannen. Alsof dat allemaal nog niet genoeg was, vond ze het ook nodig om mij te blinddoeken.
Ik stond bijna te hyperventileren van de opwinding. De voorbereidingen bleken nog niet klaar, toen ze mijn ballen afbond. Mijn pik, die al in hoogste staat van paraatheid was, leek nog twee keer zo groot te worden. Dat zou wel verbeelding zijn, dacht ik.
De zweepslagen kwamen afwisselend hard en zacht in een eindeloze reeks. Mijn hele lijf werd systematisch afgewerkt, dat in vuur en vlam kwam te staan. Nu en dan onderbrak ze haar zweepslagen en streelde de plekken die ze had geslagen. Of bewerkte ze met haar nagels. Het voelde als scheermesjes en ik probeerde te ontwijken, wat nauwelijks mogelijk was in mijn machteloze positie.
“Stil staan,” beval ze.
“Wat ben je toch een watje.”
Ze trok de takel nog wat aan. De polsboeien wrongen zich in mijn vlees. De pijn was draaglijk door op mijn tenen te gaan staan. Iedere spier in mijn lijf stond gespannen als een pianosnaar. Ze hervatte haar slagen, die in een regen van pijn en genot op mij neerdaalden. Ik raakte in half in trans. Pijn, genot. Genot, Pijn. Overgave.
Toen kwam de vraag.
“Yves, ik vind dat je het prima doet. Voor een beginnend slaafje doe je het helemaal niet slecht, al heb je natuurlijk nog wel veel te leren. Maar zeg eens Yves, wat zou jij nu willen.”
Het was als bliksem bij heldere dag. Op veel was ik voorbereid, maar niet op die vraag. Wat ik wil? Koortsachtig probeerde ik een antwoord te vinden, maar niets viel me te binnen.
“Krijg ik nog wat te horen?”
“Ik weet het eventjes niet, meesteres,” piepte ik.
Ze ging achter me staan en duwde haar lijf tegen mij aan. Haar rechterhand gleed naar mijn ballen, waar ze opeens in kneep.
“AU”
“Wat is dan nou voor een antwoord. Au wat? Dan toch in ieder geval au meesteres. En nu, opschieten, anders volgt er meer”
“Pijpen…, meesteres,” riep ik, voordat ik besefte wat ik zei.
“Nou, nou, wat hoor ik nu? Wil mijn slaafje pijpen? Weet je dat wel zeker?”
Het hoge woord was eruit. Wat had ik nu weer gezegd? Maar dit wilde ik toch. Nu doorzetten, niks terugkrabbelen
“Ja ,meesteres. Ja, ik wil pijpen.”
“Dan ga ik eens kijken wat ik voor je kan doen”
Ik hoorde haar de kamer uitlopen. Het angstzweet brak mij uit. Wat als ze met een slaaf terugkwam? Of een meester? Ging ik dadelijk een kerel afzuigen? Dit ging opeens wel erg hard. Wilde ik dit eigenlijk wel?
Het wachten leek een eeuwigheid te duren, totdat ze terug kwam..
“Helaas, geen te pijpen slaaf in huis,” zei ze opgeruimd.
Ik was opgelucht en teleurgesteld tegelijkertijd.
Ik hoor de deur piepen. Uit mijn ooghoeken gluur ik naar de hoge laarzen van mijn meesteres, haar dijbeen en de rand van haar korte rok. Verder durf ik niet te kijken. Een rilling trekt door mijn lijf.
“Zo, je zit er weer keurig bij,” zegt ze met een zoetgevooisde stem.
“We zullen eens kijken wat er dadelijk allemaal gaat gebeuren. Ben je er klaar voor?”
“Jawel meesteres,” fluister ik.
“Mooi zo, dan gaan we eerste maar eens wat voorbereidingen treffen. Ga maar staan.”
Ze loopt naar een kast, haalt er een hoofdkap uit en trekt hem over mijn kop. Het is wat passen en meten totdat de openingen voor mijn mond en ogen goed komen te zitten. Dat is wel even wennen. Maar wat geraffineerd! Hoe kun je een slaaf nog anoniemer maken? Nog meer zijn identiteit ontnemen? Verlagen tot een werktuig, een ding? Dit doet heel wat met mij. Zou de slaaf die ik moet pijpen ook zo’n ding opkrijgen?
