hoe hij haar confronteert met haar gevoel van schaamte
Ze reden langs een rechte troosteloze weg. Ze voelde zich loom worden van de namiddagzon die door de ruiten naar binnen scheen. Ze drukte zich behaaglijk nog wat dieper in de kussens. Haar billen drukten in de zachte bekleding van de stoel. Haar rok lag in nette banen op het pluche uitgestrekt. Voor ze waren ingestapt had hij de jurk langs haar billen weggestreken en in de taille vastgemaakt.
Nu zat ze naast hem in de auto, voor de buitenwereld ogenschijnlijk netjes en zedig, in werkelijkheid met een onbeschaamd naakte kont.
Ze sloot haar ogen.
Beelden van de nu bijna afgelopen dag kwamen bij haar op.
Wat had ze zich mooi gevoeld toen ze naast hem in de auto plaatsnam. Mijmerend over de schoonheid van de dunne soepele stof langs de contouren van haar lichaam, had ze al snel alle besef van richting verloren en had ze na verloop van tijd niet meer geweten waar ze zich bevonden. Ze vond het heerlijk zo te rijden, de man naast haar, zonder te weten waar naar toe en wat te gaan doen.
Ze gingen van de grote weg af. Nadat ze een dorpje gepasseerd waren volgden ze een smalle weg. Nogmaals sloegen ze af. Na een paar kilometer eindigde de bestrating. De weg was nu niet veel meer dan een karrenspoor en leek eindeloos te kronkelen. Geruime tijd geleden waren ze de laatste boerderij gepasseerd. Het land was verwaarloosd en slechts een enkel schaap sprong angstig voor de auto weg. Aan weerszijden van de weg schoot struikgewas op.
Plotseling remde de man en sloeg een pad in, niet breder dan hun wagen. Een tijdje hobbelden ze voort totdat ze een kleine open plek bereikten. Het pad ging niet verder en de man bracht de wagen tot stilstand. Ze stonden midden in een kleine weide, bezaaid met koekoeksbloemen en rode en witte klaver. Het struikgewas rondom was dicht en ondoordringbaar. De zon zette het geheel in een zachte gloed.
De man opende het portier aan haar kant en nam haar bij de hand. Ze stapte in het bloementapijt en een weeë zoete geur kwam haar tegemoet. Haar jurk ruiste door het hoge gras. Ze voelde zich een prinses, een prinses die het elfenrijk betrad.
Hij nam haar mee en leidde haar naar de rand. Dichtbij gekomen zag ze een onverwachte opening in het kreupelhout waar een paadje ontsprong, net breed genoeg om naast elkaar te lopen. Hij sloeg een arm om haar heen en ze drukte zich hunkerend tegen hem aan. Vol liefde keek ze naar hem op.
Hij boog zich voorover en kuste haar. Zijn tong beroerde de hare. Een zucht vol hartstocht ontsnapte haar keel. Hij pakte de speld van haar omslagdoek en maakte hem los. Haar tepels aanschouwden het daglicht en werden stijf. Even streek hij er langs.
Ze vervolgden hun weg. Het kreupelhout ging langzaam over in een bos, een schitterend bos, een echt sprookjesbos. Overal groeiden varens en op een enkele open plek allerlei bloemen. Het zonlicht streek langs de stammetjes en veroorzaakte een fantastisch spel van licht en schaduw. Genietend liepen ze langzaam verder, met zijn arm rond haar middel, haar gezicht tegen zijn schouder.
Het pad verbreedde zich en plotseling stonden ze voor een vennetje. Het water was rimpelloos. Veenpollen dreven in het midden. Een paar meter van de waterrand stond een bankje, groen uitgeslagen van het mos.
“Ga maar even zitten,” zei hij haar.
Dankbaar liep ze er naar toe. Even aarzelde ze, kon ze zo wel gaan zitten? Gelukkig herinnerde ze zich de sluiting. Ze trok de banen van elkaar zodat haar naakte billen verschenen en probeerde ze vast te maken. Hij hielp haar.
Behoedzaam zakte ze op het bankje neer. De planken voelden klam maar zacht aan. Haar handen vielen naast haar schoot en dromerig nam ze de omgeving in zich op. Een bij kwam zoemend voorbij, in de verte riep een koekoek, verder was het stil. Toen sprak hij.
