| Gepost op woensdag 13 februari 2008 - 07:35 pm: | 
|
|
Hoe een sub haar best doet om Meester niet te storen
Eindelijk kan ons zondagmiddagritueel beginnen. Vanuit mijn plek in de kamer zie ik Meester de gang inlopen om de krant te pakken. Ik weet wat er komen gaat en toch ook weer niet.
Het ritueel is altijd hetzelfde en het begin voelt prettig en vertrouwd. Ik weet wat hij van mij verwacht het eerste half uur en ik voer dat sinds twee weken ook perfect uit.
Ik ga goed vooruit. Hij zegt het nooit, nee natuurlijk niet! Stel je voor! Ik schrik van mijn gedachten, die ik niet meer mag hebben. Meester heeft mij veel geleerd. Meester heeft mij geleerd dat er geen complimenten zijn voor mij.
Vol liefde wacht ik tot Meester terugkomt en geniet van het zware gevoel in mijn buik, het heerlijke gevoel van verwachting, genot en onzekerheid over de straf die mij weer te wachten staat. Ik moet nog zoveel leren en Meester maakt zich op om zijn kostbare tijd aan mij te besteden….
Het zondagritueel begint met het pakken van de krant. Daar begint de opwinding zich in mij te openbaren. Meester gaat op de bank zitten, altijd op hetzelfde plekje in de hoek en ik breng hem koffie. Dan kleed ik me zwijgend uit, want Meester wil niet gestoord worden onder het lezen.
Ik pak uit mijn handtas twee prachtige tepelringetjes waar zilveren vlinders aanhangen en maak ze vast aan mijn tepels. Mijn handen trillen licht en ik kijk snel naar Meester. Meester lijkt verdiept in de krant, maar ik weet dat hem niets ontgaat.
Trillen mag niet, niet van nerveusiteit, niet van angst, niet van onzekerheid en zeker niet van geilheid. Met moeite krijg ik mijn handen weer onder controle.
Nu loop ik naar de bank en geniet van het heerlijke sensuele gevoel dat de wiebelende vlindertjes veroorzaken bij mijn tepels. Meester houdt van stijve tepels en heeft mij opgedragen te zorgen dat ze tijdens het zondagritueel altijd stijf zijn.
Ik was zo blij toen ik de vlindertjes vond, de perfecte oplossing! Zo sierlijk en pijnlijk, vrouwelijk en geil. Meester wil me tijdens het lezen van de krant strelen en aaien, aan mijn tepels zitten, met mijn klitje spelen, aan mijn haar zitten, bijna gedachteloos…. Net als iemand die een kat op schoot liefkoost.
Voorzichtig, om Meester niet nu al te storen, neem ik plaats op de bank. Ik leg mijn hoofd op zijn schoot, en geniet van zijn geur, zo dichtbij dat ik er door overweldigd word.
Mijn lichaam strek ik uit op de bank. Mijn benen moeten opgetrokken en uit elkaar, dat weet ik nu. Meester heeft me veel moeten straffen voor ik het begreep.
Ik mag geen geluid maken, niet bewegen, Meester leest de krant. Mijn armen liggen naast mijn lichaam, en zo ben ik voor Meester beschikbaar, open en kwetsbaar en stil.
Er volgen een aantal kwellende momenten, waarop Meester zich niet verroert. Ik ook niet, me afvragend of ik toch al iets verkeerd heb gedaan. Angstig probeer ik me te beheersen. Niet trillen, niet trillen, ontspannen, zeg ik tegen mezelf.
En dan eindelijk komt Meesters arm van de krant naar mijn borst en speelt lichtjes met de prachtig stijve tepel van mijn linkerborst. Met enorme inspanning kan ik voorkomen dat ik zucht van opluchting en ik blijf heel stil liggen, van binnen dolgelukkig dat Meester het begin goedkeurt.
En zo ga ik een heerlijk half uur in, waarbij Meester met mijn tepels speelt, mijn nek streelt, met mijn haar speelt, een vinger over mijn lippen laat gaan… Een hand streelt mijn buik, gaat even terloops door mijn kutje.
Zijn bewegingen gaan eindeloos door, alleen even onderbroken door het omslaan van een bladzijde of het drinken van een slokje koffie.
