waarin 'het ontbijtritueel' een hele andere wending krijgt
-in opdracht van mijn Meester sm masterclas- Het is 7.00 uur. Ik sta op en maak ontbijt voor U klaar. U merkt niks en slaapt heerlijk verder. Klokslag 7.30 uur kom ik Uw kamer in en heel zachtjes steek ik mijn hoofd onder de deken. Ik ga op zoek naar Uw lekkere lul. Ik begin te sabbelen en voel hoe hij stijf wordt in mijn mond. Ik zuig en zuig wat harder. U kreunt, U geniet. ZO wil U wakker worden! Ik neem hem nu diep in mijn mond. U wordt alsmaar geiler en geiler, totdat... Ik word weggeduwd. U heeft geen zin meer in mij. Ik kijk U verontwaardigd aan en roep boos uit: “dan niet hoor!”. Ik sta op en wil weglopen. Maar dat had ik beter niet kunnen doen. U stapt uit bed en ik probeer snel weg te lopen. “Hier komen!” beveelt U mij. Aarzelend loop ik stapje voor stapje naar U toe. Als ik dan weer recht voor U sta en ik mijn excuses wil aanbieden, heb ik al een klap in mijn gezicht te pakken. Ik weet het, ik ben weer te brutaal geweest... “Sorry Meester” probeer ik nog een keer. Maar U bent mijn brutale gedrag meer dan zat. U loopt naar de kast in de kamer en ik twijfel wat ik nu moet doen. Uiteindelijk doe ik maar niks en blijf ik staan. Ik volg U met mijn ogen en vraag mij af wat U uit de kast tevoorschijn haalt. U doet de kastdeur tergend langzaam open. Ik word er zo onrustig van! U pakt verschillende attributen vast. Ik zie de zweep, de buttplug, handboeien, spreidstang, tepelklemmen en dan komt U met de blinddoek naar mij toe gelopen. U geeft 'm aan mij en geërgerd, maar zonder commentaar doe ik de blinddoek op. Ik sta in duisternis gehuld en luister naar de geluiden om mij heen. Zo hoor ik dat U weer naar de kast bent gelopen en ik hoor een hoop lawaai. Ik vraag mij af wat U aan het doen bent en stiekem til ik de blinddoek een beetje op. Natuurlijk heb ik weer net de pech dat Uw blik op mij gericht is. Snel doe ik de blinddoek weer voor mijn ogen.... U zegt helemaal niets en ik krijg de stille hoop dat U het misschien toch niet gezien heeft. Ik weersta de neiging tot kijken en wacht “geduldig” af. Maar er gebeurt helemaal niets! Ik sta daar al minuten en ik kan niet traceren waar U heen bent gelopen. “Meester?” vraag ik onzeker. “Wilt U alstublieft wat zeggen?” Maar U zegt niets, helemaal niets. Ik weeg af: “zal U het wel gezien hebben? Bent U de kamer uitgelopen? Staat U nog ergens en zo ja, waarmee dan?” Mijn nieuwsgierigheid wordt alsmaar groter en mijn geduldigheid is alweer voorbij. “Meester?” roep ik geïrriteerd en nog reageert U niet. Boos trek ik mijn blinddoek af. “Dan niet hoor!” gil ik uit. Boos knipper ik met mijn ogen en kijk rond en dan kijk ik U recht aan in Uw gezicht. “Sorry Meester”, begin ik weer... Tegelijkertijd baal ik dat ik niet iets meer geduldigheid in mij heb. U heeft handboeien in Uw handen en ik besef dat mijn vrijheid beperkt gaat worden. Alleen had ik niet verwacht dat de beperking zover ging... “Zo ondankbare slet”, reageert U. Ik doe een paar stapjes achteruit, maar er is natuurlijk geen ontkomen aan. U pakt mijn handen hardhandig vast en de handboeien sluit U erom heen. Ik blijf “sorry Meester” prevelen, maar natuurlijk maakt dit geen indruk meer op U. U trekt mij mee naar de kast en duwt mij naar binnen. “Meester, alstublieft niet!” gil ik uit. Er is echter geen ontkomen aan. U duwt mij naar binnen en ik kan niet anders dan er ongemakkelijk in zitten. Direct sluit U de deur en opnieuw ben ik in duisternis gehuld. Ik hoor dat U Uw ontbijtje pakt en smakelijk begint te eten. Ik probeer een iets betere houding te vinden. Ik denk wat te voelen over mijn rug. Is het een spin, een ander beestje of beeld ik het me maar in? Ik kan net de verleiding weerstaan om niet te gaan gillen. Ik wil krabben, maar ik ben vastgebonden. Ik wil staan, maar ik zit letterlijk in de kast. Dus het enige wat ik doe is wachten...wachten totdat U klaar bent...wachten totdat U vindt dat het genoeg is. Blijkbaar bent U klaar met eten, want ik hoor U mijn kant oplopen. Blij dat mijn verlossing naderbij is wacht ik met een glimlach af. Met een ruk trekt U de kastdeur open en ik knipper met mijn ogen. Mijn glimlach is al heel snel weg, want hardhandig trekt U mij uit de kast en struikel ik naar buiten. Zonder ook