“Leg nu je kutje bloot en laat het door de zon verwarmen.”
Verschrikt keek ze op. Toch sloeg ze haar rok een eindje open. Haar kale heuveltje werd zichtbaar. Ze zag zijn gebiedende blik en sloeg de stof verder terug. Traag maar gewillig haakte ze ook de voorste banen zijwaarts vast. Ze herinnerde zich zijn woorden en opende haar dijen. De zon straalde naar binnen en schitterde in het vocht van haar geil. Het leek alsof haar hele lijf erdoor verwarmd werd. Ze keek op en zag dat hij genietend naar haar keek. Ze wilde dat ze zijn lid weer in zich mocht nemen. Maar ze bloosde van top tot teen toen ze hoorde wat hij haar met opgewonden stem toefluisterde.
“Streel jezelf...”
Ze rilde van schaamte toen ze haar handen langs haar dijen voelde glijden. Ook het bos voelde niet meer zo verlaten. Achter elke boom werd ze bespied. Overal meende ze ritselende en krakende voetstappen te horen. Voorzichtig beroerde ze haar schaamlippen. Ze leek al lang zo geil niet meer als kort daarvoor. Toch zette ze door, zijn wil kennend. Haar vingers gleden door haar geultjes en dwaalden af naar haar grotje. Ze zag de man toekijken en merkte een zwelling op in zijn kruis: hij genoot van haar!
Ze overwon haar schaamte en stak haar vingers diep in haar kutje. Ze slaakte een diepe zucht. Met haar andere hand streek ze langs haar schaamlipjes. Ze werd natter en natter. Haar borsten gingen op en neer en haar mond zakte open. Steeds sneller bewogen haar vingers zich langs haar kutje en lustknopje. Haar hijgen werd heftiger en haar hoofd sloeg achterover. Ze vergat haar omgeving en werd één en al lust. Haar vingers drukten als een gek in haar kutje. Met een lange jammerklacht kwam ze klaar.
Haar opwinding zakte heel langzaam weg. Opeens herinnerde ze zich haar positie. Ze kreeg een kleur en wilde haar benen sluiten. Zijn dwingende blik weerhield haar. Wel een kwartier lang bleef ze zo tentoongesteld zitten. Oh, als iemand haar toch eens zo zag. Ze was een hoertje, met een kut vol geil, voor iedereen beschikbaar. Toch wist ze zich van hem. Hij bepaalde wat er met haar gebeurde. Hij zou haar beschermen, hoopte ze. Nee: wist ze.
Hij deed haar opstaan en naar hem toekomen. Hij wilde dat ze haar haar met beide handen bovenop haar hoofd bijeen hield. Haar borsten staken zo prachtig naar voren. Hij wandelde vol bewondering om haar heen en verslond haar naakte billen en naakte kut die fraai afstaken tegen de donkerrode stof. Hij knielde voor haar neer en drukte een hete kus op haar kutje, haakte de stof daar los en liet die vallen. Hij streelde de stof langs haar benen en kwam weer omhoog. Vol schrik merkte ze dat hij haar hand pakte en haar het bos weer inleidde: hij had haar billen naakt gelaten.
Hoewel het bos op de terugweg even schitterend was als daarvoor, was het dat voor haar niet meer. Het sprookjesbos was verworden tot een sinister bos, vol onbekende gevaren. Bij elke bocht verwachte ze een wandelaar. Overal hoorde ze stemmen en gekraak. Achter haar rug priemden voortdurend onbekende blikken in haar naakte billen. Steeds langzamer liep ze. Het leek alsof hij haar voort moest trekken. Hij keek haar woedend aan en stond stil. Ze was wanhopig.
Ruw draaide hij haar om. Hij gaf haar met al zijn kracht een klap op haar billen. Ze schreeuwde het uit. Hij haakte de stof los en liet hem over haar billen vallen, waarop zich een felrode handafdruk had afgetekend.
Haar wanhoop verdween en ze vlijde zich weer tegen hem aan. Hij kuste haar teder. Het bos werd weer een sprookjesbos en zij de elf. Ze vervolgden hun weg.
Onverwachts, na een scherpe bocht, doemde het weitje weer voor hen op. Het leek nog warmer te zijn geworden. Haar handen raakten de auto. Hij was heet.
