Rigoureuze ommezwaai
deel 3 - Overgave
Rigoureuze ommezwaai Ik word wakker en rek me uit met een behaaglijk gevoel van vrijheid. Dan realiseer ik me plots dat ik voor het eerst in dagen ook daadwerkelijk vrij ben, nergens aan vast gebonden en ook mijn handen zijn los. Ik sta op, ga naar het badkamertje om me te fatsoeneren en dan loop ik naar buiten waar ik Nico, Carl en mijn slavin genoeglijk zie genieten van een laat ontbijt. Ik geef mijn meester en Carl een lange zoen waarna ik Wilma liefdevol aankijk en haar hartstochtelijk kus. Wilma schuift een stoel voor mij aan en begint een boterham te smeren waarna ze me hapje voor hapje voert. Mijn meester schraapt zijn keel en waarschuwt ons dat Wilma vandaag haar eerste champagne-dag gaat krijgen. Hij staat op, loopt de caravan binnen en komt even later terug met een halve liter koud water. Hij zet het voor mij neer met het verzoek elke kwartier een glas naar binnen te werken. Ik kijk hem liefdevol aan en ben blij dat ik vandaag niet het lijdende voorwerp van zijn fantasieën ben. Als ik Carl zie glimlachen begrijp ik dat mijn meester hem op de hoogte heeft gesteld, alleen Wilma heeft nog geen idee wat haar te wachten staat. Precies een kwartier later schenkt Nico het volgende glas in en de komende anderhalf uur kun je de klok erop gelijk zetten. Telkens krijg ik een nieuw glas water en gestaag drink ik door. Als ik het dan eindelijk benauwd ga krijgen vraag ik mijn meester of ik naar het toilet mag. Hij trekt Wilma uit haar stoel en legt op haar rug op het gras. Haar handen en voeten worden wijd gespreid vastgebonden aan 4 grote haringen. Wanneer ik over haar gezicht heen hurk komt Carl op zijn knieën voor mij zitten zodat ik houvast heb. Als de meester aan Wilma uitlegt dat ze mijn plas moet opdrinken en dat dát dus de champagne is, kijkt ze me met een van afschuw vertrokken gezicht aan. Ik laat mijn plas lopen en probeer op haar mond te richten maar ze vind het idee zo verschrikkelijk dat ze haar hoofd omdraait. Mijn plas komt in haar haar terecht maar ik doe alsof ik er geen erg in heb. Ik kus Carl hartstochtelijk en als mijn blaas leeg is sta ik op en ga op handen en voeten naast Wilma zitten. Vervolgens begin ik mijn plas van haar gezicht en hals te likken en geniet zichtbaar. Ze draait haar hoofd naar mij toe omdat ze nieuwsgierig wordt naar mijn reactie. “Hoe kun je hier nu van genieten?” vraagt ze met een blik van walging op haar gezicht. Ik kijk haar doordringend aan en zeg haar nadrukkelijk dat ìk alles voor haar over heb en als de meester dit wil dan doe ik wat de meester van mij eist. Er komt een blos van schaamte op haar gezicht en de tranen rollen over haar wangen. “Ik wil alles voor je doen,” zegt ze “maar dit ?... Ik voel een siddering door haar lijf heen gaan maar trek me er niets van aan. Ik ga weer aan tafel zitten om het volgende glas water naar binnen te werken en Wilma moet voor straf blijven liggen. De enige concessie die de meester wil doen is een parasol die hij over haar heen zet zodat ze niet kan verbranden in de zon. Nog geen uur later vraag ik mijn meester permissie om weer naar het toilet te mogen en hetzelfde tafereel van een uur eerder herhaalt zich met één kleine wijziging. Carl heeft zijn knieën aan weerszijden van haar hoofd gezet zodat het niet meer mogelijk is haar hoofd opzij te draaien. Ik hurk weer over haar heen en laat mijn plas lopen. Ze houdt haar ogen stijf gesloten en perst haar lippen krampachtig samen en net als de eerste keer