| Gepost op donderdag 14 februari 2013 - 02:16 pm: | 
|
| Carnaval  
Eindelijk jezelf zijn
Carnaval was haar meest favoriete tijd van het jaar.
Niet omdat ze zo gek was op hossen of bezopen mannen.
Nee, met carnaval kon ze zichzelf zijn. Tussen al die verklede mensen viel ze niet op in haar strak leren pak. Zonder schaamte begaf ze zich onder de feestgangers.
Ze wist dat ze op straat werd nagekeken door geile mannen en in de kroegen konden mannen hun ogen niet afhouden van haar lage decolleté. Het stoorde haar niet, ze genoot er van.
In het dagelijks leven kon ze zichzelf niet laten zien. In het dagelijks leven liep ze in degelijke kleding en op gezondheidssandalen tussen de bejaarden. Als die mensen zouden weten hoe ze werkelijk was zou ze geen baan meer hebben, dan zouden ze spontaan allemaal een hartaanval krijgen.
Dus paste ze zich 361 dagen van het jaar aan.
361 dagen van het jaar was ze overdags een degelijk, bescheiden, verzorgend meisje.
Maar niet nu! Nu was ze een mannenverslindende sensuele vamp, en voor sommige ventjes die dat nodig hadden een hard kreng!
Ze hoopte vanavond toch zeker nog een stuk of 3 ventjes tegen te komen…
Opvallend was het toch hoe mak mannen werden als het carnaval was.
Normaal gaven mannen maar moeilijk toe dat ze eigenlijk wel gecharmeerd waren van een vrouw die de leiding nam. Als je alleen al suggereerde dat hij misschien wel eens een klapje op zijn kont moest hebben, kwam bij menig man de macho om de hoek kijken.
Met carnaval was het anders. Met carnaval hadden ze meestal zo veel gedronken dat ze vergaten wat sociaal wenselijk was.
En dus stond ze nu voor het volgende café. Bij de ingang stond een groepje vrienden een jongen hartelijk uit te lachen die net over zijn nek was gegaan tussen de opgestapelde terrasstoelen. Met een opgetrokken wenkbrauw bewoog ze zich langs de jongens. Toen 1 van hen probeerde de ingang voor haar te blokkeren stak ze resoluut haar zweepje uit en tikte hem, net iets te hard, op de schouder. Het was genoeg om hem aan de kant te doen gaan.
In het cafe was het druk, te druk. Eigenlijk hield ze daar niet van. Zo kon ze niet goed bestuderen wie haar volgende ventje zou worden. Gelukkig vond ze al snel een danspodiumpje aan het einde van het cafe. Doelbewust liep ze naar achteren. Midden op het podium draaide ze zich om om de zaal in de te kijken, ondertussen haar zweepje tikkend tegen haar rechterbeen.
Ze negeerde de lallende mannen die schunnige opmerkingen naar haar schreeuwden. Ze trok zich niks aan van de dodelijke blikken van jaloerse sletten die met hun draaiende heupen probeerden te scoren bij de mannen. Ze observeerde.
Aan de bar vond ze al snel wat ze zocht. Een groepje vrienden stond daar verkleed als piraten te zuipen en te zingen. De opperpiraat was een lange vent met brede kaak, een lekker ding eigenlijk wel. Zo te zien had hij al een dag of 2 te veel op. Hij leek het middelpunt van de groep. Daar zou ze eens verandering in brengen.
Net toen ze van het podium wilde stappen kwam er een dronken man op haar af die voorstelde dat hij haar pak eens zou insmeren met bier om het soepel te houden. Ze stak haar zweepje onder zijn kin en vertelde hem met lage stem dat hij haar eerst maar eens van het podium moest helpen. Dat een hand daarbij afgleed naar haar billen en de andere hand zelfs even langs haar borst wreef, nam ze voor lief. Ze had een bestemming voor deze zatlap.
Zoals verwacht volgde de man haar toen ze op de piraat af liep. Net voor ze bij de vriendengroep was pakte hij haar bij de hand en wilde haar in zijn armen trekken. Ze was hem echter voor en zette haar palmen op zijn borst en duwde hem zo hard achteruit dat de man op de grond viel. Gelijk had ze de aandacht van haar piraat.
“Gaat het schatje?” vroeg hij met dubbele tong.
Ze boog zich voorover om hem in het oor te kunnen fluisteren.