Hij opende de deur, maar liet haar niet instappen. Hij pakte iets van leer, wat kon ze zo snel niet zien. Hij plaatste haar aan de zijkant van de motorkap, met haar knieën tegen de auto. Snel streek hij achterpanden van haar jurk opzij en haakte ze weer vast. Ze onderdrukte een schreeuw van schaamte. Hij duwde haar voorover. Haar tepels brandden zich aan de lak. Haar billen spanden zich. Ze besefte wat er ging gebeuren. Hij zou haar hier, in het bos, straffen. Haar kreten zouden door de bomen weerklinken. Ze zou iedereen als een magneet naar haar schaamte toe trekken.
Nee, dat nooit. Ze legde haar arm in haar mond. Zonder dat hij haar beroerd had, drupten de tranen uit haar ogen. Een doffe klap weerklonk. Met schrik dacht ze het geluid van een zweep te herkennen, een zweep die hij in de lucht uitprobeerde. Ze keek opzij. Het was geen zweep maar een eenvoudige karwats: vijf leren riemen van een centimeter breed en vijftig centimeter lang. Ze wist niet of ze blij moest zijn dat het geen zweep was. En ze herinnerde zich hoe pijnlijk die was. De karwats zag er vervaarlijk uit: het leken wel vijf zwepen tegelijk. Ze kon alleen niet geloven dat hij zo wreed zou zijn. Toch zou ze met de karwats gestraft worden, dat was zeker. Een nieuwe traan sprong in haar ogen. Ze legde haar mond opnieuw op haar arm.
Hij stelde zich naast haar op en hief zijn arm. Met volle kracht kwam het leer op haar neer. Ze wilde het uitschreeuwen. Het geluid werd echter gedempt door haar arm en haar tanden zetten zich in haar vel.
De pijn was fel en hevig. Haar billen spanden zich in afwachting van de volgende slag. Hij liet haar echter wachten, gaf de pijn de kans weg te ebben. Haar billen ontspanden zich. Toen sloeg hij opnieuw.
Weer striemde het leer haar huid, weer zetten haar tanden zich in haar arm, weer liet hij haar wachten, weer kwam de volgende slag onverwachts. Tranen, pijn en wachten mengden zich. De straf leek een eeuwigheid te duren. De vernederende positie, zo over de motorkap te moeten buigen waar in principe iedereen getuige van kon zijn, versterkte dat. Toch waren zijn slagen minder talrijk dan bij haar vorige bestraffingen.
Hij schilderde haar billen tot een rode opgezwollen massa en stopte pas toen er geen blank plekje meer over was. Het duurde geruime tijd voor ze besefte dat haar bestraffing beëindigd was en ze haar arm uit haar mond kon nemen. Als uit de verte hoorde ze zijn stem.
“Dit was je straf, je straf voor je ongehoorzaamheid. Je ongehoorzaamheid niet te doen wat ik wil. Niet blij te zijn wanneer ik je naakte billen wil tonen. Niet blij te zijn wanneer ik je onderworpenheid wil laten zien. Daarom moest ik je billen tuchtigen.
Weet dat je dat je mijn wil nooit kunt veronachtzamen. Mijn wil is jouw wet. Altijd hoor je mij te gehoorzamen, waar je je ook bevindt.
Zo niet, dan zal ik je straffen, waar en wanneer ik dat wil, waar en wanneer die noodzaak zich ook voordoet. Ik had je dat al duidelijk gemaakt. Vanaf nu weet je dat het mij ook echt serieus is.
Weet mij te gehoorzamen. Volkomen. En je hebt je straf in eigen hand.”
Ze realiseerde zich dat het waar was. Haar straf had ze louter aan zichzelf te danken.
“Kom, sta nu op, je billen zijn opgezwollen en pijnlijk, maar ik ben mild geweest. Spoedig zal de pijn verdwijnen en alleen de gloed zal overblijven.”
Ze stond op en veegde haar tranen uit haar ogen. Hij sloeg de doek weer om haar hals, haakte de rok los en liet de stof over haar billen glijden. Het gaf haar een koesterend gevoel. Voorzichtig liet ze zich in de auto zakken.
Een bocht in de weg deed haar uit haar droom ontwaken. Ze zag dat ze zich op de oprit van de vierbaansweg bevonden. De zon stond laag en deed de temperatuur in de auto stijgen. Ze kreeg het warm en zocht een raampje om te openen.