maar iets te zeggen zet U mij met m'n gezicht naar de muur toe en klikt U mijn handboeien vast aan een ring die op de muur is bevestigd. Ik laat het wel uit mijn hoofd om er iets van te zeggen en dus sta ik ongemakkelijk, mijn handen hoog boven mijn hoofd, te wachten op wat komen gaat. U laat mij ook rustig even wachten, wetende dat het mij gek maakt. Dan schopt U tegen mijn benen en met de opdracht “benen wijd!” zet ik mijn benen snel in de door U gewenste stand, hopend dat U weer snel trots op mij zal zijn. U plaatst een spreidstang tussen mijn benen, waardoor ik geen kant meer op kan. “Zo slet” zegt U dan, “het gaat niet om jou, het gaat om wat IK wil! Ik ga je neuken, of je nou wil of niet. Het interesseert mij helemaal niets. Ik ga je hard neuken, maar eerst krijg je 30 harde zweepslagen. Deze tel je zelf hardop! Als je de telling vergeet, beginnen we gewoon overnieuw. Begrepen?” Als ik gedwee stamel dat ik het begrepen heb, heeft U al mijn rokje naar boven getild en mijn string hardhandig van mijn lijf getrokken. Ik sta daar met mijn kontje naar U toe en U laat mij zo bukken dat mijn billen goed voor U bereikbaar zijn. Ik sta in een ongemakkelijke houding, maar dat maakt U natuurlijk niets uit. U heeft de zweep in Uw handen en streelt zachtjes mijn billen. Het is een lekker gevoel en langzaamaan ontspan ik. Ik geniet van de strelingen, totdat U onverwachts de eerste klap uitdeelt. Ik schrik en trek mijn billen terug. “Je wilt er nu al 10 slagen bij?” vraagt U aan mij. Ik snap wat U bedoelt en om dit te voorkomen, bied ik mijn billen weer in de juiste houding aan. Ik tel de zweepslagen mee, al is het bijna niet vol te houden. Ik voel mijn billen alsmaar meer gloeien en ik weet dat het zitten de komende dagen geen pretje zal zijn. De zweep daalt keer op keer neer op mijn billen en eindelijk is het dan voorbij. Maar al snel volgt wat U al had aangekondigd, ik voel Uw stijve lul tegen mijn zere, gloeiende billen. “Hmm, lekker warm” is Uw reactie als U Uw lul tegen mijn gloeiende billen aanhoudt. Speels geeft U een tik op mijn billen, maar het is zo gevoelig dat ik het al uitgil van de pijn. Dan streelt U mijn billen zachtjes en ontspan ik weer. Maar U wilt wat en pakt het glijmiddel. Ik vraag U of U alstublieft niet in mijn kontgaatje wil gaan, maar als U zo graag wilt neuken, dit dan in mijn kut wil doen. Maar U bent onverbiddelijk. U wilt neuken in mijn kontgaatje. Of ik nou pijn heb of niet, U maakt het niets uit. U smeert het glijmiddel op mijn kontgaatje en op Uw lul. U trekt mijn billen uit elkaar en Uw lul begeeft zich naar mijn kontgaatje. “Alstublieft niet Meester!” gil ik uit. Maar ik kan geen kant uit en ik voel Uw lul naar binnen glijden. Elke stoot doet pijn, maar Uw lul dringt zich steeds dieper in mijn kontgaatje door. U vindt het heerlijk, stoot er lekker op los en spuit mij heerlijk vol. “Zo zegt U voldaan, mijn dag is goed begonnen!” U trekt zich terug en gaat lekker douchen. Onderwijl laat U mij nog even rustig staan. Ik voel hoe Uw sperma uit mijn kontgaatje drupt. Ook voel ik de sappen uit mijn kut druipen. Ik zie dat daardoor de grond nat begint te worden. Ik kan bijna nergens meer aan denken, behalve dat ik geil ben en dolgraag wil klaarkomen. Maar weer heb ik te wachten! Als U dan eindelijk klaar bent met douchen en aankleden komt U naar mij toe en maakt U mij los. Ik beweeg mijn armen en benen, die stram aanvoelen. Ik zie U kijken naar de grond en even later ben ik de grond met mijn tong aan het schoonmaken. “Meester, alstublieft?” smeek ik U als ik klaar ben. “Ik ben zo geil. Mag ik alstublieft, alstublieft klaarkomen?” Met 1 woordje geeft U dan mijn verlossing: “oké” is wat U zegt. Ik ben dolblij, bedank U en loop naar het bed om lekker te liggen en klaar te komen. Dan hoor ik U lachen en vraagt U mij of ik dacht dat echt zelf mocht bepalen hoe ik klaar ging komen. Ik kijk U beteuterd en dan zegt U: “Je hebt 1 minuut de tijd om klaar te komen, gewoon hier staand, terwijl ik kijk. Als je klaarkomt wil ik dat je ‘dank U wel Meester’ roept, begrepen?” Ik knik dat ik het begrepen heb en ga snel aan de gang. U telt per 10 seconden af. Op het moment dat U “nog 20 seconden” zegt, kom ik klaar en bedank U op mijn hoogtepunt uit de grond van mijn hart.
|