“Ja dat zit wel goed Yves. Zo wil ik mijn slaafjes wel graag zien. Laten we maar eens wat oefenen.”
Ze steekt haar vinger in mijn mond.
“Kom op, doe je best. Er wordt straks veel van je verwacht.”
Ik zuig, ik span mijn lippen om haar vinger, beweeg mijn tong heen en weer. Pas op dat ze mijn tanden niet voelt. Langzaam duwt ze haar vinger en mijn mond en trekt ze die weer terug. Ze kijkt mij aan en lacht. Ik kijk terug en grijns, maar dat zal ze niet zien.
“Examen geslaagd.”
Ik voel de spanning in mijn lijf toenemen. Ik transpireer alsof ik al een kwartier in de sauna zit. Ik sta te trillen op mij benen. Wanneer gaat het allemaal gebeuren? Gaat dit wel lukken?.Ga ik niet afhaken? Een weg terug is er niet. Het is niet alleen euforie, spanning en opwinding. Maar ook een zure appel waarin ik moet bijten
“Loop naar de stoel en buig voorover.”
Ik doe wat me wordt gevraagd.
“Benen wijd.”
Ze pakt me bij mijn pik en ballen.
“Wat zie ik nu, je hebt je ballen niet goed geschoren. Dat hadden we toch anders afgesproken? Wat een teleurstelling”
“Ik heb hetzelfde gedaan als de vorige keer en toen was het goed,” waag ik op te merken.
“Dat kan wel zo zijn, maar je moet het steeds beter doen. Je wilt toch niet een beginnend slaafje blijven Yves. Je wilt mij toch niet teleurstellen? Twintig zweepslagen.”
Ze pakt haar zweep en geeft me mijn straf. Ze slaat stevig, nee hard. Dit doet verrekte zeer. Ik ben kwaad. En nu moet ik zeker meetellen. En straks dank je wel zeggen. Ze kan het bekijken. Wat is dit nu voor pietluttig gezeur? Ze begint mijn pijngrens redelijk te naderen en in sta te kronkelen.
“Stil staan. Trouwens, hoe ver ben ik”?
“Negentien,” gok ik
“Oh…, je hebt weer niet geteld,” zegt ze venijnig.
“Wat ben je toch een dommertje. Nu moeten we helemaal van begin af aan beginnen. Ik was al een eind over de twintig. Je weet toch dat je moet meetellen?”
Ik zeg niets. De zweep knalt op mijn billen. En nog een keer.
“Krijg ik nog antwoord?”
“Ja meesteres.”
“Wat ja meesteres?”
“Je meesteres, ik moet tellen.”
“Goed zo Yves, en het mag wel iets onderdaniger.”
Ze hervat de zweepslagen.
Ik tel.
Een, Twee. Wat doet dit zeer. Ik lijk wel gek.
Drie. Waarom laat ik me zo op mijn donder slaan? Wat heb ik misdaan dat ik dit verdien?
Vier, vijf. Niets toch?
Zes, zeven, acht. Waarom laat ik dit dan toe? Ben ik helemaal de weg kwijt?
Negen, tien. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat de een de ander in elkaar ramt?
Elf. Wat is er gebeurd, dat ik me wil laten misbruiken? Dat ik pijn wil hebben.
Twaalf, dertien, veertien. Dit is toch waanzin?
Vijftien. Dit wil ik niet!
Zestien, zeventien. Dit wil ik niet!
Achttien. Niet!
Negentien. Nee!!!!.
Twintig.
“Dank u, meesteres.”
Het hek was van de dam, na die laatste keer bij mijn meesteres. Hoelang had ik er niet van gedroomd om te pijpen. En nu opeens lag het voor het grijpen. Niets, wat me daar nog vanaf kon houden.
Maar hoe dat te regelen? Ik besloot mijn meesteres met een email te vragen of zij het een en ander kon regelen. Ik bedankte haar voor de fantastische sessie. En schreef dat het hoog tijd was dat ik moest pijpen. En dat ik ook maar eens geneukt moest worden. Laten we het dan maar meteen goed aanpakken dacht ik.