Hij raadde haar gedachten, maar zei: “Je hebt het warm. Speld je omslagdoek los en leg hem weg.”
Ze gehoorzaamde hem. Haar tepels kwamen weer bloot te liggen en tekenden zich af tegen de donkere stof. Ze zag met schrik de inzittenden van de auto’s die ze passeerden naar haar kijken. Zagen zij haar naakte tepels? En haalde hij met opzet zo langzaam in?
Ze dacht van wel. Ze werd rood van schaamte. Als in een reflex wilde ze zich weer bedekken. Ze kon zich zelf nog net tegenhouden en liet haar handen gedwee naast zich neer vallen. Ze realiseerde zich opnieuw hoe geraffineerd hij haar vernederde.
Om de auto's niet te hoeven zien sloot ze haar ogen weer. En bedacht hoe kort geleden slechts hij haar nog vollediger had tentoongesteld dan nu.
Ze hadden het bos verlaten en waren verder gereden, weer de bewoonde wereld in. Maar niet voor lang. Snel had hij wat broodjes en frisdrank gekocht, terwijl zij in de auto bleef wachten. Ze reden verder en ze had geen idee waar ze zich bevonden. Tot ze de duinen herkende: ze gingen naar het strand! De weg veranderde in een zandpad dat duidelijk niet vaak gebruikt werd. Het laatste stuk moesten ze lopen.
Het strand was verlaten. Alleen in de verte zagen ze een paar figuurtjes. Er stond een fris briesje, dat een licht ruisende branding veroorzaakte en haar jurk deed opbollen. Telkens wanneer de wind even wegviel, streek de stof langs haar nog brandende billen. Hoewel, de pijn was verdwenen: hij had gelijk gehad, de straf was veel minder streng geweest dan die eerste ochtend op zijn bed.
Hand in hand liepen ze langs de vloedlijn tegen de wind in. Haar blote voeten schopten door het zand. Haar haren wapperden rond haar hoofd.
Ze voelde zich bevrijd van alle zorgen.
Kuste hij haar, dan kuste hij haar.
Nam hij haar, dan nam hij haar.
Strafte hij haar, dan strafte hij haar.
Ze was van hem.
Ze drukte zich gelukkig tegen hem aan. Hij omarmde en zoende haar. Ze voelde zijn handen haar rug strelen en naar beneden afdalen. Ze glipten naar binnen en koesterden haar tere huid. Ze duwden de stof weg en ze voelde dat hij haar billen ontblootte.
“Ze zijn zo heet,” fluisterde hij in haar oor, “ze hebben wat afkoeling nodig.”
Hij pakte haar hand weer in de zijne en zwijgend liepen ze verder, maar nu met een opwaaiende rok die haar blote kont liet zien.
Ze snapte niets meer van zichzelf. Hier liep ze nu, met blote roodgeslagen billen over het strand. Iedereen kon haar vanuit de duinenrand zien en ook de wandelaars in de verte die hen tegemoet liepen zou ze moeten vrezen. Maar zij, zij liep onbezorgd verder en genoot van de wind die langs haar billen blies en met haar tepels speelde.
Kwam het door de straf dat ze zo veranderd was, had die haar angst en schaamte weggenomen? Was de vernedering zo groot geweest dat ze zich nu onbezorgd aan zijn wil kon overgeven?
Ze hoopte het en wilde dat hij haar altijd zo zou straffen en geselen, ze had het nodig.
Het strand strekte zich kilometers lang voor hen uit. De beschaafde wereld leek oneindig ver weg, maar de kleine figuurtjes in de verte waren dat niet. Snel kwamen ze nu naderbij.
Het bleken een jonge man en vrouw te zijn. Ze keken haar nieuwsgierig aan. Zouden ze haar tepels zien? In ieder geval zagen ze haar lange, donkere jurk, op deze plaats en tijd zeker een opvallende verschijning. Gelukkig zagen ze haar naakte billen nog niet.
Straks, als ze gepasseerd waren en achterom zouden kijken, dan wel. Maar ze zou hen niet hoeven aan te kijken, ze zou hun afkeuring niet in hun ogen hoeven lezen. Toch kneep haar hart zich samen.
De man en vrouw passeerden met een lichte groet. Enkele meters verder voelde ze hun ogen in haar billen prikken. Een onzichtbare hand liet haar stilstaan en deed haar hoofd omdraaien.
