| Gepost op vrijdag 17 februari 2012 - 09:03 pm: | 
|
|
Hoofdstuk 1 Open sollicitatie.
Dit verhaal is geschreven door Leergierig en Robin.
Het gaat over een persoon die de vakantie wenst te besteden met het opdoen van ervaring.
Het verhaal is ontstaan doordat Tuan een stuk schreef en dat door gaf aan Robin om het dan weer terug te krijgen met een vervolg, zo is dit over en weer gegaan over een lange periode.
Er is geen verhaallijn afgesproken, beide schrijvers hebben het elkaar niet altijd even gemakkelijk gemaakt.
Ik dank Robin voor haar redigeerwerk, zelf was Ik niet tot plaatsing gekomen.
Het verhaal zal in 9 hoofdstukken worden geplaatst over een periode van 9 weken.
Leergierig.
Vorige week ontving Dirk een mail. Nu is dat niet zo bijzonder, maar deze bleef bij hem hangen. Waarom? Geen idee, normaal beschouwt hij dit soort mail als spam en in eerste instantie had Dirk deze dus ook genegeerd. Maar op de een of andere manier kon hij het niet laten om deze mail nog eens te bekijken.
Geachte dhr. D. van Harder Worden,
De zomer staat weer voor de deur en ik ben als student beschikbaar om uw organisatie in de vakantieperiode te ondersteunen.
Ik zorg dat het werk gewoon doorgaat als anderen op vakantie gaan.
U kunt mij o.a. inzetten als:
• Administratief medewerk(st)er
• Receptionist(e)/telefonist(e)
• Winkel- en verkoopmedewerk(st)er
• Zorgmedewerk(st)er
• Data-entry medewerk(st)er
• Callcenter-/klantenservice medewerk(st)er
• Promotiemedewerk(st)er/host(ess)
• En in meer dan 1241 andere functies………
Kan uw organisatie ondersteuning gebruiken deze zomer?
Klik hier om uw vacature direct aan te melden of reply op dit mailtje met uw telefoonnummer en mijn recruiter neemt zo spoedig mogelijk vrijblijvend contact met u op.
Namens mijn uitzendbureau StudentenWerk, wens ik u alvast een zorgeloze zomer toe!
Met vriendelijke groet,
Renée
Bent u benieuwd naar de kosten, klik hier
Nu was Dirk niet eens zo nieuwsgierig naar de kosten maar wel naar...
Hij besloot een mailtje te sturen. Kwaad kon het niet en wat er uit zou komen? Wie weet.
Na een dag of drie kreeg Dirk een mailtje terug.
Geachte Heer van Harder Worden,
Hartelijk dank voor de getoonde belangstelling. Mijn recruiter heeft mij verzocht contact op te nemen om ons aanbod persoonlijk toe te komen lichten n.a.v. uw verzoek om wat meer informatie.
Een en ander zal op een door u gekozen plaats en tijd plaats kunnen vinden.
Ik zal geheel volgens uw wensen gekleed op het juiste tijdstip arriveren.
U kunt geheel vrijblijvend gedurende een dag gebruik maken van mijn diensten.
Mocht ik ondanks onze zorgvuldig voorbereide ontmoeting toch tekort geschoten zijn naar uw oordeel, dan heeft u het recht mij ter plekke op een door u geschikt geachte manier hiervoor terecht te wijzen. De tekortkoming zal mij na vereffening van uw terechtwijzing nogmaals in uw bijzijn op een later tijdstip door mijn recruiter worden vergolden. Het is aan u om te bepalen hoe dit zal geschieden, al of niet in bijzijn van toeschouwers.
Gaarne verneem ik van u de juiste tijd en plaats om onze mogelijk toekomstige samenwerking vorm te gaan geven.
Met nederige groeten,
Renée
Tot het genoegen van Dirk is de reactie zeer positief, de verleiding om een ontmoeting te regelen kan hij niet weerstaan. Eigenlijk is er binnen zijn bedrijf geen vacature, maar voor een studente moet altijd wel een plekje te vinden zijn. Dus besloot Dirk om als volgt te reageren.
Mijn beste Renée,
Graag accepteren wij je aanbod om je een dag op proef te nemen. Naar aanleiding van die proef zal er direct contact opgenomen worden met je werkgever. Donderdag 10 juni wordt je om 8.30 u. verwacht in hotel de Blauwe Bengel aan de Markies van Sade straat. Je dresscode is als volgt: een mantelpakje, pantykousen en hoge hakken van tenminste tien cm. Haren in een staart of opgestoken. Er wordt van je verwacht dat een evt. telefoon uitstaat. Je meldt je aan de receptie als sollicitante van Import en export bv. De Cane.
De dag duurt 24 uur.
Hoogachtend,
D. van Harder Worden
Natuurlijk zijn de verwachtingen hoog gespannen en laat Dirk zijn secretaresse de reservering maken en de nodige voorbereidingen treffen. De agenda is geheel vrij gemaakt tot en met vrijdagochtend, niets zal in de weg staan van een ontspannen testdagje.