Voor het neuken was ik bezig om mijn anus te oefenen. Ik had een paraplu gevonden, waarvan het handvat ongeveer de vorm en maat had van een penis. Met veel geduld en de nodige zalf wist ik de paraplu naar binnen te krijgen. Dat deed wel behoorlijk zeer. Maar na verloop van tijd ging de pijn over in genot. Voor de spiegel trok ik me af, terwijl ik op de paraplu reed. Ik stelde me voor hoe ik werd genomen. Overgeleverd en uitgeleverd. Met een oerknal kwam ik klaar, terwijl de kringspier van mijn anus de paraplu bijna fijnkneep.
Met een email antwoordde mijn meesteres dat ik vooral moest dooroefenen met mijn paraplu. Zij zag het helemaal zitten om mij de volgende keer te pakken. En wat betreft het pijpen, ja, daar viel eigen niets over te zeggen. En trouwens, slaafjes die vragen stelden, werden overgeslagen.
Wat nu? Vragen mocht niet. Maar als je niet kon vragen, hoe kreeg je het dan voor elkaar? Als het dan niet aan de vraagzijde lukte van de slavenmarkt, bedacht ik, dan was er altijd nog een aanbodzijde waarop ik mij kon bewegen. Ik maakte een open sollicitatie, die ik per email naar haar en een aantal andere meesteressen stuurde. En ik maakte een afspraak bij haar, zodat ze wist wanneer ze van mijn diensten gebruik kon maken.
Ik kreeg geen antwoord van mijn meesteres, wat mij wel onzeker maakte. Speelde ze een spelletje met me en dreef ze de spanning op? Of vond ze het allemaal maar grote onzin en liet ze de boel voor wat het was. Met die twijfel meldde ik me bij haar, vol hoop, maar ook vol vrees..
“We gaan zo verhuizen, dan ben jij aan de beurt,” zegt mijn meesteres, “maar eerst doe je deze pols- en enkelboeien om.”
Ik gehoorzaam. Zij loopt naar een van de kasten en haalt er wat uit. Ik voel dat ze mij observeert. Ze wacht tot ik klaar ben.
“Kom hier.”
Ik sta op en wil naar hoe toelopen.
“Wie heeft gezegd dat je mag lopen? Slaven kruipen. Begrepen?”
“Ja meesteres.”
Ik kruip naar haar toe.
“Ga op je knieën zitten,” beveelt ze.
Nadat ik haar order heb uitgevoerd blijkt ze een nekband uit de kast te hebben gehaald, die ze mij omdoet. Daaraan doet ze een ketting vast..
“En kom nu maar met mee.”
Ze loopt naar de deur en trekt me mee aan de ketting. Ik kruip op handen en knieën als een dier achter haar aan.. De spanning is haast niet meer te houden. Mijn hart klopt in mijn keel. Mijn zenuwen zijn tot het uiterst gespannen. Alle twijfels die ik had overvallen me. Alle spannende en gedreven voorstellingen om te pijpen waren nergens meer te vinden. Hoe ga ik dit redden?
Nadat we door de gang zijn gegaan, belanden we in de bar. Ik word in een hoek gezet. En opeens ben ik in een totaal andere wereld. De spanning is weg. Ik voel helemaal niets meer. Alsof ik van een zinderende hete dag op een Grieks eiland ben beland op een bevroren ijsvlakte midden in de nacht, waar het koud is en vooral doodstil.
“Wil je wel zorgen dat je pik stijf wordt,” zegt mijn meesteres.
Die hangt erbij als een dood vogeltje. Ik probeer van alles, maar er is geen leven in te krijgen. Ze heeft meer kans als ze vraagt dat ik het IJsselmeer met een rietje leegdrink.
“Nee maar, wat hebben we daar,” hoor ik de stem van een vrouw. Vast ook een meesteres. Ik hoor achter me wat geroezemoes, maar kan het niet goed verstaan. Dat lukt ook moeilijk met zo’n masker op je kop.
“Het gaat niet lukken, hé,” zegt mijn meesteres, terwijl ze het haar jaar tegen mijn pik schopt.
“Dan moet het maar zo. Kom maar mee.”
Ze trekt me uit de hoek, zodat ik de hele bar kan zien. Naast haar zie ik een andere meesteres. En een slaaf. Ook helemaal naakt en met een hoofdkap op. Ik zijn ogen glinsteren. Met een kanjer van een erectie. Die heeft er wel zin in. Ze leidt me er heen, tot aan de poten van de barkruk waarop de slaaf zit.