Ze keek recht in de ogen van de vrouw.
Ze drukten een mengsel van verbazing, medelijden, maar vooral ontzetting en afschuw uit. Het schaamrood steeg haar naar haar kaken. Snel draaide ze haar hoofd weer terug en met haastige pas vervolgden ze hun weg.
Zonet dacht ze nog dat ze zo gestraft en vernederd was dat haar schaamte was verdwenen. Nu wist ze beter.
Elke keer opnieuw zou ze zich beschaamd en vernederd voelen.
Zijn straf loste dit slechts tijdelijk op. Maar ook wist ze, diep in haar hart, dat ze het niet erg vond, ja, er zelfs van genoot.
Toch was ze verrast dat, toen zijn hand in haar rok gleed en haar kutje aftastte, ze voelde dat ze geil geworden was.
Die herinnering deed haar opschrikken. Te meer dezelfde hand nu over de zitting van de auto stoel gleed, onder de stof van haar jurk en langs haar heupen tastte.
Ze reden langs een eindeloze weg. Zijn hand kon daardoor zonder gevaar naar boven kruipen en haar venusheuveltje betasten. Nog steeds geen stoppeltjes. Gelukkig. Hij legde zijn hand weer op het stuur en gaf haar een zacht bevel.
Haar handen gleden bij de open plooi naar binnen en streelden zacht haar dijen. Ze bewogen zich naar boven, naar haar taille en in het voorbijgaan streek ze nadrukkelijk met beide wijsvingers door de streek van haar dijen, naar haar kutje, naar de plooien gevormd door heupen en venusheuvel. Het was zalig zich ongemerkt te strelen, maar ook voelde ze zich schuldig. Ze bevestigde de stof aan de haakjes. Alle stof lag nu zorgvuldig geplooid naast haar beide benen.
Hij constateerde slechts de uitvoering van zijn opdracht. Haar handen lagen in rust op de stof.
Al haar geheime plekjes waren nu onbedekt.
Ook in de duinpan had ze zo gelegen. Hoe anders had ze zich toen gevoeld.
Na een heel eind wandelen, toen ze haar vermoeide voeten begon te voelen, had hij haar meegenomen naar de duinenrij. Hij had een eenzame duinpan opgezocht en liet haar zich daarin neervlijen. Het was warm en stil zo zonder wind en branding. Haar naakte billen brandden in het hete zand. Ze zakte er heerlijk in weg en was blij toen ze zijn hand onder haar rok voelde glijden.
Eerst streelde hij haar vermoeide voeten. Langzaam kropen zijn handen daarna omhoog. Hij kneedde haar kuiten en dijen. Ze waren zo heerlijk groot en sterk. Hij kneedde haar zo volledig dat ze zachtjes heen en weer schudde. Ook haar dijen en venusheuvel moesten het ontgelden. Het overweldigde haar en ze voelde haar bloed heftig stromen.
Hij streek haar rok geheel opzij, maakte de haakjes vast en legde de banen naast haar benen. Net zoals die nu in de auto lagen gedrapeerd. Maar wat was het toen veel heerlijker! Ze wist ze zich onbespied en zijn grote handen lieten haar niet met rust.
Hij maakte haar borsten vrij door de stof direct onder haar tepels en tussen haar borsten open te rijgen. Blij keek ze hem aan: ze ontdekte nu pas deze mogelijkheid van haar jurk en was trots op zijn vindingrijkheid. Zijn handen kneedden nu ook haar borsten. Met één hand kon hij een borst met gemak omvatten en zijn vingers graaiden in haar zachte huid. Ze begreep niet precies wat zijn handen met haar lijf uitvoerden -ze leken overal tegelijk te zijn- maar ze vond het heerlijk.
Ze begon helemaal te gloeien en voelde een hete lust in zich opkomen. Ze slaakte een zucht van verlangen toen ze zag dat hij zijn broek opende en zijn lid te voorschijn haalde. Ze spreidde haar benen wijd om hem te ontvangen. Zachtjes daalde hij in haar neer.
Een langgerekt “Ooooooh” weerklonk en ze sloeg vol extase haar benen om zijn billen en haar handen om zijn nek.
