| Gepost op zaterdag 15 januari 2011 - 02:03 pm: | 
|
|
Waarin Engeltje en haar Meester intensief aan hun relatie werken
“Ga nu maar lekker slapen, mijn Engeltje, het gaat helemaal goed komen met ons.”
Met die woorden had hij de dag beëindigd. Hij streelde daarbij nog even door haar haren. Daarna had hij zich omgedraaid en was na een paar minuten in slaap gevallen.
Ze had dat gehoord aan zijn bewegingen en het tot rust komen van zijn ademhaling. Ze had het niet gezien, want ze ligt op de grond, met haar rug naar zijn bed. Bovendien is ze geblinddoekt.
Ze is naakt en haar polsen zijn achter haar rug met boeien bijeengebracht. Ook haar enkels zijn geboeid en door een ketting verbonden met haar polsen. Die ketting is te kort om haar benen te kunnen strekken.
Op dit moment is het dus nog niet helemaal goed tussen haar Meester en haar. Want als hij trots op haar is, mag ze zonder belemmeringen bij hem in bed slapen, tegen hem aan liggen, hem vastpakken en strelen waar ze maar wil.
Op avonden dat hij haar moet straffen voor een licht vergrijp mag ze nog steeds bij hem in bed liggen, maar geboeid en geblinddoekt. Pas als ze in zijn ogen gefaald heeft en de komende tijd flink aan haar gedrag moet werken, mag ze niet bij hem slapen. Dan moet ze op de grond liggen, zoals nu. Het is overigens voor het eerst dat ze op deze manier door hem neergelegd is.
Als ze hem zo tegen zich in het harnas jaagt dat hij haar helemaal niet in zijn buurt kan velen, dan sluit hij haar op in het kamertje waar alleen ruige vloerbedekking, twee paardendekens, een bakje water en een emmer aanwezig zijn. Hij had het haar al eerder laten zien, maar ze heeft er vandaag voor het eerst haar zonden zitten overdenken sinds ze elkaar vijf maanden geleden leerden kennen. Ze wist bijna zeker dat ze er ook de nacht zou moeten doorbrengen, maar tot haar grote opluchting heeft hij zijn hand over zijn hart gestreken.
Dat hij haar zojuist weer ‘Engeltje’ noemde, is heel belangrijk voor haar. Zo noemt hij haar als hij positief over haar denkt. Als hij negatieve gevoelens over haar heeft, kleineert hij haar door haar ‘trut’ te noemen, vaak gecombineerd met niet al te vleiende bijvoeglijke naamwoorden.
Vandaag heeft hij haar maar één keer ‘Engeltje’ genoemd en dat was in die laatste zin. De rest van de dag was het alleen maar ‘stomme trut’, ‘vieze trut’, ‘geile trut’, ‘brutale trut’ en nog een heel aantal varianten. Zo nu en dan afgewisseld met slet en teef.
Zo voor het bed liggen is fysiek geen echte kwelling. Ze ligt op een schapenvacht, haar hoofd lekker op een kussen, en na het boeien is ze door hem toegedekt met een warm dekbed. De boeien zijn gevoerd met een dikke zachte stof, zodat ze niet knellen, ook al zal ze zich er nooit zelf uit kunnen bevrijden.
De kwelling zit hem in het feit dat ze zo op de grond liggend extra beseft dat hij erg ontevreden over haar is, dat zij hem zo diep teleurgesteld heeft dat hij haar niet bij zich in bed duldt, dat ze niet echt bij hem mag zijn, terwijl hij zo dichtbij is.
Ze weet dat zij de slaap voorlopig nog niet zal kunnen vatten. En dat komt dus maar voor een klein gedeelte door de houding waarin ze ligt. Voornaamste obstakel is de serie onverwachte gebeurtenissen van vandaag en de rol van haar nieuwe Meester daarin. Het was spannend, heerlijk onverwacht, maar ook afschuwelijk.
Hij was boos op haar geweest, en terecht. Zo boos dat ze verwachtte dat hij de relatie zou verbreken. Maar juist in het afschuwelijke liet hij blijken met haar verder te willen, hoewel hij haar ook een heel duidelijk ultimatum heeft gesteld.
Voordat ze kan slapen moet ze overdenken wat dit voor haar betekent. Ze wil voor zichzelf duidelijk krijgen of het waar is dat hij het afschuwelijke alleen voor haar bestwil deed, vechtend tegen zijn eigen walging. Of dat ze voor de tweede keer tegen een foute Meester met mooie praatjes is opgelopen, dit keer een gore sadist. Want dan is het zaak de relatie onmiddellijk te verbreken.
Dat laatste zou haar overigens wel veel pijn doen. De afgelopen maanden heeft het gevoel dat ze in deze man haar echte Meester gevonden heeft, zich op intense wijze in haar lijf genesteld. Dat ze nog niet samenwonen is een zuiver rationele beslissing, ingegeven door een eerdere ervaring, maar heel erg in strijd met haar gevoelens.