Ik ben in een absurdistische tragikomedie beland. Ik speel de rol van de slaaf. Zo voelt het precies. Ik ben het niet zelf, die dit doet. Het is een rol. Ik kijk naar mezelf en observeer hoe ik het er als slaaf van afbreng. Waarom zou ik die rol eigenlijk spelen vraag ik me af?
Waarom roep ik niet stop? Nee, dat is geen optie, of beter geen stijl. Ik ga mijn meesteres niet teleurstellen. Daarvoor ben ik haar te loyaal. Het zou wel erg flauw zijn om er mee te stoppen, omdat het toch wat anders is dan ik me had voorgesteld. Geen gelul. Aan het werk! Ik zal zorgen dat zij trots op mij is. Ik ga voor een eerste klas blowjob verzorgen.
“Rechtop, op je knieën, handen op je rug...”
Ik richt me op en kom met mijn hoofd precies op de hoogte van zijn pik.
“Wat is dat Yves?”
“Een pik, meesteres.”
“Heel goed, ga jij die maar eens heel fijn pijpen”
Ik manoeuvreer mijn mond voor zijn pik en duw mijn hoofd naar voren. Ik span mijn lippen en beweeg traag heen en weer. Daarna laat ik zijn pik wat dieper in mijn mond komen en begin zijn lid met mijn tong te bewerken. Ik hoor zijn ademhaling toenemen.
“Goed zo Yves,” prijst mijn meesteres.
Ze moet eens weten dat ik me voel alsof ik de afwas sta te doen. Of de vloer sta te dweilen. Meer emoties kan ik toch niet bij me ontdekken..
Zijn pik is dikker dan ik me had voorgesteld. En warmer. Tot mijn verbazing ook zachter. Op zijn hartslagen wordt steeds een nieuwe lading bloed in zijn pik gepompt, waardoor deze wat dikker wordt en daarna dunner. Hij is gaan hijgen. Ik voel zijn opwinding. Even oppassen dat hij het niet te lekker gaat vinden. Het is toch nog geen tijd voor een hoogtepunt. Ik vertraag mijn tempo en concentreer mijn activiteiten op de top van zijn eikel.
“Ga zo door,” zegt mijn meesteres
“Het gaat prima zo,” vult de andere aan.
Wat hebben de meesteressen eigenlijk een vertrouwen in me. Waaraan heb ik dat verdient? Hoe lang kent mijn meesteres me eigenlijk? We hebben elkaar een paar keer gezien. En wat gemaild.
Zouden ze ook zo rustig zijn als ze wisten dat een tante van mij eens heeft geprobeerd om de pik van mijn oom eraf te bijten, vraag ik me af. Een avondje en halve nacht bomen over hun relatie met een neef van mij, die net psychologie was gaan studeren en “er” dus verstand van had, ondersteund met grote hoeveelheden alcohol, was met een bloedbad op de eerste hulp geëindigd. Gelukkig ondervond mijn oom er geen blijvende gevolgen van. In ieder geval niet fysiek, als we zijn verhalen moesten geloven.
Ik begin wel behoorlijk baldadig te worden, merk ik met al die gedachten. Ik probeer uit hoe ver ik zijn pik kan pijpen. Dat lukt goed. Hij verdwijnt zelfs een stuk in mijn keel, totdat ik de randen van mijn masker tegen zijn balzak voel aanstoten. Met grote halen ga ik heen en weer. Dat is blijkbaar heftig voor mijn klant. Hij hijgt steeds vaker en luider.
Zo gaat het een tijdje door. Versnellen, vertragen. Dieper en dan weer haast niets. Met mijn tong voortdurend in beweging. Deze slaaf zal ik knettergek maken van opwinding.
“Zo is het genoeg,” roept de andere meesteres.
Ik stop.
“Op je handen en knieën,” beveelt mijn meesteres
“En wat zeg je dan,” vraagt de andere meesteres aan haar slaaf.
“Dank u wel, meesteressen,” hoor ik hem zeggen.
En ik dan? Hoef ik niet te worden bedankt. Dat zou ook wat ver gaan, bedenk ik. Slaven zijn per slot van rekening maar slaven.
Mijn meesteres trekt mij mee, terug naar haar kamer.