Hij neukte haar wild en allesomvattend. Ze uitte één langgerekte schreeuw van ongrijpbaar genot. Ze riep in haar kolkende geilheid de hele wereld aan. Tranen sprongen in haar ogen. Haar spieren verstijfden. Met een lange, harde gil kwam ze klaar en haar bewustzijn vervaagde. Hij liet met een laatste diepe stoot zijn zaad in haar vol stromen en zonk op haar neer om minutenlang zo uitgeput te blijven liggen.
Traag stond hij op. Hij rekte zich uit en keek op haar neer.
Ook zij opende nu haar ogen en glimlachte hem vol liefde toe.
Hij hurkte en kuste haar teder.
Hij ging zitten en pakte de tas met broodjes en drinken. Hij schonk hen beiden in en deelde een broodje. Ze lieten zich door de zon koesteren, hun kleren latend zo ze zaten. Hij met naakt onderlichaam en open shirt; zij met ontblote borsten en naakte kut en kont, maar toch gekleed.
Nu ook hoorden ze de vogels zingen. Een paar meeuwen vlogen krijsend over, in de verte weerklonk de roep van een wulp. Verder was het stil. Hun handen zochten elkaar en ze genoten van de natuur en het mooie weer.
Ze namen nog een broodje en stonden daarna met moeite op. Hij stond haar toe haar jurk dicht te slaan en hielp haar met het dichtrijgen van het lijfje. Hand in hand daalden ze af naar het strand.
Met de wind in de rug liepen ze in een sneller tempo terug. Zij mocht zo nu en dan even met haar voeten door het water lopen, haar rok daarbij ophoudend, wat haar niet gemakkelijk viel daar die uit twee helften bestond. Dan woelden haar voeten weer door het hete zand en gleed zijn hand achteloos door een spleet van haar rok: hetzij van achter en over haar billen, waar hij gretig in haar tere huid kneep en zijn vingers naar haar reetje en kutje zochten; hetzij van voren en over haar kale heuveltje, waar hij haar vel vastpakte, eraan trok en haar deed stilstaan zodat hij zijn vingers in haar kutje kon steken en ze haar benen vol overgave voor hem kon spreiden.
Ze rilde nog van genot toen ze daaraan terugdacht en schoof haar handen naar haar blote bovenbenen. Wat zou ze graag zijn vingers weer in zich willen voelen.
Met een schok realiseerde ze zich dat ze nog steeds in de auto zat.
De zon ging bijna onder en kleurde haar lijf lichtjes rood. Hoewel ze naakt en onbeschermd hier in de auto naast hem zat en voorbijkomende, en vooral inhalende automobilisten haar misschien wel zo ontkleed zagen zitten, deerde het haar niet langer: deze voorbijgangers waren te vluchtig en te afstandelijk achter twee maal glas. De gewenning èn de veiligheid die van hem uit ging, deden hun werk.
Ach, wat kon het haar ook schelen.
Ze was van hem en dus naakt, so what!
Misschien had ze dat laatste niet moeten denken. Misschien raadde hij haar gedachten. In ieder geval minderde hij vaart. Eerst begreep ze de reden niet, toen zag ze het bord rechts van de weg. Ze wist wat hij ging doen en de angst sloeg haar om het hart. Hij ging tanken.
Hij liet de wagen uitrijden en langzaam reden ze het tankstation binnen. Wat moest ze doen, hoe moest ze kijken? Als versteend bleef ze zitten.
De auto kwam met een lichte schok bij de pomp tot stilstand. Hij drukte even op de claxon. Er verscheen een pompbediende uit het kantoortje.
Hij opende zijn raampje en zei: “Vol”.
Een waas trok voor haar ogen. Ze zag de man naar haar kijken. Ze zag dat hij haar naakte tepels zag. Ze zag hem iets voorover buigen toen hij de benzinedop -aan haar kant!- opende en haar door het raam met pretlichtjes in de ogen aankeek. Ze zag dat hij haar blote benen ontdekte en haar naakte heuveltje en naakte kutje aan een grondig onderzoek onderwierp. Ze zàg hem tot de ontdekking komen dat ook haar billen daar naakt in de zitting van de stoel moesten drukken. Ze merkte dat ze -voor de zoveelste keer die dag- rood werd van schaamte waarbij zelfs haar hals en borst rood kleurden.