Na een stukgelopen huwelijk, waaruit wel haar prachtzoon is voortgekomen, heeft ze zichzelf toe durven geven dat een nieuwe partner tegelijkertijd haar Meester moet zijn. Iemand die haar ontwikkelende onderdanige gevoelens begrijpt en kan sturen. Iemand die haar kan heropvoeden op het gebied van haar dagelijkse verantwoordelijkheden rond ‘huis, tuin en keuken’. Haar vooral op dat gebied het gedisciplineerde gedrag kan aanleren waarnaar ze zo verlangt.
Na een actieve zoektocht was ze haar eerste Meester tegen het lijf gelopen. Ze ontdekte pas dat hij, zonder dat zelf te beseffen, meer op zoek was naar zichzelf dan naar een partner, nadat ze, spontaan en positief impulsief als ze is, al hals over kop met hem was gaan samenwonen. Die fout wil ze niet opnieuw maken.
Deze man is heel anders. Hij is zonder twijfel erg dominant, maar heeft een goede antenne voor wat zij uitstraalt. Totnogtoe voelt hij goed aan waar zij behoefte aan heeft en op welke manier en hoe stevig hij haar moet aanpakken. Hij begrijpt naar welke straffen zij, soms onbewust, kan verlangen, terwijl ze die op het moment van uitvoeren toch echt als pijnlijk en vernederend ervaart.
Ze heeft hem in haar gedachten al twee keer promotie laten maken, van ‘nieuwe Meester’ naar ‘tweede Meester’ naar ‘echte Meester’.
Hij heeft haar verteld dat hij steeds meer prachtige eigenschappen in haar ontdekt, maar zich al vanaf het begin behoorlijk ergert aan haar ongedisciplineerd omgaan met dagelijkse taken en het steeds tot het laatste moment uitstellen van allerlei dingen. Misschien dat hij haar ook daarom zo zorgvuldig probeert te trainen op dit vlak, en niet alleen omdat zij er zelf om gevraagd heeft. De training levert helaas nog lang niet altijd het gewenste resultaat, zoals hem vandaag ook weer duidelijk was geworden.
Ze besluit alle gebeurtenissen sinds gisteravond op de binnenkant van haar blinddoek te projecteren. Als ze er dan als buitenstaander naar probeert te kijken, wordt het haar hopelijk helder of hij al dan niet oprecht was, en dus ook wat ze moet doen.
+++++++++
Het is vrijdagavond, half tien. Rond deze tijd moet haar Meester weer op Schiphol aankomen na een zakentrip van twee weken. Ze volgt de binnenkomende vluchten op internet en voelt zich opgelucht als ze ziet dat de zijne veilig is geland. Ze hoopt dat hij haar nog even belt. Net als alle andere dagen. Ze zou hem natuurlijk zelf kunnen bellen, maar dat is haar niet toegestaan. Hij houdt niet van een sub die te veel om aandacht vraagt of die niet zelfstandig kan functioneren als hij niet in de buurt is.
Een kwartiertje later ontvangt ze een sms: ‘Ben veilig terug. Als ik nu je stem hoor, moet ik je ook zien, en dat kan pas morgen. Daarom. Tot morgen Engeltje.”
Hoewel ze dolgraag zijn stem even had willen horen, vindt ze het ook wel een leuk berichtje. Ze telt al twee weken de dagen af tot dit weekend. Haar zoon vertrekt zaterdagochtend voor een aantal dagen naar zijn vader, waardoor haar Meester en zij tot en met dinsdag het huis voor hen samen hebben, wat een hoop speelruimte biedt.
Ze leest nog een paar sm-verhalen op internet, om alvast in de stemming te komen en om nog wat ideetjes op te doen voor het weekend. Daardoor gaat ze weer veel te laat slapen, zoals vaker gebeurt als ze op internet rondneust. Dan vergeet ze gewoon de tijd.
Zaterdagochtend om half tien schrikt ze wakker van het sms-signaal van haar telefoon. Een berichtje van haar Meester: ‘Check Mail for instructions’. Ze glipt snel uit bed en in een ochtendjas, start haar computer op en leest zijn mail.
Lief Engeltje,
Ik kom tussen 13.30 en 14.30. Als ik jouw huis betreed (fijn dat ik nu een sleutel heb, dat biedt nieuwe mogelijkheden) lig jij al klaar voor me. Midden op zolder. Naakt. Geblinddoekt. Voorover. Benen wijd in de richting van de trap. Een paar kussens onder je heupen. Ik wil recht in je spleet kijken als ik bovenkom.