We zijn een half jaar verder nu ik dit allemaal schrijf. De duur van mijn eerste sado masochistische ijstijd. Ieder gevoel was ik kwijt en dat had ik nog nooit meegemaakt. Van jongs af aan was ik ermee bezig.
Een van mijn eerste herinneringen is dat ik ’s middags in bed lig. Ik moet nog klein zijn geweest, omdat ik ’s middags moest slapen. Ik probeer me vast te binden aan de spijlen van het bed. Plotseling komt mijn moeder binnen. Ik schrik. Zal ik straf krijgen? Ik weet niet of ze het door heeft. Maar ze is opvallend aardig. Ze komt op bed zitten en knuffelt me. Dat doet ze nooit.
De afwezigheid van de SM-wereld was aanvankelijk een opluchting. Maar naarmate de tijd vorderde ook steeds meer een gemis. Ik probeerde te begrijpen wat er was gebeurd. Waarom vond ik het de ene keer fantastisch als mijn meesteres me met een zweep sloeg, raakte zelfs in trans, en waarom werd ik de andere keer razend? Wat was het verschil? De vernedering? Was dat wat ik voelde, toen ze me strafte omdat ik me niet goed had geschoren? Was vernedering het kernwoord voor mijn SM?
Ik groeide op met een moeder met sterke opvattingen, die soms fundamentalistische trekjes hadden. Een cynische vader, die uiteindelijk nergens in geloofde wat ontaardde in egoïsme. En een oudere broer, die psychopathische trekjes had. Bepaald geen omgeving om je in alle vrijheid te ontplooien. De strijd was ongelijk. Wat je ook deed, het was niet goed. Onderwerping was een begaanbare weg. De vernederingen maar slikken. Ging het zover, dat ik uiteindelijk hen geloofde en mezelf verloor? Ging mijn meesteres met haar vernedering zo ver, dat de waarheid te dichtbij kwam. Te pijnlijk was?
In zeer bedreigende situaties nemen gegijzelden de opvattingen over van hun gijzelaars. Dit verschijnsel staat bekend als het Oslo-syndroom, naar aanleiding van een bankoverval in Oslo die uitdraaide in een gijzelingsdrama. Door de opvattingen van de gijzelaars over te nemen, ja, door zich met hen te identificeren vonden de gegijzelden een uitweg voor hun angsten, die anders niet te hanteren waren. Immers, als zij dezelfde opvattingen waren toegedaan, dan hoorden zij toch bij de groep van de gijzelaars? Dan waren ze toch eigenlijk geen gegijzelden meer? Hoe zouden de gijzelaars hen dan nog kwaad kunnen doen? Dit fenomeen heeft mij altijd bezig gehouden. Op een of nadere manier had ik het gevoel dat het alles met mijzelf te maken had.
Als kind droomde ik ervan om opgehangen te worden aan mijn armen. Ik wist zeker dat ik dan in grote extase zou komen. Maar dat pakte toch anders uit, toen ik het probeerde. Na een minuut kreeg ik pijn aan mijn handen en in mijn armen en binnen nog geen twee minuten moest ik opgeven. Niks extase. Alleen maar pijn. Frustratie. De verwachting was ongelijk de realiteit. Was dat ook aan de hand toen ik moest pijpen? Had ik te maken met een op hol geslaagde fantasie?
Maar waarom ging dan al het gevoel dan op slot? Schoot ik volledig in de rationaliteit? Was dat niet een ontkenning? Wilde ik iets niet zien? En vluchtte zo in mijn comfortzone? Zoals kan gebeuren bij een enge film? Je gaat erin niet meer mee, maar gaat afstandelijk kijken. Dat was denk ik meer aan de hand. Maar wat ging ik dan uit de weg? Ik weet het niet, hoeveel ik er ook over nadenk.
Vanaf die avond een half jaar geleden stond voor mij als een paal boven water dat ik hierover moest schrijven. Toch kwam er geen letter op papier. Ik zou niet weten waarom en hoe, zolang ik niet bij mij gevoel kon komen Tot verleden week.
Het nepleren korset van mijn vrouw was kapot gegaan. Ik wilde haar verrassen en had een echt leren gekocht. Al snuffelend op internet kwam ik in een kinky winkel vlak onder Rotterdam een mooie leren rok tegen. Zij helemaal in het leer! Dat was wel wat. Dus ook die had ik gekocht. Ze was verrast door mijn geschenken.