Al vroeg is Dirk opgestaan. De zon schijnt en de vogeltjes zijn al uitbundig aan het fluiten. Na een kop koffie en een hete douche stap hij in zijn auto. Het is niet ver naar het hotel, maar misschien gaat hij later nog wel naar een andere locatie. Het hotel beschikt over een parkeergarage, dus geen probleem.
De receptioniste is op de hoogte van zijn komst en roept de assistent manager die hem voorgaat naar de Comte de la Sade suite op de bovenste etage van het vijf-sterren hotel. Tot zijn tevredenheid mag hij constateren dat de kamer helemaal op orde is, alles staat klaar voor de komende paar uur. Dirk loopt naar de ontbijtkar en schenkt alvast een kopje koffie in. Rustig zoekt hij een plekje in een grote leunstoel, zorgt voor goed zicht op de klok en begint de financiële pagina van de netjes opengeslagen krant te lezen.
De sollicitante zal over een kwartiertje wel komen of is het een sollicitant? Renée, het kan beide kanten op! Dat hij zich dat niet eerder gerealiseerd heeft! Een klopje op de deur vertelt hem dat dit vraagstuk snel opgehelderd zal zijn.
Dirk slaat de krant dicht, drinkt eerst nog rustig zijn kopje leeg en komt dan overeind. Laat maar wachten, denkt hij. Geduld is een schone zaak. Hij trekt zijn das en jasje recht en opent eerst de tussendeur, dan de deur naar de gang. Net als hij die open doet staat zijn gast met opgeheven hand om opnieuw te kloppen. Een verschrikt gezicht door deze samenloop van omstandigheden.
"Kom binnen, jij bent Renée?" zegt Dirk en steekt zijn hand uit.
Een lange slanke hand beantwoordt zijn handdruk met een stevige, maar niet te ferme grip. Vervolgens doet Dirk een stap opzij om zijn gast te laten passeren. Deze gaat hem voor tot in de kamer en blijft daar staan wachten tot dat Dirk beide deuren weer gesloten heeft.
Het is een androgyne verschijning die hier voor Dirk staat, gehuld in maatkostuum met een hagelwit overhemd en perfect gestrikte das, zwarte loafers eronder. Een jongensachtige look met zachte trekken, kort blond haar, slank niet al te lang en een lichthese stem bemerkt Dirk als er beleefd "dank u" wordt gezegd zodra hij een stoel aanbiedt. Het vraagstuk blijkt zich iets minder vanzelfsprekend op te lossen dan hij dacht. De bewegingen zijn elegant, vrouwelijk, de verschijning heeft zowel mannelijke als vrouwelijke trekken.
Het voelt bijna als een blamage dat hij niet weet wat hij voor zich heeft, René of Renée. De hersenen van Dirk werken op volle toeren om op een subtiele wijze de ware identiteit van zijn sollicitant bloot te leggen. Als hij op de man/vrouw af zou vragen zich direct letterlijk bloot te geven was het probleem natuurlijk meteen opgelost, maar dat lijkt hem iets te kort door de bocht. Hij probeert tijd te rekken om een goed plan boven water te krijgen en biedt zijn gast eerst een kop koffie aan. Dan steekt hij van wal.....
"Tot mijn spijt moet ik constateren dat je de aanwijzingen niet correct opgevolgd hebt. Je kleding en schoeisel komen niet overeen met de voorschriften en bovendien was je te laat! Daarom zullen we later volgens afspraak de gevolgen hiervan passend afhandelen. Maar vertel me eens in het kort, wat is jouw meerwaarde ten opzichte van een andere kandidaat?"
Van achter het grote bureau bestudeert Dirk de persoon voor zich. Een licht schrikken op zijn woorden is het resultaat, ja er komt zelfs een blosje op de wangen van deze jongensachtige figuur. De ogen worden neergeslagen terwijl er wat verlegen heen en weer wordt geschuifeld in de stoel. Dit kan nog wat worden denkt Dirk enigszins geïrriteerd als het antwoord uitblijft.
"Ga eens recht zitten, borst vooruit, schouders omlaag en kijk Me aan!" bast hij enigszins te bars, maar het was er al uit voor hij er erg in had.
De jonge vrouw, want dat is 'het', schiet overeind en haar kleine prangende borstjes vouwen de revers van haar colbert open. Haar tepels, want ook daar is geen misverstand over, priemen in het dunne bloesje, net buiten het jasje.
Geamuseerd spreekt Dirk haar toe: "En geef me nu eens een verstaanbaar antwoord jonge dame!"
Het effect van zijn toon heeft gelijk zijn dilemma opgelost. Tevreden kijkt hij naar de klok, dit heeft nog geen 15 minuten in beslag genomen en nu is ze al in positie, klaar om geplukt te worden.
Ze kijkt Dirk verlegen en wat beschaamd aan: "Meneer, ik...............................”
Ze bijt even op haar onderlip, trekt haar schouders nogmaals recht, kijkt hem nu direct aan en begint opnieuw.