Op de hele zoldervloer zie ik geen tijdschriften, boeken, puzzelboekjes of wat dies meer zij. Je ligt daar om 13.30 in die houding en wacht, zonder verder iets te doen. Maximaal een uur dus.
Op je rug liggen twee condooms, een vibrator en een strokenzweep. Dan kan ik ter plekke kiezen wat ik het eerst met je wil doen.
Je bereidt je voor door twee keer uitgebreid te douchen. Vijf minuten onder het warme water, intensief zeep en shampoo, vijf minuten warm afspoelen, goed afdrogen. Gelijk daarna dit recept exact herhalen.
Om op tijd op zolder te kunnen liggen moet je dus uiterlijk 12.55 naar de douche gaan.
Ik reken op een paar hemelse dagen met mijn Engeltje.
Je Meester.
PS
Ik ben benieuwd hoe je huis er uitziet na het gedisciplineerd en tijdig uitvoeren van de instructies die ik je gaf vlak voor mijn vertrek.
De instructies in de mail maken haar geil, maar de tijdstippen gecombineerd met de PS veroorzaken een plotseling heftig gevoel van misselijkheid. Hij zou pas rond half acht komen. Het is natuurlijk fijn dat hij eerder komt, maar hij pikt zo wel zes hele uren in die ze had willen besteden aan het op orde brengen van haar huis. En die zijn nog wel nodig ook. En ze moet ook nog boodschappen doen. En haar zoon de deur uit helpen. En nog maar drie uur totdat ze naar de douche moet.
De overbekende gevoelens van boos zijn op zichzelf en van grote spijt over hoe de dingen gelopen zijn – nee, hoe zij de dingen heeft laten lopen – nemen bezit van haar gedachten. Als ze gewoon zijn instructies had gevolgd, had ze vanochtend niets meer hoeven doen, maar zoals gewoonlijk heeft ze weer van alles voor zich uitgeschoven. En wat nog erger is, ze heeft daarover gelogen tegen haar Meester. In de telefoongesprekjes hield ze steeds vol dat ze exact op schema lag.}}}
Ze schiet snel de kleren aan die nog voor haar bed op de grond liggen. Als ze straks twee keer moet douchen kan ze het nu wel overslaan. Ze gaat als een razende aan de slag, doet vreselijk haar best en ligt om half twee, nou ja vijf over half twee, in de opgedragen houding op zolder. Ze heeft er wel op een paar punten voor moeten smokkelen en hoopt vurig dat hij dat niet zal merken.
Ze hoort de buitendeur beneden opengaan en kort daarna weer sluiten. Voor haar gevoel ligt ze al langer dan een uur te wachten, maar ze kent hem inmiddels goed genoeg om te weten dat dit niet zo is. Ze herkent zijn voetstappen in de hal en wordt gelijk warm en vochtig van opwinding. Ze hoopt en verwacht dat hij snel naar boven zal komen om zijn keus te maken uit zweep, vibrator en condoom. Ze hoopt dat hij alle attributen zal gebruiken en haar zoveel geilheid zal geven dat dit samenzijn de twee weken zonder hem weer goed maakt.
Maar hij komt niet naar boven. Ze hoort hem de kamer ingaan. Even later komt hij de trap naar de eerste verdieping op en ze hoort hoe hij alle deuren opent en na een poosje weer sluit. De schrik slaat haar om het hart. Hij voert een controle uit! De kans dat hij daarbij niet opmerkt dat ze gesjoemeld heeft, lijkt haar erg klein.
Dan komt hij met rustige tred de trap naar de zolder op. Ze voelt zijn aanwezigheid vlakbij haar. Ze voelt één hand heel zacht over haar billen strijken. De ander pakt de zweep, maar slaat haar daar niet mee. Ze hoort hoe die zweep ergens in een hoek van de zolder terechtkomt. Dan voelt ze zijn andere hand op haar achterhoofd.
“Ik ben heel erg boos en bijzonder teleurgesteld, trut”, fluistert hij, “daarom heb ik de zweep in een hoek gegooid, want als ik je daarmee ga slaan, houd ik mezelf misschien niet in de hand.”
Ze had liever dat hij zou schreeuwen, of tenminste zijn stem verheffen, of erg geïrriteerd doen. Maar niets van dat alles. Hij praat zachtjes en op vriendelijke toon. Hij is de rust zelve.
“Ik was al om half één in de buurt. Je zag me niet, want ik ben met een andere auto, maar ik zag jou wel. Toen je om tien over één terugkwam met je boodschappen. Het is dus onmogelijk dat je én twee keer volgens mijn schema gedoucht hebt én hier op tijd bent gaan liggen. Ik vond ook maar één natte handdoek in de badkamer.
Bovendien moest je volgens mijn instructies gisteren boodschappen doen. Niet vandaag. En ik zag beneden dat je de boodschappen niet opgeruimd hebt, maar gewoon met elkaar in de tas in de koelkast gezet.