“Hoezo? Ga jij anders mijn leven redden, stoere piraat? Wordt jij mijn privé held?”
Ze vroeg het met een verleidelijk lachje rond haar lippen. Hij viel als een blok.
Binnen de kortste keren stond hij met zijn arm rond haar schouder. Terwijl hij biertje na biertje naar binnen gooide probeerde hij haar allerlei persoonlijke details te ontfutselen terwijl zijn neus bijna in haar decolleté verdween.
Met haar zweepje bracht ze zijn kin weer omhoog.
“Zeg mannetje, volgens mij heeft er hier iemand wat te veel gedronken. Dat is niet zo netjes hè!”
Met troebele ogen keek hij haar verward aan. Zijn vrienden pakten echter gelijk de bal op en begonnen te joelen en aan te moedigen. De ‘stoute jongen’s, ‘Brammetje heeft straf nodig’ en ‘spanking’s waren niet van de lucht. Meegaand in het enthousiasme van zijn vrienden keek de piraat haar ondeugend in de ogen en beantwoordde de uitdaging.
“Het spijt me mevrouw, heb ik nu straf verdiend?”
Ze pakte de bovenkant van zijn shirt vast en trok hem heel dicht naar zich toe.
“Volg mij, neem je biertje maar mee!”
Zonder nog achterom te kijken liep ze richting de zijkant van het café waar de toiletten waren.
Natuurlijk was hij haar gevolgd. Ventjes waren zo voorspelbaar.
Ze draaide zo om hem heen dat hij met zijn rug naar de muur stond. Vervolgens ging ze zo dicht tegen hem aanstaan dat haar borsten wat plat werden gedrukt.
Met haar mond vlak bij de zijne wreef ze met haar linker hand langs zijn wang. Zijn adem stonk naar alcohol. Hij wilde haar kussen maar ze pakte zijn kin.
“Nog niet, ventje.
Dus jij wilt straf? Je ziet in dat je boete moet doen?”
Terwijl ze dat zei wreef haar rechter hand van zijn heup steeds verder over zijn dijbeen naar zijn kruis. Aan de bobbel te voelen was hij al enorm opgewonden.
Als een dwaas stond hij ja te knikken. Het was te zien dat hij al lang niet meer helder kon nadenken en alleen nog maar dacht aan 1 ding.
Ze pakte zijn bierflesje van hem over.
“Geef die maar aan mij voordat je hem laat vallen, geil ventje.
Kom mee!”
Ze trok hem aan zijn arm mee het damestoilet in. De blonde ‘kerstvrouw’ die haar daar verontwaardig aanstaarde stuurde ze weg en ze sloot de deur. Opnieuw zette ze hem tegen de muur.
“Ik ga nu even plassen en jij zorgt dat er niemand meer door die deur komt. En geloof me, bij wat we daarna gaan doen wil je echt geen anderen hebben dus ik zou maar goed mijn best doen!”
Terwijl ze aan het plassen was hoorde ze hem een paar keer boze mensen wegsturen. Als je ze maar een lekker bot voorhield deden ventjes alles voor je.
Toen ze uit het toilet kwam zette ze het bierflesje naast hem op de wasbak.
“Je bent een braaf ventje geweest hoorde ik. Help mij nog eens even herinneren waarom je ook al weer straf verdient?”
Terwijl ze dit zei sloeg ze expres nog eens met haar zweepje op haar hand.
“Bier” was het enige zinnige woord dat hij nog kon uitbrengen.
Met haar wijsvinger trok ze nu een streep omlaag vanaf zijn keel richting zijn broekrand.
“Ja, je hebt te veel gedronken. Je stinkt, je kan niet meer recht lopen en ik vraag me af of, als ik het nu hier met je zou doen, jij nog wel kan presteren voor mij… Dus gaan we het nu niet doen! Jij moet eerst maar eens laten zien dat je je kan gedragen.”
Haar hand was nu over zijn kruis aan het wrijven en ze was niet eens zeker of hij haar nog wel hoorde. Voor de zekerheid kneep ze even hard.
Toen hij klaar was met vloeken ging ze verder.
“Je kan mij verdienen vanavond. Het is heel simpel. Je mag gewoon de hele avond geen alcohol meer drinken. Denk je dat je dat kan volhouden?”
Ze wachtte het antwoord niet af maar ging verder.