"Meneer, het spijt me dat ik niet op tijd was. Wat mijn kleding betreft, een foute interpretatie mijnerzijds van uw verzoek. Mijn nederige excuses hiervoor. Ik zal u vertellen wat mijn meerwaarde is ten opzichte van andere kandidaten."
Ze slaat haar ogen even neer, haalt diep adem, legt haar handen die zojuist nog om de armleuning geklemd waren nu in haar schoot.
"Meneer, het is mijn tweede natuur om te dienen, om gehoor te geven aan de wensen van mijn opdrachtgevers. Ik beschik over vele talenten -als ik zo onbescheiden mag zijn, tenminste- die u zeker van pas kunnen komen. Echter, ik stel niet alleen mijn intelligentie en aanpassingsvermogen als reguliere arbeidskracht tot uw beschikking, maar ook mijn lichaam zal zolang ik in uw dienst ben tot uw beschikking zijn. Een 24/7 dienstverband behoort dan ook tot de mogelijkheden. Het is aan u te bepalen hoe mijn honorering zal worden uitgekeerd. Dit kan op de gebruikelijke wijze, maar ook in natura."
Het blijft even stil. Blijkbaar is dit het einde van haar betoog. Dirk slikt en laat haar woorden even bezinken. Van binnen is hij in jubelstemming, zijn stille vermoeden naar de achterliggende mogelijkheden van dit bijzondere aanbod lijkt bewaarheid te worden. Dirk besluit wat dieper in te gaan op de honorering in natura. Daar zou natuurlijk weer een andere interpretatie aan kunnen worden gegeven, maar zoals hij die in zou willen vullen lijkt het hem veiliger dit even helder te krijgen. Hij ziet hoe ze licht nerveus begint te worden nu het stil blijft van zijn kant. Zijn blik glijdt opnieuw over zijn kandidate heen, even kruisen de blikken elkaar als ze haar ogen weer opslaat. Dan schraapt Dirk zijn keel, hetgeen oorverdovend klinkt in de stilte die tussen hen beiden gevallen is.
"Juist, dat klinkt inderdaad niet als algemeen gangbaar en zou het verschil kunnen maken in de keuze uit meerdere kandidaten. Als ik mijn visie op de honorering in natura even wat nader toegelicht heb, dan lijkt me dat niet veel ons meer in de weg zal staan om met een dag proefdraaien te beginnen."
Dirk kijkt haar vragend aan, alsof hij een blijk van instemming verwacht en ze knikt. Hij legt haar kort en bondig uit wat hij hieronder verstaat en hij ziet in haar ogen een gretigheid ontstaan die hem hoopvol stemt voor het verloop van de rest van de dag.
Het schepseltje zit in haar stoel, netjes zoals gezegd, rechte rug, schouders naar omlaag, borstjes vooruit. Haar ogen zijn licht neergeslagen, maar toch kijkt ze hem onbevangen aan, hoopvol en open. Niets wijst er op dat ze ook maar enige twijfel heeft. Dirk besluit maar gelijk de hoognodige aanpassingen te gaan maken.
"Oké, ik zeg alles maar één keer. Elke herhaling kost je en rekenen we aan het einde van de proefperiode af. Staan, en laat die verschrikkelijke broek zakken!"
Op het eerste commando schiet Renée overeind, maar dan stokt haar beweging en kijkt ze Drik ondeugend aan. Hij draait zich om en loopt naar het raam en volgt haar bewegingen in de weerkaatsing van de ruit. De riem en het knoopje worden los gemaakt, de rits gaat omlaag en haar broek zakt.
"Een boxershort?"
Dirk draait zich om en met een handgebaar maakt hij duidelijk dat die gelijk moet verdwijnen.
Met de pantalon op haar schoenen, de boxershort er bovenop, voorover bukkend om haar schoen uit te trekken verliest ze haar evenwicht en belandt op haar fraai gevormde billen. Met moeite verbergt Dirk een brede glimlach, het is bijna hilarisch.
"Nou uit die rommel en op je knieën, handen in je nek."
Hij kijkt Renée aan en ziet dat ze het begrepen heeft, loopt naar het bureau en begint te schrijven. Met genoegen constateert Dirk dat ze haar best doet om zo snel mogelijk uit de knoop te geraken en haar positie inneemt. Even neemt hij de tijd om haar te bekijken, kleine knieën, dunne bovenbenen. Het wit van haar overhemd komt net onder haar colbertje uit. Doordat ze haar handen in de nek heeft gevouwen heeft ze haar schaamstreek bloot gegeven. Een dot haar verbergt haar vulva maar de wangen van haar billen zijn goed te zien.
"Beneden naast de lobby is een gang, daar zijn winkeltjes en een kapsalon. Als je daar aankomt zijn ze op de hoogte van mijn wensen. Wees niet bang, ze zullen gelijk weten wie en wat je bent gezien je outfit."
Dirk vouwt zijn briefje op en stop het in de binnenzak van haar colbert en tegelijkertijd beroert hij haar borst met de rug van zijn hand.
"Ik zie je weer over twee uur."
Zonder zich nog verder om haar te bekommeren loopt hij naar het aangrenzende vertrek.
Leergierig en Robin
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?