De tank was vol en de pompbediende liep voor haar langs zonder zijn ogen van haar af te wenden naar de bestuurderskant, gebiologeerd door wat hij zag. De man betaalde hem en vroeg hem de ramen óók nog even schoon te maken. Ze wist dat hij het er om deed, dat ze het afschuwelijk vond zo te worden bekeken en dat alleen dat de reden was voor zijn opdracht. En natuurlijk voldeed de pompbediende met graagte aan zijn verzoek. Hij zeepte het raam in en boog zich voorover tot vlak voor het glas om zich zo goed mogelijk van die taak te kwijten. Er leek zich wat hardnekkig vuil te bevinden ter hoogte van de passagiersplaats. Vol overgave krabde hij dit los. Hij bleef haar intussen strak aankijken. Aan zijn sensuele mond en aan zijn tong die langs zijn lippen speelde, kon ze zien hoe geil hij van haar werd. Zijn blikken gleden tussen haar borsten en onderzochten elke centimeter van haar naakte onderlijf.
Tot haar schrik merkte ze dat ze zelf haar benen verder openspreidde. Hij kon nu rechtstreeks in haar openstaande kutje kijken en haar schaamlipjes en lustknopje bewonderen. Het raam besloeg van zijn hijgen. Snel veegde hij het weg met zijn wisser. Nog één doordringende blik wierp hij naar en in haar, toen moest hij zich verwijderen: geen enkel vuiltje rechtvaardigde een langer verblijf.
De bediende stapte opzij en tikte tegen zijn pet. De auto trok op en liet hem achter met glinsterende ogen. Ze voegden zich weer in het verkeer en haar lichaam ontspande zich. Haar hoofd zakte op haar borst. Toen pas zag ze het: haar kutje was nat en glinsterende van haar geil.
Voor de laatste keer die dag bloosde ze en keek naar de man naast haar. Hij keek haar in de ogen en lachte sardonisch: hij kende haar beter dan zij zichzelf.
Snel vervolgden ze hun weg en de kilometers vlogen voorbij. Langzamerhand begon ze in de schemer de omgeving te herkennen. Ze naderden de stad.
Eerst gebood hij haar de doek weer om te slaan en vast te spelden. Op het moment dat hij vaart minderde voor de eerste straten van de stad volgde het bedekken van haar kutje. Ook de achtersluiting moest ze los maken. Het was haar echter verboden haar billen op te tillen, zodat ze met naakte kont, maar gelukkig onzichtbaar voor haar medestadsbewoners, door de stad reed.
Ze schrok toen ze merkte dat ze niet de buitenwijken -waar hij woonde- opzochten. Waar zou hij haar heen brengen? Straat voor straat naderden ze het oude gedeelte van de stad en steeds duidelijker werd het voor haar dat haar eigen huis het einddoel van de reis was.
Hij stopte voor haar portiek. Het was gebouwd in de jaren dertig en bestond uit vier verdiepingen en een naargeestige portiek. Zij woonde op de bovenste etage en had daarmee ook de beschikking over de grote zolder. Hoewel het huis oud was woonde ze er fijn. Het had een rustieke sfeer en, oh wonder, het was niet gehorig, een grote uitzondering voor een woning uit die dagen.
Hij keek naar het huis alsof hij het reeds kende en sprak: “Ik breng je zo naar boven. Dan geef je mij je sleutel. Ik ga niet mee naar binnen. Ik laat je nu alleen. Morgen, tegen het eind van de dag, kom ik terug. Ik wil dan dat je gereed bent.”
Ze knikte zwijgend en treurde. Maar niet lang. Blij dacht ze: hij komt terug en dan neemt hij weer bezit van mij.
Ze stapten uit en hij omvatte haar middel, terwijl ze de trap opliepen. Ze opende de deur en overhandigde hem haar sleutel. Hij nam hem in ontvangst. Als afscheid stak hij zijn handen door de spleet van haar rok. Hij legde ze op haar blote dijen en knielde voor haar neer. Hij drukte een kus op haar kutje. Hij trok zijn handen terug en draaide haar om.
Weer gleed hij door de spleet naar binnen en legde nu zijn handen op haar blote billen.
Hij drukte ook een kus op haar kontje en zei: “Ga nu en kijk niet om.”
De stof viel terug. Zwijgend stapte ze haar huis binnen. De deur viel zachtjes in het slot.
 verhalen maken dromen waar 
|
om mee te beginnen
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
»
In de natuur 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?