“Het enige dat jij vanavond nog mag drinken krijg je van mij!”
Ze pakte het flesje van de wasbak en hield het voor zijn gezicht.
“Ik heb het net alvast voor je gevuld…”
Even liet ze een stilte vallen en keek veelbetekenend naar het toilet.
Toen ze een blik van begrip en paniek in zijn ogen zag komen ging ze verder.
“Ik ben de hele avond in het café. Je mag niet tegen me praten. Als je dorst hebt, kom je naar me toe, kus je mijn zweep en dan volg je me naar het toilet. Als je me zo laat zien dat je het waard bent, ga ik om 4 uur met je mee naar buiten en dan zoeken we een leuk plekje op voor je beloning. En als je wilt mag je me daarna nog bellen voor nieuwe afspraken. Begrepen?”
Zijn hoofd knikte al ja maar zijn mond wilde nog iets zeggen.
“Houd je mond!
Zodra jij je flesje leeg drinkt gaat onze afspraak in.”
Het duurde een minuut, niet meer. Ze had ook niet getwijfeld of hij het zou doen.
Aarzelend en met vies gezicht zette hij het flesje aan zijn mond. Met grote slokken dronk hij het in een keer leeg.
Voor zijn laatste slok op was liep ze weg, op zoek naar een volgend ventje.
|
|
    
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 534
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 15 februari 2013 - 09:08 am: |
|
Roofdier |
Waar op Internet al enige tijd de term Milf in populariteit toeneemt lees ik de laatste tijd ook de term 'cougar'. Allebei vrouwen, maar ze konden niet meer verschillend zijn. Waar de Milf vooral een voorwerp is is de cougar het tegenovergestelde. Een roofdier, en berg je maar als slachtoffer.....
Nu heb ik, Schrijfster, als ik jouw naam tegenkwam nooit aan een Milf gedacht. Welnee, een verlegen meisje, een enkel puistje nog, dat haar Meneer eigenlijk niet durft aan te kijken. Best lief, zeker waar, maar verdient alleen al vanwege dat laatste natuurlijk weer straf. Er zijn maar weinig dagen dat ze aangenaam kan zitten. Want ook lieve meisjes kunnen erg stout zijn.
Maar een cougar, nee, dat had ik toch nooit in je gezien. Moet wel een hele diepe, zeer goed verborgen geheime wens van je zijn. Nog eens de stad in gaan en ventjes pakken. Ventjes die geen enkel verweer hebben. Ik geef toe, daar hebben ze het zelf naar gemaakt, maar dan nog. Niettemin streef ik al jaren naar ruimdenkendheid dus vind ik van mezelf dat ik eens goed moet gaan nadenken over die nieuwe kant van je. Het heeft toch ook wel weer iets spannends namelijk, dat je zomaar in de klauwen kunt terechtkomen van zoiets eeeh, nou ja, geef het maar een naam.
Maar vooralsnog heb ik één zeer prangende vraag: smaakt het bier nou nog wel, na zoiets.......
Dit ZOU wel eens zeer kunnen gaan doen.... Maar alleen als je het lief vraagt. 
| |
de schrijfster
Bevlogen lid
Inlognaam: deschrijfster
Bericht Nummer: 78
Aangemeld: 05-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 15 februari 2013 - 11:04 am: |
|
Bedankt |
Dank je Janneman, dat je reageert op mijn verhaal.
Dat je er vanuit gaat dat dit een geheime wens van mij is snap ik niet.
Je wilt toch niet zeggen dat je uit mijn verhaaltjes meent te moeten opmaken dat ze over mij gaan? Alsof ik me bezig houd met dit soort perverse activiteiten... Het idee alleen al!
Nee ik kwam ooit gewoon per ongeluk op dit forum en wilde ook eens mijn naam op een site zien staan 
|
subStanzia
Lid
Inlognaam: substanzia
Bericht Nummer: 13
Aangemeld: 07-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 15 februari 2013 - 11:13 am: |
|
Carnaval |
Ik heb nooit veel opgehad met het Carnaval - ben tenslotte een Noord-Hollandse - maar ik had dit graag gezien!Geweldig!
(MILF heb ik moeten opzoeken, weer wat geleerd - dank Janneman)
Schrijfster, wat vertel je toch altijd prachtige verhalen, dat is altijd genieten! Ik wou dat ik de tijd vond om zelf weer eens te schrijven, maar ik weet dat ik het nooit zo zal kunnen als jij!