Ik geniet in stilte en volkomen bewegingsloos concentreer ik me op Meesters handen, zodat ik geen aanwijzing zou kunnen missen.
Meester brengt mij met al deze strelingen en speelse aanrakingen in enorme extase en tot nu toe heeft mijn geilheid en mijn gretige lichaam mij steeds verraden. Een beweging, een zucht, een kreun, hoe klein ook, is genoeg om Meesters woede op te wekken. Een woede die Meester uit door steeds een andere straf te bedenken, waardoor ik iedere zondag weer nog beter mijn best doe.
Meester test me steeds verder; hoe beter ik me beheers, hoe meer hij mijn lichaam bespeelt om de extase te verhogen.
Net als vanmiddag, als ik voel dat het geil uit mijn kutje druipt. Het hart klopt in mijn keel en met uiterste krachtinspanningen probeer ik mijn ademhaling rustig te houden.
Meester zit veel meer aan mijn tepels dan normaal, wetend dat hier mijn zwakte ligt. Zijn hand onder mijn kin, stevig drukkend, maakt het me nog moeilijker.
Als zijn hand afdaalt en over mijn klitje begint te wrijven, geef ik het bijna op, wil besluiten me over te geven aan zijn straf, die dan zwaarder zal zijn dan alle voorgaande keren.
Dan opeens is Meesters hand weg en pakt hij mijn eigen hand, tilt deze op en legt mijn hand op mijn venusheuvel. Met een tedere aai over mijn hand gaat zijn eigen hand terug naar de krant, mij in verwarring achterlatend.
Moet ik mezelf aanraken? Meesters gebaar was eigenlijk duidelijk. Ik mag niet te lang twijfelen, want Meester houdt niet van twijfelen.
Mijn beslissing is snel gemaakt en mijn vingers kruipen naar mijn klitje en beginnen de opgebouwde spanning tot een climax te brengen. Ik zweef weg, zo heerlijk geborgen in de schoot van Meester, van wie ik zo mag genieten…
Ik voel al snel een fantastisch orgasme opkomen en ben me niet meer van mijn omgeving bewust. Mijn onderlichaam beweegt mee en ik kom…….NIET.
Met een enorme schok besef ik dat Meester luidruchtig zijn krant opvouwt. Foute boel!!! Het was dus toch verkeerd wat ik gedaan heb. Nee, nee, nee hoe kan dat nou? Ik verstijf helemaal en voel de spanning in Meesters lichaam.
Hij staat op en mijn hoofd bonkt op de bank. Ik kan wel janken. Meester is boos, het was niet goed, het was niet zijn wens. Mijn onderlijf trilt en klopt, om het net niet gehaalde orgasme, mijn hart klopt in mijn keel en ik durf me niet te bewegen.
Ik hoor Meester in de gangkast bezig, waar de tas staat met spulletjes waar ik al zoveel van heb geleerd. En toch…de tranen springen in mijn ogen bij de gedachte aan wat me te wachten staat.
Meester staat plots naast de bank en zegt met een enorm koele stem:
“Jij slet. Je weet dat je t weer verpest hebt. Weer een zondag dat ik niet rustig mijn krant kan lezen. Ik zal je weer moeten leren dat dit soort acties consequenties hebben. Hoe haal je het in godsnaam in je hoofd om jezelf te gaan vingeren, zonder een bevel van mij ontvangen te hebben? Heb je dan nog steeds niet geleerd dat je niets doet zonder dat ik het je zeg? Dat valt me tegen, meisje, dat valt me ongelooflijk tegen.”
Ik voel het schaamrood op mijn kaken, vooral bij Meesters laatste woorden. Hij heeft gelijk, hoe kon ik weer zo stom zijn geweest?
Meester stelt nu zijn vaste vraag en ik geef mijn antwoord, met bonkend hart maar heldere stem, met overtuiging en dankbaarheid dat Meester mij een nieuwe les gaat leren.
“Meester, ik heb straf verdiend.”
Meester zegt niets en ik blijf doodstil liggen. Ik kijk recht voor me uit, tot hij zegt dat ik mijn ogen moet sluiten.
Meesters hand komt hard neer op mijn natte geopende kutje en met de zaligzoete, stekende vlammende pijn begint een nieuwe les op zondagmiddag…
Opgedragen aan Jou, mijn onmogelijke Liefde
|
|
|
om mee te beginnen
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?