hurk ik naast haar neer en begin haar gezicht schoon te likken met mijn tong. Ze voelt mijn opwinding stijgen en kijkt me schaamtevol aan. Ik hoor mezelf precies dezelfde woorden zeggen die ik al eerder heb gebruikt: “ìk heb alles voor je over.” Ik sta op alsof er niets aan de hand is en met veel enthousiasme begin ik aan het zoveelste glas water. Ik hoor haar hartverscheurend snikken en kijk mijn meester aan maar hij is onverbiddelijk. Ik mag haar niet troosten. Toch probeer ik het zo lang mogelijk uit te stellen om haar enigszins tegemoet te komen. Om te voorkomen dat ze voor de derde keer kan weigeren zorgt de meester ervoor dat ze haar mond niet kan sluiten door een trechtertje op haar mond te zetten. Ik mik mijn straal in het midden van de trechter en ik voel haar kokhalzen maar ze is dit keer niet in staat mijn plas tegen te houden. Ik voel haar weerstand breken doordat haar spieren slap worden en moeilijk slikkend verdwijnt mijn plas voor het eerst bij haar naar binnen. Toch mag ze nog steeds niet los, ze krijgt voor straf niets te eten of drinken en als ik voor de vierde keer een volle blaas heb blijft ze ontspannen liggen en drinkt zonder morren. Pas dan maakt Carl haar los en gezamenlijk lopen we naar de douches om ons schoon te maken. We spreken geen woord en ze kijkt me vernietigend aan. Ik neem niet eens de moeite om het haar uit te leggen maar wanneer ik haar hartverscheurend zie huilen onder de douche kan ik het niet laten om haar te troosten. Als de ergste snikken zijn onderdrukt vraagt ze mij wat de consequenties van haar weigering voor mij zijn. Ik zeg haar dat dat haar zorg niet is, dat is iets tussen de meester en mijzelf. Het is duidelijk dat ze serieus nadenkt over wat er is gebeurt en ineens zie ik dat bij haar de ‘spreekwoordelijke knop’ omgaat. Ze zakt op haar knieën en vraagt me om vergeving en als ik haar lachend in mijn armen neem weet ik dat ze nu helemaal aan mij toebehoort. We lopen samen terug, ze pakt het nieuwe glas en laat me drinken. Vanaf dat moment probeert ze serieus mijn gedachten te lezen en anticipeert op mijn behoeften. Op het moment dat ik mijn blaas weer voel en mijn meester vraag of ik naar het toilet mag zet ze me op mijn stoel, laat me iets over de rand zitten en kruipt tussen mijn benen. Ze zet haar mond op mijn kut en zuigt als het ware mijn plas uit mijn blaas. De meester en Carl kijken verbaasd naar deze rigoureuze ommezwaai en als Wilma vervolgens met een adorerende lach op haar gezicht naar me opkijkt, weten de mannen niet meer waar ze het moeten zoeken. De meester besluit het champagnespel te beëindigen maar als ik een uurtje later naar het toilet moet zet mijn slavin zich voor me neer en drinkt wederom vrijwillig mijn blaas leeg. Die avond wordt ik op handen en knieën op bed vastgebonden en mijn slavin mag toekijken hoe ik de driehonderd zweepslagen in ontvangst neem voor haar eerste drie weigeringen. Elke slag die ik krijg voelt ze tot in haar botten doorwerken en als de laatste zweepslag over mij billen valt, huilt ze weer tranen met tuiten. Wanneer mijn meester mij uiteindelijk losmaakt pak ik de boeien van hem over en leg mijn slavin vast aan het voeteneinde van het bed op de grond. Haar straf mag ze vannacht op de vloer van de caravan uitliggen. Ik fluister haar zachtjes toe dat ik van haar houd en dat ìk alles voor haar over heb. Ik stap in bed en kruip lekker tegen mijn meester aan en val in slaap.
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
|
|