Ik hoop nog veel van je te lezen, al was het alleen maar om je naam op je site te zien staan.. ;-D
|
RaadsHeer
Productief lid
Inlognaam: raadsheer
Bericht Nummer: 35
Aangemeld: 10-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 15 februari 2013 - 11:57 am: |
|
@ janneman |
Beste Janneman,
Als kind leerde ik van mijn vader een liedje dat ik eigenlijk niet mocht leren. Maar omdat mijn vader mijn tere kinderzieltje beschermde als een moederkloek *) haar legsel, bedacht hij een tekstuele omweg die mijn onschuld en zieleheil verzekerde en toch een basis legde voor mijn taalkundige schranderheid, die ik van beide mijn ouders heb mogen meekrijgen. Niet meer dan lagere school hadden ze, maar hun vaardigheden met taal oversteeg het niveau van menig academicus heden ten dage.
Het fragment uit het liedje wat mij bij het lezen van jouw reactie op het verhaal van het schrijfstertje te binnen schoot luidt als volgt"
" ............ En als er geen bier meer is dan drinken we paardeblommetjes aan de waterkant omdat het zo lekker is!" (herhalen)
Aangezien ik de Haagse binnenstad ben opgegroeid en het aldaar gebrouwen vocht van de ZHB (ziekenhuisbier , vanwege het nabij gelegen ziekenhuis aan het Westeinde) liefhebbend uilenzeik werd genoemd, waag ik het ernstig te betwijfelen of het ventje uit het verhaal van ons aller schrijfster enig smaakverschil zou hebben bespeurd in de drank, na het zo vrolijk beschreven entre nous op het damestoilet. Vooropgesteld dat het om hetzelfde bier gaat.
voetnoot *)
Moederkloek: Dominant, fel, vechtlustig, gedecideerd vrouwspersoon van gevorderde leeftijd. Een kruising tussen een Milf en een Cougar. Voordat men mij interrumpeert met de terechtwijzing dat de cougar een mannenverslindend wellustig wezen is. ..... Het is allang en breed bewezen dat vrouwelijke wezens van alle soorten en rassen in hun vruchtbare periode hun begerig oog (voelspriet, antenne) laten vallen op gezonde, welgebouwde, potente liefdespartners om zodoende een levensvatbaar nageslacht te kunnen voortbrengen. Een kloek, die de eigenschappen van een cougar mist, legt eieren waar het cholesterol niet van deugt, miezerig kleine dooiertjes vertoont en verpakt is in een breekbaar schaaltje. Misbaksels met andere woorden.
Wat dit alles met Carnaval, bier of bdsm te maken heeft laat ik aan de lezer. Ik weet zeker dat schrijfster een snedige en treffende repliek zal verschaffen waardoor zij weer orde en rust schept in de chaos die steevast achterblijft in de levens van diegenen, dewelke zich (uitsluitend) met carnaval van de morele helling laten roetsjen om onderaan tegen de Oranjeboom der realiteit en vervolgens in het (hopelijk nabijgelegen) ziekenhuis te belanden.
Respectvolle groet,
Raadsheer
|
de schrijfster
Bevlogen lid
Inlognaam: deschrijfster
Bericht Nummer: 79
Aangemeld: 05-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 15 februari 2013 - 01:36 pm: |
|
Blond |
Kijk subStanzia,
dat liedje, dat moest ik dan weer opzoeken.
En ik hoop toch echt dat je de tijd gaat vinden om te schrijven hoor. Niet zoals ik dat doe maar gewoon zoals het bij jou hoort. Veel leuker! Ik kijk er al naar uit.
En wat dat aangaat vind ik dat die Raadsheer met zijn dure woorden ook maar eens een vertelling moet plaatsen. Ik wil wel wat klasse van hem leren!
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 535
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 15 februari 2013 - 02:22 pm: |
|
gedachtenkronkels |
Ik heb het op allerlei terreinen slecht getroffen. Zo ook met mijn tandarts. Een kundig man, snel met de boor en nog vriendelijk ook. Edoch, in zijn wachtkamer tref je slechts zeer oude autobladen, recente want gratis Kampioenen en een enkele verdwaalde Libelle. Maar er zijn natuurlijk wachtkamers waar het prettig toeven is. Wachtkamers waarin periodieken liggen van bladen die Ons Soort Mensen wel kunnen bekoren. Bladen waaruit je nog wat kunt leren zelfs misschien. Kennelijk heb jij, Schrijfster, een tandarts van het laatste soort. Zo een waar ik minstens 13 keer per jaar naar toe zou gaan.