De kamer van je zoon is niet opgeruimd, wat wel was afgesproken. Ook vond ik daar een grote hoop gewassen kleding die nog gestreken moet worden. Waarom is dat niet gebeurd? Die moesten zeker even snel uit het zicht?
Verder is je wasmand meer dan vol. Als je mijn instructies gevolgd had, was dat ook niet het geval geweest.
Ik kan nog wel even doorgaan, eigenwijze trut, maar de uiteindelijke conclusie blijft dat je de afgelopen twee weken heel bewust tegen me gelogen hebt.
Ik kom dus na twee weken afwezigheid in een huis dat niet op orde is, bij een ongehoorzame trut die zich niet aan mijn instructies houdt en die bovendien liegen tot kunst verheven heeft. Niet de thuiskomst waar ik op rekende.
Ik heb er zo geen zin meer in. Ik ga weer naar huis. Heb ik er straks honderdzestig nutteloze kilometers opzitten.”
Hij stopt met strelen, staat op en loopt naar de trap. Zij snikt en zegt met horten en stoten:
“Het spijt me zo, Meester, blijf alstublieft, ik heb u juist zo nodig, dat heeft u nu zelf nog eens extra goed kunnen zien.”
“Sta op en doe je blinddoek af”, zegt hij, ook nu weer fluisterend en vriendelijk.
Ze doet het, houdt haar handen op haar rug en kijkt hem met betraande ogen aan.
“Ik blijf hier echt niet, stomme trut, maar ik geef je nog één allerlaatste kans. Als je nu zonder te zeuren en te janken gelijk meegaat, neem ik je mee naar mijn huis. Je verblijft dan in het kamertje dat ik je heb laten zien en wacht af of ik dit weekend nog een keer tijd aan je wil besteden. Volg me nu of blijf thuis en ga op zoek naar Meester nummer drie.“
Hij begint de trap af te lopen en zij gaat snel achter hem aan. Op de overloop van de eerste verdieping aangekomen zegt ze: “Wacht”, maar hij loopt door naar beneden en zij weet niet anders te doen dan hem volgen. Als hij de voordeur wil openen, valt het haar op dat alle jassen van de kapstok verdwenen zijn. Ze schreeuwt het bijna uit:
“Wacht, ik kan toch zo niet over straat en ik moet toch even wat spullen pakken?”
Hij trekt zijn slobbertrui uit en gooit die naar haar toe. Zij trekt hem aan en constateert dat de warme kriebelende wol net haar billen en gleuf aan het zicht onttrekt.
“Volgens mij hoef je niets mee te nemen, eigenwijze trut, alles wat ik voor jou nodig heb, is in huis. Touwen, klemmen, zwepen, paddles, kettingen, vibrators, blinddoeken.”
Hij telt het af langs zijn vingers.
“Nee, ik heb echt alles in huis. Zelfs een tandenborstel.”
Hij glimlacht even, opent de voordeur en loopt naar buiten. Zij schiet snel in een paar slippers die nog wel in de hal staan, volgt hem en trekt de deur achter zich dicht.
Hij blijkt met een klein bestelwagentje te zijn gekomen, opent de achterdeur daarvan en zegt haar op de vloer van de laadruimte te gaan zitten.
“Ik kan je even niet naast me hebben.”
Tijdens het rijden heeft zij alle tijd om zichzelf verwijten te maken, want hij is ook in zijn rijstijl niet geagiteerd. De auto beweegt zich rustig voort en hoewel ze los op de laadvloer zit, hoeft ze nauwelijks moeite te doen om rechtop te blijven zitten.
‘Hoe kun je zo stom zijn. Eindelijk heb je het idee dat je iemand gevonden hebt die helemaal bij je past, die werkelijk om je geeft, en dan ga je er alles aan doen om hem bij je weg te jagen. Wie heeft dit weekend verpest? En misschien zelfs de hele relatie? Jijzelf en niemand anders. Hij heeft volkomen gelijk dat hij je een stomme trut noemt. Dat ben je ook. Je bent een stomme, luie, ongedisciplineerde, vooruitschuivende kut-trut.’
Aangekomen in zijn huis wil hij gelijk bij de deur zijn trui terug hebben. Dan loopt hij naar het strafkamertje. Zij volgt hem zonder vragen. Ze gaat naar binnen en de deur gaat achter haar op slot. Het is er koud en ze slaat snel de twee paardendekens om. Het volgende uur is er maar één onderbreking van de stilte. Als hij het ontbrekende bakje water komt brengen.
“Dan hoef je niet te verdrogen, onopgevoede teef.”
Ze drinkt eruit als hij weer vertrokken is.
©SubAdoration, 01-2011
voor het volgende deel: gebruik onderstaande link
|
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?