| Gepost op vrijdag 04 november 2011 - 11:42 am: | 
|
|
als je jezelf een cadeautje geeft ....
De mysterieuze geur van wierrook hing zwaar in de lucht. Luna haalde diep adem en liet het zoete aroma haar longen vullen, hopend dat deze wat van haar zenuwen zou kalmeren. Toen dat niet het geval was, deed ze deur achter zich dicht en liep de stenen trap af. Elke tree was voorzien van een waxine lichtje en ze voelde hun warmte langs haar blote benen strijken bij elke stap die ze zette.
De rest van de kelder was ook voorzien van tientallen kaarsen die het vertrek in een warme oranje gloed hulden en op de achtergrond klonk het melancholische moonlight sonata van Beethoven. Luna bleef onderaan de trap staan en keek de kelder rond.
In het midden van de kelder stond een grote bank bekleed met donker rood fluweel. Op de bank zat een man wiens gezicht Luna niet kon zien, maar ze wist heel goed wie hij was. Ze liep naar hem toe en knielde neer aan zijn voeten.
“Luna meld zich, Meester Serafin.”
Omdat ze haar Meester niet zonder zijn toestemming in zijn ogen mag kijken, uit teken van respect en onderdanigheid, staarde ze naar de grond in afwachting van wat haar Meester haar te zeggen zou hebben. Ze voelde dat hij naar haar keek, hoe zijn blik over haar bijna naakte lichaam gleed als waren het zijn handen die haar lichaam streelden. Ze probeerde zo onopvallend mogelijk haar benen wat meer te spreiden om het glimmende metalen ringetje boven haar klit beter zichtbaar te maken.
“En wat hebben we hier dan?” zei Serafin, het metalen ringetje tussen zijn vingers nemend.
Er speelde een flauwe glimlach rond zijn lippen en hij trok voorzichtig aan de piercing.
“Ik wou zeggen dat ik zeer tevreden over je ben. Je bent gehoorzaam en volgt mijn bevelen zo goed je kan op. Maar ik kan me niet herinneren je toestemming te hebben gegeven óf je te hebben bevolen om je poesje te laten piercen.”
Serafin legde een hand onder de kin van Luna, die nog steeds naar de grond staarde, en draaide haar gezicht omhoog zodat hun ogen elkaar ontmoetten. Luna keek een ogenblik in haar Meesters ogen, in die mooie donkere poelen van absolute duisternis, en sloeg toen haar ogen neer. Bang als ze was om zichzelf te verliezen en niets anders meer kon doen dan staren en verdrinken in de macht die zijn ogen uitstraalden. Serafin’s ogen hadden altijd al een hypnotische uitwerking op haar gehad maar staren naar je Meester…dat is natuurlijk ten strengste verboden.
“Ik weet dat je het hebt gedaan om mij te plezieren,” vervolgde Serafin.
“Je wist tenslotte dat ik het mooi vind. Maar door het te laten zetten zonder dat ik je daar een bevel toe heb gegeven is ten eerste een ontneming van mijn plezier en ten tweede het tonen van initiatief. En daar zal ik je voor moeten straffen.”
Er voer een tinteling door heel Luna’s lichaam die eindigde tussen haar benen en daar in de vorm van een aangename warmte bleef hangen.
“Trek eerst dat maar uit,” zei Serafin gebarend naar het hemdje dat ze droeg, “en kom dan met mij mee.”
Luna trok het hemdje uit, het enige kledingstuk dat ze droeg, en volgde haar Meester naar een soort van stenen altaar. Serafin pakte de handen van Luna en maakte ze met handboeien vast aan twee haken die in de muur achter het altaar waren bevestigd. Ze stond nu voorover gebogen, haar buik en borsten rustend op het altaar en haar armen gespreid met haar polsen gevat in koud metaal.
Serafin was naar een kast toegelopen, een grote kast met dubbele deuren, die was voorzien van een glanzende zwarte laklaag. Luna kon de deuren van de kast horen open gaan maar aangezien ze met haar gezicht naar de muur toe was gericht kon ze niet zien wat haar Meester eruit te voorschijn haalde. Maar dat zou ze snel genoeg merken. Het duurde dan ook niet lang voor ze de lederen reepjes van een strokenzweep zachtjes over haar rug en billen voelde glijden.
“Je begrijpt dat je dit verdient hebt, toch?” vroeg Serafin en liet het zweepje deze maal hard neerkomen op Luna’s billen waardoor er donker rode striemen op haar bleke huid te voorschijn kwamen.