Tja, en leergierig als jij ongetwijfeld bent neem je het allemaal tot je. En laat je het in je omgaan. En soms komt er ook weer wat naar buiten. Dat moet je dan even kwijt, dat snap ik nu. Zo wezensvreemd dat je het echt van je af moet schrijven.
Eigenlijk, besef ik nu pas in volle omvang, ben jij een soort Karl May. Hij schreef boeiend over indianen zonder er ooit een van dichtbij te hebben gezien. Nou ja, dat verkoopt ook genoeg boeken, dat heeft Karl wel bewezen. Als je heel goed bent kom je er zelfs mee weg als je lezers het doorkrijgen.
Dat laatste besef jij kennelijk ook want - inderdaad - op charmante wijze weet je te melden dat het een ver van je bed show is maar dat je je nu eenmaal goed kunt inleven. Chapeau.
Ik ga je verhalen nu wel anders lezen. Niet meer van 'zou dit haar pijn gedaan hebben' maar veel meer van 'O wat goed, alsof ze dit aan den lijve heeft gevoeld...'. Dat zijn de allergrootsten. Hulde.
Maar dan Heer Raadsheer. Twee keer Heer, heel belangrijk.
Hij maakt aannemelijk dat er bier bestaat dat naar uilenzeik smaakt, excusez le mot. Dat klopt. Ik zal geen merken noemen, maar ik ben ze tegengekomen in de periode dat ik mij nog niet beperkte tot de meer sophisticated drankjes.
Welnu, laten wij eens aannemen dat het inderdaad zo'n merk was. In dat geval durf ik er toch wat onder te verwedden dat het geboden alternatief smaakte als roze champagne, misschien zelfs wel met bubbels en al. Immers, slechter dan slecht kan niet, dus moet het wel beter zijn.
Maar wat nu als het een goed biertje was? Een Belgisch biertje, wellicht, zo dicht bij de grens. Zouden we dan nog meemaken dat Obelix toch beslist een slokje van de toverdrank zou willen hebben? Geen genoegen zou nemen met nee?
Maar eigenlijk was dat mijn verzuchting niet. Beter of slechter, hoe zou het bier dan nog smaken? Nooit meer hetzelfde dacht ik zo. En dat is dus eigenlijk nogal wat wat onze Schrijfster - excuus, de persoon die zij heeft gecreerd - hier doet. Zij ontneemt de man (deze man, maar eigenlijk De Man in het algemeen) datgene waar zijn leven op drijft: zijn biertje.
En dan ontkennen ze nog dat vrouwen een complot aan het smeden zijn om de boel over te nemen. Nou, ik geloof die mooie praatjes niet meer.
Ik besef nu dat mijn eerdere vraag wat kort door de bocht was. Ik dank Heer Raadsheer voor het even voor me uit rijden waardoor mijn altijd voortdurende zoektocht naar Waarheid weer in de juiste richting ging.
Dit ZOU wel eens zeer kunnen gaan doen.... Maar alleen als je het lief vraagt.
| |
RaadsHeer
Productief lid
Inlognaam: raadsheer
Bericht Nummer: 38
Aangemeld: 10-2009
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 17 februari 2013 - 11:43 pm: |
|
Proost |
Janneman
Er zij vermeld dat ZHB stond voor "Zuid Hollandse Bierbrouwerij" en NIET voor "Ziekenhuisbier". Er zij opgemerkt dat het ziekenhuis aan het Westeinde in mijn jeugd op nog geen tweehonderd meter afstand van de genoemde brouwerij stond. Er zij voor de volledigheid opgemerkt dat de ZHB in verband moet worden gebracht met twee bieren die niet bijzonder tot de verbeelding der bierdrinker (een contradictio in terminis) spreken, namelijk Oranjeboom en Skol.
Mij is verteld dat Skol in een of ander Scandinavisch land "Proost" betekent. Geen wonder dat sommige Scandinavische landen zijn drooggelegd.
Het ziekenhuis is er nog, zij het deels verhuisd, de brouwerij al heel lang niet meer.
Proost,
Raadsheer
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?