Geheel in het leer, korset, rok en laarzen gingen we verleden week op een mooie, lange lenteavond uit eten. Op de terugweg, licht beneveld door de wijn, het begon te schemeren, liepen we te knuffelen en te zoenen als een stel pas verliefde pubers. In het park liet ze me los en liep naar een immens hoge, grote boom die wel meer dan honderd jaar oud moest zijn.
Ik stopte en keek naar haar.
Ze leunde achterover tegen de stam, deed haar benen wat wijder, voor zover dat kon in haar rok en strekte haar armen naar boven, waar ze een tak vastgreep. Ze zag er weergaloos uit met haar blanke armen, schouders en het leer, dat als een tweede huid om haar lijf gegoten zat. Ze keek me aan met haar onweerstaanbare, smachtende blik, die ik maar al te goed kende.
Ik liep naar haar toe. Legde mijn hand door de split aan de voorkant van haar rok op haar bovenbeen en kroop ermee naar boven. Ze had verder niets aan. Ze was kletsnat. Geil als boter. Ik trouwens ook.
Ik knielde voor haar neer een duwde de rok wat omhoog, zodat ik haar kon likken. Mijn tong werd door haar begroet met een enthousiaste zucht. Ik bewerkte haar clitoris en bracht haar geleidelijk naar haar hoogtepunt.
Opeens zie ik ons staan op een SM-feest. Zij in haar leer zou heel goed passen. Ik, naakt, met een hoofdkap op. Ze zet me in een kooi te kijk en ketent me vast. Zelf loopt ze wat gezellig te babbelen. Dat kan ze erg goed. Ze is een meester in contacten leggen. Een meesteres vraagt haar of zijn mij mag lenen. Geen bezwaar. Ze kijkt toe hoe ik word gebruikt. En dan betreedt ze zelf de arena. Ze gaat staan zoals ze nu tegen de boom staat. Ze is een exhibitionist. Maar aanraken, ho maar. Ze kijkt naar mij. Gebiedend. Ik loop naar haar toe en lik haar, terwijl iedereen toekijkt.
Haar lange zuchten van haar extase brachten mij terug in het park. Ik sta op en kus haar. Met alle liefde…
|
|
    
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 394
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 20 juni 2009 - 12:23 pm: |
|
Doorwrocht |
Goed doorwrocht verhaal hoor Yves. Veel meer dan een beschrijving van het gebeuren. Gedachten, gevoelens, diepgang dus.
Doet me denken aan een gebeuren in Stockholm waar ik eens over las. Heftig....;-)
Doorgaan!
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
denkertje
Beginnend lid
Inlognaam: denkertje
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 02-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 22 juni 2009 - 04:53 pm: |
|
Zet me aan't denken... |
Hallo Yves,
Dit verhaal heeft mij heel erg geraakt. Die vertwijfeling die op sommige momenten zo toe kan slaan en de zoektocht naar onderliggende en wellicht onbewuste motivatie herken ik heel erg. Ik heb je andere verhalen ook nogeens gelezen en zie dat thema daarin terugkomen. Daarnaast zijn je verhalen heel persoonlijk geschreven, wat het extra bijzonder maakt.
Het zet me wel aan het denken ook! Op welke manier heeft je jeugd invloed op je verlangens naar onderdanigheid, naar pijn, naar vernedering? En hoe relevant is dat? Of zou het ook genoeg zijn om jezelf te accepteren zoals je bent, inclusief die niet te verklaren verlangens.
Tsja... vanuit zulke vragen die (vooral in het begin van mijn ontdekkingstocht) steeds in mijn hoofd speelden, ben ik dus op mijn nick gekomen. En jij zet het hier prachtig neer in een geweldige context ook nog eens.
Dank voor dit verhaal en ik hoop vaker wat van je te lezen.
Liefs,
denkertje
|
Albert
Nieuw lid
Inlognaam: albdv
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 01-2019
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 28 januari 2020 - 11:02 pm: |
|
herinnering |
Heerlijk, kan me er in verplaatsen.
Heb het zelf mee gemaakt Mijn Mrs had met een collega Mrs afgesproken.
En toen.... kwam zij binnen met haar slaaf.
Krijg nog geile rillingen nu ik er aan denk.
Maar is moeilijk om een match te vinden.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?