“Ja, Meester,” zei Luna en beet op haar onderlip in een poging om niet te kreunen.
“Goed zo, dan hoop ik dat je hiervan zal leren.”
Serafin liet de strokenzweep meerdere malen op Luna’s billen en rug neerkomen, soms zacht en soms gemeen hard.
Luna voelde hoe de pijn van de striemen overging in een tintelende warmte en hoe de warmte die zich eerder tussen haar benen had gevormd overging tot een gloeiende hitte. Serafin keek neer op zijn kronkelende slaafje, streek met zijn vingers teder over de striemen en luisterde naar haar versnelde ademhaling. De positie waarin ze stond en de donker rode strepen op haar billen en rug die fel afstaken tegen haar bleke huid, het vocht dat glinsterde tussen haar kale lipjes, het piercing ringetje waarvan het balletje op haar klitje rustte en de macht die hij over haar had maakte hem zeer opgewonden. Hij boog zich over Luna heen, streek haar haren uit haar gezicht en vroeg haar op fluister toon of ze genoeg had of dat ze meer kon hebben. Luna wist moeizaam uit te brengen dat ze nog wel wat pijn kon verdragen als dat was wat haar Meester van haar verlangde. Dat antwoord beviel hem uitstekend.
Maar Serafin vond dat hij haar wel hard genoeg had aangepakt. Luna was tenslotte nog maar een jong slaafje en was nog niet veel gewend. En hij was er van overtuigd dat ze voortaan minder impulsief te werk zou gaan. Hij keek toe hoe Luna gewillig op een volgend pak slaag stond te wachten, met haar benen gespreid en haar kontje in de lucht. Hij werd zich ervan bewust dat het hijgen wat zachtjes door de kelder echode niet alleen van Luna afkomstig was maar ook van zichzelf.
Luna haalde een paar keer diep adem in afwachting van wat haar Meester nog voor haar in petto had. De striemen gloeiden hevig evenals de zachte plooien tussen haar benen en het koude steen van het altaar gaf haar het gevoel dat ze helemaal in brand stond. Ze kon niet echt veel meer pijn verdragen maar ze had haar Meester teleur gesteld en dat was voor haar ondragelijker dan welke lichamelijke pijn dan ook. Ze had haar straf verdiend en ze zou haar Meester niet om genade smeken.
Ze voelde de handen van haar Meester over haar billen glijden, zijn koele vingers teder over de gloeiende striemen strelend. Zijn handen gleden verder en aaiden de zijkant van haar borsten terwijl hij dichter tegen haar aan kwam staan. Hij boog zich over Luna heen en ze voelde hoe het zachte zijde van zijn blouse over haar rug streek en hoe zijn warme adem haar oor beroerde. Ze voelde ook zijn erectie die hij hard tegen haar poesje duwde, voelde de hitte die er vanaf kwam en het ritmische kloppen van het bloed dat door zijn geslacht werd gepompt. Er ontsnapte een kreun uit haar keel bij de gewaarwording van haar Meesters erectie en ze bewoog haar kontje een beetje. Meteen daarop werd ze ruw bij haar haren gepakt en werd haar hoofd met een ruk naar achter getrokken.
“Wat ben je toch een slet,” siste Serafin in haar oor.
“Denk je nou echt dat je mag genieten van mij na het geen dat je hebt gedaan? Dit is puur en alleen voor mijn genot. Jouw taak is nu om mij zo lekker mogelijk te laten komen en normaal gesproken hoor ik je graag maar nu staat er straf op elk geluid dat je maakt. Heb je dat begrepen?”
De stem van haar Meester klonk ijzig streng wat haar alleen maar heter maakte.
“Ja, Meester. Ik heb u begrepen,” antwoordde Luna en ze probeerde haar stem zo normaal mogelijk te laten klinken maar ze wist dat deze doordrenkt was van geilheid.
“Mooi zo,” zei Serafin en hij kleedde zich langzaam uit.
Hij zat te overwegen om Luna uit haar boeien te halen maar besloot op het laatste moment dit toch maar niet te doen en plaatste zijn handen op haar heupen. Hij zakte door zijn knieën zodat hij met zijn gezicht vlak voor Luna’s poesje zat en stak zijn tong uit. Hij likte over haar klitje en proefde haar zoete vocht dat rijkelijk tussen haar benen vloeide.
