Eva wordt van mij
Het is zaterdagmiddag 20 mei, de dag van mijn bijeenkomst. Ik zit al op het perron te wachten als je voor me komt staan, de ogen neergeslagen, handjes op de rug en de voeten 30 cm. uit elkaar. Als de grootste drukte op het perron verdwenen is, moet je het slotje van je kuisheidsgordel halen en ik doe er dan het mijne op, waarvan jij dus geen eigen sleutel hebt. Vervolgens inspecteer ik de door jezelf aangebrachte streepjes op je billen. Die stellen dus totaal niets voor, nauwelijks zichtbaar en ik begin me dan ook af te vragen of die strepen op die wazige foto niet het werk van lippenstift is in plaats van het Spaanse riet. Tegen achten kom je in je serveerstersoutfit weer naar beneden: zwart bloesje, kort zwart rokje, wit schortje, zwarte kousen met plakrand, lakschoentjes en je metalen slip. Ik geef je de opdracht om in de keuken te blijven als er niets voor je te doen is en je slip en billen absoluut voor de gasten verborgen te houden, moeilijk moeilijk, ik weet het, maar toch. Net op het moment dat ik het Spaanse riet op je billen laat neerkomen om de nu helemaal verdwenen streepjes zelf maar even aan te brengen, gaat de bel. Met betraande ogen laat je de eerste gasten binnen. Als je halverwege de avond de koffieboel hebt afgeruimd, sommeer ik je op de, nu lege, salontafel te gaan staan. Je moet je schort af doen en je rokje uitrekken. Terwijl jij langzaam ronddraait om je van alle kanten te laten bekijken, vertel ik de gasten over het waarom van de gordel en bilstrepen. Natuurlijk mag ik voor de gasten niet verborgen houden wat jij op eigen houtje de mensen op straat wel laat zien en doe je kuisheidsgordel af. Je gezicht is nu vuurrood van schaamte. Je hebt je nog nooit zo naakt gevoeld als nu. Juist nu alleen dat deel van je lichaam onbedekt is wat zelfs op het strand altijd nog net wel bedekt is. Tot overmaat van ramp moet je bij alle gasten langs om je van dichtbij te laten bekijken. Dit kijken, zo zeg ik de gasten, hoeft niet tot de ogen beperkt te blijven. De vieze vingers die dit de gasten oplevert, moet je schoonlikken en met een tissue droog maken. In plaats van je in de keuken terug te trekken, moet je vanaf nu naast mijn stoel gaan staan, licht voorover gebogen, handen op de rug, de benen gespreid en met je kont in de richting van de gasten. En moet je nu wat op tafel zetten of een glas bijvullen, doe je dat niet meer gehurkt zoals bij de koffie, maar met gespreide benen staand en zo diep mogelijk voorover bukkend. Als ik je naar het station rij, is mijn hand behoorlijk pijnlijk. Maar jij, jij kunt nauwelijks zitten. Natuurlijk had een aanwezige meesteres het glimmende staal tussen je benen opgemerkt. En je was koppig, wilde niet om genade vragen. Ik ben pas gestopt net voor je billen blauw zouden worden. Je kuisheidsgordel kun je nu niet meer aan, in plaatst daarvan draag je een gewoon wit onderbroekje. Als jij je wilt laten bekijken slavinnetje, heb ik daar helemaal geen moeite mee. Maar of, waar, hoe en wat er wordt bekeken, bepaal jij dus even niet.
|
|