Luna wilde kreunen, kronkelen van genot onder deze aanraking, maar ze wist zich in te houden en hield haar adem in terwijl haar Meesters tong over haar intiemste delen gleed. Ze wist dat hij dit deed om haar te plagen, ook dit was straf. Toen ze de vingers van haar Meester haar poesje in voelde glijden, terwijl zijn tong nog steeds bezig was met haar klitje, snakte ze naar adem. Ze beet hard op haar onderlip in een poging zichzelf te concentreren op de pijn die daar opwelde om zo haar aandacht van haar Meesters liefkozingen af te leiden. Een poging die helaas niet erg succesvol was, het duurde daarom ook niet lang voor ze geluiden uit stootte die het ergens midden hielden tussen kreunen en hijgen.
Serafin stond op en boog zich weer over Luna heen.
“Wat heb ik je daarnet nou bevolen?”
“Geen geluid te maken, Meester.”
“En waarom negeer je mijn bevel?”
“Omdat ik opgewonden ben, Meester,” zei Luna enigszins beschaamd.
“Alleen opgewonden?”
“Nee, Meester, ik ben geil.”
“Dat had ik al in de gaten, ja. Maar dat vind jij dus een goede reden om mijn bevelen te negeren?”
“Nee, Meester,” zei Luna geschrokken.
“Het spijt me. Ik…ik liet me gaan, ik had mezelf niet onder controle.”
“Mmmm….je treft het dat ik vandaag in een vergevingsgezinde bui ben. Elke andere dag had ik nu een gagball in je mond gestopt.”
De waarheid was dat Serafin gewoon genoot van de geluidjes die zijn slavinnetje maakte. Zelfs die geluidjes waarvan hij haar nadrukkelijk had verboden ze niet te maken. Hij was daarom ook niet boos, hij was alleen nieuwsgierig geweest hoelang ze het zou volhouden. Na haar een flinke tik op haar rechterbil te hebben gegeven greep hij Luna ruw bij haar heupbotten en drong bij haar naar binnen. Luna slaakte een kreetje van pure extase en zocht houvast aan de kettingen van haar boeien toen Serafin haar met lange stoten begon te neuken. Luna jankte zachtjes, genietend van haar weerloosheid. Het balletje van haar piercing sloeg met elke stoot tegen haar klitje en ze vervloekte de dag dat ze dat ding had laten zetten toen ze de eerste rillingen van een naderend orgasme door haar lichaam voelde trekken. Ze mocht niet klaarkomen, niet zonder toestemming van haar Meester althans. En ze had het lef niet om hem nu te smeken klaar te mogen komen.
Serafin neukte haar steeds harder, steeds dieper, met een hese stem schunnige, obscene woorden fluisterend. De hitte van Luna’s poesje en de nat fluwelen textuur ervan die zijn kei harde erectie nauw omsloot, brachten hem razendsnel naar zijn hoogtepunt. Een van zijn handen gleed over Luna’s rug en greep een hand vol van haar haren, trok haar hoofd naar achter en kwam met een schorre kreet klaar. Luna voelde hoe zijn hete sperma in haar poesje golfde en kwam zelf sidderend klaar, hopend dat haar Meester het niet zou merken. En dat deed hij ook niet, hij ging te veel op in zijn eigen orgasme om te merken wat er rondom hem allemaal gebeurde. Toen zijn orgasme zo goed als helemaal was weggeëbd, trok Serafin zich terug en bevrijdde Luna van haar boeien. Hij bukte en pakte zijn blouse op van de vloer en deed deze over. Hij gebaarde Luna om hem te volgen naar de bank en schonk zichzelf een wijntje in.
“Je mag bij me komen liggen,” zei Serafin en hij klopte op de lege plek naast hem op de bank.
Luna kroop dankbaar bij haar Meester op de bank en vlijde haar hoofd neer op zijn schoot.
Serafin nam een slokje van zijn wijn en streelde afwezig over de haren van zijn slavinnetje die haar ogen sloot en langzaam in een diepe slaap viel……
dit verhaal werd door reintoch (met toestemming van de schrijver/ster) geplaatst op de site voordat het Verhalen Forum bestond
wij hebben dus helaas geen account van hem/haar
de naamlink gaat naar de Oppassers, en de vermelding van Oppasser bovenaan is natuurlijk niet terecht
|
|
|
om mee te beginnen
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?